Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 13

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Mass media audience
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Artykuł dotyczy istotnego dla badań medioznawczych problemu skłonności każdej osoby do przeceniania wpływu komunikowania masowego na innych ludzi. Zjawisko to zostało zauważone w nauce dosyć wcześnie, jednak początkowo traktowano je jedynie jako jeden z czynników wzmacniających, osłabiających lub modyfikujących wpływ mediów na odbiorców. Dopiero Davison w artykule opublikowanym na łamach "Public Opinion Quarterly" (1983) wskazał na potrzebę traktowania go jako ważnego i samoistnego elementu warunkującego efekty środków masowego przekazywania. Swoją propozycję nazwał on "hipotezą efektu trzeciej osoby". Efekt ten powinien więc być uwzględniany w badaniach wpływu mediów i badaniach opinii publicznej (a zwłaszcza w interpretacjach wyników tychże badań), przy założeniu jednak, że recepcja przekazów jest procesem złożonym i zindywidualizowanym, a odbiorcy mediów korzystają z nich świadomie i celowo. (abstrakt oryginalny)
2
Content available remote Prawda w mediach
100%
Rozważania o prawdzie w mediach obracają się zwykle wokół nierzetelności mediów, sprzedajności dziennikarzy, kupczenia prawdą, manipulacji opinią. Dla mnie jest to temat dość jałowy. Dużo więcej wnoszą, moim zdaniem, rozważania na temat odbiorcy prefabrykowanych kłamstw. Czy rzeczywiście jest on zawsze ofiarą? A może tylko udaje ofiarę, a naprawdę po cichu zamawia te zabiegi, na które później się uskarża. Chce być oszukiwany i manipulowany, chce doznawać emocji (najczęściej negatywnych) i stawia je wyżej aniżeli prawdę. Czy odbiorca tabloidów nie widzi, że to na własną prośbę dostaje potwierdzenie tego obrazu świata, który jest projekcją tego, co w nim samym jest najgorsze? Odbiorca prawdy skażonej jest przede wszystkim winowajcą. Sam chce, by mu serwowano obraz zdarzeń, który potwierdza jego zwierzęce instynkty, udowadnia, że człowiek człowiekowi wilkiem, że pod maską cnoty zawsze kryje się świństwo, że świniami są wszyscy tylko nikt nie chce się przyznać, a dziennikarz tabloidu demaskuje niektórych, aby potwierdzić regułę. (fragment tekstu)
Media relations, jak każda forma komunikowania, niezależnie od poziomu, na jakim się odbywa, składa się z kilku elementów immanentnych dla ogólnych modeli komunikacyjnych. W każdym zaistniałym procesie komunikacyjnym związanym z oddziaływaniami media relations wyróżnia się nadawcę komunikatu, odbiorcę, przekaz i środki przekazu. Oddziaływanie środków masowego komunikowania na odbiorców, jego skuteczność i siła stanowią o woli wykorzystywania mass mediów do komunikowania marketingowego, w tym public relations. (fragment tekstu)
W Centrum Multimedialnym przy ul. Foksal w Warszawie w dniach 24-25 września 2003 roku odbyła się międzynarodowa konferencja naukowa pt. "Media publiczne w erze cyfryzacji" zorganizowana przez Akademię Telewizyjną TVP i Departament Szkoleń Europejskiej Unii Nadawców (EBU). Konferencja zgromadziła wielu prominentnych przedstawicieli polskich i europejskich publicznych mediów elektronicznych (m.in, Robert Kwiatkowski, Maciej Domański, Michał Przymusiński, Janusz Cieliszak, Karol Jakubowicz, Boris Bergant, Christian S. Nissen, David Wood, Neil Regan), członków Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji (m.in. Danuta Waniek, Juliusz Braun, Jarosław Sellin, Aleksander Łuczak), przedstawicieli nauki (m.in. Janusz Adamowski, Wojciech Kubiak, Katarzyna Błeszyńska), dziennikarzy oraz członków polskiego rządu i parlamentu (m.in. Michał Tober, Mariusz Grabowski, Ryszard Sławiński, Krystyna Doktorowicz). Celem warszawskiego seminarium było przede wszystkim przedstawienie prac i wniosków z działań Grupy Strategii Cyfrowej EBU (Digital Strategy Group - DSG), wskazanie wielu praktycznych rozwiązań i zastosowań dla nadawców publicznych, określenie najważniejszych obecnie zadań stojących przed europejskimi nadawcami w dziedzinie cyfryzacji mediów oraz wzajemna wymiana wiedzy i doświadczeń. (fragment tekstu)
Autor zajmuje się kwestią związaną z telemetrią - elektronicznym pomiarem publiczności telewizyjnej. Opisuje ewolucję metod pomiaru publiczności telewizyjnej i sugeruje kierunek, w którym powinny się w przyszłości rozwijać. Pokazuje również w jaki sposób telemetrię można wykorzystać w telewizji i reklamie. Badania telemetryczne stanowią postawę pracy dla domów medialnych i agencji reklamowych.
