Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 37

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Physical properties
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
W prezentowanej pracy podano podstawowe parametry materiałowe dla tafli szklanych wykonywanych zszyb typu Float, szyb hartowanych ESG i pół-hartowanych TVG. Omówiono też zagadnienia technologiczne związane z użytkowaniem przeszkleń na obiektach użyteczności publicznej. Odniesiono się do stosowania dodatkowej obróbki termicznej przeszkleń pozwalającej na eliminowanie wtrąceń tlenku niklu, który w procesie użytkowanie, procesie starzenia płyt szklanych powoduje samoczynne pękanie szyb. Dalsza część pracy poświęcona została przedstawieniu uproszczonej metody wyznaczania właściwej grubości tafli szklanych w elementach ustroju fasadowego. Omówiono zasady inżynierskiego podejścia do określenia grubości tafli szklanych opartych na czterech, trzech i dwóch krawędziach nieprzesuwnych - podparcia przegubowe. W pracy podano również graniczne wartości ugięć których nie należy przekraczać przy projektowaniu i realizowaniu obiektów. Ostatnia część referatu zawiera odniesienie do analizy pakietów dwuszybowych z określeniem rozdziału obciążenia prostopadłego do przeszklenia (działanie ciśnieniem wiatru na fasadę) na taflę zewnętrzną i wewnętrzną szyby. (abstrakt oryginalny)
W artykule scharakteryzowano pojęcie miarodajności wyników badań w odniesieniu do badań cech fizycznych wyrobów budowlanych. Opisano ponadto czynniki warunkujące miarodajność wyników badań. Omówiono wpływ wyposażenia podstawowego na wyniki badań ze szczególnym uwzględnieniem materiałów pomocniczych na przykładzie badań normowych klejów do płytek. Wyniki badań jednoznacznie wskazały, ze przyczepność kleju do okładziny ceramicznej jako materiału pomocniczego jest warunkowana nie tylko właściwościami kleju, ale również rodzajem płytek. (abstrakt oryginalny)
Przedstawiono propozycję metody matematycznego modelowania kształtu cytryn z wykorzystaniem krzywych Béziera. Do weryfikacji metody modelowania wybrano cytryny odmian Lisbon, Verna, Genoa. Kontur cytryny, który jest jej południkiem, opisano trzema gładko połączonymi krzywymi Béziera. Podstawą do opisu konturów cytryn są ich fotografie wykonane w 10 zmieniających się co 36o położeniach. Krzywe Béziera aproksymujące południki leżące na powierzchni cytryn są ich modelami 3D. Przedstawiona metoda może być stosowana do matematycznego modelowania kształtu cytryn.(abstrakt oryginalny)
4
75%
W pracy zaprezentowano wyniki badań wpływu obciążeń o charakterze udarowym na wrażliwość jabłek na stłuczenia przy zmiennych wartościach wysokości zrzutu i ilości uderzeń. Wyznaczono wartości impulsów sił, pola powierzchni styku oraz nacisków powierzchniowych w funkcji wysokości i ilości stłuczeń. Wykonano dokumentację fotograficzną, która posłużyła do przeprowadzenia komputerowej analizy obrazów w celu wyznaczenia objętości zniszczonej tkanki oraz przedstawienia oceny jakościowej wrażliwości jabłek na stłuczenia. Pomiary przy obciążeniach udarowych przeprowadzono za pomocą aparatury firmy Tekscan na specjalnie zbudowanym stanowisku badawczym, którego działanie oparte było na zasadzie wahadła. Analiza zmian objętości deformacji w funkcji sił chwilowych podczas uderzenia wykazała, że przy wzroście obciążenia z 57 N do 106 N następuje gwałtowny wzrost wartości objętości z 363 do 6233 mm3. Analiza nacisków powierzchniowych potwierdziła występowanie maksymalnych wartości dla pierwszych uderzeń jabłek, największą zaś wartość wynoszącą 0,256 MPa uzyskano dla wysokości zrzutu równej 250 mm. Niezależnie od wysokości zrzutu, po dziesięciu uderzeniach naciski powierzchniowe stabilizują się na poziomie 0,160 MPa. Stwierdzono, że badane jabłka wykazują dużą wrażliwość pod wpływem obciążeń o charakterze udarowym. Oszacowano wysokość zrzutu około 30 mm, którą można uznać za wartość niewywołującą odkształceń o charakterze plastycznym.(abstrakt oryginalny)
