Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 22

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Population records
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
1
Content available remote Ewidencja ludności - nowe zasady meldunkowe
100%
Niniejszy artykuł porusza problematykę ewidencji ludności, w tym nowych zasad meldunkowych wprowadzonych ustawą z dnia 24 września 2010 r. Ewidencja ludności należy do systemu różnorakich ewidencji i rejestrów prowadzonych przez organy władzy publicznej. Polega na rejestracji określonych w ustawie podstawowych danych identyfikujących tożsamość oraz status administracyjno-prawny osób fizycznych. Opiera się na instytucji obowiązku meldunkowego, wynikającego z mocy prawa. Zakresem podmiotowym tego obowiązku objęto na ogół wszystkich przebywających na terytorium RP, czyli zarówno obywateli RP, jak i cudzoziemców, natomiast zakresem przedmiotowym wymogi: zameldowania się w miejscu pobytu stałego lub czasowego, wymeldowania się z miejsca pobytu stałego lub czasowego oraz zgłoszenia wyjazdu poza granice RP. (abstrakt oryginalny)
Do końca 2007 r. ok. 1 570 tys. polskich obywateli nie wymieniło dowodów osobistych. Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji podzieliło ich na dwie grupy. Pierwsza grupa to przebywający za granicą, a druga - przebywający w kraju, ale w życiu codziennym w zasadzie niekorzystający z dowodu osobistego. Istotną część pierwszej grupy stanowią niewątpliwie osoby, które w życiu codziennym posługują się paszportem. Wydaje się, że ta liczna grupa polskich obywateli - pomimo trwającej kilka lat akcji wymiany dowodów tożsamości i głośnej kampanii medialnej - nie widziała potrzeby wymiany dokumentu, którego w życiu codziennym rzadko używała. Ostatnio jednak na szczeblu Unii Europejskiej i w państwach członkowskich zauważyć można wzrost znaczenia funkcji ewidencyjnej i zmieniającą się rolę dowodów tożsamości. (fragment tekstu)
Ewidencja ludności służy ustaleniu tożsamości jednostki i jej przestrzennego umiejscowienia w obrocie prawnym i rzeczywistym. Obok aktów stanu cywilnego jest podstawowym narzędziem służącym określeniu obywateli, jako stron stosunku prawnego obywatelstwa. Współcześnie nie ma wątpliwości że jako kompleksowa baza wiedzy, opierająca się na zbieraniu i gromadzeniu informacji w zakresie danych o miejscu zamieszkania i pobytu osób, służy ochronie interesu publicznego i ochronie interesu prawnego jednostek. Samo zaś wykorzystanie procesu informatyzacji w zakresie ewidencjonowania ludności, a ściślej mówiąc w odniesieniu do praktycznych aspektów jej dokonywania, można postrzegać jako czynnik pozytywnie odziaływujący na realizację ochrony niniejszego rodzaju. Wyróżnieniu i omówieniu aspektów niniejszego procesu na gruncie ustawy z dnia 24 września 2010 r. o ewidencji ludności zostały poświęcone rozważania zawarte w niniejszym opracowaniu. (abstrakt oryginalny)
4
Content available remote Obowiązek meldunkowy obywateli Rzeczypospolitej Polskiej
61%
Problematyka przedmiotowego artykułu koncentruje się wokół zagadnień zawartych w obowiązującej ustawie z 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (Dz. U. z 2006 r., Nr 136, poz. 993 ze zmianami), zwanej dalej ustawą. Zważywszy na długi okres obowiązywania wskazanego wyżej aktu prawnego oraz doniosłość instytucji miejsca pobytu - zamieszkania (zameldowania) osób fizycznych, niezbędne jest podjecie rozważań nad koniecznym dopasowaniem ustawowych rozwiązań do zmieniających się realiów społecznych. Niezbędna jest bowiem zmiana ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych, co przy istnieniu bardzo szerokich powiązań tegoż aktu prawnego z innymi przepisami ustaw, szczególnie w zakresie ustalania właściwości poszczególnych organów administracji publicznej, sądowniczej, rodzi konieczność szczególnie wyważonego i przemyślanego dokonywania zmian. Opracowanie stanowi nie tylko analizę obecnie obowiązujących przepisów ustawy, dotyczących obowiązku meldunkowego. Jest ponadto próbą sformułowania rozwiązań nowych, związanych z codzienną praktyką funkcjonowania organu meldunkowego (za organ meldunkowy przyjmuję organ wykonawczy gminy, a to zgodnie z art. 45 ust 1 ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych). Nowych w tym znaczeniu, że nie eliminuje wszystkich uregulowań dotychczasowych, co byłoby w przekonaniu autora niepożądane z punktu widzenia sprawnego funkcjonowania państwa, a dostosowuje je do zmieniających się z jednej strony realiów społecznych, z drugiej natomiast do licznych przepisów prawa materialnego, na przykład z zakresu prawa finansowego i podatkowego, prawa pracy i ubezpieczeń społecznych. Artykuł podejmuje problematykę dotyczącą obowiązującego obecnie obowiązku meldunkowego osób fizycznych - obywateli Rzeczypospolitej Polskiej. Zawiera wskazanie podstawowych dla przedmiotowej materii definicji i powiązań z licznymi dziedzinami prawa, analizę procesów zameldowania na pobyt stały i na pobyt czasowy oraz wymeldowania z tychże pobytów. Opracowanie zawiera w końcu rekapitulację rozważań odnoszących się do obowiązku zgłaszania miejsca zamieszkania przez obywateli Polski oraz wnioski de lege lata oraz de lege ferenda. (abstrakt oryginalny)
Głównym celem prezentowanego badania jest pokazanie możliwości szacowania rzeczywistej liczby ludności w mniejszych jednostkach statystycznych na podstawie alternatywnych baz danych, istniejących i dostępnych w zasobach instytucji publicznych. Podstawowy cel jest zatem metodyczny. Natomiast wynikowe liczby ludności, obliczone według tej metody są tu raczej przykładem, egzemplifikacją pokazującą, w jakich rejonach geograficznych i z jakich powodów występują różnice liczby ludności pomiędzy stanem rzeczywistym a prawnoadministracyjnym. W analizach wykorzystano dane Zakładu Ubezpieczeń Społecznych dotyczące osób objętych ubezpieczeniem społecznym (...). (fragment tekstu)
W niniejszym artykule poddano analizie instytucję zameldowania i wymeldowania oraz zagadnienie rejestracji danych identyfikujących tożsamość oraz status administracyjnoprawny osób fizycznych w świetle nowej ustawy z dnia 24 września 2010 r. o ewidencji ludności. Ustawa ta zastąpiła dotychczas obowiązującą ustawę z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (tekst jedn. Dz.U. z 2006 r. nr 139, poz. 993). Od 1 sierpnia 2011 r. ewidencja ludności jest prowadzona w formie elektronicznej w Powszechnym Elektronicznym Systemie Ewidencji Ludności (rejestr PESEL), w rejestrach mieszkańców oraz w rejestrach cudzoziemców, przy czym te ostatnie mogą być prowadzone w formie kartotecznej. Nowy akt prawny ostatecznie znosi obowiązek meldunkowy. Trzeba podkreślić, że zniesienie obowiązku meldunkowego ma nastąpić w dwóch etapach. I tak od chwili wejścia w życie ustawy (1 sierpnia 2011 r.) do 1 stycznia 2014 r., nastąpi znaczne ograniczenie zakresu obowiązku meldunkowego (m.in. likwidacja obowiązku rejestracji pobytów czasowych do 3 miesięcy, obowiązku meldunkowego wczasowiczów i turystów, zasadniczo likwidacja obowiązku wymeldowania się, zniesienie sankcji karnej za niedopełnienie obowiązku meldunkowego itd.). Natomiast całkowite zniesienie obowiązku meldunkowego, polegającego na rejestracji danych o miejscu pobytu osób, nastąpi od dnia 1 stycznia 2014 r. Nadal zostanie utrzymany, wynikający jednak z odrębnych przepisów, obowiązek zgłoszenia urodzenia, zgonu oraz zmiany stanu cywilnego. (abstrakt oryginalny)
We examine the purported clustering of centenarians (those who have surpassed 100 years) in the Caucasus region of the former Soviet States, and question its plausibility based on the pattern of the reported data. The idea of extraordinary longevity being tied to a place is explored through the larger concepts of health geography and therapeutic places, as well as the rural-urban dichotomy. We also detail potential motivations behind this myth's persistence, including nostalgia, nationalism, and yogurt sales.(original abstract)
W artykule zaprezentowano możliwość wykorzystania technologii RFID (Radio Frequency Identification) podczas organizacji EURO w 2012 roku w Polsce. Systemy RFID służące obecnie do identyfikacji towarów mogą stać się w przyszłości podstawową metodą ewidencji ludności podczas organizacji imprez masowych. Przedstawiono analizę SWOT zastosowania technologii RFID, cele przedsięwzięcia, plan marketingowy oraz potrzebne nakłady finansowe i źródła finansowania.
