Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 46

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Opłaty za odpady komunalne
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
System opłat za zagospodarowanie strumienia odpadów komunalnych został zdefiniowany w podwójnie nowelizowanej, w latach 2011 oraz 2013, ustawie o czystości i porządku w gminach (u.c.p.g.)1. Twórcy ustawy świadomie oderwali poziom opłat od wielkości strumienia odpadów generowanych przez indywidualnych i zbiorowych wytwórców odpadów, chcąc, by przymus ponoszenia równych i stosunkowo niewysokich opłat skłonił wytwórców odpadów do przekazywania całego, wytworzonego strumienia do systemu logistycznego pozysku2, co umożliwi ich ekologiczne przetworzenie. Ponadto, gwarantując niższy poziom opłat tym z nich, którzy zadeklarują selektywną zbiórkę opłat, stworzono dodatkową dźwignię wspierania segregacji odpadów u źródła, jednego z celów polityki ekologicznej Polski i Unii Europejskiej. Jednocześnie, pomimo "miękkich" ograniczeń z art. 6k ust. 2 pkt 2 umożliwiono gminom kalkulowanie stawek opłat w takiej wysokości, która zezwala generowanie deficytu, pokrywanego z budżetu gminy. Deficytu nie ograniczono ustawowo ani co do bezwzględnej czy względnej wysokości, ani co do czasu jego wyrównania. Tej sprzeczności pomiędzy instrumentem kreowania opłat a celem ustawy zalecającym samofinansowanie systemu twórcy ustawy nie dostrzegli. (abstrakt oryginalny)
Ostatnie lata wskazują, że problemem w zakresie gospodarki odpadami jest wzrastająca z roku na rok ilość wytwarzanych odpadków, głównie odpadów komunalnych. Przedstawiciele poszczególnych gmin zwracają uwagę na ten problem, podkreślając, że ten wzrost niesie za sobą konieczność podnoszenia kosztów związanych z obsługą całego systemu. Tezą artykułu jest twierdzenie, że istniejący system prawny - normujący reguły ustalania wysokości opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi - nie motywuje mieszkańców gmin do podejmowania działań zmierzających do minimalizowania ilości wytwarzanych odpadów komunalnych. Obowiązujące reguły ustalania opłaty za gospodarowanie nimi demotywują mieszkańców i zniechęcają do działań proekologicznych w tym zakresie. Takie działanie ustawodawcy wydaje się stać w całkowitej sprzeczności z przyjętymi dokumentami strategicznymi, w których podkreśla się potrzebę minimalizowania ilości wytwarzanych odpadów komunalnych. Zagrożeniem dla istniejącego systemu gospodarki odpadami staje się w głównej mierze nie brak narzędzi związanych z podejmowanymi działaniami skierowanymi na odbiór i zgodne z przyjęta w przepisach hierarchią sposobów postępowania z odpadami, a systematyczny wzrost ilości wytwarzanych i odbieranych odpadów. (abstrakt oryginalny)
W zakresie wyznaczonym ustawą rada gminy jest uprawniona do kształtowania wysokości stawek opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi. Stosując metodę dogmatycznoprawną oraz empiryczną, zbadano ustawodawstwo, wybrane pozycje literatury przedmiotu, a także dorobek orzeczniczy sądów i regionalnych izb obrachunkowych. Umożliwiło to pozytywną weryfikację hipotezy, według której władztwo daninowe gminy ma charakter ograniczony, podobnie jak w przypadku podatków i opłat lokalnych. W zasadzie ustawodawca nie wykonał dyspozycji zawartej w przepisach Konstytucji RP. Władztwo w tym zakresie przysługuje radzie gminy, która je uzewnętrznia, stosując formę prawną uchwały mającej status aktu prawa miejscowego. Określając wysokość stawek tej opłaty, rada gminy dostosowuje obciążenia tą daniną publiczną do lokalnych warunków i potrzeb wynikających z ustawowego obowiązku gospodarowania odpadami komunalnymi(abstrakt oryginalny)
Od 1 lipca 2013 roku od właścicieli nieruchomości zamieszkałych przez mieszkańców pobierana jest opłata za gospodarowanie odpadami komunalnymi na podstawie stawki, którą ustaliła gmina, oraz deklaracji złożonej przez właściciela nieruchomości. Wprowadzony system jest systemem ryczałtowym, który nie zależy od ilości wytworzonych odpadów. Gminy miały obowiązek ustalenia stawki na podstawie czterech wariantów, przy czym możliwy był wybór jednego z nich lub dowolne ich łączenie. Dopuszczalne było również zastosowanie więcej niż jednej metody w zależności od odległości od miejsca unieszkodliwiania odpadów komunalnych oraz gęstości zaludnienia na danym obszarze.(abstrakt autora)
