Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

"Kaleckian economics"

100%

Szeworski A.

Ekonomista

|

1995

|

nr 5-6

849-867

Dnia 17 kwietnia 1995 r. minęło 25 lat od śmierci Michała Kaleckiego. Rocznica ta wydaje się okazją do podsumowania dyskusji toczącej się wokół spuścizny naukowej, którą pozostawił po sobie ten wybitny ekonomista, i uczczenia w ten sposób jego pamięci. Wydaje się to tym bardziej celowe i pożądane, że jego dorobek teoretyczny cieszy się od dłuższego czasu wzmożonym i nie słabnącym zainteresowaniem za granicą. Wyrazem tego jest poważna liczba jego prac wydanych w obcych językach po jego śmierci, w tym angielska wersja 6-tomowej edycji jego Dzieł, opublikowanych w kraju w latach 1979-88, oraz liczne publikacje książkowe i artykułowe autorów zagranicznych nawiązujące do jego poglądów. W rodzimej literaturze ekonomicznej, zwłaszcza od zakończenia wspomnianej edycji Dzieł, brak natomiast przejawów zainteresowania jego dorobkiem, nie wyłączając nowych podręczników akademickich - mimo szczególnej aktualności jego teorii gospodarki kapitalistycznej i gospodarki mieszanej w warunkach przemian systemowych, w których znajduje się obecnie gospodarka polska. (fragment tekstu)

2

Nowa szkoła keynesowska - teoretyczne i polityczne implikacje

100%

Próchnicki L.

Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Studia i Prace Wydziału Nauk Ekonomicznych i Zarządzania

|

2011

|

nr 19 Problemy teorii i polityki makroekonomicznej

67-89

Celem artykułu jest przybliżenie głównych treści teoretycznych nowego keynesizmu (neokeynesizmu), a także ukazanie implikacji, jakie zmodernizowany keynesizm wywarł w ekonomii jako nauce i praktyce, czyli polityce gospodarczej. (fragment tekstu)

3

The New Keynesianism - proclamation of a consensus?

100%

Bludnik I.

The Poznań University of Economics Review

|

2009

|

9

|

nr 1

5-24

The New Keynesianism arose in the mid -1970s and was determined by a variety of the post-war Keynesian research fields, profound changes in economic environment and growing supremacy of the neo-liberal stream in the theory and policy. Far-reaching differentiation of the New Keynesian scientific program made many modern Keynesian models very similar to the typical neoclassical structure. However, such theories as the search in the labour market or the New Keynesian Phillips Curve integrating many different elements typical of the rival schools do not seem to announce a consensus providing a better understanding of the contemporary economic systems. (original abstract)

4

Redukcjonizm w modelach neokeynesowskich

100%

Bludnik I.

Ekonomista

|

2009

|

nr 6

761-774

Program badawczy powstałego na początku lat 70. XX wieku neokeynesizmu został zdominowany przez poszukiwanie mikroekonomicznych uzasadnień dla poważnych, trwałych fluktuacji koniunktury. W tym celu neokeynesiści zaadaptowali, charakterystyczny dla modelu doskonałej konkurencji, redukcjonizm. Równocześnie w modelach neokeynesowskich mamy do czynienia z różnego rodzaju niedoskonałościami systemu, które ze swej istoty negują koncepcję jednostki reprezentatywnej. Wyprowadzanie wniosków zagregowanych przy pomocy prostej sumy (z założenia nieporównywalnych) pojedynczych wniosków, stanowi więc sprzeczność samą w sobie. Dzieląc teoretyczne konstrukcje neokeynesowskie na trzy grupy, a mianowicie: 1. modele niedoskonałej konkurencji oraz heterogeniczności podmiotów, dóbr i/lub transakcji, 2. modele heterogeniczności między homogenicznymi grupami podmiotów, 3. modele continuum homogenicznych podmiotów, pokazano, że zastosowanie metody redukcjonizmu wypacza istotę keynesizmu, pozbawiając go jego oryginalności i odrębności względem podejścia klasycznego. (abstrakt oryginalny)

5

The Analytics of the New Keynesian 3-equation Model

100%

Poutineau J.-C., Sobczak K., Vermandel G.

