Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 133

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 7 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Mięso wołowe
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 7 next fast forward last
1
100%
Identyfikacja wołowiny w żywności pochodzenia zwierzęcego stanowi wyzwanie nie tylko w celu zapobiegania oszustwom handlowym, ale także w celu uniknięcia zagrożenia bezpieczeństwa wynikającego z obecności niedeklarowanego mięsa, które może być szkodliwe dla zdrowia. W niniejszym artykule przedstawiono protokół identyfikacji mięsa wołowego i wołowiny w produktach spożywczych. Przy użyciu klasycznej metody reakcji PCR uzyskano jednoznaczne potwierdzenie autentyczności wołowiny. Zaproponowana metoda pozwala wykryć obecność DNA wołowego również w próbkach poddanych obróbce cieplnej (smażenie, pieczenie, gotowanie). Zaobserwowano, że w czasie obróbki cieplnej nie zachodzą procesy, które denaturują DNA w sposób uniemożliwiający jego identyfikację. (abstrakt oryginalny)
W publikacji przedstawiono ważniejsze zasady WPR, oddziałujące na rynek wołowiny w UE. Omówiono zmiany tej polityki związane z wprowadzanymi reformami, a także jej wpływ na produkcję i eksport przez Polskę mięsa i żywca wołowego.
Rynek mięsa wołowego jest powiązany z dwoma innymi sektorami produkcji zwierzęcej, tzn mleczarskim i mięsa wieprzowego, w stosunku do których pełni rolę uzupełniającą. W związku z rozpowszechniającą się w krajach Unii Europejskiej chorobą BSE, sytuacja na rynku wołowiny, i tak od wielu lat kryzysowa, jeszcze bardziej się pogorszyła. Artykuł poświęcony został zmianom jakie zaszły na rynku wołowiny w Polsce (ceny, handel zagraniczny, spożycie, przetwórstwo). Autorka przedstawiła także działania podejmowane przez Agencję Rynku Rolnego na rynku wołowiny. Artykuł zamyka analiza sytuacji na rynku mięsa wołowego w Krajach UE (produkcja i spożycie).
Celem artykułu jest prezentacja oraz analiza wyników ekonomicznych gospodarstw rolnych zajmujących się produkcją żywca wołowego o zróżnicowanym systemie produkcyjnym i należących do IFCN-Beef. (fragment tekstu)
5
75%
Celem pracy było przedstawienie systemów klasyfikacji mięsa wołowego w kontekście przychodu z produkcji mięsa o wysokiej i powtarzalnej jakości. Zakres obejmował analizę danych dotyczących systemów klasyfikacji tusz i możliwości prognozowania jakości mięsa w oparciu o tę klasyfikację. Przedstawiony został obowiązujący w Polsce wspólnotowy system klasyfikacji tusz wołowych (S)EUROP, który odnosi się do klas uformowania i otłuszczenia. Nie pozwala on na precyzyjne przewidywanie jakości mięsa. W Australii stwierdzono, że kruchość w sensorycznej ocenie mięsa wołowego odpowiada za 40% ogólnej oceny jakości. Zawartość tłuszczu śródmięśniowego (marmurkowatość), ma wpływ zarówno na kruchość mięsa, jak i smakowitość oraz soczystość. Dlatego zaprezentowano systemy klasyfikacji stosowane w USA, Japonii i Australii, w których do oceny jakości mięsa wołowego jest brany pod uwagę poziom marmurkowatości, co pozwala na lepsze przewidywanie jakości sensorycznej mięsa wołowego. Konsumenci na świecie są w stanie płacić więcej za mięso o określonej klasie jakości pod warunkiem jej gwarancji. (abstrakt oryginalny)
