Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Organizacja handlu zagranicznego w Polsce

100%

Białecki K.

Monografie i Opracowania / Szkoła Główna Planowania i Statystyki

|

1989

|

nr 269 Organizacja handlu zagranicznego w europejskich krajach RWPG i Republice Kuby

173-216

Podobnie jak w innych krajach socjalistycznych, podstawą regulacji obrotów z zagranicą w Polsce jest monopol handlu zagranicznego. Ustawowym wyrazem tego monopolu jest art. 7 ust. 2 Konstytucji z 22 lipca 1952 r., w którym zawarte jest stwierdzenie: "Państwo posiada monopol handlu zagranicznego ". To lakoniczne stwierdzenie ustawy zasadniczej pozostawia wielkie możliwości interpretacyjne, gdyż nie określa co należy rozumieć przez "monopol handlu zagranicznego". W rezultacie mamy w Polsce do czynienia z wieloma definicjami tego pojęcia i różnymi interpretacjami poszczególnych definicji. Punktem wyjścia do określenia terminu "monopol handlu zagranicznego" były w Polsce sformułowaniu przyjęte w prawodawstwie i literaturze radzieckiej. Jest to całkowicie zrozumiałe, jako że w ZSRR po raz pierwszy w praktyce gospodarczej i teorii handlu zagranicznego zasada monopolu handlu zagranicznej została wprowadzona i opracowana. Jednakże również w ZSRR niejednolicie określano istotę tego monopolu. Jeżeli przykładowo porównamy stwierdzenia zawarte w dwu podstawowych pracach dotyczących problemów prawnych handlu zagranicznego, wydanych w tym kraju w latach pięćdziesiątych, a mianowicie w pracy pod redakcją D.H. Gienkina i pracy G.P.Kałużnej, w to w pierwszej określa się monopol handlu zagranicznego jako pełnię gestii państwowej w odniesieniu do handlu zagranicznego, gdy w drugiej wyraża się pogląd, że istota monopolu handlu zagranicznego polega na skoncentrowaniu w ręku organów państwowych wyłącznego prawa zawierania wszelkich kontraktów handlu zagranicznego. (fragment tekstu)

2

Organizacja handlu zagranicznego w NRD

84%

Kupferschmidt W.

Monografie i Opracowania / Szkoła Główna Planowania i Statystyki

|

1989

|

nr 269 Organizacja handlu zagranicznego w europejskich krajach RWPG i Republice Kuby

116-172

Zgodnie z Konstytucją NRD, handel zagraniczny stanowi monopol socjalistycznego państwa. Również w NRD doświadczenie historyczne wykazało, że nacjonalizacja handlu zagranicznego i stworzenie państwowego monopolu handlu zagranicznego to pierwszoplanowe zadanie przy budowie społeczeństwa socjalistycznego. U podstaw stworzenia państwowego monopolu handlu zagranicznego leżą przyczyny zarówno polityczne, jak i ekonomiczne. Z doświadczeń gospodarczych NRD wynika) że decydujące znaczenie mają tutaj następujące czynniki: a. Ścisła współzależność ekonomiczna i polityczna z innymi krajami wymaga scentralizowanego zarządzania handlem zagranicznym. Jest to konieczne do jak najpełniejszego zaspokojenia potrzeb społeczeństwa. Przy tym rozwój handlu zagranicznego w poszczególnych krajach czy też regionach uzależniony jest od wymagań polityki zagranicznej i vice versa. Wychodząc z założenia o jedności polityki ekonomicznej, socjalnej i zagranicznej, również w NRD zastosowano, przy pomocy państwowego monopolu handlu zagranicznego, taką politykę handlu zagranicznego, która w najlepszy sposób służyła zaspokajaniu tych społecznych celów. W takim aspekcie zadanie polega na prawidłowym uporządkowaniu strategii handlu zagranicznego w jedną, całościową politykę państwa i na mobilizacji zasobów kraju w celu zrealizowania zadań handlu zagranicznego, określonych w planach gospodarczych. (fragment tekstu)

3

Państwowe monopole handlowe w prawie wspólnotowym

84%

Skoczny T.

Studia Europejskie / Centrum Europejskie Uniwersytetu Warszawskiego

|

1997

|

nr 3

45-67

Celem opracowania jest przedstawienie granic (zakresu i kryteriów) dopuszczalności narodowego interwencjonizmu gospodarczego w świetle artykułu 37 Traktatu o utworzeniu Wspólnoty Europejskiej (TWE), nakazującego państwom członkowskim takie przekształcenie ich państwowych monopoli handlowych, żeby nie stanowiły one w praktyce instrumentu interwencjonizmu w handlu wewnątrz Wspólnoty Europejskiej, dyskryminującego przedsiębiorstwa innych członków WE. Granice dopuszczalności interwencjonizmu państwowego w kontekście respektowania wspólnotowych reguł rynku wewnętrznego i wolnej konkurencji wyznaczone są zasadą niedyskryminacji i zasadą ochrony narodowego systemu własności mienia. Autor prezentuje także rezultaty praktycznego stosowania omawianego artykułu oraz wysuwa wnioski dotyczące koniecznych dostosowań prawa polskiego do prawa wspólnotowego w zakresie traktowania państwowych monopoli handlowych.

4

Mechanizmy i instrumenty interwencjonizmu w polityce handlu zagranicznego Polski

67%

Wojciechowski H.

Zeszyty Naukowe. Seria 1 / Akademia Ekonomiczna w Poznaniu

|

1997

|

nr 241

9-24

Przedstawiono problematykę interwencjonizmu, a w szczególności jego skrajną formę - etatyzm - w handlu zagranicznym Polski w okresie międzywojennym i w gospodarce socjalistycznej, nowe zjawiska we współczesnym interwencjonizmie międzynarodowym, zwrócono uwagę na konieczność wypracowania odpowiedniej polityki gospodarczej w odniesieniu do handlu zagranicznego Polski i budowę określonego systemu handlu zagranicznego posługującego się współczesnymi formami interwencjonizmu jak np. w krajach Unii Europejskiej.