Artykuł przedstawia najważniejsze zmiany w zakresie opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi od właścicieli nieruchomości niezamieszkałych, wprowadzone nowelizacją ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach z 11.08.2021 r. Dotyczą one zasad obejmowania gminnym systemem odbioru odpadów nieruchomości niezamieszkałych, maksymalnych stawek opłaty za pojemniki lub worki oraz realizacji opłaty od właścicieli nieruchomości wykorzystywanych na cele rekreacyjno-wypoczynkowe. Zmiany stanowią odpowiedź na zastrzeżenia zgłaszane przez jednostki samorządu terytorialnego, mogą jednak generować kolejne problemy interpretacyjne. Skutkują także koniecznością podjęcia przez radę działań uchwałodawczych i dostosowania aktów gminnych do nowych przepisów.(abstrakt oryginalny)
W ostatnich latach, głównie za sprawą kolejnych nowelizacji przepisów dotyczących opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi, pojawiło się wiele różnych problemów interpretacyjnych związanych z ich stosowaniem. Dotyczy to w szczególności ustalania, a następnie "egzekwowania" opłat podwyższonych za gospodarowanie odpadami komunalnymi, co omówiono w artykule. Przepisy przewidujące wprowadzenie wspomnianych opłat podwyższonych obowiązują co prawda od 2,5 roku, jednak w praktyce ich stosowanie nie jest kwestią oczywistą dla gmin. Kluczowa będzie w takich przypadkach analiza konkretnego stanu faktycznego nie tylko oparta na gramatycznej wykładni przepisów, lecz także wsparta argumentami celowościowymi, na które zwrócił uwagę sam projektodawca omawianych regulacji.(abstrakt oryginalny)
W artykule opisano wyniki badań kosztów realizacji przetargów rozstrzyganych przez gminy w Polsce w związku z wejściem w życie reformy gospodarowania odpadami komunalnymi. Badaniami objęto przetargi rozstrzygane przez wszystkie niespeł- na 2500 gmin w Polsce przed wejściem w życie zasadniczej części reformy, czyli do 30 czerwca 2013 r., oraz tzw. drugą falę przetargów rozstrzygniętych przez ok. 950 gmin w okresie od 1 lipca 2013 r. do 30 lipca 2014 r. Wynikiem badań są empiryczne rozkłady zmienności wartości rozstrzyganych przetargów wg stawek przeliczeniowych, którymi są koszty miesięcznej realizacji przetargu per capita. Tabele rozkładów empirycznych stawek przeliczeniowych przedstawiono wg zakresu przetargów (przetargi na odbieranie odpadów komunalnych w jednej grupie oraz przetargi na odbieranie z jednoczesnym zagospodarowaniem odpadów komunalnych w drugiej grupie); wg zakresu gminnego władztwa nad odpadami komunalnymi (władztwo podstawowe i rozszerzone); wg czasu rozstrzygnięcia (I fala i II fala) oraz w podziale na oferty zwycięskie i przegrane. W podsumowaniu przedstawiono problem wzrostu cen tytułowych usług dla gmin w kontekście ograniczenia konkurencji w branży związanej z odbieraniem odpadów komunalnych.(abstrakt oryginalny)
W czerwcu 2007 roku zostało wydane nowe rozporządzenie Rady Ministrów zmieniające dotychczas obowiązujące rozporządzenie w sprawie opłat za korzystanie ze środowiska.15 Wejdzie ono w życie 1 stycznia 2008 roku. W konsekwencji nastąpi bardzo znaczny wzrost jednostkowych stawek opłat za umieszczanie na składowisku niektórych rodzajów odpadów. Dotyczy to większości odpadów komunalnych, do których zalicza się - zgodnie z definicją zapisaną w Krajowym planie gospodarki odpadami 201016 (KPGO) - odpady powstające w gospodarstwach domowych, a także odpady niezawierające odpadów niebezpiecznych pochodzących od innych wytwórców odpadów, które ze względu na swój charakter lub skład są podobne do odpadów powstających w gospodarstwach domowych". Niektóre ze stawek opłat wzrosną wielokrotnie. Odnosi się to także do podstawowej grupy odpadów komunalnych, jakimi są odpady niesegregowane. Głównym celem tego artykułu jest opisanie skali znacznego wzrostu stawek opłat za umieszczanie na składowisku niektórych rodzajów odpadów komunalnych. Ponadto scharakteryzowano w nim przesłanki decyzji o wprowadzeniu nowych podwyższonych stawek. Podjęto również próbę określenia niektórych możliwych konsekwencji wzrostu stawek opłat za składowanie niesegregowanych odpadów komunalnych - dla zarządców składowisk i dla ludności wytwarzającej te odpady. (fragment tekstu)
