Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 1145

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 58 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Politics
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 58 next fast forward last
Artykuł ukazuje drogę Polski do NATO, która wbrew wcześniejszym oczekiwaniom i obietnicom Zachodu była długa i trudna do pokonania. Przedstawiam i analizuję tutaj różne bariery, które utrudniały akcesję Polski do NATO. Ogólnie bariery te dzielę na obiektywne i subiektywne, ale stosując inne kryteria, wskazuję również na konkretne uwarunkowania, m.in. geopolityczne, międzynarodowe, polityczne, społeczne i wojskowe. Ponadto ukazuję stanowiska poszczególnych państw wobec rozszerzania Sojuszu Północnoatlantyckiego po zakończeniu zimnej wojny, zwłaszcza Stanów Zjednoczonych, Niemiec, Francji, Związku Radzieckiego i Rosji, które mniej lub bardziej aktywnie wspierały starania Polski o członkostwo w NATO lub były im przeciwne. W latach 1989-1999 powoli ewoluowało też stanowisko samego Sojuszu, od początkowo nieprzychylnego do wspierającego akcesję Polski do NATO. W niniejszym artykule stawiam kilka pytań badawczych dotyczących wspomnianych barier na drodze Polski do NATO oraz kilka tez i hipotez. Między innymi stwierdzam, że przeciwny akcesji Polski do Sojuszu Północnoatlantyckiego był przede wszystkim Związek Radziecki, a następnie Federacja Rosyjska, ale początkowo również Zachód, dla którego priorytetem po 1989 roku było zjednoczenie Niemiec oraz stabilizacja relacji wojskowych z Moskwą poprzez zawarcie porozumienia o redukcji konwencjonalnych sił zbrojnych (CFE) i likwidacji radzieckich baz wojskowych w postkomunistycznych krajach Europy Środkowo-Wschodniej. (abstrakt oryginalny)
Unia Europejska, mimo wielu prób, nie ma precyzyjnie ustalonego algorytmu wyłaniania składu Parlamentu – wiadomo jedynie, że musi on być zgodny z ogólnie rozumianym podziałem degresywnie proporcjonalnym. W artykule autorzy przedstawiają historię problemu oraz analizę wybranych opracowań dotyczących tego zagadnienia oraz wyniki swoich badań. (abstrakt oryginalny)
Prawo i Sprawiedliwość jest od początku swojego istnienia formacją "euroatlantycką". Kurs transatlantycki i zarazem eurorealizm oraz postulowana wysoka i podmiotowa aktywność w Europie Środkowej i wobec Europy Wschodniej były najważniejszymi wyróżnikami myśli politycznej tego stronnictwa w zakresie polityki zagranicznej. Stronnictwo opracowało własną koncepcję roli Sojuszu Północnoatlantyckiego w polityce bezpieczeństwa Polski, czekając na zaistnienie korzystnych warunków do jej realizacji. Nie było wątpliwości, że Rosja jest zagrożeniem dla hemisfery zachodniej. Taka ocena została umocniona w latach 2008-2010 jako następstwo agresji rosyjskiej na Gruzję oraz katastrofy smoleńskiej. Czekano więc na: 1) wygraną w wyborach; 2) koniec resetu w stosunkach amerykańsko-rosyjskich. Wskazane przesłanki teoretyczne i ideowe oraz typ rywalizacji politycznej w Polsce uzasadniały negatywną ocenę polityki zagranicznej Polski wobec Sojuszu w okresie rządów koalicji lewicowo-ludowcowej oraz liberalno-ludowcowej. Bardzo zdecydowanej krytyce poddano styl myślenia Platformy Obywatelskiej o polityce zagranicznej Polski na wszystkich jego poziomach: teoretycznym, koncepcyjnym i decyzyjnym. (abstrakt oryginalny)
Throughout the political history of Iran, after the World War II, the Tudeh Party has played a significant role as the mother of many other political parties in the last 75 years. This party has especially been the primary base for almost all parties with socialist and leftist tendencies. Without a doubt, the party's establishment was inspired by the 1917 October Revolution in Russia and under a major influence of the Russian Communist Party. The aim of this paper is to show some of the consequences of such relationship between two actors within the international relations. Although it is more than two and half decades after the collapse of the Soviet Union, the consequences of its influence are still felt in the Iranian political space. In this paper, it is unavoidable to highlight this influence in order to open different angles of the discussion. Furthermore, the paper aims to show a political reliance on a foreign power can easily come in conflict with the responsibilities of a popular movement within the national framework. It can be harmful, and it is something that can be avoided. (original abstract)
