Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 56

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Nowy Jedwabny Szlak
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
Artykuł podejmuje analizę stanowiska Niemiec wobec międzynarodowych implikacji zacieśnienia współpracy Chin z Rosją w drugiej dekadzie XXI wieku. Składa się on z trzech części:- Chiny i Rosja jako partnerzy Niemiec;- Niemcy wobec zacieśnienia współpracy Rosji z Chinami;- Rola Chin oraz Rosji w przekształcaniu systemu międzynarodowego w kontekście strategicznych interesów i celów Niemiec.Zasadnicza teza artykułu brzmi: Niemcy jako pierwszoplanowe państwo UE o interesach globalnych posiadają rozbudowaną współpracę z Chinami i Rosją, które jako państwa autorytarne działają w kierunku przekształcenia neoliberalnego systemu międzynarodowego na czele z USA w systemie multilateralnym. Oba kraje poprzez zacieśnienie współpracy polityczno-militarnej oraz gospodarczo-handlowej zmierzają do zwiększenia własnej roli międzynarodowej oraz osłabienia roli i pozycji USA. Ważnymi strategiami długofalowego rozwoju obu krajów są: Chin - Nowy Jedwabny Szlak (2013) oraz Rosji - Unia Euroazjatycka (2015). Procesowi postępujących międzynarodowych zmian układu sił towarzyszy szereg zagrożeń, napięć, konfliktów oraz innych wyzwań w skali globalnej, regionalnej oraz lokalnej. Poważnym wyzwaniem dla Zachodu jest polityka nowej administracji amerykańskiego prezydenta Donalda Trampa, która od 2017 r. preferuje własne interesy USA, zarówno w stosunku do Chin i Rosji, jak też wobec swoich partnerów oraz sojuszników transatlantyckich w UE oraz NATO. Prowadzi to również do narastania znacznych kontrowersji politycznych i gospodarczych między Niemcami a USA. (abstrakt oryginalny)
Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie wpływu działań podejmowanych w ramach ogłoszonej przez Chiny w 2013 r. koncepcji Nowego Jedwabnego Szlaku na rozmiary inwestycji zagranicznych podejmowanych w krajach należących do Stowarzyszenia Narodów Azji Południowo-Wschodniej, a przez to na wzrost ich atrakcyjności inwestycyjnej. Artykuł składa się z dwóch części: teoretycznej oraz empirycznej. Część teoretyczna poświęcona została wyjaśnieniu pojęcia atrakcyjności inwestycyjnej, natomiast w części empirycznej zaprezentowano informacje i dane statystyczne wskazujące na wzrost atrakcyjności inwestycyjnej krajów ASEAN w związku z ich uczestnictwem w koncepcji Pasa i Szlaku. Podejmowane w nich inwestycje, w szczególności chińskie, mają przyczynić się przede wszystkim do rozbudowy infrastruktury i tym samym do zwiększenia zainteresowania inwestorów lokowaniem działalności w tym regionie.(abstrakt oryginalny)
3
Content available remote Środkowoeuropejskie aspekty Nowego Jedwabnego Szlaku
100%
Artykuł jest efektem analizy naukowej dokumentów, opracowań monograficznych i periodyków naukowych oraz prasy. Jego celem jest naukowa analiza wszelkich aspektów chińskiego zaangażowania przez realizację koncepcji Nowego Jedwabnego Szlaku w politykę państw Europy Środkowej i Wschodniej, Unii Europejskiej i Rosji. Problemem zasadniczym analizy jest próba identyfikacji wspólnych interesów w trójkącie Chiny - Unia Europejska - Europa Środkowo-Wschodnia, ze szczególnym uwzględnieniem interesów Polski. (abstrakt oryginalny)