Celem pracy było opracowanie koncepcji zmodyfikowanego rozbioru i podziału kulinarnego półtusz bydła młodego w kierunku uzyskania większej ilości mięsa kulinarnego. Badania wykonano na 10 półtuszach buhajków i 10 półtuszach jałówek. Z badań wynika, że z ćwierćtusz przednich, uznawanych jako źródło mięsa przerobowego można uzyskać znaczną ilość mięsa kulinarnego (powyżej 60%). W wyniku rozbioru i wykrawania półtusz pochodzących z buhajków uzyskano o 12,4% większą masę elementów kulinarnych, przy mniejszym o 7,59% udziale łoju i 3,46% kości w porównaniu z półtuszami jałówek. Skodyfikowano podstawowe składniki porozbiorowe będące przedmiotem obrotu handlowego. Główne elementy kulinarne uszeregowano pod względem jakości i przydatności kulinarnej na podstawie obliczonego wskaźnika jakości. (abstrakt oryginalny)
Doświadczenie przeprowadzono na jałówkach rasy czarno-białej (cb) (32 szt.) i jałówkach uzyskanych z krzyżowania krów rasy cb z buhajmi rasy limousine (lms) (21 szt.) utrzymywanych w tym samym gospodarstwie. Opas kontrolny jałówek rasy cb prowadzono od średniej masy około 312 kg, a cb x lms od masy 263 kg przez okres 120 dni do masy ciała ok. 430 kg. Jałówki mieszańce cb X lms w porównaniu z jałówkami rasy cb charakteryzowały się: wyższymi 0 około 100 g przyrostami dziennymi, niższymi ubytkami masy ciała podczas obrotu przedubojowego, wyższym (o około 3%) wskaźnikiem wydajności rzeźnej, lepszymi klasami za uformowanie tuszy oraz większym procentowym udziałem w tuszy elementów kulinarnych o wyższej wartości handlowej, a mniejszym tłuszczu i kości. Mięso mieszańców odznaczało się mniejszą zawartością suchej masy 1 tłuszczu, jaśniejszą barwą i wykazywało tendencję do lepszej kruchości. (abstrakt oryginalny)
W badaniach analizowano procentowy udział elementów kulinarnych i zasadniczych w tuszach buhajków mieszańców cb x limousine, zaliczonych w systemie EUROP do klasy uformowania U (6 tusz), R (14 tusz) i O (7 tusz) oraz klasy otłuszczenia 1. (6 tusz), 2. (14 tusz) i 3. (7 tusz). Stwierdzono, że tusze zaliczone do klasy U charakteryzowały się istotnie większym udziałem rostbefu, zrazowej górnej, zrazowej dolnej, ligawy i skrzydła niż tusze w klasie R i O, które odznaczały się wyższym udziałem mięsa IV klasy i kości. W tuszach buhajków zaliczonych do 1. klasy otłuszczenia, w porównaniu z tuszami w 2. i 3. klasie, stwierdzono tendencję do wyższego udziału elementów o wyższej wartości handlowej (rostbef, zrazowa górna, zrazowa dolna, krzyżowa, skrzydło), mięsa I klasy i kości oraz mniejszego udziału elementów o większym udziale tłuszczu (szponder i mostek), mięsa II klasy i tłuszczu. (abstrakt oryginalny)
9
Content available remote Produkcja wołowiny w Polsce oraz czynniki determinujące jej opłacalność
75%
Celem badań była ocena wyników ekonomicznych produkcji żywca wołowego oraz identyfikacja głównych czynników determinujących jej opłacalność. Wyniki produkcji żywca analizowano w trzech grupach gospodarstw, wydzielonych według kwartyli nadwyżki bezpośredniej, tj. w gospodarstwach najlepszych, średnich i najsłabszych. Analizie poddano średnie trzyletnie. Głównym czynnikiem różnicującym efekty ekonomiczne produkcji żywca wołowego były poniesione koszty, wpływ ceny sprzedaży był mniejszy. Decydujący wpływ miały koszty bezpośrednie, które w kolejnych grupach gospodarstw sukcesywnie rosły: w średnich gospodarstwach były wyższe niż w najlepszych o 40,2%, a w najsłabszych - o 82,0%. Wysokość kosztów bezpośrednich była determinowana głównie przez koszt wymiany stada, wpływ miał także koszt pasz. Produkcja żywca wołowego ekonomicznie efektywna była tylko w gospodarstwach najlepszych, wskaźnik opłacalności wynosił 111,9%, natomiast w średnich i najsłabszych koszty produkcji zostały pokryte częściowo, odpowiednio w 88,8 i 72,4%. (abstrakt oryginalny)
