Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 161

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 9 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Metropolisation
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 9 next fast forward last
1
100%
Wrocław as a regional metropolis posseses many important advantages. The city is the centre of science and education. According to R&D indicators Wrocław comes in a high position in the country. The city has a diverse stucture of industry, incl. high tech. Next important feature is the human capital (good demographic structure, economic activity of population). Moreover, the city is the seat of many cultural institutions. The characteristic feature of Wrocław is a long and rich history. On the other hand, Wroclaw's weak points are e.g. bad state of the industry companies important for city economy, poor road infrastructure (too few ring roads, expressways), too few international passenger connections, too slow development of building, and lack of effective lobbing. The city posseses the status of regional metropolis, but it still has to try to hold this position among others big cities like Poznań or Kraków. The high position of Warsaw is in many respects out of reach (administrative centre, institutional potential, transport connections). In this article author focusses on current chances of development and the most important problems, with which the city has to deal. (original abstract)
Metropolizacja - proces związany z przekształcaniem wielkich miast i nabywaniem przez nie nowych cech i umiejętności - jest wyzwaniem dla gospodarki przestrzennej. Równolegle skutki uboczne prowadzonych przez człowieka procesów gospodarczych wymusiły na społeczności światowej podjęcie globalnych działań prewencyjno-naprawczych, których efektem jest m.in. tworzenie obszarowych form ochrony przyrody. W artykule ukazano przykład różnorodności sąsiedztwa w przestrzeni jakim jest sąsiedztwo metropolii oraz parku narodowego.(abstrakt oryginalny)
Whose is the city? This question only superficially refers to the past when at least some cities were in fact law-making, autonomous communities of their citizens. Unlike in the past, the contemporary city is a random collection of individuals gathered in a space with no clear boundaries, who in their majority have a weak sense of identification with the place of their residence, whether longer or shorter. The residents of such a city are not citizens but merely users of space which has become a commodity. Taking Warsaw as an example, the paper shows the process of selling out the city space, which is driven by globalisation and metropolisation processes. The consequence of this is privatisation and fragmentation of space, leading to the evaporation of public space in the city.(original abstract)
Dążenie miast do rozwoju funkcji metropolitarnych oznacza dzisiaj przede wszystkim dążenie do rozwoju funkcji, które uczynią miasto bardziej atrakcyjnym dla inwestorów i jednocześnie stworzą ich przestrzeń bardziej przyjazną do życia. Każde z miast, w zależności od swojego charakteru, wybiera różne drogi rozwoju, stawiając na ten potencjał, który stanowi największą wartość i bogactwo danego regionu. W przypadku miast należących do Aglomeracji Górnośląskiej taki potencjał stanowi niewątpliwie dziedzictwo poprzemysłowe.(abstrakt oryginalny)
Przedmiotem artykułu jest wydzielenie rzędów potencjalnych ośrodków centralnych w Obszarze Metropolitalnym Warszawy. Za tło teoretyczne posłużyła teoria ośrodków centralnych Waltera Christallera. Klasyfikacja ośrodków została przeprowadzona metodą skalarną, w oparciu o wskaźnik centralności, uwzględniający wyposażenie miast w usługi, a także analizę regresji liniowej - dane zostały zwizualizowane na wykresie rozrzutu. Rezultaty przedstawiono również w pięciu sferach tematycznych: administracyjnej, kulturalnej, zdrowotnej, komercyjnej i edukacyjnej. W wyniku analizy wydzielono trzy rzędy ośrodków: Warszawę oraz miasta drugiego i trzeciego rzędu. Największy wpływ na ostateczną możliwość rozdzielenia ośrodków ma wpływ sfera administracyjna. Rezultaty zaprezentowano na mapie Obszaru Metropolitalnego Warszawy i porównano z założeniami Christallerowskimi. Na koniec przedstawiono wyniki wszystkich gmin Obszaru Metropolitalnego Warszawy. (abstrakt oryginalny)
