Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Hungarians in the Spanish Legion?

100%

Besenyő J.

Studia Politicae Universitatis Silesiensis

|

2019

|

26

25-44

Badania, jakie przeprowadzono, dotyczyły działalności emigrantów węgierskich w Legionie Hiszpańskim. Założono, że Węgrzy zapewnili znaczne zasoby ludzkie dla Legionu Hiszpańskiego i armii hiszpańskiej, głównie podczas hiszpańskiej wojny domowej. Analizując fakty, można stwierdzić, że udział żołnierzy węgierskich we wcześniejszych wojnach na terenie Afryki Północnej i w hiszpańskich konfliktach zbrojnych miał istotny wpływ na sytuację geopolityczną tego obszaru. Można również przyjąć, że weterani odegrali istotną rolę w trwającej wojnie militarnej i wywiadowczej między Zachodem a Wschodem. (abstrakt oryginalny)

2

Russian Military Aggression as a Challenge for Ukraine's Agriculture

75%

Cherevko H.

Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy

|

2022

|

z. nr 72

88-102

Celem artykułu jest przedstawienie głównych wyników przeprowadzonych badań nad zidentyfikowanymi wyzwaniami dla rolnictwa Ukrainy spowodowanymi agresywną inwazją militarną Rosji oraz ekonomiczną oceną możliwości ich przezwyciężenia. Przyjęto założenie, że skala wyzwań i realne konsekwencje wspomnianej agresji są zdumiewające i niepowtarzalne pod względem wielkości i znaczenia, jednak działania przewidziane i już zmierzające do ich przezwyciężenia są w pełni uzasadnione i mają odpowiednie wsparcie finansowe. Metodyka badań polegała na zastosowaniu dialektycznego podejścia do identyfikacji i badania głównych wyzwań dla rolnictwa Ukrainy, jakie mają miejsce w wyniku agresji militarnej Rosjan w tym kraju. W ramach tego podejścia zastosowano metodę jedności historycznej i logicznej w badaniu zjawisk społeczno-ekonomicznych w połączeniu z metodami analizy i syntezy, abstrakcji naukowej, indukcji, systematyzacji i uogólnienia. Badania wykazały, że Ukraina stoi przed licznymi wyzwaniami i zagrożeniami w wyniku agresji militarnej Rosji, która spowodowała ogromne szkody i straty dla kraju, zarówno gospodarcze, jak i społeczne. Agresja militarna Rosji na Ukrainę wstrząsnęła całym cywilizowanym światem. Jednocześnie, wszelkie wyzwania dają nowe możliwości. Ukraina może z kraju surowców zmienić się w kraj innowacji, stać się krajem wynalazców, przedsiębiorców, ludzi, którzy zdołali dokonać gospodarczego przełomu. Ukraińskie rolnictwo ucierpiało w wyniku wojny bodaj najbardziej ze wszystkich gałęzi, gdyż znaczna część terytorium kraju znajduje się albo pod czasową okupacją, albo pod bezpośrednimi starciami zbrojnymi. Jednak w niedalekiej przyszłości rozwój tej branży stanie się ekonomiczną lokomotywą ożywienia Ukrainy i poza nią, co będzie miało również pozytywny efekt międzynarodowy. (abstrakt oryginalny)

3

Bałtycka "zimna wojna" : Możliwe reakcje NATO i UE na rosyjską aktywność militarną na akwenie bałtyckim

75%

Mickiewicz P.

Krakowskie Studia Międzynarodowe

|

2015

|

nr 2 Przemiany systemu bezpieczeństwa i współpracy międzynarodowej w drugiej dekadzie XXI w. : Część 2: Geopolityczny wymiar kryzysu ukraińskiego

