Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Legalizacja samowoli budowlanej w ustawie z 13.02.2020 r. o zmianie ustawy - Prawo budowlane oraz niektórych innych ustaw

100%

Panek M. A.

Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego

|

2020

|

nr 11

37-45

Celem artykułu jest ocena rozwiązań prawnych przyjętych w ustawie z 13.02.2020 r. o zmianie ustawy - Prawo budowlane oraz niektórych innych ustaw w zakresie legalizacji samowoli budowlanych. Powołany akt stanowi kolejny przykład działań ustawodawcy ukierunkowanych na ograniczenie liczby samowoli budowlanych w Polsce. W odróżnieniu od dotychczas obowiązującej regulacji ustawa tworzy jedno, czytelne postępowanie legalizacyjne, wprowadzając jednocześnie nieznaną prawu budowlanemu uproszczoną procedurę legalizacji tzw. starych samowoli budowlanych. Legalizacja nadal pozostaje zjawiskiem negatywnie ocenianym przez ustawodawcę, połączonym z obowiązkiem uiszczenia opłaty legalizacyjnej. W ustawie zabrakło rozwiązań usprawniających wykrywanie samowoli budowlanych oraz egzekucję nakazów rozbiórki. Uzasadnione wątpliwości jurydyczne, w aspekcie zgodności z zasadą równości wobec prawa wywołuje także sformułowanie przepisów poświęconych legalizacji samowoli, w których od zakończenia budowy upłynęło co najmniej 20 lat.(abstrakt oryginalny)

2

Stwierdzenie nieważności pozwolenia na budowę i pozwolenia na użytkowanie w świetle nowelizacji Prawa budowlanego ustawą z 13.02.2020 r. o zmianie ustawy - Prawo budowlane oraz niektórych innych ustaw

100%

Kopeć M.

Samorząd Terytorialny

|

2022

|

nr 3

86-94

W artykule zostały omówione nowe przepisy związane ze stwierdzeniem nieważności decyzji, które zostały wprowadzone do prawa budowlanego ustawą z 13.02.2020 r. o zmianie ustawy - Prawo budowlane oraz niektórych innych ustaw. W pierwszej części artykułu omówiono nowo dodane do Prawa budowlanego art. 37b ust. 1 i art. 59h, które czasowo ograniczyły możliwość stwierdzenia nieważności pozwolenia na budowę oraz pozwolenia na użytkowanie. Przy tej okazji zostały poddane analizie przepisy przejściowe w celu udzielenia odpowiedzi na pytanie, czy nowo wprowadzone przepisy stosuje się do pozwoleń na budowę oraz na użytkowanie wydanych przed datą wejścia w życie nowelizacji. W drugiej części artykułu omówiono nowe regulacje dotyczące legalizacji robót w przypadku stwierdzenia nieważności pozwolenia na budowę. Powyższe rozważania stanowiły asumpt do bliższego przyjrzenia się pojęciu legalizacji i zbadania, czy może być ono stosowane poza procedurą usuwania skutków samowoli budowlanej. (abstrakt oryginalny)

3

Swoboda zapewnienia dostępu do usług telekomunikacyjnych w procesie budowlanym

100%

Błażewski M.

Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu

|

2017

|

nr 495 Instytucjonalny wymiar sektora telekomunikacyjnego. Sądy i inne organy publiczne

9-17

Celem badawczym artykułu jest określenie zakresu i celu ograniczeń swobody zapewnienia dostępu do usług telekomunikacyjnych. Badania objęły przepisy prawa budowlanego, w tym ustawę Prawo budowlane oraz akty wykonawcze do tej ustawy. Badania zostały przeprowadzone metodą analityczno-dogmatyczną. Badania wykazały, że swoboda zapewnienia dostępu do usług telekomunikacyjnych jest ograniczona przez przepisy prawa budowlanego w sposób proporcjonalny do potrzeby ochrony bezpieczeństwa oraz przyrody i środowiska. Wyróżnia się dwa rodzaje ograniczeń: obowiązek spełnienia warunków technicznych przez obiekt budowlany oraz reglamentację rozpoczęcia robót budowlanych. Obowiązek spełnienia warunków technicznych przez ten obiekt jest wypełniony przez projektanta na etapie projektowania. Inwestor wypełnia obowiązek reglamentacji rozpoczęcia robót budowlanych poprzez złożenie wniosku o pozwolenie na budowę lub zgłoszenie budowy(abstrakt oryginalny)

