Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Podstawy metodyczne wyznaczania silnie zmienionych i sztucznych części wód rzecznych w Polsce

100%

Grela J., Kokoszka R., Madej P., Stępień M.

Aura

|

2021

|

nr 4

6-9

W artykule przedstawiono porównanie metodyk procedury wyznaczania silnie zmienionych i sztucznych części wód zastosowanych w Polsce w II i III cyklu planistycznym dla wód rzecznych. Podstawowa zmiana dotyczyła zastąpienia stosowanej poprzednio w analizie hydromorfologii cieków oceny wielowskaźnikowej oceną przy pomocy jednego wskaźnika - Hydromorfologicznego Indeksu Rzecznego. Ponadto wprowadzono do procedury dodatkowy etap prekwalifikacji (screening) i zweryfikowano etapy wstępnego i ostatecznego wyznaczania. (abstrakt oryginalny)

2

Przestrzenne zróżnicowanie kosztów realizacji zaktualizowanego programu wodno-środowiskowego kraju

100%

Mrozik K., Idczak P., Adamska A.

Studia i Prace WNEiZ US

|

2017

|

nr 49 T. 1. Gospodarka regionalna i międzynarodowa

243-253

W pracy analizie poddano strukturę kosztów związanych z realizacją zaktualizowanego planu wodno-środowiskowego kraju. Zaproponowano i potwierdzono przydatność dwóch wskaźników, tj. kosztu realizacji działań planowanych w aPWŚK w przeliczeniu na jednego mieszkańca lub na kilometr kwadratowy. Pozwoliły one na porównywanie różnego rodzaju jednostek przestrzennych (osadniczych - obszarów metropolitalnych Poznania [POM], Łodzi [ŁOM] i Wrocławia [WrOM] i hydrograficznych - dorzeczy). W przypadku obszarów metropolitalnych najwyższe koszty przeciętne stwierdzono we WrOM (207 tys. zł na km2 i 761 zł na mieszkańca), choć planowane koszty ogółem najwyższe były w POM. (abstrakt oryginalny)

3

Hydroecological Bases of the Interstate Agreement on Rational Use and Protection of Water Resources of the Ile Watershed (the Republic of Kazakhstan)

100%

Myrzahmetov M. M., Kudzhibaeva G.

Ekonomia i Środowisko

|

2013

|

nr 2 (45)

59-69

Wnioski płynące z obserwacji ekologicznego ogólnokrajowego interesu Chin i Kazachstanu oraz Koordynacja wspólnych działań na rzecz ochrony przyrody stwarzają możliwość wypracowania zrównoważonego rozwoju i racjonalnego zarządzania środowiskiem przyrodniczym. Ta droga prowadzi do zaspokojenia interesu samych odbiorców wody z zasobów dorzecza i jeziora Balkash.(abstrakt oryginalny)

4

European Union Water Policy: Key Issues and Challenges

75%

Lipińska D.

Comparative Economic Research

|

2012

|

15

|

nr 3

123-141

Zasoby wodne należą do najcenniejszych zasobów środowiska naturalnego. Zrównoważona i zintegrowana gospodarka tymi zasobami stanowi podstawę Europejskiej polityki wodnej. Zgodnie z Ramową Dyrektywą Wodną do 2015 roku wszystkie wody w Unii Europejskiej powinny osiągnąć co najmniej dobry stan wód, co jest nadal przedmiotem dyskusji w niektórych państwach członkowskich, w jaki sposób osiągnąć ten cel. Istnieją poważne problemy i opóźnienia w realizacji i wdrażaniu zapisów Dyrektywy w większości krajów członkowskich UE, a w kilku krajach, w tym także i w Polsce, stan gospodarki wodnej został krytycznie oceniony przez Komisję Europejską. Przed Europejską polityką wodną stoi wiele wyzwań, które wymagają rozwiązania na szczeblu globalnym oraz lokalnym. W artykule przedstawiono aktualne kluczowe problemy oraz planowane kierunki rozwoju polityki wodnej UE, poddając je analizie i ocenie. Zwrócono uwagę na najnowsze inicjatywy KE w zakresie polityki wodnej, a w szczególności na plan ochrony zasobów wodnych Europy. (abstrakt oryginalny)

5

Bezpieczeństwo ekologiczne w Polsce na przykładzie gospodarowania wodami

75%

Rosiek K.

