Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 11

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Marine insurance
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
W szerokiej dyskusji na temat internacjonalizacji i globalizacji w sferze działalności gospodarczej nie pamięta się na ogół, że procesy takie zostały zapoczątkowane już przed wiekami, a dziedziną, w której zjawisko to przejawiło się najszerzej była uprawa morza, a zwłaszcza handel morski a w jego ramach ubezpieczenie morskie. Warto w związku z tym przypomnieć pewne procesy i tendencje do uniwersalizacji norm prawnych i praktyki w przeszłości, oraz wskazać na te same. procesy dokonujące się współcześnie. (fragment tekstu)
Czym różnią się ubezpieczenia morskie od "lądowych"? Przede wszystkim historią - to najstarsze rodzaje ubezpieczeń, których źródeł szukać należy już w starożytności. dziś podlegają zasadom, jak wszelkie inne ubezpieczenia, zachowały jednak pewną własną specyfikę.
Ubezpieczenia morskie stanowią specyficzny rodzaj ubezpieczeń zawieranych przez podmioty gospodarcze funkcjonujące w obrębie gospodarki morskiej. Specyfika ta polega na rządzeniu się odrębnymi regulacjami prawnymi oraz istnieniu takich instytucji prawa morskiego, jak odpowiedzialność armatora i przewoźnika morskiego, zderzenie statków, ratownictwo morskie, awaria wspólna itp. Głównym celem zawarcia umowy ubezpieczenia morskiego jest pokrycie szkód powstałych w trakcie żeglugi morskiej i innych form działalności morskiej. Bezpośrednią przyczyną zaistniałych szkód są niebezpieczeństwa, na które narażony jest przedmiot ubezpieczenia. W ubezpieczeniach morskich niebezpieczeństwo utożsamiane jest z ryzykiem morskim. Niniejsza praca ma na celu identyfikację pojęcia ryzyka morskiego, określenie podstawowych czynników ryzyka związanego z rynkiem morskim, klasyfikację ubezpieczeń morskich oraz krótką charakterystykę rynku ubezpieczeń morskich w Polsce.(fragment tekstu)
W nowym wydaniu "Vademecum", pracy zbiorowej pod red. prof. Tadeusza Sangowskiego,n w odrębnym rozdziale pt. "Źródła prawne", na 82 tam cytowane pozycje znalazła się pod l.p. 3 "ustawa Kodeks Morski" z 1961 r., w wersji tekstu jednolitego z 1986 r. W podręczniku tym mowa jest nawet o awarii wspólnej, ale termin abandon nie występuje. Przy omawianiu podziału ubezpieczeń (s. 203) wspomina się jednak, że "ze względu na tradycje, odrębność zasad ubezpieczenia (np. jakich? pyt. dod.) oraz źródeł prawnych - ubezpieczenia dzieli się na: ubezpieczenia morskie i "lądowe" dodając zaraz, iż twierdzenie to narusza zasadę logiki, mianowicie wymóg dychotomii. (abstrakt oryginalny)
Ubezpieczenia wzajemne na rynku ubezpieczeń morskich pełniły i z pewnością pełnić będą rolę szczególną jako najlepsza kombinacja bezpieczeństwa (ochrony interesów armatorskich), tradycji i jakości usług. Spodziewane ożywienie na rynku żeglugowym z pewnością wpłynie na poprawę sytuacji finansowej klubów P&I, co da im większą szansę w konkurowaniu z klubami "składki stałej". Te ostatnie nie powinny być jednak traktowane jako zagrożenie dla tradycyjnych klubów, ale jako wyzwanie do tworzenia kompleksowej usługi ubezpieczeniowej i oferowania bardziej elastycznych rozwiązań, które w optymalny sposób zaspokoiłyby oczekiwania armatorów i innych uczestników procesu transportowego.