Samuel Rutherford - szkocki prezbiteriański pastor i myśliciel polityczny okresu angielskiej wojny domowej - uważany jest powszechnie za jednego z teoretyków koncepcji monarchii prawa, ustroju mieszanego oraz prawa oporu. Wszystkie te idee, konstytuujące nowożytny angielski konstytucjonalizm w opozycji do monarszego absolutyzmu, wywodzi z koncepcji umowy społecznej, co czyni zeń autora, do którego odwoływali się dla przykładu Ojcowie Założyciele w swym sprzeciwie wobec arbitralnej władzy metropolii. Tymczasem analiza całości jego dorobku każe poddać w wątpliwość wiele obiegowych opinii na temat autora Lex, Rex. W niniejszym artykule autor dowodzi, że hermeneutyczna analiza teologii politycznej Rutherforda skłania do wniosku, że nie był on teoretykiem monarchii prawa w jej powszechnym znaczeniu, lecz w istocie teonomicznej wizji państwa. (abstrakt oryginalny)
Artykuł przedstawia przegląd zmian zachodzących w Moskwie w okresie postradzieckiej transformacji i związanych z nimi problemów. W skrótowy sposób omawia historyczne i współczesne prace z zakresu geografii społecznej dotyczące stolicy Rosji. Na tym tle autorzy próbują ustosunkować się do współczesnych hipotez związanych z zachodzącymi procesami metropolizacji, w tym społecznej i przestrzennej polaryzacji występującej w miastach globalnych. (abstrakt oryginalny)
8
Content available remote Pozycja miast europejskich w światowej sieci metropolii
100%
Powodem przeprowadzenia badań jest wzrastająca rola metropolii w gospodarce światowej, a także dostępność stosunkowo nowej metodologii badawczej z zakresu sieci metropolitalnych. Celem artykułu jest zbadanie, jaką pozycję w światowej sieci metropolii zajmują duże miasta Europy i jak pozycja ta zmieniała się na przestrzeni lat 2000 do 2012. W badaniu wykorzystano zestawienia otrzymane metodą GaWC (Globalization and World Cities, sieć badawcza skupiająca się na wzajemnych relacjach największych światowych miast), pozwalającą mierzyć m.in. pozycję poszczególnych metropolii w ich światowej sieci. Ustalono, że Europa jako całość skorzystała z dobrej koniunktury na początku XX wieku i umocniła swoją przewodnią pozycję. Po wybuch kryzysu roku 2008 pozycja ta nieco osłabła, ale Europa nadal pozostała centralną częścią światowej sieci metropolii. (abstrakt oryginalny)
Artykuł powstał na kanwie dyskusji toczonych w ramach II Colloquium "Nowa urbanizacja na starym podłożu", które zorganizowano w Katowicach w lutym 2018 roku. Jeden z paneli tego kolokwium dotyczył ekonomicznych aspektów reurbanizacji i metropolizacji aglomeracji miejskich województwa śląskiego. Jako osoba prowadząca panel skierowałem do jego uczestników pytania dotyczące czynników ekonomicznych, w tym składowych kapitału terytorialnego regionu, które w podstawowym zakresie wspierają procesy nowej urbanizacji. Celem niniejszego artykułu jest próba wskazania i omówienia głównych mechanizmów ekonomicznych napędzających procesy reurbanizacji i metropolizacji w przestrzeni takiego specyficznego, miejskiego regionu, jakim jest województwo śląskie. Zaproponowany tu układ mechanizmów w przekonaniu autora dobrze syntezuje czynniki urbanizacji, które były przedmiotem dyskusji panelowej. (fragment tekstu)
10
Content available remote Społeczne problemy rozwoju wielkich miast Europy Środkowej i Wschodniej
100%
Społeczne problemy wielkich miast byłych państw socjalistycznych omówimy w aspektach: demograficznym, ekonomicznym i społecznym sensu stricto. Okres transformacji systemowej (w szczególności i dekady przemian) to w większości państw Europy Środkowej i Wschodniej czas kryzysu demograficznego. Wpływał on niekorzystnie także na sytuację demograficzną w wielkich miastach obu tych regionów. Na powstanie niekorzystnej sytuacji demograficznej w środkowo i wschodnioeuropejskich metropoliach wpłynęło wiele czynników: kryzys poprzedniego ustroju politycznego, kryzys gospodarczy, transformacja systemowa, zmiana struktury gospodarki, przerwanie dotychczasowych powiązań gospodarczych i komunikacyjnych między państwami, zmiany polityczne (rozpad państw i powstawanie nowych)wojny i migracje, regresywne tendencje rozwoju demograficznego w obu regionach, globalizacja i regionalizacja gospodarki, restrukturyzacja przedsiębiorstw i branż, obniżenie poziomu życia w większości posocjalistycznych społeczeństw w pierwszym etapie przemian. Oczywistym jest fakt, iż w poszczególnych miastach na ich sytuację demograficzną wpływały także czynniki, które były specyficzne tylko dla nich. (fragment tekstu)