57-70

Formy aktywności gospodarczo-politycznej zarówno USA (prowadzonej samodzielnie, oraz za pośrednictwem instytucji ponadnarodowych), jak i Unii Europejskiej w odniesieniu do dawnej radzieckiej sfery wpływów zostały - w ostatnich kilku latach - ograniczone przez Federację Rosyjską przy wykorzystaniu tradycyjnego rosyjskiego instrumentarium. Użycie siły militarnej w celu zablokowania procesów samostanowienia Gruzji, presja militarna skierowana wobec Mołdawii oraz aneksja Krymu i rewolta na wschodzie Ukrainy stanowią przykład - niejako klasycznej - reakcji imperium rosyjskiego na próby naruszania jego strefy wpływów. Przy użyciu bardziej wyrafinowanych środków, o charakterze dyplomatyczno-gospodarczym, podobny cel osiągnięto w odniesieniu do państw Azji Środkowej, jednoznacznie niwelując możliwości ich wykorzystania w polityce Stanów Zjednoczonych. Obydwie formy mogą być wykorzystane przez Federację Rosyjską także na zachodnim kierunku oddziaływania, zwłaszcza w subregionie bałtyckim. Dlatego też, wskazując na możliwe formy aktywności rosyjskiej, uwzględnić należy wymienione powyżej i wykorzystane na przestrzeni lat 2008-2014 instrumenty oddziaływania, także w odniesieniu do stosowanych obecnie na Bałtyku incydentów granicznych.(fragment tekstu)

4

Interwencje w Afganistanie i Iraku a relacja polityki i wojny w teorii Clausewitza

75%

Paszewski T.

Sprawy Międzynarodowe

|

2022

|

75

|

nr 2

203-227

Celem artykułu jest zaproponowanie, w oparciu o autorską syntezę myśli Clausewitza, koncepcji modelu, który stanowiłby analityczną ramę porządkującą podejście do relacji polityki i wojny oraz wykorzystania siły militarnej. Model ten może okazać się pomocny zarówno w ocenie przyczyn polityczno-militarnych porażek w Iraku i Afganistanie, jak i w podejściu do zaangażowania wojsk w przyszłe operacje. Jego najważniejszą zaletą w porównaniu do dominujących w świecie zachodnim sposobów myślenia o wojnie jest zdecydowane rozszerzenie zakresu odpowiedzialności sfery politycznej, która jest w nim nie tylko domeną politycznych decyzji, ale również analizy warunkującej sensowność dalszych kroków. (abstrakt oryginalny)

5

Palestyńska Władza Narodowa osiem lat po Arabskiej Wiośnie

75%

Bojko K.

Krakowskie Studia Międzynarodowe

|

2018

|

nr 3 Stosunki międzynarodowe na Bliskim Wschodzie po Arabskiej Wiośnie

81-105

Wbrew nadziejom Palestyńczyków wybuch Arabskiej Wiosny, zamiast przyśpieszyć pozytywne przemiany doprowadził do pogorszenia sytuacji w regionie i samej Autonomii Palestyńskiej. Zostały zatrzymane oczekiwane procesy gospodarcze. Doszło do kilku dewastujących Strefę Gazy operacji militarnych Izraela. Pogłębiły się podziały - na Zachodni Brzeg rządzony przez OWP oraz Hamas kontrolujący Strefę Gazy. Pogorszeniu uległy nastroje społeczne wśród Palestyńczyków. Wobec pojawienia się w regionie tzw. Państwa Islamskiego, wspólnota międzynarodowa, w szczególności USA, straciły zainteresowanie trudnym do rozwiązania konfliktem bliskowschodnim. Ciosem dla Palestyńczyków było przeniesienie przez Donalda Trumpa, w maju 2018 r., ambasady USA w Izraelu z Tel Awiwu do Jerozolimy. Wobec pogłębiających się problemów w Autonomii Palestyńskiej, w tym utraty zaufania do Palestyńczyków ze strony Izraela, kwestionowana zaczęła być w Izraelu idea rozwiązania dwupaństwowego, to jest przyszłego pokojowego współistnienia żydowskiego Izraela i arabskiej Palestyny. Połowiczny sukces, jaki osiągnęli Palestyńczycy uzyskując w 2012 r. statusu państwa obserwatora w ONZ nie równoważy strat, dla sprawy palestyńskiej z lat 2011-2018. Wiele wskazuje, że Palestyńska Władza Narodowa znajduje się dziś w przededniu przeobrażeń, które będą musiały uwzględnić niekorzystne zmiany, które zaszły w ostatnich latach. (abstrakt oryginalny)

6

Compliance-Gaining Theory as a Method to Analyze U.S. Support of the Free Syrian Army (FSA)

75%

Karleskint P., Matusitz J.

