Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Inwencja sztuki jako sztuka inwencji : wokół głównych założeń estetyki nietzscheańskiej

100%

Luty J.

Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu. Nauki Humanistyczne

|

2004

|

9

|

nr 1055

56-67

Inwencja w sposób naturalny łączy się ze sztuką. Żadna sztuka nie może istnieć bez inwencji, tak jak nie istnieją wynalazki bez potrzeby ich wynajdywania. Przedmiotem niniejszego artykułu są dwa rodzaje inwencji, z których każdy wyznacza odmienny sposób filozofowania, a także różne traktowanie funkcji sztuki i roli tworzenia. Pierwszy (nazwany tu Inwencją Tego Samego), wywodzący się z idealizmu transcendentalnego, widzi w sztuce narzędzie filozofii. Drugi (nazwany Inwencją Uwolnioną) - uwalnia sztukę, nazywając ją niewinną i nieodpowiedzialną "grą ze światem". Wedle drugiej koncepcji, stanowiącej osnowę nietzscheańskiej "estetyki artysty" (w przeciwieństwie do kantowskiej "estetyki widza"), sztuka powinna być ze wszech miar odkrywcza, w przeciwnym razie nie zasługuje na swoje miano. Powiemy wówczas, że jest sztuką słabą, wtórną. Dobra sztuka (sztuka uwolniona) to taka, która odkrywa nowe światy - lecz nie w imię starych, ale w imię nieskrępowanej wolności tworzenia. Jej naczelna zasada - Inwencja Uwolniona - sama jest sztuką w tym sensie, że, po pierwsze, umożliwia wszelką sztukę, po drugie, nadaje jej walor niepowtarzalności, oryginalności. Sztuka inwencji byłaby więc immanentną zasadą sztuki, w ramach której tworzą się podstawowe kategorie nietzscheańskiej "estetyki artysty". Są nimi: piękno, upojenie i wielki styl. Ich analiza, dokonana przez Martina Heideggera w dziele Nietzsche, stanowi dziś przykład filozofowania, które, na przekór trendom, pozostaje wierne zarówno filozofii, jak i sztuce. (fragment tekstu)

2

Many-Worlds Theory of Truth

100%

Boldachev A.

Studia Humana

|

2012

|

1(1)

3-9

The logical world is a set of propositions, united by common principles of establishing their truth. The many-worlds theory asserting that the truth of any proposition in any given logical world is always established by comparing it with standard propositions in this world - directly or via the procedure of transferring the truth. Existing theories of truth (correspondence, authoritarian, pragmatic, semantic of Tarski and all other possible) are not theories of truth in the full meaning of the word; they must be considered merely as methods of fixation and generation of true propositions in one or another logical world. (original abstract)

3

Filosofía de la nada y del amor

80%

Nakatomi K.

Humanum. Międzynarodowe Studia Społeczno-Humanistyczne

|

2015

|

nr 19 (4)

139-161

The purpose of this test is to break the blockade dry characterizes contemporary philosophy and create a new horizon. The question has arisen nowhere at all times and in all places. To cite a few names; Lao-tzu, Chaung-tzu, Solomon, Buddha, Pascal, Nietzsche, Bergson and Heidegger. European philosophy began with Plato who created the idea of being. But being and matter occupy only a negligible position in the universe. Compared to this universe, being and matter are like three tiny ants in relation to the earth. European philosophy has been questioning circled over three small ants. However, we think hard about anything including three ants and a gap the size of the earth. Nothingness is not the non-existence of all things. Nowhere it includes and transcends relative nothingness and being. We call it Transcendental Nothing or absolutely nothing. Nothingness is the highest knowledge in which the transcendent is revealed to humanity; infinite knowledge → → eternity is projected transcendent God → love. I call the principle of nowhere and love. The following is proved.(original abstract)

4

Między Wschodem a Zachodem : przyczynek do intelektualnej historii Mikołaja Bierdiajewa

80%

Luty A.

Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu. Nauki Humanistyczne

|

1996

|

2

|

nr 722

49-61

Nietrudno zauważyć, że rozważania Bierdiajewa o historycznych losach Rosji są przedłużeniem starych sporów słowianofilów z okcydentalistami. W tych sporach starał się on zająć oryginalną pozycję. W przeciwieństwie do jednostronnego - jego zdaniem - zachodniego punktu widzenia, który rozpatrywał wszystko na podobieństwo Europy, a elementy rosyjskiego życia traktował jako oznakę zacofania, Bierdiajew podkreślał w swej twórczości duchowo-historyczną samoistność swego kraju. Rosyjski lud - jego zdaniem - nie musi doganiać Zachodu, lecz musi iść swoją własną drogą. Jednocześnie Bierdiajew nie przyjmował tradycyjnego słowianofilstwa i w odróżnieniu od niego uważał, iż w rosyjskiej historii nie ma harmonijnej wewnętrznej jedności. (fragment tekstu)

5

Popperowska koncepcja rzeczywistości społecznej

80%

Wątroba W.

Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu. Nauki Humanistyczne

|

1996

|

2

|

nr 722

125-138

Teoria trzech światów Poppera jest teorią ze wszech miar kontrowersyjną. Rodzące się wokół niej kontrowersje są związane z jej rzekomą wtórnością w stosunku do koncepcji wcześniejszych oraz z jej istotnymi niedociągnięciami o charakterze logicznym.Teoria trzech światów nie jest teorią odkrywczą. Wnosi jednak nowe, ożywcze przesłanki do rozważań epistemologicznych, jej uchybienia logiczne zaś nie dezawuują jej i nie nadają jej charakteru metafizycznego.Koncepcja świata 3. nie należy do najbardziej nowatorskich teorii opisujących rzeczywistość społeczną. Mimo wielu słabych punktów koncepcja ta poszerza spektrum badacza rzeczywistości społecznej ze względu na bogactwo materiału opisowego. Omówiona tutaj koncepcja nie należy do tych, które należałoby zaliczyć do elementarza każdego socjologa, aczkolwiek jej znajomość może się przyczynić do wzbogacenia "wyobraźni socjologicznej". (fragment tekstu)

6

Spór o tolerancję

80%

Skrzypczak E.

Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu. Nauki Humanistyczne

|

2002

|

7

|

nr 937

136-142

Szczegółowo omówiono znaczenie pojęcia tolerancja.

7

Spory o prawdę i spory o wartości

80%

Jarco J.

Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu. Nauki Humanistyczne

|

2002

|

7

|

nr 937

175-178

Spór jest zderzeniem się kontrowersyjnych poglądów i stanowisk. W trakcie każdej kontrowersji strony sporu wysuwają argumenty w celu wsparcia swoich przekonań i krytykują niezgodne z własnymi wyobrażeniami przekonania przeciwnika. Spór to również szczególny przypadek argumentacji, jej najbardziej ostra i napięta forma. Celem każdego sporu jest ujawnienie prawdy lub pokonanie przeciwnika. Może to być i jedno, i drugie zarazem, trudno bowiem określić granicę między sporami prowadzonymi w celu wykrycia prawdy i sporami dla osiągnięcia zwycięstwa. (fragment tekstu)

8

Fryderyk Nietzsche jako filozof-artysta

80%

Luty J.

Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu. Nauki Humanistyczne

|

2002

|

7

|

nr 937

314-335

W niniejszym tekście zastanowimy się nad tym, w jakim sensie był Nietzsche filozofem-artystą - nowym typem filozofa nieczystego, swego rodzaju kusicielem i "deprawatorem młodzieży". Zastanowimy się również, w jakim stopniu Nietzsche - filozof podziemny - opuścił teren filozofii teoretycznej, nadając swemu pisarskiemu dyskursowi charakter artystyczny. Powiemy również, w jakim sensie, naszym zdaniem, filozofia Nietzschego jest pochwałą człowieka niezakorzenionego, oraz dlaczego filozofia Nietzschego jest filozofią wiosny. Zastanowimy się także, dlaczego filozof-artysta pozostaje nieodpowiedzialny, i jak ma się do tego fragmentaryczność jego wypowiedzi. Zwrócimy uwagę na zasadnicze trudności powstałe przy formułowaniu opisów filozofa-artysty i jego postawy twórczej, tej "sfery burz" i różnorodności, czyli zagłębimy się w kwestię "czytania i pisania. Na końcu powiemy, dlaczego filozof-artysta jest niewinny, oraz co to znaczy, że jest naiwny. (fragment tekstu)

9

Existence and Predication in Free Logics

80%

Kubiszeski G.