5
Content available remote Ocena jakości peletów wytworzonych z wybranych surowców roślinnych
75%
Przedstawiono wyniki badań jakości peletów wytworzonych ze słomy pszennej i siana łąkowego. Badane surowce roślinne rozdrabniano za pomocą rozdrabniacza bijakowego wyposażonego w sita o średnicy otworów 5 mm. Analizę wilgotności, długości cząstek i wartości opałowej surowców oraz gęstości nasypowej i trwałości mechanicznej peletów przeprowadzono zgodnie z obowiązującymi normami. Średnia wilgotność surowców wynosiła 14,5% dla słomy pszennej i 16,2% dla siana łąkowego. Średnia wartość opałowa wynosiła od 15,2 MJ*kg-1 dla słomy pszennej do 15,5 MJ*kg-1 dla siana łąkowego. Do wytwarzania peletów użyto dwóch typów peleciarek tj.: peleciarki z dwustronną obrotową matrycą płaską i peleciarki z jednostronną nieruchomą matrycą płaską. Gęstość nasypowa oraz trwałość mechaniczna peletów zależały od rodzaju surowca i typu peleciarki. Gęstość nasypowa zawierała się w przedziale 373,6-477,8 kg*m-3 dla słomy pszennej i 288,3-501,6 kg*m-3 dla siana łąkowego. Wskaźnik trwałości mechanicznej peletów wahał się w zakresie od 69,6 do 97,1% dla słomy pszennej i od 73,4 do 96,3% dla siana łąkowego. Korzystniejsze efekty pracy dotyczące jakości wytworzonych peletów zapewniała peleciarka z jednostronną nieruchomą matrycą płaską.(abstrakt oryginalny)
6
75%
Cel badań: Celem badań jest przedstawienie możliwości związanych z zastosowaniem elektrostymulacji mięśni szkieletowych jako elementu wspomagającego trening sportowy. Zaletą takiej formy treningu jest wykonanie konkretnej pracy przez wybrane mięśnie, szczególnie u mniej doświadczonych zawodników, którzy nie potrafią wyeksponować konkretnego mięśnia podczas ćwiczeń. Impuls elektryczny powoduje synchroniczne uruchomienie jednostek motorycznych docelowego mięśnia przez ten sam wzór impulsów w standardowych i powtarzalnych warunkach oraz uzyskuje się znacznie wyższy poziom aktywności mięśnia wraz z upływem czasu. Projekt / metodologia / podejście: Omówiony został wpływ elektrostymulacji (EMS) mięśni szkieletowych na tkankę mięśniową i zmiany fizjologiczne, na poprawę cech motorycznych oraz porównanie EMS do treningu sportowego. Wyniki: Po EMS dochodzi do poprawy skoczności (Maffiuletti, Cometti et al. 2000) i wzrasta siła maksymalna mięśni (Maffiuletti, Bramanti et al. 2009). Seria odpowiednio dobranych zabiegów prowadzi do powiększenia powierzchni przekroju mięśnia, znacznego zwiększenia siły maksymalnej oraz wzrostu aktywacji mięśni (Gondin, Guette et al. 2005; Kästner, Braun et al. 2015). Krótkotrwała stymulacja mięśni o niskiej częstotliwości gwałtownie skraca czas uzyskania skurczu. Po długotrwałej stymulacji dochodzi do poprawy tego wyniku, lecz następuje to wolniej niż w początkowej fazie (Heilmann and Pette 1979). Badania potwierdzają, że po EMS dochodzi do regeneracji mięśni szkieletowych poprzez obniżenie poziomu stresu oksydacyjnego w komórkach satelitarnych mięśni oraz tworzenie się nowych miofibryli (Di Filippo, Mancinelli et al. 2017). Jako element treningu sportowego EMS odpowiada cztero-krotnie dłuższemu treningowi o wysokiej intensywności ćwiczeń (Kemmler, Teschler et al. 2016). Badania i praktyczne ograniczenia / implikacje: Z uwagi na doniesienia, że EMS wpływa na regenerację mięśni, można zastosować tę metodę jako element odnowy biologicznej w trakcie podróży, gdy inne formy nie są dostępne lub jako krótkotrwały trening. Wnioski: Podsumowując, odpowiednio dobrana seria zabiegów elektrostymulacji mięśni szkieletowych może wpłynąć na zwiększenie siły mięśni, masy mięśniowej, skoczności, szybkości i wytrzymałość oraz na zmianę struktury włókien mięśniowych.(abstrakt oryginalny)
