Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 89

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 5 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Polityka społeczno-gospodarcza
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 5 next fast forward last
Polityka społeczno-gospodarcza jako jedna z dziedzin branżowych polityki publicznej kreowana może być przez różne organy państwa, wśród nich znajduje się także druga izba parlamentu. Zauważyć jednak należy, że nie jest to główna domena działalności izby drugiej. Widoczne ograniczenie udziału drugiej izby w kreowaniu polityki społeczno-gospodarczej państwa dostrzec można zwłaszcza w tych państwach, w których realizowany jest model bikameralizmu asymetrycznego, przykład może stanowić parlament Republiki Czeskiej, którego izba druga nie bierze udziału w procesie uchwalenia ustawy budżetowej. Analizując prace Senatu RP, także nie można powiedzieć, że kreowanie polityki społeczno- gospodarczej państwa jest działalnością priorytetową wyższej izby polskiego parlamentu, pomimo tego, że Senat posiada instrumenty, które pozwalają brać udział w kreowaniu tej polityki. Chociaż wśród projektów ustaw zaproponowanych przez izbę wyższą parlamentu polskiego rzadko można znaleźć te dotyczące kreowania polityki społeczno-gospodarczej, można jednak podać przykłady inicjatyw ustawodawczych, które proponują zmiany w systemie podatkowym, prawie pracy, zmiany dotyczące opieki społecznej czy też rent i emerytur. Dzięki inicjatywom ustawodawczym Senatu powołane do życia zostały izby obrachunkowe i związki pracodawców. Aktywność Senatu w dziedzinie polityki społeczno-gospodarczej państwa dostrzec można w działalności komisji senackich. Tutaj zwrócić uwagę należy na poprawki do ustawy budżetowej czy opiniowanie umów międzynarodowych. Senat jako "izba refleksji" przywiązuje dużą wagę do organizowania licznych seminariów i konferencji, także dotyczących polityki społeczno-gospodarczej państwa. Należy jednak podkreślić, że Senat marginalizuje swoją rolę w dziedzinie polityki społeczno- gospodarczej. Podejmuje działania niejako na marginesie innej działalności. Dostrzec można brak w tych działaniach programów długofalowych i kompleksowych. Senat wykorzystuje instrumenty ustrojowe, czyni to jednak w sposób umiarkowany. (abstrakt oryginalny)
2
Content available remote Popyt turystyczny jako obszar polityki społeczno-gospodarczej w Polsce
100%
Wpływ państwa na wielkość popytu turystycznego wiąże się dwiema na-stępującymi grupami działań: 1) bezpośrednimi - skierowanymi na popyt turystyczny mieszkańców (tj. aktywność turystyczną); 2) pośrednimi - skierowanymi na ruch turystyczny przyjazdowy, zwłasz-cza zagraniczny, polegającymi na oddziaływaniu na stronę podażową oraz wspieranie jej promocją. Polityka turystyczna w Polsce koncentruje się niemal wyłącznie na po-średnim oddziaływaniu na popyt turystyczny. Oddziaływanie bezpośrednie dotyczy wyłącznie wąskiego zakresu aktywności państwa, przybiera przy tym tradycyjnie wykorzystywane od wielu dziesięcioleci formy. Zainteresowanie państwa aktywizacją turystyki wyjazdowej mieszkańców przyjmuje tylko wy-miar deklaratywny - nie jest de facto poparte żadnymi rozwiązaniami instytu-cjonalnymi i instrumentalnymi. Można oczekiwać, że w najbliższym czasie za sprawą działań organów Unii Europejskiej wypracowanie wspólnego europej-skiego modelu polityki turystycznej poprawi stan zaobserwowany w Polsce.(fragment z tekstu)
