Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 42

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Non-tariff trade barriers
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
Skuteczność barier pozataryfowych wynika głównie z dużej uznaniowości, możliwości różnicowania partnerów handlowych czy łatwiejszej drogi ich wprowadzania, o ile bowiem narzędzia taryfowe wymagają z reguły odpowiednich kroków legislacyjnych w ramach władzy ustawodawczej, o tyle pozataryfowe wprowadzane są na mocy rozporządzeń władzy wykonawczej. Owa łatwość wprowadzania narzędzi pozataryfowych sprawia z kolei, że można je pełniej dostosować do potrzeb i oczekiwań kraju wprowadzającego i funkcjonujących w nim podmiotów, a w razie konieczności - stosunkowo szybko zmienić, rozszerzyć, doprecyzować, zwolnić lub zobowiązać określoną kategorię podmiotów do ich stosowania. Dyskrecja narzędzi pozataryfowych, wsparta dodatkowo możliwością wskazania innego, pozaekonomicznego celu wprowadzenia (np. podyktowanego dbałością ochronę środowiska, ochronę zdrowia i życia ludzi i zwierząt, zapewnienia większego bezpieczeństwa obrotu), pozwala dodatkowo ograniczyć możliwość reperkusji ze strony partnerów zagranicznych, co w przypadku zaostrzenia stosowanych taryf celnych jest niemal zupełnie niemożliwe. (fragment tekstu)
2
Content available remote Selected Aspects of Protectionism of EU Member States in the EU Agri-Food Market
75%
Tendencies in national actions against foreign products currently observed in the European Union indicate protectionism or at least discrimination. The aim of this article is describe economic mechanisms of applying selected import-related policy instruments of Member States and to identify some potential directions of their impact on the functioning of the EU agri-food internal market. The presented mechanisms are related to three situations: (a) hindering the market entry through retargeting of consumer demand; (b) promotion of own products contrary to the fair rules of competition; (c) limiting economic activity of foreign companies. The analyses carried out allowed to identify economic activity areas, where negative effects could reveal and to state that the potential result of these activities may be selective reduction of trade or change of its directions. (original abstract)
Autor artykułu koncentruje się na wskazaniu barier w rozwoju eksportu Unii Europejskiej do Japonii występujących w latach 2000-2009. Tradycyjnie istniejące bariery strukturalne straciły na znaczeniu, a bariery celne również nie stanowią najważniejszej przeszkody. Główne bariery wynikają z zastosowania instrumentów nietaryfowych. Japońskie normy, standardy, procedury certyfikowania, brak uznania dla procedur oceny zgodności dokonywanych przez kraje eksportujące oraz stosowne organy międzynarodowe stanowią skuteczne ograniczenia w rozwoju eksportu UE do Japonii. Ich redukcja skutkowałaby pojawieniem się silnego efektu bogactwa wynikającego ze wzrostu wartości eksportu. (abstrakt oryginalny)
W związku z postępującą od zakończenia drugiej wojny światowej liberalizacją handlu międzynarodowego znaczenie taryf celnych stopniowo spadało. Wraz z pojawieniem się recesji w gospodarce podejmowane były jednak próby powrotu do polityki protekcjonistycznej. W związku z tym rosło znaczenie innych niż cła instrumentów, które wywoływały podobny skutek. W przypadku tzw. środków pozataryfowych (non-tariff barriers) często trudniej jest stwierdzić dyskryminacyjny charakter, a zasady ich stosowania wynikają z wewnętrznych przepisów poszczególnych krajów. W związku z tym ustalenie zmierzenia ich zakresu i skutków oraz sformułowanie na forum Światowej Organizacji Handlu wiążących multilateralnych zasad w tym zakresie jest o wiele trudniejsze niż w przypadku ceł. Celem pracy jest określenie przyczyn stosowania barier pozataryfowych, wskazanie najczęściej wykorzystywanych instrumentów i ocena, jak zmienił się zakres ich wykorzystania, zwłaszcza w ostatnich latach w związku ze światową recesją 2008-2009. (fragment tekstu)
