Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 114

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 6 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Mięso drobiowe
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 6 next fast forward last
Celem badań była syntetyczna analiza rynku mięsa drobiowego przed i po integracji Polski z Unią Europejską. Badania przeprowadzono na podstawie danych GUS, Instytutu Ekonomiki Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej oraz FAO. W Polsce w okresie 10 lat po zjednoczeniu z UE odnotowano znaczny, wynoszący średnio 104,7 tys. t/rok, wzrost krajowej produkcji, spożycia i eksportu mięsa drobiowego w porównaniu do okresu 10 lat przed integracją, gdy wskaźnik ten wynosił 68 tys. t/rok. Stwierdzono, że rosnący popyt na mięso drobiowe i duża dynamika wzrostu eksportu mięsa drobiowego sprzyja wzrostowi krajowej produkcji i można sądzić, że taka tendencja utrzyma się w kolejnych latach, co potwierdzają także wyniki badań innych analityków rynku drobiarskiego. (abstrakt oryginalny)
2
Content available remote Czynniki kształtujące jakość mięsa drobiu grzebiącego. Praca przeglądowa
100%
W ostatnich latach obserwuje się tendencje do zmiany w sposobie odżywiania się ludności. Konsumenci w trosce o racjonalne i zdrowe odżywianie poszukują mięsa o wysokiej wartości odżywczej. Mięso drobiu jest istotnym źródłem energii i składników odżywczych, zapewniającym wysoką zawartość białka, kwasów tłuszczowych, witamin i składników mineralnych. Jakość mięsa zależy od wielu czynników: bezpieczeństwa zdrowotnego, wartości odżywczej, właściwości funkcjonalnych i jego cech sensorycznych. Dynamiczny rozwój handlu, sieci dystrybucyjnej, wzrastający popyt na mięso drobiu sprzedawane w postaci chłodzonej (a nie w stanie zamrożonym), w postaci elementów kulinarnych (np.: noga, pierś ze skórą i kością, filet z piersi ze skórą lub bez niej), jak i wyrobów gotowych skłania do poszukiwania metod poprawy jego jakości. Na podstawie przeglądu literatury omówiono czynniki kształtujące jakość mięsa drobiu grzebiącego.(abstrakt oryginalny)
Podczas przechowywania mięsa w temperaturach ujemnych następuje pogorszenie się jego jakości, głównie wskutek denaturacji białek miofibrylarnych. Według Matsumoto [1] zamrażalnicze przechowywanie mięśni ryby lub uprzednio wyizolowanych roztworów białek wywołuje zmiany w strukturze białek miofibrylarnych, obniżenie ich rozpuszczalności i zmiany właściwości Teologicznych. Wagner i Anon [2] stwierdzili, że podczas zamrażalniczego przechowywania mięśni bydlęcych zachodzą zmiany w interakcji aktyna-miozyna oraz tworzenie się agregatów, co znajduje swoje odzwierciedlenie w zmianie rozpuszczalności i lepkości miofibryli. W literaturze krajowej można spotkać tylko nieliczne prace, których autorzy zajmowali się przebadaniem wpływu przechowywania w temperaturach ujemnych na rozpuszczalność, aktywność ATP-azy miozynowej i właściwości funkcjonalne białek miofibrylarnych oraz mięśni drobiu - w tym kurcząt brojlerów [3; 4], kaczek [5] i gęsi [6]. Brakuje jednakże informacji o wpływie zamrażalniczego przechowywania mięsa drobiowego na lepkość roztworów białek mięśniowych oraz farszu. Dlatego też celem pracy było określenie wpływu przechowywania mięśni piersi kaczek w temperaturze -18 i -2°C na lepkość pozorną roztworów białek miofibrylarnych i sarkoplazmatycznych oraz farszu przy uwzględnieniu różnych szybkości ścinania, jak również omówienie przydatności oznaczenia lepkości pozornej białek mięśniowych jako wskaźnika przemian denaturacyjnych, na podstawie którego można wnioskować o właściwościach funkcjonalnych białek i mięsa drobiu. (fragment tekstu)
Przedmiotem analizy były zmiany zachodzące w zakresie spożycia i podaży mięsa drobiowego w Polsce na tle zmian światowych, ze szczególnym uwzględnieniem krajów unijnych. Autorka ustaliła poziom samowystarczalności analizowanych krajów i przedstawiła szanse Polski m.in. na rynku wspólnotowym, wynikające z możliwości produkcyjnych drobiu przekraczających poziom krajowej konsumpcji.