Nowy Jedwabny Szlak, a właściwie Inicjatywa Pasa i Drogi (IPD) to chińska inicjatywa mająca na celu ułatwienie handlu międzynarodowego między Chinami i Europą oraz Afryką, budowę nowego międzynarodowego ładu gospodarczego i systemu bezpieczeństwa. W IPD zaangażowanych jest obecnie ponad 60 państw należących do różnych ugrupowań gospodarczych, charakteryzujących się różnym poziomem rozwoju gospodarczego i otwartości ekonomicznej.Wiele odnóg lądowego Nowego Jedwabnego Szlaku biegnie przez państwa należące do Euroazjatyckiej Unii Gospodarczej (EAUG). W tym głównie korytarz transsyberyjski będący północną odnogą Szlaku, który rozwija się w sposób najbardziej dynamiczny i jest w największym stopniu eksploatowany spośród wszystkich kolejowych połączeń między Chinami i Europą. Euroazjatycka Unia Gospodarcza i funkcjonująca w jej ramach unia celna między Białorusią, Kazachstanem i Rosją teoretycznie powinny umożliwiać łatwy tranzyt towarów między Europą i Azją. Znacznie lepsza, niż w przypadku pozostałych odnóg kolejowych IPD, infrastruktura transportowa wydaje się być dodatkowym atutem. Niestety czynniki polityczne i embargo nałożone przez Rosję na wiele towarów pochodzących z Europy Zachodniej, znacznie ograniczają możliwości wykorzystania tego szlaku transportowego.Celem artykułu było zbadanie potencjału Euroazjatyckiej Unii Gospodarczej jako elementu Inicjatywy Pasa i Drogi. Ocena możliwości wykorzystania biegnącego przez terytorium EAUG korytarza transportowego w ramach IPD, a także identyfikacja głównych determinant, które w przyszłości będą oddziaływały na rozwój biegnących przez EAUG korytarzy transportowych i logistycznych. (abstrakt oryginalny)
Chińska inicjatywa pn. Nowy Jedwabny Szlak (NJS) obejmuje sieć korytarzy kolejowych i morskich łączących Chiny z Europą. Jeżeli zostanie zrealizowana, będzie jednym z największych przedsięwzięć logistycznych naszych czasów. Rozwój tych korytarzy stworzy nowe warunki do transportu towarów i rozwoju globalnych łańcuchów dostaw. Można antycypować, że wraz z ich rozwojem nastąpi istotny wzrost transportu kontenerowego. Rozwój korytarzy kolejowych spowoduje przesunięcie części ładunków kontenerowych, dla których istotny jest czas dostawy, z transportu morskiego na rzecz kolejowego i intermodalnego. W artykule przeprowadzono benchmarking transportu kontenerowego krajów Europy Środkowo-Wschodniej jako potencjalnych uczestników NJS. Analiza miała na celu zbadanie potencjału w obszarze transportu kontenerowego badanych krajów, porównanie ich i wskazanie liderów, u których należy poszukiwać najlepszych praktyk w tym zakresie. Na podstawie wyników analizy wskazano kraje, które mają największe szanse na odegranie istotnej roli w tej inicjatywie w obszarze transportu kontenerowego(abstrakt oryginalny)
6
Content available remote The Evolution Of China's Economic Engagement in Central and Eastern Europe
75%
Przedmiot i cel pracy: Celem tego badania jest ocena partnerstwa gospodarczego między Chinami oraz Europą Środkową i Wschodnią (CEE). Ocenia ono politykę gospodarczą, odkąd współpraca w regionie rozpoczęła się w postaci procesu 17+1. Badanie ocenia sukces i porażkę zaangażowania gospodarczego Chin w 17 krajach CEE i regionie bałkańskim. Niniejszy artykuł bada wzmocnienie relacji w krajach CEE dla rozwoju gospodarczego. Przygląda się powiązaniom dyplomatycznym, więzom handlowym i inicjatywom gospodarczym, oraz bada stosunki Chin z innymi krajami CEE. Celem artykułu jest zbadanie geograficznej dystrybucji gospodarczego wpływu Chin na kraje CEE. Materiały i metody: Techniką porównawczą szeroko stosowaną przez prasę, media, think tanki i komunikację jest analiza treści. Istnieją oficjalne statystyki z szerokiej gamy instytucji (Chińscy Obserwatorzy w Europie Środkowej i Wschodniej (CHOICE), IMF, OECD, Komisja Europejska, Unia Europejska, statystyki krajów CEE i Europejska Służba Działań Zewnętrznych). Wyniki: Najnowszy wynik wskazuje, że chińska polityka gospodarcza nie osiąga większego sukcesu niż cele spodziewane w krajach CEE. Wnioski: Wpływ gospodarczy Chinna kraje CEE jest względnie mały. Kraje Europy Środkowej i Wschodniej są wysoce zależne od stosunków handlowych i inwestycyjnych z państwami rozwiniętymi, głównie członkami UE, podczas gdy Chiny stanowią niewielki udział.(abstrakt oryginalny)
