Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 13

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Podmiotowość polityczna
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Przejście od komunizmu do demokracji pociąga za sobą transformację instytucji politycznych i relacji między nimi. Demokratyzacja pokomunistyczna oznacza m.in. uzyskanie przez parlament pozycji autonomicznego aktora polityki. Osiągnięcie tego efektu wymaga nie tylko profesjonalizacji parlamentu, zmian w jego strukturze organizacyjnej czy okrzepnięcia roli frakcji parlamentarnych, lecz także ograniczenia dążeń władzy wykonawczej do uczynienia z parlamentu "maszyny do głosowania". W początkowym okresie transformacji autonomia parlamentu uległa znacznemu rozszerzeniu. Stał się on rzeczywistym podmiotem decyzji politycznych o znacznym ciężarze gatunkowym. Wprowadzono istotne gwarancje jego niezależności od egzekutywy. Niemniej jednak w miarę upływu czasu poziom autonomii, a co za tym idzie, mocy sprawczej parlamentu ulega obniżeniu. Wzrasta jego zależność od rządu i prezydenta, a także od partii politycznych. Czynnikiem ograniczającym swobodę działania parlamentu jest też europeizacja polityki. Parlament w coraz większym stopniu staje się miejscem ratyfikacji decyzji podejmowanych przez innych aktorów. (abstrakt oryginalny)
Niniejszy artykuł ma za zadanie ukazać aspekt władztwa administracyjnego w jego majątkowym wydaniu. Może to być szczególnie pożądane przez wzgląd na związany z tym władztwem obszar pogranicza prawa publicznego - instytucji samorządu terytorialnego i pojęcia władztwa - oraz prawa prywatnego - mienia i sposobu gospodarowania nim. Wyposażenie w określone uprawnienia majątkowe i możliwość ich swobodnego wykonywania z pewnością ma także wpływ na podmiotowość jednostek samorządu terytorialnego i możliwość ich występowania w obrocie, przy czym podmiotowość ta może być analizowana przez pryzmat prawa zarówno prywatnego, jak i publicznego. W celu jak najpełniejszej charakterystyki tak zarysowanego tematu dokonana zostanie prezentacja instytucji władztwa występującego w nauce prawa administracyjnego, zarysowane zostaną konstytucyjne podstawy problematyki, które w znacznej mierze opierają się na ustrojowym znaczeniu mienia komunalnego, aby na końcu ukazać wpływ władztwa majątkowego na wspominaną podmiotowość jednostek samorządu terytorialnego.(abstrakt oryginalny)
Przedmiotem eseju jest koncepcja podmiotowości w kontekście jej relacji ze strukturą społeczną w procesie społecznego stawania się. Przedstawione zostały argumenty na rzecz stanowiska, że przy akceptacji analitycznego dualizmu podmiotowości i struktury "ostatnią instancją" ontologiczną i epistemologiczną są działające jednostki - osoby/podmioty - wyposażone w rozum i wolną wolę, obdarzone indywidualną tożsamością opartą na refleksji nad doświadczeniem dotychczasowego biegu życia. Podmiotowość rozważana jest w ujęciu subiektywnym i obiektywnym. Analizowana jest też prawomocność przypisywania statusu podmiotowości czy sprawczości zbiorowościom. Stojąc na gruncie założenia o realnym istnieniu nie tylko świata naturalnego, lecz także społecznego, przyjmowane jest stanowisko metodologicznego indywidualizmu "w ostatniej instancji", na rzecz którego przemawia analiza podmiotowości. Stanowisko to nie kwestionuje realności struktur i mechanizmów społecznych, tzn. ich niezależności od jednostkowej zdolności do ich poznania czy refleksji nad nimi. Realność struktur społecznych nie oznacza zaś ich samoistności, czyli możliwości ich wystąpienia, trwania i zmiany bez działających jednostek. Wskazano też istotne związki pomiędzy podmiotowością a motywacją do osiągnięć oraz, przez nią, zagadnieniem przedsiębiorczości, co otwiera nowe perspektywy badawcze. (abstrakt oryginalny)
4
Content available remote Źródła i granice podmiotowości społecznej
84%
W tekście podjęto próbę zarysowania rozległej tradycji pojmowania źródeł i granic podmiotowości społecznej poprzez przywołanie wybranych elementów bogatego piśmiennictwa poświęconego temu zagadnieniu. (abstrakt oryginalny)
5
Content available remote Podmiotowość i ład instytucjonalny
84%
W pracach Koła Krakowskiego zajmowaliśmy się związkami bytu, poznania i działania. Dla zrozumienia zależności zachodzących między tymi kategoriami kluczowa wydaje się kwestia podmiotowości. Nie wolno odrywać wiedzy i działania od podmiotu. Nie ma podmiotu bez wiedzy. Nie ma podmiotu bez działania. Jednakże związki między podmiotem, wiedzą i działaniem nie są linearne i proste. Tu nie ma miejsca na następstwo przyczynowo-skutkowe, determinizm. O podmiotowości autor wypowiada się w kontekście społecznych relacji i interakcji. Z tego punktu widzenia podmiotowość jest elementem ładu społecznego i bez podmiotowości, a dokładnie istnienia wielu podmiotów społecznych, ład społeczny nie może się wykształcić i - ewoluując - trwać. (abstrakt oryginalny)
6
Content available remote Pytania o stan podmiotowości obywatelskiej
84%
