Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 284

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 15 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Political system
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 15 next fast forward last
Szczegółowo scharakteryzowano system polityczny Republiki Malty. Omówiono konstytucję, pozycję prezydenta oraz parlament.
Na początku XVI w. Tomasz Morus stworzył dzieło, które nazwał "Utopią". I choć nie jest to ani pierwsza, ani ostatnia próba ukazania idealnego ustroju politycznego, to właśnie z tytułem jego dzieła kojarzy się dwa stany - idealny i nierealny. Obecnie pod pojęciem utopii rozumiemy ideał społeczeństwa niebiorący pod uwagę możliwości jego realizacji bądź pomysł, którego nie można zrealizować. Czy propozycja Morusa jest prawdziwą utopią we współczesnym znaczeniu tego słowa? Wydaje się, że zarówno idealizm rozwiązań, jak i nierealność ich wprowadzania postawiły pod znakiem zapytania wszystkie próby podejmowane przez kolejne pokolenia polityków na świecie wprowadzenia w życie podobnych rozwiązań. Jednym z państw, w których widać ducha Morusa, są Stany Zjednoczone.(abstrakt oryginalny)
Poniższy artykuł zawiera deskrypcję doktryny ustrojowej obejmującej podstawowe dziedziny systemu politycznego prezentowane expressis verbis przez Jarosława Kaczyńskiego w latach 90. XX w. oraz zamieszczone w dokumentach programowych i aktach prawnych autorstwa Prawa i Sprawiedliwości (PiS). Wypowiedzi i dokumenty programowe zostały skonfrontowane z sobą na przestrzeni lat 1990-2014 i zderzone z realnym działaniem mającym na celu implementację przez polityka powyższej wizji ustrojowej. Została ona zbudowana przez obecnego prezesa PiS na bazie oceny stanu III RP ukształtowanej umową okrągłostołową. Zostały tu także przedstawione inspiracje osobowe i autorytety prezesa PiS, które - wydawać się może - były jego inspiracją.(abstrakt oryginalny)
Celem niniejszego artykułu jest prezentacja potencjalnych zagrożeń płynących ze strony czynników politycznych dla możliwości stosowania skutecznej gospodarczej polityki uznaniowej na przykładzie prowadzonej w Wielkiej Brytanii polityki konsensu określanej również mianem butskelizmum.
Our paper revisits the work of Samuel Finer and David Easton in order to establish a firmer grasp on the problem of political stability within a given state or regime. We suggest that Finer's approach to the problem of coercion-extraction is not wholly incompatible with Easton's political system approach (as modified by Gabriel Almond). By combining what Finer and Easton (as understood through Almond) offer, we construct a framework that allows us to better understand political stability. The model we construct off ers current researchers exploring the workings of political stability a useful tool to study and focus on the various dynamics that drive the stability of any given political system. (original abstract)
Artykuł podejmuje kwestię spojrzenia na system polityczny UE jako zbiór mechanizmów i rozwiązań instytucjonalno- prawnych poszukujących sposobu zaprowadzenia i utrzymania jego równowagi wewnętrznej. Problem ten jest ujęty zgodnie z założeniami koncepcji resilience, która stanowi w pracy fundamentalne założenie teoretyczne. Resilience, tłumaczona jako elastyczność, sprężystość, umiejętność adaptowania i "odbijania się od dna" oraz zdolność regeneracji sił jest odnoszona do UE jako perspektywa perspektywą badawcza wskazującą tory rozmyślań na temat prawidłowości dynamiki rozwoju systemu UE w dłuższej perspektywie czasowej. Odwołanie się do takich ram implikowane jest w UE charakterem struktury integracyjnej i systemem politycznym, którego kreacja zapoczątkowana została w 1957 roku wraz z powołaniem Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej. Na podstawie przeprowadzonej analizy można stwierdzić, iż system polityczny UE odznacza się właściwościami charakterystycznymi dla odporności, co czyni go elastycznym w odpowiedziach na pojawiające się trudności i napięcia. Jednocześnie wprowadzane na tej podstawie rozwiązania i uruchamiane mechanizmy prowadzą do pogłębiania się zróżnicowań. Osiąganie równowagi systemowej staje się trudne.(abstrakt oryginalny)