Gospodarka w Praktyce i Teorii

|

2015

|

nr 1(38)

63-76

Termin bezpieczeństwo ekologiczne jest rozmaicie definiowany w różnych dziedzinach naukowych oraz w polityce, a ponadto funkcjonuje on również w obiegu społecznym i potocznym rozumieniu. W konstytucji z 1997 roku zapisano odpowiedzialność władz publicznych za zapewnienie bezpieczeństwa ekologicznego. W żadnym akcie prawnym nie zawarto jednak definicji tego terminu, co skutkuje z jednej strony silnymi konstytucyjnymi podstawami, a z drugiej pewną swobodą w interpretacji zakresu tego terminu w praktyce. Celem artykułu jest analiza podejścia i zmian zachodzących w obrębie bezpieczeństwa ekologicznego w Polsce, na podstawie dokumentów strategicznych, na przykładzie zmian w gospodarce wodnej. Analiza ta poprzedzona została głębszymi rozważaniami teoretycznymi związanymi z zakresem i definicją terminu bezpieczeństwo ekologiczne. (abstrakt oryginalny)

6

Zarządzanie transportem wodnym na Odrze w ujęciu historycznym

75%

Zamiar Z.

Logistyka i Transport

|

2008

|

nr 1

79-89

Publikacja zawiera retrospekcję zarządzania i rozwoju transportu wodnego na Odrze w ujęciu historycznym. W zasadzie XVII wiek to początki budowy zrębów jednolitej administracji rzeczno-żeglugowej na Odrze, której zasady te ustalało państwo, które administrowało wodami i żeglugą po Odrze. I tak na przestrzeni wieków, w zależności od administratora transport wodny na Odrze rozwijał się różnie. Najlepszy okres rozwoju odnotowano w latach 1873-1919, kiedy to utworzono scentralizowaną terenową administrację rzeczno-żeglugową, na której czele stał powoływany nadprezydent prowincji śląskiej. Powstała nowa koncepcja zarządzania rzeką, która zakładała, że obowiązki związane z regulacją rzeki od właścicieli gruntów przejmie państwo (w zależności od okresu chodziło o państwo pruskie i niemieckie, w tym III Rzeszę). Formalnie zarząd nad żeglugą i całą infrastrukturą Odry został Polsce przekazany dopiero 12 sierpnia 1946 roku. Aby sprawnie zarządzać Odrą, zaistniała potrzeba powołania odpowiednich jednostek administracji państwowej. W 1946 roku powołano państwowe zarządy wodne odrębne dla poszczególnych miast portowych. Po licznych reorganizacjach powstały dwa odrzańskie przedsiębiorstwa armatorskie. Pierwsze z nich to Państwowe Przedsiębiorstwo Żegluga na Odrze z siedzibą we Wrocławiu, które operowało na całej Odrze, a drugie to Państwowe Przedsiębiorstwo Żegluga Szczecińska z siedzibą w Szczecinie, które operowało na Dolnej Odrze, od kopalni kruszywa w Bielinku po Świnoujście. Przez ponad pół wieku, brak wyobraźni u zarządzających i tym samym desygnowanie zbyt małych środków, doprowadził do degradacji infrastruktury i środków transportu na Odrze. Obecnie przyjęte przez Polskę i Unię Europejską programy rozwojowo-naprawcze pozwalają mieć nadzieję na przywrócenie transportowi wodnemu na Odrze należnego mu miejsca wśród pozostałych gałęzi transportu(abstrakt oryginalny)

7

Wyznaczenie wartości przepływu nienaruszalnego w inwestycjach związanych z wodami powierzchniowymi według metody Kostrzewy

75%

Operacz A.