Celem niniejszego artykułu jest analiza narodzin i ewolucji Europejskiej Wspólnoty Politycznej - paneuropejskiego formatu wielostronnej koordynacji, powstałego z inicjatywy Francji i w reakcji na pełnoskalową agresję militarną Rosji na Ukrainę. Badanie oparto na oficjalnych wystąpieniach, materiałach ośrodków analitycznych oraz obserwacji uczestniczącej Autorki, przeprowadzonej podczas międzynarodowych spotkań eksperckich w pierwszych miesiącach 2023 roku. W tekście dowodzi się, że EWP pozostaje "ruchomym celem" na wczesnym etapie rozwoju, gdzie zarówno cele, jak i struktura nie zostały jeszcze dookreślone. Z polskiej perspektywy, inicjatywa umożliwiła wysłanie kluczowego sygnału strategicznego pod adresem Rosji oraz może stanowić narzędzie ponownego zaangażowania Wielkiej Brytanii czy Turcji. Nie powinna być jednak wykorzystywana jako poczekalnia dla kandydatów do członkostwa w UE, na wzór Europejskiej Polityki Sąsiedztwa.(abstrakt oryginalny)
Celem artykułu jest podjęcie analizy przyczynowo-skutkowej wydarzeń politycznych i przedstawienie konsekwencji traktatu w Trianon jako czynników istotnie wpływających węgierskie dążenia do zachowania integralności Korony św. Stefana. Analiza dokonań historiografii prowadzi do wniosku, że znalezienie sposobu na związanie "ziem utraconych" z Królestwem stanowić miało antidotum na problemy polityczne, społeczne i gospodarcze będące skutkiem strat terytorialnych. Szans realizacji idei Wielkich Węgier (węg. Nagy-Magyarország) do połowy lat 30. XX w. upatrywano w planach federacyjnych, integrujących organizmy państwowe położone wzdłuż Dunaju. Brak możliwości realizacji planów kreślonych m.in. przez Oszkára Jásziego, Elméra Hantosa, Gusztáva Gratza i Miklósa Makáya oraz pogłębiające się trudności gospodarcze miały spowodować, że nawet na poziomie ideotwórczym Węgrzy mieli poniechać wszelkich prób federacyjnych. Nadzieje na przekreślenie Trianon miły znaleźć swe ujście w sojuszach z krajami dążącymi do rewizji traktatów zawartych po I wojnie światowej. Związek z Trzecią Rzeszą pozwolił na krótkotrwałe odzyskanie fragmentów Słowacji, Siedmiogrodu i Rusi Zakarpackiej i dał nadzieję na powrót do granic sprzed 1914 r. Nabytki te okazały się jednak nietrwałe. Zawarcie pokoju w Paryżu w 1947 r. zamknęło drogę restytucji Wielkich Węgier. Choć współcześnie zarówno koncepcje federacji naddunajskiej, jak i postulaty zmian terytorialnych posiadają jedynie walor argumentu historycznego, nie oznaczają samego porzucenia idei Nagy-Magyarország. Koncept ten obecnie zmienił jedynie swoją formułę w kierunku łączenia Węgrów zamieszkujących kraje ościenne z Macierzą. (abstrakt oryginalny)
W artykule, w oparciu o dane źródłowe, dokonano charakterystyki populacji imigranckiej w Stanach Zjednoczonych i zaprezentowano ją na tle populacji obywateli USA z urodzenia. Powstały w ten sposób obraz tego, kim jest współczesny imigrant do USA (uwzględniający takie zmienne, jak region pochodzenia, miejsce obecnego zamieszkania, wykształcenie, zarobki, wiek i dzietność), ma na celu stworzenie tła dla analiz debaty dotyczącej reformy polityki imigracyjnej USA, a także wykorzystywania tematu imigracji, szczególnie nieregularnej, w kampaniach wyborczych.(abstrakt oryginalny)
W tekście omówiono wybrane artykuły opublikowane w książce "Ludność. Największe bogactwo świata". Artykuł jest próbą polemiki z założeniami teorii T. Malthusa. Omówione zostały takie problemy, jak: przeludnienie, polityka demograficzna, korzyści przyrostu naturalnego czy znaczenie imigracji. Czytelnik będzie mógł spojrzeć na pewne sporne kwestie w nowy sposób.(abstrakt oryginalny)
