Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Obiektywizacja odpowiedzialności deliktowej podmiotów leczniczych - przyczynek do dyskusji na tle wybranych orzeczeń sądowych

100%

Drozdowska U.

Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego

|

2021

|

nr 12

26-34

Celem publikacji jest analiza aktualnych kierunków orzeczniczych w zakresie obiektywizacji odpowiedzialności deliktowej podmiotów leczniczych. Autorka zwraca uwagę na nowe obszary tej odpowiedzialności, rozwijające dotychczasową konstrukcję czynu niedozwolonego. W pierwszej kolejności przedstawia ramy prawne odpowiedzialności deliktowej podmiotów leczniczych oraz ich ubezpieczycieli. Następnie prezentuje orzeczenia, w których coraz częściej podstawą odpowiedzialności, obok błędu medycznego, staje się naruszenie praw pacjenta. Autorka, nie negując linii judykatury prowadzącej do upodmiotowienia pacjenta, jednocześnie wyraża zastrzeżenia w stosunku do tych orzeczeń, w których następuje zasądzenie zadośćuczynienia tytułem naruszeń praw pacjenta niejako automatycznie, bez zbadania winy podmiotu leczniczego, ewentualnie bez weryfikacji tego, czy doszło do wyrządzenia odrębnego czynu powodującego krzywdę. Niezależnie od powyższego autorka zwraca uwagę na brak asekuracji ubezpieczyciela w przypadku naruszeń praw pacjenta, co nie wydaje się być zjawiskiem pożądanym z punktu widzenia bezpieczeństwa prawnego podmiotu leczniczego oraz pacjenta.(abstrakt oryginalny)

2

Niektóre uwagi na temat ewolucji odpowiedzialności odszkodowawczej za delikt i wypadki komunikacyjne

100%

Samson M.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

2013

|

nr 1

77-85

Niniejszy artykuł przedstawia ewolucję odpowiedzialności za szkody deliktowe wyrządzone osobom trzecim od starożytnego prawa do zemsty po gwarancyjno-repartycyjną koncepcję likwidacji szkód. W artykule zaakcentowano szczególną rolę ubezpieczeń w kompensacji szkód komunikacyjnych i przedstawiono wybrane uwagi na temat odpowiedzialności cywilnej i dalszego jej miejsca w systemie prawa prywatnego.(abstrakt oryginalny)

3

Art. 433 k.c. a szkoda polegająca na zalaniu lokalu na niższej kondygnacji

100%

Krajewski M.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

2012

|

nr 3

17-29

Celem opracowania jest ustalenie, czy odpowiedzialność na zasadzie ryzyka przewidziana w przepisie wymienionym w tytule wchodzi w rachubę także w razie zalania lokalu położonego na niższej kondygnacji. Kwestia ta będzie w najbliższym czasie przedmiotem rozstrzygnięcia Sądu Najwyższego w związku z wnioskiem złożonym przez Rzecznika Ubezpieczonych.Zgodnie z ogólnie przyjętymi zasadami wykładni prawa w pierwszej kolejności konieczne było poddanie szczegółowej analizie słownikowego znaczenia użytego w art. 433 k.c. słowa "wylanie", które jest kluczowe dla badanego zagadnienia. Następnie, wobec jednoznaczności wniosków wynikających z wykładni językowej, należało odnieść się do kwestii dopuszczalności stosowania innych metod wykładni. Opracowanie kończy analiza zgłaszanych w literaturze prawniczej argumentów funkcjonalnych na rzecz przyjęcia szerszego zakresu zastosowania wskazanego przepisu, a także ocena możliwych skutków praktycznych przyjęcia takiej wykładni.(abstrakt oryginalny)

4

Czy wyróżnianie odpowiedzialności deliktowej w prawie pracy jest uzasadnione?

100%

Owsiak F.

