Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 34

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  National interest
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Akcesja Polski do Unii Europejskiej w 2004 roku była aktem bardzo znaczącym dla naszego kraju, o skutkach zbliżonych do takich wydarzeń jak chrzest Polski, czy odrodzenie Rzeczypospolitej w 1918 roku. Stanowiła zwieńczenie procesu transformacji ustrojowej i zasadniczej zmiany wektorów polityki zagranicznej Polski ze wschodnich na zachodnie. Od akcesji polski interes narodowy jest w coraz większym stopniu uzależniony od decyzji wspólnotowych. (fragment tekstu)
2
100%
Główną hipotezą artykułu jest przypuszczenie, że zaprezentowana przez Krzysztofa Szczerskiego wizja "rekonstytucji" Unii Europejskiej jest hybrydową koncepcją integracji zróżnicowanej. Analiza geopolitycznego, instytucjonalnego, ekonomicznego i aksjologicznego wymiaru "rekonstytucji" pozwala stwierdzić, że wizja ta łączy w sobie elementy koncepcji "Europy wielu prędkości", "Europy kręgów koncentrycznych" oraz "Europy à la carte". Wyniki analizy dowodzą, że wizja ta opiera się na błędnym oglądzie rzeczywistości, będąc koncepcją niespójną i zakorzenioną w szczególnym podejściu ideologicznym. Z punktu widzenia interesów Polski jest ona zatem na obecnym etapie integracji europejskiej dysfunkcjonalna.(abstrakt oryginalny)
As a result of the EU's Eastward enlargement, when the Union's closest neighbourhood was significantly changed, the relations between the EU and Russia have gained a new dimension. In 2004, the EU's eastern border shifted towards the region that is perceived by Russia as its main area of influence. The special interest of Central and Eastern European Member States of the EU in the eastern neighbourhood has caused tensions in the EU's relations with Moscow. The author argues that these arise from diverging visions of the post-Soviet space. This raises the question whether the CEE member states of the EU are entitled, due to their geographical and historical conditions, to shape the EU's policy towards Russia. The complexity of this issue requires looking at the Union's policy towards Russia in the context of the national interests of selected EU Member States. The paper examines the scope of the influence the Central and Eastern European Member States of the European Union have on shaping the EU's policy towards Russia, with the focus on the Visegrad countries. The author analyses whether the V4 countries' foreign policy interests affect the Union's decisions on its policy towards Russia, and then moves on to assess the need of building wider alliances with the 'old' Member States of the EU in formulating a common policy towards Moscow.(original abstract)
Kategoria interesu narodowego należy do centralnych w dziedzinie polityki zagranicznej i stosunków międzynarodowych. Jej analityczne i wyjaśniające walory są jednak przeceniane, co wynika z powszechności stosowania, często w znaczeniu intuicyjnym i zdroworozsądkowym. Interes narodowy w sensie przedmiotowym odnosi się do czynników motywacyjnych w polityce państwa, stanowiących odzwierciedlenie naturalnych tendencji do obrony posiadanych wartości i zdobywania wartości pożądanych. Jest instrumentem mobilizującym, integrującym i konsolidującym elity polityczne i obywateli danego państwa w sferze działań i oddziaływań międzynarodowych. Można go traktować dwojako - jako kategorię ideologiczną i idealizacyjną oraz jako wytyczną pragmatycznego działania w polityce zagranicznej. W pierwszym przypadku interes narodowy wskazuje na rangę wartości nadrzędnych, lub uznawanych za takie w danej zbiorowości narodowej. W drugim - chodzi o stymulator aktywności, oparty na kalkulacji zysków i strat w osiąganiu celów, jakie przed państwem wyznacza strategia polityczna. W obu przypadkach interes narodowy wyraża się w retoryce politycznej, która sprzyja uzasadnianiu działań podejmowanych w jego realizacji. (fragment tekstu)
