Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 22

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Odpowiedzialność kontraktowa
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
W artykule omówione zostały rzadko poruszane aspekty odpowiedzialności z tytułu naruszenia reguł konkurencji opartej na zawartej umowie. Pomimo tego, iż zazwyczaj odpowiedzialność ta wywodzona jest z reżimu odpowiedzialności deliktowej, to jednak nie można zdaniem autora pomijać faktu, iż niejednokrotnie w tego rodzaju przypadkach mogą pojawić się co najmniej elementy charakterystyczne dla odpowiedzialności kontraktowej. Tym właśnie aspektom autor poświęcił niniejszy artykuł stawiając niekiedy tezy wymagające wyjścia poza ramy tradycyjnie ujmowanej odpowiedzialności kontraktowej. Jednak są one zdaniem autora warte rozważenia, zwłaszcza w odniesieniu do szeroko pojętego egzekwowania reguł konkurencji na drodze prywatnoprawnej.(abstrakt oryginalny)
Przedmiotowy artykuł próbuje zanalizować doktrynę odpowiedzialności przedumownej w prawie włoskim, zwanej także culpa in contrahendo, co może być tłumaczone jako wina w kontraktowaniu. Istota tej teorii jest następująca. Jeżeli dwie strony prowadzą negocjacje w celu zawarcia umowy, ciąży na nich obowiązek dobrej wiary i uczciwego obrotu. To powoduje powstanie określonych powinności, w tym udzielania istotnych informacji dotyczących zawieranej umowy. W przypadku gdy umowa jest bezskuteczna (np. nieważna) lub jedna ze stron w niesłusznie odstąpi od negocjacji, druga strona może doznać szkody np. w postaci wydatków poniesionych w przygotowaniu porozumienia. Jeżeli jedna ze stron w sposób zawiniony spowoduje niedojście umowy do skutku, powinna odpowiadać nie tylko za poniesioną przez drugą stronę stratę, ale również za utraconą szansę zawarcia innej ważnej umowy. (abstrakt oryginalny)
Postanowienie umowne, na podstawie którego dłużnik zobowiązuje się zapłacić określoną sumę w przypadku niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, bez względu na przyczyny niewykonania lub nienależytego wykonania, bywa dwojako kwalifikowane. Według pierwszego poglądu jest to zastrzeżenie gwarancyjne, do którego nie znajdują zastosowania przepisy o karze umownej. Przedstawiciele doktryny zgłaszają wątpliwości co do tego, czy w tym przypadku można mówić o gwarancyjnym charakterze odpowiedzialności. Zgodnie z poglądem odmiennym przedmiotowe postanowienie uznaje się za karę umowną zastrzeżoną przy jednoczesnym rozszerzeniu odpowiedzialności kontraktowej dłużnika. W tym drugim przypadku problematyczna jest zwłaszcza kwestia dopuszczalności rozszerzenia odpowiedzialności dłużnika przez samo wskazanie, że dłużnik jest odpowiedzialny bez względu na przyczyny niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania. Autor dostrzega istotę zgłaszanych w doktrynie zastrzeżeń, jednak opowiada się za pierwszym poglądem, wskazując przy tym na konieczność jego rozwinięcia i kompleksowego uzasadnienia.(abstrakt oryginalny)
Artykuł dotyczy statusu prawnego Inżyniera kontraktu występującego w warunkach kontraktowych FIDIC, ze szczególnym uwzględnieniem opisu pojęcia i charakteru prawnego Inżyniera kontraktu oraz posiadanych przez niego praw i obowiązków, jak również ponoszonej przez Inżyniera odpowiedzialności. Ponadto funkcja Inżyniera kontraktu została zestawiona z inspektorem nadzoru inwestorskiego na gruncie polskiego prawa budowlanego. Artykuł ma na celu ukazanie kluczowej roli Inżyniera kontraktu, pełnionej w procesie realizacji inwestycji z wykorzystaniem wzorców kontraktowych FIDIC.(abstrakt oryginalny)
Kiedy w nr. 8 z 1986 roku "Wiadomości Ubezpieczeniowych" pisałem o ubezpieczeniach OC, sytuacja w tym zakresie działalności ubezpieczeń była zupełnie inna niż obecnie, gdy ubezpieczać się można w kilkudziesięciu zakładach i w kilkunastu oferowanych rodzajach ubezpieczeń odpowiedzialności kontraktowej. Z tych względów wydaje się wskazane szersze opracowanie tego tematu zarówno dla potrzeb akwizycji, jak i likwidacji szkód z tych ubezpieczeń, gdyż - o ile mi wiadomo, żadna z central działających obecnie zakładów ubezpieczeń nie opracowała instrukcji w tym przedmiocie. Warto przypomnieć, że nie jest to zupełnie nowy produkt na rynku ubezpieczeń. Już w kodeksie cywilnym z 1964 roku przewidywano możliwość ubezpieczeń odpowiedzialności cywilnej zarówno deliktowej, jak kontraktowej. W 1985 roku opublikowano pierwsze ogólne warunki takich ubezpieczeń, zaś w 1988 roku weszły w życie OWU odpowiedzialności za produkt.(fragment tekstu)