Studia Humana

|

2017

|

6(4)

3-9

This paper presents a fundamental difference between negative semantics for free logics and positive ones regarding the logical relations between existence and predication. We conclude that this difference is the key to understand why negative free logics are stronger, i.e., they prove more, than positive free logics.(original abstract)

10

Heidegger przed bytem metafizyki : inny początek

80%

Bastek A.

Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu. Nauki Humanistyczne

|

2004

|

9

|

nr 1055

15-27

Omówiony sposoby postrzegania metafizyki przez Heideggera.

11

Kartezjańska etyka codzienności

80%

Laskowska-Stasiuk J.

Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu. Nauki Humanistyczne

|

2004

|

9

|

nr 1055

28-42

Omówiono poglądy Rene Descartesa na temat etyki codzienności.

12

Wissariona Bielińskiego zmagania z rzeczywistością

80%

Dobieszewski J.

Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu. Nauki Społeczne

|

2009

|

1

|

nr 78

22-31

Bieliński jest swego rodzaju symbolem rosyjskiego inteligenta, powszechnie uznanym w tej dziedzinie wzorcem. Przy tym nie pozostawił Bieliński wielkich i wybitnych dzieł, oddziaływał raczej charyzmą osobowości, siłą charakteru, pasją i dynamiką myśli, które już za jego życia przyczyniły się do powstania "mitu Bielińskiego" i nadania mu miana "szalonego Wissariona". W artykule spróbujemy jednak przyjrzeć się przynajmniej pewnym poglądom filozoficznym Bielińskiego, dającym się bez większego trudu wyczytać z jego korespondencji, publicystyki, tekstów krytycznoliterackich. (abstrakt oryginalny)

13

Od destrukcji do kreacji : D.A.F. de Sade - F.W. Nietzsche

80%

Kaniowski W.

Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Łódzka

|

1981

|

z. 11, nr 374

33-47

Artykuł stanowi próbę analizy porównawczej filozoficznych wątków pisarstwa osiemnastowiecznego libertyna francuskiego D.A.F. de Sade'a i poglądów niemieckiego myśliciela F.W. Nietzschego. Zasadniczy wątek opracowania koncentruje się wokół prowadzonej przez obydwu autorów krytyki funkcjonujących w europejskiej kulturze wartości etycznych. (abstrakt oryginalny)

14

Idea bezpieczeństwa człowieka w wybranych dialogach Platona

80%

Zgolińska E. J.

Doctrina. Studia społeczno-polityczne

|

2008

|

nr 5

217-225

Chcąc rozjaśnić, chociażby częściowo, naszą ideę bezpieczeństwa zwróćmy się do filozofów i to nawet wtedy, jeżeli problem bezpieczeństwa był przez nich podejmowany nie wprost, czyli wtedy gdy myślenie nad tym zagadnieniem biegło "w powiązaniu z innymi dziedzinami i wartościami życia społecznego, takimi jak: prawda, szczęście, dobrobyt, sprawiedliwość i pokój" . Zacznijmy od Platona i lektury wybranych jego dialogów, szczególnie "Państwa" i "Praw". Początkowo budzi się w nas przekonanie, że Platon nie włączył pytania o bezpieczeństwo człowieka do zbioru absorbujących go pytań teoretycznych, bo o bezpieczeństwie mówi niezbyt często - "przy okazji", rozważając inne zagadnienia. Bardzo szybko jednak zauważamy, że jego traktaty przepełnione są radami i wskazówkami jak zorganizować społeczeństwo, by zapewnić mu stan stabilnego spokoju. Czy stan ten można uznać za stan bezpieczeństwa?(fragment tekstu)

15

Cоциально-философские проблемы адаптации молодых специалистов в научно-исследовательскoм коллективе

80%

Бабосова Е. С.

