Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 34

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Participatory democracy
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Idea partycypacji publicznej w tworzeniu prawa zyskuje obecnie na znaczeniu i wśród obywateli w coraz większym stopniu zauważalna jest potrzeba zapewnienia im większej, bezpośredniej możliwości wpływu na treść uchwalanych regulacji normatywnych. Koncepcje dotyczące demokracji partycypacyjnej, głoszone postulaty i próby ich zastosowania ograniczały się jednak najczęściej do mniejszych społeczności lokalnych, co tłumaczono niemożliwością ich zastosowania w skali całego państwa. Rozważania artykułu koncentrują się na opisie zaistniałych dotychczas na świecie próbach wykorzystania koncepcji demokracji uczestniczącej i metody crowdsourcingu w procesach prawodawczych. Przedstawione są nowe procedury, jakie w ostatnich latach zostały wykorzystane podczas tworzenia ustawodawstwa w Islandii i Brazylii. (abstrakt oryginalny)
Partycypacja młodych dorosłych w publicznej sferze życia jest istotną kwestią, związaną z rozważaniami nad kierunkiem rozwoju współczesnego społeczeństwa. Jest to jeden z fundamentalnych problemów, gdyż perspektywa kształtowania się kultury politycznej i społeczeństwa obywatelskiego uzależniona jest od aktywności społecznej i politycznej młodszych generacji. Młodzi dorośli to osoby pomiędzy 18-20 a 30-35 rokiem życia, jednakże granica te są umowne i zależne od indywidualnych momentów rozpoczęcia ważnych procesów rozwojowych. Dolny próg wie-ku związany jest z przyznawaniem jednostce określonych przywilejów oraz praw i obowiązków obywatelskich, natomiast górny jest bardziej płynny i wyznaczany zazwyczaj przez czas osiągnięcia stabilizacji życia zawodowego i rodzinnego (Gurba 2011: 287). (fragment tekstu)
Artykuł analizuje demokrację bezpośrednią jako zjawisko polityczno-prawne w aspekcie egzystencji. Uznaje się, że demokracja bezpośrednia jako zjawisko polityczno-prawne posiada taką cechę, jak proceduralność, co pozwala na jej ciągły rozwój i doskonalenie. W związku z tym wszelkie argumenty związane z krytyką demokracji bezpośredniej nie powinny być postrzegane jako zaprzeczenie istnieniu tego zjawiska, ale jako wyzwanie dla tego ostatniego. W rzeczywistości identyfikacja słabości demokracji bezpośredniej pozwala nam określić pole przyszłych badań, które przyczynią się do jej dalszego jakościowego ustanowienia. (abstrakt oryginalny)
Społeczeństwo obywatelskie i członkostwo w Unii Europejskiej są obecnie tematami często dyskutowanymi w tureckich kręgach politycznych i intelektualnych. W dzisiejszej Turcji, w której podejmowane są znaczące kroki na drodze akcesji do Unii Europejskiej, niezwykle ważny jest wpływ organizacji pozarządowych na rozwój demokracji. Także Unia Europejska przypisuje duże znaczenie społeczeństwu obywatelskiemu i organizacjom pozarządowym w rozwoju demokracji uczestniczącej w Turcji. Demonstrowane jest to poprzez środki pomocowe i inne mechanizmy wspierające. W artykule przedstawiono tureckie doświadczenia związane z procesem demokratyzacji oraz rolę, jaką odgrywają w nim organizacje pozarządowe. Zbadano postawę, jaką te organizacje przyjęły w celu ustanowienia w Turcji demokracji uczestniczącej, pokazano wdrożone projekty przygotowane przy wsparciu Unii Europejskiej. (abstrakt oryginalny)
The Icelandic constitutional movement was created to address and develop a new constitutional form based upon transparency, responsibility and participation. Taking into consideration the events, which took place in 2008 this expectation appeared more than legitimate. Furthermore, the quality of the debate, which took place within the civil society and in the cooperation between civil society and Constitutional Council, are very meaningful elements supporting a genuine possibility of change. The aim of implementing a participation-based constitution may lead to the diversification of the Icelandic project with respect to the typology of the existing constitution. This may produce as a result the development of new checks and balances. For this reason the development of public local services may be an opportunity to develop a social balance with respect of the constitution in force, as well as a living constitution starting from below. In this way the