Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Wizerunek medialny Władimira Putina

100%

Mikołajczak Ł.

Studia Medioznawcze

|

2003

|

nr 1 (11)

35-50

Artykuł to próba analizy wizerunku medialnego Władimira Putina w społecznych środkach komunikowania, czyli przede wszystkim w prasie, radiu i telewizji. Badanie zostało przeprowadzone na kilku płaszczyznach, które nie są jednak odrębnymi całościami lecz są z sobą wzajemnie powiązane. Pierwsza płaszczyzna przedstawia obraz prezydenta Rosji wykreowany w mediach w odniesieniu do działań włodarza Kremla skierowanych wobec środków masowego przekazu w Rosji. Druga płaszczyzna opisuje wizerunek medialny Putina wykreowany na podstawie jego cech społeczno-demograficznych, osobowościowych, zachowań werbalnych i niewerbalnych oraz poprzez własną samoidentyfikację. W tej części zaprezentowano cechy indywidualne polityka, widziane przez pryzmat mediów a także charakterystyczny język i mimikę ciała. Przedstawiono również wpływ pracy w KGB na osobę Putina w świetle mediów oraz jego identyfikację i marginalną sferę życia prywatnego. Trzecia i ostatnia płaszczyzna opisuje ogólny wizerunek medialny polityka w odniesieniu do wydarzeń społeczno-politycznych w Rosji i na świecie oraz ogólnej polityki przez niego prowadzonej. Na końcu artykułu została podjęta próba rekapitulacji poszczególnych elementów składowych wizerunku medialnego prezydenta Rosji oraz wyciągnięcia wniosków końcowych. (abstrakt oryginalny)

2

Madame Europe czy dziewczynka do bicia - prasa europejska o wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa Catherine Ashton

100%

Smutek M.

Przegląd Europejski

|

2014

|

nr 3

102-124

W niniejszym artykule zostaną przedstawione opinie mediów polskich i zagranicznych, a także cytowane przez nie wypowiedzi polityków na temat Catherine Ashton jako wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa. Analiza obejmie zarówno wypowiedzi dotyczące osoby Ashton oraz działań przez nią podejmowanych, jak i sposobu postrzegania Unii Europejskiej jako całości przez pryzmat jej pracy. Poruszona zostanie również kwestia kontaktów wysokiej przedstawiciel z mediami i budowania jej wizerunku. (abstrakt oryginalny)

3

Pov'con przed Trybunałem w Strasburgu

100%

Garlicki L.

Studia Iuridica Lublinensia

|

2014

|

22

565-572

Sprawa Eon p. Francji miała swój początek w wydarzeniach towarzyszących wizycie prezydenta Sarkozy'ego w miejscowosci Laval w sierpniu 2008 r. Herve Eon, zająwszy miejsce na trasie przejazdu, odsłonił transparent z napisem casse toi, pov'con, co - z pewną swobodą językową - można przetłumaczyć jako: "spadaj, smutny kutasie". Został zatrzymany przez służby porządkowe i ostatecznie skazany z oskarżenia publicznego na grzywnę w wysokości 30 euro za publiczną zniewagę głowy państwa. (...) Omawiany wyrok Trybunału strasburskiego zasługuje na uwagę przynajmniej z dwóch względów. Z jednej strony postrzegać go trzeba w perspektywie wcześniejszego orzecznictwa dotyczącego szczególnej prawnokarnej ochrony głowy państwa przed zniewagą bądź zniesławieniem. Z drugiej strony komentarza warte jest też porównanie tego wyroku z rozstrzygnięciem polskiego Trybunału Konstytucyjnego z 2011 r. (fragment tekstu)

4

MediaEgo w MediaPolis Wstęp do rozważań nad zmianą paradygmatów komunikacyjnych w kształtowaniu wizerunku "nowych" polityków

100%

Walecka-Rynduch A.