6
Content available remote Hedonizm współczesnego społeczeństwa konsumpcyjnego
84%
Współczesne społeczeństwo, zarówno w wymiarze poszczególnych społeczeństw rozwiniętych jak i globalnym, często określane jest mianem społeczeństwa konsumpcyjnego. Jednym z jego charakterystycznych wymiarów jest fakt, że człowiek jest przede wszystkim konsumentem, a sprzedać można wszystko: nie tylko produkty, lecz także osoby (np. polityków, gwiazdy) oraz idee i wartości - sukces, zdrowie, czy piękno. Kapitalizm, wolny rynek i wolność wyboru doprowadziły do sytuacji, w której konsumpcja jest już nie tylko przywilejem, prawem, lecz stała się przymusem i nałogiem. (...) Z drugiej strony współczesne społeczeństwo to także społeczeństwo ryzyka. Globalizacja zagrożeń naturalnych i cywilizacyjnych doprowadziła do egalitaryzacji ryzyka - wszyscy stali się równi wobec terroryzmu czy huraganów, bez względu na dochody, czy wykształcenie. Obawa o własne życie i zdrowie, poczucie ciągłego zagrożenia i bezsilność wobec czynników ryzyka spowodowały, że wartością najwyższą stało się życie człowieka i jego najbardziej zewnętrzna manifestacja, jaką jest ludzkie ciało. Niepewność likwiduje się konsumpcją, która wkracza w coraz głębsze i intymniejsze obszary ludzkiego życia i ciała. Poczucie kruchości i ulotności życia powoduje, iż na nowo odżywa słynna sentencja carpe diem! stając się motorem i jednocześnie usprawiedliwieniem podejmowanych działań i praktyk. Egoizm i hedonistyczne nastawienie wyznacza nastrój wszechobecnego "karnawału", nie pozostawiając wiele miejsca na altruizm i refleksyjność. Czy dzisiejszy hedonizm współczesnego społeczeństwa konsumpcyjnego rzeczywiście stawia w centrum zagadnienie przyjemności i unikania rzeczy przykrych? Czy oferowane dziś rozkosze dotyczą zarówno ciała jak i duszy? Czy nastrój zabawy ogarnia całe społeczeństwo i jak długo on potrwa, zanim nastąpi okres postu i pokuty? A może post i karnawał współwystępują równocześnie? Innymi słowy - czy grozi nam rozrost tendencji hedonistycznych, czy też są jakieś możliwości wyjścia z tej sytuacji i uniknięcia zagrożeń, jakie niesie ze sobą współczesne społeczeństwo? Na te pytania spróbuję odpowiedzieć w swych rozważaniach. (fragment tekstu)
7
Content available remote Sieciowa sfera publiczna a media społecznościowe
84%
Celem niniejszego artykułu jest określenie roli mediów społecznościowych w sieciowej sferze publicznej ery Internetu. Tak sformułowany cel implikuje hipotezę, że media społecznościowe są transmiterem aktywności aktorów sieciowej sfery publicznej. Tym samym środki komunikacji elektronicznej XXI wieku, w odwrotności do dominujących w XX wieku, wzmacniają relacje uczestników życia publicznego. Należy jednak mieć na uwadze, że jest to odmienna sfera publiczna, niż opisywana przez Jürgena Habermasa lub Richarda Sennetta, gdyż odpowiada ona społeczeństwu sieciowemu, które w dużym stopniu komunikuje się na płaszczyźnie wirtualnej. W celu realizacji wyżej postawionego celu w pierwszej kolejności zajęto się ukazaniem przemian, jakie zachodzą w sferze publicznej na skutek usieciowienia społeczeństwa. Pozwoliło to określić, jakie kanały dialogu preferowane są przez współczesnych aktorów publicznych. Następnie ukazano, jak za pośrednictwem mediów społecznościowych aktorzy ci działają i jaki ma to wpływ na realną sferę życia społecznego. (fragment tekstu)
W artykule teoretyczne założenia śródziemnomorskiego modelu medialnego według Hallina i Manciniego zostały poddane swoistej weryfikacji na podstawie praktyki rynkowej w Grecji. Za Źródło owej weryfikacji posłużyły badania preferencji i zachowañ odbiorców przekazów treści medialnych w tym kraju (ze szczególnym uwzględnieniem telewizji), przeprowadzone przez państwowy Instytut Mediów Audiowizualnych w 2007 r., pod tytułem Narodowe badania recepcji środków masowej informacji w Grecji 2007. W pierwszej części artykułu przedstawiono wyniki badań w sposób ogólny charakteryzujące Greków jako konsumentów treści oferowanych przez media; część drugą poświęcono analizie stosunku greckich widzów do wieczornych programów informacyjno-publicystycznych emitowanych w poszczególnych kanałach telewizyjnych; a w trzeciej omówiono rosnący wpływ nowoczesnych technologii przekazu danych (internet, telefonia komórkowa) na funkcjonowanie i recepcję "tradycyjnych" mediów. Zakres pracy rozszerzono ponadto o zagadnienia "nowych mediów", które w modelu jeszcze nie zostały ujęte. (abstrakt oryginalny)
In this paper the author interprets the changing role of mass media in social processes over recent decades. Society's perception of mass media is also investigated, with a focus on Central and Eastern Europe. The author explores mass media's position in the societies of the region, asking how these societies interpret media messages. He analyzes the context of people's reservations about media messages (people's misgivings, conditioned by social history). One of the key arguments of the paper is that the majority of audiences in the countries concerned have grown more sceptical of mass media messages than have the audiences of Western European countries. According to the author, various social groups consider that the mass media is heavily politicized and that its construction of reality has little in common with their own interpretations. (original abstract)
