Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Jednolite i ciągłe naruszenie w świetle unijnego prawa konkurencji

100%

Aftyka M.

Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego

|

2015

|

nr 8

8-16

Niniejszy artykuł omawia zagadnienie jednolitego i ciągłego naruszenia art. 101 ust. 1 TFUE w świetle unijnego prawa konkurencji. Pojęcie to po raz pierwszy pojawiło się w sprawie Polypropylene, w której zdefiniowano je jako parę różnych porozumień lub praktyk uzgodnionych, stanowiących część wspólnego planu mającego na celu zakłócenie lub ograniczenie konkurencji. Konsekwencją stwierdzenia jednolitego i ciągłego naruszenia, w odróżnieniu od kilku osobnych, jest to, że pięcioletni okres przedawnienia nie będzie miał zastosowania do niektórych "dawnych" naruszeń, ponieważ wszystkie one będą stanowić jedno, jednolite i ciągłe naruszenie. Od czasu wydania decyzji w sprawie Polypropylene, koncepcja jednolitego i ciągłego naruszenia ewoluowała i obecnie wydaje się obejmować antykonkurencyjne zachowania, które miały miejsce na różnych rynkach produktowych. W konsekwencji, zaobserwować można toczącą się w doktrynie dyskusję dotyczącą tego, czy rozszerzenie definicji wspomnianego naruszenia jest prawnie uzasadnione. Celem niniejszego artykułu jest przeanalizowanie dyskusyjnych kwestii związanych z koncepcją jednolitego i ciągłego naruszenia, w szczególności w oparciu o najnowsze orzecznictwo unijne.(abstrakt oryginalny)

2

Skuteczność prawa i jej granice

100%

Stefaniuk M. E.

Studia Iuridica Lublinensia

|

2011

|

16

55-72

Na początku artykułu omówiono pojęcie skuteczności i skuteczności prawa. Następnie przedstawiono ograniczenia skuteczności prawa oraz granice prawa. Na koniec zaprezentowano przyczyny trudności w badaniach nad skutecznością prawa.

3

Kilka uwag o prerogatywie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej do nadawania orderów i odznaczeń

100%

Kubacki O.

Studia Prawno-Ekonomiczne

|

2023

|

126

49-67

Przedmiot badań: Problematyka nadawania orderów i odznaczeń przez Prezydenta RP nie cieszyła się do tej pory szerokim zainteresowaniem polskiej opinii publicznej. Ostatnimi dniami jednak ten stan rzeczy uległ chwilowej zmianie. Obecnie urzędujący prezydent odznaczył bowiem Orderem Orła Białego posła sprawującego mandat. Fakt ten wywołał szerszą dyskusję na temat sposobu wykonywania prezydenckiej prerogatywy w zakresie nadawania orderów i odznaczeń. Cel badawczy: Głównym celem artykułu było udzielenie odpowiedzi na pytanie, czy nadając ordery i odznaczenia prezydent jest związany przepisami ustawy o orderach i odznaczeniach, czy też może nadawać je zupełnie swobodnie, niezależnie od kryteriów wskazanych w ustawie. W tym kontekście autor artykułu szczególną uwagą obdarzył art. 3 ustawy o orderach i odznaczeniach, zgodnie z którym nie można wnioskować o nadanie wyżej wymienionych wyróżnień wobec aktualnie urzędujących posłów i senatorów. W dalszej części artykułu autor rozważył czy prezydent może wręczyć wyżej wskazanym politykom odznaczenia wówczas, gdy działa z urzędu. Drugim głównym celem pracy było wyjaśnienie, czy naruszenie przez prezydenta przepisów ustawy może skutkować pozbawieniem osoby odznaczonej przyznanego jej orderu lub odznaczenia. Metoda badawcza: W artykule wykorzystano metodę dogmatyczno-prawną. Oparto się przy tym zarówno na analizie tekstów aktów prawnych, jak i opracowaniach naukowych oraz dorobku judykatury. Wyniki: Na skutek przeprowadzonych badań ustalono, że prezydent posiada swobodę w nadawaniu orderów i odznaczeń. W ramach tej prerogatywy prezydent nie jest związany wolą żadnego innego organu. Prezydent musi jednak przestrzegać przepisów ustawy o orderach i odznaczeniach. Nie może on także nadać orderu lub odznaczenia urzędującemu posłowi lub senatorowi. Nadanie przez prezydenta orderu lub odznaczenia z naruszeniem przepisów ustawy nie daje jednak podstaw do odebrania tego wyróżnienia osobie odznaczonej.(abstrakt oryginalny)

4

Przestrzeganie prawa autorskiego i praw pokrewnych w Polsce

100%

Przegląd Rządowy

|

2003

|

nr 6

71-96

Raport Zespołu do spraw przeciwdziałania naruszeniom prawa autorskiego i praw pokrewnych. Przedstawiono w nim obowiązujący stan prawny oraz ogólną charakterystykę przestępczości przeciwko prawu autorskiemu.

