Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z 10 lutego 2015 r. (II SA/Ol 1204/14) : glosa (częściowo krytyczna)

100%

Nowak M. J.

Samorząd Terytorialny

|

2016

|

nr 9

90-94

Brak delegacji ustawowej dla rady gminy do określenia definicji zabudowy w planie miejscowym. Brak jest upoważnienia ustawowego uprawniającego radę gminy do tworzenia definicji zabudowy i zawężania tego pojęcia jedynie do "ogółu budynków na działce". Zgodnie z art. 15 ust. 2 pkt 9 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym w planie miejscowym określa się obowiązkowo szczególne warunki zagospodarowania terenów oraz ograniczenia w ich użytkowaniu, w tym zakaz zabudowy. Z przepisu tego jednak nie sposób wywieść uprawnienia rady gminy do definiowania pojęcia zabudowy. (abstrakt oryginalny)

2

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego, Ośrodek Zamiejscowy w Katowicach, z 8 lutego 1999 r. (II SA/Ka 85/97) : glosa

75%

Sawuła R.

Samorząd Terytorialny

|

1999

|

nr 11

73-78

Zanalizowano wyrok NSA odnoszący się do decyzji w sprawie ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu, na którym obowiązuje zakaz lokalizacji uciążliwych zakładów produkcyjnych.

3

Strona postępowania w sprawie ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu

75%

Czarnik Z.

Samorząd Terytorialny

|

1999

|

nr 11

67-72

Pojęto próbę przedstawienia poglądów odnoszących się do strony, jako uczestnika postępowania w sprawie ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu.

4

Treść i charakter prawny decyzji ustalającej warunki zabudowy i zagospodarowania terenu

75%

Czarnik Z.

Samorząd Terytorialny

|

1999

|

nr 10

55-61

Przedstawiono uwagi do, przyjętej w ustawie o zagospodarowaniu przestrzennym, regulacji odnoszącej się do decyzji ustalającej warunki zabudowy i zagospodarowania terenu.

5

Prawne uwarunkowania planowania przestrzennego wynikające z przepisów szczegółowych

75%

Rochmińska A.

Space - Society - Economy

|

2009

|

nr 9

23-34

In Poland planning is regulated by Planning and Land Development Act (2003), numerous detailed regulations and executor provisions. Approximately several dozen acts determine process of spatial planning on regional and local level. The situation is even more complicated when one realises never ending process of amendments. Taking above under consideration the author decided to present the newest acts and regulation and give critical comment on them.(original abstract)

6

Zintegrowane plany inwestycyjne - charakterystyka nowego narzędzia planistycznego

75%

Górski M.

Samorząd Terytorialny

|

2023

|

nr 10

23-34

Przyjęta przez Sejm 7 lipca bieżącego roku nowelizacja ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym 1 , potocznie zwana reformą systemu planowania przestrzennego, oprócz wielu istotnych zmian, wprowadza do polskiego systemu nowe narzędzie planistyczne w postaci zintegrowanego planu inwestycyjnego (ZPI). Ustawa ta weszła w życie 24 września bieżącego roku. Od tej daty inwestorzy są uprawnieni do składania wniosków o uchwalenie ZPI, a gminy zobowiązane do określonego działania. Zgodnie z uzasadnieniem projektu rzeczonej nowelizacji zintegrowany plan inwestycyjny ma być narzędziem dającym gminom dużą swobodę w lokalizowaniu i realizacji inwestycji, przy zachowaniu zgodności z planem ogólnym oraz przy większym udziale partycypacji społecznej 2 . Zintegrowany plan inwestycyjny będzie szczególnym rodzajem planu miejscowego, uchwalanym przez radę gminy na wniosek inwestora, po przeprowadzeniu negocjacji i zawarciu umowy urbanistycznej, określającej zasady i warunki realizacji inwestycji oraz zobowiązania stron. Podobnie jak w przypadku uchwały o lokalizacji inwestycji mieszkaniowej, może się okazać, że taka forma ustalania zasad realizacji inwestycji będzie korzystna zarówno dla inwestorów, jak i dla gmin. Wszystko zależy od tego, jak będzie stosowana w praktyce i jak szybko obie strony nauczą się posługiwać nowym narzędziem. Celem niniejszego artykułu jest kompleksowe omówienie instytucji zintegrowanego planu inwestycyjnego i procedury jego uchwalania. (abstrakt oryginalny)

7

Chłonność terenów wiejskich w obszarach funkcjonalnych ośrodków wojewódzkich : ujęcie metodyczne

75%

Warczewska B., Mastalska-Cetera B.

Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich

|

2018

|

nr I/1

183-195

W 2015 r. w kolejnej zmianie Ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym wprowadzono zapis o konieczności dokonania bilansu terenów przeznaczonych pod zabudowę. Jednym z elementów bilansowania jest oszacowanie chłonności dwóch rodzajów obszarów: pierwsze o w pełni wykształconej zwartej strukturze funkcjonalno-przestrzennej, drugie to obszary przeznaczone w planach miejscowych pod zabudowę. Chłonność rozumiana jest, jako możliwość lokalizowania na tych obszarach nowej zabudowy. Podejście takie sprowadza omawiany aspekt do skali lokalnej. W artykule zaproponowano nowatorskie ujęcie problematyki chłonności terenów w skali subregionalnej-obszarów funkcjonalnych miejskich ośrodków wojewódzkich. Przyjęto tezę, że efektywne zarządzanie rozwojem tych obszarów wymusza ujęcie problematyki chłonności w skali ponad lokalnej. Celem pracy jest przedstawienie metody (opartej o zestaw wskaźników) służącej do skonstruowania wstępnych charakterystyk gmin wchodzących w skład obszaru funkcjonalnego, jako podstawa do oszacowania chłonności poszczególnych terenów. Podejście takie pozwala na zbilansowanie zasobów przestrzennych terenów o różnych funkcjach w skali całego obszaru funkcjonalnego, ochronę obszarów cennych pod względem przyrodniczym przed nadmierną antropopresją, ochronę i zachowanie terenów otwartych, ograniczenie kosztów rozbudowy infrastruktury technicznej, intensyfikację zabudowy zamiast jej rozpraszania na dużym obszarze. Oszacowanie potencjalnej chłonności obszaru funkcjonalnego z wykorzystaniem zasobów statystyki publicznej ułatwia zadanie oraz daje możliwość porównania uzyskanych wyników w czasie i przestrzeni. Zaproponowana metoda wskaźnikowania może być przydatna przy koordynacji kierunków planowania i zagospodarowania przestrzennego obszaru funkcjonalnego ośrodka wojewódzkiego. (abstrakt oryginalny)

8

Przyszłość metropolitalnego planowania przestrzennego w Polsce - perspektywa odgórna i oddolna

75%

Mikuła Ł.

Rozwój Regionalny i Polityka Regionalna / Instytut Geografii Społeczno-Ekonomicznej i Gospodarki Przestrzennej Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

|

2019

|

nr 47

57-73

Celem artykułu jest ustalenie potencjalnych kierunków rozwoju planowania przestrzennego na poziomie obszaru metropolitalnego w Polsce na podstawie konfrontacji zamierzeń legislacyjnych administracji rządowej z doświadczeniami praktycznymi i oczekiwaniami środowiska samorządowego. Na tle przedstawionych problemów wynikających z dotychczasowej regulacji ustawowej analizowane są proponowane aktualnie przez rząd zmiany w zakresie systemu planowania strategicznego i przestrzennego (perspektywa top-down). Badania dotyczące perspektywy bottom-up bazują na wywiadach bezpośrednich i analizie dokumentów planistycznych w gminach obszaru metropolitalnego Poznania, będącego przykładem miękkiej przestrzeni planowania. W podsumowaniu krytycznej analizie poddana została spójność systemowa rysującego się nowego modelu planowania metropolitalnego w Polsce. (abstrakt oryginalny)

9

Wpływ zmian ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym na lokalną politykę przestrzenną - studium przypadku gminy Rzgów

75%

Rek A.