Celem pracy było zbadanie wpływu materiału opakowaniowego (PA/PE, PA/ PE+AF, PA/ARE/PE) o różnej barierowości na cechy sensoryczne (wygląd ogólny, konsystencję i wygląd opakowania, z przechowywanymi mięśniami, przed jego otwarciem) surowych mięśni udowych indorów pakowanych w modyfikowanej atmosferze (75% CO2, 20% N2, 5% O2) i przechowywanych w warunkach chłodniczych, w temperaturze 1o C przez: 4, 8, 12, 15 dni. Wygląd ogólny i konsystencja prób pakowanych we wszystkie rodzaje folii pogarszały się w trakcie 15 dób przechowywania. Na koniec okresu przechowywania wygląd ogólny prób pakowanych w folii PA/PE określony został jako niepożądany, podczas gdy prób pakowanych w folii PA/ARE/PE i PA/PE+AF - jako tolerowany. Wygląd opakowania z mięśniami udowymi przechowywanymi w folii PA/PE+AF z warstwą antyroszeniową nie zmieniał się podczas całego okresu przechowywania.(abstrakt oryginalny)
Prowadząc badania nad kutrowanymi układami: mięso z kurcząt-woda-łój barani uznano za celowe przeprowadzenie oceny takich wskaźników wyznaczania czasu kutrowania, jak" lepkość, stabilność farszu oraz oznaczenie wody wolnej. (fragment tekstu)
Analizowano wpływ dodatków substancji ochronnych na właściwości funkcjonalne cieplnie tworzonych żeli z mrożonego oraz suszonego sublimacyjnie przemywanego 1% roztworem chlorku sodu a następnie dwukrotnie wodą mięsa brojlerów odzyskanego mechanicznie. Z przemywanego surowca przygotowano próbę kontrolną oraz z dodatkami: 0,25% trójfosforanu sodu (TPP), 8% polidekstrozy, 8% polidekstrozy + 0,25% TPP, 8% maltodekstryny (DE=15), 8% maltodekstryny + 0,25% TPP. Zastosowane dodatki chroniły właściwości funkcjonalne białek mrożonego i suszonego preparatu miofibryli, oceniane na podstawie rozpuszczalności białek, wycieku cieplnego, tekstury i barwy żeli oraz entalpii przemiany cieplnej. Najskuteczniej działającym dodatkiem ochronnym okazała się polidekstroza łącznie z TPP. (abstrakt oryginalny)
Stan poznania wartości odżywczej mięsa drobiowego, którego konsumpcja systematycznie wzrasta, ma ważne znaczenie zarówno dla producentów, jak i konsumentów tego mięsa. W literaturze krajowej dokładnie poznany jest podstawowy skład chemiczny mięśni piersiowych i udowych/nóg różnych gatunków drobiu. Mniej poznany jest profil kwasów tłuszczowych w tłuszczu mięśni drobiu, zwłaszcza w literaturze dotyczącej mięśni indyków. Uniemożliwia to dokonanie analizy porównawczej z wynikami autorów publikacji zagranicznych. Z kolei wiedza o zawartości witamin w mięśniach drobiu pochodzi sprzed dwudziestu lat, a ilość mikro- i makroelementów w przypadku, kaczek i gęsi podawana jest w odniesieniu do mięsa z całej tuszki. Podsumowując, nadal jest jeszcze wiele białych plam, które trzeba wypełnić, aby wiedza o wartości odżywczej mięsa drobiu była kompletna. (abstrakt oryginalny)
