Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 30

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Nuclear weapon
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
W relacjach wzajemnych pomiędzy USA i Rosją problematyka strategiczna zajmuje szczególne miejsce. Dzieje się tak z kilku przyczyn. Po pierwsze, wciąż daje o sobie znać dziedzictwo zimnej wojny, kiedy to oba państwa rywalizowały o prymat globalny, w czym ogromne znaczenie miały właśnie kwestie militarne, poczynając od strategicznej broni jądrowej i MAD2, przez różnorodne przedmiotowe i przestrzenne aspekty wyścigu zbrojeń, na konfliktach lokalnych kończąc. Po drugie, oba kraje zainteresowane są prowadzeniem polityki globalnej, w związku z czym muszą uwzględniać różne aspekty militarne wynikające ze światowych i regionalnych uwarunkowań. Po trzecie wreszcie, niektóre kwestie łączące się ze stosunkami strategicznymi mają znaczenie prestiżowe, związane są także ze statusem państwa w sferze powiązań globalnych. (fragment tekstu)
Celem artykułu jest analiza współpracy Unii Europejskiej z Iranem w kontekście porozumienia nuklearnego, w tym szans i zagrożeń na poziomie politycznym, ekonomicznym i bezpieczeństwa wynikających z jego osiągnięcia. W artykule podjęto także temat oceny efektywności i udziału dyplomacji unijnej w procesie negocjacji oraz pozycji negocjacyjnej Unii na tle najważniejszych międzynarodowych aktorów, a także implikacji zawieszenia porozumienia nuklearnego przez administrację amerykańską dla przyszłości stosunków z Iranem oraz roli Europy w utrzymaniu dialogu z tym państwem. Artykuł podzielony jest na 4 części. Pierwsza, dotyczy znaczenia Iranu w polityce bliskowschodniej i dla Unii Europejskiej. Druga, genezy programu nuklearnego oraz roli Unii Europejskiej w osiągnięciu kompromisu z 2015 r. Trzecia, nowego otwarcia współpracy z Iranem po roku 2015. Ostatnia, oceny strategii i działań Unii wobec Iranu w kontekście zawieszenia porozumienia nuklearnego przez administrację amerykańską. (abstrakt oryginalny)
3
Content available remote Odstraszanie - współczesna alternatywa wojny
75%
Celem niniejszego artykułu jest kolejno przedstawienie założeń, wiarygodności, ewolucji idei odstraszania w globalnym świecie. Umożliwi to obronę tezy głoszącej, że była to jedna z podstawowych koncepcji strategicznych zimnej wojny, która do dziś zachowuje swą aktualność. (fragment tekstu)
Rosja od zawsze prowadziła działania, które polegały na wzmocnieniu jej pozycji geostrategicznej. Kiedy doszło do przekształcenia ładu międzynarodowego po "zimnej wojnie" Rosja zaczęła postrzegać obszary poradzieckie jako swą najbliższą strefę wpływów. Po wybuchu wojny na Ukrainie, a następnie aneksji Krymu, państwa bałtyckie oraz Polska nie miały wątpliwości co do istnienia bezpośredniego zagrożenia ze strony Federacji Rosyjskiej. Obecnie państwa europejskie mają świadomość, iż Rosja prowadzi wojnę na wielu frontach, mimo że nie zostały faktycznie wypowiedziane. Jest to wojna cybernetyczna, dyplomatyczna, hybrydowa oraz propagandowa. Jednakże największy niepokój budzą działania w sferze militarnej i arsenał jądrowy będący w posiadaniu Rosji. Stabilność w regionie zapewnia Sojusz Północnoatlantycki, którego polityka jest odpowiedzią na agresywne działania Federacji Rosyjskiej zagrażające bezpieczeństwu państw regionu Morza Bałtyckiego.(abstrakt oryginalny)
W artykule podjęto próbę przeanalizowania, na przykładzie USA, korzyści ekonomicznych wynikających ze zdolności do odstraszania nuklearnego. Badania zostały oparte na porównaniu kosztów utrzymania arsenału nuklearnego z kosztami alternatywnymi prowadzenia dużych operacji połączonych przez USA w ramach "walki z terrorem" oraz przeanalizowano koszt posiadania niezbędnego potencjału sił konwencjonalnych, zapewniającego analogiczny poziom odstraszania. Artykuł jest swoistą polemiką z coraz częściej pojawiającymi się w przestrzeni publicznej argumentami, wyrażanymi przez polityków, przedstawicieli nauki i przywódców duchownych, o konieczności likwidacji broni nuklearnej jako czynnika destrukcyjnego i wymagającego wydatkowania olbrzymich funduszy na utrzymanie. Pomimo iż względy ekonomiczne nie są i nie powinny być jedynym kryterium analizy, w artykule wykazano, iż odstraszanie jądrowe jest obiektywnie najtańszą formą unikania konfliktów zbrojnych.(abstrakt oryginalny)