Economics and Business Review

|

2015

|

1 (15)

|

nr 2

110-129

This paper aims at providing a self contained presentation of the ideas and solution procedure of New Keynesian Macroeconomics models. Using the benchmark "3 equation model", we introduce the reader to an intuitive, static version of the model before incorporating more technical aspects associated with the dynamic nature of the model. We then discuss the relative contribution of supply, demand and policy shocks to the fluctuations of activity, inflation and interest rate, depending on the key underlying parameters of the economy.(original abstract)

6

Nowy keynesizm w strukturze myśli ekonomicznej lat 80. i 90. (część I)

100%

Wojtyna A.

Gospodarka Narodowa

|

1997

|

nr 9

1-15

Autor ogólnie omawia strukturę współczesnej myśli ekonomicznej, którą jest NEK (nowa ekonomia keynesistowska).

7

Nowy keynesizm w strukturze myśli ekonomicznej lat 80. i 90. (część II)

100%

Wojtyna A.

Gospodarka Narodowa

|

1997

|

nr 10

1-18

Autor omawia stosunek nowej ekonomii keynesistowskiej (NEK) do najbliższych jej nurtów, czyli tych, które znalazły się poza nią po zawężeniu definicji, a następnie stara się odpowiedzieć na pytanie, czy i w jakim stopniu uzasadnione jest traktowanie NEK jako części tradycji keynesistowskiej.

8

Negatywna selekcja na polskim rynku kredytów hipotecznych w latach 2007-2009

100%

Bludnik I.

Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny

|

2010

|

nr 3

65-80

Zgodnie z podejściem neokeynesowskim, w obliczu asymetrii informacji wszystkie dobra i podmioty muszą być traktowane identycznie. Prowadzi to do wystąpienia zjawiska negatywnej selekcji. Oferowaniu na rynku gorszej jakości oraz wypychaniu z niego jakości lepszej można zapobiec odpowiednimi ograniczeniami instytucjonalnymi oraz ilościowych. Ilustracją tej neokeynesowskiej teorii, sięgającej swymi korzeniami XVI-wiecznego prawa Kopernika-Greshama, może być sytuacja obserwowana na polskim rynku kredytów hipotecznych w latach 2007-2009. Globalny kryzys finansowy zwiększył ryzyko niewypłacalności polskich kredytobiorców hipotecznych. Aby zapobiec pogorszeniu jakości swych klientów, banki komercyjne wprowadziły ograniczenia cenowe i ilościowe dla wszystkich ubiegających się o środki na zakup nieruchomości. W rezultacie wiele potencjalnie uczciwych i wiarygodnych podmiotów zostało całkowicie wykluczonych z rynku kredytów hipotecznych.

9

Fluktuacje koniunkturalne i ich pieniężne uwarunkowania w ekonomii neokeynesowskiej

100%

Kruszka M.

Zeszyty Naukowe. Seria 1 / Akademia Ekonomiczna w Poznaniu

|

1998

|

nr 267

44-72

Przedstawiono charakterystykę najistotniejszych ujęć objaśniających zjawisko wahań koniunkturalnych i rozważań na temat roli, jaką w tych oscylacjach odgrywają czynniki pieniężne, stworzonych przez ekonomistów nawiązujących w swoich pracach do idei J.M. Keynesa.

10

Bezrobocie keynesowskie

100%

Bludnik I.

Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny

|

2009

|

nr 3

95-110

W obliczu ogromnego zróżnicowania poglądów współczesnych keynesistów (neokeynesistów) posługiwanie się pojęciami "bezrobocie keynesowskie" i "polityka keynesowska" przestaje nieść ze sobą konkretną treść. Program badawczy keynesistów na przestrzeni ponad 70 lat swego istnienia podlegał nieustannej ewolucji i wewnętrznemu różnicowaniu. Na heterogeniczność neokeynesizmu złożyły się trzy zasadnicze przyczyny. Po pierwsze - wielokierunkowość interpretacji Ogólnej teorii Keynesa. Po drugie - nowe zjawiska gospodarcze (np. szoki podażowe, inflacja, stagflacja), wymagające poszerzania programu badawczego o nieznane dotąd obszary. Po trzecie - silny wpływ szkół znajdujących się w tradycji klasycznej (monetaryzm, nowa klasyczna makroekonomia, szkoła realnego cyklu koniunkturalnego), których coraz silniejsza pozycja była impulsem do powstania i rozwoju neokeynesizmu. W obliczu historycznie zdeterminowanej niejednorodności myśli keynesowskiej, wzmocnionej przenikaniem do jej programu poglądów i konstrukcji neoliberalnych, w ramach neokeynesizmu pojawiają się różnorodne definicje bezrobocia oraz propozycje działań z zakresu polityki gospodarczej. Wiele teorii neokeynesowskich dowodzi dominacji raczej bezrobocia dobrowolnego niż przymusowego, a te, które podkreślają niedobrowolność zjawiska bezrobocia, kwestionują długookresową efektywność polityki kierowania popytem. Przykładem konstrukcji neokeynesowskich, w których bezrobocie i wnioski praktyczne wykazują wiele cech neoklasycznych, jest choćby teoria poszukiwań, niejawnych kontraktów, NAIRU i histerezy, neokeynesowskiej krzywej Phillipsa. "Podręcznikowe" hasła, mówiące o bezrobociu keynesowskim i polityce keynesowskiej, stawiające znak równości między Keynesem, postkeynesistami i neokeynesistami, okazują się zatem zwodnicze. Nie oddają one złożoności rozważań neokeynesistów, które przeczą naiwnemu poglądowi o możliwości opisania skomplikowanego systemu gospodarczego jednym prostym, uniwersalnym modelem, łatwym do zidentyfikowania i wyodrębnienia w strukturze myśli ekonomicznej.

11

Michał Kalecki (1899-1970)

84%

Osiatyński J.

Gospodarka Narodowa

|

2006

|

nr Special Issue

15-44

The paper discusses the relevance of Kalecki's theories, both in times when they were originally formulated, and at present. Also some qualities of Kalecki as a scientist, a teacher and a man are shown. First, the main tenets of Kalecki's theory of effective demand are set out in the context of Keynese's theory on the one hand, and the economic orthodoxy of the 1930s on the other hand. This is followed by a comparison of economic paradigm of Kalecki's theory with the respective paradigms of the neoclassical economics, the neoclassical synthesis, and also with the - recently rather popular - concept of "non-Keynesian effects" of fiscal expansion. Discussion of Kalecki's efforts towards rationalization of a centrally planned economy centers on his contributions to: (i) rejection of the "law" that for long gave undisputable foundations for permanent neglect of consumers' needs in economic development, (ii) the methodology of cost-benefit analysis in non-market environment, and (iii) attempts at improvement of the methodology and practice of central planning. The paper sets these contributions in a broader context of economic discussions and policy-making in those times. It also illustrates how some Kalecki's theoretical constructs may be usefully applied to solving some of our present-day problems, notwithstanding their different institutional and economic setting. Finally, Kalecki's contributions to non-inflationary financing of economic development of the Third World Countries are outlined. In March 1968, following attempted political coup and anti-Semitic campaign, that took especially ugly forms in the then Higher School of Planning and Statistics (presently, the Warsaw School of Economics), Kalecki's theories were subjected to unprecedented, non-substance criticism, his friends and students dismissed from their jobs and many forced to emigrate. Kalecki's school of thought was crushed and he himself resigned from his job, to be seen off in his last day in the School by a cloakroom attendant only. Celebrations of a hundred years anniversary of the School tend to leave this and some other shameful episodes in its history in oblivion, and to present a rather hagiographic account of the School's past. We'd better remember them, lest they reappear in the future. (original abstract)

12

Michał Kalecki (1899-1970)

84%

Osiatyński J.