W artykule podjęto próbę przedstawienia istoty, w tym głównych założeń, chińskiej polityki społeczno-gospodarczej w odniesieniu do koncepcji polityki gospodarczej określonej w zasadach tzw. konsensusu waszyngtońskiego. Konsensus pekiński stanowi zbiór zasad charakteryzujących politykę gospodarczą realizowaną przez Komunistyczną Partię Chin od końca lat 70., skutkującą intensyfikacją wzrostu i rozwoju gospodarczego kraju, przy jednoczesnym zachowaniu specyfiki systemu politycznego oraz uwzględnieniu uwarunkowań społeczno-gospodarczych Chin. Strategia ta - realizowana według określonych zasad - nie tylko wychodzi naprzeciw potrzebom społecznym, ale staje się także coraz bardziej zauważalnym sposobem na realizację chińskiego soft power na arenie międzynarodowej. Dokonując tego wyboru, Chiny pozostają na własnej ścieżce szybkiego rozwoju i bezprecedensowego wzrostu znaczenia politycznego i gospodarczego w światowej gospodarce.(abstrakt oryginalny)
Wiedza o wynikach polityki społeczno-gospodarczej może pochodzić z obiektywnego pomiaru poziomu życia. Pomimo wielu badań z tego zakresu nie ma zgodności w środowiskach naukowych w definiowaniu i metodyce pomiaru poziomu życia. Celem opracowania jest przedstawienie propozycji fragmentu metodyki pomiaru poziomu życia, dotyczącej wyboru wskaźników diagnostycznych, którą zastosowano w badaniach prowadzonych w ramach grantu badawczego własnego rozpoczętego w 2011 r. na temat: "Poziom a jakość życia mieszkańców Polski", ID 97678, umowa Nr 1708/B/H03/2011/40 z MNiSW. Przedstawiono wybrane grupy wskaźników oceny poziomu życia wraz z uzasadnieniem ich wyboru. (abstrakt oryginalny)
Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie skutków społeczno - gospodarczych integracji Irlandii z Europejską Wspólnotą Gospodarczą w 1973 roku. Szczególny nacisk położono na wykazanie rozmiarów sukcesu gospodarczego, według podstawowych wskaźników makroekonomicznych. Korzyści, które odniosła Irlandia w wyniku akcesji do Unii Europejskiej nie byłyby możliwe bez jednoczesnego napływu inwestycji zagranicznych oraz skutecznej polityki rządowej. (abstrakt oryginalny)
Finansjalizacja dotyczy dynamicznych i coraz bardziej złożonych procesów zachodzących w sferze społeczno-ekonomicznej. Procesy te wynikają ze zmian, jakie dokonują się w sektorze prywatnym, a równocześnie z działalności państwa, wypełniającego zarówno funkcje własnościowe w podmiotach rynkowych, jak i kluczowe funkcje - ustawodawcze czy regulacyjne organizujące działanie rynku. Celem artykułu jest wstępne usystematyzowanie głównych nurtów dyskusji o finansjalizacji i państwie, z uwzględnieniem polityki monetarnej i fiskalnej, polityki społecznej i dobrobytu. Złożoność procesów składających się na finansjalizację utrudnia dyskusję o państwie i finansjalizacji w kategoriach związków przyczynowo-skutkowych. Tkwią one bowiem implicite w mechanizmach funkcjonowania współczesnej gospodarki rynkowej w jej kapitalistycznej formie ustrojowej i w paradygmacie stałego wzrostu dobrobytu, utożsamianego głównie z wymiarem finansowym. Przedstawione rozważania stanowią wstęp do pogłębionych badań, w których powinna być uwzględniona zarówno ewolucja, jak i zmiany współczesnego kapitalizmu w strukturach i instytucjach państwa, a przede wszystkim coraz większa złożoność finansjalizacji, w warunkach internacjonalizacji i globalizacji, a także demokratyzacji finansów. Niektóre elementy finansjalizacji, w tym czynione próby wykorzystania kryptowalut do podważania władczej roli państwa i monopolu emisji pieniądza przez bank centralny, utrudniają formułowanie wiarygodnych projekcji przyszłości. Jednak projekcje relacji finansjalizacji i państwa, jako uczestnika i regulatora systemu społeczno-ekonomicznego, nie powinny opierać się na założeniu egzogeniczności finansjalizacji wobec państwa. Państwo jest de facto kluczowym podmiotem uczestniczącym w procesach finansjalizacji, a ponadto - z racji swych praw i obowiązków - wykorzystuje finansjalizację do realizacji celów ekonomicznych i społecznych.(abstrakt oryginalny)