W pracy przeanalizowano wpływ składu mieszanek paszowych dla drobiu, na ich wytrzymałość kinetyczną, określaną metodą Holmena. Materiał do badań pochodził z linii produkcyjnej, a do analizy przyjęto 9 granulowanych mieszanek paszowych dla drobiu o średnicy granul 3,2 mm. Paszę przygotowywano, granulowano i schładzano wykorzystując te same urządzenia, a ich nastawy eksploatacyjne były porównywalne w odniesieniu do badanego granulatu paszowego. Uzyskane wyniki badań wykazały, że wytrzymałość kinetyczna badanych granulatów paszowych była statystycznie istotna w zależności od składu mieszanki paszowej. Zależności wytrzymałości kinetycznej granulatu od składu mieszanek paszowych wyznaczono metodą regresji wielorakiej. Z wyznaczonych modeli największą wartość utylitarną może mieć model z czterema zmiennymi objaśniającymi: kukurydza (x1), pszenica (x2), śruta sojowa (x4) oraz tłuszcz (x5).(abstrakt oryginalny)
Prezentowana praca przedstawia zmianę właściwości fizycznych sypkich, pylistych dodatków paszowych (glinokrzemianów) po wymieszaniu ich z olejem lub gliceryną. Mieszanie dodatków przeprowadzono w mieszarce łopatkowej z jednakowym czasem mieszania dla wszystkich prób wynoszącym 1 min. Wykonano próby z udziałem oleju lub gliceryny w następujących ilościach: 5%, 10%. Dla otrzymanych w ten sposób mieszanin dodatków z udziałem oleju lub gliceryny określono wybraną grupę właściwości fizycznych. Sposób określania cech fizycznych był taki sam dla wszystkich próbek tj. samych dodatków - bez udziału oleju i gliceryny, jak i mieszanin - z ich udziałem. Uzyskane wyniki badań i ich analiza jednoznacznie wskazują, iż dodanie określonej ilości oleju lub gliceryny do dodatków wpływa na poprawę wybranych właściwości fizycznych mieszanin.(abstrakt oryginalny)
Jednoczynnikowe doświadczenie łanowe dotyczyło określenia zużycia paliwa, nakładu czasu pracy maszyn oraz wielkości plonowania pszenicy ozimej w trzech technologiach uprawy roli. Zużycie paliwa w technologii orkowej i bezorkowej było porównywalne i wynosiło około 31 l·ha-1 , przy czym największe zużycie generowała podstawowa uprawa gleby (orka lub ciężki kultywator uprawowy). Zużycie paliwa w technologii uprawy pasowej było najmniejsze i wynosiło 23,0 l·ha-1 . Zastosowanie uprawy bezorkowej pozwoliło na zmniejszenie czasu potrzebnego do wykonania technologii uprawy pszenicy o 28,8% (w porównaniu do uprawy orkowej). Natomiast uprawa pasowa pozwoliła na zredukowanie łącznego czasu pracy maszyn o 48,5% (w porównaniu do uprawy orkowej). Pszenica ozima uprawiana w technologii bezorkowej plonowała przeciętnie o 4% lepiej od uprawianej w technologii orkowej. Największy plon ziarna (7,63 t·ha-1 ) uzyskano w technologii uprawy pasowej (o 6,7% w porównaniu do uprawy orkowej). (abstrakt oryginalny)