9
Content available remote Election Behaviour of Polish People According to Settlement Units
80%
In this paper we considered the question of the influence of settlement system character to the election behaviour of the population on the basis of official statistical results of voting on district-level. A statistically significant difference was stated in the election behaviour between the urban and rural population on national level as well as on regional one. It was stated that the political position of the inhabitants of towns with different sizes is considerably differentiated and a general dependency was shown between the rank of town in the settlement system of the country and the behaviour character of the electors. (original abstract)
Szczecin zajmuje eksponowane miejsce w pomorzoznawstwie. Wynika to z wielu powodów, do których zaliczyłbym m.in. jego wybitną rolę w budowie zrębów polskich badań nad Pomorzem Zachodnim po 1945 roku, wznoszonych pod kierownictwem Gerarda Labudy, oraz rozwój samego Szczecina - jako wiodącego na tym obszarze ośrodka badań historycznych1. Na przełomie XIX i XX wieku wysychają obfite przedtem źródła drukowane, a wydawnictwa drukowane, nadto ikonografia stają się niemal podstawowym źródłem wiedzy o zmieniającym się świecie Uzupełnia tę podstawę źródłową prasa rożnych orientacji, włącznie z prasą kobiecą, przetrzebioną jednak wskutek wydarzeń wojennych i powojennych. Wydawnictwa drukowane, takie jak: roczne sprawozdania Magistratu, monografie i wydawnictwa źródłowe instytucji gospodarczych, historie firm [Firmengeschichten], księgi adresowe miasta Szczecina, periodyki instytucji czy związków komunalnych, wysuwają się na czoło zachowanych materiałów2. Celem ich było m.in. zdobywanie racji opinii publicznej, poszerzanie grona członków i zwolenników. To zjawisko wpisywało się w proces kształtowania już przed I wojną światową tzw. społeczeństwa masowego, w rosnącym stopniu podporządkowanego wpływom rynku, masowej produkcji i masowej kultury(fragment tekstu)
11
80%
Artykuł dotyczy głównych koncepcji długich fal Kondratiewa i stawia się w nim hipotezę o związku długości fal K ze zmianą pokoleń. Zgodnie z hipotezami zaproponowanymi w artykule, ważne wydarzenia społeczne i polityczne, zachodzące w społeczeństwie w danym czasie t, powodują powstanie instytucji mających złagodzić skutki tego wydarzenia i uniknąć jego powtórzenia się w przyszłości. Wraz ze zmianą pokoleniową pamięć historyczna o wydarzeniu t słabnie, a to prowadzi do erozji wspomnianych instytucji. Zwiększa to ryzyko powtórzenia się takich zdarzeń w przyszłości. Artykuł ma więc na celu wykazanie, że niektóre problemy współczesnego społeczeństwa zachodniego (wzrost niestabilności finansowej, rosnąca korupcja polityczna, rosnące ryzyko wojen) mogą również wiązać się z cyklem długich fal opisanym w tym artykule(abstrakt oryginalny)
Gospodarka ChRL przeszła przez kilka etapów reform i zmian, które pozwoliły na awans gospodarczy, polityczny i militarny tego państwa. Objęło to okres od 1979 r., kiedy zaczęto w ChRL wdrażać pierwsze reformy. Reformy rozpoczęto od zmian w rolnictwie, co miało na celu poprawę zaopatrzenia w żywność. Oznacza to, że dojście do obecnej pozycji ChRL w świecie zajęło prawie pół wieku. W artykule przedstawia się stopniową ewolucję polityki i jej wpływ na gospodarkę oraz na budowanie potencjału polityczno-militarnego w skali regionu i świata. Przedstawia się tu prognozy zmian przy założeniu dotychczasowego trendu rozwoju w kontekście zarówno regionalnych, jak i globalnych graczy. Podkreśla się znaczenie w tym procesie rozwiązań, które decydowały o "otwarciu gospodarki" na napływ technologii, handel czy transfery bezpośrednich inwestycji zagranicznych. Odrębnym problemem jest wskazanie na układy sojusznicze i ich ewolucję oraz instrumenty stosowane w polityce zagranicznej. Omawia się tu m.in. bieżące napięcia w relacjach np. z USA na tle tzw. "wojen handlowych". Podsumowanie artykułu zawarte jest w możliwych scenariuszach, które mogą znaleźć zastosowanie w przyszłości w polityce ChRL. (abstrakt oryginalny)