5

Zmiany przepisów dotyczących przedawnienia wprowadzone ustawą z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw

100%

Kulik M.

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio G. Ius

|

2016

|

63

|

nr 1

61-79

Artykuł dotyczy podstawowych skutków prawnych nowelizacji Kodeksu karnego z dnia 20 lutego 2015 r. w zakresie przedawnienia karalności i przedawnienia wykonania kary. Przedstawiono zmiany wprowadzane nowelizacją, ich skutki prawne, sygnalizując dostrzeżone błędy i ewentualne potrzeby w zakresie dalszych zmian przepisów. (abstrakt oryginalny)

6

Gigant w opałach : AIG

100%

Dwyer P., Brady D.

Business Week - edycja polska

|

2004

|

nr 19 (160)

74-75

Zdaniem regulatorów rynku, AIG pomógł swoim klientom korporacyjnym oszukiwać inwestorów, sprzedając produkty ubezpieczeniowe lub pomagając w tworzeniu pozabilansowych pozycji, dzięki czemu firmy wykazywały mniejsze straty lub większe zyski.

7

Przestępczość zorganizowana w Japonii - Yakuza (Bōryokudan)

75%

Izydorczyk J.

Studia Prawnicze i Administracyjne

|

2010

|

nr 1

135-141

Przedmiotem rozważań autora jest przestępczość w Japonii, tak pospolita, jak i tzw. zorganizowana. Powołując się na literaturę, autor wskazuje czynniki, w tym kulturowe, mające wpływ na stosunkowo niską przestępczość pospolitą w Japonii oraz przedstawia rys historyczny przestępczości zorganizowanej, zwanej w Japonii Yakuza (Gokudō). Jej prawidłowa nazwa to Bōryokudan (czyli po prostu: "grupy stosujące przemoc"). Autor przedstawia zasady obowiązujące w zorganizowanych grupach przestępczych, wskazuje na silną pozycję Yakuzy w państwie japońskim, jej silne związki z politykami, polityką oraz policją.

8

Wydanie decyzji administracyjnej z rażącym naruszeniem prawa w ogólnym postępowaniu administracyjnym

75%

Śladkowska E.

Samorząd Terytorialny

|

2006

|

nr 11

59-73

Przedmiotem rozważań niniejszego artykułu jest zagadnienie wydania decyzji administracyjnej z rażącym naruszeniem prawa w rozumieniu art. 156 par. 1 pkt 2 in fine kodeksu postępowania administracyjnego. (fragment tekstu)

9

Uwagi o odpowiedzialności karnej za naruszenie praw autorskich i praw pokrewnych

75%

Jurewicz J.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica

|

2012

|

nr 71 Roczniki prawa ubezpieczeń I. Świadczenie pieniężne ubezpieczyciela w umowie ubezpieczenia - zagadnienia prawne

5-19

Prawa autorskie i prawa pokrewne, uznawane w doktrynie za kategorię prawa własności intelektualnej, nie stanowią kategorii jednolitej. Ich ochrona przeprowadzana jest zarówno na płaszczyźnie prywatnoprawnej (cywilistycznej), jak też publicznoprawnej (karnistycznej). Przedmiotem niniejszego opracowania jest określenie, istniejącej, na gruncie obecnie obowiązującej w tym zakresie ustawy z 4.02.1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrony karnoprawnej oraz wskazań i postulatów ogólnych w kierunku ewentualnych zmian. (fragment tekstu)

10

Projekt nowelizacji VAT

75%

Grabowska A.

Nowe Życie Gospodarcze

|

2008

|

nr 12

20-21

Doprecyzowanie i uproszczenie przepisów, zniesienie albo przynajmniej zmniejszenie barier administracyjnych lub prawnych – to podstawowe cechy planowej przez rząd nowelizacji ustawy o VAT. Nie ma w nim jednak mowy o np. likwidacji powiązania prawa do odliczenia VAT naliczonego z kosztami uzyskania przychód w CIT, co jest sprzeczne z regulacjami unijnymi. Projekt nowelizacji nie rozwiązuje też problemu morskiego transportu międzynarodowego.