values purported by civil society may lead to higher levels of political freedom and finally to the approval of a new constitution. To keep the Icelandic process communicatively open in a transnational perspective may thus permit other persons to contribute to the development of Icelandic democracy. It may furthermore offer the Icelandic example as a useful tool that could be used by many world societies aiming to implement transparency, responsibility and participation in their public life. Indeed, even though the Constitutional Bill of 2011 will not finally be validly approved as the Icelandic constitution, the problems that it posed, and the possibilities that we see are stemming from them, have in our opinion a general importance for constitutional reflections. (original abstract)
The paper describes a problem of collision between the concept of solidarity which is based on concern for the others interests of others with the liberal concept of implementing particular goals. Institutional solutions adopted in Poland, as well as the theories and tools and methods for their description and interpretation, still have imitative character. The result is a hybrid conglomerate of institutional arrangements that are created along the lines of the existing organizational structure of the EU countries. The structure and the way of functioning of those institutions are most commonly analyzed by using borrowed theoretical solutions present in the European or American sociological literature. Social dialogue and civic dialogue do not work so as to bring the expected results which causes permanent institutional and intellectual crisis. The paper postulates to use the new dialogue for the reflection about intellectual mechanisms that create the world better suited to people's expectations. (original abstract)
We wrześniu 2019 roku minęły cztery lata od wejścia w życie Ustawy z dnia 11 lipca 2014 roku o petycjach. To dobry moment, aby sprawdzić, w jaki sposób realizowane jest konstytucyjne prawo obywateli do składania petycji. Celem podjętym w artykule jest przeanalizowanie sposobu, w jaki władze 49 gmin miejskich województwa śląskiego (w tym 19 miast na prawach powiatu) postępują z petycjami obywateli. Przez cztery lata od wejścia w życie wspominanej Ustawy do władz tychże gmin złożono 864 petycje. Analiza danych pozwala dojść do wniosku, że nie ma jednolitej praktyki postępowania wobec tychże spraw. Władze każdej gminy miejskiej inaczej podchodzą do kwestii procedowania petycji - część wykonuje swoje zadania wzorowo, stanowiąc przykład proobywatelskiej postawy, a część ogranicza się do ustawowego minimum. Zróżnicowany jest również sposób rozpatrywania petycji - w jednych miastach odpowiedzi udzielane są błyskawicznie, w innych miastach sprawy ciągną się bardzo długo, aż do granic ustawowych. (abstrakt oryginalny)
8
Content available remote Postmoderná (ne)aktuálnosť demokracie
84%
In this study democratic institutions are analyzed historically to provide background for ongoing democratic debate on legitimacy which is crucial for justification of democracy as the best government form. It also deals with conditions of participatory democracy in the past and theoretical expectations of its current development. It is opposed here to postmodern criticism that democracy failed to generate concrete proposals for political action or analysis. Although postmodern analysis of democracy reveals a provocative and compelling interpretation of its meaning that testifies to its uncertain and indeterminate character, it is shown here that crossing the border lines drawn by moder doesn´t necessery move forward to better shaped political institutions. Because of that it is focused on the character of democracy as a form of society that enables critical reflection and activism. In spite of the apparent victory of the liberal-capitalist-Western world order, there is still the oportunity for re-thinking the concept of democracy in the ways which lead to improvement.(original abstract)