Współczesna peryferyjność jest konsekwencją bardzo dynamicznych zmian zachodzących w gospodarce światowej. W nowych realiach społeczno-gospodarczych proces jej powstawania nabiera coraz większego tempa, głównie z punktu widzenia nienadążania za globalizacją. W tych warunkach inna rola przypada dużym miastom (metropolie, ośrodki metropolitalne, aglomeracje, konurbacje), a inna małym niejednokrotnie oddalonym od centrum (rdzenia), ze słabo rozwiniętymi funkcjami gospodarczymi. Procesy metropolizacji, choć w pewnym sensie mocno zaawansowane, nie docierają do takich specyficznych przestrzeni społeczno-ekonomicznych, które bardzo często nie z własnej winy zaniżają dynamikę wzrostu gospodarczego większej przestrzeni (regionu), w którą zostały wkomponowane. Takie cechy, jak m.in. odmienny sens wielkości, żywiołowa zdolność do tworzenia skupisk, równość uczestników, reitermediacja sprzyjająca budowaniu gospodarki opartej na wiedzy, stają się siłą napędową rozwoju integracji regionalnej, mającej źródło w procesach pogłębiania współzależności gospodarczych i politycznej państw członkowskich Unii Europejskiej. Nie wydaje się jednak, że kształtowanie tych procesów jest dla wszystkich możliwe w przekrojach regionalnych i lokalnych. Występująca polaryzacja przestrzeni społeczno-ekonomicznej w regionach jest tego potwierdzeniem.(abstrakt oryginalny)
Identyfikacja obszarów metropolitalnych, ich delimitacja oraz określenie rzeczywistego potencjału metropolitalnego, budowanego rangą pełnionych przez nie funkcji, są trudnymi do analizy i oceny problemami badawczymi. Sytuacja komplikuje się jeszcze bardziej, kiedy metropolia kształtuje się wokół policentrycznego rdzenia, złożonego z miast podobnej wielkości i posiadających podobną rangę w krajowych bądź ponadnarodowych sieciach osadniczych. W niniejszym artykule zidentyfikowano i omówiono problemy wewnętrznej integracji obszaru metropolitalnego Trójmiasta, które utrudniają dyskurs metropolitalny oraz podjęcie faktycznej i pełnej współpracy na rzecz ukształtowania się metropolii sensu stricto. (abstrakt oryginalny)
Celem artykułu jest przedstawienie sytuacji 10 miast stołecznych krajów Europy Środkowo-Wschodniej w okresie następującym po kryzysie finansowym z 2008 r. Artykuł koncentruje się na procesach metropolizacji, które stały się szczególnie widoczne w pierwszej fazie transformacji, na długo przed przystąpieniem tych krajów do Unii Europejskiej. Przyjęta hipoteza zakłada, że te procesy postępują również w warunkach kryzysu gospodarczego. W rezultacie należy oczekiwać, że sytuacja miast stołecznych krajów Europy Środkowo-Wschodniej powinna być dobra z uwagi na zdywersyfiowaną strukturę gospodarczą i duży udział zaawansowanych usług dla przedsiębiorstw. W efekcie kryzys stworzył możliwość weryfikacji odporności aktualnego modelu rozwoju gospodarczego w krótkim okresie w specyficznych warunkach transformujących się gospodarek. (abstrakt oryginalny)
Celem opracowania jest charakterystyka procesu rozwoju wielkich miast Stanów Zjednoczonych Ameryki. Autor czyni to za pomocą analiz: historycznej i statystycznej. W opracowaniu podkreśla się rolę, jaką w rozwoju społeczno-gospodarczym odgrywają metropolie oraz ich rosnące znaczenie w przyszłości. (abstrakt oryginalny)
Artykuł podejmuje zagadnienie suburbanizacji, czyli procesu, który stanowi jedną z głównych faz w rozwoju miast. Proces ten charakteryzuje się rozbudową strefy podmiejskiej przy jednoczesnym opuszczaniu centrum jako miejsca zamieszkania. Opisane zostały przypadki dwóch małych miast - Działdowa oraz Pruszcza Gdańskiego. Ośrodki te różnią się od siebie pod kątem uwarunkowań takich jak: położenie w relacji z dużymi aglomeracjami miejskimi, odległość od nich, znaczenie aglomeracji jako ośrodka ponadlokalnego czy też liczba ludności samej miejscowości. Działdowo jest ośrodkiem w większym stopniu oddalonym od miasta wojewódzkiego, Pruszcz Gdański położony jest natomiast w bezpośrednim jego sąsiedztwie. Różnice wynikają nie tylko z odległości od tych ośrodków, ale też od ich stopnia rozwoju i występujących