Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Sprawozdanie z Seminarium Młodych Medioznawców i Komunikologów "Komunikacja i media", Gorzów Wielkopolski, 4 grudnia 2015

100%

Wasilewski K.

Studia Medioznawcze

|

2016

|

nr 2 (65)

111-112

W Gorzowie Wielkopolskim 4 grudnia 2015 r. w Wojewódzkiej i Miejskiej Bibliotece Publicznej im. Zbigniewa Herberta odbyło się seminarium medioznawcze pt. "Komunikacja i media" - i była to już druga edycja Seminarium Młodych Medioznawców i Komunikologów. Tym razem została zorganizowana przez gorzowską książnicę we współpracy z Zakładem Komunikacji Społecznej i Mediów AWF we Wrocławiu, pod patronatem Polskiego Towarzystwa Komunikacji Społecznej. To właśnie w gościnnych progach tej wrocławskiej uczelni odbyła się w 2013 r. pierwsza edycja seminarium, którego rezultatem są dwa tomy pt. Zmiany medialne i komunikacyjne, opublikowane w 2015 r. nakładem gdańskiego Wydawnictwa Naukowego Katedra. Seminarium było doskonałą okazją do zaprezentowania rezultatów własnych badań i wymiany doświadczeń. Dzięki merytorycznemu wsparciu profesor Chwastyk-Kowalczyk wszyscy uczestnicy mogli poznać mocne i słabe strony swoich projektów, wykorzystując zgłoszone uwagi w dalszej pracy. Jej efekty znajdą się w przygotowywanej do druku w 2016 roku monografi i naukowej pod roboczym tytułem "Lokalne, regionalne, transnarodowe. Rola mediów w kształtowaniu wspólnot". (fragment tekstu)

2

Czy media są nowe? Próba polemiki

100%

Lasota A.

Studia Medioznawcze

|

2010

|

nr 1 (40)

169-177

Artykuł podejmuje próbę polemiki nad zjawiskiem tzw. mediów nowych. Autor zastanawia się, czy stosowanie takiego nazewnictwa jest uzasadnione w kontekście etymologii i częściowo genealogii mediów. Nawiązuje przy tym do opracowań klasyków medioznawstwa, aby wskazać specyfikę mediów współczesnych, przyporządkować im zakres oddziaływania w ujęciu chronologicznym. Istotną kwestię stanowi tu odwołanie do aktów komunikowania jako podstawy definiowania form i poniekąd zakresu oddziaływania mediów współczesnych. (abstrakt oryginalny)

3

... życzy Redakcja. Formy życzeń świątecznych zamieszczonych w prasie w grudniu 2009 r.

75%

Miłoszewska A.

Studia Medioznawcze

|

2010

|

nr 3 (42)

103-113

"... życzy Redakcja" to pogłębiona analiza świątecznych zwyczajów współczesnych mediów. Życzenia mogą stanowić wszechstronny przedmiot badań medioznawczych, zarówno jako komunikat językowy, jak i narzędzie kreowania wizerunku. Życzenia składane przez zespoły redakcyjne różnią się nie tylko stylem, słownictwem i oprawą graficzną. Są również często nośnikami ideologii danego pisma, wyrażają stosunek redakcji do czytelników i pozwalają określić stopień konsekwencji w redagowaniu tytułu. Wiele mówią także o stosunku do tradycji i zakorzenieniu pisma w danej kulturze. Życzenia są też niewątpliwym wyznacznikiem dzisiejszych wzorców zachowań grzecznościowych w komunikowaniu masowym. (abstrakt oryginalny)

4

Edukacja medialna: kluczowe obszary badań

75%

Ogonowska A.

Zeszyt Naukowy / Wyższa Szkoła Zarządzania i Bankowości w Krakowie

|

2009

|

nr 9

90-101

Edukacja medialna jest nauką o środkach masowego przekazu. Celem artykułu jest przedstawienie statusu ontologicznego nauki oraz podział mediów. Uwypuklone zostaną relacje pomiędzy mediami a społeczeństwem. Szczególny nacisk położony zostanie na obszary badawcze edukacji medialnej.(abstrakt oryginalny)

5

Zdobywanie zaufania słuchaczy podczas wystąpień

75%

Palka J., Winkler R.

Prace Naukowe / Wyższa Szkoła Przedsiębiorczości i Marketingu w Chrzanowie

|

2006

|

nr 9

135-142

Omówiono istotę i rodzaje wystąpień publicznych. Autorzy zaprezentowali rady pomocne przy przygotowaniu dobrych przemówień. Przedstawiono typy relacji występujących pomiędzy prelegentem a odbiorcami.