Do opisu matematycznego wschodów wykorzystano zmodyfikowane uogólnione funkcje logistyczne (znane również jako funkcje Koya-Goshu). Funkcje te stanowią naturalną modyfikację klasycznie stosowanych funkcji Richardsa w opisie wzrostu roślin, wprowadzającą nieliniowy przyrost czasu w wykładniku exponenty oraz człon związany z przesunięciem czasowym. Dopasowanie krzywych do danych eksperymentalnych przeprowadzono w oparciu o minimalizacje sumy kwadratów różnic pomiędzy danymi eksperymentalnymi, a modelem matematycznym (metoda najmniejszych kwadratów). Rezultaty badań symulacyjnych pokazują, iż wyznaczone parametry krzywych (np. wartości parametru wzrostu, przesunięcia czasowego czy górnej granicy populacji) opisujących ilość wschodów w funkcji czasu pozostają w dobrej zgodności z interpretacją na gruncie biologicznym badanych procesów. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, iż dla kontroli oraz aplikacji do gleby wyciągów roślinnych model Koya-Goshu posiada lepsze dopasowanie do wyników eksperymentalnych w stosunku do uogólnionego modelu logistycznego. (abstrakt oryginalny)
Celem badań była intensyfikacja procesu omłotu i separacji ziarna bębnowym młócącoseparującym urządzeniem kombajnu zbożowego, mającym zmienną szczelinę nad klepiskiem. Określenie racjonalnej konstrukcji i parametrów szczeliny klepiska, a także reżimów pracy bębna młócącego. Rozważania teoretyczne prowadzono na bazie zasad mechaniki, a eksperymenty w oparciu o metodyki ogólne i specjalne. Do obróbki wyników wykorzystano metody standardowe obliczeń i pakiety praktycznych programów Microsoft Excel i MathCAD. Do pomiarów wykorzystano aparaturę pomiarowo-rejestrującą. Badania eksperymentalne prowadzono na specjalnie przygotowanych eksperymentalnych stanowiskach. Przeprowadzone badania pozwoliły: uzasadnić konstrukcyjnotechnologiczne schematy bębna młócącego ze zmienną szczeliną nad klepiskiem, znaleźć analityczne zależności dla określenia charakterystycznych zakresów powierzchni oddziaływania bębna młócącego i klepiska na młóconą masę, ustalić zasady odkształcania słomy pod działaniem różnych sił przy zmiennym rozstawie między poprzecznymi listwami klepiska, otrzymać równania regresji, pozwalające określić optymalne technologiczne parametry pracy bębna młócącego ze zmienną szczeliną nad klepiskiem. Nowość naukowa opracowanych rozwiązań technicznych została potwierdzona patentem Republiki Białoruskiej na wzór użytkowy Nr 6335 "Bęben młócący". Rezultaty teoretycznych i eksperymentalnych badań wykorzystano podczas opracowania dokumentacji konstrukcyjnej do wykonania drgającego klepiska do kombajnów produkcji ПО «Гомсельмаш».(abstrakt oryginalny)
Celem pracy była weryfikacja wcześniej uzyskanych wyników badań, dotyczących wpływu średnicy stempla na wyznaczaną wartość naprężenia granicznego gleby pylastej (NG), w warunkach szerszego spektrum gatunków gleb i ich stanu początkowego. Badania przeprowadzono na próbkach o średnicy 100 mm i wysokości 30 mm, wytwarzanych z materiału glebowego (M) lub pobieranych z warstwy podornej wybranych gleb (NNS) o uziarnieniach: pyłu gliniastego, gliny zwykłej, gliny lekkiej, gliny piaszczysto-ilastej. Oznaczono następujące cechy gleb: skład granulometryczny, gęstość fazy stałej, zawartość próchnicy i węglanu wapnia, odczyn, granicę plastyczności i płynności. Właściwości próbek opisano: wilgotnością, gęstością objętościową szkieletu, porowatością aeracji, stopniem plastyczności i stopniem wilgotności. Próbki obciążano za pomocą maszyny wytrzymałościowej stemplami o zróżnicowanych średnicach. Wartość NG gleby wyznaczano metodą poszukiwania punktu przecięcia stycznych do krzywej naprężeń wtórnych i krzywej naprężeń pierwotnych (metoda klasyczna). Stwierdzono, że dla próbek M, o stopniu wilgotności 0,40-0,50, NG nie zależy istotnie od średnicy stempla. Dla próbek M lub NNS, o stopniu wilgotności 0,64-0,82, NG zależy istotnie od średnicy stempla. Sformułowano wniosek, że w badaniach NG metodą jednoosiowych odkształceń stosunek średnicy stempla (d) do średnicy cylindra (D) powinien mieścić się w przedziale 0,5 ≤ d/D ≤ 0,8.(abstrakt oryginalny)
