Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 20

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Misselling
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Misselling jest sprzedażą nieuczciwą, która ma na celu wprowadzenie konsumenta w błąd. Zjawisko to jest tożsame z nieetycznym, a nawet wątpliwym pod względem prawnym oferowaniem produktów finansowych oraz z ich nieetyczną sprzedażą. Misselling można dostrzec zarówno na etapie działań marketingowych, np. w reklamach pomijających istotne fakty dotyczące produktu, ale także przy bezpośrednim kontakcie z klientem pracownika rynku finansowego, np. poprzez nieinformowanie o ważnych elementach charakteryzujących produkt. Głównym celem artykułu jest weryfikacja występowania zjawiska missellingu w sprzedaży oraz obsłudze ubezpieczeń działu I, które nie dotyczą ubezpieczeń na życie z UFK. Analizie poddano cztery skargi skierowane do Rzecznika Finansowego z lat 2017 oraz 2018, w których poruszony został problem wprowadzenia w błąd klientów zakładów ubezpieczeń. Na ich przykładzie dostrzeżono problem nieuczciwej sprzedaży i wykorzystywania przewagi informacyjnej przez sprzedających ubezpieczenia.(abstrakt oryginalny)
2
Content available remote Misselling jako nadużywanie zaufania klienta na rynku finansowym
84%
Celem opracowania jest identyfikacja misselingu, wyjaśnienie przyczyn, dla których jest to zjawisko niepożądane z punktu widzenia ochrony konsumenta, a także zaprezentowanie rozwiązań mających na celu jego ograniczanie. W artykule zastosowano przegląd, analizę i syntezę treści wybranych, ważnych z punktu widzenia omawianego zagadnienia publikacji. Przeprowadzona została również analiza danych wtórnych pochodzących z oficjalnych dokumentów i raportów podmiotów rynku finansowego. (fragment tekstu)
Jednym z celów Dyrektywy MIFID II było ograniczenie konfliktów interesów oraz missellingu pomiędzy dystrybutorami instrumentów finansowych a klientami detalicznymi. Nowością było ograniczenie zakresu wypłacania "zachęt" przez towarzystwa funduszy inwestycyjnych dystrybutorom instrumentów finansowych. W artykule opisano nowe praktyki powstałe na rynku dystrybucji instrumentów finansowych po wdrożeniu Dyrektywy MIFID II oraz wyniki pogłębionej ankiety przeprowadzonej wśród profesjonalistów rynku finansowego. Autorzy dowodzą, że Dyrektywa MIFID II zwiększyła liczbę regulacji dla dystrybutorów instrumentów finansowych, wzmocniła ochronę klientów detalicznych (szczególnie inwestorów indywidualnych), ale z drugiej strony ograniczyła zakres oferty i (w związku z ograniczeniem "zachęt") pogorszyła sytuację dystrybutorów niepowiązanych z grupami bankowymi. (abstrakt oryginalny)
4
84%
Hipoteza badawcza sformułowana w artykule brzmi: wiktymizacja jest powszechnym zjawiskiem na polskim rynku usług bankowych, a edukacja finansowa stanowi jedno z istotnych narzędzi jej ograniczania. Weryfikacja hipotezy okazała się możliwa dzięki realizacji dwóch celów: (1) zdiagnozowania, jaki odsetek Polaków był/czuł się pokrzywdzony w kontaktach z bankiem i z jakiego powodu; (2) przedstawienia edukacji finansowej jako jednego z narzędzi ograniczania ryzyka realnego występowania i skali missellingu, a tym samym - wiktymizacji klientów bankowych. Niezbędne do dokonania analiz dane pochodzą z ogólnopolskich badań ankietowych zrealizowanych w 2017 r. Uzyskane wyniki pozwoliły pozytywnie zweryfikować hipotezę badawczą. Około 39% ankietowanych zadeklarowało, że doznało krzywdy w relacjach z bankiem. Wśród powodów poczucia niesprawiedliwości znalazła się oferta nieadekwatna do potrzeb klientów, postrzegana przez pryzmat prowadzonej przez banki polityki cenowej, produktowej, sprzedażowej i marketingowej. Ważną rolę w walce z missellingiem odgrywa edukacja ekonomiczna, która powinna być realizowana w kompleksowy sposób z wykorzystaniem metod adekwatnych do potrzeb różnych grup społecznych. (abstrakt oryginalny)
