Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 10

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Prawa naukowe
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Celem pracy jest lepsze, w stosunku do istniejącego stanu badań, rozpoznanie problemu związku między wybranymi prawami nauk a skutecznością zarządzania strategicznego (ZS) systemami działającymi (SD). Niepełna skuteczność jest permanentna, pomimo systemowego charakteru ZS. Zakres rzeczowy pracy to wybrane prawa nauk odniesione do SD jako kategorii. Zakresem przedmiotowym jest możliwość oddziaływania wybranych praw nauk na skuteczność strategiczną SD w uniwersalnej czasoprzestrzeni (TS). Zastosowano podejście systemowo-prakseologiczne z wykorzystaniem metody diagnostyczno-prognostycznej i wnioskowania hipotetyczno- -dedukcyjnego. Oprócz wstępnego określenia możliwości przedmiotowych związków esencją pracy jest twierdzenie o ograniczonej skuteczności ZS. Spośród omawianych praw kluczową rolę w skuteczności ZS odgrywają: prawo nadwyżki ekonomicznej; prawo niezbędnej różnorodności i prawa ograniczoności poznania. Konkluzje generalne sugerują perspektywę skuteczności strategicznej. Oprócz konieczności respektowania praw w ZS niezbędne jest ciągłe staranie się o zmniejszanie niedoskonałości ich wykorzystania(abstrakt oryginalny)
W artykule omówiono prawo cytatu zawartego w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przedstawiono cele stosowania cytatów, definicję przedmiotu prawa autorskiego oraz rodzaje cytatów.
Celem opracowania jest ukazanie pewnych trudności, związanych z procedurą sprawdzania praw ekonomii i innych nauk społecznych, nazywanych przez Oskara Langego weryfikacją historyczną. Na początku zasygnalizowano, jakie trudności nastręcza weryfikacja historyczna metodologii szeroko rozumianego neopozytywizmu (wliczając w niego również hipotetyzm Poppera). Następnie ukazane są zalety i ograniczenia w zastosowaniu do problemu weryfikacji historycznej metod odwołujących się do doświadczenia typu Verstehen oraz idealizacji. Postawiona jest również teza o różnych stopniach rozumienia w nauce. Na końcu zawarto analizę porównawczą procedur badawczych proponowanych przez O. Langego oraz idealizacyjną teorię nauki. (fragment tekstu)
Rozważania koncentrują się na warunkach zastosowania art. 14 Ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, który przewiduje uprawnienia pracodawcy będącego instytucją naukową do utworu naukowego stworzonego przez jej pracownika w ramach stosunku pracy. Użyte w nim pojęcia "utworu naukowego" i "instytucji naukowej" nie zostały ustawowo zdefiniowane, dlatego wskazówek interpretacyjnych należy poszukiwać w szczególności w orzecznictwie. Pracodawca - instytucja naukowa - ma prawo pierwszeństwa opublikowania utworu naukowego pracownika, prawo do korzystania z materiału naukowego zawartego w utworze oraz prawo udostępniania utworu osobom trzecim.(abstrakt oryginalny)
Ćwierć wieku dynamicznego rozwoju szkolnictwa wyższego w Polsce niewątpliwie należy do najbardziej spektakularnych osiągnięć transformacji systemowej. Mowa tu jednak przede wszystkim o rozwoju ilościowym, którego ilustracją stał się rekordowy wzrost współczynnika skolaryzacji (oraz liczby uczelni) przy uderzającym niedostatku środków na edukację wyższą, kilkakrotnie niższych w porównaniu z nakładami w wiodących krajach europejskich. Nie poszedł za tym jednak rozwój jakościowy, z którego Polska mogłaby być dumna. Zmiana systemowa postawiła na gwałtowne urynkowienie sektora szkół, pobudzając procesy konkurencyjności, ale przy niedostatecznej uwadze rządzących. Równolegle, wraz z postępującą integracją europejską pojawiły się w Polsce polityczne strategie modernizacyjne, coraz wyraźniej narzucające logikę ekonomicznej racjonalizacji w tym sektorze, dyktowaną polityką unijną i wyzwaniami globalnymi. Przemiany szkolnictwa wyższego przebiegały zatem pod sztandarami neoliberalnej reformy, od ustawy do ustawy coraz mocniej akcentujących ową logikę w reformowaniu szkół wyższych. Wydaje się, iż w sytuacji permanentnego niedofinansowania całego sektora miała być ona ratunkiem dla polskich uczelni, prawie nieobecnych w globalnym świecie nauki i edukacji wyższej. Celem artykułu jest prześledzenie, jak ewoluowała w Polsce koncepcja ekonomicznego usprawniania szkolnictwa wyższego jako całości, głównie w wymiarze politycznym (w znaczeniu polityki publicznej) i legislacyjnym, z uwzględnieniem najważniejszych konsekwencji tego usprawniania dla jakości całego systemu. (abstrakt oryginalny)
6
Content available remote Prawa ceteris rectis w ekonomii
63%