W pracy przedstawiono wyniki badań, których celem była ocena zmian stopnia zadarnienia oraz wybranych parametrów wytrzymałościowych darni użytkowanej z różną intensywnością, dodatkowo darń modyfikowano poprzez podanie biopreparatu. Pomiary wykonano na dwóch rodzajach darni, z których pierwsza darń utworzona była z życicy trwałej, druga z kupkówki pospolitej. Wykazano, że użytkowanie badanych obiektów skutkowało spadkiem ich zadarnienia, które było ściśle związane z gatunkiem tworzącym darń. Nie wykazano wpływu stosowania biopreparatu na stopień zadarnienia. Intensywne użytkowanie wpływało na zwiększenie wartości analizowanych parametrów wytrzymałościowych, przy niskiej wilgotności gleby (5,0-5,5%) zauważono znaczne zagęszczenie w wierzchniej warstwie gleby. (abstrakt oryginalny)
14
75%
Przedstawiono wyniki pomiarów nacisków powierzchniowych korzeni marchwi przy sześciokrotnym obciążaniu próbki o dwóch wielkościach średnic dla trzech wartości i trzech prędkości wymuszenia siły promieniowej. Obciążenia generowano przy wykorzystaniu maszyny wytrzymałościowej Instron 5566 wyposażonej w głowicę roboczą o płaskiej powierzchni. W rezultacie otrzymano 540 obserwacji, z czego 270 przypadało na każdą średnicę próbki, a po 180 na prędkość i wartość wymuszanego obciążenia. Do każdej wartości poszczególnych parametrów obliczano wartość średnią, odchylenie standardowe, błąd standardowy i 95% przedział ufności dla wartości średniej. Przeprowadzono wieloczynnikową analizę wariancji w celu określenia wpływu średnicy próbki oraz wielkości i prędkości generowania obciążenia na wartość nacisków powierzchniowych. Otrzymane wyniki porównano z wartościami teoretycznymi obliczonymi w oparciu o wzory Hertz'a. W trakcie procesu sześciokrotnego obciążania próbki, wartości nacisków powierzchniowych uległy redukcji w czterech pierwszych cyklach, po których następowała ich wyraźna stabilizacja. Wartości nacisków powierzchniowych, obliczone w oparciu o wzory Hertz'a, są wyraźnie wyższe od wartości otrzymanych na drodze doświadczalnej.(abstrakt oryginalny)
15
Content available remote Ciepło spalania ziarniaków zbóż o obniżonych cechach jakościowych
75%
Celem podjętych badań było określenie i porównanie wartości ciepła spalania ziarna jakościowego oraz porośniętego, gatunków zbóż z podrodziny wiechlinowatych. Badania wykonano za pomocą kalorymetru zgodnie z obowiązującą normą PN-EN ISO 9831:2005. Na podstawie otrzymanych wyników stwierdzono m.in., że największą średnią wartością ciepła spalania spośród badanych gatunków zbóż charakteryzują się ziarniaki owsa. Dotyczy to zarówno ziarna jakościowego jak i porośniętego tego gatunku, a otrzymane wartości to odpowiednio 18,62 i 18,02 MJ*kg-1. Najmniejsze wartości ciepła spalania zarejestrowano natomiast dla ziarniaków pszenicy i pszenżyta. Ciepło spalania ziarna jakościowego tych gatunków wynosiło odpowiednio 17,25 i 17,24 MJ*kg-1, porośniętego natomiast 17,07 i 17,01 MJ*kg-1 Porównując wartości ciepła spalania ziarna jakościowego z porośniętym w obrębie każdego z badanych gatunków stwierdzono istotne różnice pod tym względem tylko w przypadku żyta i owsa. Ziarno jakościowe tych gatunków charakteryzowało się istotnie wyższymi wartościami ciepła spalania w stosunku do porośniętego. Dla ziarna jakościowego żyta wartość ta wynosiła 17,68 MJ*kg-1, dla porośniętego 17,22 MJ*kg-1.(abstrakt oryginalny)
16
Content available remote Wpływ wilgotności na wartość niektórych cech ziarna gryki odmiany Panda