Procedura przymusowej restrukturyzacji została wprowadzona do polskiego porządku prawnego przez ustawę z 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji. Niemniej, dopiero trzy i pół roku po wejściu w życie tej ustawy doszło do pierwszego przypadku wszczęcia wyżej wskazanego postępowania wobec Podkarpackiego Banku Spółdzielczego w Sanoku. Trzy miesiące później postępowanie to zostało uruchomiono po raz drugi - wobec Banku Spółdzielczego w Przemkowie. Te pierwsze dwa przypadki zastosowania przymusowej restrukturyzacji przez Bankowy Fundusz Gwarancyjny pozwalają na dokonanie wstępnej analizy dopiero rozwijającej się praktyki decyzyjnej organu w tej materii. Spod analizy wyłączona zostanie decyzja BFG ws. przymusowej restrukturyzacji Idea Bank S.A., która ze względu na znacznie większe znaczenie tego banku dla polskiego systemu finansowego zasługuje na oddzielne omówienie. Artykuł skupia się w szczególności na zbadaniu podejścia BFG do przesłanki interesu publicznego, której spełnienie zgodnie z art. 101 ust. 7 pkt 3) uBFG jest warunkiem uruchomienia przymusowej restrukturyzacji. Przesłanka ta ma kluczowe znaczenie dla ochrony praw posiadaczy praw właścicielskich i wierzycieli podmiotu w restrukturyzacji, które ulegają poważnemu ograniczeniu w trakcie przymusowej restrukturyzacji mogącej prowadzić nawet do umorzenia instrumentów właścicielskich i części zobowiązań. Zapewnienie, że organ nie interpretuje tej przesłanki zbyt szeroko jest z perspektywy praw jednostki bardzo ważne. W artykule po krótce omówiona została procedura przymusowej restrukturyzacji. Następnie w sposób bardziej szczegółowy opisano przesłankę interesu publicznego. W części trzeciej przeanalizowane zostało podejście BFG do interesu publicznego w ww. dwóch postępowaniach ws. przymusowej restrukturyzacji. (abstrakt oryginalny)
Państwa na arenie międzynarodowej realizują podobnie jak i inni uczestnicy stosunków międzynarodowych swoje interesy, które mogą być interpretowane jako element spajający konkretne zbiorowości i mobilizujący je do określonych działań. Agencje regulacyjne są oryginalnym przykładem współpracy między państwami, instytucjami prywatnymi i organami unijnymi. Stanowią podstawowe ogniwo w kształtowaniu sektorowej administracji sieciowej w ramach Unii Europejskiej. Można je uznać za rodzaj platformy koordynującej działania wyspecjalizowanych urzędów państw członkowskich w określonych sektorach rynku wewnętrznego. (fragment tekstu)
7
Content available remote Conception of Intermarium in Polish Foreign Policy in XXI Century
75%
Poland interests and her policy are strongly determined by her geopolitical conditions. More than 40 years of people democracy under USSR domination brings in whole region civilization and economic backwardness. After 1989 Poland attempts to "catch up" the Old Europe. Initiative of Three Seas is one of such attempt. Increasing relations with central and southern Europe especially in case of diversification of raw materials - like gas - can bring to region an independence from Russian supplies. Three Seas goes back to conception of Intermarium, and redefine her on amended conditions of modern world. In this article the Authors will present short history of conception Intermarium, main assumptions of polish foreign policy and will try to answer the question is this conception is still present in polish foreign policy, even if in changed form of Three Seas. (original abstract)