Celem artykułu jest wykazanie, jaką rolę w izraelskiej strategii odstraszania odgrywa broń nuklearna. Przyjęto założenie, że o potencjale odstraszania izraelskiego arsenału jądrowego decyduje celowe utrzymywanie go w tajemnicy (tzw. strategia amimut). Założono także, że odstraszanie nuklearne stanowi ważną część składową strategii odstraszania militarnego Izraela, ze względu na zmieniający się charakter zagrożeń nie jest jednak jej głównym elementem. W opracowaniu zastosowano teoretyczne metody badawcze: analizę krytyczną i analizę porównawczą źródeł, opracowań naukowych, dokumentów strategicznych oraz komunikatów przedstawicieli władz Izraela. Niniejszy artykuł stanowi próbę uchwycenia specyfiki strategii odstraszania nuklearnego Izraela i cech odróżniających ją od odstraszania innych państwa nuklearnych. (abstrakt oryginalny)
Oceniany zarówno pozytywnie, jak i negatywnie Shinzo Abe jako premier osiągnął wiele. Przyczynił się do nowego postrzegania Japonii na arenie międzynarodowej. Podczas ośmiu lat sprawowania władzy jego administracja przeprowadziła reformy mające na celu lepszą koordynację polityki bezpieczeństwa, wzmocniła pozycję premiera na tym polu oraz zwiększyła zaangażowanie SDF w zapewnianie bezpieczeństwa. Wynikały one przede wszystkim ze zmian zachodzących w jej środowisku bezpieczeństwa: rozwój programu rakietowego i nuklearnego Korei Północnej, asertywna postawa Chińskiej Republiki Ludowej oraz wzrost wydatków na zbrojenia i intensyfikacja chińskiej aktywności militarnej w regionie (wokół spornych wysp Senkaku/Diaoyu oraz na Morzu Południowochińskim). Celem artykułu jest analiza zmian w polityce bezpieczeństwa wprowadzonych podczas rządów Shinzo Abe w aspekcie wewnętrznym.(abstrakt oryginalny)
The vision of life we had and have has created the world we live in now. It is a world in which the military and economic power of nations, together with globalization and aggressive commercial competition, rule the lives of its population. In this world, the ultimate goal of a single country is to rule the world on its own or to become the leading force in a coalition supporting its aims. In the contemporary world people have been given a variety of rights without corresponding obligations. Attaining wealth at any cost to assure easy acquisition of goods and services has been set as the ultimate goal of an individual's life. The notion of "everyone for himself" has become an obvious and acceptable way of human behaviour. As countries strive to rule the world and attain even more wealth, individuals follow the "everyone for himself" notion, having been set free by individual rights. This has all resulted in moral values being neglected and disregarded as an indispensable part of human life. To a great extent moral values have even lost their importance in education systems and at home - the daily routine of life has taken over, and aversion and constant tension have prevailed. Internal and international confl icts have sprung up all over the world, and the proliferation of nuclear weapons poses an imminent danger to humanity. Pollution, scarce resources, the unprecedented spread of conventional weapons enforced by the existence of weapons of mass destruction are leading to war. Once a war breaks out, the probability is that it will annihilate all human life. And at the bottom of all the above there is human greed. (fragment of text)