Środki pozataryfowe są w ostatnich latach podstawowymi instrumentami polityki handlowej. Wysokie tempo integracji gospodarki Wietnamu z rynkiem światowym wiąże się z szerokim stosowaniem wspomnianych środków. Narzędzia pozataryfowe odgrywają obecnie mniejszą rolę w polityce handlowej krajów rozwijających się, niż rozwiniętych gospodarczo. Rosnącej otwartości gospodarki Wietnamu towarzyszy zwiększający się stopień dywersyfikacji towarowej i geograficznej obrotów handlowych. Celem opracowania jest ukazanie specyfiki środków pozataryfowych nakładanych na import Wietnamu. Rosnąca rola tych środków w polityce handlowej Wietnamu jest zgodna z tendencjami występującymi w całej gospodarce światowej. (abstrakt oryginalny)
We współczesnej międzynarodowej wymianie handlowej cła okazały się mało skutecznym narzędziem ochrony krajowych producentów. Znaczeniu cel pomniejszał rozwój korporacji transnarodowych i ugrupowań integracyjnych. Od początku lat 70. cła zastępowane są o wiele bardziej efektywnymi i łatwiejszymi do wprowadzenia środkami ochrony rynku, przyjmującymi postać instrumentów para- i pozataryfowych. Stanowią one aktualnie jedną z najbardziej skutecznych metod oddziaływania państwa lub ugrupowania integracyjnego na obrót towarowy z zagranicą. Cła pozostają nadal aktywnym środkiem wśród instrumentów polityki handlowej, pełniąc funkcję ważnej bariery handlu, jednak ich relatywne mała elastyczność, a także ograniczona selektywność powodują, że ich miejsce coraz częściej zajmują różne formy narzędzi nietaryfowych. Instrumenty te mają na ogół bardziej autonomiczny charakter, a ich skuteczność w osiąganiu przyjętych celów protekcyjnych jest przynajmniej zbliżona. Przy tym należy pamiętać, że celem państwa czy ugrupowania integracyjnego powinno być skonstruowanie barier para- i pozataryfowych w taki sposób, aby były jak najbardziej przejrzyste i niedyskryminujące oraz zgodne z ograniczeniami wynikającymi z istniejących umów międzynarodowych, zwłaszcza GATT/WTO. (fragment tekstu)
Przedmiotem artykułu jest definicja barier pozataryfowych w handlu międzynarodowym w ujęciu różnych ekonomistów.
W 2017 r. weszło w życie zawarte w 2014 r. Porozumienie o ułatwieniach w handlu WTO (Trade Facilitation Agreement - TFA), po tym jak zostało ono ratyfikowane przez parlamenty 2/3 krajów członkowskich. Celem TFA jest ułatwienie handlu towarowego i doprowadzenie do obniżenia kosztów transakcyjnych poprzez harmonizację różnorodnych procedur i praktyk, które mają miejsce w międzynarodowej wymianie handlowej. Szacuje się, że w wyniku pełnego wdrożenia TFA eksport światowy będzie wzrastał o ok. 2,7% rocznie, a globalny PKB o ok. 0,5%. Znacznie większe niż przeciętne korzyści mogą osiągnąć kraje rozwijające się, które ponadto w zakresie wdrażania TFA potraktowane zostały priorytetowo i uzyskały na ten cel pomoc finansową. Można ocenić, że oprócz efektów ekonomicznych TFA stanowi ważny wkład w kształtowanie wielostronnego systemu handlowego(abstrakt oryginalny)
9
Content available remote The Significance of Borders in Georgia-UE Trade Relations
75%
Artykuł przedstawia ocenę szczelności granic na aktualnym etapie współpracy między Gruzją a WE przygotowaną w oparciu o analizę handlu i reform polityki handlowej. Przedstawione rozważania skupiają się na strumieniach handlu i polityce handlowej. Słowa kluczowe: handel między Gruzją a WE, granice, bariery handlowe.(abstrakt oryginalny)
Artykuł porusza problematykę szans i zagrożeń wynikających z ewentualnego zawarcia Umowy o Transatlantyckim Partnerstwie Handlowym i Inwestycyjnym pomiędzy Unią Europejską a USA. W pierwszej części artykułu przedstawia się możliwe korzyści dla unijnych eksporterów produktów mleczarskich, produktów mięsnych, wina, cukru i oliwek. Korzyści te wydają się być iluzoryczne nawet przy ograniczeniu tzw. barier pozataryfowych. Z drugiej strony, wiele rynków w Unii Europejskiej odczuwałoby istotne zakłócenie równowagi na skutek eksportu amerykańskiego. Dotyczyłoby to przede wszystkim rynków wołowiny, zbóż, drobiu, izoglukozy i biopaliw. Autor zwraca też uwagę na różnice standardów bezpieczeństwa żywności oraz poziomów wsparcia, co rzutuje na ochronę konsumentów europejskich i konkurencyjność producentów w krajach UE, gdyby porozumienie TTIP miało być realizowane.(abstrakt oryginalny)