Celem artykułu jest interpretacja praw ekonomicznych jako stwierdzeń odnoszących się do warunków normalnych. Punktem wyjścia tekstu jest przedstawienie problemów związanych z rozumieniem praw naukowych, w tym ekonomicznych, w kategoriach ceteris paribus. Następnie analiza biegnie w kierunku wykazania, że trudności m.in. związane z dopełnieniem praw ceteris paribus, a więc wyspecyfikowaniem w ich poprzednikach wszelkich czynników nieobecnych i niezmiennych, powinny prowadzić do przyjęcia ich normalnościowej interpretacji, w ramach której zamiast twierdzić "ceteris paribus, jeśli A, to B" stwierdza się "ceteris rectis, jeśli A, to B", i gdzie ceteris rectis rozumie się jako "w naturze A jest powodowanie B". Taka interpretacja zawiera się w znaczeniowo szerszym rozumieniu tej klauzuli jako "przy innych warunkach w porządku". Tego typu rozważania, silnie osadzone w filozofii nauki, są w tekście ilustrowane przykładami zaczerpniętymi z ekonomii m.in. dotyczącymi relacji między ceną pieniądza a aktywnością inwestycyjną przedsiębiorstw, czy zmiennymi obecnymi w prawie popytu. Konkluzją artykułu jest stwierdzenie, że prawa ekonomiczne nie tylko zawierają implicite bądź explicite klauzulę ceteris paribus, ale również, iż obecny w nich jest zwykle warunek ceteris rectis. Takie rozumienie praw ekonomicznych kwestionuje możliwość sformułowania w ramach teorii ekonomii uniwersalnych praw naukowych. (abstrakt oryginalny)
Współczesne kodeksy wartości, funkcjonujące w obszarze nauki, a dotyczące autorów dzieł naukowych coraz częściej definiują autoplagiat jako nadużycie ze strony twórcy, mające wywołać nieprawdziwe przekonanie o kreatywności i pomysłowości twórców. Czy każde powtórne wykorzystanie swojej twórczości w nowo kreowanym dziele jest naganne z punktu widzenia zarówno prawa, jak i etyki? W treści wskazano zależności prawne między autorem a jego utworem, przywołano konstytucyjne znaczenie wolności twórczej, która w istocie swej rozumiana jest jako jedno z podstawowych praw, o czym traktują również przepisy aktów międzynarodowych. Postawiono pytanie: czy jest to prawo nieograniczone? Zaprezentowano argumenty przeczące założeniu, że swoboda tworzenia ma charakter ius absolutum. Gdzie szukać granic wolności autora, w kontekście cywilistycznego władztwa nad utworem? W wolności i prawach innych ludzi, ale także w definicji legalnej utworu. Tam bowiem pojawiają sie elementy konieczne do nazwania wytworu intelektualnego dziełem - w rozumieniu prawa autorskiego. Wolność nauki jest założeniem każdego demokratycznego porządku. Ale czy nauka, skupiająca w sobie niesamowitą moc oddziaływania na rzeczywistość podlega ograniczeniom? Artykuł potwierdza tak postawioną tezę. W prezentowanym tekście podjęto próbę znalezienia odpowiedzi na pytanie, czy autoplagiat jest rzeczywistym problemem nauki, czy sztucznie wykreowanym, czy zarzut autoplagiatu nie narusza wolności i swobody twórczej, czy nie stanowi swoistego ograniczenia władztwa nad utworem. Zwrócono uwagę na równoważny problem, jakim jest - w szczególności w dziedzinach humanistycznych tworzenie kreacji intelektualnych zbudowanych w głównej mierze na zapożyczeniach z cudzej, ale i własnej twórczości, "ubranych" w prawidłową formę cytatu czy też autocytatu, w których coraz trudniej dopatrzyć się oryginalności. (abstrakt oryginalny)
8
Content available remote Sektor kreatywny w gospodarce
63%
Celem artykułu jest usystematyzowanie podstawowych pojęć związanych z sektorem kreatywnym. Najwięcej uwagi poświęcono dwóm pojęciom: działalności twórcze i przemysły kultury. Zwrócono również uwagę na wzrastającą rolę przemysłów kultury oraz dokonano zestawienia najważniejszych problemów związanych z rozwojem i badaniem działalności twórczych. Artykuł ma charakter teoretyczny. Realizacja wyznaczonych celów pracy wymagała obszernych studiów literatury, w dużej mierze zagranicznej. Za sektor kreatywny (creative knowledge sector) w gospodarce narodowej uważa się ten, na który składają się działalności oparte na własności intelektualnej, mające korzenie w kulturze i nauce. W sektorze tym wyróżnia się dwie podstawowe grupy: działalności twórcze (creative industries) oraz tzw. działalności o dużym stopniu nasycenia wiedzą (knowledge intensive industries). Znaczenie tych przemysłów we współczesnej gospodarce wzrasta, a ich stan wpływa bezpośrednio lub pośrednio na rozwój miasta/regionu m. in. przez aktywizację potencjału ludzkiego, tworzenie miejsc pracy, rozwój sektorów komplementarnych związanych pośrednio z kulturą (np. turystyki i rekreacji), stymulowanie rewitalizacji obiektów poprzemysłowych czy udział w tworzeniu pozytywnego wizerunku miasta/regionu. Niemniej jednak rozwojowi działalności twórczych towarzyszą liczne problemy, w tym brak zaufania wobec tych dziedzin, powszechna opinia o ich nieproduktywności oraz brak metodologii oceny działalności twórczych. (abstrakt oryginalny)
Artykuł ma charakter teoretyczny. Celem badawczym postawionym przez autora jest detekcja płaszczyzn konwergencji nauk przyrodniczych i ekonomii w ciągu ostatnich 100 lat. W wyniku przeprowadzonej analizy wskazano najważniejsze obszary tego procesu: 1) postępującą matematyzację ekonomii, 2) pogłębiającą się akceptację występowania czynnika ludzkiego w obu dziedzinach wiedzy oraz 3) inkorporowane zarówno do nauk przyrodniczych, jak i do ekonomii rachunek probabilistyczny i teoria chaosu. Ponadto przedstawiono pojmowanie paradoksów w ekonomii i naukach przyrodniczych jako zjawiska fundamentalnie ograniczające proces badanej konwergencji.(abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.