A socio-economic study were carried out in the wetlands complex of Aurès Sebkhates, in North Eastern Algeria. This study aimedto identify the ecosystem services obtained by local stakeholders, describe the anthropogenic impacts and evaluate thevulnerability and threat levels of three Ramsar wetlands: Garaet Timerganine (freshwater), Garaet Annk Djemel & El Merhsel(brackish water) and Sebkhet Ezzmoul (salt water). A socio-economic survey was conducted of 70 randomly selectedhouseholds (social group) and 24 people belonging to the local administration (focus group). Vulnerability and threat levelswere analyzed. Provisioning and monetary value are the most relevant ecosystem services (water pumping, grazing, agriculture,area for recreation, plant and egg collection, salt mining). Indirect ecosystem services rendered by the studied wetlands (watertreatment/flood control) are only known by the focus group. 95% of the surveyed locals believed that the studied wetlands haveexperienced significant degradation in recent years mainly by human activity. Our results revealed significant threats due to saltmining and the excessive water pumping practiced within the three sites. Natural stressors such as drying out, erosion andsiltation also contribute to the disturbance of these wetlands. Analysis of vulnerability (Vt) and threat (T) indices revealed thatGaraet Timerganine is highly vulnerable (Vt= 1.48; T = 17.16), Ezzmoul is moderately vulnerable (Vt = 0.23; T = 2.3) and AnnkDjemel & El Merhsel are weakly vulnerable (Vt = 0.04; T = 0.28). This study highlighted the most vulnerable wetlands in order toprioritize them and to build a strategy for conservation and their wise use(original abstract)
Celem artykułu jest prezentacja poglądów na temat ekonomicznego ujęcia systemów informatycznych, przedstawienie propozycji metodologicznych rozwiązań w zakresie wyceny w ramach systemów informatycznych oraz wskazanie możliwości ich uwzględnienia w założeniach polityki społeczno-gospodarczej w zarządzaniu. (fragment tekstu)
Rynek pracy jest miejscem szczególnym, ponieważ to na nim dochodzi do transferu kapitału ludzkiego w postaci pracy świadczonej na rzecz przedsiębiorstw w zamian za środki finansowe, które w następnej kolejności stanowią o sile nabywczej konsumentów. Wszelkie występujące zmiany na rynku pracy w bezpośredni sposób wpływają na dobrobyt i warunki życia społeczeństwa. W pracy przedstawiono wpływ obecnego kryzysu na wybrane wskaźniki ekonomiczne charakteryzujące rynek pracy, przeanalizowano także skuteczność wybranych zastosowanych narzędzi polityki ekonomicznej. Dokonanie oceny wpływu kryzysu na sytuację na polskim rynku pracy było możliwe poprzez porównanie wskaźników ekonomicznych odnotowanych tuż przed kryzysem oraz w jego trakcie, w szczególności KILM 1, KILM 2 oraz KILM 8, według nomenklatury międzynarodowej. Czasowy zakres analizy obejmuje lata 2006-2010. W analizie uwzględniono również charakter kryzysu oraz specyfikę i siłę oddziaływania jego symptomów w Polsce w porównaniu z innymi wybranymi krajami europejskimi. (abstrakt oryginalny)
Euroregion Karpacki obejmuje przygraniczne regiony Polski, Słowacji, Ukrainy, Węgier i Rumunii. Głównymi celami współpracy w Euroregionie Karpackim są: rozwój gospodarki i handlu, rozwój turystyki w obszarze przygranicznym, ochrona i poprawa stanu środowiska, wymiana kulturalna i opieka nad wspólnym dziedzictwem kulturowym. Polska część Euroregionu obejmuje południowo-wschodnią część kraju, położoną w obrębie dwóch województw: podkarpackiego i małopolskiego. Jest to obszar o dużych walorach przyrodniczych, o bogatej i zróżnicowanej kulturze oraz o licznych zabytkach. Korzystne cechy regionu to: stosunkowo czyste środowisko, duża atrakcyjność turystyczna, bogate zasoby naturalne, w tym przyrodolecznicze, korzystna struktura demograficzna, niewykorzystane zasoby wykwalifikowanej siły roboczej. Niekorzystne cechy to: wysoki wskaźnik osób zatrudnionych w rolnictwie, brak alternatywnych źródeł dochodów dla pracujących w rolnictwie, rozdrobnienie i niska towarowość rolnictwa, braki w infrastrukturze komunalnej, komunikacyjnej i ochrony środowiska, niska jakość życia i poziom dochodów, słaba dotychczasowa promocja regionu. Priorytety rozwojowe w