Journal of Geography, Politics and Society

|

2021

|

nr 11(4)

29-36

This paper examines U.S. support of the Free Syrian Army (FSA) through compliance-gaining theory. By and large, the theory describes how one party is able to get another party to comply with specific demands. The particular compliance-gaining tactics explored in this analysis are ingratiation, debt, guilt, and compromise. Thanks to these tactics, we can better understand how a rebel group like the FSA has managed to convince a superpower like the U.S. to support it, in spite of the historical implications of supporting rebel groups in the past. To make its compliance-gaining stronger, the FSA has played up ideas or concepts like oil, trust, blame, obligation, and past U.S. military interventions to collaborate with the U.S. so as to bring down the Syrian government and, by the same token, resist Russian influence in Syria.(original abstract)

7

The Caroline Case: Self-Defense or Self-Help?

75%

Dróżdż D.

Przedsiębiorczość i Zarządzanie

|

2012

|

13

|

z. 3 Polityka międzynarodowa a globalizacja - wybrane aspekty

139-146

The present study aims to discuss the qualification of the Caroline case. It is a good opportunity to answer the question whether we should speak here about self-defense or self-help. (original abstract)

8

Jihad Propaganda During the Military Intervention in Mali

75%

Styszyński M.

Krakowskie Studia Międzynarodowe

|

2013

|

nr 3 Stosunki Międzynarodowe na Bliskim Wschodzie po Arabskiej Wiośnie

225-235

Artykuł analizuje techniki propagandowe stosowane przez dżihadystów podczas interwencji wojskowej w Mali. Publikowane na stronach internetowych manifesty manipulują emocjami odbiorców, wykorzystując połączenie klasycznej retoryki (balāgha) z religijnymi kazaniami (khuţba). Problemy poruszane w odezwach prezentowane są więc poprzez zastosowanie figur retorycznych i precyzyjne słowa, zwroty metaforyczne i silne argumenty.(abstrakt oryginalny)

9

Constrained By the Past: How the Experience of Afghanistan, Iraq, and Libya Limit U.S. Policy Options in Syria

75%

Suomenaro M.

Modern Management Review

|

2020

|

25 (XXV)

|

nr 27 (4)

123-142

The U.S. is involved in multiple interventions in Syria, Iraq, Afghanistan, Libya, and Yemen with no end in sight for any of these interventions. The Presidency of Donald J. Trump was interpreted as an isolationist turn in U.S. foreign policy. However, this is the wrong conclusion to draw. U.S. policy elites are willing to engage in military interventions, but they place severe constraints on what the U.S. military can and cannot do. These constraints result in incoherent and contradictory military interventions which ultimately fall short of achieving their objectives. The origin of these constraints lie in the experiences of U.S. policy makers during the interventions in Iraq, Afghanistan, and Libya. This paper analyses how these constraints came into being and argues that because of these constraints and the interventions they influenced; the U.S. has a dead-end Syria policy with no effective way to influence the conflict's trajectory. (original abstract)

10

Zasady użycia sił zbrojnych w operacjach pokojowych

63%

Żarkowski P.