CEL NAUKOWY: Celem artykułu jest opis procesu tworzenia regulacji poświęconej przedsiębiorstwu społecznemu (PS) i ekonomii społecznej (ES), identyfikacja głównych aktorów i mechanizmów w kontekście założeń koncepcji demokracji deliberatywnej. PROBLEM I METODY BADAWCZE: W artykule przeprowadzono analizę pojęciową i teoretyczną podstawowych założeń demokracji deliberatywnej, dialogu społecznego i dialogu obywatelskiego, przedsiębiorstw społecznych. W badaniu wykorzystano analizę źródeł pierwotnych (desk research), głównie projektów aktów prawnych w zakresie PS i ES i raportów z ich konsultacji. PROCES WYWODU: W artykule przedstawiono kolejno: koncepcję przedsiębiorstwa społecznego i jego ramy prawne w Europie; założenia demokracji deliberatywnej i dialogu obywatelskiego w kontekście uczestniczenia obywateli w procesie stanowienia prawa; proces tworzenia regulacji poświęconej PS i ES w Polsce wraz z toczącymi się wokół niej dyskusjami środowiska związanego z ekonomią społeczną. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Proces tworzenia regulacji poświęconej PS i ES jest osadzony w koncepcji demokracji deliberatywnej. Zaangażowani byli w niego różni aktorzy, początkowo związani z sektorem społecznym, a później także publicznym różnych szczebli. W procesie tym wykorzystano zróżnicowane formy konsultacji i zaangażowania aktorów. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: W toku analizy zidentyfikowano dwa modele inicjowania prac nad ustawą o PS i ES: model inicjatywy zewnętrznej i model mobilizacji. Ustalono że brak aktu prawnego może wynikać m.in. z: braku lidera koordynującego inicjatywę, niskiej motywacji i akceptacji środowiska ES dla idei PS, słabego rozpoznania koncepcji PS w społeczeństwie oraz heterogeniczności środowiska ES. Zasugerowano rozwinięcie badań w kontekście analizy grup interesu i ich wpływu na proces tworzenia ustawy. (abstrakt oryginalny)
10
84%
Autor podjął próbę sformułowania - na poziomie teoretycznym, odwołując się do przykładów empirycznych - wybranych warunków, umożliwiających zaistnienie procesów partycypacyjnych. Partycypacja w tym ujęciu nie jest tylko postulatem etycznym, ale przede wszystkim mechanizmem sprzyjającym podejmowaniu wyzwań, wiążących się z rosnącą złożonością społecznego świata. Przywołane w artykule przykłady pokazują, że partycypacja ma bardzo silnego "konkurenta" w postaci klientelizmu. Tam, gdzie relacje między władzą a społeczeństwem są na nim oparte, trudno o zakorzenienie się i trwałą obecność mechanizmów partycypacyjnych. Autor stawia hipotezę mówiącą o tym, że w przestrzeni lokalnej partycypację osłabia - czy wypłukuje ją w specyficzny sposób - logika klientelizmu w powiązaniu z niedostrzeganiem znaczenia współzależności zasobów. Klientelizm bowiem oznacza dążenie do maksymalizacji kontroli nad zasobami. Może to sprzyjać realizacji celów rozwojowych, być skuteczne w określonych warunkach systemowych (np. transformacja w Polsce w latach 90. XX w.), jednak pogłębia również pasywność, a w dłuższym okresie oznaczać może zmniejszanie się wartości określonych zasobów czy wręcz ich utratę. Partycypacja w tym kontekście rozumiana jest przede wszystkim jako wyraz dbałości o posiadane i pozyskiwane zasoby oraz dostrzeganie ich współzależności. (abstrakt oryginalny)
Przedmiotem artykułu jest próba odpowiedzi na pytanie o rolę, jaką w zmniejszeniu deficytu demokratycznego Unii odgrywa europejska inicjatywa obywatelska (EIO). Efektywność tej instytucji została poddana analizie na przykładzie wniosku dotyczącego przyjęcia zmian, które miałby służyć zapewnieniu szerszej ochrony praw mniejszości narodowych i językowych oraz wzmocnieniu różnorodności kulturowej i językowej w UE - Minority SafePack. W tekście dokonana została analiza przyczyn, które skłoniły Komisję do zajęcia negatywnego stanowiska. Z jednej strony należy do nich sama tematyka wniosku. Unia Europejska w uzasadnieniu odmowy jego przyjęcia podaje, że w stosunku do wielu z zawartych w nim propozycji nie ma kompetencji. Ponadto zauważalna jest także ogólna niechęć UE do zajmowania się problemami mniejszości, wynikająca przede wszystkim z faktu, że dotykają one kwestii o newralgicznym charakterze dla państw członkowskich, jak np. tożsamość narodowa, różnorodność językowa. Z drugiej zaś - odrzucenie wniosku stanowi wyraz ogólnej tendencji. Komisja jest bardzo sceptyczna wobec wniosków składanych w ramach EIO, odmawiając im w przewarzającej mierze rejestracji. Taki stan rzeczy z pewnością nie pozwala na mówienie o efektywności EIO jako narzędzia przyczyniającego się do zmniejszenia deficytu demokratycznego w UE. (abstrakt oryginalny)