13
Content available remote Transformation of Forms of Political Participation of Youth in Present-Day Ukraine
80%
W artykule na przykładzie współczesnej Ukrainy dokonano analizy różnych form politycznego zaangażowania młodzieży w kolejności chronologicznej. Wskazano ważną rolę, jaką pełni młodzież w rozwoju obywatelskiego społeczeństwa, podkreślając zwłaszcza jej udział w protestach w trakcie wydarzeń Pomarańczowej Rewolucji i Rewolucji Godności. Ustalono, że polityczne zaangażowanie młodzieży Ukrainy charakteryzuje się zarówno spadkiem, jak i ożywieniem aktywności społeczno-politycznej, okresowym rozczarowaniem przebiegiem i skutkami procesów politycznych, słabą reprezentacją młodzieży w strukturach władzy oraz brakiem jednolitego państwowego systemu socjalizacji politycznej. Stwierdzono, że idea integracji europejskiej stała się jedną z głównych przyczyn znaczących zmian w świadomości politycznej młodych ludzi w kierunku jej aktywacji, przede wszystkim powołała do życia nowe formy aktywności politycznej. (abstrakt oryginalny)
To książka przejmująca, porusza umysł i serce, wywołuje podczas lektury własne myśli czytelnika i ożywia podstawowe uczucia. Ukazuje dramat podwójny: autora i przedstawianych przez niego ludzi i spraw, podmiotu i przedmiotu. A są nimi zarówno pisarz, jak i Polska - zawarty w nich ładunek nadziei i zaprzepaszczonych szans, zwłaszcza tej ostatniej, związanej z rozpadem ZSRR i zamknięciem wszystkich faz dekomunizacji. A w Polsce z uzyskaniem pełnej suwerenności państwa, czyli również, wyrastającej z nieograniczonej z zewnątrz woli, odpowiedzialności. Ostatni jak dotąd tom napisanych przez Andrzeja Walickiego dzieł traktuje wprost o polityce będącej ośrodkiem refleksji i określającej obecny etap drogi intelektualnej autora(fragment tekstu)
15
Content available remote Tomasza z Akwinu filozofia polityki
80%
Św. Tomasz pozostawił po sobie znaczący dorobek naukowy, do którego sięgano przez wiele stuleci. Miał on wielu zwolenników wśród dominikanów, którzy po jego śmierci pracowali nad ostateczną redakcją dzieł. Dominikanie uznali naukę Tomasza za naukę swojego zakonu (w latach 1278-1313), a także uczynili to jezuici (w XVI w.). Stolica Apostolska wielokrotnie ogłaszała jego nauki jako naukę Kościoła. Nawrót do myśli Tomasza nastąpił po latach dwukrotnie. Już w XVII stuleciu przypomniano jego idee w Hiszpanii (filozof Franciszek Suarez), a w poł. XIX w. nastąpił powszechny nawrót do tomizmu w filozofii i nauce Kościoła. Zapoczątkowała go encyklika Leona XIII "Aeterni patris" z 1879 r. oraz otwarcie przez papieża Akademii św. Tomasza w Rzymie. Odtąd filozofię tę określano mianem neotomizmu [Tatarkiewicz, 1978: 282]. Dzieła św. Tomasza dostarczały argumentów w sporach filozoficznych i teologicznych. Wpływ filozofa widoczny był u wielu późniejszych myślicieli, którzy naśladowali go albo podejmowali z nim dyskusję. W moim odczuciu, najistotniejszy dorobek Tomasza dotyczył rozważań o Bogu i jego na-turze. Filozof podjął się zadania dokonania uzgodnień między poznaniem dokonanym "sercem", czyli wiarą, i poznaniem rozumowym. Pokazał, jak powinien postępować myśliciel, który pragnie rozważać o istotach nie dających się analizować za pomocą ludzkiego rozumu. Jednocześnie nam współczesnym pokazał, ze nie wszystko w świecie da się zmierzyć, objaśnić, dowieść naukowo. Są sfery poznania, których rozumowo nie da się wyjaśnić i pozostaje jedynie wiara w zjawiska, których doświadczamy. Taką sferą jest zwłaszcza dziedzina Boska, transcendentna - świat wyższy, znajdujący się ponad nami, czyli ponad naszą możliwością poznania. (fragment tekstu)
16
Content available remote Partycypacja polityczna w gminnym samorządzie terytorialnym
80%
Celem artykułu jest prezentacja różnych form i poziomu uczestnictwa politycznego w gminnym samorządzie terytorialnym. Analizy aktywności politycznej sprowadzać się będą do problematyki zaangażowania mieszkańców gmin wiejskich w lokalne wybory. W oparciu o zaprezentowany uprzednio cel sformułowane zostały dwa pytania badawcze: 1) o dominujące formy zaangażowania politycznego i 2) o poziom aktywności politycznej mieszkańców wsi. (fragment tekstu)
