Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 23

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Polityka światowa
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
The increasing velocity of multilateral exchange and the growing complexity of international, inter-regional and inter-continental collaborative arrangements are unfolding in a context defined by spectacular technological advancements, tectonic shifts in politics worldwide and an accompanying transformation of our societies.1 As technological and social conditions change, earlier conceptions of power, authority and influence erode gradually.(fragment of text)
W artykule tym omawiam w perspektywie teorii systemów relację pomiędzy systemem światowej polityki a konfliktami rozumianymi jako autonomiczne systemy społeczne. Dowodzę w szczególności, że wbrew założeniom przyjmowanym explicite lub implicite przez większość teoretyków stosunków międzynarodowych konflikty należy ujmować jako kompleksowe, autoreprodukujące systemy społeczne. Konflikty nie są, teoretycznie rzecz ujmując, częścią światowego systemu politycznego. Są one raczej zewnętrzną "irytacją", do której (światowy) system polityczny musi się stale odnosić, w niektórych przypadkach absorbując te konflikty, a w innych - będąc przez nie absorbowanym. Co prawda światowa polityka jest pełna konfliktów, jednak powstają one i rozwijają się niezależnie od światowej polityki (choć równocześnie w procesie strukturalnego sprzężenia z nią). Artykuł składa się z trzech głównych części, w których omawiam 1) centralne znaczenie konfliktów w światowej polityce, 2) teorio--systemowe ujęcie konfliktów oraz 3) obszary stosowalności teoretycznie ukierunkowanych badań nad porządkami panowania i ich kontestacją w światowej polityce. (abstrakt oryginalny)
This article discusses the formation of the Russian model in a comparative analysis of three major organizational models of the world: American, European and Asian. We consider also the experience of post-Soviet transformation of organizational culture and the dominant models of organization, socio-cultural features that affect their dynamic interaction. (original abstract)
Władze niemieckie niemal od chwili nawiązania stosunków dyplomatycznych z Polską dążyły do utworzenia placówki konsularnej we Lwowie. Te zamiary napotykały na zdecydowany opór strony polskiej, która obawiała się, że konsulat w tym mieście mógłby doprowadzić do nawiązania dobrych kontaktów między opozycyjnie nastawionymi do Polski Ukraińcami a Niemcami. Plan utworzenia konsulatu we Lwowie powrócił po Anschlussie Austrii w marcu 1938 roku. W mieście bowiem działał honorowy konsulat generalny, który w 1939 roku przejęła III Rzesza. Po pewnych wahaniach strona polska w czerwcu 1938 roku wyraziła zgodę na ustanowienie we Lwowie zawodowego konsulatu niemieckiego z jurysdykcją na obszar województw: lwowskiego, tarnopolskiego i stanisławowskiego. (abstrakt oryginalny)
Celem badawczym opracowania jest ukazanie najbardziej charakterystycznych cech systemu międzynarodowego. Zarysowane zostały najważniejsze teoretyczne i praktyczne aspekty dotyczące pojęcia i istoty systemu międzynarodowego, a także kwestie dotyczące układu sił między mocarstwami jako rdzenia każdego systemu międzynarodowego. W opracowaniu akcent został położony na ukazanie ewolucji pozimnowojennego systemu międzynarodowego w skali globalnej (globalnego systemu międzynarodowego), w tym przede wszystkim na ewolucji supermocarstwowej pozycji Stanów Zjednoczonych oraz na związanych z tym prognozach dotyczących, mniej lub bardziej prawdopodobnych, implikacji tego procesu. Teza główna opracowania zawiera się w stwierdzeniu, że pozimnowojenny system międzynarodowy, zdominowany przez supermocarstwową pozycję Stanów Zjednoczonych, stopniowo ewoluuje w kierunku systemu pounipolarnego (poamerykańskiego). Wiele wskazuje na to, że system poamerykański będzie systemem wielobiegunowym, z wieloma ośrodkami potęgi w różnych regionach świata oraz w różnych płaszczyznach stosunków międzynarodowych (kilkupoziomowa wielobiegunowość), opartym na funkcjonowaniu mocarstw regionalnych i globalnych, zróżnicowanych pod względem potęgi i siły oddziaływania na zachowania innych uczestników stosunków międzynarodowych.(abstrakt oryginalny)
