Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 47

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Nadużycie prawa
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
This article aims to analyze abuse of a country's constitution as a unique means by which fundamental changes can be introduced to the country's political system. The term "abusive constitutionalism" is used to discuss the shift of the political system toward decreased democracy by means of changes to the constitution, as in the case of Hungary. In contemporary Poland, abuse of the constitution has entailed the creation of a parallel system via ordinary legislation passed rapidly by a simple parliamentary majority. The thesis of this paper is that "abusive constitutionalism" and an "abused constitutionalism" stem from a crisis in liberal democratic constitutionalism as a motivating force and moral signpost in the public sphere. In the place of democratic constitutionalism, there has been a return to emotion-laden conceptualizations of the political community. Primordial bonds, unquestioned traditional values, and founding myths are perceived as more meaningful than the law and the constitution. This sort of return to the past has its historical validation, but it is also a reaction to the growing complexities of the contemporary world and its risks. Another important empirical context for abusive constitutionalism is the negative constitutional consensus of a passive electorate. One indicator of a negative constitutional consensus is the population's lack of interest in the democratic functioning of the public sphere. (original abstract)
Zarówno Konstytucja RP, jak i ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej gwarantują każdemu szeroki dostęp do każdej informacji o sprawach publicznych, co do zasady bez względu na cel, jakim się kierował, składając wniosek o udzielenie informacji publicznej. Na gruncie przepisów ustawy podmiot udostępniający informację publiczną jest uprawniony do badania interesu wnioskodawcy jedynie w przypadku informacji publicznej przetworzonej, a zatem informacji, dla wytworzenia której niezbędne jest przeprowadzenie pewnych działań na posiadanych już przez organ informacjach, tj. gdy mamy do czynienia z przygotowaniem informacji niejako "specjalnie" dla wnioskodawcy, według podanych przez niego założeń, kryteriów itp. Orzecznictwo sądów administracyjnych, wychodząc jednak poza ramy ustawy i sięgając do jej założeń aksjologicznych, stworzyło koncepcję nadużycia prawa do informacji publicznej. Stała się ona już na stałe obecna w praktyce stosowania ustawy o dostępie do informacji publicznej, a sprowadza się w istocie do badania intencji wnioskodawcy pomimo braku ku temu wyraźnego upoważnienia ustawowego. Celem artykułu jest omówienie koncepcji nadużycia prawa do informacji na tle rozwiązań konstytucyjnych i ustawowych oraz podjęcie próby jej zdefiniowania na gruncie realnych sytuacji faktycznych, w których może znaleźć zastosowanie. Realizacji tego zadania służy analiza orzecznictwa sądów administracyjnych. (abstrakt oryginalny)
The study is devoted to the analysis and evaluation of principal mechanisms for limiting human rights, namely: exceptions by definition, the concept of abuse of rights, limitation clauses of general or specific nature and derogation clauses. The author puts forward the thesis that the recognition of a possibility of introducing restrictions on human rights by way of exception does not nullify the principle of full and effective enjoyment of human rights, but rather clarifies it, permitting to resolve conflicts not only between individual interests and goods, but also of individual rights and interests with collective ones. Obviously, this study does not aspire to be exhaustive. Its purpose is only to outline the topic and the problems involved.(original abstract)
4
Content available remote Internal Audit as a Tool to Reduce the Risk of Fraud and Abuse
75%