Gospodarka Narodowa

|

2006

|

nr 4

1-30

Kalecki całe życie walczył z dogmatami, od prawa Saya do prawa "planowego, proporcjonalnego rozwoju", nigdy się nie godził na zastępowanie jednej apologetyki inną. Byłby znakomitym kandydatem na laureata Medalu Świętego Jerzego i przykładem uczonego stale pamiętajacego o tej dowcipnej definicji nauki, która przedstawia ją jak zbior twierdzeń, których fałszywości na razie jeszcze nie udowodniono. W istocie w jego nauce i w jego nauczaniu dominował nieustanny sceptycyzm co do naszej wiedzy o otaczającej rzeczywistości. Któryś z jego zagranicznych rozmowców powiedział - Kalecki to dziwny człowiek; skoro tylko zaczniesz się zgadzać z jego poglądami, on sam zaraz im przeczy. Jego zawodowe życie można przedstawić jako pasmo rezygnacji w proteście przeciwko naruszaniu wartości i zasad, które uważał za fundamentalne - od rezygnacji z pracy w 1936 r. w kierowanym przez Edwarda Lipińskiego Instytucie Badania Koniunktur i Cen, w związku z usunięciem z pracy z pozamerytorycznych względow jego dwóch kolegow i współpracowników, aż poprzez rezygnację z pracy w SGPiS - po antysemickiej dintojrze z marca 1968 r. Przede wszystkim liczyły się pryncypia. Taki to był, trochę staroświecki, w życiu codziennym niezwykle wyrozumiały i ciepły, z gorzkim poczuciem humoru i autoironii, trochę jak z Czechowa, Pan Profesor Michał Kalecki. (fragment tekstu)

13

Inflation Goal of Monetary Policy in the neo-Keynesian Model of Economy

84%

Kaźmierczak A.

Studia i Prace Kolegium Zarządzania i Finansów / Szkoła Główna Handlowa

|

2007

|

z. 83

7-20

In current theoretical debates on macroeconomic stabilisation policy, there is some convergence of approaches of neo-Keynesian and neoclassical schools. Both camps share the view that anti-cyclical demand corrections do not increase production in long term. The only effect of global demand stimulation is inflation growth which, in turn, slows down the economic growth. However, contrary to neo-classics, neo-Keynesians are inclined to recommend intervention policy in the case of exogenous external shocks, which reduce global demand in the economy and impede production. Irrespective of the intended economic policy, negative demand shocks bring about unnecessary decline in employment in the economy. The compensatory monetary policy to stimulate global demand can bring about production growth, due to deficiencies of the market mechanism in the contemporary monopolised economies. The deficiencies result from the rigidity of prices and wages. According to the neo-Keynesians monetary policy instruments should be the tool of the intervention policy. The implementation of inflation goal may be reconciled with the active monetary policy of the central bank. (original abstract)

14

Teorie ekonomiczne a proces odrabiania zaległości rozwojowych

84%

Jabłoński Ł.

Zeszyty Naukowe / Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie

|

2010

|

nr 839

53-68

Celem niniejszego artykułu jest zaprezentowanie rozstrzygnięć różnych teorii i koncepcji rozwoju ekonomicznego w zakresie skracania dystansu rozwojowego między krajami rozwijającymi się a rozwiniętymi. W celu usystematyzowania poglądów na temat konwergencji, teorie, koncepcje i modele rozwoju ekonomicznego uporządkowano w ramach dwóch grup. Pierwszą grupę stanowią rozważania ekonomistów włączających się w główny nurt ekonomii, drugą natomiast tworzą poglądy, które wykraczają poza paradygmaty keynesowski i neoklasyczny, czyli są charakterystyczne dla teorii ortodoksyjnych. (fragment tekstu)

15

Koncepcja państwa jako pracodawcy ostatniej instancji w kontekście nowoczesnej teorii pieniądza

84%

Huterski R.

