Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 32

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Patient rights protection
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
W artykule analizie poddano zagadnienie prawa pacjenta do osobistego kontaktu z innymi osobami (tzw. prawo do odwiedzin), a w szczególności zwrócono uwagę na dopuszczalne ograniczenia tego prawa, łącznie z wprowadzeniem zakazu odwiedzin. Zgodnie z art. 5 ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta kierownik podmiotu udzielającego świadczeń zdrowotnych lub upoważniony przez niego lekarz może ograniczyć korzystanie z prawa do kontaktu osobistego z innymi osobami w przypadku wystąpienia zagrożenia epidemicznego, ze względu na bezpieczeństwo zdrowotne pacjentów, a także z uwagi na możliwości organizacyjne podmiotu udzielającego świadczeń zdrowotnych. Literalne brzmienie tego przepisu wskazuje, że dopuszczalne jest tylko wprowadzenie ograniczeń w prawie do odwiedzin, a nie bezwzględnego zakazu odwiedzin. Jak się jednak wydaje, w przypadku szczególnie istotnego zagrożenia dla życia i zdrowia osób odwiedzających, pacjentów bądź personelu podmiotu leczniczego może być jednak dopuszczalne wprowadzenie zakazu odwiedzin, również na mocy odrębnych przepisów. (abstrakt oryginalny)
Niniejsze opracowanie ma na celu przedstawienie podstawowych treści i zasad realizacji praw pacjenta oraz ich ochronę według regulacji zawartych w obowiązującym ustawodawstwie. Z uwagi na założone rozmiary artykułu nie będzie ono jednak miało charakteru pogłębionej analizy poszczególnych uprawnień, z których większość doczekała się obszernej literatury i orzecznictwa1. Wyczerpanie całości problematyki przekraczałoby bowiem ramy tego opracowania. Najważniejsze jest zaprezentowanie regulacji zawartych w uchwalonej niedawno ustawie o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta oraz próba sformułowania odpowiedzi na pytanie, co uchwalenie tej ustawy zmieniło w treści praw, sposobie ich ujęcia oraz w dotychczasowym zakresie ochrony.(fragment tekstu)
Dokumenty związane z prawami człowieka wskazują, iż szacunek dla życia i zdrowia jest nieodłączna cechą zawodu lekarza. Postępowanie lekarza nakierowane jest na ratowanie życia lub zdrowia pacjenta. Jednocześnie ważne jest, aby nie została naruszona godność pacjenta i były respektowane jego ustawowe prawa. W swojej pracy autorka pragnie zaprezentować swoje badania nad orzecznictwem sądów lekarskich prowadzone w jednym z największych sądów lekarskich w Polsce, podając nie tylko statystykę, ale i liczne przykłady autentycznych orzeczeń. Niestety przedstawione przez autorkę przykłady pokazują, iż współczesna medycyna gubi swój najgłębszy sens jakim jest dobro chorego. Stąd postulat, aby walor edukacyjny płynący z orzecznictwa sądów lekarskich wykorzystać w procesie nauczaniu lekarzy. (abstrakt oryginalny)
Background - This paper outlines findings from four roundtable discussions involving a number of stakeholders. They aimed to improve understanding of the use of real world evidence (RWE) across Europe. They focused on the development of a three-year roadmap for the increased incorporation of RWE, increasingly recognized as a valuable source of information for market access and reimbursement, in decision-making. Methods - The meetings involved participants from 12 European countries. Participants had significant knowledge of specialist disease areas and commissioning of care and prior experience in the field of RWE. All four meetings involved plenary sessions with opportunity for discussion and feedback from participants. Specific topics of interest included the role of RWE in licensing, commissioning, clinical and patients and outcomes in chronic disease, oncology and rare diseases. Results - We garnered significant insight into the current and future use of RWE across Europe, developing a three-year roadmap of initiatives for the enhanced use of RWE in decision-making. Four initiatives were seen to be the most important at this stage: actively engaging in early dialogue with payers on RWE needs; a consensus exercise on RWD/RWE in clinical decisions; developing a definition of Patient Reported and Patient Relevant Outcomes (PRO); and developing a model approach for the collection of PRO. Conclusions - The roundtable discussions generated a wealth of information around the current and future value of RWE across Europe. Significant work is required in the areas of data generation, interpretation and use to make its inclusion in commissioning and licensing based decision-making more mainstream. (original abstract)
