Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Uwarunkowania i efekty polityki przemysłowej w świetle neoweberowskiej koncepcji państwa

100%

Białynicki-Birula P., Mamica Ł.

Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu

|

2016

|

nr 449 Ekonomia

40-51

W pierwszej części artykułu przedstawione zostały podstawowe założenia neoweberowskiej koncepcji państwa. Następnie omówiono charakter ewolucji podejścia do definiowania polityki przemysłowej w kontekście założeń wspomnianej koncepcji. Celem badawczym postawionym w części empirycznej opartej o analizę statystyk OECD było zbadanie, który typ państw neoweberowskich odznacza się lepszymi wskaźnikami w zakresie szeroko rozumianych uwarunkowań i efektów funkcjonowania polityki przemysłowej. Jako okres analizy przyjęto lata 2008-2014, a więc uwzględniające reakcję na kryzys światowy z 2008 r. Badania pokazały, iż najlepsza sytuacja w zakresie uwarunkowań i efektów polityki przemysłowej dotyczyła grupy państw określonych mianem rynkowo zorientowanych/urynkawiających (NZP), nieco gorzej radziły sobie państwa z grupy partycypacyjnych modernizatorów (NWS(p)), a najsłabiej państwa określone mianem menedżersko zorientowanych modernizatorów (NWS(m))(abstrakt oryginalny)

2

Neoweberyzm (neo-Weberian state) jako sposób zarządzania w polityce innowacyjnej

100%

Kopyciński P.

Zarządzanie Publiczne / Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie

|

2016

|

nr 3 (37)

26-37

Głoszona ostatnio, zwłaszcza po kryzysie lat 2008-2009, krytyka wykorzystywanych metod koordynacji polityki innowacyjnej (nowego zarządzania publicznego oraz governance) nie znalazła dotychczas odzwierciedlenia w zmianie zapisów dokumentów Unii Europejskiej warunkujących jej realizację. W unijnych opracowaniach preferowany jest mechanizm multi-level governance. Tymczasem jedną z głównych przyczyn niepowodzeń przy wdrażaniu strategii lizbońskiej należy upatrywać w nieuwzględnieniu konieczności funkcjonowania kompetentnej, myślącej długofalowo administracji publicznej. Podejście kładące nacisk na uzależnienie sukcesu wdrażania polityk publicznych od istnienia sprawnej administracji, nawiązujące do dorobku Maxa Webera, jest nazywane neoweberyzmem (neo-Weberian state). Celem niniejszego artykułu jest opisanie neoweberyzmu na tle innych podejść do zarządzania publicznego oraz wskazanie, jakie cechy posiada mechanizm koordynacji działań zbiorowych wykorzystywany przy projektowaniu założeń polityki innowacyjnej. Jako umożliwiający tę ostatnią przedstawiono proces wyodrębniania inteligentnych specjalizacji regionalnych na przykładzie województwa małopolskiego. Następnie zestawiono go z idealnotypicznymi cechami czterech modeli administracji: administracji weberowskiej, NZP, współzarządzania oraz modelu neoweberowskiego. Przeprowadzona analiza wskazuje, że proces ten posiada cechy współzarządzania oraz neoweberyzmu. Można oczekiwać, że podejście neoweberowskie będzie rozpatrywane jako alternatywny mechanizm koordynacji w kontekście planowania polityki innowacyjnej w najbliższych latach. (abstrakt oryginalny)

3

Specyfika krajów neoweberowskich na przykładzie działań podejmowanych w reakcji na globalny kryzys finansowy

84%

Białynicki-Birula P., Klich J.

Zarządzanie Publiczne / Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie

|

2018

|

nr 1 (43)

19-37

Celem artykułu jest zbadanie, w jakim zakresie wyróżnione w klasyfikacji Christophera Pollitta i Geerta Bouckaerta (2011) państwa neoweberowskie (New Weberian States - NWS) różnicowały swoje polityki w reakcji na globalny kryzys finansowy 2007/2008. Artykuł oparty jest na studiach literaturowych (z wykorzystaniem bazy ScienceDirect) i statystykach OECD. W pierwszej części przedstawiane są źródła neoweberowskiej koncepcji państwa, a następnie specyfika polityk publicznych. Zasadnicza część artykułu opisuje polityki państw NWS i Nowego Zarządzania Publicznego (NZP) w reakcji na globalny kryzys finansowy 2007/2008. W konkluzji autorzy stwierdzają, że analizowane państwa (w liczbie 11) w różny sposób i w różnej skali reagowały na globalny kryzys finansowy, a reakcja ta jest w znaczącym zakresie funkcją narodowych modeli kapitalizmu finansowego (Grittersová 2014), które nie pokrywają się z podziałem dokonanym przez Pollitta i Bouckaerta (2011). (abstrakt oryginalny)

4

The Neo-Weberian State Paradigm in the Water and Sewage Sector in Poland

84%

Głuc K.

Zarządzanie Publiczne / Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie

|

2018

|

nr 4 (46)

50-64

Objectives: The main objective of this article is to investigate the current stage of the public management paradigm in the area of the water and sewage sector in Poland. Research Design & Methods: A thorough examination of the current stage of research of the post-New Public Management concepts is followed by empirical analysis of public management paradigms present in the water and sewage sector in Poland. The research hypothesis focuses on a shift from the NPM model towards other paradigms closer to Neo-Weberian State or a hybrid. Analysis of statistical data is supported by additional arguments related to recent publications and legal changes in the sector. Contribution/Value Added: This article is one of the first analyses of the applications of post-NPM paradigms in the water and sewage sector in Poland. A special emphasis is put on the discussion of NWS elements in the paradigm shift taking place in this sector. Implications/Recommendations: The results of the research conducted prove that the NPM model is still in place in the water and sewage sector in Poland, but gradually, in particular as a result of recent changes to legislation and the introduction of more centralised procedures, the NPM model is being supplemented by new elements that are clearly of a NWS origin. While it is visible that these paradigms co-exist at this point, it is necessary to continue research and thorough observations of the sector to investigate the future development of public management in this area. (original abstract)

5

Cykl polityk publicznych w państwie neoweberowskim

84%

Możdżeń M.