Doctrina. Studia społeczno-polityczne

|

2015

|

nr 12

183-204

Konieczność szybkiej reakcji na zagrożenie bezpieczeństwa oraz trudności przy rozwiązywaniu sporów i konfliktów za pomocą dyplomacji sprawiły, że coraz większego znaczenia nabierają obecnie misje pokojowe. Podjęcie decyzji o użyciu sił zbrojnych podczas tych operacji jest zazwyczaj trudne, długotrwałe i obarczone wieloma uwarunkowaniami. Działania wojsk podlegają ponadto kontroli politycznej oraz szczególnemu nadzorowi ze strony opinii publicznej. Współczesne operacje pokojowe charakteryzują się działaniem kompleksowym i wieloaspektowym. Obejmują one działania wojskowe, polityczne, ekonomiczne, społeczne oraz kulturowe. Do podstawowych założeń tych misji należy współpraca cywilno-wojskowa, ścisła koordynacja działań na szczeblu międzynarodowym oraz na szczeblu narodowym. Zasadniczym celem angażowania sił zbrojnych w operacje pokojowe stała się przede wszystkim chęć ograniczenia wojen i konfliktów we współczesnym świecie. Patrząc z perspektywy czasu udział żołnierzy w operacjach pokojowych stanowi ważny element zapewnienia bezpieczeństwa we współczesnym środowisku międzynarodowym.(abstrakt oryginalny)

11

Problem ukrytej inwazji na gruncie prawa międzynarodowego publicznego

63%

Wojas J.

Studia Prawnicze i Administracyjne

|

2017

|

nr 20 (2)

59-65

Tematem artykułu jest problematyka związana z kwestią ukrytej inwazji, czyli działań zmierzających do opanowania przez państwo obszaru innego państwa w sposób podstępny, do końca kamuflując swój zamiar. Operacje tego typu miały już miejsce w przeszłości, jednak obecnie w związku z popularnością metod charakterystycznych dla tzw. wojen hybrydowych można się spodziewać częstszego ich wykorzystywania. W pracy przedstawiona została kwalifikacja prawna działań, które można uznać jako ukrytą inwazję. W kontekście tego wskazane zostały możliwości legalnej reakcji zbrojnej państwa- ofiary takiego ataku oraz konsekwencje nieskorzystania z tego aktu. Całość jest również poparta analizą historycznych przykładów tego typu operacji. (abstrakt oryginalny)

12

France, Russia, Usa: on Hegemony, Revolutions and Wars

63%

Kuź M.

Myśl Ekonomiczna i Polityczna

|

2018

|

nr 3 (62)

133-152

Literatura dotycząca rewolucji sugeruje, że po rozpoczęciu rewolucji prawdopodobne jest, iż dany kraj będzie uczestniczył w wojskowym sporze międzypaństwowym. Nie ma jednak jasnych wniosków co do prawdopodobieństwa bycia inicjatorem lub celem agresji. W artykule omówiono rodzaje działań wojennych, w które zaangażowane może być państwo po rewolucji. Czynniki geopolityczne i wojskowe, kształtujące wpływ danego państwa, w jego bezpośrednim otoczeniu międzynarodowym, odgrywają kluczową rolę. Hegemoniczne rewolucje regionalnych potęg są rzadkie i prowadzą do silnych konfliktów, podczas których hegemon stara się rozprzestrzeniać nową ideologię i instytucje. Peryferyjne rewolucje słabszych państw zazwyczaj prowadzą do wojskowych interwencji pod wodzą lokalnych hegemonów, którzy postrzegają wszelkie zmiany status quo jako zagrożenie dla swoich wpływów i obawiają się rewolucyjnego zakażenia innych państw. Wszystkie rewolucje zdają się sprawiać, że polityczni przywódcy stają się bardziej otwarci na ryzykowne zachowania. Artykuł jest częścią większego projektu badawczego, który obejmie analizę ilościową rewolucji peryferyjnych. Ten tekst rozpatruje jednak tylko trzy studia przypadku: jedną rewolucję hegemoniczną (Francja po 1789 r.) oraz dwa przypadki interwencji po rewolucjach peryferyjnych (ostatnie rosyjskie działania na Ukrainie i na Kaukazie oraz amerykańską inwazję w Zatoce Świń w 1961 r.). Badania wykorzystują klasyczną millowską metodę porównawczą, tzw. metodę "różnicy'. Studia przypadku są bowiem dobrane tak, aby reprezentowały jak najbardziej odmienny kontekst historyczny. Opisując i definiując pojęcia autor stroni też od wszelkich ideologicznych konotacji. Badania opisane w artykule pokazują, że wszystkie rewolucyjne państwa znajdują się w podobnie niepewnej sytuacji, pomimo różnych konkretnych zagrożeń, jakie mogą napotkać. (abstrakt oryginalny)

13

Filozofia pokoju globalnego : prawo do interwencji zbrojnej - analiza przypadku

63%

Fligel A.