The Global Compact for Safe, Orderly, and Regular Migration (GCM) was founded based on the New York Declaration for Refugees and Migrants to address the immigrants' needs and hosting states' responsibilities. This study aims to better understand how GCM became part of the global public policy agenda and was formulated through the interactions of three main streams to create "the window of opportunity." This study reflects upon the knowledge of the policy process through leveraging the multiple streams theory (MST) and modifying it to reconcile the differences between the national and the global public policies. The synthetic review shows the convergence of the problem, regime, and policy streams to affect the global agenda on the basis of global partnership and the global community. It also recognizes the actors who participated in creating GCM and their influence on this process. The utilization of a modified version of MST apprehends the interactive drivers of the GCM issue to enter the global public policy agenda and the global agora of formation. This study provides a structural explanation of the GCM's composition and illustrates that "focusing events" in a state require global cooperation to mitigate the turmoil and potential spillover effects of the crisis. Lastly, the review reveals the main phases in GCM development. (original abstract)
7
Content available remote A Theory of Justice by Confucius
84%
After the Cold War, the USA became the world leader in the strength of a nation. I had hoped that the USA would become the world leader in the dignity, the consideration and the modesty of a country. However, in the Iraq War, the USA arrogantly professed itself to be the world police and through its actions, told the world that brute force equals justice. Claiming that Iraq possessed weapons of mass destruction, the USA attacked Iraq in spite of the world's objection. Although the USA defeated the Hussein Administration, it is now failing to recover order, and car bombings are taking place frequently. Furthermore, a financial crisis has recently attacked the USA and is now spreading all over the world. The USA has lost economic power, too. ˝Might makes right ˝: Great nations often practice these words in history and fail. What is justice? Though some philosophers ( e.g, Plato and Aristotle ) thought about justice in European Philosophy,- " might makes right "- becomes the conclusion in reality. Last time, I proposed the ˝ Theory of Peace by Confucius ˝ in a congress. This time I want to expound ˝ A Theory of Justice by Confucius ˝ instead of ˝ might makes right ˝. The justice of Confucius is combined with his way of life. (fragment of text)
Kryzysy społeczeństwa ludzkiego w dużej mierze zdominowały cały XX w. i początek XXI w. Na jego początku miał on dwa oblicza. Jeden dotyczył ustroju ZSSR i ustrojów pochodnych który narodził się z genetycznej generalnej kryzysowej wady skazującej go na klęskę w światowym współzawodnictwie z jego adwersarzem w postaci ustroju kapitalistycznego. Jednak samymi podstawami kapitalistycznego ustroju też wstrząsnął wielki kryzys lat 1929-1933 a potem wstrząsały nim mniejsze kryzysy, ale mimo ich występowania ustrój ten przeżywał lepiej kryzysy niż jego konkurent i wygrał z nim historyczne współzawodnictwo. Obecnie kapitalizm panując prawie niepodzielnie w globalnym świecie też się z jego oddziaływania nie wyzwolił. Często natomiast jest trudno definiowalny a zwłaszcza jego oddziaływanie na człowieka. Obecnie na jego globalny kształt wpływają narodziny w 1978 r. trudno rozpoznawalnego nowego ustroju w Chinach coraz bardziej zadziwiającego bezprecedensowym rozwojem współczesne globalne społeczeństwo. Na dodatek nikt jeszcze dotąd nie potrafił porządnie zdefiniować tego fenomenu i jego losów oraz wpływu na człowieka i jego świata w zawansowanych latach XXI w. Dla nas pedagogów odpowiedzi na pytania z tego zakresu to sprawa o szczególnym znaczeniu.(abstrakt oryginalny)
