W badanym okresie Polska należała do grupy krajów europejskich o największym udziale sektora pierwotnego; zawodowo czynni w rolnictwie, leśnictwie i rybactwie w 1921 r. stanowili 72,3%24. Dla porównania25, w 1921 r. udział ludności zawodowo czynnej sektora pierwotnego w ogóle ludności zawodowo czynnej Bułgarii stanowił 82,4%, w Finlandii 68,9%, Estonii 65,6%; średnie poziomy sektora pierwotnego stwierdzano na Węgrzech (58,2%), w Czechosłowacji (40,4%), Szwecji (38,7%), Norwegii (36,8%) i Danii (35,2%), zaś najniższe udziały w Niemczech (30,5%), Szwajcarii (25,9%), Holandii (23,6%) i Belgii (19,2%). Dominujący udział sektora pierwotnego uniemożliwiał Polsce poszerzanie zakresu innych sektorów, a zwłaszcza informacyjnego, którego udział w okresie międzywojennym mógł być zaledwie kilkuprocentowy. Co najważniejsze, w badanym okresie nie zaistniała jeszcze rewolucja informatyczna i informacyjna.(fragment tekstu)