Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 111

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 6 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Nation
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 6 next fast forward last
Kiedy w kraju autorytarnym brakuje możliwości swobodnej działalności politycznej, diaspora i jej przywódcy często przyjmują rolę demokratycznej opozycji przeciwko autorytarnemu rządowi i podejmują działania na rzecz demokratyzacji w kraju pochodzenia. Choć aktywność polityczna za granicą jest dla emigrantów trudna i często ma ograniczony zasięg, to przykład diaspory białoruskiej i jej przywódców pokazuje, że mogą oni z powodzeniem pełnić rolę podmiotu politycznego na arenie międzynarodowej. Prodemokratyczna działalność diaspory białoruskiej koncentruje się na trzech głównych obszarach: kontynuacji oporu przeciwko autorytarnemu reżimowi, rozwoju reprezentacji politycznej oraz wypracowaniu wiarygodnej alternatywy demokratycznej w postaci programu politycznego dla przyszłej demokratycznej Białorusi. Rosyjska agresja na Ukrainę postawiła jednak białoruską opozycję za granicą przed dylematem, czy w nowej sytuacji geopolitycznej zająć radykalne stanowisko narodowowyzwoleńcze. (abstrakt oryginalny)
Wielonarodowa carska Rosja była na początku XX w. jednym z największych państw na świecie. Zamieszkujące ją narody i narodowości znajdowały się jednak na różnym stopniu rozwoju politycznego, gospodarczego i kulturalnego1. Niektóre spośród nich osiągnęły już wówczas fazę rozwoju kapitalistycznego, inne były na etapie feudalnym, zaś wiele (zwłaszcza tych najmniejszych, żyjących na Dalekiej Północy, Syberii i na Dalekim Wschodzie) pozostawało jeszcze na etapie patriarchalnorodowym, posługując się wyłącznie językiem mówionym i nie posiadając własnego alfabetu. Z tego też względu w literaturze przedmiotu dokonywane jest słuszne, moim zdaniem, wyodrębnienie trzech podstawowych grup narodów i narodowości żyjących w tym państwie; jako kryterium rozróżniające brany jest pod uwagę ogół cech poszczególnych narodów i narodowości, w tym przede wszystkim ich historyczne tradycje. Pier- wszą grupę stanowią narody, które posiadając już wcześniej swoją państwowość, utraciły ją następnie w wyniku ekspansji Rosji. Drugą tworzą narody nie mające nigdy w przeszłości swojej państwowości, których jednakże stopień rozwoju ekonomicznego, politycznego i kulturalnego umożliwiał zbudowanie samodzielnych państw, do czego nie dopuściły władze carskiej Rosji. Wreszcie trzecia grupa obejmuje wszystkie pozostałe narody i narodowości, nie posiadające żadnych warunków do utworzenia własnej państwowości2. (fragment tekstu)
3
Content available remote Narodowe i uniwersalne - wychodząc od Norwida
100%
Artykuł odnosi się do poezji Norwida w kontekście narodu, uniwersalizmu oraz tego, co ponadludowe i ponadnarodowe. Autor podkreśla w nim dwoistość widzenia zarówno narodu, jak i ludzkości, która jest stanem aktualnym, z którym trzeba się liczyć i który trzeba zaakceptować.(abstrakt oryginalny)
W ramach serii wydawniczej Życie prywatne Polaków w XIX wiekuukazała się kolejna wieloautorska monografia, która jest zaległym czwartym tomem tego cyklu wydawniczego. W ramach serii wydano już dziewięć tomów poświęconych różnym odsłonom życia prywatnego. Niniejszy tom czwarty wyróżnia się jednak na tle poprzednich z tejże serii. Redaktorzy, Jarosław Kita i Maria Korybut--Marciniak, nadając monografii podtytuł "Marginesy", pragnęli pochylić się, w przeciwieństwie do wcześniejszych tomów, poświęconych głównie tzw. warstwom wyższym (arystokracji, ziemiaństwu, inteligencji, oficerom), nad problematyką z zakresu życia prywatnego niższych warstw społecznych (ludność spoza kręgów ówczesnych elit zaborczego społeczeństwa).(fragment tekstu)
Artykuł poświęcono współczesnej dyskusji dotyczącej pochodzenia nowoczesnych narodów. Wskazano na źródła sporu oraz polemikę toczoną przez antropologa Ernesta Gellnera z historykiem Miroslavem Hrochem.