Ustawa o dystrybucji ubezpieczeń obliguje, aby przed zawarciem umowy ubezpieczenia wykonana została analiza potrzeb i wymagań klienta na podstawie przekazanych przez niego informacji. Brak sformalizowania tego procesu, a także obarczenie wykonującego go dystrybutora sankcjami powodują, że należy rozważyć, w jaki sposób spełnić oczekiwania ustawodawcy, wypełniając przy tym podstawowe cele regulacji, która jest implementacją Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/97 z dnia 20 stycznia 2016 roku w sprawie dystrybucji ubezpieczeń. W artykule został omówiony aspekt missellingu jako głównej przyczyny regulacji. Następnie przedstawiono istotę analizy potrzeb. Ważne w aspekcie tematu są również dyskusje prowadzone podczas prac legislacyjnych, mające wpływ na ostateczny kształt polskiej ustawy o dystrybucji ubezpieczeń. W tekście została też poruszona problematyka podmiotowego i przedmiotowego aspektu analizy potrzeb i wymagań klienta, oraz formy jej przeprowadzania, a także praktyczne bariery, które mogą napotkać dystrybutorzy, przesądzające o proklienckim charakterze wprowadzonej regulacji.(abstrakt oryginalny)
Głównym przedmiotem niniejszej publikacji jest przybliżenie pojęcia missellingu, rozumianego jako nieetyczna i wzbudzająca wątpliwości pod względem prawnym praktyka związana z oferowaniem i sprzedażą konsumentom usług finansowych. Przedstawiono sposoby przeciwdziałania temu zjawisku przez organy państwa i inne podmioty oraz tworzenie mechanizmów wzmożonej ochrony konsumenta. Celem artykułu jest przedstawienie przyczyn, dla których misselling jest zjawiskiem niepożądanym z punktu widzenia ochrony konsumenta oraz sposobów zwalczania go. Rozwiązania dotyczące zwalczania missellingu w Polsce zostaną przedstawione na tle porównawczym w innych państwach. Metody badawcze zastosowane w artykule obejmują analizę literatury i analizę komparatywną. Wykorzystano także analizę danych wtórnych mających źródło w dokumentach oficjalnych.(abstrakt oryginalny)
Tematem artykułu jest porównanie sytuacji prawnej inwestorów funduszy inwestycyjnych otwartych i uczestników ubezpieczenia na życie z funduszem kapitałowym. Porównanie to obejmuje (również w ujęciu historycznym) takie kwestie, jak: ochrona przedtransakcyjna (kwestie missellingu), obowiązki informacyjne, modele ochrony w ogólności. Artykuł wskazuje też na podstawowe różnice w odniesieniu do stosowanych modeli ochronnych. Artykuł sygnalizuje prawdopodobny kierunek rozwoju ochrony ubezpieczonych z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym. (abstrakt oryginalny)
Celem poznawczym artykułu jest próba oceny zastosowania niektórych rozwiązań wypracowanych na gruncie teorii ekonomii behawioralnej w praktyce reformowania systemów emerytalnych. Przedmiotem prezentowanych wyników badań są dotychczasowe rezultaty zastosowania ekonomii behawioralnej przy reformowaniu zakładowych systemów emerytalnych w Wielkiej Brytanii i Nowej Zelandii (automatyczny zapis do programu emerytalnego z możliwością odstąpienia w określonym czasie). Osiągnięte w tych krajach efekty (upowszechnienie zakładowych systemów emerytalnych, zwiększenie poziomu dodatkowych oszczędności emerytalnych) są zachęcające. Na tej podstawie sformułowano rekomendacje co do możliwości zastosowania podobnych rozwiązań w Polsce. Wskazano także na pewne zagrożenia związane z wykorzystaniem ekonomii behawioralnej w reformowaniu systemów emerytalnych (m.in. manipulowanie zachowaniami i decyzjami uczestników systemu emerytalnego nie zawsze zgodne z ich interesem, misselling). (abstrakt oryginalny)
W ustawie z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (uokik)1 obowiązuje od 17 kwietnia 2016 r. przepis art. 24 ust. 2 pkt 4. Na jego podstawie działanie niezgodne z prawem lub z dobrymi obyczajami polegające na proponowaniu konsumentom przez instytucje finansowe takich usług, które nie odpowiadają potrzebom konsumentów lub są prezentowane konsumentom w sposób nieadekwatny do charakteru tychże usług, zostało uznane za nowy rodzaj naruszenia zbiorowych interesów konsumentów. W pracy określono, w jakim zakresie regulacja ta różni się od dotychczas istniejących instrumentów ochrony praw konsumentów i pokrewnych instytucji, do których należą przykładowo zachowania niezgodne z zasadami współżycia społecznego, nieuczciwe praktyki rynkowe czy czyny nieuczciwej konkurencji. Ocena ta wynika z zastrzeżenia ustawodawcy, że ochrona zbiorowych interesów konsumentów (jakim jest misselling) przewidziana w ustawie nie wyłącza ochrony wynikającej z innych ustaw. Dogmatycznoprawna analiza prowadzi do wniosku, iż mimo podobnego poziomu ochrony konsumentów na podstawie dotychczas obowiązujących przepisów, uregulowanie missellingu upraszcza i przyspiesza działania organu ochrony konkurencji.(abstrakt oryginalny)
