Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 19

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Misje pokojowe
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
This paper examines the development of active Chinese involvement in the UN missions and contributes to a more nuanced understanding of a growing Chinese presence in the multilateral security field. In this research, the authors have used descriptive and analytical methods in addition to their ongoing fieldwork in several Sub-Saharan African countries and China. After presenting China's UN-policy, drawn upon relevant literature, the authors test a wide range of the UN resolutions and other data, comparing their case study about MINURSO to other UN Peace Operations. Though MINURSO in Western Sahara was not their top priority, China also participated in this mission, to gain valuable experiences for future cooperation. In conclusion, the paper demonstrates China's global rise in general, and its ascending position as a global security provider, in particular, via its African engagements. (original abstract)
Literatura naukowa na temat operacji pokojowych Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ) rozwinęła się zarówno pod względem ilościowym, jak i swej złożoności, odkąd przeprowadzono pierwszą misję pokojową niedługo po utworzeniu ONZ. Wczesne piśmiennictwo skupiało się na próbach budowy konceptualnych i teoretycznych zrębów peacekeepingu; późniejsze badania dążyły do oceny sukcesów i porażek poszczególnych misji. W okresie zimnej wojny zarówno same operacje pokojowe, jak i studia nad nimi skupiały się na konfliktach międzypaństwowych, aczkolwiek przy zachowaniu odniesienia do wymiaru uwarunkowań wewnętrznych. Wraz z końcem zimnej wojny, krótkotrwały optymizm dotyczący nowych możliwości w zakresie utrzymywania pokoju, połączony z normatywnym przesunięciem z zainteresowania suwerennością do zainteresowania implementacją praw człowieka i budowaniem pokoju po konfliktach, doprowadził operacje pokojowe ONZ do zawiłej sytuacji, pełnej wymagających wyzwań i trudności, które podważyły ogólną efektywność tego rodzaju operacji, a której upatrywano w braku obecności dawnego klinczu między supermocarstwami. W niniejszym artykule zaprezentowano wybrane badania nad operacjami pokojowymi ONZ, przeprowadzonymi w trakcie zimnej wojny i po niej, a jego celem jest zilustrowanie faktu, że dychotomie między okresem zimnej wojny i czasem pozimnowojennym oraz między konfliktami międzypaństwowymi i wewnątrzpaństwowymi, nie są aż tak istotne, jak często się sądzi i mogą w istocie przesłaniać inne cechy operacji pokojowych, ważne z perspektywy analiz naukowych. (abstrakt oryginalny)
Operacje pokojowe Narodów Zjednoczonych (NZ) wciąż uważane są za jeden z najbardziej skutecznych mechanizmów stworzonych przez społeczność międzynarodową w celu redukowania zagrożeń dla pokoju i bezpieczeństwa. Efektywność tych działań zależy od współpracy między państwami oraz ich zaangażowania w prace NZ, jak również od strategicznego partnerstwa z organizacjami regionalnymi. Coraz większą uwagę zwraca się obecnie na współpracę z państwem, na terytorium którego prowadzona jest operacja pokojowa, przy poszanowaniu jego prawa do samostanowienia. (...) Celem niniejszego opracowania jest przedstawienie obecnego poziomu zaangażowania państw w misjach NZ, a także podejmowanych przez tę organizację procesów decyzyjnych i reform, których głównym dążeniem jest umożliwienie pełniej realizacji mandatu misji określonego przez RB poprzez właściwe generowanie sił do operacji. (fragment tekstu)
W artykule omówiono doświadczenia związane z funkcjonowaniem misji pokojowych w Bośni i Hercegowinie, Wschodniej Slawonii, Kosowie i Timorze Wschodnim, przy wykorzystaniu analizy porównawczej. Autor odnosi się do roli międzynarodowych i regionalnych podmiotów w budowaniu pokoju po zakończeniu konfliktu. Przedstawia również praktyczne rozwiązania dotyczące wdrożenia skutecznego procesu pokojowego we wschodniej Ukrainie, mającego na celu reintegrację tymczasowo okupowanych terytoriów.(abstrakt oryginalny)