Bez wątpienia Marshall McLuhan osiągnął szczyt popularności za swojego życia, w latach sześćdziesiątych. Jego błyskotliwe "catchphrases": "Świat staje się globalną wioską", "Telewizja to medium zimne", czy najsławniejsze (najoryginalniejsze i najbardziej wnikliwe, "Przekaźnik (medium) jest przekazem", były szeroko cytowane i akceptowane w kręgach twórców popkultury i interpretatorów mediów. Wkrótce jednak moda minęła, a nawet modne stało się krytykowanie jego twórczości, co dobitnie wyraża tytuł książki Jonathana Millera "Spór z McLuhanem". jednak od kilkunastu lat przeżywamy umiarkowany renesans "mcluhanizmu". Nie odnosi się on do pogłębionej analizy jego twórczości a jest to raczej powrót do McLuhana jako guru refleksji o mediach. Dostrzeżono bowiem głęboką prawdę w stwierdzeniu, że to nie tyle konkretne przekazy (cóż takiego nowego jest w obecnym zalewie informacji?) co raczej ogół właściwości nowych mediów zmienia człowieka i zmienia jego świat. (fragment tekstu)
Artykuł dotyczy mediów elektronicznych jako elementu „nowej gospodarki". Autor przedstawia wyzwania wiążące się z postępem technologicznym, globalizacją i konwergencją mediów, które w znacznym stopniu komplikują możliwości ich regulacji. Omawia współczesne dylematy związane z regulacją mediów publicznych ilustrowane opisem sposobów finansowania tych mediów w krajach UE oraz problem zintegrowanej regulacji mediów cyfrowych na przykładzie Wielkiej Brytanii. Analiza zasad i wytycznych europejskiej polityki wizualnej prowadzi autora do wniosku, że fakt istnienia problemów, które wciąż nie znalazły rozwiązania, może sugerować kres regulacji mediów.
Niejedna koncepcja zarządzania traktuje o wiedzy, aktywach niematerialnych, know-how czy kapitale ludzkim. Jednak zagadnienia te w owych koncepcjach pojawiają się niejako przy okazji, jako pewne elementy, a nie uporządkowana całość. Próbą zgromadzenia i usystematyzowania wszystkiego, co może być określone jako aktywa niematerialne, jest koncepcja kapitału intelektualnego, uwzględniająca jego wycenę i zarządzanie nim. Celem niniejszej pracy jest przyjrzenie się kapitałowi intelektualnemu w mediach działających w Polsce i pokazanie, jaki wpływ na ów kapitał intelektualny ma odbiorca prezentowanych w mediach treści, a więc czytelnik/widz/słuchacz. Na początku pokrótce zostanie omówiona pierwsza na świecie koncepcja kapitału intelektualnego, a był to Nawigator Skandii, stworzony w Szwecji pod koniec lat 80. XX wieku. Następnie podział kapitału intelektualnego zaproponowanego przez Szwedów zostanie dostosowany do specyfiki polskiej branży medialnej i wokół pięciu obszarów koncentracji kapitału intelektualnego nastąpi omówienie wpływu odbiorców na jego ostateczny kształt. Wcześniej odbiorcy zostaną zdefiniowani ze względu na cechy wyróżniające ich spośród typowej grupy klientów, zostaną też opisane wyróżniki polskiej branży medialnej. Na zakończenie będą rozważane działania, które może podjąć nadawca treści medialnych, a dzięki którym odbiorca będzie zwiększał kapitał intelektualny spółki. (fragment tekstu)
13
Content available remote Media Literacy and Development of Human and Social Capital in the European Union
67%
Together with the growing level of the digitalization in the field of multimedia, also convergence of media, information and digital literacy have been growing up. In case of the traditional mass media, it was important to have skills to use the media content in a critical, aware and selective way. Nevertheless, in the era of the Internet and extended availability of information in the digital form, the importance of information and digital technologies literacy also grows. It regards to some extent the technical ability to use particular technological solutions, but also forming aware and active consumers and authors of the media content. The main goal of this paper is researching the relation between forming the media literacy as a component of human capital, and the realization the European Union's targets in the area of building a knowledge-based economy. On the basis of the subject-matter literature and other source materials a hypothesis, which classifies the media education as a key process during creating a single European information space, shall be verified. In the first part of the paper, the author concentrates on presenting the dependence between human, personal and social capital. Next, on the basis of the European definition of media literacy, the author examines capabilities of achieving progress in the field of media education in terms of the present European audiovisual policy. (original abstract)
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.