Do sądów oraz instytucji nadzoru finansowego i instytucji ochrony konsumentów wielu krajów dociera coraz więcej skarg na nieuczciwe praktyki instytucji finansowych, polegające na sprzedaży produktów niedopasowanych do potrzeb i możliwości klientów, a z reguły zbędnych. Proceder ten określany jest mianem missellingu. Występuje najczęściej przy sprzedaży wiązanej obejmującej takie instrumenty, jak kredyt, karty płatnicze lub lokaty uzupełnione określoną formą ubezpieczenia. Sprzedaż o znamionach missellingu naraża klientów na niepotrzebne ryzyko i generuje dodatkowe koszty obsługi. Zrodziło to potrzebę zaostrzenia regulacji odnoszących się do sprzedaży produktów finansowych. W artykule wyjaśniono pojęcie missellingu i podano jego przykłady w Polsce i Wielkiej Brytanii. Opisano także zmiany przepisów w tym zakresie oraz sposoby ich egzekwowania w obu krajach. (abstrakt oryginalny)
Podmioty oferujące ubezpieczenia typu unit-linked odniosły nimi w Polsce znaczący sukces rynkowy, lecz jednocześnie stały się przedmiotem krytyki w związku z podejrzeniem o stosowanie abuzywnych klauzul w przypadku wczesnych rezygnacji z kontynuacji ubezpieczenia oraz praktyk złej sprzedaży (misselling). Artykuł analizuje zmiany w najnowszych regulacjach prawnych (ustawa o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej z 2015 r. oraz rozporządzenie ministra finansów na temat szczególnych zasad rachunkowości ubezpieczeniowej z 2016 r.), które były reakcją na wcześniejszą krytykę złych praktyk na rynku ubezpieczeń z UFK, oraz ocenia potencjalną skuteczność wprowadzonych regulacji w ograniczaniu obserwowanych dysfunkcji. Punktem wyjścia niniejszego opracowania jest zidentyfikowanie szczególnych cech ubezpieczeń z UFK i zwrócenie uwagi na fakt, że źródłem problemu jest splot dwóch cech: wysokich kosztów początkowych oraz intensywnej rezygnacji we wczesnym okresie ubezpieczenia. Wysokie koszty początkowe oraz wysoki poziom wczesnych rezygnacji nie są problemem charakterystycznym dla ubezpieczeń UFK, lecz nie ma wątpliwości, że za niezwykle wysokie na polskim rynku współczynniki wczesnej rezygnacji odpowiadają w tym wypadku praktyki missellingu. Z tej perspektywy oceniane są trzy grupy instrumentów regulacyjnych wprowadzonych w najnowszej legislacji: (1) zwiększające przejrzystość umów, (2) nakładające ograniczenia na wysokość kosztów początkowych oraz (3) interweniujące w wysokość opłat likwidacyjnych (surrender charges). (abstrakt oryginalny)
Niebankowe instytucje pożyczkowe dopuszczają się nadużyć wobec konsumentów będących nieprofesjonalnymi uczestnikami rynku kredytowego funkcjonującego w ramach rynku finansowego. Najczęściej stosują one praktyki rynkowe naruszające interesy konsumentów polegające na nieprawidłowym informowaniu o warunkach umowy kredytowej oraz oferowaniu i udzielaniu usługi kredytowej niedopasowanej do potrzeb konsumentów. Ogromny problem stanowi również możliwość udzielania kredytów konsumentom, którzy posiadają wątpliwą zdolność kredytową lub jej nieposiadającym. Nadużyciom i nieetycznym zachowaniom niebankowych instytucji pożyczkowych sprzyja brak nadzoru sprawowanego przez Komisję Nadzoru Finansowego i brak możliwości stosowania względem nich uciążliwych pod względem zarówno prawnym, jak i ekonomicznym środków nadzoru. W artykule omówiono problem nieetycznych zachowań na rynku niebankowych kredytów konsumenckich, z uwzględnieniem skali i charakteru nadużyć na tym rynku. Wskazano proponowane rozwiązania służące przestrzeganiu wartości etycznych przez niebankowe instytucje pożyczkowe w swojej działalności.(abstrakt oryginalny)
14
Content available remote Misselling barierą rozwoju ubezpieczeń w Polsce
67%
