Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Klasyfikacje zawodów o znaczeniu światowym

100%

Kądziołka-Martyniak E.

Ekonomika i Organizacja Przedsiębiorstwa

|

2002

|

nr 9

72-76

Zaprezentowano klasyfikacje zawodów o znaczeniu światowym: DOT (klasyfikacja amerykańska), ISCO (klasyfikacja Międzynarodowej Organizacji Pracy) oraz ROME (francuski spis zawodów).

2

Luka kreatywności

75%

Lipka A.

Ekonomia XXI Wieku

|

2017

|

nr 2 (14)

73-87

Społecznym celem gospodarki kreatywnej jest - znane już z historii myśli ekonomicznej - dążenie do "ukreatywnienia" jak największego wolumenu czasu jak największej liczby osób. Czas pracy wypełnia wykonywanie czynności zawodowych przewidzianych dla danego zawodu/specjalności. To one (a dokładniej zawody i specjalności ujęte w najnowszej polskiej klasyfikacji: KZiS 2016, opartej na Międzynarodowym Standardzie Klasyfikacji Zawodów ISCO-08, rekomendowanym do badań w krajach UE przez Eurostat) stanowią obiekt badań. Celem badawczym (poznawczym) jest wykazanie, iż istnieje "luka kreatywności", tzn. wiele zawodów/specjalności z tej klasyfikacji nie ma charakteru kreatywnego, czyli nie jest zorientowanych na tworzenie wartości poznawczych i/lub estetycznych i/lub pragmatycznych (utylitarnych), zarówno wyróżnianych w psychologii twórczości, jak i uwzględnianych w raportach dotyczących ekonomii kreatywności. Cel metodyczny stanowi opracowanie sposobu pomiaru tak zdefiniowanej "luki kreatywności". Jako metodę badawczą zastosowano analizę treści wszystkich zawodów/specjalności z KZiS 2016 (w liczbie 2455, ujętych w 10 wielkich grup zawodów i specjalności, 43 dużych, 133 średnich i 445 elementarnych) oraz 15 obszarów gospodarki kreatywnej (reklama, architektura, rynek sztuki, rzemiosło artystyczne, wzornictwo przemysłowe, moda, film, muzyka, sztuki performatywne, przemysł wydawniczy, badania i rozwój, oprogramowanie, zabawki i gry analogowe, radio i telewizja, gry elektroniczne), wyodrębnionych przez J. Howkinsa - jednego z najważniejszych autorów rozważanej problematyki. W przypadku możliwości dokonania przyporządkowania zawodu/ specjalności do któregoś z tych obszarów określano rodzaj tworzonych wartości. W wyniku analizy stwierdzono, iż rodzaje tych wartości (poznawcze, estetyczne, pragmatyczne) niejednokrotnie współwystępują. Następnie przeprowadzono analizę ilościową. Przedstawiono autorską propozycję zoperacjonalizowania "luki kreatywności" jako różnicy pomiędzy 100% a wyrażonym w procentach udziałem zawodów/specjalności kreatywnych (w różnych obszarach) dla grupy wielkiej w KZiS 2016, do której zostały one zaszeregowane. Okazało się, iż tego rodzaju zdefiniowanie "luki kreatywności" jest bardzo użyteczne i dostarcza wiarygodnych wyników. Luka ta dla wszystkich zawodów/specjalności KZiS 2016 wynosi 87,5%. W przypadku aż sześciu grup wielkich: pierwszej (przedstawiciele władz publicznych, wyżsi urzędnicy i kierownicy), piątej (pracownicy usług i sprzedawcy), szóstej (rolnicy, ogrodnicy, leśnicy i rybacy), ósmej (monterzy), dziewiątej (pracownicy wykonujący prace proste), dziesiątej (siły zbrojne), stwierdzono, że "luka kreatywności" wynosi 100%. Najniższa jej wielkość występuje dla grupy wielkiej siódmej (78,9%), drugiej (79,2%) i trzeciej (85,8%), czyli dla: robotników przemysłowych i rzemieślników; specjalistów; techników i innego średniego personelu. Najbardziej "nasyconym" kreatywnymi zawodami/specjalnościami jest rzemiosło artystyczne (22,1-procentowy udział w ogólnej liczbie kreatywnych zawodów/specjalności), przemysł wydawniczy (20,8%) oraz badania i rozwój (19,5%). Z pewnością tok przeprowadzonego postępowania badawczego może być doskonalony. Warto byłoby - ze względu na poznawcze walory porównywania wyników w czasie w związku ze stałymi aktualizacjami klasyfikacji zawodów i specjalności - ten tok wystandaryzować, tym bardziej iż określanie kreatywnych zawodów/specjalności jest ważne dla statystyki zatrudnienia w gospodarce kreatywnej, a także - dla poradnictwa zawodowego (kształtowania świadomości osób podejmujących decyzje zawodowe na temat zróżnicowania udziału kreatywnych treści w poszczególnych zawodach/specjalnościach).(abstrakt oryginalny)

3

Effects of Being in an Occupation - Is ISCO 1 Digit Classification Enough to Model Wages in Poland?