Wywodzący się z prawodawstwa rzymskiego podział odpowiedzialności odszkodowawczej na reżim ex contractu i ex delicto do dziś jest przywoływany przez teoretyków prawa cywilnego dla zaznaczenia granicy obecnej w systemie cywilnych roszczeń odszkodowawczych. Mimo upływu wieków ten pozornie prosty i łatwy do przyswojenia podział jest wykorzystywany przez nauczycieli akademickich w celu wyjaśnienia przyszłym prawnikom różnic zachodzących między poszczególnymi roszczeniami składającymi się na system cywilnych roszczeń odszkodowawczych. Choć w nauce prawa cywilnego przyjmuje się na ogół, że wskazany podział nie jest już aktualny, a przynajmniej nie w tak prostej formie, to rodzaje odpowiedzialności odszkodowawczej nadal odgrywają istotną rolę w obrocie prawnym, a w języku prawniczym użycie ich łacińskich określeń jest nadal powszechne. Podział ten oddziałuje także na pokrewną cywilistyce dziedzinę prawa pracy. W prawniczym obiegu funkcjonuje chociażby pojęcie deliktu pracowniczego. Niniejsze opracowanie jest próbą odpowiedzi na pytanie, czy de lege lata uzasadnione jest wyróżnianie odpowiedzialności deliktowej stron stosunku pracy. (fragment tekstu)
W niniejszym artykule omówiono prawne i podatkowe aspekty kontraktów menedżerskich. Zaprezentowano treść takiego kontraktu. Omówiono wynikające z niego obowiązki wobec ZUS oraz US.
W związku z dualizmem statutów obligacyjnych powstają szczególne problemy przy kwalifikacji roszczeń odszkodowawczych. Problemy te pojawia ją się wówczas, gdy wyrządzenie szkody następuje na tle stosunku umownego, łączącego poszkodowanego z osobą odpowiedzialną. W tych warunkach trzeba ustalić, czy dochodzone roszczenie podlega statutowi kontraktowemu czy deliktowemu. Mogłoby się zdawać, że kwestię tę jest stosunkowo łatwo rozstrzygnąć, określając rodzaj obowiązku naruszonego przez sprawcę szkody. Gdy narusza on obowiązek powszechny, ciążący na każdym, roszczenie odszkodowawcze należy do statutu deliktowego. Gdy zaś zostaje naruszony obowiązek przewidziany w umowie, roszczenie podlega regułom kontraktowym1. Taki prosty test na ogół jednak nie wystarcza. Pojawiają się dodatkowe trudności związane z tym, że dualizmowi statutów obligacyjnych towarzyszy przyjęty w większości praw merytorycznych dualizm reżimów odpowiedzialności cywilnej2. Polega on na odmiennym unormowaniu naprawienia szkody wynikłej z naruszenia zobowiązania3 i z czynu niedozwolonego. Między reżimem kontraktowym i deliktowym zachodzą zwykle różnice co do określenia zasad odpowiedzialności, ciężaru dowodu, zakresu szkody podlegającej naprawieniu, ograniczeń wysokości odszkodowania, przedawnienia itp. Dla ostatecznego wyniku sprawy nie jest więc najczęściej obojętne, który z reżimów znajduje zastosowanie. (fragment tekstu)
9
Content available remote Umowne a ustawowe prawo do odstąpienia od umowy
84%
Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie dwóch niezwykle doniosłych praktycznie, a także budzących kontrowersje interpretacyjne regulacji - umownego prawa odstąpienia od umowy uregulowanego w art. 395 k.c. oraz ustawowego prawa odstąpienia od umowy uregulowanego w przepisach od art. 491 k.c. do 496 k.c. Problemem są nie tylko same trudności interpretacyjne poszczególnych uregulowań tj. podobieństwo do warunku art. 395 k.c., skutki wykonania uprawnień z tych artykułów czy też ich względne albo bezwzględne obowiązywanie, ale przede wszystkim ich wzajemny stosunek względem siebie, który będzie stanowił rdzeń rozważań. Autor przeprowadzi analizę tej relacji odpowiadając na pytanie czy przepisy umownego prawa odstąpienia od umowy można stosować per analogiam do ustawowego prawa odstąpienia od umowy. Ma to szczególne znaczenie w przypadku art. 492 k.c., który swoim brzmieniem przypomina art. 395 k.c. Odpowiadając na to pytanie Autor rozwieje wątpliwości co do sposobu i skutków stosowania art. 492 k.c. (abstrakt oryginalny)
Kluczowe zagadnienia dotyczące granic odpowiedzialności pośrednika w obrocie nieruchomościami.