75%
Gryka jest gatunkiem, który zachował wiele cech rośliny dzikiej, między innymi niekończący się wzrost i długi okres wegetacji. Przy zbiorze jednofazowym zachodzi konieczność desykacji roślin. W trakcie zbioru ziarna gryki ulegają zawilgoceniu, często do 24%. W hodowli roślin coraz częściej zwraca się uwagę na cechy fizyczne ziaren, co pozwala na otrzymywanie odmian o bardziej dorodnych ziarnach, odpornych na uszkodzenia podczas zbioru, transportu czy przechowywania. Badano zmiany niektórych cechy fizycznych ziaren gryki w różnych warunkach wilgotności. Do badań przyjęto następujące poziomy wilgotności nasion: 9, 12, 15, 18, 21 i 24%. Badaniami objęto zakres wilgotności, jaki może wystąpić w okresie zbioru czy magazynowania. Warunki klimatyczne jakie wystąpiły w 2008 roku były korzystne dla gryki, otrzymano plon nasion w wysokości 1,9 t*ha-1, o masie 1000 ziaren równej 26,8 g, co świadczy o dorodności i dobrym wypełnieniu ziarna. W pozostałych latach otrzymano niższe plony nasion o masie 1000 nasion około 25-26 g. Nie stwierdzono istotnego wpływu warunków klimatycznych w poszczególnych latach na wartości badanych cech fizycznych ziaren. Zmiany w poziomie wilgotności ziarna warunkowały zmiany wartości badanych cech. U większości badanych cech ich wartość wzrastała wraz ze wzrostem wilgotności ziaren, z tym że u kąta zsypu i usypu najniższe wartości otrzymano przy wilgotności ziarna 15%, przy wyższym poziomie wilgotności ziarna wartości tych cech rosły. Porowatość ziaren była ujemnie skorelowana z ich wilgotnością, Stwierdzono, że wraz ze wzrostem wilgotności ziaren porowatość masy ziarna ulegała zmniejszeniu.(abstrakt oryginalny)
Płyta sitowa mieszalnika ślimakowego jest skutecznym narzędziem mieszalniczym stosowanym do homogenizacji nanokompozytów. Prace badawcze podjęto w celu zbadania wpływu glicerolu i średnicy otworów w płycie sitowej na wydajność mieszalnika nanokompozytów. Próbki nanokompozytów powstały przez połączenie 1000 g skrobi z manioka, 45-55% glicerolu i 2% nanocząsteczek magnetytu. Zastosowano je do oceny wydajności mieszalnika przy średnicy otworów w płycie sitowej wynoszącej 5 i 7 mm. Wpływ glicerolu i średnicy otworów w płycie sitowej na wskaźnik mieszania, ilość niezmieszanych nanokompozytów i wynik/ 1000 g oceniono jako wskaźnik wydajności dla 1 godziny. Określono modele empiryczne w celu przewidzenia wydajności mieszalnika w ramach określonych kryteriów. Wyniki pokazują, że wydajność/1000 g i wskaźnik mieszania zwiększyły się razem ze wzrostem glicerolu i średnicy otworów w płycie sitowej (p< 0.05). Maksymalna wydajność/ 1000 g i wskaźnik mieszania znajdują się pomiędzy średnicą otworów wynoszącą 5 mm a 55% stężenia glicerolu przy zbliżonej pożądanej wartości wynoszącej 0.60. Przygotowane modele empiryczne były odpowiednie (R2 =0.89, p<0.05), nie odnotowano żadnych istotnych różnic pomiędzy istniejącymi a przewidywanymi wartościami. Wyniki sugerują zastosowanie otworów o średnicy 5 mm do homogenizacji nanokompozytów i osiągnięcia optymalnej wydajności.(abstrakt oryginalny)
Celem pracy była ocena wybranych cech fizycznych brykietów z biomasy odpadowej rajgrasu angielskiego po jego czyszczeniu oraz w mieszankach, wykorzystując do ich produkcji komponenty z przemysłu rolno-spożywczego w postaci odpadów po obłuskiwaniu grochu i śruty owsianej. Wykorzystane do badań surowce charakteryzują się wysoką wartością opałową i niską zawartością popiołu, a spośród badanych surowców w tym zakresie najkorzystniejsze wartości odnotowano dla śruty owsianej. Wytworzone brykiety charakteryzowały się dużą gęstością objętościową i bardzo zróżnicowaną trwałością mechaniczną. Przy czym wyniki badań trwałości mechanicznej brykietów najbardziej zweryfikowały, zasadne pod względem energetycznym, jak również analizowanych pozostałych cech fizycznych, wykorzystanie wybranych do badań komponentów w mieszankach z odpadami rajgrasu.(abstrakt oryginalny)