International Studies : Interdisciplinary Political and Cultural Journal

|

2021

|

27

|

nr 1

215-235

Zagadnienie prawa do interwencji zbrojnej ma naturę zagadnienia trudnego, często kontrowersyjnego, zwłaszcza jeśli chodzi o wykazanie, że w wielu przypadkach - jeśli nie całkowicie, to przynajmniej w zasadniczej mierze - prawo to powinno być zarzucone. W prawie międzynarodowym sytuacja taka w pewnym sensie ma miejsce, co więcej, niekiedy wręcz uznaje się, iż w jego obrębie jest uzasadnione mówienie już o obowiązywalności ius contra bellum (prawa przeciwko wojnie). Praktyka wciąż daleka jest jednak od takiego ideału. Zasadniczym celem niniejszego artykułu jest analiza w aspekcie normatywnym zagadnienia prawa do interwencji zbrojnej jako jednego z ważniejszych wątków filozofii pokoju globalnego. W artykule zostały sproblematyzowane (kontr)argumenty stosowane na rzecz prawa o interwencji zbrojnej. Dwa uznane za kluczowe to, po pierwsze, argument z tzw. domniemanego barbarzyństwa i po drugie, (kontr)argument ze złożoności i niepowtarzalności każdego przypadku. Artykuł napisany jest głównie z perspektywy filozoficznej i etycznej, jednakże autorka stara się odwoływać w nim również do materiału empirycznego, głównie z zakresu nauk o polityce, ale też do wątków z zakresu prawa międzynarodowego, starając się stworzyć tym samym perspektywę interdyscyplinarną. Wybrane zagadnienie kluczowe stanowi zarazem okazję do tego, by przybliżać i rozwijać na gruncie polskim filozofię pokoju globalnego, co jest również ważnym celem artykułu. Tekst ten pisany jest bowiem w duchu głębokiego przekonania, że pokój globalny jest bodaj najwyższym, tzn. fundamentalnym ideałem dla ludzkości, swoistym Summum Bonum. (abstrakt oryginalny)

14

Opinia publiczna wobec "wojen Zachodu": przypadki wojny w Zatoce, Bośni oraz Kosowie

63%

Wojciuk A., Michałek M.

Stosunki Międzynarodowe

|

2015

|

51

|

nr 3

99-122

Państwa Europy i Ameryki Północnej wielokrotnie po zakończeniu zimnowojennej rywalizacji brały udział w działaniach zbrojnych poza własnymi granicami. Jednak za każdym razem ich demokratyczne rządy musiały starać się przekonać własne społeczeństwo o konieczności zaangażowania. Pierwsza wojna w Zatoce Perskiej, wojna w Bośni oraz w Kosowie są przykładami konfliktów, podczas których wpływ na kształt zaangażowania militarnego państw Zachodu miały treść przekazu medialnego oraz nastroje społeczne, w dużej mierze kształtowane za jego pośrednictwem. Jak wykazano, opinia publiczna jest raczej powściągliwa wobec użycia siły w stosunkach międzynarodowych. Wpływ na zwiększenie poparcia dla interwencji wojskowej, obok retoryki rządów, które z różnym sukcesem przekonywały społeczeństwo do swoich zamiarów, mogły mieć nowoczesne media pokazujące ludziom grozę wojny. Analizowane przypadki pokazują jednak, że wolne media i demokratyczny ustrój utrudniaj ą państwom podejmowanie decyzji co do zaangażowania wojskowego. Wzrosty i spadki poparcia społeczeństwa dla zaangażowania w konflikt zbrojny pozostają w dużej mierze nieuchwytne, a postępujące w ostatnich latach upowszechnienie się mediów społecznościowych zmienia zasady prowadzenia wojny informacyjnej przez państwa. (abstrakt oryginalny)

15

Dlaczego Zachód idzie na wojnę? : motywy interwencji zbrojnych Zachodu po zimnej wojnie w świetle oficjalnych wystąpień zachodnich przywódców

63%

Madej M.