trendów. Głównym celem niniejszego artykułu jest analiza stanu istniejącego i zdefiniowanie czynników mających wpływ na rozwój przedmieść w miejscowościach położonych w zasięgu oddziaływania ośrodków o randze wojewódzkiej w zależności od relacji i powiązań występujących pomiędzy nimi. Metodą badań jest między innymi analiza elementów tkanki urbanistycznej, takich jak: rozmieszczenie zabudowy mieszkaniowej oraz ukształtowanie sieci komunikacyjnej. Przeanalizowane zostały także uwarunkowania społeczno-ekonomiczne miast, które mają bardzo duży wpływ na proces suburbanizacji. Przedstawione zostały również metody wykonania niniejszych badań oraz ogólne wnioski, które zostały zsyntezowane na ich podstawie. Głównym źródłem wiedzy były własne obserwacje na temat działania określonych w temacie artykułu ośrodków, jak i literatura pomocnicza, odnosząca się do ogółu zagadnień, dotyczących suburbanizacji i relacji występujących pomiędzy ośrodkami miejskim. (abstrakt oryginalny)
Przełom wieku XX i XXI obfitował w różnorakie zjawiska i wydarzenia ważne dla całych społeczeństw, jak i poszczególnych grup ludzi. Zjawiska i wydarzenia te miały wielowymiarowy charakter, tj. równocześnie występowały w przekroju społecznym, politycznym, kulturowym i ekonomicznym, co potwierdza opinię, że trudno jest wyjaśnić i opisać obecne przemiany tylko w kategoriach jednej dyscypliny naukowej. Efektem tych zdarzeń była zmiana paradygmatu rozwojowego związanego z przechodzeniem z gospodarki przemysłowej (określanej mianem fordyzmu) do gospodarki opartej na wiedzy (określanej mianem postfordyzmu), czyli nowego systemu elastycznej specjalizacji, który ukształtował się w wyniku zastosowania najnowszych osiągnięć nauki w różnych dziedzinach życia. Proces formowania się współcześnie horyzontalnych systemów elastycznej specjalizacji (zwanych powszechnie sieciami gospodarczymi) jest odbiciem przestrzennego kształtowania się gospodarki opartej na wiedzy, a przejawia się w zastępowaniu w gospodarce pionowych relacji powiązaniami i oddziaływaniami poziomymi. Odbiciem i przejawem tych procesów jest nowa organizacja przestrzeni geograficznej, w której niektóre dotychczasowe formy jej użytkowania zanikały, inne traciły na znaczeniu, jeszcze inne ewoluowały, podlegały gwałtownym przekształceniom, tworząc nowe jakościowo, a przy tym różne od dotychczasowych rozwiązania. Szczególnie istotne zmiany zaszły na obszarze dużych miast, oczywiście nie wszystkich, najpierw zmiany te wystąpiły w dużych aglomeracjach państw rozwiniętych, skutkując bardziej skomplikowaną strukturą morfologiczną i funkcjonalną użytkowania przestrzeni. Zanim jednak omówiona zostanie rola tych dużych miast, należy podkreślić, że istotniejszą cechą współczesnej gospodarki jest nasilająca się intensywność zmian oraz towarzyszący im wzrost turbulentności i niepewności. (fragment tekstu)
Celem artykułu jest omówienie wybranych zmian mających miejsce w polskiej przestrzeni społeczno-ekonomicznej, zachodzących w wyniku postępującego procesu jej metropolizacji. Autorka podjęła także próbę określenia wpływu tego procesu na rozwój kraju w przekroju regionalnym w następnych latach. Pomimo różnych utrudnień, metropolizacja polskiej przestrzeni społeczno-ekonomicznej postępuje. Aby Polska jako kraj zyskiwała na rozwoju tego procesu, należy zadbać o zaistnienie modelu zalecanego przez Komisję Europejską w perspektywie programowania 2014-2020, mianowicie modelu rozwoju typu polaryzacyjno-dyfuzyjnego. Pozytywne oddziaływanie metropolizacji powinno dotyczyć ułatwień w przepływie informacji, innowacji, kapitału oraz dyfuzji wiedzy. Z kolei te impulsy powinny pomóc zainicjować lub wzmacniać endogeniczne atuty poszczególnyc(abstrakt oryginalny)
Od upadku komunizmu, duże miasta Europy Środkowej stały się częścią światowej sieci metropolii, a ich rola gospodarcza znacznie wzrosła. Może to oznaczać, że region ten doświadcza procesu metropolizacji polegającego na skupianiu aktywności na ograniczonych obszarach dużych miast i ich bliskiego otoczenia. Z tego względu celem artykułu jest zbadanie procesu metropolizacji w EŚW. Badanie to jest oparte na analizie porównawczej metropolii i obszarów niemetropolitalnych pod względem poziomu rozwoju gospodarczego. W badaniu wykorzystano taksonomiczną miarę rozwoju Hellwiga. Użyto w nim danych Eurostatu (na poziomie NUTS 3) w zakresie szeregu wskaźników społeczno-ekonomicznych. Wyniki wskazują, że metropolie z regionu są bliższe pod względem gospodarczym metropoliom Europy Zachodniej, niż obszary niemetropolitalne z regionu w stosunku do ich zachodnich odpowiedników. Wartością dodaną artykułu jest spojrzenie na kwestię rozwoju regionu Europy Środkowej przez pryzmat przestrzenny i metropolitalny. (abstrakt oryginalny)