4

Strony postępowania w świetle przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane

100%

Czerwiński G.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica

|

2016

|

nr 77 Różne wymiary odpowiedzialności prawnej

137-144

Przedmiotem artykułu są prawne problemy dotyczące strony postępowania prawa budowlanego w świetle ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Analizowane zagadnienie ma doniosłe znaczenie ze względu na stosowanie prawa przez sądy i organy administracji. Celem niniejszego artykułu jest również zaprezentowanie podstawowych problemów prawnych związanych z wykładnią pojęcia strony postepowania w prawie budowlanym w praktycznym wymiarze. (abstrakt oryginalny)

5

Reglamentacja rozpoczęcia wykonania budowli kolejowych

100%

Błażewski M.

Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu

|

2014

|

nr 368 Regulacja w sektorze kolejowym i jej sądowa kontrola

9-18

Przepisy prawa budowlanego wprowadzają reglamentację rozpoczęcia robót budowlanych dotyczących budowli kolejowych. Budowle te zapewniają swobodny ruch kolejowy oraz obsługę pasażerów i przewozów towarowych. Środkami reglamentacji dotyczącymi budowli kolejowych są: pozwolenie na budowę oraz zgłoszenie budowy. Organ administracji architektoniczno-budowlanej kontroluje planowane zamierzenie budowlane. Przepisy prawa budowlanego mają na celu ochronę interesu publicznego, w tym zapewniają bezpieczeństwo oraz efektywność korzystania z budowli kolejowych. Przepisy te zapewniają także swobodne korzystanie z tych budowli(abstrakt oryginalny)

6

Postępowanie naprawcze i decyzja wydana w tym postępowaniu na podstawie art. 51 ust. 1 pkt 2 ustawy - Prawo budowlane z 1994 r.

100%

Filipowicz T., Plucińska-Filipowicz A.

Samorząd Terytorialny

|

2015

|

nr 7-8

63-73

Artykuł jest próbą odpowiedzi na pytania: czy w sytuacji prowadzenia postępowania naprawczego można nałożyć obowiązek wykonania określonych czynności lub robot budowlanych, czy też takiego obowiązku się nie nakłada, co do obiektu budowlanego zrealizowanego na podstawie ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę, następnie wyeliminowanej z obiegu prawnego, a także czy organ nadzoru budowlanego może wydać decyzję o pozwoleniu na użytkowanie tego obiektu? Czy organ nadzoru budowlanego w takim postępowaniu powinien przeprowadzić obowiązkową kontrolę oraz na podstawie jakich dokumentów miałby to ewentualnie uczynić? Ponadto, czy ostateczna decyzja wydana w postępowaniu naprawczym stanowi dla inwestora podstawę przystąpienia do użytkowania obiektu budowlanego, będąc niejako równoważnikiem decyzji o pozwoleniu na użytkowanie? (abstrakt oryginalny)

7

Ochrona dóbr kultury w procesie inwestycyjnym - zagadnienia prawne : Tezy referatu

100%

Waszkiewicz R.

Zeszyty Naukowo-Techniczne Oddziału Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Komunikacji w Krakowie. Materiały Konferencyjne (nr 12)

|

1996

|

z. 48

169-171

Autor przedstawił źródła prawa budowlanego dotyczące m.in. ochrony dóbr kultury i ochrony środowiska, zagospodarowania przestrzennego, zasad udzielania zezwoleń na prowadzenie prac konserwatorskich. Zinterpretował pojęcia dobro kultury, zabytek i formy ochrony zabytków według ustawy o ochronie dóbr kultury, przepisów zagospodarowania przetrzennego i według przepisów o ochronie przyrody. Na koniec omówił stosunek procesów inwestycyjnych, a ochrona zabytków i kierunki zmian w obowiązującym prawie.