W niniejszym artykule podjęto się próby przedstawienia możliwych scenariuszy na Morzu Bałtyckim jako efektu działań hybrydowych. Współcześnie prezentowane w literaturze przedmiotu przykłady działania Federacji Rosyjskiej, szczególnie w aspekcie aneksji Krymu utrwalają przekonanie o skuteczności takich działań. Najczęściej przedstawia się, że są to działania skryte, wieloznaczne, a przez to powodujące trudność interpretacji co do czynu agresora. Dlatego rządy państw stoją przed wyzwaniem zachowania dotychczasowego status quo i wspólnie starają się wypracować skuteczne narzędzia do przeciwdziałania takim zagrożeniom. Podkreślenia wymaga, iż determinacja państw w osiąganiu swoich celów narodowych powoduje, że wykorzystują one narzędzia z obszarów politycznych, ekonomicznych i informacyjnych jako tańszą alternatywę dla instrumentów militarnych. Ponadto należy podkreślić, że w aspekcie Morza Bałtyckiego nadmierna eksploatacja zasobów ożywionych i nieożywionych powoduje jego ciągłą degradację. Dlatego w celu utrzymania ładu międzynarodowego na tym akwenie państwa i organizacje międzynarodowe wydają różnego rodzaju przepisy prawa i regulacje, które mają zabezpieczyć ich interesy oraz zapobiegać dalszej degradacji środowiska naturalnego. Z uwagi na ich niedoskonałość podlegają one ciągłej weryfikacji i aktualizacji, a w skrajnym przypadku mogą stanowić przedmiot sporu międzynarodowego.(abstrakt oryginalny)
Celem artykułu było określenie roli interesu publicznego w systemie gospodarki przestrzennej. Do jego zrealizowania wykorzystano perspektywę dwóch dyscyplin: prawa i polityki publicznej. Wskazano, że interes publiczny w systemie gospodarki przestrzennej musi być nieodłącznie powiązany z ładem przestrzennym. Ta perspektywa nie jest obecnie wystarczająco uwzględniana przy wykładni przepisów związanych z planowaniem i zagospodarowaniem przestrzennym. W artykule wskazano przepisy wymagające szczególnego podkreślenia w kontekście realizacji polityki przestrzennej powiązanej z dbałością o ochronę interesu publicznego. (abstrakt oryginalny)
Wzrost interesów narodowych i ruchów anty-integracyjnych w Europie stawiają pod znakiem zapytania wyniki kolejnych negocjacji dotyczących wieloletnich ram finansowych UE. Celem niniejszej pracy jest prezentacja ustaleń negocjacji budżetowych dla lat 2007-2013 i 2014-2020 oraz próba wykorzystania teorii gier do przewidywania wielkości i struktury budżetu UE w przyszłości na przykładzie preferencji wybranych aktorów procesu decyzyjnego. W artykule wykorzystano elementy tradycyjnej teorii gier niekooperacyjnych oraz jej rozwinięcie w postaci teorii przejść. Z przeprowadzonej gry między Komisją Europejską a płatnikami netto należy wnioskować, że w kolejnych negocjacjach budżetowych płatnicy mogą początkowo zaakceptować zwiększenie budżetu na Wspólną Politykę Rolną oraz Politykę Spójności (PS), przy czym korzystniejszym dla nich rozwiązaniem byłby wzrost w większym zakresie budżetu PS. Z kolei próby nadmiernego zwiększenia budżetu polityki rolnej w stosunku do PS mogą ostatecznie doprowadzić do zamrożenia przez płatników netto budżetu UE na obecnym poziomie. (abstrakt oryginalny)
Serbia charakteryzuje się niestabilnością polityczną i państwową od początku swojej nowożytnej historii. Problemy z określeniem racjonalnego interesu narodowego, kwestie granic państwa, strategii rozwoju pokazują, że w tym kraju istnieją poważne problemy z utworzeniem syntezy społecznej rozumianej jako "wartość dodana" własnej historii - uczenie się na błędach i wyciąganie właściwych wniosków. Praca stanowi próbę pokazania, dlaczego serbskie elity pozostają nieskuteczne w tworzeniu funkcjonalnego systemu społecznego w dominującym kontekście społecznym (w tym racjonalnie pojętego interesu narodowego jako fundamentalnego warunku stabilności społecznej). (abstrakt oryginalny)
zapewnienie bezpieczeństwa państwa oraz jego obywateli jest jednym z nadrzędnych interesów narodowych RP. Obecna organizacja systemu bezpieczeństwa narodowego RP (SBN RP)jest niedostatecznie uregulowana w przepisach prawnych oraz rozproszona i zawierająca elementy redundante , co czyni go skomplikowanym i nieefektywnym. Konieczne są zmiany w uregulowaniach prawnych oraz opracowanie metodyki transformacji tego systemu.Jako jej podstawa została zaproponowana koncepcja architektury korporacyjnej , której aspekty istotne z punktu widzenia procesu transformacji SBN RP zostały przedstawione w ramach niniejszej publikacji. (abstrakt autora)
