Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 91

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 5 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Microbiological quality
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 5 next fast forward last
Wprowadzenie. Celem pracy było porównanie składu chemicznego, właściwości fizyko-chemicznych oraz jakości mikrobiologicznej mleka trzech gatunków zwierząt. Materiał badawczy stanowiło surowe mleko: krowie, kozie i ośle. Analizowano podstawowy skład chemiczny (zawartość białka ogółem, kazeiny, białek serwatkowych, tłuszczu, laktozy, suchej masy, popiołu). Ponadto oznaczono profil kwasów tłuszczowych oraz zawartość pierwiastków mineralnych, a także jakość mikrobiologiczną każdego rodzaju mleka. Wyniki i wnioski. Mleko ośle charakteryzowało się największą zawartością laktozy (7,30 %), niską koncentracją białka ogółem (1,63 %) - przy dużym udziale białek serwatkowych (0,56 %) oraz najmniejszą spośród badanych gatunków mleka zawartością tłuszczu (0,38 %) - przy największym udziale kwasów linolowego (6,95 %) i linolenowego (9,38 %). Stwierdzono istotne różnice jakości mikrobiologicznej mleka oślego, oznaczając najmniejszą ogólną liczbę drobnoustrojów (3,53 log jtk/cm3), bakterii psychrotrofowych (2,26 log jtk/ cm3) oraz bakterii z grupy coli (1,97 log jtk/ cm3). Uzyskane w ramach niniejszej pracy wyniki pozwalają stwierdzić istotne różnice pomiędzy mlekiem oślim, a mlekiem krowim i kozim. Ponadto mleko ośle może stanowić alternatywę dla dzieci cierpiących z powodu alergii na białko mleka krowiego, jak również być surowcem do produkcji nowych rodzajów napojów fermentowanych. (abstrakt oryginalny)
W dojrzałym miodzie wykrywa się niewielką liczbę mikroorganizmów, stąd celem pracy było określenie najskuteczniejszej metody oceny mikrobiologicznej tego produktu. Analizy przeprowadzono trzema metodami: klasyczną powierzchniową i klasyczną wgłębną oraz metodą posiewu spiralnego. Do badań użyto dwóch odmian miodu: akacjowego i lipowego. Zakres prac obejmował wykonanie analiz mikrobiologicznych w kierunku ogólnej liczby mezofilnych drobnoustrojów tlenowych, drożdży i pleśni oraz mezofilnych przetrwalników bakterii Bacillus spp. Ponadto oznaczono wartość pH, zawartość wody i aktywność wody. W przypadku miodu lipowego wyniki uzyskane trzema metodami nie różniły się statystycznie istotnie pod względem ogólnej liczby mezofilnych drobnoustrojów tlenowych i bakterii przetrwalnikujących Bacillus spp. Natomiast w przypadku miodu akacjowego uzyskano statystycznie istotnie wyższe wyniki ogólnej liczby mezofilnych drobnoustrojów tlenowych metodą posiewu spiralnego, a bakterii przetrwalnikujących Bacillus spp. - metodą posiewu wgłębnego. Wszystkie badane próbki miodu akacjowego i dwie próbki miodu lipowego (S7 i S5) przekroczyły limit 5 × 102 jtk/g w przypadku bakterii przetrwalnikujących Bacillus spp. Wyniki uzyskane metodą wgłębną były statystycznie istotnie wyższe niż wyniki uzyskane metodami posiewu powierzchniowego w przypadku analizy drożdży i pleśni. W żadnej z analizowanych próbek miodu akacjowego i lipowego nie został przekroczony limit 5 × 102 jtk/g produktu. Na podstawie przeprowadzonych badań można stwierdzić, że ocenę jakości mikrobiologicznej miodów w kierunku ogólnej liczby drobnoustrojów mezofilnych tlenowych można przeprowadzać dowolną metodą, natomiast do analizy drożdży i pleśni oraz bakterii Bacillus spp. zaleca się stosowanie metody posiewu wgłębnego. (abstrakt oryginalny)