9
84%
Poklamowanie w 2008 roku niepodległości Kosowa, szybko uznanego przez wiele państw, w tym prawie wszystkie kraje Zachodu, wykazało, że nie istnieje już szacunek dla legalizmu międzynarodowego. W rzeczywistości, na oczach tzw. "społeczności międzynarodowej" albańska większość dokonała secesji Kosowa, pomimo oporu lokalnej mniejszości serbskiej (oraz działań rządu w Belgradzie), a także wbrew mniejszościowym grupom etnicznym (Gorańców i Romów). Jest to już dziś fakt dokonany, do którego społeczność międzynarodowa się przysłużyła. Jednak przypadek Kosowa może być interpretowany jako niebezpieczny precedens mogący zagrozić integralności terytorialnej wielu krajów, które mają mniejszości narodowe aspirujące do secesji. Autor twierdzi, iż dokonało się to w niezgodzie z prawem międzynarodowym, które nie dopuszcza jednostronnych aktów secesji terytorium, a przewiduje jedynie ewentualność wspólnie uzgodnionych separacji politycznych. Przykładami tego rodzaju mogą być próby secesji wschodnich regionów od państwa ukraińskiego oraz skuteczna secesja Krymu, uzyskana dzięki wsparciu Rosji. Takie inicjatywy były już wcześniej wspierane przez Rosję i wywoływały sprzeciw Zachodu. Nastąpiło więc w Kosowie swoiste odwrócenie ról, które może być tzw. drugą stroną medalu. W tych odwróconych rolach, w porównaniu do kryzysu ukraińskiego, w Kosowie Zachód (USA i większość państw UE), były pozytywnie nastawione, a nawet wspierały albański secesjonizm z Serbii, natomiast Rosja prezentowała się w roli strażnika międzynarodowego legalizmu, gdy wspierała legitymizację suwerenności Serbii nad Kosowem. (abstrakt oryginalny)
Historię Europy i świata można przedstawić jako historię relacji między terytorium państwa a obszarem językowym. Poza najwcześniejszym okresem państw plemiennych Europę i świat cechowała niezależność państwa i języka - na terytorium państwa mówiono wieloma językami, te same języki były używane w wielu państwach, na tym samym terytorium używano różnych języków w różnych funkcjach. W późniejszych okresach następuje upraszczanie sytuacji językowej - dopasowywanie języka do terytorium i dopasowywanie terytorium do języka, redukcja liczby języków sfery publicznej. Proces ten najintensywniejszy przebieg miał w Europie w epoce nowoczesności i nacjonalizmu (ok. 1800-1950, na części obszaru Europy również później do dnia dzisiejszego). Towarzyszyły temu konflikty polityczne wewnątrz poszczególnych państw i międzypaństwowe zmieniające radykalnie mapę polityczną kontynentu. W efekcie w Europie istnieje niemal idealna sytuacja, gdzie każde państwo ma swój własny język i każdy język ma swoje państwo. Poza Europą podobne procesy zachodzą, w wolniejszym tempie, w większości krajów Azji, gdzie każde państwo ma swój główny język. W Azji jednak nie miało miejsca dopasowywanie terytorium państwa do obszarów językowych. W krajach postkolonialnych w Ameryce, Afryce (poza arabskimi), Oceanii i Azji (Indie, Singapur) cechą charakterystyczną jest to, że językiem państwowym jest język dawnej metropolii kolonialnej. W państwach arabskich dziedzictwo kolonialne powoduje istnienie tych państw i określa ich granice, jednak nacjonalizm arabski jest na tyle silny, by sprawić, że językiem tych państw jest wspólny język arabski. (abstrakt oryginalny)
W wyniku rosyjskiej polityki na Ukrainie i po aneksji Krymu przywódcy G7 zdecydowali 25 marca 2014 r. na szczycie nuklearnym w Hadze, że zamiast spotkania G8 planowanego w Soczi w czerwcu 2014 r. odbędzie się szczyt przywódców G7 w Brukseli. Te wydarzenia dotyczące działania Grupy głównych demokracji przemysłowych zostały m.in. uwzględnione w prezentowanym artykule. Do podstawowych jego celów należały: krótkie przedstawienie przyczyn ustanowienia G7 i G8; syntetyczne wskazanie na różnorodne problemy omawiane na dorocznych szczytach; podkreślenie specyfiki stosunków G7/G8 z organizacjami międzynarodowymi oraz ocena efektywności poszczególnych państw Grupy w realizacji decyzji podejmowanych na szczytach. Na końcu artykułu podjęta została próba odpowiedzi na pytanie, czy w nowej politycznej sytuacji, ta instytucja międzynarodowa (funkcjonująca aktualnie bez Rosji) może nadal działać aktywnie na rzecz globalnego bezpieczeństwa, zwłaszcza śledząc działania rosyjskiej polityki zagranicznej w latach 2014-2016. Ważnym celem badania była również ocena aktywności całej G7 i G8 z perspektywy ponad 30 lat. (abstrakt oryginalny)