5
Content available remote Zasady użycia sił zbrojnych w operacjach pokojowych
51%
Konieczność szybkiej reakcji na zagrożenie bezpieczeństwa oraz trudności przy rozwiązywaniu sporów i konfliktów za pomocą dyplomacji sprawiły, że coraz większego znaczenia nabierają obecnie misje pokojowe. Podjęcie decyzji o użyciu sił zbrojnych podczas tych operacji jest zazwyczaj trudne, długotrwałe i obarczone wieloma uwarunkowaniami. Działania wojsk podlegają ponadto kontroli politycznej oraz szczególnemu nadzorowi ze strony opinii publicznej. Współczesne operacje pokojowe charakteryzują się działaniem kompleksowym i wieloaspektowym. Obejmują one działania wojskowe, polityczne, ekonomiczne, społeczne oraz kulturowe. Do podstawowych założeń tych misji należy współpraca cywilno-wojskowa, ścisła koordynacja działań na szczeblu międzynarodowym oraz na szczeblu narodowym. Zasadniczym celem angażowania sił zbrojnych w operacje pokojowe stała się przede wszystkim chęć ograniczenia wojen i konfliktów we współczesnym świecie. Patrząc z perspektywy czasu udział żołnierzy w operacjach pokojowych stanowi ważny element zapewnienia bezpieczeństwa we współczesnym środowisku międzynarodowym.(abstrakt oryginalny)
6
Content available remote Współpraca cywilno-wojskowa NATO: oczekiwania i konflikt roli
51%
(...) niniejszy artykuł ma na celu odkrycie oraz analizę oczekiwań związanych z rolą żołnierzy CIMIC NATO, a także identyfikację obszarów konfliktu w ramach tej roli. Oczekiwania wynikające z funkcjonowania w środowisku cywilnym, a w konsekwencji także potencjalny konflikt roli, nie dotyczą wyłącznie żołnierzy zajmujących się współpracą cywilno-wojskową. We współczesnym środowisku bezpieczeństwa wykorzystanie sił zbrojnych nie ogranicza się do udziału w konflikcie zbrojnym lub przygotowywaniu do walki. Żołnierze angażowani są w usuwanie następstw katastrof naturalnych, patrolowanie ulic w ramach operacji antyterrorystycznych czy działania mające na celu ograniczenie rozprzestrzeniania się wirusa w warunkach pandemii. Zdolność do skutecznego współdziałania z aktorami cywilnymi staje się istotnym elementem funkcjonowania sił zbrojnych, a konflikt roli może być traktowany jako jeden z czynników ograniczających efektywność wykonywanych działań. Oczekiwania względem żołnierzy CIMIC mogą zatem być potraktowane jako przejaw szerszego trendu zacierania się ról wojskowych i cywilnych i stanowić istotny przyczynek do dyskusji na temat dostosowania systemu szkolenia i struktur organizacyjnych sił zbrojnych. (fragment tekstu)
Celem niniejszego artykułu jest analiza zmian opinii społecznej na temat udziału Wojska Polskiego w misjach stabilizacyjnych po 1989 r. Zebrany materiał badawczy składa się z dwóch części. Pierwsza obejmuje badania sondażowe CBOS w latach 1994-2016, natomiast druga badania w ramach projektu badawczego pt. "Preferencje polityczne. Postawy - identyfikacje - zachowania" przeprowadzonego w 2018 r. Jesienią po wyborach samorządowych w 2018 r. respondenci odpowiadali na pytania przygotowane w ramach kwestionariusza ankiety w oparciu o pięciostopniową skalę Likerta. Ankietowani odpowiadali na pytanie: Czy Pani/Pana zdaniem zaangażowanie Polski w zagraniczne misje stabilizacyjne zapewnia Polsce bezpieczeństwo? oraz oceniali stwierdzenie: Popieram zaangażowanie Polski w zagraniczne misje stabilizacyjne. Zestawienie ankiet CBOS oraz pytań w ramach projektu pokazuje analizę fluktuacji poglądów na temat udziału Wojska Polskiego w działaniach za granicami kraju. Jako wyniki badań można wskazać, że polska opinia publiczna ulega licznym zmianom pod wpływem tak dynamiki sytuacji międzynarodowej, poczucia zagrożenia i destabilizacji, jak i uwarunkowań historycznych. (abstrakt oryginalny)