7
Content available remote The 1991 Constitution of Independent Transnistria
80%
Status prawny niepodległej Naddniestrzańskiej Republiki Mołdawskiej, która w 1990 roku ogłosiła niepodległość, od tego czasu niezmiennie pozostaje niejasny. Państwo to faktycznie istnieje już przez prawie trzydzieści lat, niemniej nie zostało ono uznane przez społeczność międzynarodową. Z punktu widzenia prawa konstytucyjnego i teorii państwa status Naddniestrza jest sprzeczny z tym określonym przez prawo międzynarodowe, zgodnie z którym Naddniestrze w dalszym ciągu pozostaje regionem autonomicznym Mołdawii, mającym status specjalny. Niniejsze opracowanie, stanowiące część szerzej zakrojonych badań nad statusem prawnym Naddniestrza, ma na celu ustalenie pierwotnych podstaw jego systemu politycznego. Opracowanie obejmuje zatem analizę powstania i rozwoju jego pierwszej niepodległej ustawy zasadniczej, która stanowiła podstawę powyższych rozwiązań. W pracy podjęto się nie tylko analizy, ale także oceny pierwotnych założeń i rozwoju systemu politycznego Naddniestrza, jako nowo utworzonego państwa, w pierwszych latach jego istnienia. Przedmiot opracowania w szczególności skupia się na analizie kształtu i treści pierwszej konstytucji Naddniestrza z 1991 roku, która obowiązywała przez pierwsze cztery lata jego niepodległości - do czasu wejścia w życie obecnej ustawy zasadniczej z 1995 roku. Jest również próbą spojrzenia na to, jak praktyka funkcjonowania tej ustawy kształtowała konstytucyjną i polityczną rzeczywistość .(abstrakt oryginalny)
8
Content available remote Dwupoziomowy system polityczny w Europie
80%
Celem artykułu jest zarysowanie zjawiska dwupoziomowego systemu władzy w Europie, tj. występującego jednocześnie na poziomie europejskim i narodowym. Przykładem najczęściej podejmowanym w literaturze funkcjonowania tego systemu jest zarządzanie politykami publicznymi oraz systemu regulacyjnego w UE. W niniejszym artykule skupiam się na politycznych aspektach funkcjonowanie omawianego systemu. Obejmuje to kwestię legitymizacji władzy w Europie, a także wzajemnych powiązań między decydentami politycznymi na obu poziomach. Analiza dwupoziomowego systemu politycznego w Europie wymaga nie tylko identyfikacji głównych aktorów i instytucji uczestniczących w procesach politycznych. Istotne znaczenie ma wskazywanie na kanały dwustronnych relacji między poziomem europejskim a narodowym. Badania dwupoziomowych przepływów informacji i decyzji umożliwia również obserwowanie wzajemnych relacji władzy w systemie europejskim. Dotyczy to zwłaszcza nieformalnych wpływów i zakulisowych negocjacji, które wskazują na hierarchię znaczenia między poszczególnymi aktorami na scenie europejskiej. (abstrakt oryginalny)
Niniejsze opracowanie dotyczy problemów metodologicznych, związanych z realizacją przez autora programu badawczego, którego ostatecznym efektem było przygotowanie jesienią 2005 r. na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego pracy doktorskiej zatytułowanej Doktryna suwerenności w konstytucjonalizmie brytyjskim. (fragment tekstu)
10
Content available remote Demokracja po turecku
80%