8

Strona postępowania w sprawie ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu

75%

Czarnik Z.

Samorząd Terytorialny

|

1999

|

nr 11

67-72

Pojęto próbę przedstawienia poglądów odnoszących się do strony, jako uczestnika postępowania w sprawie ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu.

9

Analysis of Housing Development Activity in Poland from 2005-2014

75%

Cellmer R., Jasiński J.

Real Estate Management and Valuation

|

2016

|

vol. 24, iss. 4

47-58

The growth of both the construction market and the property market depends on various macroeconomic and legal factors, as well as on demographic, institutional, stock and local conditions. The aim of this research was to determine the spatial differentiation, dynamics and determinants of housing development activity in Poland in the context of historical and current legal conditions. This activity was measured, first of all, by the number of construction contracts and the number of completed buildings and dwelling units. During the research, an attempt was made to establish determinants of construction activity, by analyzing social, demographic and economic factors concerning individual districts. With this aim in view, the study used statistical panel data models, constructed on the basis of data created as a result of combining time series of observations for cross-sectional units. The results of the research are presented not only in the form of statistical models, but also as a series of cartographic studies, prepared with the application of GIS tools, presenting the current status of housing development activity in Poland. (original abstract)

10

Zmiana kręgu stron postępowania w sprawie wydania pozwolenia na budowę po nowelizacji definicji obszaru oddziaływania obiektu

75%

Juszczak S.

Samorząd Terytorialny

|

2021

|

nr 4

48-57

Artykuł przedstawia sposób, w jaki z pozoru drobna zmiana definicji obszaru oddziaływania obiektu dokonana na podstawie ustawy z 13.02.2020 r. o zmianie ustawy - Prawo budowlane oraz niektórych innych ustaw wpłynęła na wyznaczanie kręgu stron w postępowaniu o wydanie pozwolenia na budowę. Pojęcie obszaru oddziaływania obiektu w poprzednim stanie prawnym wywoływało sporo wątpliwości oraz sprzyjało szerokiemu wyznaczaniu kręgu stron w postępowaniu o wydanie pozwolenia na budowę. Problem wskazywany w tekście jest nie tylko aktualny, ale też ważny z uwagi to, że precyzyjny mechanizm ustalania kręgu stron w postępowaniach budowlanych ma istotne znaczenie dla zapewnienia pewności obrotu prawnego. Celem artykułu jest wskazanie, co jest istotą zmiany dokonanej nowelizacją, oraz zbadanie, w jaki sposób zmiana pojęcia obszaru oddziaływania obiektu wpłynęła na krąg stron w postępowaniu o wydanie pozwolenia na budowę przy jednoczesnym uwzględnieniu orzecznictwa sądów administracyjnych oraz poglądów doktryny na gruncie zarówno poprzednio obowiązującej, jak i aktualnej definicji. (abstrakt oryginalny)

11

Nowe uregulowania prawa umów budowlanych w niemieckim kodeksie cywilnym (Bürgerliches Gesetzbuch)

75%

Strzępka J. A.

Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego

|

2020

|

nr 7

2-11

Przedmiotem artykułu są nowe regulacje prawa umów budowlanych wprowadzone w niemieckim kodeksie cywilnym 1.01.2018 r., dotyczące umowy o roboty budowlane, konsumenckiej umowy o roboty budowlane oraz umowy deweloperskiej. Przedstawiono różne typy umów o roboty budowlane występujące w praktyce. Uwzględniono znowelizowane VOB/B 2016 (Verdingungsordnung für Bauleistungen. Teil B). Szczególny nacisk został położony na prawa i obowiązki stron, charakter prawny umów oraz odpowiedzialność za wady świadczenia budowlanego. Artykuł ma istotne znaczenie dla polskich wykonawców budowlanych pracujących w Niemczech.(abstrakt oryginalny)

12

Czy linie energetyczne ułożone w kanalizacjach technicznych są budowlami?