India and Pakistan both faced widespread international condemnation following their 1998 nuclear tests. Today the two countries stand apart in the global nuclear order. Pakistan remains a nuclear outsider, while India has been labelled a responsible nuclear state and permitted access to exceptional civil nuclear trading rights. This article offers an explanation for the divergent international responses to India and Pakistan's decision to become nuclear-armed states. Rather than presenting a materialist explanation for the differing responses of the international community in terms of geopolitical, strategic and economic factors, or a normative approach that focuses on shifting conceptions of India and Pakistan's identities as political systems, we focus instead on changes in individual and collective perceptions of India's trustworthiness. At the base of the starkly contrasting response to a nuclear India and a nuclear Pakistan, we argue, is an assessment that India can be trusted with nuclear weapons, while Pakistan cannot. We show how India made the journey from nuclear rogue to nuclear partner and demonstrate where Pakistan fell short. We conclude with some reflections on perhaps the most important question that can be asked of states and leaders in the nuclear age: who can be trusted with the possession of nuclear weapons?(original abstract)
W artykule przedstawiono przyczyny, dla których w ciągu obecnej dekady nastąpił znaczący wzrost zagrożenia bronią masowego rażenia. Pomimo wieloletnich wysiłków społeczności międzynarodowej broni tej nie udało się wyeliminować ani znacząco ograniczyć jej arsenałów czy też wykluczyć możliwość jej budowy lub transferu. Wzrosło natomiast znaczenie broni masowego rażenia, zwłaszcza jądrowej, jako czynnika siły w stosunkach międzynarodowych. Tendencja ta prawdopodobnie utrzyma się w dającej się przewidzieć przyszłości. Dlatego też podczas opracowywania artykułu skoncentrowano się na wyjaśnieniu mechanizmów tego procesu i jego powiązań z wieloma innymi wydarzeniami i faktami mającymi wpływ na bezpieczeństwo międzynarodowe. Należy tu podkreślić szczególne znaczenie, jakie przypisano roli precyzyjnego szacowania ryzyka stwarzanego przez broń masowego rażenia i określeniu jego hierarchii. Ponadto przedstawiono formy i metody działania państw i organizacji międzynarodowych w zakresie zapobiegania proliferacji (w ramach traktatów rozbrojeniowych i forów nieformalnych) oraz dokonano oceny ich efektywności. (abstrakt oryginalny)
W artykule dokonano analizy problemów, koncepcji i decyzji, którym poświęcono najważniejsze dokumenty brytyjskiej polityki wojskowej, tzn. Białe Księgi w sprawach obrony, polityki wojskowej i bezpieczeństwa. W artykule zastosowano ramowe ujęcie problematyki, stanowiące propozycję szkicu historyczno-problemowego.
Prowadząc badania dotyczące problematyki koreańskiej w świetle regionalnych stosunków międzynarodowych, można zaryzykować twierdzenie, że utrzymanie obowiązującego od 1953 r. status quo w relacjach między obu państwami koreańskimi i głównymi podmiotami politycznymi oddziałującymi w obszarze Azji Wschodniej, nie będzie możliwe, zwłaszcza w kontekście ostatnich wydarzeń, których kulminacyjnym punktem było historyczne, pierwsze spotkanie prezydenta Stanów Zjednoczonych z przywódcą Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej. Zjawiska z tym związane, zachodzące w przestrzeni stosunków międzynarodowych, są przedmiotem niniejszego artykułu. (fragment tekstu)
Wyzwania polityki nuklearnej NATO wynikają z politycznych zobowiązań dążenia do przejrzystości i zaufania, z technologicznej konieczności modernizacji komponentów odstraszania nuklearnego stacjonowanych w Europie oraz z powrotu debaty nad rolą Ból na Starym Kontynencie. W obecnej sytuacji politycznej nie należy się spodziewać, że w najbliższej przyszłości NATO zintensyfikuje działania w zakresie niestrategicznych arsenałów jądrowych, chociaż całkowicie nie można tego wykluczyć. Środki budowania zaufania mogą bowiem stanowić element wychodzenia z impasu i budowania relacji z Rosją po ustabilizowaniu się sytuacji na Ukrainie. Kryzys na Ukrainie warto zatem wykorzystać do przewartościowania polityki nuklearnej sojuszu i przygotowania podstawy przyszłej współpracy. NATO ma zatem okazję do ponownego przedyskutowania roli B61 w Europie, by mogły zapaść decyzje dotyczące stacjonowania i modernizacji bomby oraz stwarzania atmosfery przejrzystości i zaufania. (fragment tekstu)