W niniejszym artykule przedstawiono problem odpowiedzialności za zobowiązania wynikające z uprawnionego przez partnerów wolnego zawodu. Określono pojęcie wolnego zawodu oraz błędu w sztuce. Przedstawiono odpowiedzialność za błędy w sztuce popełniane również przez partnerów spółki oraz możliwość rozszerzenia tej odpowiedzialności.
Głównym problemem badawczym, na jakim należy skupić się w dalszej części artykułu, jest kwestia znaczenia podziału na umowy starannego działania i rezultatu dla umów o prace badawcze, przede wszystkim z uwagi na różny stopień ryzyka, jaki towarzyszy pracom badawczym realizowanym na podstawie kontraktowej. Dostrzeganie tego stopnia ryzyka powinno mieć wpływ na ocenę zakresu odpowiedzialności wykonawcy, który nie powinien być oceniany tak samo w przypadku prac o niejednakowym ryzyku. (fragment tekstu)
W niniejszej pracy rozważania skupiają się na dokonaniu przeglądu, analizy i syntezy literatury na temat kontraktu psychologicznego. Głównym celem syntezy obszernego przeglądu literatury przedmiotu jest wskazanie zakresu kreowania relacji interpersonalnych i stosunków zatrudnienia w organizacji. Artykuł wpisuje się w nurt teoretycznych rozważań zmierzających do poznania i wyjaśnienia podwalin oraz chronologicznej analizy rozwoju koncepcji kontraktu psychologicznego. Prześledzenie rozwoju pojęcia kontraktu psychologicznego jest jednym z głównych powodów bliższego poznania znaczenia kontraktu psychologicznego jako regulatora związków zatrudnienia pomiędzy pracodawcą a pracownikiem. Analiza i synteza uzyskanych ustaleń staje się przyczynkiem do określenia luki w prowadzonych dotychczas rozważaniach i wskazuje implikacje dla przyszłych badań. Jak dotąd ani w literaturze obcojęzycznej, ani tym bardziej w rodzimej nie podjęto kompleksowej próby chronologicznego usystematyzowania i uchwycenia zmian na przestrzeni lat w terminologii kontraktu psychologicznego.(abstrakt oryginalny)
W tradycyjnym podejściu do kooperacji akceptuje się rolę władzy centralnej - kooperacja rozwija się wówczas, gdy niemożliwe jest oszukiwanie się partnerów, gdyż grożą za to poważne sankcje normatywne. Nowsze podejście zakłada, że nie wszystko można regulować centralnie oraz że kooperacja wiąże się z koniecznością przestrzegania norm zachowań. Zmowy milczące polegają na tym, iż pomiędzy fumami powstaje pewne porozumienie bez bezpośredniego kontaktowania się uczestników tych umów. Kontaktują się oni ze sobą jedynie poprzez sygnały rynkowe. Opracowanie opisuje czynniki powodujące powstawanie zmów oraz przyczyny zachowań oportunistycznych ich uczestników. (abstrakt oryginalny)
Autor podejmuje polemikę ze stanowiskiem Anny Musiały wyrażonym w artykule Stosunek pracy - zagadnienia podstawowe (część 2): kontraktowa czy deliktowa odpowiedzialność pracodawcy?, opublikowanym w numerze 8/2019 "Pracy i Zabezpieczenia Społecznego". Wskazuje, że tezy Autorki są analizowane w oderwaniu od kwestii modelowych i wynikających z nich pojęć podstawowych. W swojej polemice zwraca także uwagę na zagadnienie ochrony roszczeń niemajątkowych pracownika w koncepcji A. Musiały. W jego ocenie rozszerzenie modelu szkody niemajątkowej może zniweczyć kompensacyjny charakter zadośćuczynienia pieniężnego. (abstrakt oryginalny)
Rozprawa jest próbą ukazania, jak finanse mogą godzić poszkodowanych kontrahentów z przedsiębiorstwami nie wykonującymi umów - w celu zabezpieczenia obrotu przed szkodami. Autorka zwraca uwagę na harmonijny układ stosunków między przedsiębiorstwami. W rozprawie wyróżnione zostały dwa aspekty: prawny i finansowy. Omówiono odpowiedzialność cywilną kontraktową, odszkodowania, kary umowne i odsetki za zwłokę w zapłacie i ich finansowe znaczenie dla przedsiębiorstwa.