The category of a national interest is one of the most popular notions used in international relations. It has a polysemic character and is differently interpreted by various scientific perspectives. The purpose of this article is to provide a brief analysis of selected approaches of the theory of international relations to defining interests and correlating the interpretations of national interests of the Russian Federation performed on their bases. The choice of case study concerning the foreign policy of the Russian Federation is not accidental because in countries aspiring to gain world power the concept of national interest is raised while explaining the motives of decisions taken by their leaders exceptionally often. In this article, Russia's interests will be discussed in reference to the annexation of the Crimea and Russia's actions towards Ukraine. Those events vividly show the specificity of defining the national interests, based on one hand on the pursue to being a powerhouse and understanding the interests in the category of power and, on the other hand, resulting from the political identity of Russian elites. As a result, an assessment of the scientific utility of selected theoretical paradigms and their use in the analyses of Russia's foreign policy will be outlined.(original abstract)
Polityka zagraniczna Francji jest zagadnieniem szczególnie interesującym zarówno dla naukowców, jak i dla szerszej publiki. Francja dość konsekwentnie stara się, wbrew dominującym w stosunkach międzynarodowych trendom, promować swoją wizję świata, zgodną z jej interesami narodowymi. W przypadku obserwatorów z Polski dochodzi do tego niezrozumiała dla nas fascynacja Francji Rosją, a także złożony stan stosunków dwustronnych, na które składają się długa historia, bliskie związki kulturowe, a zarazem trudne relacje polityczne. (fragment tekstu)
W artykule przedstawiono powody utrzymywania przez Stany Zjednoczone i UE sankcji gospodarczych wobec Rosji w świetle teorii konstruktywizmu. Uzasadnienie konieczności takiej polityki opiera się w dużej mierze na postrzeganiu Rosji przez społeczeństwa Zachodu jako państwa niedemokratycznego i potencjalnego agresora. Na tej podstawie kształtowane są priorytety polityki zagranicznej, bazujące na interesie narodowym skonstruowanym w poszczególnych państwach. Także społeczeństwo rosyjskie wyrabia sobie opinię o działaniach Zachodu na podstawie doświadczeń historycznych, podzielając w dużej mierze przekonanie rządzących o dążeniu państw nakładających sankcje do osłabienia Rosji, szczególnie jej pozycji na arenie międzynarodowej. Przyjęta perspektywa konstruktywistyczna pozwala uwzględnić, oprócz uwarunkowań międzynarodowej polityki i motywów gospodarczych, opinię społeczeństw, bardzo istotną dla formułowania interesu narodowego i możliwości kontynuowania przyjętych założeń. Pozwala także odpowiedzieć na pytania badawcze: dlaczego zarówno Stany Zjednoczone, jak i UE utrzymują, a co jakiś czas nawet wzmacniają, sankcje wobec Rosji, mimo ponoszonych strat gospodarczych i politycznych? Dlaczego władze uznają, że leży to w ich narodowym interesie, a w wielu krajach ten pogląd jest podzielany przez dużą część opinii publicznej? (abstrakt oryginalny)
Podpisanie Traktatu ustanawiającego Konstytucję dla Europy, a następnie zahamowanie procesu jego ratyfikacji odbywało się w atmosferze napięcia politycznego i kontrowersji prawnych. Dla autora nie ulega wątpliwości, iż pośpiech w negocjowaniu jego tekstu nie przyczynił się do popularności powstałego dzieła. Niesprzyjające okazały się też sytuacja społeczno-gospodarcza w niektórych krajach tzw. starej Unii oraz słaba polityczna gotowość do rozszerzenia Unii. Zdaniem autora w europejskiej - w tym polskiej - dyskusji na tematy unijne dominuje zbyt często wąsko rozumiany interes narodowy (zwłaszcza niesprawnych gospodarczo państw) oraz przerzucanie się hasłami; emocje i lęk przesłaniają dalekosiężne perspektywy; fachowa i rzeczowa informacja zbyt rzadko dociera do społeczeństw zniechęconych problemami dnia codziennego.