6

Difficulties of Unitary Understanding of the Social Communication

75%

Buşu O.-V.

International Letters of Social and Humanistic Sciences (ILSHS)

|

2014

|

19

8-16

The study aims to reveal the specific profile of social communication. This is achieved in two ways: by clarifying the difference between the individual and mass communication, and by highlighting the common characteristics of them. It emphasizes that by its psychological and social determinations, communication is reflected on individuals or groups of individuals with significant effects, depending on the occupied place by them within the communicational system. A fair, effective decision, can't be taken only if the system and communication networks, are properly functioning. What is important in the end is the effectiveness of communication, or, in other words, if its message was properly understood by the interlocutor what will lead to the desired effect. The communication is a dynamic process which, once initiated, evoluates, is changing and changes people involved in the process. It is even said that we are what we are as a result of interactions of communication that we had along the life, which is certainly true as far as personality is the result of environment, education, experience, and communication is the way which they operate. (original abstract)

7

Public relations w polityce

75%

Soin D.

Organizacje Komercyjne i Niekomercyjne wobec Wzmożonej Konkurencji i Rosnących Wymagań Konsumentów

|

2006

|

5

305-315

W pierwszej połowie XX wieku pojawiła się nowa forma komunikowania masowego - public relations, doskonalona i wcielana w życie przez kolejne generacje specjalistów. Public relations, tak jak pozostałe techniki komunikowania marketingowego, rozwijało się na rynku ekonomicznym. Z funkcjonujących w latach trzydziestych XX wieku korporacji i agencji PR, obsługujących komercyjnych producentów dóbr i usług, wyłonili się pierwsi zawodowi komunikatorzy polityczni. Ta forma komunikowania masowego, typowa początkowo dla Stanów Zjednoczonych, została stopniowo przyjęta przez inne demokracje. Polityczne public relations jako jedna z kluczowych technik marketingu politycznego jest obecnie szeroko wykorzystywane w działaniach politycznych. Nie można mówić o współczesnej kampanii wyborczej bez politycznego public relations, które stanowi jeden ze sposobów działań promocyjnych, mający na celu pozyskanie jak najszerszej grupy zwolenników. Celem niniejszego artykułu jest zaprezentowanie udziału public relations w obszarze polityki. Artykuł podejmuje wybrane kwestie pojemnej i złożonej problematyki politycznego public relations. W tekście zamiast pełnego zwrotu public relations, używany będzie również skrót PR. (fragment tekstu)

8

Koncepcje Marii Wojtak w badaniach komunikacji medialnej. Słowo od redaktorów numeru

75%

Kępa-Figura D., Szylko-Kwas J., Kaszewski K.

Studia Medioznawcze

|

2023

|

t 24, nr 1 (92)

1-3

W historii "Studiów Medioznawczych", wydawanych nieprzerwanie od 2000 roku, niniejszy zeszyt ma charakter szczególny. Po raz pierwszy bowiem ukazuje się numer, którego konstruowanie odbyło się z udziałem zaproszonych redaktorów. Na dodatek - co rzadkie w publikacyjnej praktyce czasopism naukowych, lecz jak dalej pokażemy, uzasadnione - funkcja ta została podzielona między trzy osoby. Jako pierwsi w historii "Studiów Medioznawczych" redaktorzy numeru nie możemy zatem nie zacząć od podziękowań skierowanych do ich Redaktora Naczelnego, Pana Profesora Roberta Cieślaka, który powierzył nam pełnienie tej funkcji. Wola Redaktora Naczelnego jest w naszym przekonaniu nie tylko wyrazem zaufania do nas, lecz także przejawem realizacji "zadani[a] dopracowania reguł współpracy w ramach nowej, federacyjnej dyscypliny nauki o komunikacji społecznej i mediach"1 , której "Studia" są głosem publikacyjnym. Jest sygnałem wyznaczania nowej ścieżki "Studiów Medioznawczych", czyli numerów tematycznych oddających wewnętrzne zróżnicowanie nauk o komunikacji społecznej i mediach. Cieszymy się, że obierając ten kierunek rozwoju czasopisma, Redaktor Naczelny od-dał głos właśnie nam - mediolingwistom stowarzyszonym w ramach sekcji "Język w mediach" Polskiego Towarzystwa Komunikacji Społecznej.(fragment tekstu)

9

Maciej Mrozowski, Media masowe - władza, rozrywka i biznes Oficyna Wydawnicza Aspra-JR, Warszawa 2001, str. 416

75%

Kapuściński G.