Materiał do badań stanowiły mięśnie piersiowe pochodzące z tuszek kurcząt brojlerów Ross 308 o masie przedubojowej około 2700 g, charakteryzujące się normalną jakością. Łącznie pobrano 100 prób, każda o masie ok. 300 g. Zastosowano dwie technologie przechowywania mięśni w warunkach chłodniczych, a mianowicie: w atmosferze 95% azotu i 5% tlenu oraz w powietrzu atmosferycznym w czasie do 20 dób. Stwierdzono, że stopień zakażenia mikrobiologicznego w czasie chłodniczego przechowywania mięśni, określony ogólną liczbą drobnoustrojów, wraz z fizykochemiczną oceną ich jakości ograniczały przydatność mięśni do spożycia. Wielkość zakażenia mikrobiologicznego uznano za zadawalające, a oceniane zmiany jakościowe za niewielkie w mięśniach przechowywanych w atmosferze gazów kontrolowanych przez okres 15 dób. Natomiast w mięśniach przechowywanych w powietrzu atmosferycznym duży wzrost ogólnej liczby drobnoustrojów oraz zmiany jakościowe ograniczały czas przechowywania chłodniczego mięśni do 5 dób. (abstrakt oryginalny)
Celem badań było określenie wpływu końcowej masy ciała na udział tłuszczu surowego i profil kwasów tłuszczowych w mięśniach piersiowych i mięśniach nóg 42-dniowych kurcząt brojlerów. Kurczęta ISA 215 odchowywano do 42. dnia życia i żywiono jednakowymi, pełnoporcjowymi mieszankami starter, grower i flniszer, przeznaczonymi dla kurcząt rzeźnych. W 42. dniu doświadczenia do badań wybrano 30 kurcząt ważących 1,5; 2,0; i 2,5 kg, po 10 ptaków (5 kogutków i 5 kurek) z każdej grupy wagowej. Po uboju i 24-godz. schłodzeniu tuszek w temp. +4°C oznaczono zawartość tłuszczu surowego oraz określono profil wyższych kwasów tłuszczowych: C14 : 0, C16 : 0, C16 : 1, C18 : 0, C18 : 1, C18 : 2n-6, gC18 : 3n-6, C18 : 3n-3, CLA, C20 : 0, C20 : 4n-6, EPA (C20 : 5n-3), DHA (C22 : 6n-3) w mięśniach piersiowych i mięśniach nóg kurcząt. Uzyskane wyniki zweryfikowano statystycznie za pomocą analizy wariancji i testu Duncana. Badania nie wykazały wpływu masa ciała na poziom tłuszczu surowego w mięśniach piersiowych i mięśniach nóg 42-dniowych kurcząt brojlerów. Z punktu widzenia konsumenta najkorzystniejszym składem tłuszczu charakteryzowały się mięśnie piersiowe 2,0 kg kurcząt ze względu na najwyższy udział kwasów z rodziny n-3, w tym długołańcuchowych nienasyconych EPA i DHA oraz kwasu arachidonowego (C20:4), a także największy stosunek nienasyconych do nasyconych kwasów tłuszczowych. Najwyższy poziom hipercholesterolemicznych nasyconych kwasów tłuszczowych stwierdzono w obydwu rodzajach mięśni u najgorzej rosnących, 1,5 kg ptaków. Pomiędzy mięśniami piersiowymi i mięśniami nóg kurcząt wystąpiły istotne różnice w profilu wyższych kwasów tłuszczowych. (abstrakt oryginalny)
Celem pracy jest ocena oddziaływania wirusa grypy ptaków HPAI/H5N8 na funkcjonowanie i rozwój branży drobiarskiej w Polsce. Wirus ten pojawił się w Polsce na przełomie 2016/2017 roku (po dziesięcioletniej przerwie) i był obecny na terenie 12 województw przez 3,5 miesiąca, tj. od 4 grudnia 2016 roku do 16 marca 2017 roku. Na szeroką skalę wirus ten wystąpił w całej Europie. Pierwsze zachorowania drobiu domowego i dzikiego stwierdzono pod koniec października 2016 roku. Do połowy marca 2017 roku odnotowano już ponad 2,3 tys. ognisk tej choroby w 23 państwach UE, w tym ponad tysiąc ognisk odnotowano u drobiu. Wirus stwierdzano zarówno u drobiu utrzymywanego w systemie przyzagrodowym, jak i w chowie fermowym. Pojawienie się wirusa grypy ptaków w Polsce było czynnikiem negatywnie oddziaływującym na branżę drobiarską, powodującym straty w produkcji i ograniczenia eksportowe wprowadzone przez kraje pozaunijne. Nastąpiło spowolnienie dynamiki wzrostu produkcji sektora drobiowego w Polsce oraz zmniejszenie eksportu żywego drobiu. Było to jednak zjawisko przejściowe. Mimo zaistniałych zagrożeń systematycznie rośnie konsumpcja mięsa drobiowego w Polsce. Jest to tendencja korzystna, z punktu widzenia interesów handlowych Polski, która stała się największym producentem mięsa drobiowego w UE.(abstrakt oryginalny)
