Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 10

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Plan Marshalla
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Autor przedstawił istotne kwestie związane z przygotowaniem i realizacją Planu Marshalla w powojennej Europie.
The aim of this study is to assess the scale and effects of influx of people from Africa and the Middle East to European Union countries and to present the objectives of the "Marshall Plan with Africa", which aims to support African economic activation and intensify the economic links within this region. The assessment also addresses the risk of escalation of migration to Europe and European Union initiatives aimed at containing the African population within their countries. The author focuses on the activities presented in the first pillar of the "Marshall Plan" which provide for improving the investment climate in African countries, including the ease of doing business, developing trade and establishing a free trade area, and ratifying the Trade Facilitation Agreement (FTA). The paper is based on the primary literature on the subject under study and the sources of data include Eurostat, UN, WTO and Africa Infrastructure Knowledge Program. (original abstract)
Z powodu wieloletniego okresu zachwiania równowagi i globalnego załamania sytuacji finansowej i gospodarczej w latach 2008-2009 Grecja odnotowuje wysokie wskaźniki długu publicznego. Negatywnie na stan greckiej gospodarki wpłynęły także wspólne programy oszczędnościowe Komisji Europejskiej, Europejskiego Banku Centralnego i Międzynarodowego Funduszu Walutowego. W ramach poszukiwania rozwiązań dla Grecji, wspomina się o wdrożeniu programów sprzyjających wzrostowi gospodarczemu podobnych do Planu Marshalla w okresie powojennym, 60 lat temu. Wyniki badań nie są jednakże jednoznaczne i istnieją wątpliwości co do rzeczywistego wpływu Planu Marshalla na długookresowy wzrost gospodarczy w Europie Zachodniej w latach 50. i 60 XX w. Doświadczenia płynące z procesu zjednoczenia Niemiec pokazuje, że znacząco wysokich transferów finansowych i inwestycji są niczym innym, jak gwarancją wzrostu i konkurencyjności. W przypadku Grecji każde rozwiązanie wydaje się być niekorzystne. W tym samym czasie można mówić o problemach, w obliczu których staje integracja europejska. Wynikają one z jednej strony ze sprzeczności pomiędzy tworzeniem rynku wewnętrznego i unii monetarnej, a z drugiej z procesu wdrażania w życie zasad spójności i solidarności, co ogółem wymaga zasadniczych zmian przystosowawczych w celu uratowania Unii Europejskiej. (abstrakt oryginalny)
Celem niniejszego artykułu było ukazanie początków transatlantyckiego partnerstwa bezpieczeństwa i procesu, który doprowadził do powstania NATO w 1949 roku. Zwrócono w nim uwagę na zaostrzenia relacji Wschód - Zachód, które skutkowało wybuchem zimnej wojny i przeobrażeniem polityki Stanów Zjednoczonych po drugiej wojnie światowej. Pogorszenie sytuacji międzynarodowej doprowadziło również do zainicjowania współpracy i integracji w obszarze bezpieczeństwa i obrony pomiędzy państwami Europy Zachodniej. Wybuch zimnej wojny był wynikiem znaczącej transformacji stosunków międzynarodowych polegającej przede wszystkim na wyłonieniu się dwóch supermocarstw, czyli Stanów Zjednoczonych i Związku Radzieckiego. Z uwagi na ekspansjonistyczną politykę Moskwy, Stany Zjednoczone odeszły po 1945 roku od swojej tradycyjnej izolacjonistycznej polityki na rzecz aktywnego zaangażowania w problemy Europy. Analizie poddano przyjęte w 1947 roku inicjatywy w ramach nowego podejścia amerykańskiego, to znaczy doktrynę Trumana, plan Marshalla i doktrynę powstrzymywania. Uwzględniono także działania państw zachodnioeuropejskich w zakresie bezpieczeństwa, gdyż zobowiązanie Stanów Zjednoczonych do obrony Europy było zależne od rozwoju przez samych Europejczyków współpracy pomiędzy sobą w tym obszarze. Wyrazem tej kooperacji były traktat z Dunkierki zawarty przez Wielką Brytanię i Francję w 1947 roku oraz traktat brukselski podpisany rok później przez Wielką Brytanię, Francję, Belgię, Holandię i Luksemburg, który doprowadził do powstania Unii Zachodniej. Analizie również poddano główne problemy, które pojawiły się w trakcie negocjacji Traktatu Północnoatlantyckiego i ich rozwiązanie w ramach układu transatlantyckiego (transatlantic bargain), który stanowi podstawy funkcjonowania NATO (abstrakt oryginalny)
Omówiono sytuację gospodarczą Niemiec po II wojnie światowej. Przedstawiono problem uwzględnienia Niemiec w Planie Marshalla.
Omówiono genezę i cele Planu Marshalla. Przedstawiono kształtowanie się tego programu. Przybliżono kolejne etapy jego realizacji.