Celem artykułu było podjęcie, pod wpływem aktualnych wydarzeń, próby odpowiedzi na pytanie: "Czy pojęcie narodu może być interpretowane w taki sposób, aby mogło zostać pozbawione najważniejszych dla niego cech i tym samym rozumiane wbrew jego istocie?". Punktem wyjścia był przepis umieszczony w nowelizacji polskiej ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej z dnia 26 stycznia 2018 r., w którym przewidziano karanie za przypisywanie narodowi lub państwu polskiemu odpowiedzialności lub współodpowiedzialności za zbrodnie III Rzeszy Niemieckiej. Czy przedmiotowe pojęcia mogą być ujmowane inaczej i prowadzić do rezultatów niezgodnych z intencją ustawodawcy? Autor przedstawia ich definicje sformułowane w literaturze oraz kluczowych tekstach prawnych, wyrażając swoją opinię na poruszany temat.(abstrakt oryginalny)
W ciągu ostatnich dwudziestu lat obserwujemy proces narastającego kryzysu politycznego w świecie arabskim. Rok 2011 wbrew nadziejom zachodnich obserwatorów nie przyniósł zmian na lepsze. W przypadku Syrii, Iraku czy Jemenu mamy do czynienia z wybuchem długotrwałych wojen domowych. Warto zwrócić uwagę na fakt, że rozpad struktur państwa dotyczy wyłącznie republik arabskich, natomiast kraje o ustroju monarchicznym zachowują stabilność i cechuje je mniejsza represyjność aparatu władzy wobec obywateli. Tekst powyższy zwraca uwagę na rolę czynnika, jakim jest legitymizacja władzy. W republikach brak jest realnego elementu suwerenności narodu. Legitymizacja władzy opiera się głównie na posiadaniu siły wojskowej. W monarchiach zachowano tradycyjną legitymizację opartą na idei delegowania władzy przez Boga. Ta koncepcja okazała się dość skuteczna w segmentarnych społeczeństwach arabskich. W drugiej części tekstu tezy te udowadniane są na podstawie wydarzeń z historii Haszymidzkiego Królestwa Jordanii. Zwrócono uwagę jak ważna była rola Haszymidów w utworzeniu tego państwa. Wskazano na liczne kryzysy wewnętrzne z lat 1948-1949, 1956-1957, 1967-1970 i 1989-1991, które państwo przetrwało w dużej mierze dzięki autorytetowi monarchii. On też pozwalał uniknąć anarchizacji państwa, a równocześnie trwałej opresyjnej dyktatury. W środowisku pozbawionym wyraźnej identyfikacji narodowej (na poziomie państwa) monarchia okazała się głównym elementem stabilizującym. (abstrakt oryginalny)
Syberia, wygnanie, błądzenie, niewola - są to doświadczenia towarzyszące innej generacji Polaków, którzy zostali dotknięci opresyjną polityką wschodniego sąsiada naszego kraju - Rosji (ZSRR). Niezależnie od historycznych form władzy rządzonej przez Newę czy Kreml, polskie losy na Wschodzie przywodzą na myśl najczęściej te martyrologiczne strony historii narodu. W rzeczywistości represje poniesione przez wielu Polaków z rosyjskiego (i radzieckiego) państwa były tak poważne, że trudno jest tworzyć inne stowarzyszenia. Pierwsze pokolenie polskich zesłańców na Syberii znalazło się tam w XVIII wieku po klęsce Konfederacji. Kolejne, znaczące pod względem liczebności deportacje stały się konsekwencją kolejnych zaginionych powstań narodowych XIX wieku, a w ostatnich dekadach epoki zaborów były wynikiem podziemnej i rewolucyjnej działalności podejmowanej przez późniejsze pokolenia Polaków. Wiek XX w historii to kolejny rozdział - masowe represje wobec Polaków-obywateli ZSRR w latach 30. XX wieku, zsyłki i deportacje mieszkańców II Rzeczypospolitej podczas II wojny światowej, czy uwięzienie w obozach "archipelagu GULAG" w powojenny okres stalinowski to epoka brutalnego sprzeciwu wobec reżimu totalitarnego z Polakami. Deportacje cara, a nawet niewola, to coś zupełnie innego niż stalinowskie gułagi, więzienia i wygnanie. Łączą je tylko kierunek geograficzny - Wschód