Ekonomia i Środowisko

|

2015

|

nr 1 (52)

100-109

Pojęcie przepływu nienaruszalnego funkcjonuje od wielu lat w gospodarce wodnej. Aktualnie brak jest jednoznacznej metodyki wyznaczania jego wielkości, regulowanej prawem krajowym oraz wspólnotowym. W świadomości powszechnej przepływ nienaruszalny oznacza intuicyjnie taką ilość wody, którą bezwzględnie należy pozostawić w cieku, aby nie naruszyć równowagi środowiska. Obowiązek wyznaczenia jego wartości narzucony jest prawem krajowym w postępowaniach zmierzających do wydania pozwoleń wodnoprawnych w zakresie korzystania z wód powierzchniowych. Tym samym jest to ilość wody, która zwykle nie może zostać wykorzystana w planowanym przedsięwzięciu, co bezpośrednio wpływa na ekonomiczność inwestycji.(fragment tekstu)

8

From Problem Conceptualization to Simulation. The Application of the Systems Dynamics to Water Management Problem

75%

Śliwa K.

Journal of Entrepreneurship, Management and Innovation (JEMI)

|

2011

|

7

51-61

Artykuł przedstawia systemowa metodologię rozwiązywania problemów i podejmowania decyzji rozwiniętą w poprzednim tekście (Stock-And-Flow Thinking In Decision Making. Towards Systemie Procedure Of Problem Solving) zamieszczonym w poprzednim numerze "Management Business Innovation" (no. 6, 2010). Metodologia ta, przedstawiona w zarysie w cytowanym artykule, jest tu uzupełniona przez praktyczne przedstawienie jej zastosowania w rozwiązaniu bardzo złożonego problemu zarządzania systemem zaopatrzenia w wodę w jednym z 5 głównych miast w Meksyku. Artykuł dyskutuje podstawowe zasady systemowego rozwiązywania problemów i przedstawia ich praktyczne implikacje. (abstrakt oryginalny)

9

Zastosowanie obiegów zamkniętych w zarządzaniu gospodarką wodną

75%

Surówka M., Thier A., Tyli I.

Zeszyty Naukowe Politechniki Częstochowskiej. Zarządzanie

|

2019

|

nr 34

145-154

Celem artykułu jest przedstawienie istoty i przejawów gospodarki obiegu zamkniętego oraz zaprezentowanie postępów we wdrażaniu tej koncepcji w zarządzaniu gospodarką wodną na podstawie literatury anglosaskiej i badań własnych. W szczególności wypunktowano cykl hydrologiczny w przyrodzie i narastanie deficytu wody, sposoby gospodarowania wodą oraz etapy w zarządzaniu gospodarką ściekową w przedsiębiorstwach prowadzące do zamykania obiegów wody, jak również zalecenia unijne w tej kwestii na tle rekomendacji do kompleksowego programu wdrażania gospodarki obiegu zamkniętego.(abstrakt oryginalny)

10

Porównanie rezultatów wyznaczania silnie zmienionych i sztucznych części wód rzecznych w Polsce w II i III cyklu planistycznym

75%

Grela J., Kokoszka R., Madej P., Stępień M.

Aura

|

2021

|

nr 6

6-9

W artykule przedstawiono porównanie wyników procedury wyznaczania silnie zmienionych i sztucznych części wód, jakie zastosowano w Polsce w II i III cyklu planistycznym dla wód rzecznych. W efekcie zmian w samej metodyce wyznaczania, a także wpływu rezultatów innych analiz planistycznych, uzyskany obecnie wynik różni się pod względem struktury naturalnych, silnie zmienionych i sztucznych części wód rzecznych na obszarze Polski od wyników analiz w poprzednim cyklu planistycznym, na korzyść zwiększenia odsetka wód o charakterze naturalnym. Wyjaśniono przyczyny, jakie wpłynęły na uzyskanie takiego wyniku. (abstrakt oryginalny)

11

Zrównoważone gospodarowanie zasobami wodnymi w województwie śląskim

75%

Halama A.