Polityka Społeczna

|

2017

|

nr 9

14-18

Koncepcja państwa jako pracodawcy ostatniej instancji (Employer of Last Resort - ELR) jest na tyle powiązana z nowoczesną teorią pieniądza (Modern Money Theory - MMT), że mogą one stanowić dwa filary jednej idei. MMT ma zapewnić finansową wykonalność ELR, a ELR ma wspomóc stabilność cen w ramach MMT, dzięki ustanowieniu poziomu płacy w tym programie jako najważniejszej ceny w całej piramidzie cen w gospodarce. ELR wspierane przez MMT ma umożliwić uzyskanie społecznego celu pełnego zatrudnienia z równoczesnym zapewnieniem stabilności siły nabywczej waluty krajowej. Wiele szczegółowych założeń ELR i MMT wzbudza duże kontrowersje w świecie naukowym, nawet wewnątrz nurtu neokeynesowskiego, do którego te idee przynależą. Siła kontrowersji wydaje się rosnąć wraz ze zdobywaniem wpływów politycznych przez przedstawicieli ELR i MMT. Są to jednak koncepcje silnie ukształtowane przez specyfikę gospodarczo-społeczną Stanów Zjednoczonych i przez to napotykające bardzo wiele systemowych przeszkód implementacyjnych zarówno w Polsce, jak i w innych krajach Unii Europejskiej. (abstrakt oryginalny)

16

Interwencjonizm a liberalizm - między paradygmatem keynesowskim i neoklasycznym

84%

Bludnik I.

Zeszyty Naukowe / Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu

|

2012

|

nr 230

42-56

Neokeynesowski program badawczy jest niezwykle heterogeniczny. Wynika to przede wszystkim z ogromnego zróżnicowania zainteresowań badawczych, charakterystycznych dla całego paradygmatu keynesowskiego, jak i z licznych wpływów nurtu neoliberalnego. Wiele współczesnych teorii keynesowskich akceptuje wprost takie tradycyjnie klasyczne elementy, jak: dobrowolne bezrobocie, doskonała konkurencja, homogeniczne optymalizujące podmioty gospodarcze, długookresowa równowaga z neutralnym pieniądzem i zrealizowanymi oczekiwaniami, podażowa polityka gospodarcza. Stąd wniosek, że neokeynesizm powinien być postrzegany jako szkoła leżąca na pograniczu dwóch paradygmatów - keynesowskiego i neoklasycznego. To przenikanie się obydwu paradygmatów, którego wyrazem są "hybrydowe" modele neokeynesowskie, nie oznacza jednak, że udało się osiągnąć trwałe porozumienie między opozycyjnymi szkołami głównego nurtu, dowodzące faktycznego postępu naukowego. (abstrakt oryginalny)

17

Oddziaływanie wydatków rządowych na rynek pracy

84%

Krajewski P.

Wiadomości Statystyczne

|

2013

|

nr 1

1-13

W artykule dokonano dekompozycji oddziaływania wydatków rządowych na rynek pracy. Analizę przeprowadzono na podstawie modelu nowej ekonomii keynesistowskiej. Estymacje parametrów modelu wykonano metodą bayesowską na podstawie danych kwartalnych z lat 1995-2010. (fragment tekstu)

18

Makroekonomista jako naukowiec i inżynier

84%

Mankiw N. G.

Gospodarka Narodowa

|

2008

|

nr 4

85-106

Autor przedstawia krótką historię makroekonomii: w jego ocenie ewolucja tej dyscypliny dokonywała się dzięki wysiłkom dwóch grup makroekonomistów: tych, którzy swoją dyscyplinę uznawali za rodzaj inżynierii, i tych, którzy woleli widzieć w niej naukę. Inżynierowie są przede wszystkim ukierunkowani na rozwiązywanie problemów. Celem naukowców jest zaś zrozumienie jak funkcjonuje świat. Zdaniem autora te dwa motywy, choć ze zróżnicowanym nasileniem w różnych okresach, kierowały wysiłkami badawczymi makroekonomistów. Pierwsi makroekonomiści byli inżynierami próbującymi rozwiązywać praktyczne problemy, natomiast ich koledzy po fachu, w ostatnich kilku dekadach, bardziej interesowali się doskonaleniem narzędzi analitycznych i formułowaniem praw teoretycznych.