Rynek mięsa w Polsce jest jednym z ważniejszych rynków rolnych. Produkcja mięsa ulega w czasie pewnym wahaniom, które zależą m.in. od wielkości i struktury spożycia mięsa oraz od wysokości cen skupu żywca i poziomu cen detalicznych mięsa i jego przetworów. Rynek mięsa w Polsce nie jest jednorodny. Zmiany gospodarcze zachodzące w ostatnich dwudziestu latach doprowadziły do wyraźnego wyodrębnienia się rynku żywca i mięsa, a w jego obrębie kilku subrynków: żywca wołowego i cielęcego, żywca wieprzowego, drobiu i innych. Rynki rolne są podatne na wahania koniunkturalne na rynkach krajowych i rynku międzynarodowym. Dlatego istotną rolę odgrywa polityka państwa wobec poszczególnych rynków. Wskazano podstawowe działania państwa w zakresie funkcjonowania rynku wołowiny w Polsce. (abstrakt oryginalny)
Głównym celem opracowania było określenie rozmiarów podaży surowca mięsnego, który mógłby stanowić bazę do wprowadzenia na rynek nowego produktu regionalnego "Wołowina Sudecka". Metodykę badań przygotowano dzięki studium literatury przedmiotu i metodzie eksperckiej. Obszar badań obejmował powiaty sudeckie. Dane empiryczne dotyczące pogłowia zwierząt uzyskano z zasobów informacyjnych Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. Badania pozwoliły określić, że wołowina o najbardziej pożądanych walorach kulinarnych powinna pochodzić z bydła w typie użytkowym mięsnym i kombinowanym. W okresie badań na analizowanym obszarze utrzymywano 3946 sztuk bydła spełniającego kryteria badawcze, a możliwa do uzyskania potencjalna podaż wołowiny kulinarnej wyniosła 589 t. Pomysł wprowadzenia na rynek omawianego produktu regionalnego należy uznać za wart realizacji, ze względu na odpowiedni potencjał podażowy i możliwe korzyści dla lokalnej społeczności i turystów. (abstrakt oryginalny)
Podjęto próbę krótkiego omówienia konkurencyjności na międzynarodowym rynku mięsa, ze szczególnym uwzględnieniem sytuacji na rynku wołowiny. Konkurencyjność jest pojęciem szeroko rozumianym. Obejmuje zagadnienia zarówno w makro-, jak i w mikroskali. Może dotyczyć rywalizacji całych gospodarek narodowych, a także odnosić się do konkurencyjności branż, sektorów i przedsiębiorstw na terenie danego kraju, jak i poza jego granicami. (abstrakt oryginalny)
Podstawowym celem przeprowadzonego badania było poznanie postaw, a szczególnie zachowań konsumentów w odniesieniu do czynników powodujących zakup mięsa wołowego oraz określenie barier ograniczających wybór tego rodzaju mięsa. Badanie przeprowadzono na 10 grupach konsumentów (gospodynie domowe w wieku 35-65 lat) wykorzystując metodę zogniskowanych wywiadów grupowych. Wyniki badań wskazują, że wołowina jest postrzegana jako mięso o pozytywnych walorach odżywczych, zdrowotnych oraz sensorycznych; jest kupowana ze względu na ważne uroczystości rodzinne. Jednakże popularność tego mięsa jest ograniczona z powodu