Celem badań było określenie stanu mikrobiologicznego powietrza w budynku zakładu prowadzącego produkcję proszku kakaowego. Metodą sedymentacyjną oznaczono liczbę bakterii, grzybów pleśniowych i drożdży w powietrzu hal technologicznych oraz łączących je klatek schodowych. W większości wykonanych pomiarów liczebność bakterii odpowiadała zaleceniom odnośnie czystości mikrobiologicznej powietrza w zakładach przemysłu spożywczego, wyższa była natomiast ilość grzybów pleśniowych i drożdży. Intensywność procesu technologicznego oraz wzmożony ruch miały wpływ na mikrobiologiczne zanieczyszczenie powietrza. Największa liczba drobnoustrojów występowała w powietrzu w strefie łuszczenia i śrutowania prażonego ziarna kakaowego, pakowania proszku kakaowego oraz na parterze głównej klatki schodowej. (abstrakt oryginalny)
Badania czystości mikrobiologicznej kosmetyków, a wśród nich także szamponów pokazały jak wiele rodzajów drobnoustrojów może stanowić przyczynę zakażenia. Uważa się, że za atakowanie kosmetyków odpowiedzialne są przede wszystkim następujące mikroorganizmy: gronkowce, pałeczki, Pseudomonas aerugihosa, Eschericha coli, Streptococcus faecalis, Penicillium, Aspergillus, Rhizopus nigricans, Mucor mucedo, Alternaria, Cladosporium, Bacillus subtilis, Bacillus mycoides, Aerobacter aerogenes. Jakość mikrobiologiczna środków kosmetycznych zależy od stanu higienicznego używanych do produkcji surowców, wody, opakowań, czystości sprzętu, aparatury, pomieszczeń, higieny osobistej personelu, czystości i skuteczności procesów mycia i dezynfekcji oraz dodatku środków konserwujących. W artykule omówiono badania mikrobiologicznej 10 szamponów znajdujących się w sprzedaży detalicznej. Do badań wybrano cztery szczepy bakteryjne. Były to: Bacillus subtilis, Sarcina lutea, Staphylococcus aureus, Saccharomyces species.
Zadaniem kolekcji kultur jest gromadzenie i przechowywanie mikroorganizmów w celu ochrony bioróżnorodności zasobów biologicznych. Działają one jako repozytoria szczepów do badań naukowych, dydaktyki, zastosowań przemysłowych oraz depozytów patentowych. W kolekcjach kultur mikroorganizmów prowadzi się także badania mające na celu identyfikację, charakterystykę i klasyfikację oraz poprawę właściwości użytkowych przechowywanych zasobów. Podczas przechowywania ważne jest zachowanie w stanie niezmienionym morfologii, aktywności enzymatycznej i materiału genetycznego mikroorganizmów, jak również zapewnienie ich wysokiej przeżywalności. Zgodnie z zaleceniami Światowej Federacji Kolekcji Kultur (WFCC, World Federation for Culture Collection) ze względów bezpieczeństwa i w celu zminimalizowania ryzyka utraty szczepów powinny być one przechowywane przy użyciu co najmniej dwóch różnych procedur. W niniejszej pracy przedstawiono zamrażanie i liofilizację jako techniki utrwalania i przechowywania mikroorganizmów najczęściej stosowane w kolekcjach. Opracowanie może być pomocne w doborze odpowiedniej techniki utrwalania, warunków prowadzenia procesu i przechowywania oraz ożywiania utrwalonych mikroorganizmów. (abstrakt oryginalny)
Popyt na owoce suszone wzrasta zarówno na rynku polskim, jak i na rynku globalnym. Na świecie produkuje się ich ok. 2,5 mln ton (głównie rodzynek), w Polsce ok. 8 tys. ton (głównie jabłek i śliwek). Owoce suszone sprzedawane w sklepach są często zanieczyszczone drobnoustrojami mezofilnymi, które powstają na skutek nieodpowiedniego przechowywania surowca oraz niewłaściwej obróbki technologicznej. Celem pracy była ocena stanu mikrobiologicznego owoców suszonych dostępnych na polskim rynku oraz określenie wpływu opakowania na jakość mikrobiologiczną tych produktów. Badaniom poddano owoce hermetycznie zapakowane oraz sprzedawane luzem. Analiza mikrobiologiczna obejmowała określenie ogólnej liczby drobnoustrojów mezofilnych, ogólnej liczby bakterii przetrwalnikujących tlenowych oraz pleśni, gronkowców koagulazo-dodatnich, bakterii z rodziny Enterobacteriaceae, w tym bakterii z grupy coli, Salmonella oraz Shigella. Badania mikrobiologiczne prowadzono metodą hodowlaną zgodnie z normami PN-EN ISO. Identyfikacji grzybów strzępkowych dokonano na podstawie obserwacji mikroskopowych oraz makroskopowych. Stwierdzono, że dominującą mikroflorą zanieczyszczającą owoce suszone były bakterie mezofilne oraz pleśnie z rodzaju Aspergillus. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono brak gronkowców koagulazo-dodatnich oraz bakterii z rodzaju Salmonella i Shigella. Najbardziej zanieczyszczonymi produktami były rodzynki oraz daktyle. Najczystszymi produktami okazały się morele, zarówno pakowane przez producenta, jak i sprzedawane luzem, podobnie - żurawina i śliwki suszone. Generalnie jednak stwierdzono niski poziom zanieczyszczenia mikrobiologicznego badanych owoców suszonych oraz niższy poziom zanieczyszczenia owoców pakowanych hermetycznie niż sprzedawanych luzem. (abstrakt oryginalny)
7
Content available remote Mikologiczne skażenie żywności
75%
W artykule opisano zanieczyszczenie żywności pleśniami i omówiono warunki sprzyjające wytwarzaniu mikotoksyn. Wzrost pleśni powoduje pogorszenie jakości lub zepsucie produktów spożywczych, co może prowadzić do zmiany wyglądu, nieprzyjemnego zapachu, obniżonej zdolności kiełkowania nasion, skażenia mikotoksynami i/lub alergii i infekcji u ludzi. Wysoka toksyczność metabolitów pleśni jest dużym zagrożeniem dla konsumentów. Tworzenie mikotoksyn następuje wyłącznie w wyniku wzrostu pleśni toksynotwórczych. Szczególny wpływ na rodzaj występujących pleśni ma skład żywności. Natomiast rozwój i wzrost pleśni w znaczącym stopniu uwarunkowane są: aktywnością wody (aw), temperaturą, wartością pH, zawartością 0 2 i C02, rodzajem substratu i składem mikoflory. (abstrakt oryginalny)
Celem podjętych badań była ocena wybranych cech mikrobiologicznych jednodniowych soków jabłkowych dostępnych na rynku Trójmiasta. Materiał badany stanowiło 30 próbek niepasteryzowanych, jednodniowych soków jabłkowych. W materiale badawczym pochodzącym z różnych placówek handlowych oznaczano ogólną liczbę bakterii mezofilnych tlenowych oraz liczebność grzybów strzępkowych i drożdży. Badania mikrobiologiczne przeprowadzono tradycyjną metodą płytkową według obowiązujących norm metodycznych, w dniu zakupu i po 24-godzinnym, chłodniczym przechowywaniu produktu. Wyższą liczebnością bakterii mezofilnych tlenowych charakteryzowały się soki jabłkowe produkowane dla sieci handlowych, zarówno w dniu zakupu produktów, jak i po 24-godzinnym przechowywaniu w warunkach chłodniczych w stosunku do soków marek własnych.(abstrakt oryginalny)
W publikacji przedstawiono główne zasady modelowania matematycznego w mikrobiologii żywności. Omówiono przykładowe modele prognostyczne wzrostu, inaktywacji i przeżywalności drobnoustrojów. Ustosunkowano się także do zastrzeżeń zgłaszanych w stosunku do istniejących modeli mikrobiologicznych i realnych możliwości ich praktycznego zastosowania. (abstrakt oryginalny)
Dokonano oceny mikrobiologicznej procesu technologicznego fasoli szparagowej oraz kontrolowano jej stan sanitarny w ciągu 3 miesięcy przechowywania w temperaturze -18°C. Przeprowadzono badania w kierunku określenia w fasoli liczby bakterii mezofilnych, drożdży i pleśni oraz obecności w określonej ilości produktu pałeczek z grupy coli, Salmonella i Listeria, enterokoków i beztlenowych laseczek przetrwalnikujących. Stwierdzono wysoki stopień zakażenia bakteriami mezofilnymi rzędu 107-108 j.t.k./g, drożdżami i pleśniami rzędu odpowiednio 103 105 j.t.k./g i 103-104 j.t.k./g fasoli pobranej z transportera. Pałeczki z grupy coli obecne