Gdańsko-Łódzkie Roczniki Prawa Pracy i Prawa Socjalnego

|

2017

|

nr 7

115-130

Wywodzący się z prawodawstwa rzymskiego podział odpowiedzialności odszkodowawczej na reżim ex contractu i ex delicto do dziś jest przywoływany przez teoretyków prawa cywilnego dla zaznaczenia granicy obecnej w systemie cywilnych roszczeń odszkodowawczych. Mimo upływu wieków ten pozornie prosty i łatwy do przyswojenia podział jest wykorzystywany przez nauczycieli akademickich w celu wyjaśnienia przyszłym prawnikom różnic zachodzących między poszczególnymi roszczeniami składającymi się na system cywilnych roszczeń odszkodowawczych. Choć w nauce prawa cywilnego przyjmuje się na ogół, że wskazany podział nie jest już aktualny, a przynajmniej nie w tak prostej formie, to rodzaje odpowiedzialności odszkodowawczej nadal odgrywają istotną rolę w obrocie prawnym, a w języku prawniczym użycie ich łacińskich określeń jest nadal powszechne. Podział ten oddziałuje także na pokrewną cywilistyce dziedzinę prawa pracy. W prawniczym obiegu funkcjonuje chociażby pojęcie deliktu pracowniczego. Niniejsze opracowanie jest próbą odpowiedzi na pytanie, czy de lege lata uzasadnione jest wyróżnianie odpowiedzialności deliktowej stron stosunku pracy. (fragment tekstu)

5

Adekwatny związek przyczynowy jako warunek odpowiedzialności odszkodowawczej podmiotów władzy publicznej w świetle orzecznictwa sądowego

84%

Adamczyk M.

Przegląd Prawa Publicznego

|

2019

|

nr 12

7-16

Jedną z przesłanek odpowiedzialności odszkodowawczej władzy publicznej za wadliwą decyzję administracyjną jest wykazanie adekwatnego związku przyczynowego między jej wydaniem a szkodą. Celem artykułu jest ukazanie znaczenia tej przesłanki dla dochodzenia roszczeń odszkodowawczych na tle przykładów z orzecznictwa Sądu Najwyższego i sądów apelacyjnych. Niezbędne jest, by przeprowadzić test, czy szkoda wystąpiłaby także wtedy, gdyby zapadła decyzja zgodna z prawem. (abstrakt oryginalny)

6

Problem zbiegu odpowiedzialności deliktowej i kontraktowej w prawie prywatnym międzynarodowym

84%

Pajor T.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica

|

1990

|

nr 44

103-114

W związku z dualizmem statutów obligacyjnych powstają szczególne problemy przy kwalifikacji roszczeń odszkodowawczych. Problemy te pojawia ją się wówczas, gdy wyrządzenie szkody następuje na tle stosunku umownego, łączącego poszkodowanego z osobą odpowiedzialną. W tych warunkach trzeba ustalić, czy dochodzone roszczenie podlega statutowi kontraktowemu czy deliktowemu. Mogłoby się zdawać, że kwestię tę jest stosunkowo łatwo rozstrzygnąć, określając rodzaj obowiązku naruszonego przez sprawcę szkody. Gdy narusza on obowiązek powszechny, ciążący na każdym, roszczenie odszkodowawcze należy do statutu deliktowego. Gdy zaś zostaje naruszony obowiązek przewidziany w umowie, roszczenie podlega regułom kontraktowym1. Taki prosty test na ogół jednak nie wystarcza. Pojawiają się dodatkowe trudności związane z tym, że dualizmowi statutów obligacyjnych towarzyszy przyjęty w większości praw merytorycznych dualizm reżimów odpowiedzialności cywilnej2. Polega on na odmiennym unormowaniu naprawienia szkody wynikłej z naruszenia zobowiązania3 i z czynu niedozwolonego. Między reżimem kontraktowym i deliktowym zachodzą zwykle różnice co do określenia zasad odpowiedzialności, ciężaru dowodu, zakresu szkody podlegającej naprawieniu, ograniczeń wysokości odszkodowania, przedawnienia itp. Dla ostatecznego wyniku sprawy nie jest więc najczęściej obojętne, który z reżimów znajduje zastosowanie. (fragment tekstu)

7

Economic Factors in the Process of Calculation of Annuities in Bodily Injury Compensation Claims under Liability Insurance

84%

Jędrzychowska A., Kwiecień I.