barier głęboko zakorzenionych w świadomości konsumentów takich jak: (1) cena - wołowina jest mięsem znacznie droższym w porównaniu do innych rodzajów mięs oraz jest mniej wydajna; (2) mięso to wymaga większego zaangażowania konsumenta - jest raczej trudne w przygotowaniu oraz wymaga czasu, w związku z czym konsumenci mają problemy z przygotowaniem tego rodzaju mięsa oraz nie mają gwarancji uzyskania pożądanych efektów kulinarnych. Ostatnim czynnikiem wymienianym przez badanych był (3) brak akceptacji wśród dzieci - konsumentki twierdziły, że dzieci zazwyczaj nie lubią tego mięsa ze względu na jego właściwości sensoryczne.(abstrakt oryginalny)
14
Content available remote Dobór parametrów testu zrywania wołowych steków restrukturyzowanych
75%
Przeprowadzono test zrywania steka restrukturyzowanego z mięsa wołowego, tak aby stek został zerwany możliwie najbliżej jego centrum, co pozwoli na późniejszą ocenę preparatu wiążącego. Materiał badawczy stanowiły steki uzyskane z rozdrobnionego mięsa wołowego, połączonego z preparatem transglutaminazy. Zakres badania obejmował dobór parametrów testu zrywania. W wyniku przeprowadzonego badania stwierdzono, że zerwanie steka, możliwie najbliżej centrum, nastąpiło w próbkach steków o kształcie przypominającym sztangę i zastosowanej prędkości przesuwu szczęki 200 mm*min-1, Uniwersalnej Maszyny Testującej Instron 5965.(abstrakt oryginalny)
Konkurencja jest wszechobecna w życiu gospodarczym i społecznym, chociaż nie zawsze jest to uświadomione, ale wszystkie podmioty, które występują na rynku ze sobą konkurują. Konkurencja dotyczy produktów finalnych, pojawiających się na rynku i wiążących cząstkę ogólnego popytu, ale również czynników wytwórczych. Problematyka kształtowania przewagi konkurencyjnej przedsiębiorstw i gospodarstw w agrobiznesie ma duże znaczenie dla ustalania m.in. zakresu interwencjonizmu państwowego w tym sektorze. (abstrakt oryginalny)
Oceniono wpływ różnych metod obróbki cieplnej zrazowej wołowej, na zmiany składowych barwy zarówno na przekroju, jak i zbrązowionej powierzchni mięsa. Między poszczególnymi zastosowanymi technikami obróbki cieplnej, w zakresie składowych barwy na przekroju próby, jak i zbrązowionej powierzchni mięsa, mierzonej w systemie RGB, stwierdzono statystycznie istotne różnice (p < 0,01). Zauważono, że wszystkie składowe barwy mięsa na powierzchni przekroju plastra różniły się między próbami poddanymi pieczeniu typu "delta", w porównaniu do poddanych obróbce pozostałymi technikami oraz, że próby pieczone w piecu konwekcyjno-parowym cechowały się najmniejszymi wartościami składowych dla barwy powierzchni przekroju plastrów wykrojonych z wołowej górnej zrazowej poddanych zróżnicowanej obróbce cieplnej.(abstrakt oryginalny)
17
Content available remote Tendencje zmian w spożyciu mięsa wołowego w Polsce w latach 2000-2009
75%
Konsumpcja mięsa wołowego w Polsce w 2009 roku waha się na poziomie około 3,8 kg. Coraz mniejsze zainteresowanie konsumpcją mięsa tego rodzaju wynika zarówno z jego niskiej jakości oferowanej w handlu detalicznym, jak również z wyższych cen w stosunku do cen pozostałych produktów mięsnych, pochodzących z drobiu czy wieprzowiny. Istotnym czynnikiem warunkującym poziom spożycia mięsa wołowego są również przyzwyczajenia, łatwość przygotowania, dostępność, a także świadomość konsumentów o bardziej pozytywnym wpływie na ich zdrowie tzw. mięsa białego. Polska ma duże potencjalne warunki, aby być w Unii Europejskiej liczącym się producentem mięsa wołowego. Konieczna jest jednak poprawa jego jakości, która może przyczynić się do zwiększenia zainteresowania konsumentów mięsem tego rodzaju. (abstrakt oryginalny)