11
63%
Alongside the global tariff liberalization, a growing body of evidence demonstrates the rise in the use of non-tariff measures (NTMs), which suggests a substitution effect between these two import policy instruments. Yet, detailed economic data reveals that in countries with lower tariff rates (developed countries), the use of NTMs is significantly lower compared to developing countries, which implies a possible complementary effect between tariffs and NTMs across nations. Using a dataset of Kee, Nicita and Olarreaga (2009) on ad valorem tariff equivalents of NTMs, at a very disaggregated product level, this paper explores the determinants of NTMs and their substitutability/complementarity relations with tariff barriers. While exploiting the country variation, it demonstrates the decreasing trend of substitutability between the two import policy instruments with the rise in economic development. In particular, a significant complementarity correlation exists between the two trade measures among the wealthiest nations, implying a stronger commitment to freer trade. (original abstract)
W czerwcu 2009 r., po latach dyskusji, Unia Europejska rozpoczęła negocjacje z Kanadą w sprawie utworzenia strefy wolnego handlu (SWH). Kanada jest jednym z partnerów handlowych UE2, z którym wymiana handlowa nie odbywa się na warunkach preferencyjnych, lecz na zasadach GATT/WTO. Idea utworzenia SWH wpisuje się w nową strategię Unii, przewidującą zawieranie dwustronnych porozumień handlowych równolegle do procesu rokowań wielostronnych Światowej Organizacji Handlu (WTO). Porozumienia dwustronne pozwalają bowiem uregulować stosunki w sferach nieobjętych kompetencjami WTO (tzw. porozumienia WTO plus). Według wstępnych założeń, umowa - oprócz dziedzin objętych porozumieniami WTO (m.in. handel towarami i usługami, handlowe aspekty własności intelektualnej i inwestycji, bariery techniczne) - obejmie takie dziedziny, jak: zamówienia publiczne, polityka konkurencji, rozwiązywanie sporów, współpraca regulacyjna (dla zapobiegania nowym barierom prawnym, administracyjnym i technicznym), przepływ siły roboczej (w tym wzajemne uznawanie dyplomów i kwalifikacji) oraz zrównoważony rozwój (np. skuteczne wprowadzanie w życie prawa pracy i przepisów ochrony środowiska. (fragment tekstu)
Bariery pozataryfowe mają coraz większy wpływ na zmiany konkurencyjności gospodarek. Barierami są m.in. przepisy fitosanitarne, normy techniczne, regulacje administracyjne. Ich rola w handlu światowym rośnie, gdyż kraje rozwinięte wprowadzają coraz więcej utrudnień w wymianie. Autorka omawia ich znaczenie dla konkurencyjności gospodarki, zwłaszcza polskiej. Analizuje też negocjowaną umowę TTIP oraz jej przewidywane skutki.(abstrakt oryginalny)
W 2013 r. Unia Europejska oraz Japonia rozpoczęły rokowania na temat kompleksowego po-rozumienia handlowego, którego celem jest utworzenie wspólnej strefy wolnego handlu. Nowa umowa powinna regulować szeroki zakres kwestii gospodarczo-handlowych odnoszących się nie tylko tradycyjnie do taryf celnych, handlu towarowego i usługami, ale także w szerokim ujęciu do barier o charakterze pozataryfowym, bezpośrednich inwestycji zagranicznych, ochrony własności intelektualnej, polityki konkurencji czy zamówień publicznych. Z perspektywy unijnej podjęte rokowania i negocjowane porozumienie są szansą na zwiększenie otwartości japońskiego rynku dla europejskich eksporterów i inwestorów oraz zniesienie wielu istniejących barier pozataryfowych, mających negatywny wpływ na rozwój handlu i inwestycji. Celem artykułu jest próba zdefiniowania najważniejszych barier/wyzwań w dostępie europejskich towarów, usług i inwestycji do japońskiego rynku. Ogólne wnioski wynikające z przeprowadzonej analizy wskazują, iż istniejące bariery w dostępie do rynku Japonii mają głównie charakter pozataryfowy (przy relatywnie niskich cłach w japońskim imporcie towarów z UE). Są one przy tym największym wyzwaniem dla europejskich negocjatorów w zakresie poprawy dostępu do japońskiego rynku, a ustalenie zasad w tym zakresie pozostaje jedną z najważniejszych przeszkód na drodze do osiągnięcia porozumienia UE-Japonia. (abstrakt oryginalny)