Celem artykułu jest zbadanie interesów i podejść w polityce zagranicznej trzech mocarstw regionalnych - Iranu, Rosji i Turcji na tle konfliktu w Górskim Karabachu w 2020 roku. W badaniu autor weryfikuje tezę, że w efekcie konfliktu ww. państwa zmieniły metody realizacji swoich interesów w regionie na współpracę opartą o instrumenty soft power. Tym samym odeszły od prowadzenia nieprzewidywalnej konfrontacji geopolitycznej. Badanie opiera się na metodach analizy polityki zagranicznej i analizy porównawczej dyskursu politycznego trzech mocarstw regionalnych w zastosowaniu do konfliktu w Górskim Karabachu z wykorzystaniem podejścia Great Power Management (GPM) angielskiej szkoły stosunków międzynarodowych. Autor dochodzi do wniosku, że dominacja interesów narodowych Rosji, Turcji i Iranu, zamaskowana ideowymi koncepcjami w ramach GPM, zasadniczo różni się od zasad multilateralizmu, którymi kieruje się Unia Europejska w ramach liberalnego paradygmatu rozwiązywania konfliktu w Górskim Karabachu.(abstrakt oryginalny)
W artykule przedstawiono ogólne przemiany w polskiej polityce zagranicznej i bezpieczeństwa. Przeanalizowano szczegółowo dwa modele polityki zagranicznej i bezpieczeństwa: model atlantycki i model europejski.
19
Content available remote Foreign Policy in Spanish Literature - an Introduction to Research
63%
Celem artykułu jest przedstawienie wycinka hiszpańskich badań na temat teorii polityki zagranicznej państwa na tle europejskich, amerykańskich i latynoamerykańskich ustaleń. Źródłem analizy były przede wszystkim publikacje Luisa V. Pérez Gila oraz Rafaela Calducha Cervery. Artykuł ten jest wstępem do dalszych badań. Podjęto problemy badawcze zmierzające do odpowiedzi na następujące pytania: 1) Jak hiszpańscy szkolarze definiują politykę zagraniczną i na których badaczy teorii stosunków międzynarodowych się powołują? 2) Jakie fazy i cele polityki zagranicznej wyróżniają? 3) Jak hiszpańscy naukowcy definiują interes narodowy i na których badaczy teorii stosunków międzynarodowych się powołują? Przy pisaniu artykułu wykorzystano metody analizy i krytyki źródeł.(abstrakt oryginalny)
20
Content available remote Interes narodowy i racja stanu a polityka (rozważania pojęciowe)
63%
Pojęcia: interes narodowy, interes państwowy i racja stanu są obecnie dość często i nadmiernie używane na potrzeby tłumaczenia niepopularnych w społeczeństwie decyzji podejmowanych przez różne gremia polityczne, w imię partykularnych interesów. W artykule podjęto próbę wyjaśnienia przedmiotowych pojęć, wykazania ich wspólnych i różnych znaczeń oraz rozumienia w kontekście zapisów ustawy zasadniczej, tj. Konstytucji RP. Wskazano, że we współczesnej rzeczywistości, podstawą planowania i realizacji polityki państwa we wszystkich obszarach jego funkcjonowania (zewnętrznych i wewnętrznych) są: interes narodowy i racja stanu, które powinny być priorytetem rządzących. Doświadczenia minionych lat wskazują, że nie zawsze tak było i jest. Często interes narodowy i racja stanu są wykorzystywane do utrzymania władzy, eliminacji przeciwników politycznych, w imię realizacji partyjnych, nie zawsze narodowych celów. Zaprezentowane przykłady pojęć: interes narodowy, interes państwowy i racja stanu, pozwalają konstatować, że racja stanu to zasada kierowania się interesem państwa, zasada nadrzędna wobec wszystkich innych zasad i celów. Można więc, uogólniając, stwierdzić, że racja stanu jest nadrzędna wobec interesu narodowego/państwowego. Tym samym należy uznać, że racja stanu wymaga stawiania interesu narodowego/państwowego ponad interes obywateli, bowiem interes narodowy/państwowy to cele państwa w zasadniczych sektorach zewnętrznej i wewnętrznej działalności władzy, czyli planowania i realizacji polityki zewnętrznej i wewnętrznej państwa. Zatem interes narodowy/państwowy jest niejako elementem racji stanu. (abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.