Realizowane pod egidą Stanów Zjednoczonych misje stabilizacyjno-wojskowe w Afganistanie i Iraku uzasadniane były działaniami na rzecz globalnego bezpieczeństwa. Stabilizację w tych miejscach traktowano też jako jedno z największych wyzwań rozwojowych XXI w. Choć Polska Pomoc realizowana bilateralnie w dużym stopniu dotyczyła wspierania państw powstałych po rozpadzie ZSRR, to trafiała też do Iraku i Afganistanu, a dodatkowe wsparcie kierowano tam w ramach współpracy wielostronnej. Artykuł omawia wkład Polskiej Pomocy w międzynarodową próbę rozwoju tych dwóch państw przy jednocześnie trwających tam misjach stabilizacyjno-wojskowych. Przyjęto tezę, że Polska Pomoc dla Afganistanu i Iraku miała wesprzeć prowadzone misje, a jej celem było wdrażanie działań pomocowych przy jednoczesnej próbie wzmocnienia globalnego bezpieczeństwa. Dokonana analiza treści i dyskursów przedstawionych w dokumentach rządowych i publikacjach wykazała, że był to przykład dość wyjątkowej praktyki wsparcia zagranicznego Polski na rzecz rozwoju Azji Centralnej i Bliskiego Wschodu, a dalsza niestabilność tych obszarów oraz poziom ich ubóstwa pokazały jej nieskuteczność, co warto mieć na uwadze przy formułowaniu polskiej polityki rozwojowej w ramach strategii polityki zagranicznej na kolejne lata. Tym bardziej, że choć pomoc rozwojowa nie trafiała zbyt często do debaty publicznej, to polskim działaniom w Afganistanie i Iraku towarzyszyła w szerokim zakresie. (abstrakt oryginalny)
Zagadnienie prawa do interwencji zbrojnej ma naturę zagadnienia trudnego, często kontrowersyjnego, zwłaszcza jeśli chodzi o wykazanie, że w wielu przypadkach - jeśli nie całkowicie, to przynajmniej w zasadniczej mierze - prawo to powinno być zarzucone. W prawie międzynarodowym sytuacja taka w pewnym sensie ma miejsce, co więcej, niekiedy wręcz uznaje się, iż w jego obrębie jest uzasadnione mówienie już o obowiązywalności ius contra bellum (prawa przeciwko wojnie). Praktyka wciąż daleka jest jednak od takiego ideału. Zasadniczym celem niniejszego artykułu jest analiza w aspekcie normatywnym zagadnienia prawa do interwencji zbrojnej jako jednego z ważniejszych wątków filozofii pokoju globalnego. W artykule zostały sproblematyzowane (kontr)argumenty stosowane na rzecz prawa o interwencji zbrojnej. Dwa uznane za kluczowe to, po pierwsze, argument z tzw. domniemanego barbarzyństwa i po drugie, (kontr)argument ze złożoności i niepowtarzalności każdego przypadku. Artykuł napisany jest głównie z perspektywy filozoficznej i etycznej, jednakże autorka stara się odwoływać w nim również do materiału empirycznego, głównie z zakresu nauk o polityce, ale też do wątków z zakresu prawa międzynarodowego, starając się stworzyć tym samym perspektywę interdyscyplinarną. Wybrane zagadnienie kluczowe stanowi zarazem okazję do tego, by przybliżać i rozwijać na gruncie polskim filozofię pokoju globalnego, co jest również ważnym celem artykułu. Tekst ten pisany jest bowiem w duchu głębokiego przekonania, że pokój globalny jest bodaj najwyższym, tzn. fundamentalnym ideałem dla ludzkości, swoistym Summum Bonum. (abstrakt oryginalny)
W niniejszej publikacji autorzy badają prawny charakter wojen, przyglądają się genezie wojny, pokrótce omawiają jej konwencje, jak również identyfikują cel, założenia, przyczyny i skutki wraz z konsekwencjami wojskowej agresji Rosji w dniu 24 lutego 2022 roku. Dają świadectwo wojennej agresji przeciwko Ukrainie i określają zagrożenia, jakie to za sobą niesie dla powojennego prawa i porządku. Celem artykułu jest określenie tła, podstaw i charakteru wojny, którą Federacja Rosyjska rozpoczęła przeciwko Ukrainie 24 lutego 2022 roku, w kontekście konfrontacji z wartościami demokracji Zachodu.(abstrakt oryginalny)