Celem artykułu jest określenie zakresu wykorzystania barier pozataryfowych w światowym handlu produktami rolno-spożywczymi w 2020 roku. W badaniach wykorzystano dane Konferencji Narodów Zjednoczonych ds. Handlu i Rozwoju (UNCTAD) oraz Global Trade Alert. Posługując się metodyką opracowaną przez UNCTAD i WTO, wyznaczono trzy wskaźniki opisujące wykorzystanie barier pozataryfowych w handlu, tj. indeks częstości, indeks pokrycia i wskaźnik powszechności. Zmierzono także liczbę preferencji handlowych i restrykcji handlowych zastosowanych przez największych światowych eksporterów i importerów produktów rolno-spożywczych. Na podstawie zrealizowanych badań można stwierdzić, że zakres wykorzystania środków protekcji pozataryfowej w światowym handlu produktami rolno-spożywczymi jest dużo większy niż w innych branżach. W krajach prowadzących wysoce protekcjonistyczną politykę handlową, takich jak Brazylia, Chiny, Indie, Indonezja, Kanada, USA i Wietnam, środki pozataryfowe stosowano w odniesieniu do wszystkich linii taryfowych i całej wartości importu. W największym zakresie instrumenty protekcji pozataryfowej były stosowane w handlu nieprzetworzonymi produktami pochodzenia roślinnego, takimi jak zboża, nasiona i owoce oleistych, owoce i warzywa, oraz produktami mleczarskimi. Wśród krajów najczęściej wprowadzających restrykcje handlowe wobec swoich partnerów, a zarazem najbardziej narażonych na działania odwetowe z ich strony, znalazły się trzy kraje: UE, USA i Chiny.(abstrakt oryginalny)
This work aims to show key provisions and importance of new-generation trade agreements made by the European Union on the example of the agreement with Vietnam. Empirical research centred around an agreement signed between the EU and Vietnam, which is the third new-generation trade agreement entered into by the EU with an Asian country, following an agreement with the Republic of Korea and Singapore. The agreement with Vietnam introduced liberalisation covering almost the entire mutual trade (goods), also providing for the liberalisation of services and eliminating certain non-tariff barriers. Due to a word limit applicable to this article, the research into the importance of the agreement to the EU-Vietnam trade relations was limited mainly to trade in goods. Having considered the fact that relatively too short period of time has elapsed since the entry into force of the agreement, it is not possible to comprehensively assess its importance to bilateral trade relations, especially in a long-term perspective. Such research should be continued in the future. In particular, this concerns research into the effects of liberalisation of mutual trade after the end of transition periods applicable to the elimination of barriers to trade - seven years for the European Union and ten years for Vietnam respectively. Following more than a year since the signature of the agreement, it can be claimed that the EU's imports from Vietnam have increased considerably, which not only led to the greater negative balance of mutual trade, but also resulted in greater trade volumes for selected goods, and consequently, this may entail the elimination of certain barriers to mutual trade on the entry into force of the agreement. In this article, a descriptive and comparative method was employed, domestic and foreign literature sources were used and the provisions of the EU-Vietnam agreement and legal acts of the EU secondary legislation in the form of regulations were referred to. (original abstract)
17