7
Content available remote China's Economic Development and the Concept of Building the New Silk Road
75%
Celem artykułu jest przybliżenie historii funkcjonowania jedwabnego szlaku oraz współczesnej koncepcji jego reaktywacji. W artykule przedstawiono poziom rozwoju gospodarczego Chin oraz rosnące wyniki wymiany handlowej pomiędzy krajami Azji i Europy jako potwierdzenie słuszności budowy Nowego Jedwabnego Szlaku. W artykule przedstawiono również rolę Polski, która dzięki uruchomionym połączeniom kolejowym z Chinami, może w przyszłości odegrać znaczącą rolę jako państwo buforowe dla Europy zachodniej.(abstrakt oryginalny)
Wstęp: Inicjatywa Jednego Pasa i Drogi otwiera wiele możliwości rozwoju dla krajów Europy Środkowo-Wschodniej. Niektóre z nich są związane z możliwością budowy centrum logistycznego w tym rejonie. Dla Polski taka inwestycja przyniosłaby wiele korzyści, nie tylko z powodu rozwoju infrastruktury, ale także z tytułu przyśpieszenia wzrostu gospodarczego i tworzenia nowych miejsc pracy. W tym kontekście kluczowa staje się rola i lokalizacja takiego centrum logistycznego. Ze względu na nowość zagadnienia, zauważa się znaczny niedobór artykułów naukowych związanych z tą kwestią. Celem naukowym niniejszego artykułu jest wypełnienie istniejącej luki, określenie roli jaką powinno spełniać polskie centrum logistyczne na Nowym Jedwabnym Szlaku, przedstawienie najbardziej perspektywicznych przyszłych lokalizacji, a także sformułowanie opinii na temat jego najkorzystniejszej lokalizacji.Metody: Jest to artykuł poglądowy o charakterze teoretycznym. Zastosowana metoda polega na analizie źródeł literaturowych. Ponieważ kwestia budowy i lokalizacji w Polsce międzynarodowego centrum logistycznego na Nowym Jedwabnym Szlaku jest nowa, istnieje ograniczona liczba artykułów naukowych i tylko w języku polskim, poświęconych temu zagadnieniu. Z tego względu autorki oprócz prac naukowych wykorzystały także źródła internetowe.Wyniki: W niniejszym artykule zaprezentowano klasyfikację centrów logistycznych oraz omówiono czynniki brane pod uwagę przy wyborze lokalizacji dla takiej inwestycji. Omówiono zalety i wady potencjalnych lokalizacji oraz tę najbardziej prawdopodobną.Wnioski: Stanisławów (zlokalizowany między Warszawą a Łodzią) jest najbardziej prawdopodobną lokalizacją dla międzynarodowego centrum logistycznego obsługującego NSR w Polsce. Inne obiekty, takie jak Łódź, Gdańsk czy Gorzyczki, mogłyby pełnić rolę pomocniczych, regionalnych centrów dystrybucyjnych. (abstrakt oryginalny)
9
75%
International trade is rapidly changing. Global trade agreements are replaced by regional agreements. The China's GDP is decreasing resulting in lower level of China's exports, which so far used mainly sea transport. The sea transport experiences glut in transport capacity, which, with the the falling GDP of China, may result in subsequent bancrupties of ship owners, high costs and uneffectiveness of sea ports. Moreover sea freight takes a long time and is connected with long transshipments in ports. Rail transport is much more efficient due to the considerably smaller batches of goods. However, creating "one belt" connecting China and Europe is required. The existing railway corridor, the so called "new silk road" runs through north Kazakhstan, Russia, Belarus and Poland to Western Europe. Its capacity level is insufficient. Creating a new projected railway corridor running through Central Asia, the Caspian Sea, Azerbeijan, Georgia, the Black Sea and the Ukraine to the European Union. (original abstract)