Celem pracy była ocena wpływu rasy i metod obróbki termicznej na jakość mięśni piersiowych kur z chowu ekologicznego. Materiał do badań stanowiły pojedyncze mięśnie piersiowe kur rasy Zielononóżka kuropatwiana (n = 20) oraz mieszańców Rosa 1 (n = 20). Oceniono jakość surowych mięśni piersiowych oraz mięśni poddanych obróbce termicznej metodami gotowania i pieczenia. W ocenie jakości mięśni surowych uwzględniono: kwasowość (pH15, pH24), barwę, kruchość, wodochłonność, wyciek swobodny oraz skład chemiczny. W ocenie mięśni po obróbce termicznej uwzględniono: barwę, siłę cięcia, skład chemiczny, ubytki termiczne oraz cechy sensoryczne. Uzyskane wyniki oceny surowych, gotowanych i pieczonych mięśni piersiowych kur z chowu ekologicznego po okresie nieśności wskazują na większą przydatność kulinarną mięsa kur rodzimej rasy Zielononóżka kuropatwiana niż mięsa mieszańców Rosa 1. Mięśnie piersiowe kur rasy Zielononóżka kuropatwiana w porównaniu z surowymi mięśniami kur Rosa 1 charakteryzowały się ciemniejszą barwą, mniejszą zawartością tłuszczu oraz mniejszym wyciekiem swobodnym; po obróbce termicznej - mniejszymi ubytkami oraz większą zawartością białka i mniejszą zawartością tłuszczu, większą kruchością, a także korzystniejszymi walorami smakowymi. Gotowanie w porównaniu z pieczeniem okazało się korzystniejsze w celu uzyskania większej kruchości i pożądalności smaku mięsa kur po zakończonym okresie nieśności, co może mieć znaczenie praktyczne dla konsumenta. (abstrakt oryginalny)
Celem pracy jest przebadanie zależności pomiędzy szybkością ścinania a lepkością homogenatów mięsnych sporządzonych z jasnych i ciemnych mięśni kurcząt brojlerów podczas ich chłodniczego przechowywania oraz stwierdzenie, czy można wnioskować - na podstawie zmian lepkości tak- sporządzonych homogenatów - o właściwościach funkcjonalnych tych mięśni. (fragment tekstu)
Motywacja: Wzrost spożycia mięsa drobiowego oraz większa dbałość konsumentów o zdrowie, wpłynęły pośrednio na rozwój branży drobiarskiej w Polsce. Specyfika tej branży oraz interpretacja postępujących w niej zmian, której brakuje w literaturze przedmiotu, były głównym motywem wyboru tematu niniejszego artykułu. Cel: Celem artykułu jest wykazanie związku między wskaźnikami handlu międzynarodowego branży drobiarskiej a wybranymi wynikami działalności Indykpol. Wyniki: Na podstawie przeprowadzonej analizy wykazano, że istotny wpływ na wybrane zmienne dotyczące działalności Indykpol ma współczynnik konkurencyjności. W przypadku współczynnika przewagi komparatywnej nie wykazano zależności między zmiennymi. (abstrakt oryginalny)