Objectives: The purpose of this article is to show and highlight the selected development-related trends of urban areas in Poland, with particular emphasis put on the phenomena that constitute urban sprawl, and taking into consideration historical aspects of the urban sprawl. Research Design & Methods: The object of the study was Poland. The important base of the analysis was the historical evolution of the urban sprawl in Poland. The main research method is a comparative analysis based on historical examples in order to show the "roots" of the development processes of the urban sprawl in Poland as well as their characteristic features. Findings: As a result of the research, the authors have determined that the Polish urban sprawl is specific and results from historical changes, the mentality of Polish people, economic processes, and legal conditions (too liberal laws on spatial planning). Contribution / Value Added: This research adds to knowledge about the circumstances of the phenomenon of the urban sprawl in Poland, its evolution, and - above all - the degree of the individualisation of the causes and consequences of the Polish urban sprawl, which will allow decision-makers to adopt appropriate tools to support local development. Implications / Recommendations: Polish urban sprawl is specific due to the high degree of suburban urban chaos (disorganised, spontaneous development), which has negative economic, social, and environmental consequences. In connection with the consequences of urban sprawl, action should be two-fold: on the one hand, it is about organising stretched suburban areas, giving them new spatial, social, cultural, and economic values. Here, an important role is played by spatial and social planning; the search for axes crystallising the organisation of space, i.e. places around which development could concentrate, creating more focused and ordered areas. There is also a need for centres of social concentration that could create centres of social life. This role could be played by cultural institutions (e.g. libraries), educational institutions, or religious institutions. On the other hand, it is necessary to create conditions for a 'return to the cities' for those whose life situation has changed, e.g. if their children are of legal age and independent, or who grew up in the suburbs. The latter is very complex. It would be difficult to identify existing cities that have 'recovered' their inhabitants from suburban areas on a large scale. Infrastructural preparation is needed, i.e. some sort of the rebuilding of cities, especially their centres. What is needed is the development of services and recreational spaces as well as the creation of new opportunities and possibilities. (original abstract)
Po kilkunastu latach braku instytucji zarządzającej Londynem, w 1999 r. powołano Greater London Authority (GLA). Brak rozwiązań metropolitalnych jednej z najważniejszych stolic świata stał się barierą rozwojową, którą dostrzegały wszystkie ugrupowania polityczne. Celem artykułu jest przedstawienie zadań i ewolucji ustrojowej GLA przy uwzględnieniu dwóch dekad funkcjonowania przyjętego rozwiązania. W szczególności zwrócono uwagę na kolejne nowelizacje ustaw regulujących funkcjonowanie GLA, a także główne wątki w debacie metropolitalnej Londynu. W konkluzji artykułu stwierdzono, że pomimo powołania instytucji, która istotnie nie przystawała do struktury angielskiego samorządu, spełniła ona zakładane cele i może być inspiracją w polskiej debacie metropolitalnej. Cechami charakterystycznymi GLA są: silne przywództwo burmistrza, współpraca pomiędzy jednostkami metropolitalnymi i lokalnymi (boroughts), a także elastyczne kształtowanie zadań i kompetencji władz metropolitalnych. (abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 9 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.