Political Preferences

|

2017

|

nr 16

169-193

The study is aimed to analyse an interesting phenomenon that belongs to the intersection of communicology and media studies and (in the Author's opinion) has brought into existence a politician with a new type of identity  a MediaEgo. Politicians of this type function in an environment having a special nature for the researcher - in the MediaPolis. The Author, while identifying the determinants (indicata) that constitute a MediaEgo in the researched space (the new public sphere), also observed changes in the communication paradigms that defined communication methods used by candidates to public offices. The Author discusses two new paradigms that illustrate those changes: Communication paradigm 1: new rhetoric, new narration; communication paradigm 2: communication of the image, (not)new media, (not)new communication channels(original abstract)

5

Procesy etnopolityczne w państwach Europy Wschodniej a bezpieczeństwo subregionu

75%

Karolak-Michalska M.

Przedsiębiorczość i Zarządzanie

|

2018

|

t. 19, z. 11, cz. 1 Zarządzanie bezpieczeństwem - aktualne wyzwania

201-212

The article raises the issues of ethnopolitical processes in the countries of Eastern Europe and their real impact on the security of the subregion. The author in the introduction indicates what are the ethnopolitical processes, then examines their occurrence in Belarus, Moldova and Ukraine. Analyzing the representations of ethnic communities in the authorities of individual states, their participation in state management, as well as socio-political and political behavior, indicates that they pose a real threat to the internal and external security of the countries of Eastern Europe(original abstract)

6

Sri Lanka's General Election 2015

75%

Aliff S. M.

International Letters of Social and Humanistic Sciences (ILSHS)

|

2016

|

68

7-17

Sri Lanka emerges from this latest election with a hung Parliament in 2015. A coalition called the United National Front for Good Governance (UNFGG) won 106 seats and secured ten out of 22 electoral districts, including Colombo to obtain the largest block of seats at the parliamentary polls, though it couldn't secure a simple majority in 225-member parliament. It also has the backing of smaller parties that support its agenda of electoral. In the August parliamentary election, the former president Rajapaksa forces upped the nationalist ante and campaigned to win a majority of parliamentary seats with the votes of the Sinhala Buddhists only, but extreme appeals to nationalism failed to get traction in the elections among the Sinhalese. It is fair to say that the double blow against nationalism in the south was occasioned by the politics of good governance promoted by the UNP and its alliance in the election. In Sri Lanka's eighth General elections, none of the two major political alliances- the (UNF), nor the (UPFA)- gained a clear majority in the election. More important, for the fourth time the fragmentation of seats among the major parties and regional level party has inaugurated a period of unstable coalition governments, creating an air of political and economic ambiguity in the nation as it enters a post- Mahinda Rajapakse era. This study is based on an interpretive approach. The data were collected from both primary and secondary sources. The study examines distinguishes the 2015 election from previous ones and what extent? What are the major factors leads to defeat the ruling party? However, this study argues that the election results are indicative not only of the decline of Mahinda Rajapakse era but also of a gradual transition toward good governance.(original abstract)

7

Politicheskaa' mimikria' kak pogranich'e meždu pravdoj i lož'û

75%

Lobanova A.

Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska

|

2013

|

z. 65

207-215

W artykule przedstawiono ideę sfery polityki jako sztuki kamuflażu, imitacji. Udowadnia się, że jednym ze sposobów maskowania zachowania aktorów politycznych jest mimikra polityczna traktowana jako pogranicze pomiędzy prawdą a kłamstwem w sposób konstruktywny lub destruktywny. Ze względu na obecność mimikry w polityce aktualna staje się kwestia moralności polityków. Autor, opierając się na koncepcji społecznej mimikry, dowodzi, że w polityce istnieją różnice strukturalne między kodami moralnymi a politycznymi, które z kolei generują konflikt między komunikatywną praktyką polityków a funkcjonalnymi postulatami demokracji, jakie oni głoszą.(abstrakt oryginalny)

8

Rent-seeking by Politicians in State-owned Enterprises

75%

Totleben B., Szarzec K., Kardziejonek A.