75%

Wołowiec T.

Samorząd Terytorialny

|

2013

|

nr 4

78-83

Analiza przepisów podatkowych prowadzi do wniosku, że linie kablowe stanowią część budowli sieciowej, jaką jest sieć telekomunikacyjna, na którą składa się nie tylko sama konstrukcja budowlana (np. kanalizacja techniczna), ale również to, co się znajduje w niej lub poza nią, jeżeli elementy te są związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Autor przyjmuje zatem, że linia telekomunikacyjna ułożona w kanalizacji technicznej spełnia określoną funkcję w procesie realizacji określonego zadania w działalności prowadzonej przez podmiot gospodarczy, czyli jest budowlą ze wszystkimi tego konsekwencjami podatkowymi. (abstrakt oryginalny)

13

Policja budowlana w ujęciu historycznym

75%

Zwolak S.

Przegląd Prawno-Ekonomiczny

|

2013

|

nr 23

22-33

W artykule zaprezentowano jedną z doniosłych funkcji jaką spełnia administracja publiczna w społeczeństwie. Dla pełnego przedstawienia tematu, omówiono rodowód pojęcia policji, utożsamianego początkowo z ustrojem państwa i jej ewolucję w kierunku policji administracyjnej zwalczającej wszelkie niebezpieczeństwa zagrażających publiczności. Następnie wyodrębnienie z niej policji budowlanej rozumianej w sensie przedmiotowym, aż do czasów współczesnych. Instytucja policji budowlanej, powstała w ciągu XIX wieku jako niezależna służba, funkcjonująca od początku na terenach niemieckojęzycznych. Podstawowym celem policji budowanej było zapewnienie bezpieczeństwa i ogólnego ładu w budownictwie. Dla zrealizowania tych zamierzeń, policja budowlana działała w oparciu o przepisy policyjno-budowlane określające nakazy i zakazy adresowane do ówczesnych inwestorów i użytkowników obiektów budowlanych. Działalność policji odegrała znaczącą rolę w późniejszym ustawodawstwie, będąc czynnikiem wpływającym na treść pierwszej polskiej ustawy z prawa budowlanego, przyczyniając się do rozwoju idei nadzoru budowlanego. (abstrakt oryginalny)

14

Rozbiórka obiektu jako przedmiot umowy o roboty budowlane - glosa do wyroku Sądu Najwyższego z 18.01.2018 r. (V CSK 283/17)

75%

Łazarewicz S.

Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego

|

2020

|

nr 11

53-59

Glosowany wyrok dotyczy możliwości uznania rozbiórki obiektu za przedmiot umowy o roboty budowlane. Kwestia ta jest jednak związana z szerszym zagadnieniem o istotnym znaczeniu dla praktyki - określeniem kryteriów odróżniających umowę o roboty budowlane od umowy o dzieło. Celem artykułu jest wskazanie przesłanek umożliwiających delimitację obu umów, w tym przede wszystkim dokonanie wykładni pojęć "obiekt" i "roboty budowlane". Odniesiono się również do za- kresu podmiotowego umowy o roboty budowlane oraz zakresu przedmiotowego ochrony, którą ustawodawca zapewnił podwykonawcom robót budowlanych. W konsekwencji autorka dochodzi do wniosku, że wykonanie rozbiórki obiektu może stanowić przedmiot umowy o roboty budowlane. Ustalenie zastosowania wskazanych przepisów wymaga jednak zbadania w ramach konkretnej umowy świadczenia wykonawcy oraz jego przedmiotu, oceny realizowanej inwestycji stosownie do wymagań prawa budowlanego, jak również istnienia szczególnej postaci współdziałania inwestora z wyko- nawcą.(abstrakt oryginalny)

15

Zbieg odpowiedzialności wykroczeniowej i administracyjnej w Prawie budowlanym

75%

Sakowicz A.