Objective: The purpose of the publication is to present auditing as a tool to reduce the risk of fraud and abuse. The article describes the role of auditing in minimizing fraud, its application in business entities and its effectiveness. It presents the role of both internal and external auditing in reducing fraud. Methodology: Both the qualitative and quantitative methods were applied in the publication. The former was used for the purpose of presenting the applica- tion of auditing in business practice, and the latter to describe the effectiveness of its operation. Findings: The results of the analysis showed that auditing is an effective tool for reducing fraud and abuse. Significant effectiveness in this regard is exhibited by internal audit services. Value Added: The publication is part of a series of articles describing tools for reducing fraud and abuse. It shows the application of selected tools at the organizational level and their effectiveness. It also helps answer the question concerning the validity of the tools' implementation and provides a premise for further research to develop a comprehensive model for combating fraud in business entities. Recommendations: Research on the use of auditing as a tool for reducing fraud and abuse should be conducted with a breakdown of entities by industry. This will allow verification of which industry is characterized by the greatest use of auditing in this regard. It will also make it possible to assess the effectiveness of the measures taken to minimize the risk of fraud by industry entities. (original abstract)
Glosa omawia wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, w którym po raz pierwszy wyraźnie sprzeciwiono się praktyce instrumentalnego wszczynania postępowań karnych skarbowych w celu zawieszenia biegu terminu przedawnienia zobowiązań podatkowych. Sąd doszedł do wniosku, co jest istotnym novum, że zasadność wszczęcia postępowania karnego skarbowego nie może pozostawać poza kontrolą sądową. W wyroku rozwinięto również zagadnienie nadużycia prawa przez organy podatkowe, które to nadużycie stało się podstawą do uchylenia zaskarżonej decyzji, oraz zaproponowano uniwersalny test nadużycia prawa przez organy podatkowe. W związku z tym autor wyraził nadzieję, że wyrok ten będzie przełomowy, a sądy administracyjne coraz częściej zaczną kwestionować praktyki organów mające znamiona nadużycia prawa.(abstrakt oryginalny)
Jednym z podstawowych założeń nowelizacji kodeksu postępowania cywilnego z 4.07.2019 r. jest przeciwdziałanie nadużywaniu przez strony prawa procesowego, a więc czynieniu z uprawnień przewidzianych w przepisach użytku niezgodnego z celem, dla którego je ustanowiono (art. 41 k.p.c.). Ustawodawca znacznie rozszerzył zakres przedmiotowy sankcji, które mogą być stosowane przez sąd w przypadku nadużycia przez stronę prawa procesowego. Ustawodawca słusznie uznał, że nielojalne i niesumienne zachowanie strony, szczególnie mające wpływ na niezasadne przedłużenie postępowania, po- winno zostać inkryminowane w znacznie szerszym za- kresie niż dotychczas. Chociaż wprowadzenie nowych środków procesowych zmierzających do realizacji zasad lojalności w postępowaniu cywilnym należy ocenić pozytywnie, to ich konstrukcja budzi poważne wątpliwości z punktu widzenia teoretycznego i praktycznego. Celem artykułu jest przedstawienie praktycznych aspektów za- stosowania środków przewidzianych w art. 2262 § 2 k.p.c.(abstrakt oryginalny)
Jednym z nowych wyzwań, z jakim będą musiały zmierzyć się jednostki samorządu terytorialnego, są zagadnienia związane z wprowadzaniem whistleblowingu, co jest konsekwencją regulacji dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1937 z 23.10.2019 r. w sprawie ochrony osób zgłaszających naruszenia prawa Unii. Jednostki samorządu terytorialnego mogą zyskać nowe narzędzie, które potencjalnie sprzyja realizacji standardów kontroli zarządczej i wzmacnia ochronę interesu publicznego. Są one przecież narażone na rozmaite patologie, które mogą zaburzać zdolność do osiągania zakładanych przez nie celów i zadań, zagrażając jednocześnie fundamentom aksjologicznym istotnym w procesie realizacji dobra wspólnego. To właśnie kontrola zarządcza może sprzyjać doskonaleniu funkcjonowania jednostki samorządu terytorialnego, do których się odnosi, i w efekcie niwelować pojawiające się nieprawidłowości. Zaznaczyć należy, że istnieje jednak możliwość całkowitego wyeliminowania dysfunkcji, a zatem ich wychwytywanie i zgłaszanie odgrywa znaczącą rolę, dlatego warto w sposób adekwatny korzystać z whistleblowingu. (abstrakt oryginalny)