Ekonomia i Prawo

|

2019

|

18

|

nr 4

515-529

Motivation: Notwithstanding the privatization processes, state-owned enterprises (SOEs) continue to play an important role in Poland and other post-socialist countries. Governments declare that privatization is completed and that they do not intend to sell any more enterprises. They justify this by pointing to the national security and strategic sectors in which companies should remain state-owned. Unfortunately, SOEs are used by politicians for economic and personal rent-seeking. Aim: This article aims to discuss the idea of economic rent-seeking by politicians, particularly its impact on SOEs. We claim that politicians, being a group of interest, capture SOEs in order to achieve private gains for themselves and their parties, which compromises economic performance of these companies. We analyze the mechanism of influence that politicians have on SOEs, including the processes related to rotations of managers and boards of directors after winning parliamentary elections. To illustrate this, we analyze the scale of rotations in Polish SOEs in the years 2001-2017. The rotations are presented in absolute terms. Additionally, an index of the average number of changes in a company was estimated. Results: We listed several examples of capturing SOEs by politicians. The number of SOEs in EU countries varies. Most SOEs are located in Germany and France. Among the countries of the post-socialist EU-11, Poland, Bulgaria and Romania have the most SOEs. The average number of rotations in personnel was significantly greater in SOEs than in private companies in Poland. Rotations in SOEs are positively correlated with political elections. The greatest increase in the number of changes in SOEs can be observed in the periods following parliamentary elections, regardless of which political party wins. This means that politicians treat SOEs as well-deserved spoils of victory and take it as their own. (original abstract)

9

Benjamin Disraeli: życie pisarza i polityka w świetle teorii "pragnienia homospołecznego"

75%

Diniejko A.

Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula

|

2018

|

nr 58(1)

44-56

Benjamin Disraeli (1804-1881) nie stronił od kobiet, chociaż fascynowały go męskie przyjaźnie. Zdaniem niektórych biografów, może to wskazywać na homoerotyczny element jego osobowości. Do jego najbliższych przyjaciół należeli głośni dandysi okresu Regencji - pisarz Edward Bulwer-Lytton i artysta amator hrabia Alfred d'Orsay. Disraeli miał kilka romansów z mężatkami, ale po ślubie z bogatą wdową stał się kochającym i wiernym małżonkiem. Mimo pokaźnego majątku żony, miał problemy finansowe, które w końcu udało mu się rozwiązać dzięki pieniądzom, które hojnie zapisała mu tajemnicza dama z Kornwalii. Spośród wszystkich kobiet, które poznał Disraeli, królowa Wiktoria zajmowała szczególne i wyjątkowe miejsce. Królowa ceniła jego lojalność i poświęcenie oraz uwielbiała jego pochlebstwa. (abstrakt oryginalny)

10

Mirosław Grewiński, Arkadiusz Karwacki (pomysł serii, redakcja naukowa oraz przeprowadzenie wywiadów) : Portrety w polityce społecznej : Tom 1, Polskie Towarzystwo Polityki Społecznej, Warszawa 2019 ISBN 978-83-8017-278-4

75%

Kaczyńska B.

Zabezpieczenie Społeczne. Teoria, Prawo, Praktyka

|

2019

|

nr 10

35-36

Opracowanie przybliża zawartość pierwszego tomu monografii zawierającej 20 rozmów z postaciami istotnymi dla środowiska polityków społecznych. (abstrakt oryginalny)

11

Politycy Partii Pracy na rzecz Leave w referendum 2016 r.

75%

Ilkowski F.