polskiej części "Euroregionu Karpackiego" to: wielofunkcyjny rozwój obszarów wiejskich (tworzenie nowych miejsc pracy w przetwórstwie, przemyśle, usługach i handlu, rozwój funkcji turystycznej), rozwój nowoczesnego rolnictwa wraz z sektorem rolno-spożywczym, rozwój przedsiębiorczości, zwłaszcza małych i średnich przedsiębiorstw, rozwój sektora turystycznego, w oparciu o walory przyrodnicze i dziedzictwo kulturowe, zwiększenie inwestycji krajowych i zagranicznych, modernizacja i rozbudowa infrastruktury komunikacyjnej, ochrona środowiska, aktywizacja kulturalna, współpraca międzynarodowa. (abstrakt oryginalny)
Artykuł prezentuje etapy transformacji detalicznego handlu spożywczego w Polsce od 1989 r. oraz przedstawia aktualny obraz formatów i specjalizacji sklepów na tym rynku. W pierwszej kolejności jako wstęp do tematu przedstawiono definicję oraz oddziaływanie gospodarcze, społeczne i przestrzenne ekosystemu handlu. W drugiej omówiono etapy i wskazano kamienie milowe rozwoju detalicznego handlu spożywczego w Polsce w latach 1989-2020. Scharakteryzowano punkt startowy, który był uwieńczeniem 40 lat PRL-owskiej gospodarki niedoboru, oraz pięć etapów, tj. 1) "szczęki", targowiska i małe sklepy; 2) hipermarkety, supermarkety i upragniona różnorodność; 3) dyskonty i smart shopping; 4) convenience, franczyza i mała standaryzacja blisko domu; 5) e-zakupy. W trzeciej nakreślono współczesny obraz formatów i specjalizacji detalicznych sklepów spożywczych w Polsce.(abstrakt oryginalny)
In this article we analyze the unfavorable demographic, social, economic situation, which has been forming for 20 years in Ukraine and now is burdened with military actions. That's provoking increasing a number of people, who having received disabilities and, as a result, need versatile rehabilitation. The state takes care of its defenders and their families. Defined at this article risks, unfortunately, impede rehabilitation, resettlement and reintegration of those who participated Anti-Terrorist Operation and members and their families. (original abstract)
Wydatki publiczne są jednym z głównych instrumentów realizacji polityki społeczno-gospodarczej państwa. Stanowią one istotny element administracyjnego mechanizmu alokacji zasobów w gospodarce. W niniejszym artykule skupiono się na problematyce decentralizacji wydatków publicznych. Na podstawie danych Eurostatu dokonano oceny stopnia decentralizacji wydatków publicznych w Polsce na tle pozostałych krajów Unii Europejskiej (UE). (fragment tekstu)
Od początku lat 90-tych XX wieku koncepcja społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstwa (SOP) (Corporate Social Responsibility CSR) stała się jednym z głównych trendów na gruncie nauk o zarządzaniu. Spowodowane to było coraz większym uznaniem różnych argumentów teoretycznych, jak i praktycznych przemawiających za stosowaniem zasad SOP, jako pożądanych nie tylko z moralnego, ale i etycznego punktu widzenia, co wydaje się jeszcze ważniejsze, w obliczu ewentualnego, pozytywnego wpływu implementacji tych zasad na poziomie operacyjnym funkcjonowania przedsiębiorstwa jako całości i poszczególnych jego działów. Wysuwane są tezy o pozytywnym związku między społecznym zaangażowaniem przedsiębiorstwa a jego wynikami finansowymi oraz wartością rynkową. Jednak podczas gdy wpływ polityki mikroekonomicznej i wdrażania SOP stał się tematem licznych rozpraw naukowych, problem powiązań pomiędzy odpowiedzialnością społeczną przedsiębiorstwa a konkurencyjnością międzynarodową gospodarki wymaga dalszych badań. Odpowiedź na pytanie, czy i pod jakimi warunkami dążenie do implementacji zasad SOP przez przedsiębiorstwa może stanowić czynnik wspierający zdolność gospodarki do generowania nie tylko zrównoważonego, ale i trwałego wzrostu wydaje się bowiem zasadnicza dla sformułowania zaleceń dotyczących kształtu i charakteru polityki państwa w zakresie wspierania konkurencyjności gospodarki.