19

Bezrobocie w świetle współzależności rynkowych - teoria racjonowania a modele neokeynesowskie

84%

Bludnik I.

Prace Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Katowicach

|

2010

|

Dokonania współczesnej myśli ekonomicznej - znaczenie kategorii wyboru w teoriach ekonomicznych i praktyce gospodarczej

387-398

Myśl keynesowska istnieje od ponad 70 lat, ewoluując w wielu - często odległych od siebie - kierunkach i obejmując coraz to nowe obszary badań. Na przestrzeni tych lat keynesizm wielokrotnie zmieniał swe oblicze, ulegając nierzadko bardzo poważnym modyfikacjom. Systematycznie porzucano idee kwestionowane przez rozwój teorii i doświadczenia praktyczne, adaptowano najbardziej nośne dokonania szkół alternatywnych, poszerzano program o kolejne problemy badawcze. Równocześnie jednak w toku tego naturalnego procesu ewolucji zaprzepaszczono wiele cennych osiągnięć myśli keynesowskiej. Jednym z nich było niewątpliwie wypracowane przez Keynesa, a następnie kontynuowane przez keynesizm równowagi i modele racjonowania podejście, zgodnie z którym problem bezrobocia i jego zwalczania należało rozpatrywać z perspektywy równowagi ogólnej. (fragment tekstu)

20

Keynesianism : Mainstream Economics or Heterodox Economics?

84%

Bludnik I.

Studia Ekonomiczne / Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Ekonomicznych

|

2015

|

nr 1 (84)

91-107

W ramach szerokiego programu badawczego określanego wspólnym mianem "keynesizmu" funkcjonują dwie zasadnicze grupy poglądów. Jedna, obejmująca syntezę neoklasyczną z lat 50. i 60. XX w., neokeynesizm oraz nową syntezę neoklasyczną z lat 90., mieści się w ramach głównego nurtu ekonomii. Choć trudno znaleźć mocne ogniwa łączące te poglądy z J.M. Keynesem, to zaliczenie ich w skład głównego nurtu sprawiło, że termin "keynesizm" jest zwykle kojarzony właśnie z ich dokonaniami. Natomiast druga grupa poglądów, obejmująca postkeynesizm, zaliczana jest do ekonomii heterodoksyjnej. Mimo, że wykazuje ona znacznie silniejsze związki z tradycją zapoczątkowaną przez J.M. Keynesa, zyskała "stygmat" podrzędnego, a więc nie mającego większego wpływu na kierunek dyskusji toczących się w środowisku profesjonalistów. Celem artykułu jest zaprezentowanie zasadniczych etapów ewolucji myśli keynesowskiej w kontekście podziału na ekonomię głównego nurtu oraz ekonomię heterodoksyjną. Z uwagi na rolę zwyczajowo przypisywaną każdemu z tych alternatywnych podejść jedna grupa poglądów określanych mianem keynesowskich jest powszechnie traktowana jako poważny grunt do dyskusji o problemach gospodarczych, natomiast druga - choć nazywana tym samym terminem - jest konsekwentnie ignorowana w literaturze przedmiotu. Wykorzystując badania literaturowe i studia porównawcze, w artykule pokazano, że oparcie rozważań na odmiennych założeniach, tworzących nieporównywalne wizje świata sprawia, że niemożliwe jest jakiekolwiek trwałe połączenie obu keynesowskich perspektyw, mimo, że wskazują na to samo źródło inspiracji. Z przeprowadzonej w tekście analizy wynika ponadto, że dominująca pozycja poglądów keynesowskich mieszczących się w głównym nurcie wydaje się jak na razie niezagrożona.(abstrakt oryginalny)