Przegląd Europejski

|

2020

|

nr 1

113-130

Artykuł dotyczy działań polityków Partii Pracy podejmowanych na rzecz głosowania za wystąpieniem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej w kontekście referendum w tej sprawie, które odbyło się w czerwcu 2016 r. W tekście przedstawiono historyczne zakorzenienie krytyki Wspólnot Europejskich z tych pozycji ideowo-politycznych (w postaci sprzeciwu wobec Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej w referendum 1975 r.), przede wszystkim jednak argumentację przeciwników pozostania w Unii ponad cztery dekady później. Na podstawie przeprowadzonej analizy skonstruowane zostały wyznaczniki zasadniczych biegunów ideowych kształtujących lewicową krytykę Unii na przykładzie brytyjskim.(abstrakt oryginalny)

12

Z problematyki depozytów wyborczych na świecie

75%

Żukowski A.

Studia BAS

|

2011

|

nr 3 (27)

31-50

Artykuł poświęcono depozytom wyborczym, zwanym także kaucją wyborczą lub kaucją pieniężną. Autor zdefiniował pojęcie depozytu wyborczego oraz na przykładzie wybranych państw opisał mechanizm zastosowania depozytu w większościowych, mieszanych i proporcjonalnych systemach wyborczych. Wiele miejsca poświęcono na omówienie rozwiązań dotyczących zwrotu depozytu wyborczego w wybranych krajach z różnych kontynentów i systemów wyborczych. Dokonano porównania wysokości depozytów wyborczych stosowanych w wyborach parlamentarnych i prezydenckich. Na koniec podjęto ogólną próbę oceny instytucji depozytów wyborczych oraz przedstawienia skutków, jakie rodzi depozyt dla samego systemu wyborczego.

13

PR-owskie a marketingowe elementy wizerunku medialnego Grzegorza Kołodki

75%

Andrzejewski P.

Prace Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Katowicach

|

2004

|

Public relations : sztuka skutecznej komunikacji w teorii i praktyce

290-304

Celem opracowania jest analiza czynników kształtujących wizerunek medialny Grzegorza Kołodki - jednej z barwniejszych postaci polskiego życia politycznego. Analiza dotyczy dwóch okresów - lat: 1994-1997 oraz 2002-2003, w których G. Kołodko sprawował funkcje publiczne: wicepremiera i ministra finansów. Autor wskazuje na różnice między czynnikami marketingowymi i public relations oraz ich wpływ na społeczny odbiór działań G. Kołodki. (fragment tekstu)

14

Biznes i (nie)odpowiedzialność konstytucyjna posła

75%

Dudek D.

Studia Iuridica Lublinensia

|

2014

|

22

219-251

Celem tego opracowania jest krytyczna analiza przepisów normujących delikt konstytucyjny parlamentarzysty, czyli art. 107 Konstytucji z dnia 2 kwietnia 1997 r. w związku z przepisami ustawy z 9 maja 1996 r. o wykonywaniu mandatu posła i senatora.Wstępny ogląd sytuacji normatywnej, uwzględniający regułę incompatibilitatis, w zestawieniu ze znanym notoryjnie faktem zaangażowania niektórych członków naszego parlamentu w biznes, najczęściej podejmowany przed uzyskaniem mandatu i niekiedy kontynuowany - podaje w wątpliwość skuteczność konstytucyjnych zakazów. To zaś czyni względnie nową konstrukcję ograniczenia mandatu nader iluzoryczną. (fragment tekstu)

15

Rola opinii publicznej w wystąpieniach posłów VI kadencji Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej

75%

Stefaniuk M.

Studia Iuridica Lublinensia

|

2014

|

22

333-360

Przedmiotem niniejszego opracowania jest analiza wystąpień poselskich w VI kadencji Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z perspektywy roli, jaką odgrywa w nich powoływanie się na opinię publiczną. Należy zauważyć, iż posłowie, odwołując się do przekonań "większości" czy "wielu ludzi" popierających jakąś opinię, czy rozwiązanie, sami tę opinię po części kształtują, należąc do kategorii jej kreatorów. (fragment tekstu)

16

Intergovernmental Coordination in Portugal

75%

Ruel T., Vilela N. B., Silva N. J., Oplotnik Ž. J.