Stany Zjednoczone uzyskały pozycję hegemoniczną w systemie międzynarodowym po zakończeniu II wojny światowej i mimo relatywnego spadku ich siły oraz wzrostu znaczenia innych państw utrzymują ją do chwili obecnej. Kraj ten jest aktywny niemal we wszystkich regionach świata, jednak podstawowe znaczenie mają dla niego strefy transatlantycka i transpacyficzna (region Azji i Pacyfiku). Właśnie w regionie Azji i Pacyfiku USA włączyły się do wielkiej polityki światowej. Obecnie jest on uważany za obszar o kluczowym znaczeniu dla ich interesów - zarówno z uwagi na kwestie bezpieczeństwa, jak i gospodarcze. Autorka prezentuje relacje Stanów Zjednoczonych z państwami Azji i Pacyfiku i opisuje pozycję tego kraju w regionie z perspektywy ostatnich trzech dekad, czyli okresu wielkich zmian i przewartościowań na arenie międzynarodowej. Przyjmuje założenie, że w badanym okresie USA odgrywały w regionie Azji i Pacyfiku rolę hegemona, akceptowaną przez większość państw położonych w tej strefie (szczególnie tych mniejszych i słabszych, obawiających się dominacji jednego, silnego gracza z regionu), co gwarantowało Stanom Zjednoczonym efektywną realizację własnych interesów.(abstrakt oryginalny)
Change has so far been a neglected dimension in the study of international re - lations. However, authors like Gilpin, Buzan, Wendt have put forward theories of international change that explain only one part of the picture or one type of change in the international system. This variety of approaches and the annalist approach to history make us think of the complex dynamics of processes that take place at different levels. Using the framework of complexity theory I propose to make use of an interaction of different theories and try to analyse the current trends of change in world politics.(original abstract)
Artykuł prezentuje koncepcyjne podstawy współpracy Ukrainy z Europą, które są oparte na polityce determinującej wsparcie nadrzędności prawa i wzmocnienia demokracji jako podstawy stosunków między Ukrainą a Zjednoczoną Europą. Idea przynależności Ukrainy do Europy oznacza z jednej strony radykalny przełom historyczny losów tego państwa, z drugiej zaś jest określeniem drogi Ukrainy do Unii Europejskiej, biorąc pod uwagę, że jest ona państwem, które podlega zmianom, wzrasta jej znaczenie na arenie międzynarodowej, podejmuje partnerskie relacje z kluczowymi krajami świata. Rozszerzenie UE otwiera nowe możliwości i perspektywy wzrostów zależnie od przyjętej strategii eurointegracji Ukrainy. (abstrakt oryginalny)
Uznanie niepodległości Kosowa było tematem gorącej debaty politycznej w Republice Czeskiej. Mimo sprzeciwu partii opozycyjnych i niechęci prezydenta Václava Klausa rząd Mirka Topolánka zdecydował się nawiązać stosunki dyplomatyczne z Kosowem. Decyzja ta podjęta została w kontekście zbliżającego się przewodnictwa Republiki Czeskiej w Unii Europejskiej. Czesi chcieli pokazać, że umieją reagować na wyzwania, które stają przed UE, a ich polityka zagraniczna zbieżna jest z polityką zewnętrzną Unii. Uznanie niepodległości Kosowa przez Republikę Czeską nastąpiło dopiero pod koniec maja 2008 roku, a więc w trzy miesiące po jej ogłoszeniu, gdy większość państw Unii podjęła już taką decyzję. Toczący się w tym czasie polityczny spór o Kosowo wzmocnił konflikt wewnętrzny w Republice, który doprowadził ostatecznie do upadku rządu Topolánka w marcu 2009 roku. (abstrakt oryginalny)
W artykule przedstawiono poszukiwanie nowego porządku instytucjonalnego na świecie. Zwrócono uwagę, iż jednym z możliwych rozwiązań sytuacji kryzysowej jest utworzenie nowego ładu gospodarczego. Należy wziąć pod uwagę taką potęgę gospodarczą jak Chiny czy szybko rozwijające się Indie.
