Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 7

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Polish Act on Common Health Insurance
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Jest to sprawozdanie przekazane rządowi po roku obowiązywania ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym. Zagadnienia omówione w poszczególnych częściach podzielono na kilka kategorii: realizacja zadań nałożonych na pełnomocnika i reprezentujące go struktury; analiza finansowania i kontraktowania świadczeń zdrowotnych; analiza wdrażania i funkcjonowania poszczególnych elementów systemu powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego, ze szczególnym uwzględnieniem kas chorych, zakładów opieki zdrowotnej, realizacji uprawnień ubezpieczonych. Sprawozdanie zawiera również wnioski dotyczące kierunków działań rozwijających i doskonalących system oraz wysokości składki na ubezpieczenie.
W artykule omówione zostało prawo pacjenta do korzystania ze świadczeń zdrowotnych w kontekście przypadków odmowy udzielenia świadczenia zdrowotnego przez lekarza. Na początku ukazano prawo pacjenta do otrzymania świadczeń zdrowotnych, które jest podstawowym prawem przysługującym każdemu pacjentowi. W dalszej kolejności przedstawiono nałożony na lekarzy obowiązek udzielenia pomocy w każdej sytuacji nagłej i niespodziewanej, w której zwłoka w udzieleniu pomocy mogłaby przyczynić się do utraty życia lub wystąpienia ciężkiego uszczerbku na zdrowiu pacjenta. W razie wystąpienia takiej sytuacji lekarz nie może odmówić pacjentowi udzielenia pomocy. Z obowiązkiem udzielania pomocy przez lekarzy w stanach nagłych koresponduje przyznane każdemu pacjentowi prawo do natychmiastowego udzielenia świadczeń zdrowotnych w sytuacji zagrożenia zdrowia lub życia. Poza wspomnianymi przypadkami lekarz ma prawo do odmowy leczenia pacjenta oraz do odmowy udzielenia pacjentowi świadczenia zdrowotnego, które nie jest zgodne z jego sumieniem. Z tego względu w artykule omówiono przesłanki dopuszczalności skorzystania przez lekarza z przysługujących mu praw w kontekście konieczności jednoczesnego zapewnienia jak najszerszej ochrony praw pacjentów. (abstrakt oryginalny)
3
Content available remote Obowiązek prawny przedstawiania druków RMUA przez świadczeniobiorców
63%
W krajowym porządku prawnym obywatelskie prawo do równego, niezależnie od sytuacji materialnej, dostępu do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych znalazło wyraz w przepisie art. 68 ust. 2, w Rozdziale II Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej z 2.04.1997 r. zatytułowanym Wolności, prawa i obowiązki człowieka i obywatela, w podrozdziale II Wolności i prawa ekonomiczne, socjalne i kulturalne. W ocenie Trybunału Konstytucyjnego przepisowi temu, pochodnej prawa do ochrony zdrowia, przypisany został szczególny charakter, ponieważ art. 68 ust. 2 Konstytucji: (...) nakłada na władze publiczne, a w szczególności na ustawodawcę, obowiązek określenia zasad realizowania prawa do ochrony zdrowia. Od władzy ustawodawczej oczekuje się więc podjęcia pozytywnych działań oraz stworzenia systemu, który dookreśli treść prawa do ochrony zdrowia, a także zapewni obywatelom równy dostęp do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. (fragment tekstu)
Artykuł omawia podstawowe cele reformy ochrony zdrowia oraz najpoważniejsze wady ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym, która wchodzi w życie 1 stycznia 1999 roku.
Omówiono potrzebę wprowadzenia planów zdrowotnych jako narzędzia optymalizacji wyborów w sferze ochrony zdrowia, proces planowania i zabezpieczenia potrzeb zdrowotnych w ustawie o powszechnym ubezpieczeniu w NFZ oraz wytyczne do planów zdrowotnych, zakresy i źródła danych niezbędnych do ich przygotowania.
W opracowaniu dokonano próby analizy ustawy z 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym pod kątem polityki społecznej państwa oraz społecznych oczekiwań w tym zakresie, uwypuklając tak pozytywy jak i luki tej niezwykle potrzebnej regulacji prawnej.
W artykule zawarta jest teza, że w III RP dość wcześnie podjęto polityczną decyzję głębokiej reformy w ochronie zdrowia poprzez zmianę modelu służby zdrowia na ubezpieczenie zdrowotne. Po kilku latach przygotowań do reformy w 1997 r., uchwalono ustawę, która weszła w życie dopiero po gruntownej nowelizacji. W ostatniej, czwartej wersji dokonano już tylko modyfikacji modelu ubezpieczeniowego. Nowa ustawa zawiera niestety również niedostatki.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.