The introduction of a used-up electrical and electronic equipment charge in Poland is a move to further enlarge the acknowledged range of products harmful to the environment which are subject to a charge. It also constitutes an element of modification of the applicable system - the Environment Ministry plans further changes in the years to come. This is a step in the right direction. The challenge to reduce the ever bulging volume of waste generated by the high consumption of numerous environmentally harmful products, especially during the post-usage stage is a daunting one. One must look critically, however, at the fact that Poland continues to witness the strengthening of a product charge differing from the classic product charge (charge on final product); this is rather a charge in the form of sanctions - called charges for failing to meet recovery and recycling targets. (fragment of original text)
Artykuł poświęcony jest skomplikowanej materii ekonomiczno-prawnej dotyczącej systemu taryfowego opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi wprowadzonej do systemu finansów publicznych przez nowelizację ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach z 1 lipca 2011 r. Omówiono w nim dopuszczone przez ustawę metody naliczania opłat (wg liczby mieszkańców, wg ilości zużytej wody, wg metrażu nieruchomości, wg liczby gospodarstw domowych, wg objętości odpadów, a także metody mieszane), problematykę ich różnicowania ze względu na nieregularne wytwarzanie odpadów, fakt ich segregacji, stosowanie opłat nieproporcjonalnych, a także zwolnienia i dopłaty. W ostatniej części opisano problem wysokości opłat z punktu widzenia kosztów systemu gospodarowania odpadami komunalnymi, a także z punktu widzenia społecznej akceptowalności opłat przez pryzmat krzywej Laffera. W ostatniej części artykułu zarysowany został autorski model powiązania obniżonej opłaty za odpady segregowane z wynikiem segregacji odpadów.(abstrakt oryginalny)
W związku z wejściem w życie ustawy z 25.01.2013 r. o zmianie ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach od 1.07.2013 r. wiele rad gminy podjęło uchwały na podstawie art. 39 ust. 4 ustawy o samorządzie gminnym upoważniające - najczęściej - spółki komunalne do załatwiania indywidualnych spraw z zakresu administracji publicznej dotyczących gospodarowania odpadami komunalnymi. W ostatnim czasie w orzecznictwie sądów administracyjnych zaczęły się jednak pojawiać rozbieżności dotyczące dopuszczalności przekazywania na podstawie art. 39 ust. 4 ustawy o samorządzie gminnym kompetencji wójta (burmistrza, prezydenta miasta) do określenia w drodze decyzji administracyjnej, o której mowa w art. 6 ust. 1 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi. (abstrakt oryginalny)
12
Content available remote Nadzór nad opłatami za gospodarowanie odpadami komunalnymi
75%
W ocenie TK od ustawodawcy wymaga się, aby prawo było tworzone w sposób klarowny. Nie zostało to wzięte pod uwagę w przypadku nowelizacji Ustawy z 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach. Narzucono gminom obowiązek zorganizowania systemu odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości, którzy mieliby ponosić tego koszty w drodze opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi. W ustawie jednak nie sprecyzowano charakteru tej opłaty. W konsekwencji powstała niejasność, który z organów nadzoru nad działalnością jednostek samorządu terytorialnego jest właściwy do zbadania uchwał podejmowanych na podstawie ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach. W tej kwestii wypowiedziały się sądy administracyjne, jednak wyrażone stanowiska były rozbieżne, mimo iż oparte były na tych samych aktach prawnych. W artykule ukazano polemikę organów publicznych. (abstrakt oryginalny)