Demokracja większościowa, jaka panuje w Turcji, ma tę przewagę nad demokracją mniejszościową, że stanowi silną podstawę dla idei reprezentacji: to do obywateli należy absolutnie wiążąca decyzja i wybór, kto ma przyjść, a kto opuścić gabinety polityczne. Poza tym nigdy nie dojdzie do zaniedbania zasady o suwerenności narodowej, nigdy nie stanie się ona wyrażeniem abstrakcyjnym. Sytuacja wygląda jednak tak, że władzę polityczną dzierżą niepopularne w społeczeństwie elity, które rządzą, bo uważają, że mogą albo muszą. Natomiast demokracja konsensusu polega bardziej na sposobie rządzenia niż na tym, kto rządzi. Granice, które oddzielają naszych od innych powinny zostać zmodyfikowane tak, by nikt nie czuł się w swoim państwie opuszczony i niepotrzebny. Turcja w swojej obecnej formie znajduje się gdzieś między najbardziej i najmniej rozwiniętymi formami politycznej reprezentacji.(fragment tekstu)
Gdy weźmie się pod uwagę współczesne realia i tendencje obowiązujące w stosunkach międzynarodowych, można dojść do wniosku, że mniejszości narodowe mogą odegrać ważną rolę we wzmacnianiu demokracji na Ukrainie, o ile wybór europejskiej ścieżki się nie zmieni po ostatnich wyborach prezydenta i Rady Najwyższej. Aby włączenie mniejszości w społeczno-polityczne życie Ukrainy przyniosło korzyść, potrzebna jest jasna, przejrzysta i dobrze przemyślana polityka oraz wsparcie finansowe ze strony państwa. Właśnie dlatego władze państwowe powinny nieustannie dbać o potrzeby tych narodów. Dotyczy to m.in. szkolnictwa, nauki i kultury, ale przede wszystkim przyjęcia nowoczesnych ustaw o mniejszościach narodowych oraz o mechanizmach i zasobach realizacji polityki etnicznej, wzorowanych na regulacjach prawnych obowiązujących w państwach europejskich. Wśród takich zadań najważniejsze jest przeprowadzenie nowego spisu powszechnego, niezbędnego z różnych względów, m.in. w celu uaktualnienia informacji o strukturze narodowościowej ludności Ukrainy. Konieczna jest też zmiana ustawy o mniejszościach narodowych na Ukrainie, w której naszym zdaniem trzeba uwzględnić nadanie prawnego statusu mniejszości tym grupom narodowym, które od 100 lat stale zamieszkują tereny dzisiejszej Ukrainy. Może to dotyczyć 13-14 narodowości. Oprócz tego trzeba dopracować i przyjąć ustawę o narodach tubylczych, a nawet osobną ustawę dotyczącą Tatarów krymskich. Należy stworzyć warunki, które będą sprzyjać lepszemu, wzajemnemu poznaniu się przedstawicieli różnych narodów, przełamaniu stereotypów oraz wzajemnemu wzbogacaniu wiedzy na temat innych nacji. Bardzo ważne dla mniejszości narodowych jest dobre opanowanie języka ukraińskiego. Ponieważ żyją w skupiskach, są nieco zamknięte oraz samowystarczalne w rozwiązaniu codziennych problemów, nastawione na gospodarcze i kulturalne kontakty z historyczną ojczyzną, co nie sprzyja ich integracji z ukraińskim otoczeniem. Poziom nauki języka ukraińskiego w szkołach mniejszości zazwyczaj jest nie najwyższy. Koniecznie trzeba to zmienić, a także zadbać, aby opracować różną metodykę nauczania ukraińskiego dla różnych narodowości, inaczej uczyć Rosjan, a inaczej Rumunów czy Węgrów.(fragment tekstu)
12
Content available remote Evolution of Canadian Federal System
80%
This article analyses the fundaments and the evolution of the Canadian federalism. This principle was adopted in 1867 and provides a foundation for spheres of jurisdiction of federal and provincial governments. The system evolves form centralization and decentralization. Author argues that today Canada is one of the most decentralised federation in the world but it needs adjustment. (abstrakt oryginalny)
Unia Europejska nie jest państwem, jest specyficzną organizacją międzynarodową. Wielu ekspertów twierdzi, że Unia Europejska, ewoluując, stopniowo upodabnia się do państwa, a w przyszłości może stać się federacją państw narodowych i wówczas jej struktura będzie analogiczna do struktury i systemu politycznego państwa. Celem niniejszego artykułu jest próba odpowiedzi na pytanie, czy państwo demokratyczne może być wzorem dla przyszłej Unii Europejskiej? Ponadto, czy model demokracji, z którym mamy dziś do czynienia w większości suwerennych, demokratycznych państw na świecie, może być wzorem dla Unii Europejskiej, czyli stać się podstawą dla jej systemu politycznego i funkcjonującego w jego ramach procesu decyzyjnego? Aby odpowiedzieć na powyższe pytania, trzeba pokazać najpierw zasadnicze różnice istniejące między systemami politycznymi w państwach demokratycznych i w Unii Europejskiej oraz odpowiedzieć na istotne pytania dotyczące Unii Europejskiej dziś i tego, czym chce ona być w przyszłości. (abstrakt oryginalny)