były w badanej fasoli w 10-2-10-3 g, enterokoki w 10-3-10-5 g i beztlenowe laseczki przetrwalnikujące w ≤10-2 g. W żadnej z pobranych do badań prób fasoli nie stwierdzono obecności pałeczek Salmonella i Listeria w 25 g. Istotnym dla obniżenia poziomu skażenia mikrobiologicznego fasoli okazał się jedynie proces blanszowania, w trakcie którego ogólna liczba drobnoustrojów zmniejszyła się do 105 j.t.k./g, drożdży i pleśni do 102-103 j.t.k./g, enterokoki obecne były w 10-3- 10-4 g, beztlenowe laseczki przetrwalnikujące w ≤10-1 g. Pałeczki z grupy coli wykrywano na niezmienionym poziomie w 10-2-10-3 g. Po 3 miesiącach przechowywania fasoli szparagowej w -18°C obserwowano spadek liczby bakterii, natomiast liczba pleśni i drożdży pozostała na tym samym poziomie jak bezpośrednio po zamrożeniu. (abstrakt oryginalny)
11
Content available remote Stan mikrobiologiczny wybranych przypraw i przeżywalność w nich drobnoustrojów
63%
Celem pracy było określenie stanu mikrobiologicznego dostępnych na rynku przypraw oraz ocena przeżywalności obecnych w nich drobnoustrojów w trakcie półrocznego przechowywania prób. Badaniem objęto 380 próbek przypraw dostępnych na rynku krajowym: pieprz mielony, czosnek w proszku, cebula w proszku, kolendra, pietruszka suszona, papryka w proszku, pomidory w proszku, kurkuma, bazylia, gałka muszkatołowa. Przyprawy przechowywano przez 6 miesięcy w temperaturze 20ºC. Przed rozpoczęciem składowania, oraz w kolejnych 2-miesięcznych odstępach, wykonywano oznaczenia mikrobiologiczne: ogólną liczbę bakterii tlenowych, liczbę bakterii z grupy coli oraz pleśni i drożdży, obecność Escherichia coli, pałeczek Salmonella i gronkowców koagulazo-dodatnich. Przed rozpoczęciem przechowywania ogólna liczba bakterii tlenowych w badanym materiale zawierała się w zakresie od 1,30 do 3,91 log jtk×g-1. Większe zanieczyszczenie dotyczyło przypraw poddanych większej liczbie operacji technologicznych. W takich przyprawach częściej stwierdzano też zanieczyszczenie bakteriami z grupy coli. Na podstawie zmian liczby drobnoustrojów, zachodzących w czasie przechowywania, wśród przypraw wyróżniono produkty, których poziom zanieczyszczenia mikrobiologicznego: 1) pozostawał niezmieniony (pieprz, gałka muszkatołowa, bazylia), 2) ulegał obniżeniu (czosnek, cebula, kolendra, pietruszka, papryka, kurkuma) lub 3) wzrastał (pomidor). Na podstawie uzyskanych wyników można stwierdzić, że stan mikrobiologiczny badanych przypraw, choć dobry, był wyraźnie zróżnicowany w zależności od sortymentu. Sortyment wpływał również na dynamikę przemian ilościowych mikroflory zachodzących a w trakcie przechowywania przypraw. (abstrakt oryginalny)
Biofilmy bakteryjne występujące w przemyśle spożywczym stanowią złożone, wielogatunkowe grupy zarówno bakterii saprofitycznych, jak i patogennych. Często zlokalizowane są na powierzchniach trudno dostępnych dla środków myjących stosowanych w obiegu zamkniętym, jak i dla mechanicznego czyszczenia. W przemyśle spożywczym biofilmy bakteryjne stanowią źródło zanieczyszczeń mikrobiologicznych żywności, powodując obniżenie jakości i trwałości produktów spożywczych. Ponadto biofilmy spożywcze mogą być źródłem bakterii patogennych, takich jak Salmonella spp., Campylobacter spp. czy Listeria monocytogenes oraz bakterii oportunistycznych (np. Escherichia coli), wywołujących choroby układu pokarmowego, które mogą być długotrwałe i trudne do leczenia, zwłaszcza u osób z obniżoną odpornością. W niniejszym opracowaniu przedstawiono podstawowe mechanizmy tworzenia biofilmu bakteryjnego oraz najistotniejsze funkcje pełnione przez zewnątrzkomórkową macierz biofilmu (EPS). Scharakteryzowano główne bakteryjne patogeny występujące w branżach: mięsnej, mleczarskiej, ryb i owoców morza, produktów pochodzenia roślinnego o minimalnym stopniu przetworzenia oraz w sokowniczej, z uwzględnieniem możliwości tworzenia przez te drobnoustroje biofilmu trwałego i opornego na czynniki zewnętrzne. Przedyskutowano również możliwości eradykacji biofilmów spożywczych ze szczególnym uwzględnieniem metod polegających na zastosowaniu związków naturalnych pochodzenia roślinnego oraz wykorzystaniu litycznych bakteriofagów i/lub ich oczyszczonych enzymów. (abstrakt oryginalny)