Stosunki Międzynarodowe

|

2015

|

51

|

nr 3

9-28

W artykule pokazano uzasadnienia interwencji zbrojnych przeprowadzonych przez państwa zachodnie po zakończeniu zimnej wojny. Celem jest identyfikacja i analiza motywów podjęcia tego rodzaju akcji, wskazywanych publicznie przez przywódców krajów zachodnich zaangażowanych w interwencje lub je inicjujących. Autor omówił kolejno pięć przypadków: akcję zbrojną przeciw Irakowi w 1991 r. (wojna w Zatoce), operację w Bośni i Hercegowinie (1992-1995), operację NATO w Kosowie w 1999 r., interwencje: w Afganistanie po zamachach z 11 września (2001-2014) oraz w Iraku (2003-2010). Badając przede wszystkim oficjalne wystąpienia dotyczące tych operacji i przedstawione przez przywódców państw zachodnich oraz przedstawicieli organizacji międzynarodowych (np. NATO), starał się ustalić treść uzasadnień, a także określić hierarchię ważności powodów podjęcia międzynarodowych działań zbrojnych w reakcji na konkretny kryzys lub konflikt. Wśród deklarowanych celem uzasadnienia poszczególnych misji motywów autor wyróżnił cztery kategorie: interesy bezpieczeństwa narodowego państw zachodu, motywy ekonomiczne, względy humanitarne oraz interes społeczności międzynarodowej jako ogółu. Wskazał także, iż stosunkowo najczęściej w oficjalnych uzasadnieniach interwencji akcentowano interes społeczności międzynarodowej, najrzadziej odwoływano się zaś do motywów ekonomicznych. (abstrakt oryginalny)

16

Podejście Niemiec do wybranych interwencji wojskowych w latach 1998-2013 : kontynuacja czy zmiana?

63%

Libront K.

Stosunki Międzynarodowe

|

2015

|

51

|

nr 3

123-143

Przez wiele lat Niemcy prezentowały wstrzemięźliwy stosunek do interwencji zbrojnych. Ta postawa była związana z samoograniczeniem Niemiec w sferze ich polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, mającym swoje źródło w wydarzeniach II wojny światowej. W niniejszym artykule skoncentrowano się na latach 1998-2013. Postawiono tezę, że ten okres odznaczał się mniejszą koherentnością co do udziału RFN w interwencjach wojskowych. Nie można bowiem mówić o dalszym liniowym zwiększeniu udziału w międzynarodowych operacjach przywracania lub utrzymania pokoju. Wydaje się również, że za tymi decyzjami stały rozmaite, nowe czynniki. Zdaniem autorki doszło do zmian w zakresie motywacji postaw wobec wybranych problemów bezpieczeństwa międzynarodowego. Pewne uzasadnienia pojawiły się po raz pierwszy w dyskursie politycznym, inne traciły na znaczeniu. Zestawy argumentów zostały przeanalizowane na gruncie modelu mocarstwa cywilnego zaproponowanego przez Hannsa W. Maulla. (abstrakt oryginalny)

17

Miejsce interwencji zbrojnej w koncepcji "odpowiedzialność za ochronę" (R2P)

63%

Grzebyk P.