Autor omawia problemy dotyczące logistyki w misjach pokojowych widziane ze szczebla batalionu Wojska Polskiego wykonującego samodzielne zadania poza granicami kraju. Wnioski oparte są na osobistych doświadczeniach logistyka uczestniczącego w wielu misjach pokojowych w Europie i na Bliskim Wschodzie. Paradoksem nazywa to, że w każdej misji obowiązywał inny model logistyki.(abstrakt oryginalny)
12
Content available remote A Libertarian Perspective on Peace Enforcement by the United Nations
51%
Most analysts view the United Nations as a positive stabilising force in international affairs. In this paper, I critically assess this opinion of the UN's peace enforcement actions using the case studies of the Korean War and the Gulf War while relying on the non-aggression axiom of libertarian philosophy. In the process, I shed light on some of the moral considerations at play when deciding on UN-sanctioned military intervention. (original abstract)
13
Content available remote Operacje pokojowe jako czynnik stabilizacji bezpieczeństwa międzynarodowego
51%
Celem artykułu jest przybliżenie zagadnień związanych z aktywnością sił zbrojnych na rzecz tworzenia pokoju w wymiarze międzynarodowym. Współcześnie jednym z najskuteczniejszych sposobów rozwiązywania sytuacji konfliktowych w polityce międzynarodowej stały się misje pokojowe. Główny wysiłek skierowany został w nich na ograniczenie lub całkowite wyeliminowanie możliwości zastosowania argumentu siły we współczesnych relacjach międzynarodowych. Operacje pokojowe realizowane przez siły zbrojne są obecnie doniosłym przejawem dążenia państw oraz organizacji do wprowadzenia pokojowego ładu. Redukcja lub nawet częściowe wyeliminowanie siły jest wiodącym kierunkiem aktualnych relacji międzynarodowych, utrwalonym w zapisach prawa międzynarodowego. (abstrakt oryginalny)
Współczesne polskie organizacje wojskowe potrzebują dowódców, którzy jak sprawni menedżerowie, będą w stanie efektywnie kierować swoimi podwładnymi na polu walki w taki sposób, by osiągać założone cele bez konieczności ponoszenia strat osobowych. Celem niniejszego artykułu jest zaprezentowanie postaw przywódczych oraz analiza cech przywódców wojskowych pożądanych podczas wykonywania zadań bojowych na misjach zagranicznych na przykładzie wybranego studium przypadków.(abstrakt oryginalny)
Celem artykułu jest analiza stanu i narzędzi ONZ w rozwiązywaniu konfliktów w stosunkach międzynarodowych w chwili obecnej. Scharakteryzowano poszczególne organy ONZ i ich narzędzia w rozwiązywaniu konfliktów w stosunkach międzynarodowych, a także status prawny ONZ w rozwiązywaniu konfliktów. W końcowej części opisano misje pokojowe ONZ, dyplomację prewencyjną, przywracanie pokoju, utrzymywanie pokoju, budowanie pokoju i wymuszanie pokoju. (abstrakt oryginalny)
16
Content available remote Operacje pokojowe NATO
51%
Zachodząca na przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych minionego stulecia transformacja systemu społeczno-politycznego wywarła konieczność przedefiniowania przeznaczenia NATO, ze względu na potrzebę szybkiej reakcji na zagrożenia bezpieczeństwa oraz trudności w rozwiązywaniu sytuacji konfliktowych za pomocą środków dyplomatycznych i politycznych. Świat na przełomie wieków nie okazał się wolny od kryzysów i wojen. W pierwszej części artykułu przedstawiono kształtowanie się teorii, a następnie praktyki działań pokojowych realizowanych w formie misji pokojowych, czyli realizację celów określonych w akcie prawnym o charakterze międzynarodowym, jakim jest uchwalona przez społeczność międzynarodową Karta Narodów Zjednoczonych. Praktyka stosowania postanowień Karty w rozwiązywaniu sytuacji kryzysowych czy konfliktów zbrojnych z udziałem kontyngentów wojskowych doprowadziła do ukształtowania się działań zwanych misjami lub operacjami pokojowymi. W opracowaniu omówiono przyjęcie przez Sojusz obowiązków wykraczających poza ramy konstytuującego