Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 157

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 8 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Political relations
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 8 next fast forward last
Kontakty gospodarcze radziecko-zachodnioniemieckie uległy szczególnej intensyfikacji i konkretyzacji zwłaszcza w 1988 roku. Obie strony deklarowały chęć ściślejszej współpracy. Przyczyniły się do tego również zacieśniona współpraca przedsiębiorstw obu państw oraz zakładanie spółek typu joint-venture. Omówiono przebieg i wyniki wzajemnych spotkań i wizyt dyplomatów ZSRR i RFN.
Niniejsze opracowanie ma na celu analizę zmian w polityce USA wobec Chin w świetle rezultatów ostatniej wizyty prezydenta USA w Chinach w aspekcie bilateralnym i wielostronnym oraz porównanie strategicznych celów i interesów obu państw. Analiza ma służyć uzyskaniu odpowiedzi na pytania, czy mamy obecnie do czynienia z nową, strategiczną koncepcją polityki USA wobec Chin, czy tylko z korektą jej dotychczasowych założeń, i jakie z tego mogą wynikać implikacje dla interesów amerykańskich. (fragment tekstu)
Celami artykułu są analiza oraz ocena politycznych i gospodarczych okoliczności warunkujących stosunek Chińskiej Republiki Ludowej wobec programu nuklearnego Iranu po zimnej wojnie. Główną tezą jest stwierdzenie, że podejście Chin do atomowych aspiracji Iranu ewoluowało, od wsparcia, przez wstrzemięźliwość, po ograniczone działania na rzecz ich wygaszenia. Rozwijanie przez państwa, w tym Iran, nielegalnych programów nuklearnych, na przełomie stuleci stało się sprzeczne z interesami Państwa Środka. Wspieranie tych działań przez Chiny obniżało ich międzynarodowy autorytet oraz pogarszało stosunki ze Stanami Zjednoczonymi i szerzej z Zachodem. W związku z tym Pekin zaangażował się w umacnianie międzynarodowego reżimu nieproliferacji broni masowego rażenia. Chinom zależało jednak, aby powstrzymanie programu nuklearnego Iranu nastąpiło przy możliwie najmniejszych kosztach dla partnera. Postawa taka miała przekonać Teheran, że długofalowo Pekin zainteresowany jest zacieśnianiem stosunków dwustronnych. W związku z tym Chiny kategorycznie sprzeciwiały się możliwości zastosowania rozwiązań militarnych, jak również oponowały przeciwko nakładaniu na Iran zbyt dotkliwych sankcji gospodarczych. Międzynarodowe negocjacje z udziałem Chin w kwestii programu nuklearnego Iranu w 2015 roku przyniosły porozumienie. Mimo, że aktywność Pekinu była ograniczona, to zrealizowane zostały zakładane przez niego cele, tj. Iran zobowiązał się do zamrożenia programu jądrowego w zamian za zniesienie sankcji gospodarczych, co odbyło się do drogą dyplomatyczną. Problem nie został jednak ostatecznie rozwiązany i wokół kwestii programu nuklearnego Iranu ponownie wzrastają napięcia, co nie sprzyja interesom Chin. (abstrakt oryginalny)
Autor przedstawia stosunki polsko-niemieckie na tle przemian politycznych w Europie po 1989 roku. Określa główne cele polityki zjednoczonych Niemiec do których zalicza: kontynuację i umocnienie sojuszu północnoatlantyckiego, wejście w życie unii walutowej i gospodarczej, współpraca z Francją, włączenie Rosji do współpracy międzynarodowej.
W opracowaniu omówiono kontrowersje wokół kwestii podręcznikowej w stosunkach japońsko-chińskich. Dużo uwagi poświęcono korekcie książek historycznych jakiej dokonano w ciągu ostatnich kilku dziesięcioleci. Podjęto próbę wyjaśnienia sporu między dwoma krajami jaki rozpoczął się w 1982 roku i trwa do dziś. W zakończeniu pracy podkreślono znaczenie tych zagadnień dla młodego pokolenia Japończyków i zaproponowano ewentualne rozwiązania tego problemu.