Studia Iuridica Lublinensia

|

2023

|

Vol. 32, nr 5

31-42

Relacje pomiędzy jednostkami politycznymi - poziomami władzy publicznej - w strukturze wielopoziomowej mogą być zorganizowane według szeregu instytucji i procesów. Stosunki między podmiotami władzy publicznej oznaczają, że różne poziomy władzy publicznej wchodzą w interakcje ze swoimi aktorami politycznymi, tzn. organami wykonawczymi, parlamentami czy partiami politycznymi. Badania w tym zakresie zwykle dotyczą ustrojów federalnych, a pomijane są systemy unitarne. Należy przy tym stwierdzić, że realizacja kompetencji na poziomach zdecentralizowanych wymaga pewnego stopnia autonomii finansowej. Bez niej trudno jest mówić o samodzielności jednostek władzy publicznej na poziomie niższym od krajowego. Portugalia jest tego przykładem. Relacja czy koordynacja jednostek władzy publicznej pomiędzy zasadniczą częścią Portugalii a rządami regionalnymi (Azory i Madera) ma jak dotąd charakter głównie nieformalny. Niniejszy artykuł ma na celu zbadanie i zrozumienie roli aktorów politycznych w ramach takiej koordynacji działań władz publicznych oraz wspieranych przez nie mechanizmów instytucjonalnych. (abstrakt oryginalny)

17

Styl wypowiedzi elit politycznych PRL i PiS

75%

Adamczyk K.

Studia i Prace Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie

|

2010

|

nr 9

273-280

W artykule przedstawiono definicję dyskursu i propagandy politycznej. Omówiono rolę mediów w docieraniu do opinii publicznej w czasie II wojny światowej oraz w okresie powojennym. Następnie opisano politykę PiS, hasła głoszone przez braci Kaczyńskich oraz ideę „IV RP”.

18

A Model of Strategic Preemption : Why do Post-Communists Hurt Themselves?

75%

Kamiński M. M., Nalepa M.

Decyzje

|

2014

|

nr 21

31-66

Why do political actors pass legislation that seemingly hurts them? Lustration laws limit access to public office of the ancien regime's collaborators and hurt members of post-communist parties in East-Central Europe. So why has lustration in Poland, Hungary, and Bulgaria been passed when post-communist parties held parliamentary majorities? Why did the postcommunist party in Romania switch from no-lustration to pro-lustration after the 1992 elections? We explain this phenomenon by electoral timing and rules of procedure in legislatures. Specifically, we develop an agenda-setter model with a finite number of parties, imperfect information, and multiple potential medians. Our main argument can be summarized as follows: Suppose that the Postcommunists do not introduce any lustration bill and then lose proposal power in elections. If Anti-communists come to power, they are sure to introduce a harsher bill, and the median of the legislature may prefer such a bill to a no-bill status quo. Post-communists can prevent such a scenario by implementing a mild bill themselves. If they manage to appease the new parliamentary median, they will block a harsher bill that would be implemented after they lose power. Additional results show how electoral perspectives and uncertainty affect and modify this typical scenario. We test our model with an exhaustive analysis of all cases from East- Central Europe that meet our assumptions that a Postcommunist party is in power and no lustration bill is already in force. (original abstract)

19

Contra veritatem - wizerunek polityczny Wojciecha Jaruzelskiego w III Rzeczpospolitej

75%

Trembicka K.