Ostateczna jakość mięsa wołowego jest uzależniona od czynników genetycznych i pozagenetycznych oraz ich interakcji. Jest to rezultat wszystkich działań podejmowanych na kolejnych etapach produkcji mięsa, począwszy od doboru pożądanej rasy bydła, właściwego żywienia i traktowania podczas chowu i transportu zwierząt oraz ich uboju, aż do właściwie przeprowadzonych czynności technologicznych związanych z wychładzaniem i dojrzewaniem mięsa oraz warunków dystrybucji produktu końcowego. Celem pracy było porównanie wartości odżywczej steków wołowych trzech ras bydła, jak również oceniono wpływ obróbki cieplnej (grillowania) na wyróżniki jakości fizykochemicznej mięsa. W ocenie jakości fizykochemicznej uwzględniono instrumentalny pomiar pH, barwy wg CIE L*a*b*, siły i pracy cięcia w teście szerometrycznym Warner-Bratzlera oraz oznaczono podstawowy skład chemiczny metodami referencyjnymi. Badanie organoleptyczne obejmowało konsumencką ocenę smaku, zapachu, barwy i soczystości. Najmniejszą zawartość wody, białka i popiołu, a jednocześnie najwyższą tłuszczu oznaczono w mięsie rasy wagyu, z kolei największą zawartość wody i popiołu, a najniższą tłuszczu zawierało mięso rasy limousine. Rasy europejskie w porównaniu do japońskiej rasy wagyu zawierały podobną ilość białka. Porównywalny udział kalorii z białka i tłuszczu (51% i 48%) dostarczało mięso rasy limousine, a mięso rasy simentalskiej dostarczało 39% energii z białka i 61% z tłuszczu, zaś steki z rasy wagyu jedynie 15% z białka i aż 85% z tłuszczu. Steki rasy wagyu w porównaniu do ras europejskich były istotnie jaśniejsze, a w porównaniu do steków rasy simentalskiej zawierały większy udział w barwie składowej czerwonej i żółtej. Potwierdzono istotny wpływ grillowania na wyróżniki barwy steków wszystkich ocenianych ras. Istotnie największą stabilnością charakteryzowało się mięso rasy limousine. Istotnie najbardziej kruche było mięso rasy wagyu, natomiast największą siłę i energię cięcia oznaczono dla rasy limousine. Mięso rasy wagyu wykazywało specyficzny zapach i smak, silnie różnicujący je od mięsa europejskich ras bydła. (abstrakt oryginalny)
Rynek mięsa w Polsce nie jest jednorodny. Zmiany gospodarcze zachodzące w ciągu ostatnich dwudziestu lat doprowadziły do wyraźnego wyodrębnienia się rynku żywca i mięsa, a w jego obrębie kilku subrynków: żywca wołowego i cielęcego, żywca wieprzowego, drobiu i innych. W Polsce występuje regionalne zróżnicowanie produkcji mięsa spowodowane tradycją, uwarunkowaniami rynkowymi i pozarynkowymi. W artykule wskazano podstawowe różnice regionalne w wielkości i strukturze produkcji mięsa wołowego. (abstrakt oryginalny)
Przedstawiono uwarunkowania produkcji bydła mięsnego w Polsce oraz możliwości jego zwiększenia. Produkcja bydła mięsnego może być rozwijana w gospodarstwach, które zrezygnują z chowu bydła mlecznego. (abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 7 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.