Współcześnie pojawiła się w polityce światowej, dotąd nieznana, dominująca tendencja rozwojowa. Prywatni aktorzy mieszają się coraz bardziej w jej sprawy. Obecnie transnarodowe przedsiębiorstwa (transnational corporations, TNCs) i organizacje pozarządowe (non-governmental organizations, NGOs) przejmują często zadania i podejmują działania, które do niedawna zastrzeżone były do kompetencji rządów poszczególnych państw. Co więcej, dotąd publiczne zakresy działań politycznych podlegają coraz bardziej komercjalizacji. Występująca "prywatyzacja polityki światowej" stanowi pełen sprzeczności, dotąd tylko fragmentarycznie zbadany, aspekt procesów globalizacji. Wymienione problemy zostały podjęte przez renomowany międzynarodowy zespół naukowy w 1999 roku w ramach tematu Globalna polityka gospodarki światowej, ekologii i rozwoju.(fragment tekstu)
Bratobójczy konflikt po upadku Jugosławii był najkrwawszym wydarzeniem w Europie po 1945 r. Odżyły zadawnione konflikty narodowościowe, starły się interesy wielkich mocarstw, a upiory historii w sposób wyjątkowo brutalny dały o sobie znać. Sporo uwagi wydarzeniom w Jugosławii w kontekście reakcji wspólnoty międzynarodowej poświęcono na łamach polskich tygodników opinii. Dominowały dwie kwestie: rola ONZ oraz reakcja najważniejszych państw europejskich (w tym Rosji) i USA w obliczu konfliktu. ONZ została poddana krytyce jako zbiurokratyzowana i niezdolna do szybkiego oraz skutecznego działania kończącego wojnę. Surowa ocena wystawiona została także najważniejszym graczom na europejskiej scenie politycznej. Analiza artykułów pozwala dojść do jednoznacznej konkluzji, że od samego początku kluczem do zakończenia konfliktu były dysponujące argumentem militarnej siły USA. W końcu pokój wynegocjowano nie w luksusowych warunkach Hagi, Nowego Jorku czy Londynu, ale w amerykańskiej bazie wojskowej. (abstrakt oryginalny)
Polski dyskurs publiczny zdominowany jest przez kwestie lokalne. Artykuł podejmuje problem obecności problematyki globalnej i zagranicznej w polskim dyskursie publicznym w 2010 r. Przedstawia wybrane wątki analizy najbardziej poczytnych polskich tygodników opinii dwadzieścia lat po odzyskaniu niepodległości i pięć lat po wejściu do Unii Europejskiej: "Gościa Niedzielnego", "Newsweek Polska", "Polityki" i "Wprost". Szczególny nacisk w artykule położono na wydobycie obecności w tym dyskursie głosów Innych i głosów Świadków. Poszczególne tygodniki różnią się istotnie pod tym względem. Tym, co zasługuje na szczególną uwagę, jest bardzo wyrazista obecność w trzech z czterech analizowanych tytułów głosów amerykańskich konserwatywnych i neokonserwatywnych publicystów i ekspertów. (abstrakt oryginalny)
Artykuł prezentuje, w jaki sposób polskie władze na wychodźstwie wyobrażały sobie rolę i miejsce Niemiec w powojennej Europie. Jednym z istotnych zadań międzynarodowej dyplomacji w czasie drugiej wojny światowej było opracowanie sposobów uniknięcia w przyszłości kolejnej niemieckiej agresji. Polska i Europa kolejny raz stawały w ciągu kilkudziesięciu lat przed koniecznością rozstrzygania o sprawach Niemiec. Ministerstwo Prac Kongresowych, istniejące w ramach polskiego rządu na wychodźstwie, było właśnie tym resortem, który miał się zająć zagadnieniem "przyszłości Niemiec" po zakończeniu wojny. Powołanie tej instytucji i powierzona jej misja świadczyły o tym, jak poważnie Polacy traktują to zadanie. (abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.