Celem tekstu jest wskazanie przejawów i skutków missellingu, nieuczciwej sprzedaży produktów finansowych, niedostosowanych i nieodpowiednich do potrzeb klientów oraz zastosowania czynników przeciwdziałania tym nieetycznym praktykom na przykładzie produktów ubezpieczeniowych. Mechanizm kontroli i nadzoru nie nadąża za inwencją rynku finansowego i innowacjami produktowymi. Wykorzystywanie asymetrii informacji, świadome wprowadzanie klienta w błąd przez nieprzekazywanie kompleksowej wiedzy o produkcie oraz unikanie odpowiedzialności za niewłaściwą sprzedaż to jedne z głównych grzechów zakładów ubezpieczeń. Poprawa oceny sektora finansowego przez klientów wymaga zmiany podejścia do klienta ze strony ubezpieczyciela, banku lub innego pośrednika finansowego. Konieczne jest przewartościowanie dotychczasowych strategii rynkowych ubezpieczycieli i banków wobec swoich klientów. Tworzenie relacji z klientem opartych na zaufaniu i wiarygodności jest korzystne dla instytucji finansowych, w tym ubezpieczycieli, ale również dla klientów oraz dla państwa. Wprowadzane w ostatnim okresie zmiany w prawie zapewnią lepszą ochronę konsumenta. Metody badawcze zastosowane w artykule obejmują analizę literatury i analizę komparatywną. (abstrakt oryginalny)
Pomysł włączenia sprzedaży do działań marketingowych nie jest nowy. Jest to esencja direct marketingu, który od ponad stu lat zajmuje miejsce w media planach. Aby jednak wymiar sprzedażowy nie umknął podczas budowania komunikatu, marketerzy zwykle korzystają z modelu AIDA (Attention, Interest, Desire, Action). Problem polega na tym, iż procedury związane z AIDA stosowane są na samym końcu. A przez ten czas klient pozostaje nieufny i ostrożny, nie bardzo wiedząc, czego się od niego oczekuje. Ian Moore, właściciel brytyjskiej agencji Blue-Chip Marketing i autor publikacji w tej dziedzinie proponuje zmienić kolejność stosowania marketingowych narzędzi. (abstrakt autora)
Warto wrócić do korzeni marketingu: zacząć naprawdę słuchać i rozmawiać z klientami, odbiorcami naszych kampanii i przekazów. To od nich uzyskamy informację, gdzie spędzają wolny czas, co czytają, jak i kiedy konsumują media. Z najnowszych badań wyłania się bowiem wyraźny obraz błędów uporczywie popełnianych przez wiele marek. Najczęstsze z nich to nachalność przy sprzedaży, brak dbałości o klarowny język, nietrafiony content, czy egocentryzm i kiepski humor w reklamowych przekazach. (abstrakt autora)
Istnieją "magiczne słowa" czy też wyrażenia, które otwierają serca, mrożą krew w żyłach, rzucają na kolana bądź wyciskają łzy z oczu. Czy są jednak zaklęcia, które skutecznie otwierają portfele? Zapewne nie ma, ale marketing nie może sobie pozwolić na lekceważenie potęgi słowa. Performatywną, czyli sprawczą moc słów znają doskonale religia, sztuka i polityka. Należy się więc uczyć tego wszystkiego od tych wielkich sióstr. Ponadto istnieje wiele klasycznych strategii retorycznych, które zawsze stosuje się w kontaktach z potencjalnymi klientami. (fragment tekstu)
Na ekstremalnie trudnym polu bitwy, którym jest dzisiejszy przesycony rynek, coraz szybciej następuje weryfikacja marketingowej amatorszczyzny. Jeszcze stosunkowo niedawno wiele wpadek uchodziło płazem, ponieważ konsumenci nie mieli tak wielkiego wyboru i dostępu do tysięcy opinii, porównań i informacji. W dobie obecnej mogą zaś kupować rzeczy, które precyzyjnie realizują ich potrzeby - zarówno funkcjonalne jak i emocjonalne. (fragment tekstu)
Ekspercka debata poświęcona nowym regulacjom dla polskiego rynku finansowego, zorganizowana przez KIG poruszyła istotne problemy, takie jak np. opanowanie żywiołowego i niekontrolowanego rozwoju sektora pożyczkowego. A także próbowała odpowiedzieć na pytania, czy w sektorze finansowym rzeczywiście sprawdza się model samoregulacji, czy też konieczne są interwencje ze strony organów nadzoru. W tej pierwszej sprawie, w opinii wiceprezesa ZBP wprowadzenie rejestru firm pożyczkowych bynajmniej nie musi rozwiązywać wszystkich problemów związanych z tym segmentem rynku. (abstrakt autora)
Social selling to nic innego jak wykorzystanie portali społecznościowych do bezpośredniej interakcji z klientem. Jednak niezbyt wysoki poziom zrozumienia społecznościowych mediów generować może swoiste zagrożenia. Osoby i marki mające swój profil na Facebooku, Instagramie, YouTube czy LinkedInie wciąż bowiem generują te same podstawowe błędy, nie rozumiejąc żelaznej zasady w marketingu - "dostarcz wartość dodaną odbiorcom". Wadliwie pojmowana strategia marketingowa nie może dać spodziewanych efektów. (abstrakt autora)
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.