11

Publiczne prezentowanie zdjęć martwych płodów jako wybryk zakłócenia spokoju i porządku publicznego bądź wywołania zgorszenia (art. 51 § 1 Kodeksu wykroczeń)

75%

Kulesza J.

Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny

|

2020

|

nr 1

173-187

Celem artykułu jest wykazanie możliwości i trafności kwalifikowania z art. 51 § 1 Kodeksu wykroczeń zachowań działaczy pro-life rozmieszczających w przestrzeni publicznej zdjęcia martwych ludzkich płodów. W tym celu posłużono się wykładnią językową, historyczną, historyczną celowościową, prawnoporównawczą oraz systemową. Wykazano, że prezentowanie na ulicach, placach, parkingach, billboardach barwnych, nieraz wielkoformatowych zdjęć zakrwawionych (czasem rozczłonkowanych) ludzkich płodów narusza spokój publiczny, wywołuje zgorszenie, a nawet może zakłócać porządek publiczny. Zachowanie działaczy pro-life realizuje również znamię wybryku. We wskazanych przestrzeniach publicznych nie jest w Polsce przyjęte, nie jest zgodne ze zwyczajami i zwykłymi normami ludzkiego współżycia narzucanie odbioru zdjęć zakrwawionych, porozrywanych ludzkich zwłok. Dla pociągnięcia do odpowiedzialności wystarczająca jest umyślność zachowania działaczy pro-life w stosunku do podejmowanych działań. Natomiast opisane w art. 51 § 1 k.w. skutki nie muszą być objęte umyślnością, wystarczy, że osoby te przewidują albo chociaż mogły przewidzieć, że ich akcje zakłócą spokój lub porządek publiczny albo wywołają zgorszenie. Dla zastosowania art. 51 § 1 k.w. wystarczy również stwierdzenie zakłócenia spokoju lub porządku publicznego albo wywołanie zgorszenia po stronie choćby jednej osoby. (abstrakt oryginalny)

12

Krótkie odstępy czasu jako warunek czynu ciągłego

75%

Banaszak-Grzechowiak P.

Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny

|

2020

|

nr 1

161-172

O czynie ciągłym mowa jest w art. 12 ustawy z 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny. W przepisie tym wskazano warunki, jakie muszą być spełnione, żeby czyn ciągły zaistniał. Jednym z tych warunków są krótkie odstępy czasu. W Kodeksie karnym brak jednak definicji legalnej tego pojęcia, co pociąga za sobą liczne spory i kontrowersje odnośnie do tego, jak powinno być ono rozumiane. Niektóre z podnoszonych przez przedstawicieli doktryny wątpliwości zostały zaprezentowane w tym artykule. Dotyczą one między innymi tego, czy krótkie odstępy czasu powinny wystąpić pomiędzy pierwszym a ostatnim zachowaniem składającym się na czyn ciągły czy też może pomiędzy kolejnymi zachowaniami, a także jaki okres uznać można za krótki odstęp czasu. Autorka przedstawia również własne stanowisko w najważniejszych kwestiach, które dotyczą omawianej problematyki. (abstrakt oryginalny)

13

Reprodukcja a naruszenie i wyczerpanie praw z patentu

75%

Purchała K.

Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego

|

2019

|

nr 4

16-20

Istota wyczerpania prawa z patentu polega na tym, że dalsze korzystanie z przedmiotów ucieleśniających rozwiązanie chronione patentem pozostaje poza kontrolą uprawnionego z patentu. Wyczerpanie będzie miało co do zasady zastosowanie tylko do tych konkretnych egzemplarzy, które zostały już przez uprawnionego wyprodukowane i wprowadzone do obrotu. Kontrowersyjna pozostaje jednak kwestia zakresu dozwolonych działań nabywcy w ramach używania przedmiotu wytworzonego według patentu, a niestanowiących naruszenia praw z patentu. W dobie cyfryzacji szczególnej wagi nabiera pytanie, w jaki sposób należy traktować reprodukcję wprowadzonych na rynek i chronionych patentami na sposób produktów oraz w jakim zakresie działanie takie może korzystać z instytucji wyczerpania. Kwestią o zasadniczym znaczeniu, na którą próbował odpowiedzieć niemiecki Sąd Najwyższy (BGH) w wyroku w sprawie MPEG-2 Videosignal-codierung, jest to, czy i na jakich warunkach niematerialne przedmioty mogą stanowić bezpośrednie produkty sposobu wytwarzania. BGH uznał, że sekwencja danych przedstawiająca obrazy wideo może być uznana za bezpośredni produkt wytworzony według patentu na sposób w rozumieniu niemieckiej ustawy patentowej. W związku z tym będzie ona korzystać z pośredniej ochrony patentowej, która obejmie również nośnik danych, na którym dane wytworzone zgodnie z opatentowanym sposobem zostały utrwalone. Dodatkowo rozciągnie się na nią również efekt wyczerpania.(abstrakt oryginalny)

14

Wybrane prawno-karne naruszenia przepisów prawa wieczysto-księgowego w praktyce MŚP : próba ujęcia praktycznego

75%

Chmieliński M., Sydor P.