Handel Wewnętrzny

|

2013

|

nr 6A tom 1

264-275

Ważnym zagadnieniem związanym ze zrównoważonym gospodarowaniem zasobami wodnymi jest ich efektywne wykorzystanie, które powinno łączyć cele środowiskowe, społeczne i gospodarcze. Korzystanie z tych zasobów nie powinno przyczyniać się do degradacji środowiska oraz powinno być poprzedzone rzetelną analizą ekonomiczną. Przykładem takich działań, służących racjonalnej gospodarce wodnej jest budowa małych zbiorników retencyjnych. W artykule podjęto próbę oceny gospodarowania zasobami wodnymi w województwie śląskim na przykładzie budowy i eksploatacji wybranych, małych zbiorników retencyjnych. Przedstawiono podstawowe zasady i uwarunkowania prawne zrównoważonego rozwoju w gospodarce wodnej a także planowane oraz obecne wykorzystanie omawianych zbiorników retencyjnych. Celem pracy jest ocena efektywności wykorzystania małych zbiorników retencyjnych od oddania do użytkowania do chwili obecnej. Uwzględnienie przedstawionych wniosków może przyczynić się do bardziej efektywnego wykorzystania omawianych zbiorników oraz maksymalizacji korzyści, wynikających z ich funkcjonowania. (abstrakt oryginalny)

12

Water Resource Management in Poland and Israel - Similarities and Differences

75%

Krząstek A., Kempinsky P., Wawoczny M.

Journal of Intercultural Management

|

2023

|

15

|

nr 3

125-148

Objective: The study explores water resource management, including identification of similarities and differences, in Poland and Israel, countries with divergent geographical histories - Poland, historically rich in wetlands, and Israel, originating from a desert landscape. The article presents the current state of research on the level of water resources in both mentioned countries, as well as water resources management systems and who is responsible for this area. Methodology: The analysis is firmly grounded in data sourced from reputable secondary publications. This work draws extensively from scientific literature, including books, papers, and reports. In addition to data-driven insights, it incorporates comparative data analysis, which allows for a nuanced examination of trends and patterns. Furthermore, the inclusion of literature analysis and deductive reasoning provides a comprehensive framework for understanding the multifaceted aspects of the subject matter. This approach not only bolsters the credibility of the analysis but also enables a more robust and informed perspective on the topic at hand. The comparison between Poland and Israel was chosen due to our specific interests and the ongoing scientific collaboration of the authors. Additionally, both countries serve as intriguing case studies given their distinct approaches to water resource management. Poland and Israel hold a special significance as our homelands, affording us a deeper understanding of the local context and water-related challenges. On the other hand, Israel stands out for its reputation for efficient and innovative management of water resources, which piqued our research interests. The comparative analysis aimed to extract best practices and potential areas for further scholarly investigation in the realm of water resource management. Through this comparative examination, we hoped to derive insights that could be valuable, contributing to sustainable water resource management practices. Findings: Poland is currently struggling with periodic and local water deficits, which will deepen due to ongoing climate change (Rączka et al., 2021, p. 8). This requires an immediate and coordinated action. Drawing on the experience of a nation like Israel, which has historically struggled with water scarcity, can provide invaluable insights needed to address this pressing crisis. Value Added: A comparison of the practices of both countries, in this case Poland and Israel, as well as a comparative analysis of water resource management systems, will allow us to list practices that can be initiated to manage water resources more effectively. Recommendations: The subject of water resource management is wide, especially as it belongs to many scientific fields. A broader research context is recommended; the authors made a comparative analysis considering selected reports on the management of water resources. It is a limiting perspective of the research; therefore, to approach the topic holistically, it is necessary to consider other research fields, as well as to deepen the analysis with other countries. (original abstract)

13

Integrated Water Management in the Republic of Bulgaria : Status and Priorities

75%

Stoeva T., Valcheva E.