Humanities and Social Sciences

|

2016

|

21 (XXI)

|

nr 23 (3)

205-216

Wojciech Jaruzelski, swoisty fenomen, pełniący liczne funkcje i posiadający w Polsce Ludowej najwięcej realnej władzy, był z jednej strony politykiem odpowiedzialnym za liczne czyny hańbiące i zbrodnie: antysemityzm w Wojsku Polskim skutkujący eliminacją ze służby oficerów o korzeniach żydowskich, interwencję Wojska Polskiego w Czechosłowacji w 1968 r., masakrę na Wybrzeżu w 1970 r., wprowadzenie stanu wojennego, likwidację Solidarności, represje wobec tysięcy ludzi w latach osiemdziesiątych XX w., a z drugiej strony pierwszym prezydentem III RP, postrzeganym jako reformator, wspieranym przez część elity politycznej i dobrze odbieranym przez co najmniej połowę społeczeństwa polskiego. "Przeciw prawdzie" - ta część tytułu niniejszego artykułu odnosi się do kilku ważnych wątków biografii Jaruzelskiego sprzecznych z przekazem docierającym do szerokiego odbiorcy. Można sądzić, że pozytywny efekt wizerunkowy, a zamiast odpowiedzialności politycznej i karnej - możliwość prowadzenia czynnego życia na emeryturze były skutkiem zarówno świadomej autokreacji, jak i sprzyjających okoliczności: bardzo ostrej rywalizacji politycznej w III RP i wsparcia udzielonego przez część zwalczających się środowisk politycznych. Jaruzelskiemu służyły media, wydawnictwa, politycy: miał możliwość prowadzenia polemik z adwersarzami politycznymi, publikował książki, pisał listy do instytucji publicznych, wygłaszał wykłady, udzielał wywiadów, wydawał oświadczenia, uczestniczył nawet w posiedzeniu Biura Bezpieczeństwa Narodowego. (abstrakt oryginalny)

20

Polityka administracyjna ministra spraw wewnętrznych Rzeczypospolitej Polskiej Bronisława Wilhelma Pierackiego w latach 1931-1934

75%

Kozyra W.

Studia Iuridica Lublinensia

|

2016

|

Vol. 25, nr 3 Od prawa przeszłego do współczesnego : księga Jubileuszowa dedykowana Profesorowi Wojciechowi Witkowskiemu

459-470

Bronisław Wilhelm Pieracki był aktywnym działaczem środowiska politycznego skupionego wokół marszałka Józefa Piłsudskiego. Szybko awansował w Wojsku Polskim, uzyskując w 1924 r. stopień pułkownika dyplomowanego. Po zamachu majowym 1926 r., w którym wziął aktywny udział, stał się jedną z głównych person grupy pułkowników rządzącej Polską w imieniu J. Piłsudskiego od 1930 r. W latach 1930-1931, będąc ministrem bez teki, pełnił funkcję wicepremiera. Od dnia 23 czerwca 1931 r. do swojej tragicznej śmierci w dniu 15 czerwca 1934 r. sprawował urząd ministra spraw wewnętrznych RP. W tym czasie jego polityka administracyjna koncentrowała się na utrzymaniu spokoju i bezpieczeństwa wewnętrznego w państwie, w szczególności na uśmierzaniu fali strajków i niepokojów społecznych podsycanych przez opozycję antysanacyjną, a pogłębianych wyjątkowo trudną sytuacją gospodarczą kraju (Wielki Kryzys Gospodarczy z lat 1929-1935). Z nałożonych zadań wywiązywał się bardzo dobrze, zyskując renomę skutecznego polityka. Stanisław Cat-Mackiewicz pisał, że "Pieracki dałby sobie radę z najbardziej rozbujaną rewolucją". W znaczącym zakresie usprawnił organizację i funkcjonowanie resortu spraw wewnętrznych (uproszczenie struktury i redukcje personelu administracyjnego) oraz wcielał w życie ustawę samorządową z 1933 r. ujednolicającą organizację i działalność związków komunalnych. W dniu 15 czerwca 1934 r. B.W. Pieracki został postrzelony przez zamachowca Grzegorza Maciejko, Ukraińca i członka Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów. Ciężko ranny minister Pieracki zmarł tego samego dnia. Pośmiertnie został mianowany generałem brygady, a jego pogrzeb stał się wielką manifestacją patriotyczną. Pochowano go w grobowcu rodzinnym w Nowym Sączu. (abstrakt oryginalny)