Do najistotniejszych zagrożeń zdrowotnych w produkcji drobiarskiej zalicza się m.in. zanieczyszczenia mikrobiologiczne, pozostałości zanieczyszczeń chemicznych oraz leków, jak również zanieczyszczenia fizyczne. Mięso drobiowe cenione jest głównie jako źródło pełnowartościowego białka pochodzenia zwierzęcego. Jego duża wartość odżywcza wynika ze zróżnicowanego i cennego składu aminokwasowego. Oprócz białka mięso to dostarcza lipidów, składników mineralnych oraz witamin. Wartość odżywcza mięsa drobiowego oraz jego przystępna cena przyczyniają się do wzrostu popytu na ten surowiec i jego przetwory wśród konsumentów. Konsekwencją wzrostu produkcji mięsa drobiowego może być niekiedy nieprzestrzeganie odpowiednich standardów produkcji, co generuje zwiększone prawdopodobieństwo wystąpienia w nim zanieczyszczeń drobnoustrojami chorobotwórczymi lub ich toksynami. Celem pracy była ocena bezpieczeństwa mikrobiologicznego mięsa drobiowego oraz produktów z mięsa drobiowego dostępnych na rynku Unii Europejskiej na podstawie powiadomień wygenerowanych z RASFF-Portal, pochodzących z dwóch lat (2019 - 2020). W wyniku przeprowadzonej analizy stwierdzono, że dominująca część zgłoszeń (aż 95 %) dotyczyła wykrycia obecności bakterii z rodzaju Salmonella w mięsie drobiowym i stanowiła ona podstawowy, najczęściej odnotowywany problem mikrobiologiczny. W krajach UE opracowano nowe strategie i wprowadzono kompleksowe programy administracyjnego zwalczania salmonellozy. Podejmowane w kraju programy zwalczania salmonellozy już wywołują pozytywne zmiany, dzięki czemu problem ten z każdym rokiem jest w coraz większym stopniu niwelowany. (abstrakt oryginalny)
W latach 2001-2004 przebadano ogółem 78 prób mrożonych warzyw (fasoli szparagowej, pora, kalafiora, kalafiora odmiany Romanesco, brukselki, cebuli, kapusty białej, jarmużu, brokuła), pochodzących z chłodni na terenie województwa lubelskiego. W próbach oznaczano obecność lub liczbę bakterii chorobotwórczych z rodzaju Salmonella ssp., Listeria monocytogenes, Staphylococcus aureus, Bacillus cereus i Clostridium perfringens oraz wskaźniki zanieczyszczenia fekalnego, takie jak: bakterie z grupy coli, bakterie coli typu fekalnego, Escherichia coli i enterokoki. W żadnej próbie nie stwierdzono obecności bakterii Salmonella ssp. Pałeczki Listeria monocytogenes wykryto łącznie w 8 próbkach - pojedynczych brukselki, jarmużu, brokuła, pora, fasolki i kalafiora 'Romanesco' oraz w 2 próbach kalafiora. Zanieczyszczenie przez L. monocytogenes wystąpiło w 10,3% prób. B. cereus i S. aureus wykryto odpowiednio w 12,8 oraz 6,4% prób, lecz stopień zanieczyszczenia mrożonek przez te bakterie był niewielki, niezagrażający zdrowiu konsumentów. Bakterie Cl. perfringens występowały łącznie w 14,1% prób. Bakterie wskaźnikowe zanieczyszczenia fekalnego były obecne w większości badanych warzyw: bakterie z grupy coli stwierdzono w 93,6% prób, coli fekalne w 83,3%, E. coli w 69,2%, a enterokoki w 78,2% prób mrożonek. Liczba bakterii z grupy coli zawierała się w przedziale 0,34 - 3,04 log jtk·g-1, coli fekalnych wynosiła 0,32 - 2,27 log jtk·g-1, E. coli wahała się od 0,2 do 2,06 log jtk·g-1 , a enterokoków od 0,33 do 3,66 log jtk·g-1. Nie stwierdzono zależności między rodzajem warzyw a stopniem zanieczyszczenia przez drobnoustroje pochodzenia fekalnego. Ogólny stan sanitarno-zdrowotny mrożonych warzyw budzi zastrzeżenia, a uzyskane wyniki wskazują na potrzebę polepszenia jakości produktów. (abstrakt oryginalny)