Autor analizuje stosunki niemiecko-rosyjskie w latach dziewięćdziesiątych. Jego zdaniem relacje te kształtowały się pod wpływem procesów długofalowych, takich jak: przezwyciężenie konfliktu Wschód-Zachód na przełomie lat 1989/1990, pokojowe zjednoczenie Niemiec 3 października 1990 r., rozpad ZSRR oraz powstanie Wspólnoty Niepodległych Państw, pogłębienie integracji zachodnioeuropejskiej oraz reforma sojuszu zachodniego w powiązaniu z transformacją krajów Europy Środkowej i Wschodniej, jak również ze staraniami tych krajów o członkostwo w Unii Europejskiej i NATO.
8
Content available remote Polityczny wymiar relacji między Unią Europejską a Państwem Izrael
80%
W artykule opisano stan stosunków politycznych łączących Izrael i Unię Europejską. Wejście w życie traktatu z Lizbony nadało UE podmiotowość prawnomiędzynarodową. Zmiana ta stanowi krok w kierunku usamodzielnienia się Unii w sferze stosunków międzynarodowych, pozwalając na traktowanie jej jako niezależnego aktora. Kierując się tym założeniem, autor analizuje cele realizowane przez obydwa wspomniane podmioty w relacjach wzajemnych, a także środki zmierzające do ich osiągnięcia. Tekst zawiera też prezentację najistotniejszych przeszkód zakłócających rozwój stosunków między Unią Europejską a Izraelem oraz szans ich przezwyciężenia, które to zadanie wymaga wyjścia poza kwestie bieżące i przedstawienia szerszego historycznego, strukturalnego i strategicznego tła relacji wiążących wspomniane podmioty. (abstrakt oryginalny)
Celem artykułu jest porównanie Państwa Islamskiego i Al-Kaidy, wykazanie podobieństw łączących oraz różnic dzielących obie organizacje. Główną hipotezą badawczą jest założenie, że Państwo Islamskie różni się od Al-Kaidy przede wszystkim tym, że priorytetowym celem organizacji jest ustanowienie państwa islamskiego, opartego na zasadach szariatu. Założenie to jest częścią strategii ustanowionej przez zmarłego przywódcę duchowego grupy - Abu Musaba az-Zarkawiego. Pomimo, że ostateczny cel strategiczny Al-Kaidy jest obecnie zbieżny z działaniami Państwa Islamskiego, to metody działania Al-Kaidy opracowane pod przewodnictwem Osamy bin Ladena skoncentrowane są na destabilizacji Zachodu oraz wsparciu muzułmańskich ruchów wyzwoleńczych. Z kolei Państwo Islamskie koncentruje się na likwidacji apostatycznych reżimów w świecie arabskim oraz ustanowieniu kalifatu. Obecnie owa odmienność perspektyw przywódców obu organizacji terrorystycznych, pomimo wielu podobieństw w kwestiach ideologicznych, doprowadziła do rywalizacji obu ugrupowań o hegemonię nad globalnym ruchem dżihadystowskim. (abstrakt oryginalny)
Powołanie Centrum przeciw Wypędzeniom jest wydarzeniem wywołującym różnicę zdań w interpretacji przeszłości polsko-niemieckiej, objawiającym się w różnicach polityki wobec wydarzeń historycznych tych dwóch sąsiednich krajów, odzwierciedlone różnymi postawami i priorytetami w kulturze upamiętniania. Spór jest wyrażeniem obecnych stanowisk politycznych Niemców i Polaków oraz ich poszukiwaniom nowej identyfikacji narodowej. Artykuł jest próbą polskiej interpretacji słów Eriki Steinbach. Celem publikacji jest zarówno charakteryzacja reakcji polskiej opinii publicznej na omawiane wydarzenie oraz próba spojrzenia na kontrowersje jako na proces ewolucji polsko-niemieckich stosunków u progu XXI wieku.