10
Content available remote The New Silk Road: Seeking Opportunities for Polish Exports in the Chinese Market
75%
The paper presents preliminary studies related to the problems of the New Silk Road and its influence on the Polish economy. The aim of the report is to define tendencies in the trade exchange between Poland and China and to evaluate the capacity of Polish exports to the Chinese market. The paper tries to answer the question whether the contemporary structure of Polish exports to the Chinese market allows for the full use of the potential of the Middle Kingdom market. In the study, the indicative trade potential was used. (original abstract)
Przyjmując za Henrym Kissingerem tezę, że świat wszedł po 1989/1991 roku w okres przejściowy od świata dwubiegunowego poprzez obecny świat jednobiegunowy (hegemonii Stanów Zjednoczonych) po świat wielobiegunowy, po nim następujący, należy zgodzić się z tezą, że okres przejściowy musi cechować się daleko idącą dynamiką przemian. Przeanalizowno polskie próby usytuowania się w świecie okresu przejściowego, dokonano analizy uwarunkowań zewnętrznych i wewnętrznych polskiej polityki zagranicznej w tym czasie, a następnie wkomponowano je w analizę wybranych polskich inicjatyw regionalnych okresu przejściowego. Skoncentrowano się przy tym na czterech głównych inicjatywach, czyli na współpracy Wyszehradzkiej, "Formacie bukaresztańskim", Trójmorzu i na podjętym przez Polskę środkowo-wschodnioeuropejskim fragmencie chińskiej inicjatywy Nowego Jedwabnego Szlaku, znanym jako inicjatywa "16+1". (abstrakt oryginalny)
Rosja i Chiny implementują projekty Eurazjatyckiej Unii Gospodarczej i Nowego Jedwabnego Szlaku od początku obecnej dekady. W tych przedsięwzięciach oba państwa stosują dwa odrębne zestawy praktyk dla budowy swoich wpływów. Rosja jest zainteresowana utworzeniem wyłącznej strefy wpływów w przestrzeni poradzieckiej. Celem jest wzmocnienie statusu mocarstwowego i zabezpieczenie prymatu w regionie. Chiny z kolei budują wpływy gospodarcze, nieograniczone z góry do określonego terytorium. Pekin dąży do zwiększenia swojej obecności gospodarczej za granicą oraz ukrycia swojej ekspansji gospodarczej za fasadą multilateralizmu. Te różnice w obu projektach budowy wpływów czynią chińsko-rosyjską rywalizację w Azji Centralnej mało prawdopodobną.(abstrakt oryginalny)
Kiedy w 2013 r. Chińczycy po raz pierwszy zaprezentowali koncepcję budowy Nowego Jedwabnego Szlaku (NJS), sieć kolejowych połączeń miała prowadzić przez Polskę leżącą na odcinku najkrótszego lądowego połączenia Chin z Europą Zachodnią. Od samego początku ważnym punktem na planowanej trasie była Łódź - czwarte co do wielkości oraz trzecie pod względem liczby mieszkańców miasto w Polsce. Dzięki dogodnej lokalizacji oraz dużemu potencjałowi kreatywnemu to właśnie Łódź, jako silny ośrodek gospodarczy i akademicki, dostała szansę na wyspecjalizowanie się w szerokim spektrum usług logistycznych. W prezentowanym artykule autorki spróbują ocenić przebieg dotychczasowej współpracy władz miasta z partnerami z Chin oraz zidentyfikować mocne i słabe strony Łodzi w kontekście dalszej współpracy z Państwem Środka, jak również w odniesieniu do planów rozwojowych ośrodka na najbliższą przyszłość. (abstrakt oryginalny)