Celem badań była ocena jakości mikrobiologicznej lodów z rynku warszawskiego w aspekcie wymagań PN-99/A-86431 i rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z 5 lipca 2002 r. (Dz.U. z 25 lipca 2002 r., Nr 117, poz. 1011). W 87 próbkach lodów pochodzących z różnych punktów sprzedaży na terenie Warszawy oznaczono liczbę drobnoustrojów ogółem i liczbę bakterii z grupy coli. W 97,7% próbek ogólna liczba drobnoustrojów nie przekraczała limitów podanych w PN (m = 5xl04; M = 2,5xl05 j.t.k./g) oraz w rozporządzeniu MRiRW (m = 1xlO5; M = 5xl05 j.t.k./g). W 86% próbek liczba bakterii z grupy coli nie przekraczała 10 j.t.k./g. W porównaniu z wymaganiami PN dla bakterii z grupy coli w lodach (m = 102; M = 103), 6 próbek lodów nie spełniło kryterium m, z czego w jednej próbce lodów została przekroczona wartość M. Rozporządzenie MRiRW zaostrza wymagania odnośnie liczby bakterii z grupy coli w lodach (m = 10; M= 100). Wedle tych kryteriów przekroczenie wartości m odnotowano w 10 próbkach lodów. (abstrakt oryginalny)
Celem pracy było określenie poziomu zanieczyszczenia grzybami strzępkowymi suszonych ziół oraz przypraw dostępnych w sprzedaży detalicznej w sklepach ekologicznych i hipermarketach województwa łódzkiego. Badaniami objęto 13 rodzajów produktów: czosnek (Allium sativum), koper (Anethum graveolens), natkę pietruszki (Petroselinum crispum), bazylię (Ocimum basilicum), oregano (Origanum vulgare), estragon (Artemisia dracunculus), tymianek (Thymus vulgaris), majeranek (Origanum majorana), gałkę muszkatołową (Myristica fragans), curry (Helichrysum angustifolia), kurkumę (Curcuma longa), pieprz czarny (Piper nigrum), paprykę słodką (Capsicum annuum). Analiza mikrobiologiczna obejmowała oznaczenie liczby grzybów pleśniowych i ich skład jakościowy. Zanieczyszczenie badanych ziół oraz przypraw przez grzyby strzępkowe było zróżnicowane i nie przekraczało poziomu 104 jtk·g-1.W czterech produktach: bazylii, curry, kurkumie i papryce słodkiej próbki zakupione w hipermarkecie charakteryzowały się istotnie większym zanieczyszczeniem przez pleśnie w porównaniu z próbkami pochodzącymi ze sklepu ekologicznego. Wykazano brak zróżnicowania poziomu zanieczyszczenia grzybami strzępkowymi badanych produktów w zależności od miejsca zakupu. Średnia liczba pleśni w ziołach i przyprawach zakupionych w sklepach ekologicznych oraz w produktach pochodzących z hipermarketu kształtowała się na podobnym poziomie. Stwierdzono natomiast zróżnicowanie poziomu zanieczyszczenia pleśniami w zależności od rodzaju przyprawy. Wyizolowane z suszonych ziół oraz przypraw grzyby strzępkowe należały łącznie do 5 rodzajów. Zidentyfikowano pleśnie z rodzaju Aspergillus (A. niger, A. flavus), Penicillium, Mucor, Alternaria i Cladosporium. (abstrakt oryginalny)
Celem badań było wykonanie analizy procesu inaktywacji termicznej spor bakteryjnych w obecności NaCl, z wyróżnieniem zjawiska aktywacji spor uśpionych i destrukcji spor zaktywowanych. Badano wpływ różnych stężeń chlorku sodu na ciepłoopomość spor bakterii Bacillus stearothermophilus (ATCC 10149). Spory były ogrzewane w roztworach wodnych NaCl o stężeniach 0-6%, w trzech zakresach temperatury (110-121°C). Na podstawie wykonanych badań stwierdzono, że obecność NaCl w analizowanym środowisku zwiększa wrażliwość spor bakteryjnych na ogrzewanie i istotnie wpływa na proces inaktywacji przetrwalników. Zaobserwowano, że wraz ze wzrostem stężenia NaCl w środowisku, przy tej samej temperaturze, czas potrzebny do osiągnięcia założonej czystości mikrobiologicznej ulega skróceniu. (abstrakt oryginalny)