Przedsiębiorczość i Zarządzanie

|

2016

|

t. 17, z. 9, cz. 2 Finansowe i organizacyjne aspekty kooperacji nauki i lokalnej przedsiębiorczości - badania i analizy. Część II

325-337

Celem artykułu jest zarysowanie problematyki związanej z możliwymi nieprawidłowościami w tym obrocie - tak w aspekcie prawno-rzeczowym i prawno-karnym. W oparciu o przedstawione przykłady praktyczne autorzy podejmą próbę ich przeanalizowania, z punktu widzenia kontrahenta, w tym przedsiębiorcy, na obu wskazanych obszarach prawnych. (fragment tekstu)

15

Civil Liability of Public Administration For Unlawful Conduct or Omission or Causing Personal Injury in Polish Law

75%

Południak K.

Przegląd Prawno-Ekonomiczny

|

2015

|

nr 31

65-71

Niniejsze opracowanie ma na celu zaprezentowanie podstawowych kwestii związanych z odpowiedzialnością administracji publicznej w ujęciu cywilnoprawnym - odpowiedzialność władzy publicznej za działania lub zaniechania powodujące szkodę. Wskazane zostały podstawy prawne odpowiedzialności władzy publicznej, a także zakres przedmiotowy i podmiotowy zastosowania przedmiotowych norm. Podjęta została tak- że szkicowa analiza współczesnych tendencji orzeczniczych i dorobku doktryny na gruncie polskim. Powyższe stanowiło podstawę do oceny, czy obecny kształt regulacji pozwala na skuteczne dochodzenie naprawienia szkody powstałej wskutek działania lub zaniechania organu niezgodnego z prawem lub/i prowadzącego do powstania szkody oraz na dokonanie wstępnej weryfikacji zgodności polskich tendencji orzeczniczych ze standardami europejskimi. (abstrakt oryginalny)

16

Odpowiedzialność za naruszenia prawa autorskiego w polskim systemie prawnym

75%

Ciołek Ł.

Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w Siedlcach. Administracja i Zarządzanie

|

2014

|

30

|

nr 103

253-270

Celem niniejszej publikacji jest ukazanie wybranych kwestii odpowiedzialności za naruszenia prawa autorskiego na gruncie polskiego systemu normatywnego. Ochrona praw twórcy stanowiąca fundament regulacji prawnoautorskich obejmuje szereg aspektów prawnych, wśród których kwestie odpowiedzialności za naruszenia praw wyłącznych odgrywają istotną rolę. Problematyka odpowiedzialności i jej rozszerzenia jest też obecnie w przedmiotem ożywionych dyskusji oraz inicjatyw podejmowanych na poziomie międzynarodowym oraz unijnym bezpośrednio oddziaływującym jednak na regulacje krajowe. W niniejszej publikacji podjęto próbę przedstawienia obecnych regulacji ustanawiających zasady odpowiedzialności osób naruszających prawa autorskie, których to znajomość niezbędna jest dla zrozumienia kierunków postulowanych zmian. Problem samych inicjatyw w tej kwestii, jakkolwiek interesujący, ze względu na szeroki zakres przedmiotowy tego rodzaju zagadnień nie mógł być podjęty na łamach niniejszej publikacji.(abstrakt oryginalny)

17

Warunki stosowania analogia legis

75%

Kaźmierczyk A.

Zeszyty Naukowe / Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie

|

2013

|

nr 911 Problemy społeczne, polityczne i prawne

21-32

W artykule zaprezentowana została możliwość stosowania przepisu czy normy prawnej do przypadku podobnego, lecz przez przepisy prawa nieunormowanego Omówiono samo pojęcie analogia legis oraz przesłanki warunkujące możliwość zastosowania tego rodzaju wnioskowania. Poruszona została problematyka luki w prawie, a także ustalenia podobieństwa pomiędzy stanem faktycznym nieunormowanym i unormowanym przepisami. W dalszej kolejności wskazano okoliczności wykluczające stosowanie analogia legis. W artykule przedstawiono również w zarysie inne sposoby wnioskowania z norm.(abstrakt oryginalny)

18

Problem związania sądu polubownego przepisami prawa materialnego

75%

Knoppek K.

Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny

|

2014

|

nr 1

69-75

Zagadnienie określone w tytule niniejszego artykułu od dłuższego czasu budzi spory w doktrynie procesu cywilnego i doktrynie prawa handlowego. Przyznać należy, że w judykaturze problem ten jest z kolei rozwiązywany w sposób jednolity, tj. na rzecz braku - co do zasady - formalnego i faktycznego związania sądów arbitrażowych normami prawa cywilnego i - szerzej - całego prawa materialnego stanowiącego podstawę wyrokowania w postępowaniu arbitrażowym.(fragment tekstu)

19

Nielegalne poszukiwanie zabytków - w perspektywie znamion przestępstwa z art. 109c ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami

75%

Wróbel A.

Przegląd Prawa Publicznego

|

2023

|

nr 10

57-72

Przepisy prawa o postępowaniu administracyjnym ze względu na ogólną zasadę prawdy obiektywnej wyrażoną w art. 7 Kodeksu postępowania administracyjnego zawierają odpowiednie mechanizmy ochronne, zapobiegające posługiwaniu się w miejsce prawdy postprawdą polegającą na opieraniu się przy ustalaniu stanu faktycznego na informacjach nieprawdziwych lub niepełnych. Odstępstwa w tym zakresie przewidują jednak ustawy materialne. Celem artykułu jest zwrócenie uwagi na takie regulacje, które ograniczają dopuszczalne dowody jedynie do dokumentów posiadanych przez organy, jak np. ustawa o działaczach opozycji antykomunistycznej oraz osobach represjonowanych z powodów politycznych, czy też nie gwarantują odpowiedniej ochrony stronom, jak np. ustawa o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu. Autorka wskazuje na wynikające stąd wątpliwości, proponując takie ich rozwiązania, które jednocześnie chroniłyby interes publiczny i interesy stron. Podkreśla, że takim mechanizmem ochronnym mogłaby być m.in. ustawa o dostępie do informacji publicznej.(abstrakt oryginalny)

20

Glosa do postanowienia Wiceprezes Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 21.05.2021 r. (Republika Czeska v. Rzeczpospolita Polska, C-121/21)

75%

Lipiński A.

Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego

|

2021

|

nr 6

61-66

Minister Klimatu i Środowiska decyzją z 20.03.2020 r. przedłużył do 2026 r. wydaną w 1994 r. koncesję na wydobywanie węgla brunatnego ze złoża Turów przylegającego do granicy z Republiką Czeską. Zdaniem strony skarżącej wspomniana decyzja została wydana z naruszeniem wymagań prawa europejskiego dotyczących ocen oddziaływania na środowisko, a wydobywanie kopaliny z tego złoża (rozpoczęte ponad 100 lat temu) spowoduje obniżenie się poziomu wód po stronie czeskiej. Postanowieniem z 21.05.2021 r. (C 121/21) Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej nakazał Rzeczpospolitej Polskiej natychmiastowe, do chwili ogłoszenia wyroku kończącego sprawę, zaprzestanie wydobycia węgla brunatnego ze wspomnianego złoża. Zasadność tego rozstrzygnięcia z wielu powodów budzi wątpliwości. Po pierwsze, wydobycie wspomnianej kopaliny nie jest prowadzone przez Rzecz- pospolitą Polską, lecz przez przedsiębiorcę, którym jest spółka kapitałowa. Po drugie, natychmiastowe wstrzymanie działalności nie przerwie procesu odwadniania nieruchomości (a więc powstawania szkód czy też stanu zagrożenia ich powstawaniem) po stronie czeskiej. Po trzecie, zastosowanie się do nakazu zaprzestania wydobycia może nastąpić tylko zgodnie z wymaganiami prawa polskiego, co wymaga podjęcia stosownych decyzji, zwłaszcza zaś dotyczących zatwierdzenia zmiany planu ruchu zakładu górniczego. Nie istnieje natomiast podstawa prawna pozwalająca na wdrożenie opisanego wyżej nakazu. Okoliczności uzasadniają ocenę, że spór ma charakter cywilnoprawny i sprowadza się do odpowiedzialności polskiego przedsiębiorcy za szkody powstałe (lub których powstanie jest prawdopodobne) na terytorium sąsiadującego państwa.(abstrakt oryginalny)