W artykule podjęto próbę wskazania najważniejszych determinant rozwoju przemysłu mięsnego i drobiarskiego w Polsce po przystąpieniu do Unii Europejskiej oraz perspektyw rozwoju obydwu branż. Do najważniejszych czynników mających wpływ na szybki rozwój przemysłu mięsnego oraz drobiarskiego w naszym kraju w minionej dekadzie, zaliczyć można wejście Polski do Unii Europejskiej, a w ślad za tym otwarcie dużego i zamożnego rynku zbytu na naszą żywność. Nie bez znaczenia było też odpowiednie przygotowanie samych zakładów przetwórczych do otwartej konkurencji oraz wykorzystanie posiadanych przewag komparatywnych. Polski przemysł mięsny, a zwłaszcza drobiarski dobrze wykorzystały szansę do szybszego rozwoju i ekspansji na rynki zagraniczne, jaka się przed nim otworzyła po 2004 roku. (abstrakt oryginalny)
Celem artykułu była analiza i ocena sytuacji finansowej czołowego przedsiębiorstwa w branży drobiarskiej firmy "Indykpol" S.A. z siedzibą w Olsztynie. W opracowaniu przedstawiono, jakie dziania organizacyjne i kapitałowe firma poczyniła, żeby zapewnić swój wzrost i rozwój w przyszłości, a zwłaszcza po przystąpieniu Polski do Unii Europejskiej.
17
75%
Celem pracy było porównanie wybranych elementów rynku mięsa drobiowego w Polsce i w pozostałych krajach członkowskich Unii Europejskiej w latach 1961-2003. Zebrano dane statystyczne z FAOSTAT-u i obliczono podstawowe statystyki, a także wskaźniki uzależnienia od importu. W wyniku przeprowadzonych badań stwierdzono, że zarówno w Polsce jak i w pozostałych krajach UE wzrastało spożycie mięsa drobiowego, w Polsce szczególnie na niekorzyść mięsa wołowego. Największym importerem drobiu jest Wielka Brytania, a eksporterem Holandia. Najmniej drobiu importuje i eksportuje Malta. (abstrakt oryginalny)
18
75%
Artykuł porusza tematykę właściwości technologicznych i wyrobów z nowego źródła mięsa drobiowego - ze strusi. W pracy omówiono m.in. cechy fizykochemiczne mięsa, jego właściwości odżywcze oraz skład chemiczny i cechy sensoryczne wyrobów z mięsa strusi.
19
Content available remote Produkcja i spożycie mięsa drobiowego na świecie i w Polsce w latach 2000-2014
75%
Celem pracy była charakterystyka rynku mięsa drobiowego, jego produkcji i spożycia w na świecie i w Polsce. Światowa produkcja mięsa wykazuje wciąż tendencję rosnącą. Największa na świecie produkcja tego rodzaju mięsa występuje w Stanach Zjednoczonych, Chinach oraz Brazylii. Natomiast największą konsumpcję mięsa drobiowego w 2012 roku odnotowano w Stanach Zjednoczonych i wynosiła ona 43,2 kg/osobę/rok. Polska znalazła się na 4 miejscu wśród największych producentów tego rodzaju mięsa w Unii Europejskiej. Konsumpcja mięsa drobiowego w kraju z roku na rok sukcesywnie rośnie i w 2014 roku wynosiła 26,9 kg/osobę w porównaniu z 14,7 kg/osobę w 2000 roku. Na świecie dużymi nadwyżkami podaży mięsa drobiowego dysponują Stany Zjednoczone (3,2 mln ton), Brazylia (3,1 mln ton) oraz w mniejszym stopniu Unia Europejska (0,5 mln ton). Natomiast największym importerem mięsa drobiowego jest Rosja, która wykazuje również największy deficyt podaży. (abstrakt oryginalny)
Autor przedstawił funkcjonowanie modelu łańcucha logistycznego, który został wdrożony w przedsiębiorstwie zajmującym się skupem (po części także produkcją), przetwórstwem i dystrybucją mięsa indyczego.
first rewind previous Strona / 6 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.