Minister Finansów rozporządzeniem z dnia 30 stycznia 1998 r. (Dz. U. nr 22, poz. 96) zmniejszył - z 3% do 2%, a następnie rozporządzeniem z dnia 31 lipca 1998 r. (Dz. U. nr 105, poz. 662) - zmniejszył z 2% do 1% zainkasowanej składki brutto - wysokość procentu składki wnoszonej na rzecz Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego przez zakłady ubezpieczeń prowadzące działalność w zakresie obowiązkowych ubezpieczeń odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych oraz rolników z tytułu prowadzenia gospodarstwa rolnego.(abstrakt oryginalny)
Artykuł zawiera analizę porównawczą charakteru prawnego oraz praw i obowiązków stron zawierających umowy ubezpieczenia majątkowego na gruncie przepisów Kodeksu morskiego i Kodeksu cywilnego. Uprawiając żeglugę, armator prowadzi działalność powszechnie określaną jako eksploatacja statku, co obejmuje m.in. używanie go do celów gospodarczych. Działalność armatorska jest zatem działalnością gospodarczą, a armator jest przedsiębiorcą prowadzącym swoje przedsiębiorstwo, za którego działalność ponosi odpowiedzialność. W jego szeroko rozumianym interesie leży ubezpieczenie trwałych składników majątku tego przedsiębiorstwa od szkód losowych, jak również swojej odpowiedzialności cywilnej. Jak wykaże niniejszy tekst, przedsiębiorca jest traktowany przez ustawodawcę surowiej niż osoba zawierająca standardowe ubezpieczenie majątkowe. Ponadto sam charakter prawny polisy, ze względu na wymogi obrotu morskiego, różni się na podstawie regulacji Kodeksu cywilnego od tej zamieszczonej w Kodeksie morskim. Celem niniejszego opracowania jest wskazanie kluczowych różnic obu tych regulacji. (abstrakt oryginalny)
Celem niniejszego opracowania jest krótka charakterystyka współczesnego piractwa morskiego, przeanalizowanie rodzajów ubezpieczeń którymi zagrożenia związane z piractwem mogą być objęte oraz krótka analiza problemów i wyzwań dla firm ubezpieczeniowych w związku z aktami piractwa. (fragment tekstu)
9
Content available remote Status prawny polskiego marynarza
63%
Niniejszy artykuł dotyczy praw i obowiązków, jakie nakłada polskie prawo na marynarza podlegającego ustawodawstwu Rzeczypospolitej Polskiej. Zawód marynarza jest niszowym, dlatego wymaga rozważenia jak w praktyce wygląda kwestia jego ubezpieczenia zdrowotnego, przyszłej emerytury oraz obowiązku podatkowego. Wiedza marynarzy w tym zakresie najczęściej opiera się na opowieściach, które krążą wśród marynarzy i niestety z reguły ma niewiele wspólnego z ich faktycznym statusem prawnym. Niniejszy referat wskazuje możliwe rozwiązania prawne dotyczące polskich marynarzy. (abstrakt oryginalny)
Ubezpieczenia życiowe wywodzą się od ubezpieczeń morskich. Te ostatnie powstały we Włoszech i rozprzestrzeniły się na inne kraje. Najstarsze umowy ubezpieczenia morskiego pochodzą z 1347 r. z Genui, z 1384 r. z Pizzy i z 1397 r. z Florencji. Dużą rolę przy zawieraniu tych umów należy przypisać maklerom (brokerom). Działalnością maklerską trudniły się nie tylko osoby fizyczne, ale i duże domy bankowe. Ubezpieczano się na wypadek śmierci lub schwytania przez piratów kapitanów statków i kupców. Jak widać, zwykli marynarze nie podlegali ubezpieczeniu. Najwcześniej znaną umową ubezpieczenia na życie jest umowa wydana przez Office of Insurance w 1583 r. w Londynie.(abstrakt oryginalny)
Ubezpieczenia morskie (marine insurances) stanowią szczególną odmianę ubezpieczeń, cechującą się autonomiczną regulacją prawną, specyfiką niektórych rozwiązań, a także ścisłym związkiem z innymi zagadnieniami prawa morskiego. Celem ubezpieczeń morskich jest pokrywanie szkód powstających w wyniku różnorodnych niebezpieczeństw związanych z żeglugą morską i niektórymi innymi formami działalności morskiej.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.