Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 9

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Mierniki postępu technicznego
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Celem autora było zaprezentowanie przebiegu postępu technicznego w wybranych gospodarkach europejskich, mierzonego resztą Solowa. Reszta Solowa odzwierciedla szeroko rozumiany postęp technologiczno-organizacyjny w gospodarce. Autor podzielił temat na cztery części. W pierwszej omówił teoretyczne aspekty reszty Solowa oraz założenia metodologiczne badania. Następnie uzasadnił wybór gospodarek, które poddane zostały badaniu. Zasadniczą częścią była interpretacja wyników badań oraz wnioski i sugestie dotyczące ewentualnych dalszych badań i dyskusji. Autor przyjął okres badawczy za lata 1995-2005.
Przedstawiono istotę koncepcji gospodarki opartej na wiedzy (GOW) oraz stopień jej zaawansowania w Polsce. W artykule omówiono również dwa aspekty GOW: aspekt ekonomiczny (mierniki analizy i oceny rozwoju nauki i techniki) i społeczny (poziom wykształcenia społeczeństwa) oraz scharakteryzowano główne słabości polskiej gospodarki.
Celem opracowania jest wskazanie na zakres przydatności mierników umownych do oceny postępu technicznego w przedsiębiorstwie przemysłowym. Pomiar postępu technicznego w przedsiębiorstwie dokonywany jest z reguły za pomocą zestawu wskaźników analitycznych, ponieważ brak jest takiego miernika, który wszechstronnie i zarazem dogłębnie charakteryzowałby osiągnięty poziom postępu technicznego. Zestaw mierników analitycznych nie pozwala na wyczerpującą ocenę wpływu postępu technicznego na różne kategorie gospodarcze, a zwłaszcza na ocenę zmiany w zatrudnieniu i jego strukturze. Tę lukę dostatecznie wypełniają mierniki skalarne, które wskazują na zmiany w funkcjach pracowników w związku z postępem technicznym. Do głównych zalet mierników skalarnych zalicza się to, że za pomocą jednej liczby wyrażają poziom rozwoju postępu technicznego, są szczególnie przydatne do prowadzenia analiz porównawczych, stanowią podstawę konstrukcji syntetycznego i przeciętnych mierników poziomu osiągniętego postępu technicznego oraz są pomocne do opracowywania wzorcowych struktur zatrudnienia. Umowny charakter tych mierników oraz duża pracochłonność klasyfikacji maszyn i urządzeń zawężają jednak zakres ich wykorzystania. (abstrakt oryginalny)
Przedmiotem opracowania jest istota postępu technicznego i jego pomiar w przemyśle. Jego celem jest przedstawienie i usystematyzowanie poglądów reprezentowanych w literaturze przedmiotu dotyczących istoty postępu technicznego i sposobów pomiaru tego zjawiska w przedsiębiorstwie przemysłowym. Z przeprowadzonej w niniejszym opracowaniu analizy najczęściej spotykanych definicji postępu technicznego najtrafniejsza jest definicja sformułowana przez K. Wandelta. Uwzględnia ona bowiem wszystkie aspekty tego zjawiska, mianowicie aspekt techniczny, technologiczny, organizacyjny i ekonomiczny. Najistotniejszym symptomem postępu technicznego jest jego aspekt ekonomiczny. Jeśli bowiem wdrożone zmiany techniczne lub technologiczne nie przynoszą korzystnych efektów ekonomicznych, to zmiany te nie były postępem. Największą przydatnością odznaczają się mierniki postępu technicznego stosowane w skali mikroekonomicznej. Wychodząc z założenia, że nie ma takiego miernika, który wszechstronnie i dogłębnie charakteryzowałby osiągnięty poziom postępu technicznego, należałoby stosować zestaw wskaźników obejmujący: wskaźniki technicznego, elektrycznego i energetycznego uzbrojenia pracy, wskaźniki mechanizacji i automatyzacji pracy, wskaźniki średniego wieku maszyn i urządzeń oraz wskaźnik rozwoju technicznego przedsiębiorstwa. (abstrakt oryginalny)
W artykule przedstawiono szereg kwestii natury metodologicznej i organizacyjnej związanych z badaniem wpływu postępu technicznego na zmiany w strukturze zatrudnienia. Problemy związane z mierzeniem postępu technicznego przedstawiono z punktu widzenia analizy związków występujących pomiędzy postępem technicznym a czynnikiem zatrudnienia w przemyśle bawełnianym. Cel prowadzonych analiz oraz typ stosowanej agregacji badanej zbiorowości, wymagał dokonania odpowiedniego zestawienia i grupowania mierników postępu technicznego, uwzględniając równocześnie metody, względnie rodzaje mierników. Następnie dokonano szczegółowego omówienia każdego sklasyfikowanego miernika, w celu podniesienia zalet i wad, a tym samym ich przydatności do prowadzenia badań empirycznych. Szczególną uwagę zwrócono w rozważaniach na mierniki umowne, które pomimo swoich niedoskonałości, pozwalają mierzyć pewien wycinek obszaru zmian wchodzących w zakres postępu technicznego. Tak więc skonstruowanie statycznego miernika postępu technicznego winno poprzedzać ustalenia kompleksu wewnętrznie zgodnych mierników analitycznych, z których każdy mierzyłby konkretny obszar postępu technicznego. Kompleks takich mierników odzwierciedlałby w sposób bardziej adekwatny zjawisko zachodzących zmian w postępie technicznym. Tak więc mierzenie postępu technicznego w przemyśle wymaga doboru zróżnicowanych miar. (abstrakt oryginalny)
Zaprezentowano metody mierzenia gospodarki opartej na wiedzy, a w szczególności sposobów pomiaru gospodarki opartej na budowie wskaźnika syntetycznego GOW. Zanalizowano Metodę Szacowania Wiedzy przygotowaną przez Bank Światowy i Europejską Tablicę Wyników w zakresie Innowacji opracowaną przez Komisję Europejską. Dokonano także oceny stanu zaawansowania gospodarki opartej na wiedzy w Polsce.
Zdefiniowano istotę i cel postępu technicznego, jego mierniki i efektywność, specyfikę produkcji rolnej, a także pojęcie i rodzaje wydajności pracy oraz jej mierniki i drogi wzrostu w rolnictwie polskim w trakcie restrukturyzacji.
Omówiono innowacyjność polskiego przemysłu i jej związki z eksportem wyrobów przemysłowych w latach 1970-1985, nakłady na sferę B+R, wykorzystując wielowymiarową analizę porównawczą skonstruowano syntetyczny miernik poziomu technicznego.
Przedmiotem opracowania jest próba oceny wkładu postępu technicznego do uzyskanego wzrostu gospodarczego Polski w latach 1970-1995. Autor przyjął w swojej pracy makroekonomiczny punkt widzenia postępu technicznego, jednakże przedstawił także zmiany stopy postępu technicznego w mezoskali w latach 1978-1995 jako czynnika strukturotwórczego PKB. Głównym zadaniem jego pracy były odpowiedzi na pytania o występowanie tendencji falowania i wygaszania źródeł postepu technicznego, a także o jego przyczyny. Przedstawił wybrane problemy teoretyczne i metodologiczne związane z mierzeniem postępu technicznego (sensu largo i sensu stricto).
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.