Studia Medioznawcze

|

2001

|

nr 4 (5)

103-106

W polskiej literaturze naukowej poświęconej komunikowaniu brakowało pozycji, która w syntetycznej formie, tworzyłaby podstawy wiedzy o działaniu środków masowego komunikowania. Szczególnie odczuwalny był ten brak w dziedzinie dydaktyki, zwłaszcza wobec coraz większej popularności wiedzy o funkcjonowaniu mediów i perspektywy wprowadzenia jej elementów do programu szkół średnich. Na rynku zagranicznym można wybierać między wieloma tego typu pozycjami. Na polskim gruncie, przez ostatnie dziesięć lat z całościowym ujęciem odważyli się zmierzyć jedynie Tomasz Goban-Klas, którego podręcznik ukazał się w ubiegłym roku i, na mniejszą skalę, Maciej Mrozowski. Podręcznik tego ostatniego wydany został jeszcze u progu ubiegłej dekady i z dużo mniejszym rozmachem. Tuż przed tegorocznymi wakacjami na rynku ukazało się nowe podręcznikowe wydawnictwo Mrozowskiego. Czy zasługuje na określenie summa teologica wiedzy o komunikowaniu masowym? I tak, i nie. Nie, bo autor świadomie ogranicza się do sportretowania działania mediów masowych, spychając na margines większość problematyki związanej z aparatem samej dziedziny. Nie znajdziemy tu więc rozważań na temat szkół i podejść ścierających się na gruncie teorii mediów. Jak pisze Mrozowski we wstępie: "Będzie to praca o działaniu mediów masowych, tak, jak się ono jawi w świetle badań naukowych, ale nie będzie to to praca o badaniach naukowych nad mediami ani tym bardziej o problemach i dylematach nauki o komunikowaniu masowym". Jeśli zważyć, że wiedza o komunikowaniu jest nauką z jednej strony cały czas się kształtującą, z drugiej zaś z gruntu interdyscyplinarną i obejmującą niezwykle szerokie i złożone (a więc i wielokroć niejednoznacznie zdefiniowane) spektrum zagadnień, to takie ustawienie przedmiotu zainteresowania redukuje wiele kontrowersyjnych problemów. Z całą jednak pewnością ograniczenie to dobrze się przysłużyło klarowności książki, co jest istotne, zważywszy, że chodzi o pozycję mającą funkcję dydaktyczną. (fragment tekstu)

10

Sprawozdanie z finału II edycji Olimpiady Wiedzy o Mediach, Warszawa, 18-19 marca 2016

75%

Pawelec R.

Studia Medioznawcze

|

2016

|

nr 2 (65)

117-118

Na Uniwersytecie Warszawskim, w auli dawnego BUW-u, 18 i 19 marca odbył się finał II edycji Olimpiady Wiedzy o Mediach. Jest to inicjatywa Instytutu Dziennikarstwa na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych UW skierowana do uczniów szkół średnich w całej Polsce. Jej współorganizatorami są szkoły wyższe z terenu całego kraju: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Uniwersytet Gdański, Uniwersytet Jagielloński, Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach, Uniwersytet Łódzki, Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy, Wyższa Szkoła Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie, Uniwersytet Szczeciński, Uniwersytet Śląski, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie, Uniwersytet w Białymstoku, Uniwersytet Wrocławski, Uniwersytet Zielonogórski. Eliminacje warszawskie były współorganizowane przez Instytut Dziennikarstwa UW oraz Instytut Edukacji Medialnej i Dziennikarstwa UKSW. Uczestnicy eliminacji centralnych przeszli przez szkolny i okręgowy etap olimpijskich zmagań. Ten pierwszy polegał na przygotowaniu pracy na temat związany z mediami, wybrany z zaproponowanego zestawu. Prace miały różny charakter, mogły być esejami, mogły też mieć charakter fotokastu, filmu lub fotoreportażu. Uczniowie najchętniej sięgali po temat dotyczący dziennikarskiej odpowiedzialności za słowo, wiele osób pisało o przyszłości mediów. Autorzy i autorki najciekawszych prac wzięli udział w teście na etapie wojewódzkim, który odbył się w grudniu ub. roku. Dziesięcioro laureatów tych eliminacji z każdego województwa zakwalifikowało się do etapu centralnego, zatem 18 marca w Warszawie spotkało się 160 uczniów. Na uczestników, oprócz honoru laureata, czekały liczne nagrody ufundowane przez sponsorów, a także możliwość wyboru jednego z czterdziestu ośmiu indeksów uprawniających do podjęcia studiów w zakresie dziennikarstwa na jednej z uczelni współorganizujących Olimpiadę. (fragment tekstu)

11

Bogusława Dobek-Ostrowska, Media masowe i aktorzy polityczni w świetle studiów nad komunikowaniem masowym

75%

Jaskiernia A.