75%

Ryczkowski M.

Przegląd Statystyczny

|

2015

|

62

|

z. 3

321-344

W przeciwieństwie do neoklasycznych założeń doskonałej konkurencji istnieje konsensus, że do czynników wpływających na wysokość uzyskiwanego wynagrodzenia zaliczyć należy płeć, poziom wykształcenia, wiek, doświadczenie zawodowe, wykonywany zawód, posiadane stanowisko, stopień odpowiedzialności związanej z wykonywaną pracą oraz cały zestaw indywidualnych cech osobowościowych. W artykule posługując się Międzynarodową Klasyfikacją Zawodów i Specjalności (ISCO) na poziomie 2 cyfr uzyskano oceny parametrów strukturalnych modelu, które pozwalają wyjaśnić różnice wynagrodzeń w Polsce. Na podstawie przeprowadzonej analizy stwierdzono, że wykonywany zawód, mierzony na poziomie ISCO 2 cyfry jest ważną i statystycznie istotną zmienną oddziałującą na wysokość uzyskiwanego wynagrodzenia w Polsce. Modelowanie wynagrodzeń wykorzystujące klasyfikację ISCO, ale ograniczoną tylko do poziomu 1 cyfry, może być niewystarczające, aby prawidłowo uchwycić znaczenie wykonywanego zawodu dla uzyskiwanego wynagrodzenia. (abstrakt oryginalny)

4

Rynek doznań : moduły doświadczeń podczas tworzenia i percepcji ilustracji

63%

Lipka A., Król M.

Prace Naukowe / Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach

|

2021

150

Inspiracją do niniejszego opracowania była publikacja B.H. Schmitta [1999a] pt. "Experiential Marketing". Skłoniła ona do sformułowania następującego ogólnego pytania badawczego: czy i w jakim zakresie scharakteryzowane przez autora moduły doświadczeń i przeżyć mogą znaleźć zastosowanie do opisów przebiegu procesów kreatywnej pracy oraz odbioru jej wytworów oraz jakie są źródła informacji na ten temat? Na pytanie to, odnoszone do konkretnych kreatywnych zawodów, nie znaleziono bowiem wyczerpującej odpowiedzi w dostępnej literaturze przedmiotu. Przedmiotem opracowania są więc ww. moduły doświadczeń i przeżyć, zaś celem poznawczym - identyfikacja ich występowania odnosząca się do przebiegu pracy ilustratorów oraz odbioru ilustracji jako ich wytworów pracy. (fragment tekstu)

5

Klasyfikacja zawodów w Wielkiej Brytanii i Polsce : Różne podejścia do standardów europejskich

63%

Stahl J., Gruza M.

Polityka Społeczna

|

2004

|

nr 2

22-25

Z chwilą uzyskania przez Polskę pełnego członkostwa w UE, także zagadnienie Klasyfikacji Zawodów i Specjalności (KZiS) musi ulec standaryzacji i dostosowaniu do wymogów unijnych. KZiS jest wykorzystywana bowiem przy sporządzaniu ewidencji zatrudnienia, bezrobocia oraz ofert pracy przygotowywanych przez urzędy pracy. 1 stycznia 2003 weszła w życie nowa klasyfikacja, zastępując poprzedni dokument z 1995 r. (znowelizowany w roku 1998).

6

How to Measure Employment Status and Occupation in Analyses of Survey Data?

63%

Mikucka M.

Problemy Zarządzania

|

2016

|

vol. 14, nr 2 (60), t. 2 Methods of Survey Analysis in Management

40-60

Artykuł przedstawia zagadnienia związane z uwzględnianiem statusu zatrudnienia i pozycji zawodowej w analizach danych sondażowych. Tekst prezentuje kategorie statusu zatrudnienia według Międzynarodowej Organizacji Pracy (ILO) oraz omawia ich wewnętrzne zróżnicowanie i ewentualne nakładanie się kategorii. Ponadto artykuł przedstawia Międzynarodową Standardową Klasyfikację Zawodów (ISCO) oraz komentuje przydatność tej klasyfikacji w badaniach społecznych. Wreszcie - tekst prezentuje skale (prestiżu i społeczno-ekonomiczną) oraz klasyfikacje (EGP oraz ESeC). Zagadnienia poruszone w tekście są zilustrowane przykładami pytań i danych z dużych międzynarodowych sondaży, takich jak Europejski Sondaż Społeczny (ESS), European Values Study oraz Międzynarodowy Program Sondaży Społecznych (ISSP). (abstrakt oryginalny)

7

Rola kompetencji zawodowych w dopasowaniu kwalifikacji wymaganych w zawodach medycznych w zakresie świadczeń zdrowotnych

63%

Czajka Z.