organizację traktatu waszyngtońskiego. W efekcie rozszerzenia zadań oraz zgody Sojuszu na prowadzenie misji poza terytorium państw członkowskich NATO zdecydowanie wykroczyło poza typową działalność organizacji zbiorowej samoobrony i zaczęło przyjmować rolę organizacji bezpieczeństwa zbiorowego. Dotychczasowe uczestnictwo Wojska Polskiego w programie Partnerstwo dla Pokoju (PdP), członkostwo w NATO oraz wypełnianie zobowiązań sojuszniczych głównie w walce z rozprzestrzeniającym się światowym terroryzmem spowodowały użycie wydzielonych z SZ RP związków taktycznych, oddziałów czy pododdziałów - podstawę prawną użycia jednostek WP poza granicami kraju opisano w kolejnej części artykułu. (abstrakt oryginalny)
W pracy dokonano przeglądu misji pokojowej w Libanie z udziałem Polskiego Kontyngentu Wojskowego. Przedstawiono również strukturę organizacyjną wojskowej służby zdrowia zabezpieczającej żołnierzy we wspomnianej misji pamiętając o początkowym przeznaczeniu celowym polskich jednostek w tej misji. Autorka poszukuje odpowiedzi na pytanie o znaczenie udziału SZ RP w misji UNIFIL. Praca stanowi również próbę charakterystyki pierwszej misji w Libanie, w perspektywie ponownego udziału wojsk polskich w misji pod koniec 2019 roku. Polska uchodzi za odpowiedzialnego członka NATO i Unii Europejskiej.(abstrakt oryginalny)
Misje pokojowe, w jakich bierze udział Wojsko Polskie wykazały pilną potrzebę stosowania pojazdów specjalnych w tym logistycznych zdolnych do działań z dotychczas niespotykanym przeciwnikiem. Konwoje logistyczne okazały się "łakomym kąskiem" dla przeciwnika. Z tego względu powstała pilna potrzeba zabezpieczania załóg konwojów przed atakami terrorystycznymi. Dotychczas prowadzonych było wiele prac nad przeżywalnością ludzi. Kierunkiem, który wytyczał nowe trendy postępu w tej dziedzinie było lotnictwo. Głównym czynnikiem oddziaływania wybuchu na załogę jest przyspieszenie. Wybuch (impuls ciśnienia) oddziaływujący na podłogę pojazdu poprzez elementy konstrukcyjne takie jak podstawa siedzenia kadłub (podłoga) wywołuje przyspieszenia pionowe i wzdłużne kątowe oraz poprzeczne kątowe na żołnierza znajdującego się w pojeździe. Najbardziej narażone na nie są elementy układu kostnego takie jak piszczele, kręgosłup (odcinki w okolicach miednicy i szyjny). W mniejszej pracy skupiono się nad skutkami oddziaływania ładunków na pojazd, a w zasadzie ciało ludzkie. W pracy przedstawiono skutki oddziaływania ładunków wybuchowych na załogi pojazdów specjalnych wykorzystując narzędzia symulacyjne do szacowania parametrów związanych z kryterium urazowości.(abstrakt oryginalny)
19
Content available remote Współczesne trendy udziału Ukrainy w operacjach pokojowych ONZ
41%
W artykule przeprowadzono analizę doświadczeń Ukrainy i jej uczestnictwa w operacjach wsparcia pokoju realizowanych przez Organizacje Narodów Zjednoczonych. Autorka bada chronologiczne i regionalne aspekty udziału wojsk ukraińskich w operacjach ONZ. Od czasu uzyskania niepodległości, Ukraina była zaangażowana w misjach wsparcia pokoju, które działają w Bośni i Hercegowinie, Kosowie, Libanie, Afganistanie, Gruzji, Macedonii, Wschodniej Sławonii, półwyspie Prevlaka, Gwatemali, Angoli, Etiopii i Erytrei, Sierra Leone, Liberii, Demokratycznej Republice Konga, Wybrzeże Kości Słoniowej, Sudanu. Ukraińcy służyli pod flagą ONZ praktycznie we wszystkich gorących rejonach konfliktów, gdzie lokowały się misje pokojowe organizacji. Artykuł przedstawia krótki opis udziału ukraińskich sił pokojowych w niektórych misjach, określa się ich liczbę, zadanie, sukces lub niepowodzenia. Część artykułu dotyczy kwestii podstawy prawnej działań Ukrainy w międzynarodowych operacjach pokojowych. Główną uwagę poświęcono Ustawie Ukrainy "O udziale Ukrainy w międzynarodowych operacjach pokojowych i bezpieczeństwa".(abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.