Określono prędkość krytyczną unoszenia, podstawowe wymiary (długość, szerokość i grubość) i masę nasion pasternaku zwyczajnego. Na podstawie dokonanych pomiarów obliczono geometryczną średnicę zastępczą, wskaźnik proporcji, wskaźnik sferyczności i masę jednostkową. Następnie przeprowadzono próbę kiełkowania nasion, sprawdzając jej efekty co 12 godzin, a każdemu z nasion przypisano odpowiednią wartość wskaźnika czasu kiełkowania. Porównano ze sobą powyższe cechy i wskaźniki wykorzystując test t dla prób niezależnych i analizę korelacji. Stwierdzono, że skiełkowane i niekiełkujące nasiona różnią się statystycznie istotnie jedynie pod względem swojej grubości. Pewną poprawę zdolności kiełkowania materiału nasiennego można uzyskać przez oddzielanie od niego nasion najlżejszych. W badanym surowcu nasiennym uzyskanie 65% zdolności kiełkowania wiązało się ze stratami nasion prawidłowo wytwarzających kiełki na poziomie ok. 27%.(abstrakt oryginalny)
20
75%
In the process of real estate evaluation, there are many important elements that should be taken into consideration: for example the type of property which is under evaluation, real estate market analysis, and the selection of appropriate evaluation approaches, methods and techniques. In each of the approaches, different parameters are important. Most importantly, however, is the appropriate selection and identification of real estate characteristics, both physical and economic, as well as the determination of the importance of these qualities so that, when necessary, it will be possible to make the appraisal and select those characteristics which have the greatest impact on value of property. To acquire information about real estate, one can analyze data from multiple sources of information, such as: the land and mortgage register, land and buildings register, local town and country planning, industry data and other. Integrating data from all these sources allows comprehensive and up-to-date knowledge on the assessed property to be developed. One of best sources of data describing the characteristics of real estate is remote sensing. This method offers a high spectrum of information and, therefore, allows a wide range of analyses. As a result, one can obtain highly accurate facts about the property. Remote sensing data, however, are not a panacea for all problems and have some limitations that determine their applicability. This paper describes the possibilities of specifying some characteristics of the property under appraisal based on remote sensing data. For this purpose, the qualitative - quantitative analysis of the four most "common" types of remote sensing data were made, along with determining selected characteristics of 30 properties located in the Warsaw - Bemowo suburb area. The results of this research made it possible to answer the question of whether it is practicable and, if so, to what extent, to use remotely sensed data as the basis for determining the characteristics of a property as well as connecting the types of data to individual properties. The paper focuses on defining the characteristics of two kinds of real estate: land and buildings. (original abstract)
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.