W artykule rozważana jest funkcjonalność ochrony praw dziecka jako pacjenta przed nadużyciami władzy rodzicielskiej oraz oceniana jest możliwość samodzielnej aktywności odpowiednio dojrzałych umysłowo dzieci. W polskim prawie medycznym pułap wieku dla ograniczonej zdolności decyzyjnej w sprawie zgody na wykonanie czynności medycznych jest określony zbyt wysoko. Przepisy regulują zagadnienie wieku decyzyjnego tylko od strony ważności zgody na udzielenie świadczenia zdrowotnego oraz należnej informacji medycznej. Nawet najlepszy rodzic jest mimo wszystko tylko osobą trzecią wobec interesów osobistych swojego dziecka i nie przysługuje mu prawo dysponowania jego prawami pacjenta. Konsekwencje zaniedbania pieczy w sprawach niewymagających niezwłocznej pomocy lekarskiej mogą być szkodliwe, gdy skutkują na przyszłość dysfunkcjami organizmu, takimi jak pogłębiająca się wada wzroku czy dramatyczne ubytki w uzębieniu. Ustawy medyczne nie różnicują jednak praw osoby małoletniej. Tak wysoki pułap wieku jest dysfunkcjonalny pod wieloma względami, nie rozróżnia bowiem między noworodkiem a piętnastolatkiem, podczas gdy już młodzież szkolna wykazuje przynajmniej ograniczone rozeznanie we własnych sprawach zdrowotnych. Prawo przewiduje wprawdzie wystaranie się o zezwolenie zastępcze sądu opiekuńczego, jednak metoda ta jest zupełnie nieskuteczna, o ile nie będzie jej realizować osoba dorosła. Dziecko powinno zostać wyposażone w środki prawne umożliwiające samodzielne, swobodne i wolne od stresu działanie bez angażowania służb ochrony przynajmniej w sprawach stosunkowo prostych i oczywistych. Po głębszej analizie unormowań okazuje się, że sankcje prawne za pomoc medyczną w zwykłych sprawach zdrowotnych, udzieloną dziecku w warunkach nadużywania władzy rodzicielskiej, można uchylić argumentem o kolizji dóbr i interesów. (abstrakt oryginalny)
Celem artykułu jest poddanie krytycznej analizie terminu do wniesienia wniosku o ustalenie zdarzenia medycznego. Punktem wyjścia dla oceny art. 67c ust. 2 i 4 ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta jest ustalenie, iż termin ten powinien być kwalifikowany jako termin zawity prawa materialnego, co rzutuje w szczególności na skutki jego upływu i brak możliwości - wbrew przyjętej w regulaminach poszczególnych komisji do spraw orzekania o zdarzeniach medycznych kwalifikacji tego terminu jako terminu prawa procesowego - jego przywrócenia. Analiza przyjętego przez ustawodawcę rozwiązania prowadzona jest również przez pryzmat jego porównania z ustawową regulacją przedawnienia roszczeń majątkowych o naprawienie szkody na osobie, wyrządzonej czynem niedozwolonym (art. 4421 § 3 k.c.). Porównanie to prowadzi do wniosku, że termin do dochodzenia żądania ustalenia zdarzenia medycznego w znaczący sposób ogranicza dostęp do tej alternatywnej drogi służącej do indemnizacji uszczerbku powstałego w związku z leczeniem. (abstrakt oryginalny)
