W pracy zastosowano metodę surfaktancyjną - pomiar napięcia powierzchniowego platynową płytką Wilhelmy'ego. Metoda ta umożliwia badania biodegradacji złożonych receptur detergentów i nadaje się do oznaczania wszystkich typów surfaktantów. Medium badawczym była woda rzeki (Wisły). Stężenie początkowe w przeliczeniu na zawartość surfaktantów wynosiło 10 mg/dm3. Roztwory płynów do mycia naczyń sporządzono w wodzie wiślanej i przechowywano w butlach, w warunkach swobodnego dopływu powietrza, bez dostępu światła, w temperaturze 293 K. Pomiary napięcia powierzchniowego wykonywano codziennie, aż do uzyskania stałej wartości. Następnie wykonywano pomiary w układzie adaptowanym tzn. w takim roztworze, w którym poprzednio zaszła już biodegradacja badanej substancji. Wartość napięcia powierzchniowego przeliczano na stężenie surfaktanta na podstawie krzywej wzorcowej stężenia.