Celem badania było zweryfikowanie tożsamości narodowej młodzieży ostatnich roczników szkół ponadpodstawowych oraz poznanie ich oceny funkcjonowania Polski w Unii Europejskiej. Do badania zakwalifikowano 155 osób uczęszczających do klas trzecich liceum ogólnokształcącego oraz klas trzecich i czwartych technikum zawodowego. Szkoły znajdują się w Mławie. Badanie przeprowadzono za pośrednictwem papierowego oraz internetowego kwestionariusza ankiety. Z przeprowadzonych badań wynika, że wszyscy respondenci mocno identyfikują się z tożsamością polską, podczas gdy tożsamość europejską traktują jako uzupełnienie ich tożsamości narodowej. Młodzi ludzie są również pozytywnie nastawieni do Unii Europejskiej. Zdecydowana większość respondentów uważa, że bez wsparcia UE Polska nie byłaby w stanie osiągnąć dotychczasowego poziomu rozwoju gospodarczego. (abstrakt oryginalny)
Organizacja Narodów i Ludów Niereprezentowanych (UNPO), reprezentuje narody i ludy bez państw lub walczące o własną niezależność. Prowadzi szereg akcji na rzecz praw człowieka, samostanowienia i ochrony środowiska.(abstrakt oryginalny)
11
Content available remote Geneza państwa i narodu w myśli Nicolae Iorgi
75%
Artykuł stanowi krytyczną prezentację podglądów Nicolae Iorgi (1881-1940) odnośnie do powstania państwa i narodu. Państwo zostało uznane za najwyższą formę rozwoju, dającą największą miarę człowieczeństwa i edukującą społeczeństwo. W bardzo obrazowej formie Iorga klasyfikuje je jako owoc pracy i wysiłku wszystkich klas społecznych, a zwłaszcza robotników i inteligencji. Jednak rzeczą niezwykle istotną jest to, by zostało ono utworzone w momencie, w którym społeczeństwo zostało przygotowane do przyjęcia tej formy organizacji. W przeciwnym wypadku może zostać ono zawłaszczone przez elementy pasożytnicze poddane wpływom z zewnątrz. Rozważania o naturze państwa i narodu są ilustrowane kontekstem rumuńskim.(abstrakt oryginalny)
This study examines the linkages between relative deprivation and identity politics in a postcolonial state. It further investigates the relationship among these variables and nation-building challenges in the postcolony. It is a case study of the Nigerian state in West Africa, which typically harbours the attributes of postcoloniality and indeed, large measures of relative deprivation in her sociopolitical and economic affairs. The study is also an interrogation of the neo-Biafran agitations in Nigeria. It has been attempted in the study to offer distinctive explanations over the problematique of nation-building in the postcolonial African state of Nigeria, using relative deprivation, identity politics and the neo-Biafran movement as variables. In framing the study's theoretical trajectories and in historicizing the background of the research, ample resort has been made to a significant range of qualitative secondary sources. A particularly salient position of the study is that it will actually be difficult to locate on the planet, any group of people whose subsequent generations (in perpetuity) would wear defeat on the war front, as part of their essential identity. Hence, relative deprivation was found to be more fundamental than identity politics in the neo-Biafran agitations in Nigeria. However, the compelling issues were found to squarely border on nation-building complications in the postcolony. (original abstract)