W drugiej dekadzie XXI w. nastąpiła zdecydowana intensyfikacja zainteresowania chińskich władz regionem Bliskiego Wschodu. Stał się on jednym z priorytetowych obszarów lokowania chińskich inwestycji, realizacji interesów i celów w polityce zagranicznej Pekinu. Taki stan rzeczy wynikał z kilku przesłanek. Przede wszystkim na początku drugiej dekady XXI w. do władzy doszła tzw. piąta generacja przywódców z Xi Jinpingiem na czele, który porzucił strategię low profile, a priorytet przyznał realizacji Chinese Dream. Jako wiodący cel wskazał odbudowę Wielkich Chin - zmodernizowanego i przeżywającego renesans nowoczesnego państwa, które posiada wpływy w różnych częściach globu, w tym również na Bliskim Wschodzie. Zainteresowanie Pekinu regionem bliskowschodnim zostało wówczas skoncentrowane wokół kilku determinant, w tym przesłanek gospodarczo-technologicznych (importu ropy naftowej), chłonności nowinek technologicznych (m.in. 5G i kooperacji z Huawai) przez państwa regionu, czy ich położenia na trasie Nowego Jedwabnego Szlaku. Żeby osiągnąć zamierzone cele w regionie Bliskiego Wschodu Pekin musi sprostać jednak konkurencji ze strony Stanów Zjednoczonych, co sprowadza się do kooperacji Pekinu z niemal wszystkimi podmiotami w regionie, w czym deklasuje USA. Co więcej, Chiny przyjęły strategię niezaangażowania militarnego na Bliskim Wschodzie i nieopowiadania się w sposób zdecydowany po żadnej ze stron konfliktu. Pax Americana vs. Pax Sinica w trzeciej dekadzie XXI w. stanie się zatem stałą determinantą kształtującą bliskowschodni układ sił, przy permanentnej intensyfikacji chińskich wpływów w regionie. (abstrakt oryginalny)
One of the key factor for local development is an advantageous localization in terms of transportation, especially along or on the crossroads of major transport corridors. One of such corridor on the Eurasian continent is the New Silk Road which crosses Polish-Belarusian border in Terespol, where in Małaszewicze complex of intermodal terminals is located. The aim of this study was to verify the impact of this corridor on the evolution of the TFL sector in the Terespol rural and municipal communes in relation to theirs socio-economic growth. Conducted analysis confirmed sings of that the New Silk Road may be consider as a driving force for development in local scale.(original abstract)
16
75%
Jedwabny Szlak jest głównym ogniwem między głównymi uczestnikami dawnych cywilizacji na trzech kontynentach Eurazji. Iran jest jednym z krajów, które korzystają z zalet tranzytu ze względu na położenie geograficzne. Wraz z rozwojem sieci transportowej oraz sprawną komunikacją, Iran może korzystać z tych relacji z 15 krajami poprzez swoje granice. To z kolei jest bardzo korzystne dla powiązań między państwami Azji Środkowej i państwami Zatoki Perskiej, a także nawiązania stosunków handlowych między Azją Wschodnią a krajami europejskimi przez Iran. Podobnie rozwój stosunków gospodarczych, dwustronne i wielostronne porozumienia handlowe, wspólne inwestycje w przemyśle stalowym, petrochemicznym, rafineryjnym, wodno-elektrycznym i hotelarskim oraz utworzenie strefy wolnego handlu należą do rozwiązań ekonomicznych, które mogą tworzyć wspólną płaszczyznę współpracy i konwergencji. W osiągnięciu integracji gospodarczej może być również skuteczna unia walutowa. W rzeczywistości integracja gospodarcza i próba utworzenia unii finansowej mogą skutecznie zmniejszyć dysproporcje gospodarcze między krajami Jedwabnego Szlaku, a także utworzyć regionalną organizację o nazwie Rada Gospodarcza Jedwabnego Szlaku lub Wspólnota Jedwabnego Szlaku. Przewaga związana z korzystnym położeniem geograficznym prowincji Gilan może przynieść wiele korzyści i poprawić status ekonomiczny Gilanu i Iranu na poziomie regionalnym i globalnym. (abstrakt oryginalny)
17
Content available remote Ekspansja państw azjatyckich na rynek Unii Europejskiej
75%