12
Content available remote Rola dialogu i zaufania w jednostkach samorządu terytorialnego
84%
Artykuł dotyczy problematyki zaufania oraz dialogu społecznego podejmowanego przez samorządowe władze w aspekcie działań public relations ukierunkowanych na pozytywne relacje ze społecznością lokalną. W opracowaniu przedstawiono istotę dialogu społecznego jako formy demokracji partycypacyjnej, jego warunki i cechy, filozofię public relations w samorządzie terytorialnym oraz rolę komunikacji społecznej. Na zakończenie omówiono przykłady realizacji dialogu społecznego w praktyce. (fragment tekstu)
Celem tekstu jest ukazanie ewolucji budżetu obywatelskiego w Krakowie z perspektywy założeń demokracji deliberatywnej. Aby zrealizować ten cel postawiłem sobie dwa dodatkowe pytania badawcze: "na czym polega specyfika modelu krakowskiego BO?" oraz "jak pojawianie się BO wpłynęło na funkcjonowanie samorządu w Krakowie?". Metodą badawczą, do której się odwołam, jest metoda instytucjonalno-praw-na. Artykuł koncentruje się na budżecie obywatelskim, zwanym też partycypacyjnym (obie nazwy są stosowane zamiennie), jako na wyrazie woli obywateli odnośnie przeznaczenia środków finansowych, które są w dyspozycji władz lokalnych. W związku z tym analizie poddano edycje budżetu obywatelskiego w Krakowie od 2014 do 2019 roku. Nie chodzi jednak o ocenę poprawności zastosowania budżetu, ale przede wszystkim o ukazanie jego specyfiki z perspektywy założeń demokracji deliberatywnej. (fragment tekstu)
14
Content available remote W stronę miastotwórczego bezruchu?
84%
Chciałbym w tym krótkim artykule spróbować spojrzeć na polityki (i ideologie) miejskie przez pryzmat pytania, w jaki sposób podchodzą one do kwestii upodmiotowienia i uruchamiania społeczności miejskiej, jak odnoszą się one do idei partycypacji oraz jak zapatrują się na rozmaite formy miejskiego aktywizmu. Wbrew pozorom i na przekór pewnej wyraźnej modzie, bardziej niż wszelkie możliwe pożytki wynikające z obywatelskiej aktywności (które wydają się oczywiste) interesować mnie tu będą "pułapki obywatelskiego zaangażowania".(fragment tekstu)
Problem badawczy podjęty w przedłożonym artykule stanowi część szerszej refleksji na temat zarządzania publicznego, zwłaszcza w wymiarze terytorialnym. Uwaga skoncentrowana jest głównie na problematyce modernizacji sektora publicznego w Polsce i na świecie w odniesieniu do zasad demokracji uczestniczącej ze szczególnym uwzględnieniem praktyki zarządzania miastami. W sposób priorytetowy traktowane jest tu jedno z narzędzi stymulujących uczestnictwo, tj. budżet partycypacyjny, który w ostatnich latach stał się przełomem w praktyce instytucjonalnej wielu polskich miast, a który może być traktowany jako innowacja w zarządzaniu publicznym. Celem opracowania jest zbadanie wpływu wdrażania budżetu partycypacyjnego na zarządzanie w wybranych miastach Polski. Przedłożona analiza została przeprowadzona w kontekście założeń normatywnych i podkreśla kwestię standardów zarządzania publicznego, które powinny być przestrzegane na poziomie lokalnym. Przyjęty tu paradygmat odzwierciedla postulat "prawa obywateli do miasta", czyli podejścia, w którym miasta powinny rozwijać się nie tylko w celu wspierania gospodarki, ale także, by móc spełniać aspiracje ludzi do lepszej jakości życia. (abstrakt oryginalny)
This paper employs critical discourse analysis to examine how Warsaw citizens (residents) perceived and organized the narratives of their participation in the governance of urban regeneration between 2004 and 2016 and how this evolved over that period. The study reveals citizens' discursive practices, such as the construction of positive and negative identities of the relevant social actors, the binary opposition between 'us and them', the development of new interpretations of urban regeneration, and finally, the gradual elaboration of a model of empowered citizenship. Drawing on the concept of democratic urban regeneration policymaking, the research suggests that in the case of Warsaw, one can speak of a shift from a citizen discourse of rebellious participation in non-deliberative governance towards one of more consensual and empowering participation in more deliberative governance. (original abstract)