Prosopon. Europejskie Studia Społeczno-Humanistyczne

|

2013

|

nr 2

7-19

Philosophical and sociological analysis of the role of the research collectives in the pro-cess of adaptation of young scientists to research activity is carried out in the article. The features encountered by young scientists in the process of adapting to research are charac-terized. The factors that have the negative impact on this process are revealed. Recommen-dations for optimization of the adaptation of young professionals in the scientific collective are elaborated.(original abstract)

16

Human Freedom According to the Views of Aristotle of Stagira : Analysis of Its Doctrinal Category Using Gerald MacCallum's Extended Formula of Freedom

80%

Górecki O.

Studia Iuridica Lublinensia

|

2022

|

Vol. 31, nr 3

105-122

Wśród współczesnych badaczy pojęcia wolności panuje całkowita zgoda co do znaczenia, jakie dla nauki odegrał wykład inauguracyjny Isaiaha Berlina z 31 października 1958 r. pt. "Dwa pojęcia wolności", wygłoszony na Uniwersytecie Oksfordzkim. Opublikowany później i wielokrotnie przedrukowywany, uporządkował naukową refleksję nad pojęciem wolności poprzez wprowadzenie terminów wolności pozytywnej i negatywnej. Pomimo pojawienia się w literaturze przedmiotu licznych głosów krytycznych z pewnością nie można dziś uprawiać nauki bez przywołania wspomnianej dychotomii. Dziewięć lat później Gerald MacCallum - zainspirowany m.in. teorią Berlina - przedstawił własny trójczłonowy model wolności. W prowadzonych badaniach wykorzystuję właśnie ten model, ale rozszerzam jego zakres o dodatkowy wymiar wolności wewnętrznej i zewnętrznej. Dlatego celem niniejszego artykułu jest przeprowadzenie rekonstrukcji kategorii wolności człowieka występującej w poglądach Arystotelesa ze Stagiry przy zastosowaniu rozszerzonej formuły MacCalluma oraz zbudowanie jej modelu z wykorzystaniem wprowadzonych narzędzi badawczych. Przyjęta wielowymiarowa perspektywa obserwacji ludzkiej wolności pozwala na kompleksowe ujęcie różnych płaszczyzn życia człowieka, na których możemy dostrzec przejawy tej enigmatycznej i niezwykle trudnej do uchwycenia koncepcji, którą nazywamy wolnością. (abstrakt oryginalny)

17

Czy dziesięć przykazań jest wciąż aktualnych? Problem obowiązywalności Dekalogu w filozoficznym dyskursie Tomasza z Akwinu

80%

Mielnik D.

Rynek - Społeczeństwo - Kultura

|

2017

|

nr spec. (26) Prawo - koncepcje, regulacje, współczesne problemy

58-64

Celem niniejszej pracy jest próba przybliżenia stanowiska Tomasza z Akwinu w odniesieniu do problemu obowiązywalności Dekalogu. Osiągnięcie celu pracy jest możliwe dzięki zestawieniu opinii filozofa ze współczesną próbą ustosunkowania się do postawionego problemu. Opracowanie podzielone zostało na cztery części. Najpierw zarysowano współczesną dyskusję w zakresie obowiązywalności Dekalogu. Następnie przedstawiono próbę rozwiązania problemu. Potem przybliżono stanowisko Tomasza z Akwinu. Na końcu zestawiono jego refleksje ze współczesną propozycją. W świetle przeprowadzonych analiz należy stwierdzić, że Tomasz uznawał obowiązywalność Dekalogu na poziomie globalnym. Odtworzenie jego stanowiska w zakresie obowiązywalności Dekalogu na poziomie szczegółowym jest już natomiast bardzo trudne, ponieważ filozof nie jest do końca konsekwentny w swych poglądach. (abstrakt oryginalny)

18

How Many Concepts of Intentionality?

