Problematyka kompetencji, w tym kompetencji kluczowych, jest szeroko dyskutowana zarówno w środowisku naukowym, jak i w praktyce gospodarczej. Stanowi doskonałe, nowoczesne i innowacyjne narzędzie walki konkurencyjnej, wpływając jednocześnie na strategię przedsiębiorstwa we wszystkich obszarach jego funkcjonowania. W rywalizacji rynkowej wykorzystuje się zasadnicze atuty organizacji, które charakteryzują się wyjątkowością, niepowtarzalnością, wartością i niemożnością imitacji. Pomimo dużego znaczenia i szerokiego praktycznego wykorzystania idei kluczowych kompetencji brak jest w literaturze jednolitej, homogenicznej koncepcji, która wyjaśniałaby wszystkie zawiłości, problemy i procedury postępowania przy ich identyfikacji. W dyskursie naukowym można bowiem znaleźć wiele odniesień do za- łożeń filozofii zasadniczych atutów organizacji, ponadto są one w gestii zainteresowań wielu dyscyplin naukowych, takich jak psychologia, nauki społeczne, teoria organizacji, zachowanie organizacyjne czy zarządzanie strategiczne. Z punktu widzenia przedsiębiorstwa szczególnie istotne są modele oraz różnego rodzaju wzorce, które pozwalają zobrazować i uprościć skomplikowaną rzeczywistość do zrozumiałego i przejrzystego kanonu do wykorzystania w priorytetowych obszarach działalności firmy. Modele prezentowane w literaturze tematu skupiają się na różnych aspektach, kwestiach i perspektywach, począwszy od ujęć hierarchicznych, poprzez zasobowe i kapitałowe, a kończąc na kompleksowych zależnościach obejmujących wszystkie podmioty współpracujące w ramach danej sieci. Wychodząc z powyższych założeń za cel artykułu przyjęto analizę wybranych modeli kluczowych kompetencji. Autorzy uważają, że omówienie założeń i ram poszczególnych modeli przyczyni się do większej przejrzystości idei kluczowych kompetencji, a tym samym stworzy możliwość jej wykorzystania w praktyce gospodarczej. (abstrakt oryginalny)
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.