Zdrowie Publiczne i Zarządzanie

|

2019

|

17

|

nr 2

49-61

W miarę rozwoju badań nad rolą człowieka w procesie pracy zaczęto dostrzegać konkretne zależności między kwalifikacjami pracowników a rezultatami ich pracy oraz korzyści z tego wynikające. Duży wpływ na to miały badania, których wynikiem była teoria kapitału ludzkiego. Według niej kapitał ludzki zawarty w człowieku obejmuje zasób wiedzy, umiejętności, jego predyspozycje (cechy osobowości) oraz wewnętrzną motywację, które razem decydują o każdej działalności człowieka i jej skutkach. Dzięki tej teorii pojawiło się nowe podejście do kwalifikacji i kompetencji. Poprzednio kompetencje utożsamiano tylko z zakresem obowiązków i uprawnień pracownika. Nawiązując do teorii kapitału ludzkiego, badacze kompetencji dostrzegli w nich także drugi aspekt - zasób wielu czynników (oprócz wiedzy i doświadczenia) decydujących o możliwościach człowieka, a w przypadku pracownika o prawidłowym, zgodnym z normami, procedurami i oczekiwaniami odbiorcy, wykonaniu danej pracy i jej rezultatach. Większość badaczy zajmujących się zarządzaniem zasobami ludzkimi w skład kompetencji zalicza te same elementy, które decydują o kapitale ludzkim. Można więc uznać, że obecne rozumienie kompetencji pracownika odzwierciedla poziom jego kapitału ludzkiego, niektórzy autorzy mówią nawet o synonimie tych pojęć. Warto też zwrócić uwagę na różnice między kwalifikacjami i kompetencjami. Kwalifikacje utożsamiane są bardziej z formalnym wykształceniem (które szybko się dezaktualizuje) i doświadczeniem, nie odzwierciedlają zmian zachodzących w złożoności prac. Natomiast kompetencje są pojęciem szerszym, oprócz tradycyjnie rozumianych kwalifikacji obejmują zdolności i cechy osobowości ułatwiające wykonywanie pracy, w tym predyspozycje, a także postawy. Aby być kompetentnym, nie wystarczy posiadać udokumentowane dyplomami kwalifikacje, gdyż w danej pracy liczy się umiejętność pracownika wykorzystania wszystkich swoich kompetencji. Celem artykułu jest wskazanie roli kompetencji zawodowych w dopasowaniu kwalifikacji wymaganych w zawodach medycznych w zakresie świadczeń zdrowotnych. W dalszym ciągu bowiem wymagania konieczne do wykonywania zawodów medycznych ograniczają się do kwalifikacji formalnych (wykształcenie, doświadczenie zawodowe, dokształcanie). Szczegółowej analizie poddano natomiast powiązania zadań z kompetencjami w zawodzie pielęgniarki pielęgniarstwa rodzinnego i kardiologicznego oraz fizjoterapeuty, profile kompetencji kluczowych w 12 wybranych zawodach medycznych, ważne przy wykonywaniu różnych zadań, kompetencje społeczne oraz cechy osobowości. Analizę oparto na standardach kompetencji opracowanych na początku XXI wieku oraz przygotowanych w latach 2018-2019 przez specjalistów w danym zawodzie i ekspertów "Informacji o zawodach". Ze względu na ograniczone ramy artykułu i dość obszerne informacje o każdym opisanym zawodzie medycznym (około 30 stron) szczegółowo omówiono tylko wybrane zawody. W artykule wykorzystano także aktualne przepisy (ustawy i rozporządzenia) dotyczące kwalifikacji i kompetencji wymaganych w zawodach medycznych oraz literaturę i inne informacje na temat tych zawodów, wymienione w Klasyfikacji Zawodów i Specjalności (KZiS). (fragment tekstu)

8

Analiza porównawcza branżowych rynków pracy w województwie śląskim przed i po przystąpieniu Polski do Unii Europejskiej

45%

Hantke W.

Prace Naukowe / Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach

|

2011

|

Warsztaty doktoranckie' 09. Zarządzanie - Finanse - Ekonomia

139-151

Artykuł porusza problem klasyfikacji branżowych rynków pracy w województwie śląskim. Badanie przeprowadzono w ujęciu dynamicznym, tzn. jego przedmiotem nie był stan rynku w określonym momencie, ale zachodzące na nim zmiany w pewnym przedziale czasowym (napływ nowych bezrobotnych, napływ ofert pracy, odsetek bezrobotnych, którzy nie znaleźli zatrudnienia przez długi okres itp.). Ściślej rzecz ujmując, zbadano, jakim zmianom uległy branżowe rynki pracy przez cały 2003 rok (a zatem tuż przed integracją europejską), a jakim przez rok 2007 (jet to ostatni rok przed ogólnoświatowym kryzysem gospodarczym, którego skutki Polska zaczęła odczuwać w drugim półroczu 2008 roku). W pierwszej części artykułu rynki zostały podzielone na jednorodne klasy za pomocą metod taksonomicznych i dyskryminacyjnych. Natomiast w dalszej części pracy, przy użyciu metod porządkowania liniowego, został utworzony ranking porządkujący zawody według kryterium oceny sytuacji przez osobę bezrobotną. (fragment tekstu)