Wykorzystane w opracowaniu źródła znajdują się w Archiwum Państwowym w Szczecinie w zbiorze "Rękopisy i Spuścizny". W skład tego zbioru wchodzi jedenaście ksiąg finansowych z lat 1762-1775, które dotyczą Pomorza Pruskiego (Pomorze Tylne i Stare Pomorze Przednie). Księgi te ułatwiały urzędnikom pobór podatków oraz prezentowały ludność pomorskich miast i wsi. W opracowaniu starano odpowiedzieć się na trzy pytania: czy prawdziwa jest teza o relatywnie szybkiej odbudowie po wojnie siedmioletniej terenów wiejskich bez względu na rodzaj własności; jakim potencjałem demograficznym dysponowała wieś pomorska po zakończeniu wojny siedmioletniej; oraz czy można wyróżnić obszary wiejskie na Pomorzu Pruskim podobne pod względem demograficznym i pogłowia zwierząt gospodarczych.
10
Content available remote Spis ludności i prawda
51%
W artykule podjęto dyskusję i ocenę jakości informacji pozyskiwanych w spisach ludności. Ocena jakości spisów ludności dotyczy warunków polskich. Celem artykułu jest przedstawienie metod oceny jakości spisów, rekomendacji organizacji międzynarodowych i rozwiązań stosowanych w innych państwach oraz odniesienie ich do warunków polskich. Sformułowano hipotezę, że zastosowanie odpowiedniej metodologii oraz szersze wykorzystanie i eksploracja rezultatów sprzyja poprawie jakości spisów powszechnych w Polsce. W pierwszej kolejności podjęto próbę identyfikacji spisywanej populacji w świetle standardów międzynarodowych: ludności rezydującej, stale i faktycznie zamieszkałej oraz wynikających z tego tytułu konsekwencji. Następnie, rozważając źródła błędów w spisach ludności, przedstawiono sposoby ich identyfikacji oraz eliminacji. Wśród metod zalecanych w rekomendacjach międzynarodowych podstawowe znaczenie ma spis kontrolny. Szczególną uwagę zwrócono na błędy pokrycia, które zilustrowano przede wszystkim przykładami z polskich spisów. Na podstawie zgromadzonego materiału sformułowano wnioski mogące być podstawą budowy zintegrowanego podejścia dla zapewnienia jakości danych spisowych w Polsce. Uwzględniono doświadczenia i praktyki stosowane w innych krajach oraz mieszane metody przeprowadzania spisów bazujące na wykorzystaniu wielu źródeł.
A high migration rate of a population causes the number of a country's residents to become extremely volatile, which negatively affects the quality of population frames. The aim of the paper is to present a method for estimating the number of residents included in a study population frame. The method involves the cross-classification of a population register with other databases which contain information relating to the activities of the population elements in a given country. The estimates from an ongoing sample survey are applied to some of the cells. (original abstract)
Celem artykułu jest przedstawienie doświadczeń Republiki Serbii w zakresie organizacji Powszechnego Spisu Ludności, Gospodarstw Domowych i Mieszkań 2022, ze szczególnym uwzględnieniem zagadnień dotyczących zatrudnienia personelu, ram prawnych i finansowania tego badania oraz warunków jego udanej realizacji. Praca skupia się na strategicznych decyzjach w sprawie zbierania danych oraz zastosowania technik informatycznych, takich jak: wykorzystanie danych przestrzennych, cyfrowe metody uzyskiwania danych, uczenie maszynowe, łączenie rekordów czy system monitorujący, mających na celu sprostanie wyzwaniom związanym ze spisem. Autorzy poruszają także kwestie niedostatecznego pokrycia spisu oraz wykorzystania rejestrów administracyjnych do imputacji danych. Ponadto poświęcają uwagę opracowaniu i udoskonalaniu statystycznej ewidencji ludności, dokładności danych, obniżeniu kosztów i zwiększeniu efektywności badania. Główny Urząd Statystyczny Republiki Serbii przeprowadził spis powszechny w sposób cyfrowy, łącząc ten mechanizm z metodami tradycyjnymi (z wyłączeniem samospisu) i posiłkując się rejestrami administracyjnymi w celu imputacji danych. Metoda ta jest w artykule rekomendowana jako najefektywniejszy sposób uzyskania precyzyjnych i wyczerpujących informacji na temat populacji, w tym jej charakterystyki demograficznej, rozmieszczenia przestrzennego i liczebności. (abstrakt oryginalny)