Stosunki Międzynarodowe

|

2015

|

51

|

nr 3

61-77

Artykuł dotyczy roli interwencji zbrojnej w koncepcji "odpowiedzialności za ochronę" (R2P). Analizuje warunki uzgodnione przez państwa (członków ONZ), które muszą być spełnione, aby uzasadnić użycie siły w ramach R2P. Wskazuje przypadki, w których NZ odnosiły się do R2P, żeby uzasadnić użycie siły (wskazano na przykłady interwencji w Libii i braku interwencji w Syrii). Ponadto dokonano oceny rozwoju koncepcji R2P pod względem jej wymiaru zbrojnego, w odwołaniu do propozycji brazylijskich i chińskich. Autorka twierdzi, że koncepcja R2P jest nadal żywa i przydatna do opisu sytuacji politycznej, w której społeczność międzynarodowa powinna reagować na naruszenia praw człowieka. Koncepcja ta nie może być jednak wykorzystywana jako samoistna podstawa uzasadniania interwencji zbrojnej, gdyż oznaczałoby to pogwałcenie Karty Narodów Zjednoczonych. (abstrakt oryginalny)

18

Bezpieczeństwo energetyczne a interwencje zbrojne Zachodu po zimnej wojnie

63%

Pronińska K.

Stosunki Międzynarodowe

|

2015

|

51

|

nr 3

79-98

Celem artykułu jest zbadanie powiązań między wyzwaniami związanymi z zapewnieniem bezpieczeństwa energetycznego państw Zachodu w zmieniających się po zimnej wojnie uwarunkowaniach politycznych i rynkowych a prowadzonymi przez te państwa interwencjami zbrojnymi. W artykule przyjęto założenie, że percepcja bezpieczeństwa energetycznego w danym kontekście rynku energetycznego może wpływać na angażowanie się w konflikty zbrojne w regionach zasobnych w surowce. Stawiane są zatem pytania o dynamikę wyzwań i zagrożeń bezpieczeństwa energetycznego po zimnej wojnie z perspektywy Zachodu oraz o to, na ile trzy interwencje zbrojne prowadzane kolektywnie przez Zachód: I wojna w Zatoce Perskiej, interwencja w Iraku i Libii, były motywowane czynnikami energetycznymi. W tym kontekście stawiane jest także pytanie, na ile interwencje Zachodu podejmowane po zimnej wojnie mogą być osadzone w głównych nurtach badań nad wojnami surowcowymi. (abstrakt oryginalny)

19

Polityczny i wojskowy wymiar konfliktu Izraela z Iranem

63%

Czulda R.

Stosunki Międzynarodowe

|

2015

|

51

|

nr 3

159-179

Konflikt pomiędzy Izraelem a Iranem stanowi jeden z najważniejszych kryzysów polityczno-wojskowych nie tylko dla współczesnego Bliskiego Wschodu, ale też dla całego świata, ponieważ wybuch otwartej wojny miałby bez wątpienia konsekwencje nie tylko regionalne, lecz również globalne. Napięcia w relacjach dwustronnych przybierają wiele form. Celem artykułu jest przede wszystkim zanalizowanie źródeł wzajemnej nienawiści, a także płaszczyzn konfliktu - tak w wymiarze politycznym, w tym w zakresie gry psychologicznej i propagandowej, jak i militarnym, który realizowany jest na kilka sposobów - od ograniczonych interwencji zbrojnych (pośrednich i bezpośrednich) po działania służb specjalnych. Oprócz pytania badawczego o czynniki determinujące istniejący konflikt, istotne jest również pytanie o możliwości zakończenia sporu oraz o to, czy - w przypadku fiaska takiego scenariusza - rywalizacja może przerodzić się w otwartą wojnę. (abstrakt oryginalny)

20

The Partisan Expedition Led by Józef Zaliwski in 1833 and the Legal Status of the Partisan in the Light of International Law

63%

Konarski M.

Studia Prawnicze i Administracyjne

|

2017

|

nr 21 (3)

13-22

Celem niniejszego artykułu jest analiza naukowa zagadnień związanych z przebiegiem wyprawy partyzanckiej Józefa Zaliwskiego w 1833 roku do Królestwa Polskiego. Artykuł odnosi się przede wszystkim do aspektów prawnych tej wyprawy, uwzględniając jej przyczyny i skutki prawne oraz polityczne. Jednocześnie analiza partyzantki Józefa Zaliwskiego obejmuje refleksje na temat statusu partyzanta w świetle norm prawa międzynarodowego i rozwoju norm prawnych regulujących status partyzanta na przestrzeni XIX i XX wieku. (abstrakt oryginalny)