Zarządzanie Publiczne / Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie

|

2016

|

nr 3 (37)

62-79

Zakładając, że wyróżnienie bytu zwanego państwem neoweberowskim jest możliwe i pożądane, poniższy tekst podejmuje próbę takiego zdefiniowania elementów cyklu polityk publicznych, by odpowiedź na pytanie o występowanie w danym kraju neoweberowskiego modelu tworzenia polityk publicznych stała się możliwa i użyteczna. Artykuł analizuje dotychczasowe próby zdefiniowania pojęcia neoweberyzmu oraz podejmuje wysiłek ulokowania cech konstytutywnych neoweberyzmu na tle zarządzania biurokratycznego, nowego zarządzania publicznego oraz współzarządzania w kontekście cyklu polityk publicznych. Cykl jest rozumiany w sposób elementarny, z uwzględnieniem czterech etapów: diagnozowania problemów, projektowania, implementacji i ewaluacji polityk publicznych. Po wprowadzeniu w pierwszej części artykułu pojawia się syntetyczne podsumowanie dotychczasowego stanu wiedzy na temat fenomenu neoweberyzmu, wraz ze wskazaniem braku opracowań łączących go z istotną koncepcją cyklu polityk publicznych. Drugą część należy traktować jako główny fragment tekstu i jednocześnie jego wartość dodaną. Stanowi ona próbę zarysowania elementów wyróżniających podejście neoweberowskie w ramach poszczególnych etapów cyklu polityk publicznych. W części trzeciej zostają podane występujące w państwach europejskich przykłady praktyk rządzenia, które można uznać za egzemplifikację podejścia neoweberowskiego w odniesieniu do czterech etapów cyklu polityk publicznych. Artykuł kończy się podsumowaniem. (abstrakt oryginalny)

6

Rola ekonomii społecznej w procesie implementacji neoweberowskiego modelu państwa

67%

Żabiński M.

Ekonomia Społeczna

|

2018

|

nr 2

67-73

Celem artykułu jest analiza wpływu ekonomii społecznej na implementację neoweberowskiego modelu zarządzania publicznego. W oparciu o przegląd literatury przedmiotu sformułowano postulat zależności pomiędzy nierównościami społecznymi, zaufaniem a możliwością zmiany systemu zarządzania publicznego. Dysfunkcje obecnego modelu państwa doprowadziły do ograniczenia jego roli na rzecz rynków, co spowodowało gwałtowny wzrost nierówności społecznych oraz spadek zaufania obywateli wobec demokratycznego państwa prawa. Kształtująca się obecnie koncepcja neoweberowskiego modelu zarządzania publicznego ma na celu wzmocnienie pozycji i roli państwa. W konkluzji artykułu wskazano, że elementem koniecznym zmiany paradygmatu zarządzania publicznego jest wytworzenie mechanizmów, które przywrócą zaufanie wobec instytucji państwa. W powyższym kontekście rozwój i wsparcie, ze strony państwa, dla sektora ekonomii społecznej może być właściwą drogą dla spełnienia tego warunku. (abstrakt oryginalny)

7

Monopolizacja serwisów społecznościowych : zachowania wiodących podmiotów z perspektywy neoweberyzmu

67%

Baran M., Klich J., Woźniak M. A.

Przedsiębiorczość i Zarządzanie

|

2015

|

t. 16, z. 9, cz. 2 Agile-Commerce - zarządzanie w erze cyfrowej

9-24

Artykuł rozpoczyna się zwróceniem uwagi na duże komercyjne znaczenie sieci społecznościowych, po czym przedstawiane są wybrane uwarunkowania układu sił między właścicielami sieci społecznościowych i jej użytkownikami wraz ze wskazaniem na zagrożenia, jakie dla użytkowników sieci mogą stanowić monopolistyczne praktyki właścicieli portali. Sieci społecznościowe są tu traktowane jako dobro publiczne. W końcowej części artykułu wskazuje się, że nurt neoweberowski jest w kontekście problemu zarządzania sieciami społecznościowymi użyteczną perspektywą teoretyczną dla dalszych, pogłębionych badań nad funkcjonowaniem sieci społecznościowych. (fragment tekstu)

8

Mobilność urzędnicza w ujęciu teoretycznym

59%

Świetlikowski Ł.

Studia z Polityki Publicznej / Szkoła Główna Handlowa

|

2016

|

nr 2

153-171

Autor argumentuje na rzecz tezy, że mobilność urzędnicza - odnosząca się do ścieżek karier urzędników państwowych - jest ściśle związana z polityką utożsamianą nie tylko z walką o władzę (dominujące ujęcie politologiczne), ale również z polityką publiczną. Na tym tle analizuje mobilność zawodową urzędników, uwzględniając procesy polityzacji i profesjonalizacji administracji. Bada związek tego zjawiska z systemami służby cywilnej (zamknięty i otwarty) oraz modelami rządzenia (Weberowska biurokracja, nowe zarządzanie publiczne, współzarządzanie/współrządzenie, w tym dobre rządzenie). Określa rodzaj wpływu mobilności na profesjonalizm urzędników i sprawność państwa. W tym celu rozpatruje także typowe wady i zalety mobilności urzędniczej oraz wpływ, jaki na nią samą wywierają politycy. (abstrakt oryginalny)