Nauki o Finansach / Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu

|

2019

|

24

|

nr 1

25-38

Artykuł stanowi prawno-ekonomiczną dyskusję nad czynnikami ekonomicznymi, które mogą i powinny być ujmowane w kalkulowaniu wysokości świadczenia z tytułu utraconych dochodów (dla poszkodowanego i jego bliskich). Analizowane świadczenia stanowią istotny element kompensacji szkody na osobie o charakterze majątkowym, do której kompensacji zobowiązany jest sprawca szkody (lub podmiot za niego odpowiedzialny) w systemie opartym na odpowiedzialności odszkodowawczej. Ze względu na powszechność ubezpieczenia ryzyka odpowiedzialności cywilnej płatnikiem jest często ubezpieczyciel, odpowiadający gwarancyjnie. Kalkulacja bazuje na rencie aktuarialnej, w której uwzględniono prawdopodobieństwo dożywania przez poszkodowanego oraz jego bliskich uprawnionych do kolejnych momentów wypłaty świadczeń. Zastosowana kalkulacja ma charakter ilustracyjny do podejmowanych rozważań nad istotnością czynionych przy ustalaniu wielkości szkody założeń ekonomicznych. Przeprowadzona w artykule dyskusja dotyczy zatem wielkości i wartości możliwych do wykorzystania w tym modelu wyceny czynników ekonomicznych.(abstrakt oryginalny)

8

Charakter odpowiedzialności uzupełniającej pracodawcy a deliktowy reżim odpowiedzialności cywilnej

84%

Ostaszewski W.

Praca i Zabezpieczenie Społeczne

|

2013

|

nr 6

2-7

Odpowiedzialność uzupełniająca pracodawcy była przedmiotem wypowiedzi doktryny prawa pracy głównie w zakresie jej dopuszczalności. Autor rozważa inny aspekt związany z tą instytucją, a mianowicie skutki opowiedzenia się przez judykaturę za stosowaniem deliktowego reżimu odpowiedzialności cywilnej w kontekście uzupełniającego charakteru odpowiedzialności pracodawcy. Zwraca uwagę na wieloznaczność pojęcia "odpowiedzialność uzupełniająca" i definiuje ten termin. Przedstawia również uwagi generalne dotyczące stosowania reżimu deliktowego w prawie pracy. (abstrakt oryginalny)

9

Economic Justification of Judicial Discretion

84%

Guzik T.

Studia Iuridica Lublinensia

|

2020

|

Vol. 29, nr 3 Axiology of Judicial Discretion. Theoretical and Practical Aspects

87-97

Tezą artykułu jest przekonanie, że dyskrecjonalność sędziowską można uzasadnić względami ekonomicznymi. Artykuł jest podzielony na trzy części. W pierwszej części przedstawione są dwa podstawowe podejścia do dyskrecjonalności sędziowskiej, które są obecne w polskiej literaturze prawniczej. Natomiast w drugiej - dwa samodzielnie przygotowane przypadki z dwóch różnych dziedzin prawa, które obejmują prawo karne i deliktowe. Przy użyciu narzędzi ekonomicznych wykazano, że przyznanie sędziom swobody decyzyjnej może prowadzić do efektywnych ekonomicznie wyroków. Zgodnie z drugim przykładem uprawnienia dyskrecjonalne sędziego do obliczenia kwoty odszkodowania mogą być bardzo ważne dla utrzymania skutecznej odpowiedzialności deliktowej. W końcowej części omówiono metodologię przeprowadzonych badań i wynikające z nich wnioski. (abstrakt oryginalny)

10

Torts in Israeli Law. Medical Malpractice and Nonpecuniary Harm

84%

Levin N.

Studia Prawno-Ekonomiczne

|

2017

|

105

23-44

Artykuł omawia trudne i zawiłe aspekty problematyki zadośćuczynienia za szkodę niemajątkową w wyniku doznania bólu i cierpienia, które są objęte zakresem norm prawa izraelskiego. Do dnia dzisiejszego nie ma jasno określonych prawnych reguł oceny szkody niemajątkowej, w szczególności bólu czy cierpienia. W związku z tym poszukujemy orzeczeń różniących się znacząco, a mających za swój przedmiot szkody powstałe w bardzo podobnych okolicznościach. Orzeczenia takie wskazują na zindywidualizowany charakter każdej ze spraw mających za swój przedmiot zagadnienie krzywdy. Ekonomiczne podejście do prawa wskazuje, że naczelną zasadą w prawie deliktów jest reguła sprawiedliwości wyrównawczej, a zatem i pewności prawa. Jednakże w obliczu braku dobrze zdefiniowanych reguł prawnych w ramach szkód niemajątkowych podejście ekonomiczne jest nieosiągalne. Jedynym możliwym rozwiązaniem jest każdorazowa analiza czynników wchodzących w grę w indywidualnych przypadkach, aby określić kwotę kompensacji.(abstrakt oryginalny)