Po zakończeniu obrad Okrągłego Stołu pojawiła się konieczność zdefiniowania nowego porządku politycznego, a tym samym określenia nowej roli państwa wobec obywatela i odwrotnie. Ujmując rzecz w sposób modelowy, zmiana miała polegać na odejściu od autorytarnego paternalizmu w kierunku ładu demokratycznego. W którym miejscu znaleźliśmy się zatem po okresie ponad 10 lat zmian ustrojowych, jeśli traktować powyższą charakterystykę w kategoriach dwu przeciwstawnych form organizacji życia zbiorowego? W artykule podejmuję próbę odpowiedzi na dwa następujące pytania: 1. Czy w społeczeństwie polskim po 1989 roku istnieje zgodność wyobrażeń o systemie politycznym i ekonomicznym? 2. Czy w społeczeństwie polskim po 1989 roku istnieje asymetria pomiędzy poziomem oczekiwań a aktywnością w sferze obywatelskiej? (fragment tekstu)
Zjawisko upadłości państwa wymaga pogłębionej analizy nie tylko politologicznej, ale i prawnomiędzynarodowej. Trzeba bowiem odpowiedzieć na wiele ważnych pytań: 1) jakie konsekwencje prawnomiędzynarodowe niesie za sobą omawiane zjawisko?; 2) czy współczesne prawo międzynarodowe jest w stanie sprostać temu zjawisku?; 3) jakie jest miejsce państwa we współczesnym prawie międzynarodowym?; 4) czy prawnomiędzynarodowe pojęcie państwa nie uległo zmianie na przełomie XX i XXI w.?; 5) w jaki sposób omawiane zjawisko może wpłynąć na rozwój prawa międzynarodowego w XXI w.? (fragment tekstu)
Charakterystyczny dla współczesnego dyskursu o konstytucjonalizmie zabieg etykietowania (labelling) doprowadził do powstania gęstej dżungli "przymiotnikowych konstytucjonalizmów", wykraczających poza klasyczny liberalny paradygmat. Tworzone koncepcje zmierzają do sprecyzowania zmian zachodzących w prawie publicznym oraz jego otoczeniu politycznym. Dyskurs dotyczący pojmowania konstytucjonalizmu wpisuje się w szerszy problem polityczności (the political). Celem niniejszego artykułu jest skonfrontowanie ze sobą dwóch tytułowych pojęć: konstytucjonalizmu i polityczności. W pierwszej części tekstu został poruszony problem metodologicznych niespójności we współczesnej analizie koncepcji konstytucjonalizmu. Druga część porusza kontrowersje wokół istoty konstytucjonalizmu i ich fundamentalne znaczenie dla teoretycznej legitymizacji koncepcji alternatywnych wobec konstytucjonalizmu prawnego i liberalnego (koncepcje istoty konstytucjonalizmu jako limitacji władzy, samo(u)stanowienia rozumianego statycznie - mit fundacyjny oraz samostanowienia rozumianego dynamicznie). Trzecia część została poświęcona pojęciu polityczności jako kryterium podziału wymienionych koncepcji konstytucjonalizmu.(abstrakt oryginalny)
Celem podjętym w artykule jest prezentacja prawno-instytucjonalnego obrazu roli mniejszości etnicznych w ustroju konstytucyjnym Republiki Kosowa. Analizie poddane zostaną instytucjonalne formy partycypacji politycznej w kontekście uwarunkowań formalno-prawnych, a na podstawie oceny ich efektywności, podjęta zostanie próba określenia potencjalnych kierunków modyfikacji systemu politycznego. (abstrakt oryginalny)
Pisanie o aktywności międzynarodowej Palestyńczyków rodzi poważne problemy. Po pierwsze, Palestyna nie jest powszechnie uznawana za państwo. Władze palestyńskie nie władają całością terytorium, które składać się ma na obszar ich państwa. Jego częścią administrują Izraelczycy. Na mocy porozumień podpisanych z Izraelem władze palestyńskie nie mogą również realizować części podstawowych funkcji państwa (np. nie posiadają sił zbrojnych). Po drugie, Palestyńczyków nie reprezentuje jeden ośrodek władzy (zresztą nie tylko na arenie międzynarodowej, ale również wewnątrz administrowanego przez Palestyńczyków terytorium). W zasadzie można wskazać współcześnie trzech kreatorów tej polityki: Organizację Wyzwolenia Palestyny (OWP), która jest uznawana przez opinię światową, administrację Palestyńskiej Władzy Narodowej (PWN), zwanej również Autonomią Palestyńską, kontrolującą Zachodni Brzeg Jordanu, oraz Hamas, faktycznie rządzącym w Strefi e Gazy. (fragment tekstu)
Key features of the Ukrainian society as an individual political nation have been characterized. The research is based on the election process at the level of the election to the Verkhovna Rada. In the research, data from parliamentary election campaigns held in Ukraine during the 21st century were used. Key markers for estimation of the population's identity, the problem of language priority, the problem of historic memory, the issue of Ukraine's unitary formation and its spatial and territorial integrity were determined. The arguments offered and the objective grounds of state integrity worded in the research prove separate, formed and integral nature of the Ukrainian political nation. (original abstract)
Przedmiotem artykułu jest zagadnienie podmiotowości społeczeństw postsocjalistycznych. Omówiono pojęcie podmiotowości z punktu widzenia psychologii, socjologii i nauk politycznych, scharakteryzowano podmiotowość społeczeństwa socjalistycznego i przemiany społeczne w kierunku tworzenia się społeczeństwa obywatelskiego, a także zagrożenia jakie się pojawiają w związku z odradzaniem się interesów grupowych charakterystycznych dla socjalizmu korporacyjnego.
Autorka przedstawiła zagrożenia populistyczne charakterystyczne dla społeczeństw postsocjalistycznych w trakcie przekształceń ustrojowo-systemowych, związanych ze słabością systemu partyjnego, systemu reprezentacji interesów społecznych i słabą świadomością ekonomiczną.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.