Artykuł poświęcony jest konsekwencją wykorzystywania przez wykonawców regulacji wynikającej z art. 6493 k.c. w sposób niezgodny z jej celem. Autor prezentuje mankamenty legislacyjne powyższej regulacji oraz przedstawia propozycje zmian, które zapewnią poszanowanie interesów zarówno wykonawcy, jak i inwestora w związku ze zgłoszonym przez wykonawcę żądaniem ustanowienia gwarancji zapłaty.(abstrakt oryginalny)
W doktrynie dominuje stanowisko, zgodnie z którym czynności prawne mające na celu obejście ustawy stanowią kategorię czynności prawnych sprzecznych z ustawą. W orzecznictwie sądów polskich pogląd ten nie został w pełni przejęty. W niektórych orzeczeniach sądy odróżniły obejście prawa od innych konstrukcji prawnych, w tym od sprzeczności z prawem. W pracy przedstawione i omówione są zaakceptowane w orzecznictwie definicje obejścia prawa, przesłanki stwierdzenia obejścia prawa, a także przykłady czynności mających na celu obejście ustawy. We wnioskach rozważono problem autonomiczności i funkcji pełnionych przez zakaz dokonywania czynności mających na celu obejście ustawy w polskim prawie prywatnym na tle orzeczeń sądów polskich. Autor uważa, że obejście prawa jest konstrukcją autonomiczną w stosunku do innych konstrukcji prawa prywatnego, która wypełnia lukę, jaka istnieje albo może istnieć między zakresem zastosowania sprzeczności z prawem i zakresem zastosowania sprzeczności z zasadami współżycia społecznego. Zakres zastosowania konstrukcji obejścia prawa zależy od sposobu zdefiniowania reguły odstępstwa od sensu językowego przepisu lub jego części. Analiza orzecznictwa sądów polskich pozwala na wskazanie istotnych funkcji pełnionych przez zakaz dokonywania czynności mających na celu obejście ustawy. (abstrakt oryginalny)
Publikacja porusza kwestię aktywności Zakładu Ubezpieczeń Społecznych dotyczącej przeciwdziałania nadużyciom w obszarze ustalania właściwego ustawodawstwa na gruncie rozporządzenia UE nr 883/2004. Autor omawia stosowane przez ZUS sposoby fałszerstw zaświadczenia A1 o podleganiu właściwemu ustawodawstwu oraz kwestie postępowań międzynarodowych ZUS z instytucjami zagranicznymi, jak również narzędzia informatyczne przygotowane przez ZUS dla weryfikacji ustawodawstwa właściwego. (abstrakt oryginalny)
Zasada zakazu nadużycia prawa w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości została początkowo sformułowana na kanwie spraw niedotyczących prawa podatkowego. Z czasem została ona odniesiona do podatków dochodowych. Celem artykułu jest prześledzenie ewolucji pojęcia nadużycia prawa w podatkach dochodowych. Analiza zostanie przeprowadzona w kontekście postępującej internacjonalizacji prawa podatkowego, z zaznaczeniem, że zasada zakazu nadużycia prawa w podatkach dochodowych istotnie wpisuje się w ten proces.(abstrakt oryginalny)
Nawiązanie stosunku pracy wiąże się z uzyskaniem przez jego strony określonych praw podmiotowych, które mogą być realizowane zarówno w trakcie jego trwania, jak i po jego zakończeniu. Mimo iż prawa te zostają przyznane stronom stosunku pracy wprost na podstawie konkretnych norm bądź z norm tych pośrednio wynikają, to jednak sposób korzystania z nich nie zawsze, w świetle tychże norm, będzie akceptowany. Korzystanie z posiadanych praw wymaga bowiem przestrzegania granic wyznaczonych za pomocą klauzul generalnych, o których mowa w art. 8 k.p. Klauzulami tymi są zasady współżycia społecznego i społeczno-gospodarcze przeznaczenie posiadanego prawa. Czynienie użytku ze swojego prawa w sposób sprzeczny z istotą klauzul generalnych jest uważane za nadużycie prawa i jako takie nie korzysta z ochrony prawnej. Treść art. 8 k.p. stanowi wierne powtórzenie treści art. 5 k.c. Stąd też przy dokonywaniu jego analiz, uwzględniając specyfikę stosunku pracy, można czerpać z dorobku piśmiennictwa cywilistycznego i orzecznictwa wypracowanego na tle stosunków cywilnoprawnych. (abstrakt oryginalny)