Przyjrzyjmy się najważniejszym z działań "okołoregionalnych" lat 1989-1996, ze świadomością jak złożony i trudny był wówczas proces zdecydowanych i burzliwych zmian w systemie zarządzania państwem i funkcjonowania gospodarki. Zmiany te wyraźnie nie sprzyjały nie tylko określonemu ukształtowaniu polityki regionalnej czy w ogóle przestrzennej, ale także wielu politykom sektorowym, m. in. polityce społecznej. Zasadniczą uwagę, a także siły i środki poświęcono w tym czasie polityce gospodarczej, w dążeniu do zmiany systemu gospodarki, przezwyciężenia kryzysu i opanowania inflacji, uznając to za zadanie priorytetowe. Oczywiście wszystkie te zmiany miały swoje reperkusje przestrzenne, a rozwój poszczególnych regionów był ich wypadkową. (fragment tekstu)
16
75%
Współczesna Brazylia zmaga się z wieloma problemami społecznymi, często znacznie różniącymi się od tych, z którymi ma do czynieni Polska, czy inne kraje europejskie. Jest to jednak kraj, który w ciągu ostatniego dziesięciolecia dokonał ogromnego skoku społeczno-ekonomicznego, co potwierdzają zmiany wielu wskaźników takich jak PKB, HDI, współczynnik Giniego czy stopa bezrobocia. Warto przyjrzeć się reformom społecznym i zmianom, które miały miejsce w ostatnich latach w Brazylii, także po to, by dostrzec inną drogę rozwoju społecznego, opartą nie tylko na postępie gospodarki, ale przede wszystkim na walce z ubóstwem i wykluczeniem. (fragment tekstu)
Opracowanie poświęcone jest dialogowi społecznemu w Estonii i na Węgrzech oraz analizie jego zmian w czasie. Oba kraje na przestrzeni ostatnich dwóch dekad doświadczyły istotnych, choć w wielu aspektach różnych, przekształceń w sferze społeczno-gospodarczej oraz politycznej. Okres transformacji charakteryzował się w tych krajach intensywnymi zmianami zarówno w kształcie relacji przemysłowych, jak i samego dialogu społecznego. Szczególny akcent został położony na opis zjawisk najnowszych, dotyczących sposobu prowadzenia dialogu oraz zmian instytucjonalno-prawnych, w mniejszym zakresie analizie została poddana ewolucja relacji pomiędzy samymi partnerami społecznymi. (fragment tekstu)
Polityka agrarna jest immanentną częścią polityki" społeczno-gospodarczej państwa, obejmującą swym zainteresowań przede wszystkim rolnictwo, ale również wszystkie gałęzie edukacji związane z wytwarzaniem żywności. Wchodzą tu więc zakłady przemysłowe wytwarzające środki produkcji dla innych członów gospodarki żywnościowej, zwłaszcza dla rolnictwa, przedsiębiorstwa handlu wiejskiego dokonujące obrotu tymi środkami i produktami rolniczymi, wszystkie zakłady przemysłu spożywczo- rolnego przetwarzające surowce' rolnicze na. gotowe produkty żywnościowe, przedsiębiorstwa świadczące usługi produkcyjne dla rolnictwa oraz instytucje naukowo-badawcze i oświatowe. (fragment tekstu)
Jest przyjęte, że w referatach, czy innych opracowaniach autor powołuje się na określoną literaturę, co w jakiejś mierze ma dokumentować przedstawiane poglądy. Ze względu na dyskusyjność, a nawet kontrowersyjność niekt6rych sformułowań zawartych w poniższym tekście zrezygnowałem z tej jakże słusznej zasady. Obrót rolny wchodzi "w skład" nauk handlowych. Podstaw (korzeni) obrotu rolnego należy poszukiwać w teorii obrotu towarowego o ile nauki handlowe - jako całość są dyscypliną relatywnie młodą, gdyż dopiero w XIX wieku wyodrębniły się w samodzielną gałąź z ekonomii politycznej, to obrót rolny na taką samodzielność musiał czekać jeszcze wiele dziesięcioleci. Praktycznie biorąc - zarówno w skali światowej, jak i na rodzimym, polskim gruncie - w pierwszym ćwierćwieczu obecnego stulecia podejmowane są' próby wyodrębniania się ekonomiki obrotu rolnego. Od tego czasu możemy mówić o nowej dyscyplinie naukowej, obejmującej problemy wymiany towarów (i usług) przede wszystkim w ujęciu makroekonomicznym w sferze surowców rolnych oraz produkcyjnego zaopatrzenia rolnictwa. (fragment tekstu)
Ponad dwudziestoletni okres transformacji systemowej w Polsce i innych krajach Europy Środkowej i Wschodniej skłania się do wielu dyskusji i podsumowań.(fragment tekstu)
first rewind previous Strona / 5 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.