Nie można przepisami art. 2 i art. 38 Konstytucji RP, traktowanymi jako źródło prawnej ochrony życia, niemającej charakteru absolutnego i bezwzględnego, uzasadniać stanowienia prawa miejscowego, wprowadzającego nakaz bezwzględnej ochrony życia. Wówczas bowiem mamy do czynienia z naruszeniem przepisów art. 7 i art. 94 Konstytucji, a także, co oczywiste, z naruszeniem art. 42 ust. 1 u.d.l.Przyjęcie w statucie szpitala powiatowego nakazu bezwzględnej zasady ochrony życia ludzkie-go wykracza poza kompetencje rady powiatu określone w art. 42 ust. 1 u.d.l., a ponadto stoi w sprzeczności z regulacjami określającymi uprawnienia i obowiązki lekarzy, pielęgniarek i położnych, a także pacjentów określone w art. 8 ustawy z 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta, art. 39 ustawy z 1996 r. o zawodach lekarza i dentysty, art. 12 ust. 2 ustawy z 2011 r. o zawodach pielęgniarki i położnej, art. 4a i art. 4b ustawy z 1993 r. o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży, a także w art. 38 Konstytucji RP. (abstrakt oryginalny)
8
Content available remote Komercjalizacja zakładów opieki zdrowotnej w aspekcie ochrony osoby pacjenta
63%
Motywem podjęcia wskazania zależności pomiędzy procesem komercjalizacji a ochroną praw pacjenta stała się informacja Najwyższej Izby Kontroli o wynikach kontroli przekształceń własnościowych wybranych szpitali w latach 2006 - 2010 z dnia 14 grudnia 2011 roku. Dochodzi w niej do wyraźnego podkreślenia nadrzędnych tez. W szczególności bowiem zmiana formy organizacyjno-prawnej podmiotów udzielających świadczeń zdrowotnych, w przypadku części kontrolowanych jednostek, nie doprowadziła do poprawy dostępności do świadczeń zdrowotnych. Przedmiotową kontrolą objęto m.in. przebieg procesu likwidacji szpitali publicznych, sposób zapewnienia dostępu do świadczeń zdrowotnych przez niepubliczne zakłady opieki zdrowotnej utworzone przez spółki, które powstały w miejsce zlikwidowanych szpitali oraz działania podejmowane przez Ministra Zdrowia na rzecz wsparcia jednostek samorządu terytorialnego w procesie przekształceń. (fragment tekstu)
Celem artykułu jest analiza zjawiska "autonomii pacjenta" jako przedmiotu ochrony prawnokarnej. Autonomia pacjenta jest jednym z najważniejszych praw. Jej poszanowanie jest jednym z czynników zapewniających prawidłowy proces leczenia. Artykuł podzielony jest na dwie części. W tej części autorzy analizują akty prawne Ukrainy, które regulują proces udzielania świadczeń medycznych i gwarantują prawo pacjenta do autonomii, a także odnoszą się m.in. do kwestii zgody pacjenta na interwencje medyczne oraz do prawa do informacji o jego stanie zdrowia. Wskazują również na statystyki dotyczące przestępstw popełnianych przez członków personelu medycznego w związku z wykonywaniem czynności zawodowych. Ponadto zwracają uwagę, że na problem naruszania autonomii pacjenta należy spojrzeć nie tylko z prawnego, ale i ze społecznego punktu widzenia. Dotyczy to relacji pacjent-lekarz, w której lekarz odgrywa wiodącą rolę. Co więcej, treść tych relacji leży nie tylko na płaszczyźnie zawodowej, ale i na płaszczyźnie bioetycznej. (abstrakt oryginalny)
Purpose: the author main objective was to analyze the basis of law act and other publications on the subject, the merits, the stages the idea, as well as to present the results of study showing the condition of Polish health services and the patient rights to the safe and high-quality services. Design/methodology/approach: the objectives are achieved by Polish law analysis, literature study presented in the paper have been taken from legal act from 2004-2022. Findings: the paper and its summary discuss the main findings from the and the results of the law act and literature study conducted. Research limitations/implications: the paper presents the latest data published in law act and the subject publications. It is addressed to the quality and safety researchers of health services.(original abstract)
W nowocześnie zarządzanych szpitalach wykorzystuje się automatyczną identyfikację pacjentów, która ułatwia szybki dostęp do wszelkich informacji osobowych oraz stanu chorego. Celem artykułu jest zaprezentowanie uwarunkowań prawnych w Polsce, dotyczących kodowania danych pacjenta oraz przedstawienie praktycznych sposobów ich realizacji na tle zidentyfikowanych na drodze obserwacji i badań ankietowych rozwiązań stosowanych przez wybrane podmioty lecznicze w Polsce.(abstrakt oryginalny)
12
Content available remote Wniosek o ustalenie zdarzenia medycznego
63%