Sposób uregulowania mechanizmu ochrony szczególnej radnego gminy budzi liczne wątpliwości interpretacyjne. Jedną z najbardziej problematycznych kwestii jest ustalenie, w jakich sytuacjach rada gminy legitymuje się uprawnieniem do odmowy wyrażenia zgody na rozwiązanie stosunku pracy z mandatariuszem. W orzecznictwie oraz w doktrynie funkcjonują w tej materii trzy przeciwstawne poglądy, spośród których każdy wywiera odmienny wpływ na sytuację prawną pracodawcy. Celem artykułu jest zbadanie roli klauzul generalnych z art. 8 Kodeksu pracy w ochronie szczególnej radnego, a przy tym także w kształtowaniu uprawnień i obowiązków pracodawcy. Przedmiot opracowania stanowi ponadto próba odpowiedzi na pytanie o granice kompetencji rady gminy w sytuacji złożenia wniosku o uchylenie ochrony szczególnej radnego. Pod rozwagę poddany zostanie także zwrot niedookreślony "zdarzenie związane z wykonywaniem przez radnego mandatu" użyty w ustawie o samorządzie gminnym. (abstrakt oryginalny)
Whistleblowing jako narzędzie sygnalizowania o dostrzeżonych nieprawidłowościach jest obecnie uznawany za jeden z ważniejszych procesów, jaki powinien zostać wdrożony w każdej organizacji. Jego wagę i znaczenie dla prawidłowego, zgodnego z prawem działania organizacji podkreślają zapisy Dyrektywy UE 2019/1937 w sprawie ochrony osób zgłaszających naruszenia praw Unii. Koncentrują się one przede wszystkim na wdrożeniu zasad i procedur umożliwiających informowanie o nieprawidłowościach oraz zapewnieniu wystarczającej ochrony demaskatorom. Celem publikacji była ocena praktycznych aspektów wdrażania i upowszechniania narzędzia whistleblowingu w wybranych polskich podmiotach gospodarczych wobec wymogów, jakie stawia Dyrektywa UE 2019/1937. Przeprowadzone badanie potwierdziło prezentowane dotychczas w literaturze przedmiotu stanowisko niezapewnienia wystarczających i skutecznych narzędzi nie tylko zastosowania whistleblowingu, ale również ochrony sygnalistów. Tym samym wykazało, że większość z badanych firm jest dopiero na początku drogi wdrażania zgodnych z wymogami unijnymi systemów zgłaszania naruszeń. Przyczyn powyższego należy upatrywać nie tylko po stronie podmiotów, ale również w opóźniającym się procesie implementowania prawa unijnego na grunt prawa krajowego.(abstrakt oryginalny)
Począwszy od 1945 roku, immunitet dyplomatyczny uległ zmianie. Jest wiele czynników, które powodują ograniczenie immunitetu. Po pierwsze, długo obowiązywał trwały środek odwetowy w postaci zimnej wojny. Po drugie, priorytetem było bezpieczeństwo narodowe w erze nuklearnej. Na zmiany w tym obszarze miały wpływ takie czynniki jak zawiłość polityki międzynarodowej i rozszerzenie misji. Nadużywanie immunitetu dyplomatycznego i niedyplomatycznego wymusiło wprowadzenie modyfikacji. W latach 60., kiedy setki dyplomatów zostało pozwanych, immunitet dyplomatyczny został podany w wątpliwość. Nadużycia dyplomatyczne powinny przyczynić się do reformy Konwencji wiedeńskiej. W latach 60. modyfikacje immunitetu wynikały z potrzeb funkcjonalnych. Zwiększanie i rozszerzanie kategorii immunitetu przyczyniło się do udoskonalenia teorii. Nie istnieje żaden środek ochrony przed nadużyciami, który byłby powszechnie akceptowalny i egzekwowalny. Czy teoria konieczności funkcjonalnej powinna zastąpić płaszcz immunitetu? Koncepcja pacta sunt serva, czyli niekontrowersyjnego prawa traktatów, mogłaby zostać wykorzystana do uzyskania wielostronnego porozumienia co do natury, przyczyny i skutków teorii konieczności funkcjonalnej. Stały Międzynarodowy Dyplomatyczny Sąd Karny z obowiązkową jurysdykcją nad oskarżonymi dyplomatami oraz z własnym systemem kar jest przedmiotem dyskusji od końca lat 80. Nigdy nie doszło do jego utworzenia, jednak mógł on rozwiązać spór dyplomatów pomiędzy ofiarą a oskarżonym. (abstrakt oryginalny)
Artykuł przedstawia analizę inskrypcji z II w n.e. wyrytej na tablicy z brązu znalezionej w Suk el-Khmis w Afryce Północnej. Zawiera ona skargę kolonów z obszaru saltus Burunitanus do cesarza Kommodusa na nadużycia prokuratora i generalnego dzierżawcy. (abstrakt oryginalny)
Zdaniem autora analiza polskich przepisów ustawowych z VAT budzi wątpliwości interpretacyjne w zakresie precyzyjnego określenia, kiedy mamy do czynienia z optymalizacją opodatkowania, a kiedy z nadużyciem prawa. Dlatego przedstawia on wyrok ETS, który jest szczególnie istotny w przypadku dokonywania wykładni przepisów całej ustawy o VAT. Artykuł został oparty na kilkunastu orzeczeniach ETS, które przywołane w przypisach stanowią ważne uzupełnienie analizy jednego wiodącego wyroku dotyczącego wykładni przepisów art. 2, 4, 5 i 6 Szóstej Dyrektywy, których treść została zaprezentowana w dalszej części tekstu.