80%

Dąbrowski A.

Studia Humana

|

2015

|

4(3)

3-13

The current discussion of the intentionality nature has become more sophisticated and complex. In this paper I will delineate a number of approaches to intentionality in contemporary philosophy: 1 mentalistic; 2 semantic / linguistic; 3 pragmatic; 4 somatic; 5 and naturalistic. Although philosophers identify and analyse many concepts of intentionality, from the author point of view, there is only one intentionality: mentalistic intentionality (conscious mental states are intentional). Furthermore, there are the pre-intentionality in the physical world and the meta-intentionality (or the derived intentionality) in the world of culture.(original abstract)

19

Znaczenie analogii dla określenia punktu wyjścia w quarta via

80%

Sołtys A.

Humanities and Social Sciences

|

2014

|

19 (XIX)

|

nr 21 (2)

233-242

W artykule nawiązuje się do ożywionej dyskusji dotyczącej roli i znaczenia czwartej drogi świętego Tomasza z Akwinu (quarta via) dla filozofii klasycznej. W dyskusji tej do chwili obecnej wykrystalizowały się dwa stanowiska. W jednym postrzega się czwartą drogę jako nawiązanie i kontynuację myśli platońskiej, przez co widzi się w argumencie zagrożenie dla jednolitości filozofii klasycznej. W innym czwarta droga jest postrzegana jako sam rdzeń metafizyki realistycznej, która zmierza do całościowego i ostatecznego wyjaśnienia rzeczywistości. Właśnie czwarta droga jest traktowana w takim wyjaśnieniu jako ostatni wieńczący etap. Autor niniejszej pracy wskazuje na powód rozbieżności zdań w kwestii roli i znaczenia czwartej drogi w filozofii klasycznej. Utrzymuje, że w argumencie święty Tomasz nie określił jasno, jakie doświadczalne własności stanowią punkt wyjścia argumentu. W samym argumencie jest mowa o wielu ustopniowanych własnościach, ale tylko niektóre z nich mogą spełniać funkcję dowodową. Jeśli więc wszystkie wymienione w argumencie doświadczalne własności realnego bytu uczyni się jego punktem wyjścia bądź wybierze się tylko niektóre spośród nich, a te będą nieodpowiednie, wówczas quarta via nie będzie mogła niczego ostatecznościowo wyjaśniać/dowieść. W artykule wskazuje się na analogię jako klucz do ustalenia katalogu ustopniowanych własności realnego bytu, będących odpowiednim punktem wyjścia dla quarta via. Na jej podstawie ustala, że katalog tworzą tylko własności transcendentalne, gdyż jedynie te własności określa zasada analogii bytu, która wiąże byty przygodne, określone przez te własności, z analogatem głównym. (abstrakt oryginalny)

20

Philosophy of Nothingness and Love

80%

Nakatomi K.

Humanum. Międzynarodowe Studia Społeczno-Humanistyczne

|

2015

|

nr 17 (2)

99-124

The purpose of this paper is to break the dry and blocking condition of the contemporary philosophy and to create the new horizon of philosophy. The question about nothingness had begun in all ages and places. For example, Lao-tzu, Chaung-tzu, Solomon, Buddha, Pascal, Nietzsche, Bergson and Heidegger. The European philosophy started from Plato who created the idea of being. But the whole of being and matter occupies only a slight position in the universe. Compared to the universe, the whole of being and matter is as negligible as three ants to the earth itself ( the average density of the universe ) . European philosophy has been only questioning about three ants and the idea of them. On the other hand, we question about nothingness which includes three ants and the void of the earth size. Nothingness is not non-existence of all things. It includes, and also transcends relative nothingness and being. We call it Transcendental Nothingness or Absolute Nothingness. Nothingness is the highest wisdom which the transcendent-being revealed to mankind and continues to infinity →eternity→the transcendent being, God→love. I call this the principle of nothingness and love. The following is the proof of it.(original abstract)