Artykuł omawia problematykę wniosku o ustalenie zdarzenia medycznego, a zatem wniosku wszczynającego postępowanie przed wojewódzką komisją do spraw orzekania o zdarzeniach medycznych. W pierwszej kolejności zostały omówione zagadnienia dotyczące sposobu złożenia i formy analizowanego wniosku, a także jego elementów oraz niezbędnych załączników. Dalsze rozważania dotyczą określenia charakteru prawnego terminu do złożenia wniosku, sytuacji w których wniosek podlega zwrotowi oraz odrzuceniu, a także skutków procesowych i materialno prawnych złożenia wniosku. (abstrakt oryginalny)
Artykuł przedstawia podstawy prawne udzielania pacjentowi odpowiednich świadczeń zdrowotnych oraz finansowania tych świadczeń. Odpowiednie świadczenia zdrowotne mogą być finansowane ze środków publicznych, jak i z innych środków niż publiczne. Prawo pacjenta do udzielania odpowiednich świadczeń zdrowotnych, poza świadczeniami opieki zdrowotnej finansowanymi ze środków publicznych, może być realizowane na zasadach określonych w umowie cywilnoprawnej. Zakaz udzielania przez samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej świadczeń zdrowotnych, poza systemem finansowania świadczeń opieki zdrowotnej ze środków publicznych, stanowi ograniczenie działalności gospodarczej tych podmiotów, sprzeczne z konstytucyjną zasadą wolności gospodarczej. (abstrakt oryginalny)
14
Content available remote Technological Medicine and Protection of Human Dignity of Dying Patient
63%
Artykuł ten traktuje o zjawisku medycyny technologicznej, która jest typowym produktem współczesnej technonauki. Sytuacja rzeczywistych problemów ludzkiej godności umierającego pacjenta jest przedstawiona w odniesieniu do tego kontekstu, jak również impulsów etycznych i pytań kierowanych przez nowe technoracjonalności, które są ściśle związane z etyką medyczną i kliniczną. Rekomendacja, jako norma dla współczesnej praktyki klinicznej, w obecnej sytuacji zostanie przedstawiona w podsumowaniu.(abstrakt oryginalny)
Głównym celem każdej jednostki opieki zdrowotnej (szpitala, stacjonarnej placówki opieki medycznej, hospicjum i innych jednostek) jest wykonywanie określonych usług medycznych mających na celu pomoc pacjentom w wyleczeniu z choroby. O ile to możliwe daną chorobę należy wyleczyć lub jej działanie powinno być ograniczone zgodnie z aktualną wiedzą medyczną. Poza elementarnymi prawami pacjentów, takimi jak prawo do opieki zdrowotnej i prawo do produktów leczniczych czy też urządzeń medycznych, polski porządek prawny wprowadza inne prawo, jakim jest prawo do opieki duszpasterskiej. Z jednej strony granice tego prawa wyznacza deklaracja pacjenta dotycząca faktu uczestniczenia w praktykach religijnych danego Kościoła. Z drugiej strony granice wyznacza sam system prawny, ponieważ umożliwia on wykonywanie prawa przez wyznawców Kościołów dopuszczonych do funkcjonowania na terenie RP. W artykule zastosowano metodę dogmatyczną - analizy wybranych aktów prawnych oraz postawiono dwa pytania badawcze: 1) Czy personel medyczny jest zobowiązany poprosić pacjenta lub jego opiekuna prawnego o swoje przekonania religijne, aby umożliwić im kontakt z osobą duchowną? 2) W jaki sposób przestrzegane jest prawo do opieki duszpasterskiej w wybranych szpitalach? Całość zamykają wnioski końcowe. (abstrakt oryginalny)
Wykonywanie zawodu lekarza wiąże się z ochroną życia i zdrowia, dlatego od wieków wyznaczane są zasady, których powinien przestrzegać lekarz, ujmowano je w uregulowania o charakterze zarówno etycznym, jak i prawnym. Fundamentalne prawo człowieka do ochrony życia i zdrowia jest zagwarantowane w Konstytucji RP i stanowi przedmiot regulacji aktów prawnych niższego rzędu. Podczas wykonywania zawodu lekarz może ponosić odpowiedzialność cywilną, karną oraz zawodową. Odpowiedzialność cywilna wiąże się z doznaną szkodą, powstałą w adekwatnym związku przyczynowo-skutkowym. Karnoprawna ochrona życia i zdrowia jest szczegółowo uregulowana w Kodeksie karnym. Odpowiedzialność zawodowa jest odpowiedzialnością lekarza przed organami samorządu lekarskiego. Przepisy prawa stanowionego szczegółowo regulują kwestie odpowiedzialności lekarza oraz prawa pacjenta. Istnieją jednak nowe obszary w medycynie, które wymagają de lege ferenda nowych rozwiązań. (abstrakt oryginalny)