Określono występowanie B. cereus (ogólną liczbę oraz NPL przetrwalników) w mleku surowym, pobieranym od pojedynczych krów (108 prób) z dwóch gospodarstw wielkostadnych o różnym poziomie higieny pozyskiwania mleka oraz w mleku zbiorczym (19 prób) z jednego z tych gospodarstw. W mleku od pojedynczych krów (20 prób) i mleku zbiorczym (19 prób) pozyskiwanym w gospodarstwie o wysokim poziomie higieny doju ogólna liczba B. cereus jak i NPL jego przetrwalników nie przekraczały 2 w 1 cm3. W mleku pozyskiwanym w gospodarstwie o niższym poziomie higieny doju (88 prób od pojedynczych krów) ogólna liczba komórek B. cereus zawierała się w granicach 5,0-6,0·102 j.t.k., a NPL przetrwalników - w granicach 0,018-> 1,6·102 w 1 cm3. (abstrakt oryginalny)
Stan mikrobiologiczny powietrza wewnątrz pomieszczeń jest ważnym czynnikiem mającym ogromny wpływ na samopoczucie oraz zdrowie przebywających w nich ludzi, ale także na obniżenie jakości bądź nawet całkowite zniszczenie zbiorów archiwalnych, bibliotecznych czy muzealnych. Celem niniejszej pracy była ocena mikrobiologicznej jakości powietrza wewnątrz wybranych magazynów archiwalnych w Archiwum Państwowym w Poznaniu. Badania prowadzono w okresie od stycznia do października 2008 roku i na ich podstawie sporządzono profil mikrobiologicznego zanieczyszczenia powietrza magazynów archiwalnych w ciągu roku kalendarzowego. Próby powietrza pobrano w trzech magazynach na wysokości ok. 1,2 m od podłoża. Próby pobierane były metodą zderzeniową przy użyciu próbnika MAS 100 firmy Merck. Średnia liczba bakterii w powietrzu kształtowała się na poziomie od 0,36 x 102 do 5,54 x 102 jtk/m3, a grzybów od 0,16 x 102 do 2,49 x 102 jtk/m3. Największe zanieczyszczenie mikroflorą odnotowano jesienią, a najmniejsze wiosną tuż po przeprowadzonej dezynfekcji. W powietrzu dominowały ziarniaki G (+) (głównie Sarcina spp.) oraz grzyby z rodzajów Cladosporium spp. i Penicillium spp. Podczas badań zidentyfikowano 23 gatunki grzybów należących do 13 rodzajów. Wśród nich znalazły się m.in. gatunki o właściwościach celulolitycznych (np. z rodzajów Fusarium oraz Alternarid), gatunki alergizujące (np. Cladosporium cladosporioides, Cladosporium herbarium i Alternaria alternata) oraz toksynotwórcze (głównie z rodzaju Aspergillus spp.). (abstrakt oryginalny)
Celem badań była mikrobiologiczna ocena mrożonych owoców jagodowych: truskawek, malin, porzeczek czarnych i czerwonych, agrestu i borówki czernicy, wyprodukowanych w 2001 r., w chłodni znajdującej się w województwie lubelskim. Analiza gotowych wyrobów obejmowała: ogólną liczbę bakterii mezofilnych, liczbę drożdży i pleśni, bakterii mlekowych i octowych, beztlenowców przetrwalnikujących, bakterii z grupy coli, Enterobacteriaceae, Proteus spp., Bacillus cereus, Staphylococcus aureus, obecność pałeczek Salmonella spp. i Listeria spp. Największą liczbę bakterii mezofilnych, bakterii mlekowych i drożdży odnotowano w próbach borówek (104 - 105 j.t.k./g), a najniższą w próbach mrożonego agrestu (101 - 102 j.t.k./g). Liczba pleśni była najniższa w truskawkach (101/g), a najwyższa w porzeczkach czarnych i czerwonych, jagodach i malinach (103/g). Nie stwierdzono w owocach obecności bakterii coli, Proteus spp., S. aureus, Salmonella spp. i Listeria spp. Jakość mikrobiologiczna analizowanych mrożonych owoców w przypadku większości prób spełniała wymagania polskie i zagraniczne. (abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 5 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.