Space - Society - Economy

|

2018

|

nr 23 Wybrane problemy rozwoju lokalnego i regionalnego w Polsce : Chosen Aspects of Local and Regional Development in Poland

55-73

Wprowadzone w 2015 roku zmiany w ustawie o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym miały na celu racjonalizację lokalnej polityki przestrzennej. Wcześniej nie było regulacji prawnych jasno określających ile terenów gmina może przeznaczyć pod zabudowę. Skutkowało to wyznaczaniem coraz to nowszych terenów budowlanych, często bez zbadania rzeczywistych potrzeb i możliwości rozwoju. W efekcie stan ten doprowadził do zjawiska niekontrolowanej urbanizacji oraz wzrostu kosztów budowy infrastruktury technicznej i społecznej. Celem artykułu jest przedstawienie badań własnych nad oddziaływaniem wprowadzonych zmian w przepisach na lokalną politykę przestrzenną. W pracy przeprowadzono analizę rzeczywistych potrzeb i możliwości rozwoju gminy Rzgów, następnie zestawiono jej wyniki z lokalnymi uwarunkowaniami przestrzennymi w kontekście nowych regulacji prawnych.(abstrakt oryginalny)

10

Planowanie przestrzenne w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej - wnioski dla aktualnych dyskusji

75%

Markowski T., Makowski A., Nowak M. J.

Samorząd Terytorialny

|

2023

|

nr 1-2

117-129

Celem artykułu jest wyodrębnienie kluczowych problemów systemu planowania przestrzennego w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (w wybranych okresach) oraz odniesienie ich do współczesnej dyskusji na temat polskiego systemu planowania przestrzennego. Wyodrębniono dwa okresy, które mogą stanowić podstawę do niniejszej dyskusji: zakres czasowy obowiązywania ustawy z 31.07.1961 r. o planowaniu przestrzennym oraz okres obowiązywania ustawy z 12.07.1984 r. o planowaniu przestrzennym. Po krótkiej charakterystyce każdego z wymienionych aktów prawnych odniesiono się do związanych z nimi konsekwencji praktycznych, a także istotnego ich osadzenia w realiach historycznych. Na tym tle w kolejnej części artykułu dokonano syntetycznej oceny doktryny planistycznej i planowania przestrzennego w PRL.(abstrakt oryginalny)

11

Przestrzeń publiczna w analizach skutków finansowych uchwalania miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego

75%

Andrzejewski J.

Biuletyn Stowarzyszenia Rzeczoznawców Majątkowych Województwa Wielkopolskiego

|

2010

|

nr 2

28-44

W niniejszym artykule przedstawiono aspekty praktyczne tworzenia prognoz skutków finansowych uchwalania miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego z uwypukleniem tematyki związanej z kosztami kształtowania przestrzeni publicznej.

12

Partycypacja społeczna w tworzeniu prawa na przykładzie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego

75%

Goździewicz-Biechońska J.

Samorząd Terytorialny

|

2008

|

nr 7-8

32-42

Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego jest aktem prawnym o szczególnym charakterze, jedną z jego cech jest uwzględnienie w procedurze jego sporządzania partycypacji społecznej. W rezultacie plan miejscowy, predestynowany ze względu na swój charakter do funkcjonowania jako modelowe narzędzie interwencjonizmu, uwzględnia jednocześnie w swojej genezie elementy dyskursywnego modelu tworzenia prawa. Niniejsze opracowanie stanowi próbę ukazania miejscowego planu zagospodarowania na tle owych zjawisk w aspekcie problematyki partycypacji społecznej w jego tworzeniu. Zagadnienie to jest szczególnie aktualne w kontekście trwających prac nad zmianą przepisów ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym i dyskusji nad kształtem systemu planowania przestrzennego w Polsce. Dlatego też w artykule oprócz rozważań teoretycznych wskazano również praktykę funkcjonowania oraz przyszłość idei partycypacji w procedurze planistycznej w polskim systemie prawnym na tle doświadczeń państw zachodnich. (abstrakt oryginalny)

13

Wygaśnięcie decyzji o warunkach zabudowy w związku z uchwaleniem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego

75%

Kiełkowski T.