Podczas zimnej wojny skonstruowanie broni nuklearnej było bardzo kosztowne, co ograniczało możliwość jej posiadania tylko do potęg gospodarczych. Pierwszymi dysponentami destrukcyjnej technologii jądrowej były Stany Zjednoczone i ZSRR. Pomimo tego, w międzyczasie amerykańsko-radzieckiego wyścigu technologii jądrowej, rola innych krajów wciąż rosła. W tym wyścigu drugiej kategorii, początkowo, na czele stała Wielka Brytania. Sytuacja ta zmieniła się, gdy do wyścigu włączył się Pekin oraz Francja. W kolejnych latach do klub atomowego dołączyły: Izrael, Indie, Pakistan i RPA, a zasoby nuklearne wciąż rosły, by w 1986 roku przekroczyć poziom 65 tys. głowic. Mówi się, że to potencjał jądrowy uchronił jednak przed wzajemnym atakiem USA i Związek Radziecki, wywołując jednak wojny zastępcze, w państwach trzecich.(abstrakt oryginalny)
15
Content available remote Uwarunkowania procesu jądrowego rozbrojenia Ukrainy
63%
Rosyjska agresja na Ukrainę sprowokowała dyskusję o założeniach polityki bezpieczeństwa realizowanych przez Kijów w pierwszych latach niepodległości. Pojawiły się liczne głosy, nawet dość wpływowych osób, że największym błędem, jaki wówczas popełniono, była rezygnacja z odziedziczonego po ZSRR arsenału broni jądrowej i podpisanie NPT w charakterze państwa nienuklearnego. Artykuł przypomina okoliczności, w jakich Ukraina weszła w posiadanie broni masowego rażenia, i kolejne etapy, które doprowadziły do jej rozbrojenia. Autor stawia tezę, że w ówczesnych uwarunkowaniach geopolitycznych zachowanie przez Ukrainę statusu państwa jądrowego było nierealne. Upieranie się przy tym mogło doprowadzić do pełnej izolacji państwa na arenie międzynarodowej, a nawet siłowej interwencji mocarstw. Inną kwestią pozostaje krytyczna ocena warunków, jakie udało się Ukrainie wynegocjować w zamian za przystąpienie do NPT. (abstrakt oryginalny)
Rozwój techniczny z ostatnich lat sprawia, że bardzo prawdopodobne stało się powstanie częściowo lub w pełni autonomicznych maszyn bojowych, które zmienią obraz pola bitwy w nadchodzącej dekadzie. W artykule zajęto się zakresem możliwych reakcji społeczności międzynarodowej na takie kierunki rozwoju. Omówiono trzy podejścia: próbę całkowitego zakazu, przyjęcie ścisłej kontroli (zastosowanie ścisłych regulacji w kwestii autonomicznych robotów bojowych przez obecne potęgi militarne wraz z przyjęciem polityki przeciwdziałania rozprzestrzenianiu, podobne do postępowania z bronią nuklearną) i podejście liberalistyczne, tj. niepodejmowanie żadnych wysiłków w celu ograniczenia rozprzestrzeniania robotów bojowych, zarówno przez armie czy inne organizacje, ze wszystkimi konsekwencjami takiego zaniechania. Dochodzimy do wniosku, że jakkolwiek wszystkie te rodzaje reakcji obarczone są znacznym ryzykiem, moralnie pożądane jest podejście łączące elementy całkowitego zakazu ze ścisłą kontrolą, chociaż tutaj osiągnięcie sukcesu wymagałoby podjęcia zaawansowanych, skutecznych wysiłków badawczych. (abstrakt oryginalny)
Wojna potrzebuje nauki i zaawansowanej technologii, aby ewoluować. Do czasów rewolucji technologicznej wojny miały charakter lokalny, a nie globalny. Artykuł przedstawia koncepcję nowej idei wojny zdecentralizowanej jako wojny domowej i hybrydowej. Celem badawczym artykułu jest zainicjowanie dyskusji na temat ewolucji wojny i broni masowego rażenia. Problem badawczy został sformułowany w następujący sposób: czy jest to nowe wyzwanie wymagające doskonalenia w zakresie edukacji, szkolenia, wyposażenia oraz uzupełniania luk w regulacjach prawnych i istniejącej strategii? Czy obowiązujące akty prawne oraz działania wyspecjalizowanych instytucji i organów mogą przyczynić się do zmniejszenia ryzyka związanego z użyciem broni masowego rażenia? Mając na uwadze powagę problemu, autor stawia hipotezę, że broń chemiczna, biologiczna, radiologiczna i nuklearna może stać się jednym z najskuteczniejszych sposobów osiągania celów w konfliktach zbrojnych. W opracowaniu skoncentrowano się na problematyce tej broni, ponieważ nie tylko broń jądrowa może odgrywać istotną rolę w środowisku bezpieczeństwa międzynarodowego, a ograniczenia w proliferacji i stosowaniu broni chemicznej i biologicznej wydają się nieskuteczne. Artykuł, będący konsekwencją redefinicji wojennej, jest próbą ponownego przemyślenia pojęcia broni masowego rażenia, poprzez wyjaśnienie roli cyberataków, fanatyzmu politycznego i nienawistnej propagandy.(abstrakt oryginalny)