W artykule przedstawiono problem ewidencjonowania mieszkańców jednostek samorządu terytorialnego i skutki, jakie wywołuje on dla wykonywania praw wynikających z członkostwa we wspólnocie samorządowej. Zagadnienie to w sposób szczególny dotyczy samorządów mających charakter metropolii w rozumieniu nauk geograficznych. Ośrodki metropolitalne cechują się m.in. znaczną liczbą napływowej ludności, która faktycznie zamieszkuje na ich terenie, jednak w praktyce wymyka się prawnej definicji mieszkańca. W opracowaniu, posługując się metodą formalno-dogmatyczną, dokonano analizy aktualnego stanu prawnego na płaszczyźnie samorządowego prawa ustrojowego i materialnego prawa administracyjnego. Zdaniem autora obecny sposób wyznaczenia pozycji prawnej mieszkańca jednostki samorządu terytorialnego nie jest adekwatny do sposobu ukształtowania zadań jednostek samorządu terytorialnego. (abstrakt oryginalny)
16
51%
Mniejszości narodowe stanowią niewielką część dość homogenicznego dziś pod względem etnicznym społeczeństwa polskiego. Ułamek tej grupy to obywatele polscy pochodzenia gruzińskiego, nieodnotowywani w powszechnych spisach ludności ani rocznikach statystycznych. Wśród rozpoznawalnych Gruzinów zdecydowanie dominują osoby przyjeżdżające do Polski na pobyt czasowy, korzystające z okresowych zezwoleń na pracę i nieubiegające się o obywatelstwo. Taki stan rzeczy ukształtował się po odzyskaniu przez Polskę suwerenności i rozpadzie Związku Sowieckiego, a tym samym po likwidacji większości ograniczeń dla mobilności społecznej. Obecność Gruzinów na ziemiach polskich ma tymczasem wielowiekową historię, aczkolwiek nigdy nie była on znacząca - ani w aspekcie ilościowym, ani w jakościowym. Również w dobie współczesnej jest to kwestia marginalna w skali społecznej, zauważalna głównie przez pryzmat ich osiągnięć w polskim sporcie, a w mniejszym stopniu w kulturze, nauce czy innych sferach życia. Celem niniejszego studium jest usystematyzowanie na kanwie aktualnego stanu badań dziejów tej obecności, określenie jej przejawów i skali, wskazanie głównych publikacji na jej temat, a zarazem wątków, które należy pogłębić bądź dopiero podjąć. Nie jest to więc próba syntezy, od której dzieli nas jeszcze wiele pracy i studiów monograficznych, lecz mające przekonać o wadze tematu ujęcie przeglądowe, doprowadzone do dnia dzisiejszego i spointowane kilkoma postulatami badawczymi. (fragment tekstu)
Trwająca od kilku lat dyskusja nad wprowadzeniem rozwiązań biometrycznych w unijnych aktach prawnych i systemach informatycznych weszła w nową fazę. Dotychczasowa rezerwa, z jaką wiele środowisk traktowało popularyzację biometrii, przede wszystkim z uwagi na ochronę prywatności, zaczyna w coraz większej mierze ustępować miejsca zainteresowaniu stosowaniem tej nowej technologii w życiu codziennym Europejczyków. Z biometrii korzystają zarówno organy odpowiedzialne za bezpieczeństwo narodowe, jak i prywatne przedsiębiorstwa, produkujące i stosujące produkty biometryczne. Warto przy tym zauważyć, że ceny urządzeń biometrycznych poważnie spadają, ale równocześnie rośnie wartość rynku biometrycznego; np. w Niemczech przewiduje się wzrost jego wartości z 12 min euro w 2004 r. do 377 min euro w 2009 r. Widoczny jest też w tej dziedzinie poważny wpływ partnerów z USA, żywotnie zainteresowanych upowszechnieniem w Europie własnych standardów w tym względzie, m.in. w świetle prowadzonej obecnie walki z terroryzmem. (fragment tekstu)
Posiadanie dowodu osobistego jest jednym z fundamentalnych praw związanych z obywatelstwem polskim. Ustawodawca postanowił wyodrębnić wskazane zagadnienie z obowiązujących dotychczas przepisów i stworzył ustawę o dowodach osobistych, która kompleksowo uregulowała tę tematykę. Powołany akt prawny wprowadza nie tylko modyfikacje dotychczas obowiązujących przepisów, ale także tworzy zupełnie nowe instytucje. Z uwagi na fakt, że powyższa regulacja zaczęła obowiązywać 1.03.2015 r., autorka przedstawia wybrane zagadnienia związane przede wszystkim z zasadami wydawania dowodów osobistych oraz poddaje je ocenie. (abstrakt oryginalny)
W 12 krajach Europy Środkowo-Wschodniej, po zmianach politycznych i administracyjnych w latach 90-tych ubiegłego wieku, nastąpiły głębokie transformacje i przeorientowania w kierunku gospodarki wolnorynkowej. Autor zastanawia się, czy w omawianych państwach, które nie należą do zasobnych finansowo, zachodzące tam przemiany niosą ze sobą korzystne tendencje w zakresie wzrostu potencjału gospodarczego i zmian w planie jakości i standardów życia ludności.
Przedstawiono charakterystykę informacyjną i funkcjonalną Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności (PESEL). Przybliżono nowy projekt pod nazwą PESEL-NET. Ma on poprawić parametry komunikacyjne, w tym zapewnić większy stopień ochrony danych.
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.