Zagadnienia Ekonomiki Rolnej

|

2017

|

nr 1

138-147

Bułgaria przyjęła podstawowe zasady polityki gospodarki wodnej określone w dyrektywie 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady. Głównym celem tej polityki jest zaspokojenie potrzeb w zakresie zaopatrzenia w wodę w ilości i jakości niezbędnej dla potrzeb sektorów gospodarczych, a zwłaszcza do produkcji rolnej. Badanie wskazuje, że zastosowanie zintegrowanej gospodarki zasobami wodnymi jest podejściem, które pozwala osiągnąć nie tylko cele środowiskowe w odniesieniu do ekosystemów wodnych, ale również skoordynowaną gospodarkę wodami, gruntami i ważnymi ekosystemami. Stan gospodarki wodnej w Bułgarii zbadano na poziomie krajowym i poszczególnych dorzeczy. Ustalono, że dorzecza określone w ustawie wodnej nie są zgodne z podziałem administracyjno-terytorialnym kraju. Gospodarka systemami akwakultury odbywa się na bazie technologii i dorzeczy zgodnie z warunkami zezwoleń dotyczących wykorzystania wody i użytkowania urządzeń wodnych dla różnych rodzajów działalności gospodarczej.(abstrakt oryginalny)

14

Ocena zmian warunków hydrodynamicznych na uregulowanym odcinku potoku Smolnik

75%

Książek L., Michalik A., Nowak J., Połoska-Wróbel A.

Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich

|

2010

|

nr 8/1

93-104

Celem prezentowanej pracy jest ocena zmian warunków hydrodynamicznych na odcinku potoku Smolnik, jakie zaszły w okresie 3 lat po umocnieniu lewego brzegu narzutem kamiennym oraz gabionami prostopadłymi do koryta potoku. W latach 2008 i 2009 wykonano serie pomiarów, każda z nich zawierała pomiary profilu podłużnego, przekrojów poprzecznych koryta i składu granulometrycznego materiału dennego. Wyniki tych prac wykorzystano do obliczenia wielkości hydrodynamicznych, takich jak: średnia prędkość, moc strumienia, naprężenia styczne i intensywność transportu rumowiska wleczonego przy zastosowaniu równania Bagnolda. Można było stwierdzić, że prace regulacyjne spełniły swoje zadania i erozja boczna została zahamowana. Lokalnie wystąpiło nasilenie erozji wgłębnej. Analiza zmian w profilu podłużnym potoku oraz przebieg zmian składu granulometrycznego rumowiska wykazały, że po 2 latach od wykonania prac regulacyjnych pojawiła się tendencja na badanym odcinku do powrotu do wcześniejszych warunków hydrodynamicznych. (abstrakt oryginalny)

15

Elementy prawa wodnego w rozwoju historycznym ze szczególnym uwzględnieniem polskich ustaw wodnych : część I

75%

Roliński M.

Studia Iuridica Lublinensia

|

2012

|

18

83-91

Regulowanie gospodarki wodnej za pomocą prawa ma bardzo długą tradycję. W artykule przedstawiono kształt polskiej ustawy wodnej z 1922 roku oraz omówiono rozwój ustawodawstwa wodnego po 1945 roku. Na koniec zaprezentowano prawo wodne z 1974 roku.

16

O kierunku przebudowy gospodarki wodnej w Polsce (2)

75%

Grela J.

Aura

|

2012

|

nr 12

6-8

W poprzednim numerze AURY 11/2012 zarysowałem kilka koniecznych zmian w gospodarce wodnej w Polsce, dotyczących konieczności stworzenia silnej władzy wodnej, wyposażonej w narzędzia prawne, finansowe, organizacyjne i kontrolne dla sprawnego zarządzania zasobami wodnymi, zapewnienia rzeczywistego zarządzania partycypacyjnego w gospodarce wodnej, czy też zmian w strukturze zarządzania środkami finansowymi. Teraz chciałbym się odnieść do kolejnych elementów wymagających przebudowy, tym razem w sferze instytucjonalnej, i omówić zagadnienia: - oddzielenia zarządzania zasobami wodnymi od spraw administrowania majątkiem Skarbu Państwa,- uporządkowaniu instytucjonalnym sfery administrowania majątkiem Skarbu Państwa, - koniecznej zmiany Prawa wodnego. (fragment tekstu)

17

Gospodarka wodno-ściekowa w okresie transformacji społeczno-gospodarczej państwa na przykładzie województwa śląskiego

63%

Rączaszek A., Rozpondek P., Skibiński A.

Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu

|

2006

|

nr 1143 Gospodarka - przestrzeń - rozwój

178-185

Artykuł zawiera analizę gospodarki wodno-ściekowej na terenie województwa śląskiego w latach 1990-2003. Pobór wody w ostatnich latach zmalał. Problem nadal stanowi gospodarka ściekami komunalnymi. Zaopatrzenie mieszkańców w czystą wodę pitną oraz unieszkodliwianie i oczyszczanie ścieków jest obecnie głównym instrumentem racjonalizacji ekologicznego zarządzania środowiskiem.

18

Transnational Water Resource Management in the Karawanken/Karavanke UNESCO Global Geopark

63%

Schmalzl L., Hartmann G., Jungmeier M., Komar D., Schomaker R. M.

Journal of Entrepreneurship, Management and Innovation (JEMI)

|

2022

|

18

|

nr 3 Contemporary Research in the Field of Entrepreneurship, Management, and Innovation: Regular Issue

7-36

CEL: Zarządzanie transgranicznymi zasobami naturalnymi było przedmiotem badań w różnych dyscyplinach. Niemniej jednak, poza spostrzeżeniami teoretycznymi, dowody empiryczne skutecznego zarządzania transgranicznego lub zarządzania zasobami naturalnymi są nadal ograniczone, nawet w Unii Europejskiej (UE), gdzie zapewnia się szereg instrumentów w celu wspierania współpracy transgranicznej między jej państwami członkowskimi. Nasz artykuł, dostarcza dowodów na przykładzie współpracy transgranicznej między dwoma państwami członkowskimi UE, Austrią i Słowenią, uzupełniając ramy analityczne w celu zidentyfikowania czynników stymulujących pomyślną współpracę transgraniczną. METODYKA: Na przykładzie Geoparku Karawanken Europejskiego Ugrupowania Współpracy Terytorialnej (EUWT) oceniamy czynniki sukcesu i granice współpracy transgranicznej obejmującej różne formy współpracy. Ponadto, w oparciu o dowody empiryczne z warsztatów z lokalnymi, regionalnymi i krajowymi interesariuszami, badamy potencjał ram organizacyjnych EUWT w zakresie skutecznego zarządzania zasobami wodnymi w wymiarze transgranicznym na obszarze Geoparku. WYNIKI: Przeprowadzona przez nas analiza pakietów projektów, wspólnych przedsięwzięć/konsorcjów oraz EUWT jako możliwych form współpracy transgranicznej wskazuje, że EUWT mają różne zalety w porównaniu z luźniejszymi formami współpracy. Wyższe koszty operacyjne ponoszone przez organizację kontrastują z lepszym zarządzaniem działalnością transgraniczną, zgodnie z ramami prawnymi i reprezentacją po obu stronach granicy. Zwiększa to akceptację i ułatwia podejmowanie decyzji. Ponadto zwiększa możliwość uzyskania środków finansowych zgodnie z planowanymi działaniami i wymogami regionalnymi, jednocześnie zmniejszając indywidualne ryzyko finansowe dla partnerów. Geneza Globalnego Geoparku UNESCO Karawanken/Karavanke (Geopark Karawanken) wskazuje, że luźniejsze formy organizacji, np. pakiety projektów, pozwalają interesariuszom na wzajemne poznanie się bez większego wysiłku instytucjonalnego. W miarę postępującej integracji forma organizacyjna może być bardziej złożona. Doświadczenie w opracowywaniu transgranicznych instrumentów gospodarki wodnej pokazuje, że nawet w bardziej wyrafinowanej formie współpracy, takiej jak EUWT, nadal istnieją przeszkody w zarządzaniu transgranicznymi zasobami naturalnymi. Przeszkody wynikają np. z krajowych przepisów ustawowych i wykonawczych, standardów danych, technik monitorowania i czynników miękkich, takich jak bariery językowe. IMPLIKACJE: Przykład Geoparku Karawanken pokazuje, że wprowadzenie EUWT może uzyskać znaczące wsparcie transgranicznych władz publicznych. Mimo to EUWT ma tendencję do wykluczania prywatnych przedsiębiorstw lub podmiotów społecznych, ponieważ nie mogą one być aktywnymi członkami zarządu. Zbadanie dalszych opcji ściślejszej integracji sektora prywatnego w modelach partnerstwa publiczno-prywatnego (PPP) może być przydatne, aby zachować możliwość włączenia bardzo potrzebnych prywatnych umiejętności i zasobów. Doświadczenie Geoparku Karawanken sugeruje, że EUWT mogą i będą znaczącą formą organizacji w Europie dla szeregu działań, na przykład w dziedzinie zasobów transgranicznych, transgranicznych obszarów chronionych lub transgranicznych regionów. Pomoże to w osiągnięciu celów programów UE w zakresie przeciwdziałania kryzysom klimatycznym i bioróżnorodności poprzez umowy ponadnarodowe, np. Zielony Ład czy Strategia Bioróżnorodności. ORYGINALNOŚĆ I WARTOŚĆ: Artykuł ten zawiera zwięzły przegląd transnarodowej gospodarki zasobami wodnymi w Unii Europejskiej w kontekście EUWT i przedstawia praktykom uwagi dotyczące potencjalnych wyzwań związanych z pomyślnym wprowadzeniem EUWT. Chociaż analiza wspólnych doświadczeń różnych EUWT może doprowadzić do opracowania europejskiego standardu i wytycznych dla pomyślnego stworzenia tego narzędzia spójności terytorialnej, niniejszy artykuł stanowi pierwszy krok, torując drogę przyszłym badaniom. (abstrakt oryginalny)