Samorząd Terytorialny

|

2022

|

nr 3

43-57

Kumulacja odpowiedzialności wykroczeniowej i administracyjnej tej samej osoby na tej samej podstawie faktycznej w oczywisty sposób rodzi pytania o jej zgodność z zasadą ne bis in idem i zasadą proporcjonalności. Ustawodawca, określając sankcję za naruszenie prawa, musi respektować proporcjonalność własnego naruszenia praw i wolności jednostki. Nie może stosować sankcji nieadekwatnych lub nieracjonalnych albo też niewspółmiernie dolegliwych. Wymogi te nie powinny być obce Prawu budowlanemu. Na podstawie art. 93 pkt 13 tej ustawy ponosi odpowiedzialność wykroczeniową osoba, która naruszyła normy określone w art. 48 ust. 1, art. 50 ust. 1 pkt 1 lub 2, wykonując roboty budowlane. Sprawcy powyższych zachowań, niezależnie od odpowiedzialności wykroczeniowej, grozi także odpowiedzialność administracyjna w postaci nakazu rozbiórki bądź nałożenia opłaty legalizacyjnej. Celem artykułu jest udzielenie odpowiedzi na pytanie, czy istnienie wskazanego zbiegu reżimów odpowiedzialności nie narusza zasady proporcjonalności ingerencji do wagi chronionych dóbr prawnych. (abstrakt oryginalny)

16

Nowe spojrzenie na opłatę legalizacyjną

75%

Suwaj R.

Samorząd Terytorialny

|

2022

|

nr 3

7-14

Artykuł zawiera wyniki rozważań nad prawną konstrukcją instytucji opłaty legalizacyjnej głównie z perspektywy standardów wynikających zasady państwa prawnego. Założeniem jest próba oceny charakteru prawnego tej instytucji w kontekście zasady określoności przepisów prawa oraz sposobu jej interpretacji zarówno z perspektywy ochrony interesu publicznego, jak również interesu właściciela nieruchomości, który - z różnych powodów - rozpoczął realizację inwestycji budowlanej bez wymaganego pozwolenia na budowę, bez wymaganego zgłoszenia lub pomimo sprzeciwu wydanego w sprawie przez organ administracji architektoniczno-budowlanej. Rozważania prowadzone są w kontekście adekwatności, proporcjonalności i niezbędności tego instrumentu prawnego, który ustawodawca przewidział do zastosowania w każdym przypadku zaistnienia stanu niezgodności prowadzonej inwestycji z przepisami prawa budowlanego, które wymagają legalizacji. Ocenie poddano również sposób normatywnego kształtowania wymiaru tej opłaty w kontekście zasady równego traktowania oraz z perspektywy zasady sprawiedliwej procedury; do jej zastosowania nie wystarcza złożenie wniosku przez inwestora, bowiem postępowanie w sprawie legalizacji samowoli budowlanej organ nadzoru budowlanego wszczyna z urzędu. Wszystkie powyższe okoliczności wskazują na zasadne rozważenie, czy konstrukcja prawna opłaty legalizacyjnej realizuje standard prawidłowej legislacji przyjęty w orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego. (abstrakt oryginalny)

17

Opłata legalizacyjna jako sui generis...

75%

Bąkowski T.

Samorząd Terytorialny

|

2022

|

nr 3

15-23

Jednym z warunków określonych w ustawie z 7.07.1994 r. - Prawo budowlane, koniecznych do legalizacji obiektu budowlanego (lub jego części) wzniesionego z naruszeniem prawa, zwanej również legalizacją samowoli budowlanej, jest uiszczenie opłaty legalizacyjnej. Obecna prawna regulacja opłaty legalizacyjnej budzi pewne wątpliwości, które z kolei prowadzą do postawienia pytania o prawny charakter tej opłaty. Zasadność takiego pytania wynika między innymi z tego, że w konstrukcji prawnej opłaty legalizacyjnej można dostrzec cechy zarówno opłaty publicznej, jak i sankcji administracyjnej, w tym w szczególności administracyjnej kary pieniężnej w rozumieniu art. 189b Kodeksu postępowania administracyjnego. Rysująca się na tym tle swoistość opłaty legalizacyjnej skłania ponadto do podjęcia próby znalezienia motywów oraz dokonania oceny rozwiązań normatywnych przyjętych w tym zakresie w obowiązującym porządku prawnym. (abstrakt oryginalny)