7
Content available remote Dylemat Triffina we współczesnym międzynarodowym systemie walutowym
63%
Współczesny międzynarodowy system walutowy jest zgoła odmienny od tego, który funkcjonował w czasach, kiedy Robert Triffin sformułował swój dylemat. Płynne kursy walut, era pieniądza papierowego (fiat money) niemającego jakiegokolwiek zabezpieczenia w złocie, nieskrępowana mobilność kapitału oraz międzynarodowa nadpłynność w postaci ogromnych światowych rezerw walutowych to zupełnie odmienny krajobraz od tego charakteryzującego się sztywnymi kursami walut, rezerwami złota jako zabezpieczeniem podaży waluty krajowej, ograniczoną płynnością międzynarodową i relatywnie niewielką mobilnością kapitału. Niemniej jednak istnieją pewne cechy wspólne obu systemów. Są nimi dominująca pozycja jednej waluty rezerwowej - dolara oraz immanentny brak odporności obu systemów na utratę stabilności. Tak jak przewidywał Triffin cztery dekady wcześniej nie jest możliwe, aby waluta krajowa (niekoniecznie dolar) pełniła funkcję globalnej waluty rezerwowej, gdy występuje brak koordynacji polityki monetarnej i fiskalnej pomiędzy głównymi uczestnikami systemu. Krótkowzroczna perspektywa działań nastawiona na maksymalizację interesów narodowych prędzej czy później prowadzi do utraty zaufania do waluty rezerwowej, co grozi destabilizacją i możliwym rozpadem całego międzynarodowego systemu walutowego. (fragment tekstu)
Doktryny kolejnych administracji sprawujących naczelną władzę w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej mają spore wielopłaszczyznowe znaczenie. Po pierwsze, posiadają one wymiar prawny, ponieważ ogólnie rzecz biorąc deklarują przywiązanie do określonej zasady prawnej, której - natychmiast lub po pewnym czasie - nadaje się status prawa międzynarodowego (innymi słowy, konstytuowania prawa narodów). Zatem, doktrynę Monroe'a (z 1823 r.) zaprezentowano jako poważny trwały (a nie czasowy) wkład do rozwoju tego prawa. Dlatego też, kiedy w 1960 r. ZSRR - w związku z kryzysem wokół Kuby - zakwestionował ważność doktryny Monroe'a, administracja prezydenta Johna F. Kennedy'ego odrzuciła radziecką interpretację. Podobnie w przypadku doktryny Trumana, zwracano uwagę w USA na okoliczność kodyfikacji zasad prawa międzynarodowego - zasad będących z założenia do przyjęcia zarówno dla USA jak i ZSRR w zakresie rywalizacji zimnowojennej supermocarstw. Po drugie, doktryny mają - zgodnie z optyką amerykańską - wartość uniwersalną, ponieważ odzwierciedlają (jak np. w wypadku doktryn: Trumana z 1947 r., Eisenhowera z 1957 r. i Cartera z 1980 r.) stan walki między dobrem a złem, bądź - innymi słowy - odzwierciedlają sponsorowaną przez Stany Zjednoczone misję transformacji świata. Po trzecie, doktryny kolejnych administracji amerykańskich były skierowane - w obliczu rzeczywistych czy wyimaginowanych niebezpieczeństw - na zachowanie równowagi sił oraz, naturalnie, obrony swoich interesów na arenie międzynarodowej. Autor niniejszego artykułu zamierza prześledzić powojenne doktryny amerykańskich administracji, zaczynając od doktryny Trumana, wraz z uwarunkowaniami ich powstania. (abstrakt oryginalny)
10
51%
W wyniku przegranej wojny Niemcy Zachodnie przestały zaliczać się do wielkich mocarstw w wymiarze ekonomicznym i politycznym. W pierwszych latach powojennych polityka zachodnich mocarstw okupacyjnych, względem Niemiec, nakierowana była na zapobieganie ekonomicznemu odrodzeniu się ich dotychczasowego groźnego konkurenta. W wyniku tych zabiegów Niemcy Zachodnie odbudowały swoją gospodarkę do poziomu przedwojennego, później niż Wielka Brytania czy Francja. Niewątpliwy zwrot w dziedzinie rozwoju ekonomicznego Niemiec Zachodnich rozpoczął się w połowie 1948 r. Impulsem pobudzającym szybki wzrost produkcji przemysłowej była przeprowadzona przez zachodnie mocarstwa okupacyjne reforma monetarna, jak również napływ środków finansowych w ramach Planu Marshalla. Przeprowadzona w czerwcu 1948 r. reforma monetarna sprzyjała wzmocnieniu rynku finansowego i stanowiła bodziec do inwestowania. Podobny wpływ na gospodarkę zachodnioniemiecką w tym okresie wywarł napływ kapitałów w ramach Planu Marshalla. Lata pięćdziesiąte, zwłaszcza okres 1953-1958, zostały później uznane za "złote lata okresu powojennego". Pod koniec tego okresu większość zniszczeń wojennych została usunięta, a gospodarka znajdowała się w stanie dynamicznego wzrostu. W okresie 1949-59 średnie realne tempo wzrostu PKB wynosiło około 7,4% przy średniej stopie inwestycji 24,2% (w cenach bieżących). W latach (1950-53) zrealizowano ogromny program budownictwa mieszkaniowego prawie w połowie sfinansowany ze środków publicznych. W latach 60. nastąpiło wyhamowanie wysokiego tempa wzrostu gospodarczego, które wynosiło średnio ok. 4% rocznie w okresie 1961- 70. W gospodarce pojawiły się oznaki recesji, co stało się przyczyną upadku rządu L. Erharda i przejęcia władzy (1966 r.) przez tzw. wielką koalicję (SPD i FDP).(abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.