Tematem artykułu jest charakterystyka rozwiniętego w pierwszej dekadzie XXI w. dyskursu polskiej polityki historycznej (polityki pamięci), a także jego ograniczenia. Są nimi - po pierwsze - zewnętrzna opozycja ze strony części środowiska historyków oraz po drugie - wewnętrzne założenia dyskursu (założenie o homogeniczności podmiotu zbiorowej pamięci; założenie o elitarnym charakterze dyskursu; centralne znaczenie kategorii narodu). Alternatywną konceptualizację problemu relacji między historią i pamięcią a polityką można znaleźć między innymi w pracach Michela Foucaulta. (abstrakt oryginalny)
Treścią artykułu jest analiza myśli Feliksa Konecznego na temat celu i znaczenia Polski. Według krakowskiego historyka znaczenie Polski wynikało z przynależności do kręgu zachodniej cywilizacji łacińskiej, a zarazem z głoszonych i praktykowanych wcześniej niż na Zachodzie Europy idei wolności sumienia i wyznania, suwerenności reprezentacji narodowej, konstytucjonalizmu, samorządu i decentralizacji przeciwstawionych centralizacji i biurokracji oraz koncepcji unii międzypaństwowej. Konkluzją artykułu jest stwierdzenie aktualności wielu kwestii poruszanych przez Konecznego, takich jak np. patriotyzm oparty o znajomość historii własnego kraju, równouprawnienie państw tworzących unię czy też temat oblicza cywilizacyjnego Europy. (abstrakt oryginalny)
W wyniku przemian po wojnie, a zwłaszcza przemian powodowanych ruchami społecznymi lat 60. XX w., współczesna kultura europejska zatraciła, przez "rozmycie" własnych wartości, swoją przyciągającą siłę dla przybyszów z zewnątrz. Żydzi reprezentuj ą wśród nich już niewielką część, są przy tym najbardziej zasymilowani z europejską kulturą. Na asymilację pozostałych grup nie wypada nawet liczyć i nie liczą na to rządy i opinia publiczna krajów europejskich. Podstawą tożsamości muzułmanów zamieszkujących kraje europejskie jest nadal religia i związane z nią oraz uświęcone prawo. Można to uznać za świadectwo niedojrzałości i zapóźnienia, ale równie dobrze można potraktować przywiązanie muzułmanów do tradycji religijnych za źródło ich siły. Elity tych środowisk nie ujawniaj ą na ogół skłonności do przyjmowania wartości indywidualistycznych, zajmujących czołowe pozycje w kodeksie wartości europejskich, a także żydowskich(fragment tekstu)
Podczas analizy wizji kobiet i mężczyzn w nacjonalizmie przyjmuje się jego szeroką definicję jako ideologii wspólnej wszystkim, którym kategorie kraju i narodu są bliskie w danym momencie historycznym. Tamar Mayer rozumie nacjonalizm jako rodzaj ideologii podzielanej przez członków wspólnoty, przez którą identyfikuj ą się oni z narodem oraz okazują mu wierność i szacunek. Ideologia ta wzmacnia poczucie siły w jednostkach, dając im nagradzające przekonanie o przynależności do swojej "wyobrażonej wspólnoty", jest "emocjonalnym klejem" skłaniającym ich do poświęceń na jej rzecz . Członkowie wspólnoty narodowej podzielają zazwyczaj wyobrażenie o wspólnych przodkach, wyjątkowości własnej historii i wspólnym losie. Kluczowe dla ich tożsamości są pielęgnowane przez sztukę, literaturę i media mity, które określaj ą właściwe zachowanie w sytuacji próby . Pożądany wizerunek własnego narodu podtrzymywany jest zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz wspólnoty. Unikając podkreślania własnej odrębności, wspólnota narodowa naraziłaby się bowiem na utratę legitymizacji własnego istnienia. Przenikanie się gender, narodu i seksualności wytwarza zestaw norm odpowiedni dla każdej płci. W "narodowej" optyce zarówno kobiety, jak i mężczyźni są nosicielami określonych wartości oraz maj ą do spełnienia konkretną funkcję. W Racialised boundaries Floya Anthias i Nira Yuval-Davies wyróżniły pięć podstawowych funkcji, jakie pełnią kobiety w dyskursach nacjonalistycznych - niepozostających oczywiście bez wpływu na role przewidziane dla mężczyzn.