18

Skuteczność mechanizmu legalizacji obiektu budowlanego lub jego części a egzekucja administracyjna opłaty legalizacyjnej

75%

Rączka P., Rokicka-Murszewska K.

Samorząd Terytorialny

|

2022

|

nr 3

78-85

Autorzy w swoim opracowaniu oceniają skuteczność mechanizmu legalizacji obiektu budowlanego w kontekście egzekucji administracyjnej opłaty legalizacyjnej. Klasyczne metody, służące zapewnieniu skuteczności obowiązków publicznoprawnych (w tym egzekucja administracyjna), mogłyby potencjalnie mieć zastosowanie w odniesieniu do opłaty legalizacyjnej (po zmianie uregulowań dotyczących legalizacji). Należy jednak podkreślić, że nie zawsze są to mechanizmy wystarczająco efektywne. Aktualnie opłata legalizacyjna nie jest świadczeniem o charakterze przymusowym i represyjnym, choć z uwagi na jej wysokość może zostać w taki sposób odebrana przed podmiot wykonujący nielegalne roboty budowlane. Podmiot ten może jednak dobrowolnie dokonać wyboru skutków prawnych swoich działań między opłatą legalizacyjną a rozbiórką samowoli budowlanej. Autorzy w opracowaniu poddają analizie, czy tego rodzaju rozwiązanie prawne (opierające się na dobrowolności i wyborze) jest skuteczniejsze niż egzekucja administracyjna. (abstrakt oryginalny)

19

Decyzja w przedmiocie niezbędności wejścia na teren sąsiedniej nieruchomości a ostateczna decyzja o pozwoleniu na budowę

75%

Deskiewicz B.

Samorząd Terytorialny

|

2008

|

nr 9

60-67

Autor artykułu rozważa kwestię możliwości kwestionowania w postępowaniu w przedmiocie niezbędności wejścia na teren sąsiedniej nieruchomości, uregulowanym w art. 47 prawa budowlanego, ostatecznej decyzji w przedmiocie pozwolenia na budowę. Celem artykułu jest ustalenie, czy organ administracji publicznej w toku prowadzonego postępowania jest zobowiązany lub uprawniony do badania prawidłowości ostatecznego już rozstrzygnięcia wydanego w innym postępowaniu administracyjnym. Rozważań dotyczących tych kwestii autor dokonuje analizując reguły obowiązujące w demokratycznym państwie prawnym oraz zasady ogólne postępowania administracyjnego. (abstrakt oryginalny)

20

Glosa do wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 kwietnia 2019 r., II OSK 2073/18

75%

Zwolak S.

Studia Prawnicze i Administracyjne

|

2019

|

nr 30 (4)

49-53

Niniejsza glosa do wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 kwietnia 2019 r. (sygn. akt II OSK 2073/18), dotyczy wykonania nałożonych obowiązków w celu doprowadzenia wykonanych robót budowlanych do stanu zgodnego z prawem, po upływie wyznaczonego terminu. W glosie wskazano, że słuszny jest pogląd, że upływ terminu do dokonania określonych czynności nie skutkuje wygaśnięciem określonych obowiązków, tak jak to ma miejsce w przypadku terminu o charakterze materialnoprawnym. Jeżeli inwestor wykonał nałożony na niego obowiązek po upływie terminu wyznaczonego pierwotnie przez organ, to niedochowanie terminu nie może być podstawą do wydania decyzji nakazującej rozbiórkę obiektu budowlanego. (abstrakt oryginalny)