Studia Medioznawcze

|

2006

|

nr 3 (26)

180-358

Polskie piśmiennictwo medioznawcze wzbogaciło się o ważną monografię autorstwa Bogusławy Dobek-Ostrowskiej. Książka nawiązuje do dorobku naukowego autorki w zakresie analizy problemów komunikowania masowego, ze szczególnym uwzględnieniem przemian demokratycznych w Europie Środkowo-Wschodniej po 1989 r. Motywację podjęcia tej tematyki wyjaśnia autorka już we Wstępie: "Pomimo niewątpliwej dynamiki rozwoju badań nad komunikowaniem politycznym, ciągle jest to początek drogi. Brakuje publikacji rozpatrujących kompleksowo procesy komunikowania politycznego w szerokiej perspektywie badawczej. Istnieje poważna luka, której nie jest w stanie wypełnić tłumaczenie bardzo ważnej pozycji B. McNaira Wprowadzenie do komunikowania politycznego. Brakuje opracowań, które by poddawały głębokiej, wieloaspektowej analizie związki miedzy fundamentalnymi elementami procesu komunikowania politycznego, tj. aktorami politycznymi, mediami masowymi i obywatelami" (s. 13-14). (fragment tekstu)

12

Media i rzeczywistość : problemy komunikacji i rola dziennikarzy w zmianach wizerunku

75%

Tworzydło D.

Prace Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Katowicach

|

2006

|

Public relations : skuteczna komunikacja w teorii i praktyce

225-230

Omówiono pokrótce strategię i wymogi komunikacji i pracy z mediami dla tworzenia wizerunku organizacji.

13

Bariery w komunikowaniu masowym

75%

Pionter D.

Człowiek i Społeczeństwo / Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Wydział Nauk Społecznych

|

2000

|

18 Bariery w komunikowaniu

129-135

Komunikowanie masowe obejmuje swoim zasięgiem całe społeczeństwa. Zaprezentowana koncepcja skupia się na zewnętrznych względem mediów uwarunkowaniach ich rozwoju, które mogą stanowić barierę ich potencjonalnego unowocześnienia ograniczającego ich wykorzystanie. Celem artykułu było pokazanie skomplikowanej materii komunikowania masowego przez pryzmat potencjalnych jego zakłóceń.

14

African Regional Media System in Post-Bipolar Era

75%

Tereshchuk V.

Torun International Studies

|

2018

|

nr 1(11)

55-66

This paper examines the development of African regional media system development in the period after Cold War, including contemporary situation, both from political perspective. It is characterized primarily by the fact that Africa ceased to be an arena of confrontation between the communist and capitalist worlds, but instead it became a place for international competition for the influence on the continent between the "old" and "new" global players, mainly, between the USA, Europe and China. This struggle is manifested in high level of attention for the creation and support by main actors of various channels of influence on African audiences by mass media (both traditional - foreign broadcasting by radio and television, and Internet platforms - websites, online broadcasting, social media). Secondly, there is an attempt by the African media environment to create Pan-African media, which, being guided by commercial needs and operated in conditions of liberalized information space, are quite successful, unlike the failed projects that took place during the Cold War, being politically motivated and existed in a largely undemocratic environment. We also argue that there are distinct sub-regional media systems that coincide with the borders of the former colonial empires. Their existence is both colonial legacy (common language, cultural ties, etc.), and a result of contemporary of media influence of the former metropolises. (original abstract)

15

Проблема воздействия массовой коммуникации на религиозную прессу в Украине

63%

Petrushkevych M.