Scholars have long debated the normative rationality, the temporal and legal aspects, and finally the limits and modern practices of parliamentary immunity. Therefore, this study does not insist on these classical interpretations anymore, but seeks to contribute to a comprehensive understanding of the conceptual history of parliamentary immunity. Embracing two schools of thought, the Koselleckian interpretation and the Skinnerian variant, this paper aims to establish and clarify in detail the story of the concept of parliamentary immunity in order to elucidate, in a Socratic fashion, what we really mean when we say that a senator or a deputy benefits from legislative immunity. This inquiry will help us emphasise how this concept leaves behind its abstract notion and becomes an institution with strict rules and practices. In addition, considering the importance of this concept in the modern legislative and rhetoric histories and the frequency with which it is used, this study will question the meanings of parliamentary immunity in the light of different historical settings and will eventually trace out a single, coherent, and unified conceptual matrix. My contention is that once parliamentary immunity - seen as a conceptual construct only adjusting the balance of power between the executive and the legislative powers - becomes an institution with strong practices, it enforces the parliament as a unified and independent body and creates the prerequisite conditions for the democratic development.(original abstract)
Głównym celem artykułu jest analiza systemu zmian granic okręgów wyborczych w wyborach do Izby Reprezentantów Kongresu USA oraz zbadanie, jakie konsekwencje ma on dla funkcjonowania całego systemu politycznego. Artykuł opiera się na tezie, że zmiany granic okręgów nie mają bezpośredniego wpływu na wyniki wyborów i na system polityczny, mają jednak istotny wpływ pośredni, wzmacniający inne tendencje, a także pośredniczący, polegający na transmisji zmian z jednego poziomu systemu politycznego na inny. Artykuł składa się z trzech części. W pierwszej przedstawiony jest historyczny proces kształtowania się systemu zmian granic okręgów wyborczych, od ustanowienia Stanów Zjednoczonych aż do lat 60. XX wieku. W drugiej części omówione są trzy kolejne etapy ewolucji współczesnego systemu zmian granic okręgów. W trzeciej części zanalizowany jest wpływ systemu zmian granic okręgów na funkcjonowanie całego systemu politycznego. Poruszone są takie zagadnienia, jak: bezpośredni wpływ na wynik wyborów, domniemany zanik konkurencji wyborczej, rosnąca polaryzacja sceny politycznej i elektoratu oraz wrażliwość wybranych przedstawicieli na problemy wyborców. (abstrakt oryginalny)
16
Content available remote Zarys problematyki przywództwa politycznego w Unii Europejskiej
80%
Tematyka przywództwa politycznego zjednoczonej Europy pojawia się w dyskusjach ekspertów nie tylko w kontekście problemów wewnętrznych i zewnętrznych Unii, a także aktualnego i przyszłego kształtu systemu politycznego. Ostatnie wydarzenia, w tym przede wszystkim kryzys gospodarczy, ujawniły po raz kolejny najpoważniejsze problemy systemu politycznego Unii - brak przejrzystego systemu instytucji oraz przywództwa. Pomimo trudności, najsłuszniejsze w kontekście złożoności systemu zjednoczonej Europy jest definiowanie przywództwa jako ośrodka określającego wizję i misję organizacji, kreującego jej cele, a także ponoszącego odpowiedzialność za realizowanie strategii i dokonywanie zmian w organizacji. Podstawowym celem pracy jest znalezienie odpowiedzi na pytania dotyczące możliwości wyznaczenia ośrodka przywództwa politycznego Unii Europejskiej. (abstrakt oryginalny)