11

Odpowiedzialność odszkodowawcza pracodawcy samorządowego za szkodę wyrządzoną przez pracownika samorządowego w mieniu osoby trzeciej (wybrane zagadnienia)

84%

Nowak A.

Z Problematyki Prawa Pracy i Polityki Socjalnej / Uniwersytet Śląski

|

2001

|

nr 14

65-81

Autor przedstawił problematykę odpowiedzialności pracodawcy za szkodę wyrządzoną przez pracownika przy wykonywaniu powierzonych mu obowiązków w mieniu osoby trzeciej. W opracowaniu szczególnie zwrócono uwagę na znowelizowaną ustawę z dnia 22 marca 1990 roku o pracownikach samorządowych oraz znowelizowane przepisy kodeksu cywilnego o odpowiedzialności za szkody wyrządzone przez funkcjonariuszy samorządu terytorialnego dokonaną ustawą z dnia 24 lipca 1998 roku.

12

Zobowiązanie ubezpieczyciela z umowy obowiązkowego ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych do zwrotu spełnionych przez kierującego świadczeń pieniężnych w wykonaniu środka karnego o charakterze kompensacyjnym

84%

Wawszczak P.

Rozprawy Ubezpieczeniowe

|

2014

|

nr 1(16)

54-69

Wyrządzenie szkody w związku z ruchem pojazdu mechanicznego w wielu przypadkach rodzi nie tylko odpowiedzialność deliktową sprawcy (art. 436 k.c.), lecz również odpowiedzialność karną za spowodowanie przestępstwa wypadku komunikacyjnego (art. 177 § k.k.). Do instytucji procesu karnego, które służą naprawieniu szkody wyrządzonej pokrzywdzonemu przestępstwem, zalicza się między innymi środki karne o charakterze kompensacyjnym, w postaci obowiązku naprawienia szkody lub zadośćuczynienia za doznaną krzywdę albo nawiązki (art. 46 § 1 oraz art. 46 § 2 k.k.). Środki karne w postaci obowiązku naprawienia szkody lub zadośćuczynienia za doznaną krzywdę albo nawiązki (art. 46 § 1 i § 2 k.k.) mają przede wszystkim charakter kompensacyjny - zmierzają do naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem. Niewątpliwie ich zasadniczym celem jest stworzenie pokrzywdzonemu możliwości rekompensaty szkody lub naprawienia krzywdy bez konieczności uruchamiania alternatywnego procesu adhezyjnego lub odrębnego powództwa cywilnego. Korzystanie przez sprawcę przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji z ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem tych pojazdów nie wyłącza ani nakazu orzeczenia obowiązku naprawienia szkody (art. 46 § 1 k.k.), ani możliwości orzeczenia nawiązki określonej w art. 46 § 2 k.k. Regresem sprawcy wypadku komunikacyjnego, stanowiącego od strony prawa karnego przestępstwo komunikacyjne, a od strony prawa cywilnego czyn niedozwolony, objęta jest nie tylko kwota spełniona w wykonaniu środka karnego w postaci obowiązku naprawienia szkody lub zadośćuczynienia za krzywdę (art. 46 § 1 k.k.), lecz także nawiązki (art. 46 § 2 k.k.). Kierujący nie może jednak żądać od ubezpieczyciela zapłaty za niego kwot tytułem orzeczonego obowiązku naprawienia szkody lub zadośćuczynienia za krzywdę albo nawiązki. Ubezpieczyciel może w pełni podnosić zarzuty redukujące jego odpowiedzialność z tytułu umowy obowiązkowego ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych, jeżeli środek karny o charakterze kompensacyjnym został orzeczony w zakresie większym niż szkoda lub dotyczył roszczenia już przedawnionego. (abstrakt oryginalny)

13

Odpowiedzialność deliktowa w Kodeksie Cywilnym Zachodniogalicyjskim z 1797 r.