Przegląd Prawa Publicznego

|

2022

|

nr 2

59-71

Ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego kształtują sposób wykonywania prawa własności nieruchomości, determinując przeznaczenie terenu oraz, jeżeli jego zabudowa jest dopuszczalna, podstawowe parametry obiektów budowlanych mogących na nim powstać. Podobną funkcję pełni decyzja o warunkach zabudowy, która rozstrzyga o dopuszczalności planowanej inwestycji i stawianych jej wymogach z punktu widzenia ładu przestrzennego. Relacje między tymi aktami kształtuje zasada prymatu planu miejscowego, a jej przejawem jest wygaśnięcie decyzji o warunkach zabudowy z chwilą, gdy dla danego terenu uchwalono plan miejscowy. Przedmiotem opracowania jest analiza przesłanek i implikacji wspomnianego wygaśnięcia decyzji o warunkach zabudowy z uwzględnieniem ochrony prawa słusznie nabytego na mocy ostatecznego pozwolenia na budowę. W świetle zaprezentowanych wniosków wzgląd na tę ochronę może w szczególnych przypadkach uzasadniać odwołanie się przy weryfikacji projektu budowlanego do decyzji o warunkach zabudowy mimo obowiązywania planu miejscowego.(abstrakt oryginalny)

14

Elementy miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego - charakterystyka i wzajemne relacje

75%

Małkiewicz B.

Samorząd Terytorialny

|

2023

|

nr 4

33-45

Celem artykułu jest scharakteryzowanie granic upoważnienia ustawowego do uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego zawartego w ustawie o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym przez zwrócenie szczególnej uwagi na zakres zagadnień, które organy planistyczne mogą w tych aktach regulować. Szczegółowo przeanalizowano istotę katalogów elementów planu miejscowego zawartych w wyżej wymienionej ustawie, mając na uwadze obowiązek ich zawarcia w planie miejscowym przez organy planistyczne. Ponadto szczegółowo przeanalizowano katalog obligatoryjnych elementów planu miejscowego, które to są najistotniejszą częścią planu miejscowego i mają szczególnie duży wpływ na realizację wyżej wymienionego upoważnienia ustawowego.(abstrakt oryginalny)

15

Legalność zabudowy w postępowaniu w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy

75%

Daniel P.

Samorząd Terytorialny

|

2019

|

nr 3

43-51

Celem artykułu jest rozważenie, czy przepisy ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym dają jasną odpowiedź co do sposobu postępowania w przypadku stwierdzenie samowoli budowlanej w ramach postępowania w przedmiocie warunków zabudowy. Podjęta analiza doprowadziła do wniosku, że obowiązkiem organów prowadzących postępowanie w przedmiocie wydania decyzji o warunkach zabudowy jest ustalenie, czy na terenie analizowanym lub też na działce będącej przedmiotem wniosku o wydanie decyzji o warunkach zabudowy znajduje się zabudowa zrealizowana w ramach samowoli budowlanej. Obowiązek powyższy aktualizuje się w przypadku powzięcia jakichkolwiek wątpliwości, czy istniejąca zabudowa jest zabudową legalną. (abstrakt oryginalny)

16

Zmiana pozwolenia na budowę wydanego na podstawie decyzji o warunkach zabudowy po wejściu w życie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego

75%

Kasperek B., Zabojski A.

Samorząd Terytorialny

|

2024

|

nr 1-2

33-43

Zaawansowany charakter procesu inwestycyjno-budowlanego niejednokrotnie wymaga wprowadzania zmian oraz korekt do parametrów realizowanej inwestycji. Modyfikowanie inwestycji odbywać się może poprzez uprzednie uzyskanie decyzji o zmianie pozwolenia na budowę. Ten tryb może się jednak znacznie skomplikować, gdy pierwotnie realizacja inwestycji odbywała się na podstawie pozwolenia na budowę wydanego w oparciu o decyzję o warunkach zabudowy bądź decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego, a następnie gmina podjęła uchwałę w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Wówczas powstaje pytanie, ustalenia którego aktu - decyzji lokalizacyjnej czy planu miejscowego - winny być wzorcem kontroli do wydania zamiennego pozwolenia na budowę. (abstrakt oryginalny)

17

Rola strategii rozwoju w zreformowanym systemie planowania przestrzennego. Analiza prawna

75%

Szlachetko J. H., Szlachetko K., Olzacki K.