Content available remote Trade Policy Barriers: An Obstacle to Export Diversification in Eurasia
63%
Despite trade liberalization efforts made by Eurasian countries, the export structure of the region shows significant levels of concentration across export destinations. To shed light on this observation, this research analyzes trade policy barriers in Eurasia, East Asia and the Pacific, and the European Union. Using the most recent data from sources including the World Trade Organization, the United Nations, and the World Bank - including the Overall Trade Restrictiveness Indices, the Services Trade Restrictions Database, and the Temporary Trade Barriers Database - the role of tariffs, non-tariff measures, temporary trade barriers, trade agreements, and trade barriers in services are explored to explain the lack of diversification by destination. Several conclusions can be drawn from the analysis. First, China, Korea, and Japan, as well as the European Union, impose high levels of protection on products of animal origin, which may explain the lack of Eurasian export diversification toward the East Asia and the Pacific and the European Union regions. It also highlights the potential benefits of diversifying the structure of production in Eurasia toward more sophisticated and technologically intensive goods. Second, the East Asia and the Pacific region (especially China) appears to be more protectionist than the European Union, suggesting a greater challenge for Eurasian countries in diversifying exports to the destination. And third, few or no regional trade agreements exist between Eurasian countries and countries in the European Union or East Asia and the Pacific. (original abstract)
18
Content available remote The Evolution of the Agricultural Protectionism and its Measures
63%
The aim of the article was to present the premises and evolution of protectionism in agricultural trade and to show the changes in significance of tariff and non-tariff barriers of intervention for the trade in agricultural products. The abolition of customs duties entails an increase in the number and the role of non-tariff barriers in trade policy applied by individual countries. The factors determining the degree of intensity in the use of protective instruments include the level of GDP per capita. In the agri-food sector, an intensified protectionism can be observed along with an increased degree of economic development. In spite of the fact that richer countries declare their support for free trade, they take intense actions to protect their domestic production from the competitive imports and are unwilling to abandon this policy, which can be observed e.g. in prolonged negotiations on further liberalisation of world agricultural trade in the WTO forum. (original abstract)
Omówiono wyniki wybranych badań, które traktują o kosztach transakcji międzynarodowych. Przedstawiono dane dotyczące czasu i kosztów odprawy celnej w imporcie w wybranych krajach świata. Przybliżono problemy związane z dokumentacją transakcji międzynarodowej i dostosowaniem produktu do standardów rynku importera.
20
Content available remote The Agreement on Technical Barriers to Trade : is it working for business?
63%
International differences in technical requirements, product standards and conformity assessment procedures create major barriers to international trade. The Agreement on Technical Barriers to Trade is intended to reduce the impact of these differences on trade. The major emphasis has been on promoting the convergence of national requirements through mutual notifications. This has not been an especially effective approach since governments and businesses often have major commitments to existing requirements and procedures. A more effective approach would be to promote international acceptance of a rebuttable presumption that the various sets of national product requirements, although different, provide equivalent levels of protection. (original abstract)
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.