Przedstawiono problem osiągania celów polskiej polityki zagranicznej wobec Rosji. Omówiono rozbieżności w stanowisku Polski i Rosji w sprawie rozszerzenia NATO.
12
Content available remote Józef Winiewicz - a Man of the Congress
80%
The purpose of this article is to present the silhouette of Józef Winiewicz - "a man of the Congress" who throughout almost the entire period of World War II collaborated with the Ministry of Congress Works as part of the Polish government-in-exile, and later worked for the Bureau of Congress Works in post-war Poland. Only his activities undertaken during his stay in Britain and later in Poland, and related to the works carried out by the above institutions in the years 1940 to 1947 are presented here. His chief responsibilities included development and presentation of Polish demands for the future peace treaty with Germany. (original abstract)
Przedmiotem opracowania jest polityka zagraniczna Chin wobec integrującej się Europy, Rosji i Stanów Zjednoczonych.
Artykuł omawia stosunki Polski i Słowacji od momentu rozpadu Czechosłowacji na dwa odrębne państwa. W pierwszej części autorka skupia się na stosunku Polski do rozpadu Czechosłowacji, dalej omówiona jest kooperacja polsko - słowacka w pierwszych latach istnienia Republiki Słowackiej, rządy premiera Mećiara oraz odwrócenie się od integracji z Europą Zachodnią. Aktualnie rozpoczyna się nowy rozdział w stosunkach polsko - słowackich, bazujący na współpracy i wzajemnym poparciu na arenie międzynarodowej.
Opracowaie omawia reakcje zróżnicowanych etnicznie, kulturowo i religijnie państw regionu Azji Południowo-Wschodniej na wydarzenia 11 września w USA: postawy rządów jak i reakcje społeczne, złaszcza muzułmańskie.
Artykuł przedstawia jeden z kluczowych politycznych problemów okresu międzywojennego - zależności ekonomicznej Polski od Niemiec. Polska podejmowała próby zminimalizowania skutków niemieckiego szantażu ekonomicznego przez zmniejszenie zależności od zachodniego sąsiada. Okazało się to jednak bardzo trudne. Niemcy wykorzystywały swoją przewagę ekonomiczną i używały ekonomiczne stosunki z Polską aby zmusić Polskę do ustępstw politycznych. Te działania odnosiły większy sukces w pierwszych latach Trzeciej Rzeszy niż w czasie Republiki Weimarskiej. To studium pomaga zrozumieć dynamikę powiązań ekonomicznych, które są ważnym aspektem stosunków międzynarodowych.
Niniejszy tekst podejmuje analizę postaw polskich partii politycznych wobec kwestii śląskiej na przykładzie stosunku do Ruchu Autonomii Śląska (RAŚ). Metodą analizy zawartości prasy, dokumentów oraz bezpośrednich zindywidualizowanych wywiadów pogłębionych artykuł dostarcza wiedzy na temat aktualnego stanu wiedzy na ten temat. Zdecydowana większość najważniejszych partii (zarówno na poziomie centralnym, jak i regionalnym) jest negatywnie nastawiona do RAŚ, jak również jego głównych postulatów - jak np. regionalizacji Polski, uznania Ślązaków za mniejszość narodową, czy statusu mowy śląskiej. Niniejsza praca stanowi próbę usystematyzowanie stanowiska polskich partii politycznych wobec kwestii śląskiej na przykładzie stosunku do Ruchu Autonomii Śląska. (abstrakt oryginalny)
"Wydarzenia przełomu lat 80. i 90. XX wieku, mające miejsce w Polsce i na Litwie pozwoliły na nawiązanie kontaktów politycznych między obu krajami o odmiennym niż wcześniej charakterze." W artykule przedstawiono polityczne aspekty stosunków polsko-litewskich w okresie od 1991 roku do 2003.
first rewind previous Strona / 8 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.