19

Rozwój przestrzeni publicznych jako element rewitalizacji frontów wodnych na przykładzie Gdyni

63%

Izydor M.

Biuletyn Polska Akademia Nauk. Komitet Przestrzennego Zagospodarowania Kraju

|

2015

|

nr 259

299-310

Celem prezentowanego opracowania jest weryfikacja koncepcji systemów miejskich przestrzeni publicznej jako podstawy rozwoju i transformacji nabrzeży oraz zbadanie szans i zagrożeń wynikających z tych procesów. Rozwój waterfrontów jest jednym z najtrudniejszych zadań stawianych w dzisiejszych czasach przed planistami i urbanistami. Chociaż przestrzenie te mają różnorodne cechy i strukturę własności ich przeobrażenia skupiają się na jak najlepszym wykorzystaniu ich potencjału. Przestrzeń nadwodna jest uważana za szczególny fragment zasobów naturalnych oraz jeden z najważniejszych czynników rozwoju miasta portowego [Lorens 2013]. Jednocześnie w wielu przypadkach napotyka się problemy z rozwojem przestrzeni publicznych w tych miejscach oraz z określeniem ich programu funkcjonalnego. W pracy podjęto próbę wyjaśnienia procesu zmian zachodzących w miejskich nadwodnych przestrzeniach publicznych na przykładzie Gdyni. Określono także rolę przestrzeni publicznych w procesie kreowania nowej wartości urbanistycznej i nieruchomościowej gdyńskich nabrzeży, a także ich wpływ na tworzenie funkcji metropolitalnych tego miasta otwartego na morze.(fragment tekstu)

20

Szacowanie kosztów zasobowych w świetle ramowej dyrektywy wodnej

63%

Rauba K.

Handel Wewnętrzny

|

2012

|

nr specjalny (lipiec-sierpień) tom 2 Trendy i wyzwania zrównoważonego rozwoju w XXI wieku

247-257

W świetle Ramowej Dyrektywy Wodnej pojęcie kosztów zasobowych pojawia się przy zasadzie zwrotu kosztów usług wodnych. Dyrektywa mówi, że państwa członkowskie Unii Europejskiej powinny zapewnić spełnienie zasady zwrotu kosztów usług wodnych, w tym kosztów środowiskowych i zasobowych. Koszty zasobowe zostały zdefiniowane jako koszty wynikające z utraty pewnych możliwości na skutek eksploatacji zasobów wodnych, przekraczającej zdolność do ich samoodtwarzania, Koszty te można identyfikować z kosztami ponoszonymi na retencję wody. (abstrakt oryginalny)