Acta Scientifica Academiae Ostroviensis. Sectio A, Nauki Humanistyczne, Społeczne i Techniczne

|

2015

|

nr 6(2)

109-122

: Jedną z form zobiektywizowanej komunikacji werbalnej jest prasa; stanowi ona również ważny element w systemie komunikacji religijnej. Celem artykułu jest określenie wpływu kultury i komunikacji masowej na prasę religijną, w której zauważalne są cechy komunikacji masowej: depersonalizacja, manipulacja, udawanie nieodwołalności myśli etc. Liczne cechy kultury masowej przejawiały się w związkach pomiędzy mediami religijnymi a Internetem; kopiowanie informacji z innych publikacji; manipulacja; wykorzystywanie stereotypów i cytatów (głównym celem takiej manipulacji jest zastąpienie opinii czytelnika gotową odpowiedzią). Wiąże się to z kwestiami politycznymi i obecnością reklam w prasie religijnej. Wykorzystywanie nowych form i metod religijnej komunikacji nie pozbawia jej podłoża mitologicznego oraz aktywnego używania zbiorowej i indywidualnej podświadomości (np. poprzez system archetypów). (abstrakt oryginalny)

16

W poszukiwaniu nowej struktury regulacyjnej sektora mediów w Polsce - doświadczenia europejskie

63%

Kowalski T.

Studia Medioznawcze

|

2003

|

nr 5 (15)

13-22

Struktura regulacyjna jest w istocie pochodną polityki państwa wobec mediów elektronicznych, w szczególności w stosunku do radia, telewizji oraz Internetu. Dla struktury regulacyjnej istotne znaczenie ma charakter czasowy wspominanych norm prawa, reguł i instytucji. Przystąpienie do UE przyspieszy obieg kapitału, towarów i usług, ożywi kontakty gospodarcze i kulturowe obywateli i przedsiębiorstw, stwarzając szansę relatywnie szybkiego zmniejszenia dystansu cywilizacyjnego dzielącego Polskę od średniego poziomu krajów UE. W obszarze telekomunikacji, radia i telewizji podstawowym warunkiem wykorzystania historycznej szansy jest stworzenie stabilnych, długookresowych i przewidywalnych podstaw regulacyjnych dla działalności firm. (abstrakt oryginalny)

17

Reklama kak âvlenie sovremennogo sociokul'turnogo prostranstva

63%

Pidšmorga Û. V.

Społeczeństwo i Edukacja. Międzynarodowe Studia Humanistyczne

|

2012

|

nr 2

265-271

This article is devoted to the consideration of advertising as a phenomenon of contemporary social and cultural space. It is determined by the historical background and factors contributing to the development of advertising as a mass phenomenon of modern times. Substantiated nature of culturological concept of advertising is paid attention to, too. (original abstract)

18

O ekstremizmie i komunikacji społecznej u progu ery wojen sieciowych

63%

Posłuszny J., Dąbrowa E.

Doctrina. Studia społeczno-polityczne

|

2010

|

nr 7

141-146

W artykule podjęto kwestię roli edukacji i komunikacji społecznej w przeciwdziałaniu rozwojowi konfliktów między różnymi systemami wartości - a konkretnie w przeciwdziałaniu ich radykalizacji. Podniesiony został problem rozprzestrzeniania się ekstremizmu poprzez nowe formy elektronicznej informacji i komunikacji oraz uproszczenia procesów komunikacji społecznej. Podjęto próbę pokazania, w jaki sposób, przy wykorzystaniu środków społeczno-pedagogicznych, jest możliwe przeciwdziałanie tym alarmującym zjawiskom.

19

Modele masowego komunikowania w działalności marketingowej

63%

Sagan A.

Zeszyty Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Krakowie

|

1990

|

nr 324 Prace z zakresu analizy rynku i badań marketingowych

57-74

W niniejszym artykule przedstawiono próbę zarysowania miejsca teorii masowego komunikowania w marketingu. Teoria ta jest użyteczna dla opisu relacji między przedsiębiorstwem, a konsumentem jak i do stosowania w szeroko pojętej działalności marketingowej.

20

Informacja czy manipulacja? Analiza na przykładzie wybranych reklam

63%

Hernik J.

Acta Universitatis Nicolai Copernici. Zarządzanie

|

2013

|

40

193-204

Dzięki wynalazkom, takim jak druk, telewizja czy Internet, wiele osób może być poinformowanych o danym zdarzeniu w bardzo krótkim czasie. Takie masowe kanały komunikacji wykorzystywane są także do przesyłania reklam. I mimo ich praktycznej wartości, a czasami nawet wartości artystycznej, powszechnie uważa się, że przez reklamy wiele osób poddawanych jest przekazom przedstawiającym nieprawdziwy obraz świata. Powszechność reklamy nie sprawiła więc, że ludzie stali się odporni na perswazję i manipulację, ale że stali się na nią obojętni i nie są świadomi jej wpływu. Dlatego w tej pracy pokazano charakterystyczne cechy i przejawy manipulacji w reklamie. (abstrakt oryginalny)