Unia Europejska jako instytucja ponadnarodowa znajduje się w kryzysie na wielu płaszczyznach. Od problemów gospodarczych począwszy, przez trudności w zawieraniu wewnętrznych konsensusów politycznych, a także jednolitości w poglądach na arenie międzynarodowej, skończywszy na zapewnieniu bezpieczeństwa na samym kontynencie europejskim. O ile w rozwiązywaniu trudności o charakterze politycznym czy kwestii bezpieczeństwa Unia Europejska sama musi się uporać z problemami wewnętrznymi, to w kwestii gospodarczej funkcjonuje wiele państw, z którymi zacieśnianie współdziałania wydaje się logiczne dla poprawy sytuacji międzynarodowej, w jakiej znalazła się Unia. Jednym z takich rejonów bez wątpienia jest właśnie Azja Południowo-Wschodnia, w której kluczową rolę odgrywają Chiny. Zacieśnienie współpracy międzynarodowej między UE a Chinami może okazać się strategiczną alternatywą dla gospodarki europejskiej. Dodatkowo, taki sojusz może stanowić podstawę szerokiej wymiany doświadczeń edukacyjnych, gospodarczych, technologicznych, jak również ekonomicznych. W artykule ukazano płaszczyzny współdziałania oraz współczesnych powiązań gospodarczych i środowiskowych dotyczących Unii Europejskiej i Chin odnoszących się do wzajemnych inwestycji, ze szczególnym podkreśleniem kontekstu Nowego Szlaku Jedwabnego. (abstrakt oryginalny)
Nowy Jedwabny Szlak, który co do wizji, skali i horyzontu czasowego jest przedsięwzięciem bez precedensu w historii gospodarczej świata, niesie ze sobą oprócz szans, w szczególności dla państw zapóźnionych w rozwoju infrastruktury, również zagrożenia polegające głównie na nie do końca przewidywalnych trudnościach w realizacji zamierzeń, zwłaszcza w innych, odmiennych od chińskich uwarunkowaniach biznesowych i politycznych. (fragment tekstu)
19
Content available remote Unia Europejska a Nowy Jedwabny Szlak
63%
Głównym celem artykułu jest przedstawienie stanowiska Unii Europejskiej wobec Nowego Jedwabnego Szlaku jako nowego chińskiego projektu skierowanego zarówno do państw rozwiniętych, jak i rozwijających się, który ma poszerzyć powiązania ekonomiczne w skali globalnej. Główną metodą badawczą zastosowaną w opracowaniu była metoda naukowa, w tym instytucjonalna, komparatywna, dokumentacyjna i statystyczna. Dodatkowo zastosowano także metodę dedukcyjną i metodę przewidywania indukcyjnego. Podjęte badania wskazują, że w Unii Europejskiej, m.in. w Niemczech, intensywnie rozmyśla się nad reakcją na chińskie plany inwestycyjne. Zauważa się, iż "Nowy Jedwabny Szlak" nie jest, jak sądzą niektórzy, jedynie sentymentalnym wspomnieniem, a próbą stworzenia ogromnego systemu, za pomocą którego Chińczycy chcą wycisnąć swoje piętno w świecie. Państwa Unii Europejskiej obawiają się, że celem tego nowego projektu jest przede wszystkim wzmocnienie oddziaływania Chin na gospodarkę światową i dążenie do zaspokojenia wyłącznie własnych interesów. We wnioskach wskazuje się, że w zależności od tego, jakie reguły będą obowiązywać w powyższym projekcie, będzie to albo współpraca, albo hegemonia.(abstrakt oryginalny)
Termin "Jedwabny Szlak" ma dwa znaczenia: dosłowne i metaforyczne. W czasach, kiedy termin ten został wprowadzony do obiegu, centrum handlowym ówczesnego globalnego świata był świat arabski. Później centrum to przesunęło się na zachód, w dużym stopniu ze względu na chaos i zaburzenia, które zaczęły wstrząsać Bliskim Wschodem. W kolejnym okresie handel światowy zaczął intensywnie rozwijać się na Dalekim Wschodzie, z którym ściśle powiązana jest Zatoka Arabska/ Perska oraz basen Morza Czerwonego. Dzisiaj gospodarcze znaczenie Jedwabnego Szlaku staje się ważniejsze niż kiedykolwiek. W artykule analizowane są kulturowe aspekty idei Jedwabnego Szlaku oraz formy, w jakich ta idea zaczyna się wyrażać. (abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.