The purpose of the paper is to examine the potential of participatory budgeting (PB) for the formation of citizen identity and attachment to the place in terms of individual, territorial and thematic focus. In the theoretical discussion, the authors analyse the concepts of place attachment, social identity and their influence on civic participation. The authors propose a conceptual framework for the analysis of relationships between PB, place attachment, and social identity. In the case of the community development model of PB, place attachment should lead to the citizens' increased inclination to participate. In the case of participatory democracy model of PB citizen participation can lead to a stronger place attachment. The conceptual framework presented in the paper requires empirical confirmation. Further research on the subject should revolve around the influence of place attachment on the formation of social identity and vice versa by application of the discussed models of PB. The placemakers should take into account literature-based evidence that advisory models of PB do not reinforce place identity. The places that apply one of the transition models should consider the evolution of their PB policies towards either community development model or participatory democracy model. By review of diverse theoretical approaches on place identity and local participation, the paper creates a solid foundation for further analysis of the relationships between the application of PB and the development of civic identity and place attachment. (original abstract)
Artykuł dokonuje przeglądu ewolucji koncepcji demokracji komunikacyjnej z punktu widzenia trzech głównych modeli: pośredniej i bezpośredniej demokracji komunikacyjnej oraz modelu partycypacyjno-przedstawicielskiej demokracji komunikacyjnej. Modele te służą jako punkt wyjścia do analizy takich kierunków trwającej w ostatnim półwieczu debaty o demokracji komunikacyjnej, jak: dążenie do demokratyzacji systemów politycznych i medialnych; rozwój nowych technik informacyjno-komunikacyjnych i ich wpływ na rolę mediów w demokracji; "modernizacja" lub "marketyzacja" komunikacji politycznej oraz globalizacja. (abstrakt oryginalny)
Artykuł dotyczy budżetu partycypacyjnego i funduszu sołeckiego. Oba przedsięwzięcia funkcjonują w polskim samorządzie lokalnym od niedawna, jednak szybko stały się popularnym i coraz częściej organizowanym przedsięwzięciem. Zarówno budżet partycypacyjny, jak i fundusz sołecki mają na celu włączenie społeczności lokalnej w proces decydowania o wydatkowaniu określonej części budżetu gminnego. Zasadnicza różnica polega na tym, że fundusz sołecki funkcjonuje w oparciu o przepisy ustawowe, natomiast budżet partycypacyjny nie posiada odgórnych regulacji. Celem artykułu jest porównanie budżetu partycypacyjnego i funduszu sołeckiego, co pozwoli na wskazanie istotnych podobieństw i różnic między nimi. W szczególności uwzględnione zostaną aspekty prawne oraz praktyka funkcjonowania wymienionych wyżej form współuczestniczenia obywateli w wydatkowaniu środków finansowych z lokalnych budżetów. (abstrakt oryginalny)
Contemporarytheory of democracyplaces great emphasison direct forms ofcitizens' participation inpolitical life.Direct democracyis the core ofthe functioning ofdemocratic systems. It is ageneral rulein making decisions, even those controversial or connected to publicaffairs, taking place in the common vote. Whatkinds of institutions of direct democracy are practiced, it mainly depends on historical, cultural and economical conditions. The aim of the research is an attempt to specify the level of support for citizens'participation in new forms of direct democracy such as participatory budgets, as well as the purpose of the research is the diagnosis for citizens' abilities to participate in the possible institutions of direct democracy that function in the local government. To summarize conducted research, it can be concluded that citizens declare their support for the possibility of co-deciding on municipality budgets and possibility of strengthening their participation through the available institutions of direct democracy in local governments, such as the referendum or locals' consults. This support is generally independent from sympathizing with the different political parties or ideological view points. (original abstract)
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.