18
Content available remote The Nuclear Dispute Between the United States and North Korea
63%
The American-North Korean conflict on nuclear weapons has been making headlines for a long time. The potential of both countries is unquestionable and has an enormous influence on the entire world. The nuclear dispute between the United States and the DPRK began with the Korean War in 1950s and has been growing since. North Korea has strengthen its nuclear capability and is threatening the United States, the territory of Guam island, and the entire human nation. The regime is the only country which has tested nuclear weapons in the 21st century. The American government has been raising the sanctions against Pyongyang and China has been trying to invite both sides for negotiations and to ease the worsening tensions on the peninsula. Washington puts a lot of hopes into Beijing being able to handle the threats from North Korea, but Chinese claim they do not have enough leverage to hamper Kim Jong Un's regime. North Koreans, living under the constant control from the regime and propaganda, are separated from their families and the rest of the world. The Winter Olympics, which will be held by South Korea in February, 2018, gave both Koreas a chance to talk and to participate in the event together again, and maybe it is a possibility for the two sides to negotiate further agreements. (original abstract)
19
Content available remote Problemy kontroli zbrojeń i handlu uzbrojeniem - perspektywa międzynarodowa
63%
Problematyka kontroli zbrojeń i rozbrojenia jest istotnym elementem budowania międzynarodowego systemu bezpieczeństwa w wymiarze zarówno globalnym, jak i regionalnym. Działania w tym zakresie miały miejsce nawet w trakcie zimnej wojny i głównie dotyczyły zobowiązań, jakie przyjęły na siebie Stany Zjednoczone i ZSRR. Koniec systemu dwubiegunowego spowodował krótkotrwały spadek wydatków zbrojeniowych w skali globalnej, jednak nie przyniósł intensyfikacji działań na rzecz rozbrojenia. Wynikało to z pojawienia się nowych zagrożeń dla bezpieczeństwa (przede wszystkim tzw. asymetrycznych) oraz sprzecznych interesów poszczególnych państw. Celem artykułu jest przedstawienie istniejącego systemu kontroli zbrojeń i rozbrojenia oraz transferu uzbrojenia, który odnosi się do problemów broni masowego rażenia i środków jej przenoszenia oraz uzbrojenia konwencjonalnego. Przedstawione zostały działania dotyczące kontroli zbrojeń oraz obrotów uzbrojeniem na arenie międzynarodowej, przy czym starano się wskazać na ich niedoskonałości. Jako podstawowy problem wskazano konflikt interesów najsilniejszych państw, które traktują produkcję i eksport uzbrojenia jako element polityki zagranicznej(abstrakt oryginalny)
Broń jądrowa stanowi czynnik odstraszania militarnego, tym samym jest to środek kształtowania bezpieczeństwa oraz utrzymania równowagi strategicznej. Dlatego też, mimo przeciwdziałania rozprzestrzenianiu się broni jądrowej, nie ma politycznej woli, aby do jej wyeliminowania ostatecznie doprowadzić. Celem artykułu jest analiza i ocena wpływu broni jądrowej na kształtowanie bezpieczeństwa międzynarodowego. W artykule przyjęto, że broń jądrowa zarówno w kategoriach politycznych, jak i militarnych stanowi ważny czynnik kształtowania relacji międzynarodowych, dlatego też znaczenie broni jądrowej w relacjach międzynarodowych niewiele się zmienia mimo upływu czasu. Większość państw, które taką broń posiadają, modernizuje i rozwija swoje arsenały, widząc w tym nie tylko wyraz swojej potęgi lecz także gwarancje suwerenności i bezpieczeństwa. W ocenie autora studiowanie tego materiału powinno przynajmniej przywołać pewną refleksję nad rozwojem broni jądrowej jako środka kształtowania współczesnych relacji bezpieczeństwa.(abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.