W niniejszym artykule omówiono rolę europejskich regulacji dotyczących zwalczania nadużyć na rynku kapitałowym. Celem artykułu jest wykazanie, że europejskie regulacje dotyczące zwalczania nadużyć na rynku są regulacjami wtórnymi wobec regulacji dotyczących upublicznienia informacji poufnych. Pomimo tytułu rozporządzenia prawo europejskie koncentruje się przede wszystkim na zapewnieniu inwestorom równego dostępu do informacji, co jest uzyskiwane przez istniejący obowiązek upublicznienia informacji poufnych. W konsekwencji regulacje dotyczące nadużyć na rynku w większości przypadków służą ochronie prawidłowego wykonania obowiązków przez emitentów i zapewnieniu równości stron transakcji.(abstrakt oryginalny)
Konstrukcja nadużycia prawa pozostaje niezmiennie obecna w praktyce stosowania prawa pracy. Ze względu na specyfikę relacji między pracownikiem a pracodawcą, pozostaje potrzebna ze względu na ryzyko nadużywania pozycji dominującej przez pracodawcę. Coraz częściej jednak sięgają do tej klauzuli pracodawcy w obronie swojego interesu. Wykorzystywana jest także w ocenie działań podejmowanych w sferze zbiorowego prawa pracy. Tendencje do szerokiego korzystania z konstrukcji nadużycia prawa wypada oceniać krytycznie jako osłabianie pewności prawa bez dostatecznie silnych ku temu argumentów. (abstrakt oryginalny)
Przedmiot badań: W opracowaniu podjęto badanie przepisów wspólnotowych w zakresie grupowego rozliczania VAT. Przeanalizowano również motywy przyjęcia rozwiązań grupowego rozliczania VAT w wybranych państwach członkowskich UE oraz zbadano okoliczności przyjęcia tych rozwiązań w Polsce. Ponadto, dokonano analizy uchwalonych w 2021 r. w Polsce przepisów w zakresie grupowego rozliczania VAT w kontekście doświadczeń wynikających z rozwiązań wybranych państw członkowskich UE. Cel badawczy: Rozpoznając motywy wprowadzenia możliwości grupowego rozliczania VAT na poziomie wspólnotowym oraz rozwiązań wybranych państw członkowskich UE, zbadano sposób implementacji stosownych przepisów w Polsce. Dokonano nie tylko oceny samych regulacji prawnych czy interpretacji tych przepisów, ale przede wszystkim zaproponowano zmiany, które powinny przyczynić się do bardziej efektywnej realizacji rozwiązań dyrektywy VAT w omawianym obszarze w Polsce. Metoda badawcza: W artykule posłużono się metodą logiczno-językowej analizy materiału normatywnego, którą uzupełniono w niezbędnym zakresie o metodę historyczno-porównawczą. Wyniki: Zidentyfikowano obszary w polskich przepisach dotyczących grup VAT, które wymagają doprecyzowania lub uzupełnienia. W szczególności zwrócono uwagę na potrzebę zmiany przepisów w zakresie koncepcji opodatkowania czynności w grupie, stosowania współczynnika w odliczeniu VAT naliczonego w grupie i dostosowania przepisów dotyczących ewidencji, w tym ewidencji za pomocą kas rejestrujących.(abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.