The issue discussed in this paper is related to the correlation between the efficiency of waste segregation and fee rate imposed on residents for generated municipal solid waste, which rate is set and changed by municipal authorities. The main objective of the paper was to analyse the variability of fees for waste collection and management, as well as to analyse changes within this scope during the first several years (from 1 July 2013 to 31 December 2016) since the new waste management system was implemented in Poland. The research area included the municipalities of the 1st Waste Management Region in the Silesian Voivodeship. The mean fee sustained by residents of the examined municipalities for the collection and management of mixed waste was PLN 14.1 per person per month; when residents opted for additional selective waste collection, the fee was PLN 7.3 per person per month. During the examined period, the waste collection fee increased in the majority of the municipalities by 34.0%. One third of the municipalities did not change the rate. In those municipalities where the fee increased, the growth of segregation efficiency was hampered. The mean share of the segregated municipal waste stream in the total stream of collected waste reached 22.6%. No significant correlation was observed between the applied fee rate and efficiency of selective waste collection. (original abstract)
Nowelizacja ustawa z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, nałożyła na gminę szereg nowych zadań i obowiązków związanych z utrzymaniem czystości i porządku, zmieniła też w sposób znaczący system gospodarowania odpadami komunalnymi, w szczególności zasady finansowania systemu. W artykule scharakteryzowano finansowanie gospodarki odpadami na terenie gminy Brusy, akcentując regulacje prawne w tym zakresie. (abstrakt oryginalny)
Stymulowanie ochrony środowiska, to główne zadanie grupy instrumentów ekonomicznych. Coraz mniejszą rolę będą odgrywać bodźce finansowe dla egzekucji prawa, pomimo, że ich działanie jest znaczące. Kary ekologiczne stanowią materialną uciążliwość zarówno dla właścicieli przedsiębiorstw, jak i dla jego pracowników. Polityka ekologiczna państwa przewiduje, że w przyszłości kary będą instrumentem działającym jednorazowo, jako ostrzeżenie. Opłaty, w tym opłaty produktowe, oznaczają rozszerzenie zasięgu rzeczywistego stosowania zasady zanieczyszczający płaci, implikują one objęcie tą zasadą wszystkich wytwórców określonych, ekologicznie uciążliwych dóbr. Ponadto należy podkreślić, że opłaty niejako uzupełniają tradycyjny system instrumentów ekonomicznych, spośród których, większość adresowana jest nie do konsumentów, lecz do wytwórców dóbr i usług. W najbliższej przyszłości wszystkie instrumenty ekonomiczne będą sukcesywnie doskonalone i aktualizowane pod kątem gospodarki rynkowej i staną się stałymi narzędziami polityki państwa w dziedzinie ochrony środowiska. Rozszerzenie zakresu opłat, zgodne z zasadą sprawiedliwości dystrybucyjnej, pozwolą na objęcie odpowiedzialnością za wprowadzanie zanieczyszczeń do środowiska wszystkich podmiotów, które takie zanieczyszczenia generują. Nadanie tym instrumentom siły bodźcowej doprowadzi w konsekwencji do powstania czynnika ograniczającego emisję zanieczyszczeń, a więc sprzyjającego ograniczanie konsumpcji dóbr ekologicznie uciążliwych. Instrumenty ekonomiczne powinny być postrzegane jako czynnik wzmacniający oddziaływanie środków regulacji bezpośredniej, przez co mogą one znacznie obniżyć koszty osiągnięcia założonych w polityce ekologicznej celów i priorytetów. Ich głównym celem powinno stać się, aby działania szkodliwe dla środowiska były zdecydowanie nieopłacalne, a co za tym idzie, nieefektywnie ekonomicznie. Przy projektowaniu systemu instrumentów ekonomicznych, a w szczególności systemu opłat, powinny być brane pod uwagę kryteria i warunki, których spełnienie jest istotne z punktu widzenia skuteczności ekologicznej i efektywności ekonomicznej. (fragment tekstu)
Dokonano analizy stanowiska NSA w sprawie odwołania od decyzji wójta gminy, który ustalił opłatę za usuwanie odpadów komunalnych z oznaczonej nieruchomości, adresując decyzję do jej właścicieli.