Samorząd Terytorialny

|

2024

|

nr 1-2

24-32

Dnia 24.09.2023 r. weszła w życie reforma systemu planowania i zagospodarowania przestrzennego. Nowelizacja ustawy planistycznej - gdyż w sensie technicznoprawnym tym właśnie wskazana reforma była - wywołała wiele naturalnych pytań o wykładnię i stosowanie nowych przepisów lub starych przepisów w zmienionym brzmieniu. W przedmiotowym tekście autorzy odnoszą się do jednego z problemów - dotyczącego roli strategii rozwoju gminnego w zreformowanym systemie. (abstrakt oryginalny)

18

Nowelizacja planowania przestrzennego. Czy ciąg dalszy "dróg i bezdroży regulacji ustawowych"?

75%

Nowak M. J., Śleszyński P., Brzezińska-Rawa A., Ciesielski M., Feltynowski M., Fogel A., Goździewicz-Biechońska J., Kukulska-Kozieł A., Leszczyński M., Rokicka-Murszewska K., Tomczak A. A., Warsza R., Blaszke M.

Samorząd Terytorialny

|

2024

|

nr 1-2

7-23

Tytuł artykułu nawiązuje do monografii Andrzeja Jędraszko, Zagospodarowanie przestrzenne w Polsce. Drogi i bezdroża regulacji ustawowych (2005), która swego czasu wzbudziła szeroką dyskusję środowiskową, a z perspektywy prawie 20 lat od daty wydania jest oceniana jako ostrzegawcza (by nie powiedzieć - alarmistyczna) i niestety jako ta, która sprawdziła się. Artykuł zawiera charakterystykę głównych wyzwań i problemów prawnych występujących po nowelizacji przepisów z zakresu planowania przestrzennego, które weszły w życie 24.09.2023 r. Zdiagnozowano w szczególności kwestie dotyczące powiązania strategicznego i regulacyjnego planowania przestrzennego, strefowania w planowaniu przestrzennym, roli zagadnień sektorowych w planowaniu przestrzennym, roli planów specjalnych i standardów urbanistycznych, a także finansowych uwarunkowań planowania przestrzennego. Zwrócono również uwagę na specyfikę przepisów przejściowych wprowadzonych w życie w ramach nowelizacji. Omawiane kwestie odniesiono do szerszej dyskusji dotyczącej roli prawa w planowaniu przestrzennym. (abstrakt oryginalny)

19

Graficzne elementy planu w świetle prawa do informacji o miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego : (wybrane zagadnienia)

75%

Bąkowski T.

Samorząd Terytorialny

|

2001

|

nr 9

24-29

Prawo do informacji o miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego wynika z art. 61 Konstytucji o działalności organów władzy publicznej. Szczegółowe unormowania w tym zakresie zostały zawarte w przepisach ustawy z 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym. Artykuł omawia tą ustawę ze szczególnym zwróceniem uwagi na rysunek, który jest integralną częścią planu.

20

Miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego jako narzędzie ochrony terenów zieloni przed presją inwestycyjną. Analiza zapisów na przykładzie Warszawy

63%

Łaska M.

Problemy Rozwoju Miast

|

2021

|

71

88-95

Presja inwestycyjna na terenach zurbanizowanych z każdym rokiem jest coraz silniejsza, powodując nieodwracalne zmiany w środowisku. Zachowanie odpowiedniej jakości zamieszkiwania, a w ostatnich latach także adaptacja do zmian klimatu w miastach stały się prawdziwym wyzwaniem dla władz lokalnych. Jednym z najważniejszych aspektów wpływających na komfort życia jest obecność zieleni, dlatego tak istotna jest ochrona struktur przyrodniczych. Na poziomie gminy najskuteczniejszym rozwiązaniem prowadzącym do tego celu jest wprowadzenie odpowiednich zapisów w dokumentach planowania przestrzennego. Zarówno w ujęciu strategicznym - w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, jak i formalno-prawnym - w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego. Jednak potencjał, który posiadają dostępne narzędzia planistyczne, bardzo rzadko znajduje wyraz w praktycznych rozwiązaniach urbanistycznych. Artykuł porusza problem stosowania w warszawskich mpzp zapisów mających na celu ograniczenie presji inwestycyjnej na tereny zieleni. W pracy skupiono się na analizie losowo wybranych uchwał przyjętych na przestrzeni ostatnich 26 lat. Jej wyniki doprowadziły do potwierdzenia przyjętej tezy. (abstrakt oryginalny)