Umiejętność komunikowania się jest ważnym elementem przywództwa. Kreowanie prawidłowej komunikacji ze swoimi odbiorcami (zarówno wewnętrznymi, jak i zewnętrznymi) stanowi jedną z najlepszych inwestycji, szczególnie w warunkach kryzysu czy zagrożenia. Komunikacja obejmuje wiele aspektów, ciągle się zmienia, tak jak ulegają zmianom zachowania użytkowników. Zarządzanie komunikacją obejmuje cały szereg działań. Pierwotnie zaczyna się od identyfikacji grupy docelowej i jej charakterystyki. Następnie należy podjąć decyzję, jaki ma być cel komunikacji, a także wypracować przesłanie i wykreować jego właściwą formę komunikacyjną, dostosowaną do sytuacji oraz jej charakteru. Równocześnie należy wybrać kanały komunikacji; jest to proces dość złożony, dlatego do zarządzania nim niezbędna jest informacja zwrotna. Nie ulega wątpliwości, że komunikacja staje się coraz trudniejsza, gdyż jej bardzo istotny czynnik to ludzie. Każdy podmiot musi tak kształtować komunikację ze swoim odbiorcą, aby uwzględniała ona nowe tendencje, perspektywiczne zmiany w turbulentnym i złożonym otoczeniu, wskazując cele, środki i sposoby jej realizacji. Z tego też względu należy stosować różnorakie sposoby komunikacji. Zrozumienie istoty oraz znaczenia komunikacji, poznanie narzędzi i form, jakie w ten sposób należy przekazywać, pozwala na większe zaangażowanie pracowników w działalność organizacji, efektywne zwiększenie działalności, mające przełożenie w podmiocie działalności leczniczej na zmniejszenie ryzyka w związku z ewentualnymi roszczeniami ze strony pacjentów, wynikającymi m.in. z form i sposobów komunikacji z personelem medycznym. Obecnie w opiece zdrowotnej dąży się do uzyskania konkretnego modelu interakcji. Najbardziej aktualny jest model partnerski, którego celem jest współuczestnictwo pacjenta w procesie leczenia [Makara-Studzińska, 2012]. (fragment tekstu)
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.