Opierając się na wcześniejszych publikacjach własnych i kilkorga innych autorów (m.in. prof. Pawła śpiewaka, dr. Rafała Matyi, prof. Jadwigi Staniszkis), Jan Rokita buduje model osobliwego systemu władzy, stworzonego w Polsce przez premiera Donalda Tuska po zwycięstwie wyborczym w 2007 roku, oraz zastanawia się nad społecznymi i politycznymi warunkami możliwości tego systemu, a także stwierdza oznaki jego nietrwałości. (abstrakt oryginalny)
Artykuł omawia wpływ referendum konstytucyjnego na system polityczny Włoch. We Włoszech przeprowadzono trzy referenda konstytucyjne w 2001, 2006 i 2016 roku. Wszystkie referenda rozpisane zostały przez ugrupowania rządzące, ale tylko pierwsze z nich zakończyło się sukcesem. W kolejnych referendach propozycje refom konstytucyjnych zostały odrzucone przez społeczeństwo. Przyjęta hipoteza badawcza zakłada, że referendum przekształcało się w plebiscyt popularności rządu, a wyniki głosowania ludowego zależały od poparcia lub jego braku dla rządzących. Dla wyjaśnienia problemów badawczych zastosowano metodę dogmatyczną i komparatystyczną. Ta pierwsza pozwoli na analizę instytucji referendum w systemie prawno-konstytucyjnym Włoch. Z kolei metoda porównawcza wyjaśni różnice w wynikach referendum ze szczególnym uwzględnieniem podziału geograficznego kraju(abstrakt oryginalny)
Problem relacji zachodzących pomiędzy systemem politycznym a polityką zagraniczną rzadko pojawia się w polskiej literaturze politologicznej, chociaż zagadnienie to wydaje się istotne zarówno z punktu widzenia rozważań nad całością funkcjonowania systemu politycznego, jak i szeroko rozumianej problematyki stosunków międzynarodowych. Głównym podmiotem realizacji tej polityki jest państwo. Wchodzi to w zakres jego funkcji zewnętrznej. Państwo jest wyrazicielem woli wielkich grup społecznych, podlegając wpływowi instytucji reprezentujących interesy tych grup (klas, warstw). Działalność wszystkich instytucji (partii politycznych organizacji społecznych i grup nacisku) w ramach funkcji zewnętrznej, pozwala mówić o wpływie jaki system polityczny, jako całość, wywiera na politykę zagraniczną. Celem poniższego artykułu jest ukazanie stopnia udziału podstawowych elementów systemu politycznego dwóch państw nordyckich (Szwecji i Finlandii) w realizowanej przez nie polityce zagranicznej. Analiza omawianego zagadnienia przeprowadzona zostanie w ujęciu porównawczym, a jej przedmiotem będą: reguły konstytucyjne, aparat państwowy oraz partie polityczne. (fragment tekstu)
Pięć lat temu pierwsze demokratyczne wybory oraz podpisanie konstytucji dały początek nowej ery dla obywateli Bhutanu i były ukoronowaniem osiągnięć Czwartego Króla Jigme Singye Wangchuck i jego odważnej, a jednocześnie pełnej troski o naród wizji państwa. Pięć lat później, choć nie wszystkie krytyki zostały wyciszone, Bhutan udowodnił sobie oraz światu, że mimo trudności i sporów demokracja stała się faktem w państwie. Politycy i obywatele nauczyli się korzystać z nowego systemu, otwarte społeczeństwo obywatelskie stało się bardziej różnorodne, a swobodny przepływ idei i poglądów politycznych wzbogaca debatę publiczną. Drugie wybory parlamentarne w 2013 r., których wynikiem jest pokojowa zmiana rządu, są dużym krokiem na drodze tego małego państwa w kierunku konsolidacji. Celem opracowania jest interdyscyplinarna analiza najważniejszych wydarzeń i procesów,które wpłynęły na ustanowienie demokratycznej formy rządów w tym odległym, niewielkim państwie. (fragment tekstu)
first rewind previous Strona / 15 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.