Dwie pierwsze części opracowania to charakterystyka kary umownej (art. 483 k.c.) oraz różnic między nią a odpowiedzialnością z art. 471 k.c., trzecia zaś dotyczy funkcji. W regulacji z art. 471 k.c. na czoło wysuwa się funkcja kompensacyjna. Sprzeciw budzi natomiast wyodrębnianie tu funkcji represyjnej jako samodzielnego kierunku oddziaływania. Badając instytucję kary, autor rozważa, w jakiej mierze spełnia ona zadania kompensacyjne, gdy szkody brak lub jest nieznaczna, a w jakiej, gdy przewyższa ona karę. Zdaniem autora to, czy kara umowna ma znaczenie wyrównawcze, jest kwestią faktu, wobec czego trudno jej przypisywać funkcję kompensacyjną, skoro cechą funkcji ma być typowość.(abstrakt oryginalny)
Artykuł omawia problem wyjątkowej, rażącej wręcz niejednorodności rozwiązań krajowych w zakresie podejścia do problemu klauzuli rebus sic stantibus. Trzeba podkreślić, że niejednolitość ta nie oddaje potrzeb dynamiki rozwoju gospodarczego ani międzynarodowej praktyki kontraktowej, co prowadzi do wyraźnej tendencji regulowania przez strony omawianej kwestii w formie modelowych, lub "szytych na miarę" umownych klauzul adaptacyjnych i renegocjacyjnych. I chociaż za przykład udanego rozwiązania w tym zakresie należy uznać Zasady Europejskiego Prawa Kontraktów (PECL), na które strony mogą powołać się przy zawieraniu umowy, w przyszłości z pewnością należy przygotować się na wzrost projektów pro- harmonizacyjnych w kontekście podejścia do klauzuli rebus sic stantibus, a zwłaszcza w zakresie stanowionych norm prawa międzynarodowego. (abstrakt oryginalny)
W ramach realizacji programu partnerskiego banku i sklepu, podmioty nie świadczą usług wzajemnie. Prowadzą działania nieodpłatne, nie powodujące powstania obowiązku uiszczania podatku VAT. Tak orzekł NSA. Podczas realizacji programu partnerskiego banku we współpracy z partnerem handlowym, osoby posiadające bankowe karty płatnicze otrzymują uprawnienia do określonych rabatów w trakcie nabywania w sklepie towarów. Bank w ramach zawartej ze sklepem umowy reklamował ten program partnerski. Działanie takie ma cechy kooperacji. Obie strony działają by osiągnąć własne korzyści. Adresatem głównym programu są klienci banku i sklepu. Wyrok w tej sprawie wydał Naczelny Sąd Administracyjny 9 października 2008 r. (abstrakt oryginalny)
Artykuł przedstawia, omawia i poddaje ocenie cele, założenia koncepcyjne oraz projekt nowego prawa zamówień publicznych w zakresie zapobiegania nadużyciom wolności kontraktowej. W konkluzji stwierdza się, że o ile założenia reformy dobrze akcentują konieczność przeciwdziałania nadużyciom wolności kontraktowej w zamówieniach publicznych, dostrzegając ich znaczący wpływ na zwiększenie konkurencyjności rynku zamówień publicznych oraz racjonalizację wydatków publicznych, o tyle projekt nowej ustawy wymaga poprawy. Projektowane przepisy w odniesieniu do wskazanej problematyki zostały wadliwie sformułowane i nie zapewniają realizacji założeń i celów nowego prawa zamówień publicznych. Wniosek ten dotyczy zarówno prewencji, jak i sankcjonowania nadużyć wolności kontraktowej w zamówieniach publicznych. W związku z tym w artykule zaproponowano szereg rozwiązań ulepszających projekt nowego prawa zamówień publicznych.(abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.