Nacjonalizm, coraz bardziej powszechny w debacie publicznej, to zjawisko budzące gorące emocje. Uzasadnia to potrzebę debaty naukowej, która pozwoliłaby na nabranie do tego fenomenu odpowiedniego dystansu. Zamierzeniem niniejszego artykułu jest włączenie się w tę debatę przez określenie miejsca, jakie w historii myśli nacjonalistycznej zajmują poglądy wybitnego pisarza angielskiego Gilberta Keith Chestertona (1874-1936), a ściślej wykazanie, że jego idee pełnią w stosunku do klasycznego podziału nacjonalizmu na "nacjonalizm Risorgimento" i "nacjonalizm integralny" rolę swoistej "trzeciej drogi". Podstawę badawczą stanowi analiza poglądów Chestertona. Autor odwołuje się także do prac polskich politologów: Adama Wielomskiego i Jacka Bartyzela. Wykorzystano też biografię Chestertona autorstwa profesorów Oksfordu - Williama Oddiego i Iana Kera. (fragment tekstu)
W artykule przedstawiono wyniki badań analizujących poziom wiedzy ekonomicznej dorosłych Polaków oraz ich stosunek do podatków i Urzędu Skarbowego. Wiedza ekonomiczna obejmowała rozumienie podstawowych pojęć (np. inflacja, stopa procentowa, podatek) oraz praw i zależności ekonomicznych (np. wpływ podaży towaru na jego cenę, wysokość inflacji a oprocentowanie lokat bankowych), a także znajomość poziomu bieżących wskaźników ekonomicznych (np. stopy bezrobocia, wysokości płacy minimalnej brutto). Opis stosunku do systemu podatkowego i funkcjonowania Urzędu Skarbowego przeprowadzono natomiast w oparciu o typologię Braithwaite (2003), która wyróżnia pięć następujących postaw: zaangażowanie, kapitulacja, opór, brak zaangażowania oraz gra. (abstrakt oryginalny)
A reflection on the nation, its essence and function formed the key motivation in the National Party's political thought. The Polish nation was treated subjectively, and the principle of a hierarchical nation organisation was disseminated. In the works by the National Party ideologists, the idea of the nation presented a strong emotional potential, closely related to a moral aspect. It was invariably proclaimed that the nation was a spiritual body. The National Party theorists were convinced that the national idea added real meaning to all forms of a person's functioning. The Party members viewed the nation as such an important and priority issue that any indifferent personal approach towards the nation was considered unacceptable. It can be noted that, contrary to previous statements, typical of "the early nationalism" (at the turn of the 20th Century), the nation was no longer treated as the absolute, but rather it was viewed through the prism of its relation to God and the world of transcendental values. It was usually considered a kind of family, and a unique metaphysical being, with a strong emphasis placed on the spiritual and moral form of the nation.(original abstract)
Zaprezentowano charakter współczesnego nacjonalizmu. Przedstawiono historyczną analizę postaw nacjonalistycznych w Anglii, Szkocji, Walii, Francji, Belgii. Szczególna uwaga została poświęcona nacjonalizmowi niemieckiemu, oraz nurtom nacjonalistycznym Europy Wschodniej.
first rewind previous Strona / 6 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.