Stosowane od ponad 40 lat na świecie i 25 lat w Polsce kody kreskowe GS1 stały się nieodłącznym elementem naszej codziennej rzeczywistości. Obecnie trudno sobie wyobrazić zakupy w supermarkecie bez znajomego dźwięku, sygnalizującego odczyt kodu kreskowego z opakowania produktu. Przystępując do systemu GS1 nasz kraj stał się z jednej strony użytkownikiem standardów na rzecz automatycznego gromadzenia danych, a z drugiej strony uzyskał możliwość tworzenia różnorodnych rozwiązań, bazujących na standardach GS1, nie tylko w branży dóbr szybko ratujących. Jednym z obszarów, w którym kody kreskowe znalazły również zastosowanie w Polsce jest branża ochrony zdrowia, a zwłaszcza produkcja produktów leczniczych i wyrobów medycznych.(fragment tekstu)
Celem badania, którego wyniki prezentuje niniejszy artykuł, jest ocena skuteczności wdrożenia OKK jako narzędzia poprawy bezpieczeństwa opieki w obszarze bloku operacyjnego. W ramach badania przeanalizowano opinie personelu medycznego zespołów operacyjnych, ze szczególnym uwzględnieniem koordynatorów OKK dotyczącą praktycznego wykorzystania narzędzia służącego wsparciu działań na rzecz bezpieczeństwa, promowania skutecznej komunikacji i współpracy w zespołach zabiegowych. Wykorzystanym narzędziem badawczym był kwestionariusz ankiety. Badanie przeprowadzono w sposób zapewniający pełną anonimowość respondentów w okresie od 01.06.2018 do 30.07.2018 r. w sześciu polskich szpitalach publicznych. Rozdano 250 ankiet. Uzyskano zwrotność na poziomie 48% (liczba ankiet poddanych analizie 120).(fragment tekstu)
W polityce zdrowotnej od kilku lat była mowa o konieczności wprowadzenia dodatkowych ubezpieczeń zdrowotnych, pierwsza natomiast prawna konkretyzacja (w postaci projektu ustawy) przedstawiona została w styczniu 2008 r. wraz z towarzyszącymi projektami ustaw - nowej wersji ustawy o zakładach opieki zdrowotnej i ustawy o ochronie praw pacjenta. Podstawowe znaczenie w tym reformatorskim zamierzeniu mają dodatkowe ubezpieczenia zdrowotne, promowane w celu instytucjonalizacji znacznego w Polsce finansowania opieki zdrowotnej ze środków prywatnych. Mają to być ubezpieczenia w sferze działalności ubezpieczeniowej, a zatem dobrowolne i komercyjne, poddane jednak, wraz z powszechnym ubezpieczeniem zdrowotnym, merytorycznej kontroli pod względem legalności, rzetelności i celowości ze strony nowego urzędu nadzoru ubezpieczeń zdrowotnych. Jest to koncepcja regulowanego rynku ubezpieczeń zdrowotnych, której uzupełnieniem ma być regulowany rynek świadczeniodawców (świadczeń opieki zdrowotnej). Nowy urząd rzecznika ma stanąć na straży indywidualnych i zbiorowych praw pacjenta, w czym uwydatnia się publiczny charakter opieki zdrowotnej. Projektowany model ochrony zdrowia jest zatem hybrydą prawa prywatnego i publicznego, testowaną w różnych konfiguracjach i na ogół bez powodzenia w innych krajach, która w literaturze przedmiotu poddawana jest istotnej krytyce. (abstrakt oryginalny)
Przedmiotem niniejszego opracowania jest analiza regulacji prawnych dotyczących dostępu do dokumentacji medycznej pacjenta oraz ich przestrzegania. W oparciu o bogate orzecznictwo sądów administracyjnych poddano rozważaniom m.in. formy udostępnienia dokumentacji medycznej ze szczególnym uwzględnieniem udostępniania oryginału tej dokumentacji, możliwość pobierania opłat za udostępnienie dokumentacji medycznej, formę wniosku o udostępnienie dokumentacji medycznej oraz czas, w którym podmiot udzielający świadczeń zdrowotnych zobowiązany jest udostępnić tę dokumentację. Omówiono również katalog podmiotów uprawnionych do uzyskania dostępu do dokumentacji medycznej pacjenta oraz zwrócono uwagę na problemy z uzyskaniem dostępu do dokumentacji medycznej zmarłego pacjenta. (abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.