Celem artykułu było określenie miejsca oraz znaczenia systemów oświetleniowych w polityce miejskiej na przykładzie Trójmiasta. Wychodząc od historii oraz funkcji iluminacji, a także lokalnej polityki energetycznej w polskim prawodawstwie, omówiono politykę miejską względem oświetlenia na przykładzie działań samorządów Gdańska, Gdyni i Sopotu. Analizie poddano dokumenty strategiczne, struktury instytucjonalne i dane statystyczne, a także przeprowadzono 3 indywidualne wywiady pogłębione z przedstawicielami instytucji miejskich. Wyniki wskazują, że obszar oświetlenia jest mocno rozproszony wewnątrz struktur urzędowych, a także zdominowany przez logikę administrowania. Znaczenie oświetlenia w polityce miejskiej jest tym samym niewielkie i ograniczone do podstawowych funkcji wymaganych przez prawo, związanych z zapewnianiem bezpieczeństwa, a także zmniejszaniem emisyjności infrastruktury publicznej(abstrakt oryginalny)
Rozwój ugrupowania politycznego jest osiągany w wyniku opracowania i wdrażania strategii, czyli skoordynowanych i dostosowanych do sytuacji politycznej skutecznych i efektywnych sposobów dojścia do wyznaczonych celów, związanych przede wszystkim ze zwiększeniem stanu posiadania politycznego (władzy). Strategia jest działaniem celowym, mającym charakter trwały i spójny, jest pewnym sposobem zachowania się organizacji, wynikającym ze stosowanych w niej zasad podejmowania decyzji. Problematyka uwarunkowań rynku politycznego została przedstawiona w pierwszych tomach tej serii wydawniczej2. W niniejszym opracowaniu omówiono poszczególne fazy procesu strategicznego, podsumowując dotychczasowy cykl rozważań na temat działalności ugrupowań na rynku politycznym w aspekcie integracji rynku politycznego w Polsce z rynkami ponadnarodowymi. (fragment tekstu)
Cel artykułu: Celem artykułu jest identyfikacja i analiza kluczowych determinant - etnodemograficznych, kulturowych, prawnych, etnopolitycznych i multilateralnych, kształtujących zarządzanie etnopolityką w państwach Europy Wschodniej (Białorusi, Mołdawii i Ukrainy).Metodyka badań: Interdyscyplinarne podejście badawcze; metody charakterystyczne dla nauk o zarządzaniu, o bezpieczeństwie. Zastosowano m.in. analizę systemową, metodę instytucjonalno-prawną, porównawczą, behawioralną, etnopolityczną, etnodemograficzną. Wykorzystano wnioski z obserwacji własnych z wyjazdów zagranicznych w latach 2014-2018.Wyniki: Pomijanie determinant etnodemograficznych, kulturowych, prawnych, etnopolitycznych, multilateralnych utrudnia skuteczne zarządzanie etnopolityką na Białorusi, w Mołdawii i na Ukrainie. Nie uwzględnianie przez władze państwowe powyższych uwarunkowań w formułowaniu celów etnopolityki rzutuję na brak jej skuteczności, sprzyja konfliktom etnicznym, zagrażając bezpieczeństwu państw subregionu.Wkład i wartość dodana: Poszerzenie badań nad uwarunkowaniami zarządzania etnopolityką; artykuł ma charakter interdyscyplinarny, ma rolę poszerzającą perspektywę postrzegania Białorusi, Mołdawii i Ukrainy w kontekście zarządzania procesami etnopolitycznymi, a także potencjalnych inwestycji, ich skali i rodzaju. Znajomość badanych uwarunkowań może być kluczowa przy podejmowaniu decyzji o angażowaniu środków finansowych w tych państwach. (abstrakt oryginalny)
Akcesja Polski do Unii Europejskiej w 2004 roku była aktem bardzo znaczącym dla naszego kraju, o skutkach zbliżonych do takich wydarzeń jak chrzest Polski, czy odrodzenie Rzeczypospolitej w 1918 roku. Stanowiła zwieńczenie procesu transformacji ustrojowej i zasadniczej zmiany wektorów polityki zagranicznej Polski ze wschodnich na zachodnie. Od akcesji polski interes narodowy jest w coraz większym stopniu uzależniony od decyzji wspólnotowych. (fragment tekstu)
first rewind previous Strona / 58 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.