Nowelizacją z 19.07.2019 r. do ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach dodano art. 6k ust. 4a i nałożono na gminy obowiązek wprowadzenia częściowego zwolnienia z opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi właścicieli nieruchomości zabudowanych budynkami mieszkalnymi jednorodzinnymi kompostujących bioodpady stanowiące odpady komunalne w kompostowniku przydomowym, proporcjonalnie do zmniejszenia kosztów gospodarowania odpadami komunalnymi z gospodarstw domowych. Gminy powinny były implementować nowe regulacje do końca 2020 r. Celem artykułu jest przedstawienie problemów, jakie pojawiły się na etapie wdrażania częściowego zwolnienia oraz próba oceny nowych przepisów w kontekście rozstrzygnięć regionalnych izb obrachunkowych i orzeczeń sądów administracyjnych.(abstrakt oryginalny)
Artykuł podejmuje kwestię rozstrzygniętego już sporu o właściwość między wojewodą i regionalnymi izbami obrachunkowymi w przedmiocie nadzoru nad uchwałami rady gminy dotyczącymi opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi. Przyczyną sporu były niesyntetyczne przepisy ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach oraz ustawy o regionalnych izbach obrachunkowych. W konsekwencji orzecznictwo sądowe było niejednolite. Konkluzją tego tekstu jest uściślenie w art. 11 ustawy o regionalnych izbach obrachunkowych, określającym kompetencje izb, terminu "sprawy finansowe" oraz dodanie stosownego przepisu odsyłającego do ustawy o utrzymaniu czystości, określającego wyłączną właściwość izb w zakresie nadzoru nad finansowymi aktami lokalnymi. (abstrakt oryginalny)
Problematyka stosowania art. 39 ust. 4 ustawy o samorządzie gminnym w zakresie gospodarowania odpadami komunalnymi jest szczególnie istotna dla wielu gmin w Polsce, nie tylko tych, które skorzystały już z dobrodziejstwa tego przepisu, ale również tych zainteresowanych możliwością jego zastosowania. Dlatego należy mieć nadzieję, że - pomimo podjęcia przez Naczelny Sąd Administracyjny uchwały w tym zakresie - pojawiające się w orzecznictwie sądów administracyjnych rozbieżności zostaną jak najszybciej rozwiane bezpośrednio przez ustawodawcę. Do tego jednak czasu dominującą linią orzeczniczą jest ta wskazująca, że niedopuszczalne jest przekazanie na podstawie art. 39 ust. 4 ustawy o samorządzie gminnym kompetencji organu wykonawczego gminy do określenia w drodze decyzji administracyjnej wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi. (abstrakt oryginalny)
Gminy są zobowiązane do zorganizowania odbioru odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości zamieszkałych przez mieszkańców tej gminy. Nowelizacja ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2012 r., wprowadziła zmiany w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej, której przedmiotem jest odbiór i transport odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości oraz opróżnianie zbiorników bezodpływowych i transport nieczystości ciekłych. Nowelizacja zastąpiła obowiązek uzyskania zezwolenia obowiązkiem wpisu do rejestru dzielności regulowanej tylko w stosunku do przedsiębiorców prowadzących działalność w zakresie odbioru odpadów, a pozostawiła obowiązek uzyskania zezwolenia w przypadku prowadzenia działalności w zakresie opróżniania zbiorników bezodpływowych i transportu nieczystości ciekłych, co budzi wątpliwości ze względu na zasadę proporcjonalności ograniczenia wolności działalności gospodarczej. (abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.