84%

Bokwa K.

Przegląd Prawno-Ekonomiczny

|

2019

|

nr 48

276-286

Celem artykułu jest opisanie i analiza przepisów Kodeksu Cywilnego Zachodniogalicyjskiego z 1797 r. w zakresie dotyczącym odpowiedzialności deliktowej. W tym celu ukazana zostaje geneza tej kodyfikacji, jej historyczne tło i znaczenie dla rozwoju prawa w Europie Środkowej, a także jej konstrukcja. Następnie przeprowadzone zostaje omówienie i analiza porównawcza przepisów rozdziału XIII części trzeciej kodeksu, uwzględniając odpowiednie regulacje w ABGB i polskim kodeksie cywilnym. Przy użyciu komparatystycznej i historycznej metod badawczych umożliwi to ukazanie ponadczasowości określonych problemów prawa zobowiązań, ukazując zarazem jego ewolucję na przestrzeni ostatnich dwóch stuleci.(abstrakt oryginalny)

14

Kontraktowa czy deliktowa odpowiedzialność pracodawcy? - krytyczne uwagi na marginesie artykułu A. Musiały

84%

Nowakowski T.

Praca i Zabezpieczenie Społeczne

|

2020

|

nr 8

11-16

Autor podejmuje polemikę ze stanowiskiem Anny Musiały wyrażonym w artykule Stosunek pracy - zagadnienia podstawowe (część 2): kontraktowa czy deliktowa odpowiedzialność pracodawcy?, opublikowanym w numerze 8/2019 "Pracy i Zabezpieczenia Społecznego". Wskazuje, że tezy Autorki są analizowane w oderwaniu od kwestii modelowych i wynikających z nich pojęć podstawowych. W swojej polemice zwraca także uwagę na zagadnienie ochrony roszczeń niemajątkowych pracownika w koncepcji A. Musiały. W jego ocenie rozszerzenie modelu szkody niemajątkowej może zniweczyć kompensacyjny charakter zadośćuczynienia pieniężnego. (abstrakt oryginalny)

15

Kwalifikacja deliktu administracyjnego jako zachowania trwałego (ciągłego) i jej następstwa dla wymiaru administracyjnej kary pieniężnej

84%

Muzyczka K.

Przegląd Prawa Publicznego

|

2024

|

nr 4

44-60

W dużym uproszczeniu przyjmuje się, że na system prawa administracyjnego składają się normy regulacyjne określające zasady funkcjonowania poszczególnych dziedzin rzeczywistości społeczno-gospodarczej poddanych władczej ingerencji państwa oraz normy określające zasady postępowania w przedmiocie urzeczywistnienia tej ingerencji. W relacji między prawem administracyjnym a prawem karnym szczególnego znaczenia nabiera zjawisko wyposażania organów administracji w narzędzia przypominające grzywny w prawie karnym - administracyjne kary pieniężne, opłaty podwyższone, opłaty dodatkowe - w celu skutecznego egzekwowania przestrzegania norm regulacyjnych.(abstrakt oryginalny)

16

Uzupełniająca odpowiedzialność pracodawcy (ex delicto) z tytułu niezgodnego z prawem rozwiązania umowy o pracę za wypowiedzeniem - najnowsze orzecznictwo

67%

Maniewska E.

Praca i Zabezpieczenie Społeczne

|

2022

|

nr 2

59-62

Autorka prezentuje ewolucję orzecznictwa Sądu Najwyższego w odniesieniu do dochodzenia przez pracownika uzupełniających roszczeń odszkodowawczych opartych na przepisach kodeksu cywilnego w sytuacji rozwiązania z tym pracownikiem umowy o pracę za wypowiedzeniem bądź bez wypowiedzenia. Na tle dostrzeżonych w nim rozbieżności prezentuje najnowszą wypowiedź Sądu Najwyższego w tym zakresie dotyczącą rozwiązania umowy za wypowiedzeniem. (abstrakt oryginalny)