Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 14

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Prawo konsularne
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Artykuł dotyczy problematyki zakresu immunitetu konsula honorowego w szczególnej sytuacji traktatowej, gdy obowiązująca pomiędzy państwem wysyłającym a przyjmującym dwustronna konwencja konsularna nie rozróżnia pomiędzy zawodowymi a honorowymi urzędnikami konsularnymi, przy jednoczesnym szerokim ujęciu immunitetu konsula. W sytuacji takiej powstaje zasadniczy problem - jak traktować pod względem immunitetowym honorowego urzędnika konsularnego państwa wysyłającego. Teoretycznie państwo przyjmujące ma dwie możliwości. Może uznać, że milczenie konwencji dwustronnej w przedmiocie wyodrębnienia honorowej służby konsularnej oznacza, że konwencja dwustronna pod względem immunitetowym odnosi się jedynie do konsulów zawodowych. Będzie to oznaczać, że konsulowie honorowi będą traktowani zgodnie ze standardami Konwencji wiedeńskiej o stosunkach konsularnych z 1963 r. Może jednak przyjąć, że niekiedy bardzo silny immunitet jurysdykcyjny gwarantowany przez konwencję dwustronną (odpowiadający co do swojego zakresu immunitetowi dyplomatycznemu) dotyczyć będzie w identycznym zakresie obu kategorii konsularnych. Celem niniejszego tekstu jest przedstawienie argumentów przemawiających za oboma interpretacjami bez ostatecznego przesądzenia o prawidłowości jednej lub drugiej interpretacji norm. (abstrakt oryginalny)
Reprezentacja interesów państwa i jego obywateli poza granicami kraju to ustawowe zadanie ministra spraw zagranicznych. Zadanie to realizowane jest przez, podległą temu ministrowi, służbę dyplomatyczno-konsularną. O ile służba dyplomatyczna koncentruje swoją działalność na właściwej reprezentacji interesów państwa jako podmiotu prawa międzynarodowego, o tyle żywotne interesy obywateli i ich ochrona znajdują się w centrum zainteresowania służby konsularnej. Dlatego też zadania służby konsularnej różnią się od zadań służby dyplomatycznej, co znajduje również wyraz w różnicy ich sytuacji prawnej. W odróżnieniu od przedstawicieli dyplomatycznych, będących reprezentantami politycznymi swoich rządów, urzędnicy konsularni (potocznie określani: konsulowie) pozostają funkcjonariuszami swego państwa stale przebywającymi w określonym miejscu na terytorium drugiego państwa, za jego zgodą, w celu wykonywania na jego terytorium w określonym okręgu (konsularnym) pewnych funkcji administracyjnych związanych z ochroną interesów swego państwa i jego obywateli. (fragment tekstu)
The Consulate General of the Republic of Poland in Sydney is one of the thirty-seven consulates that function in Australia. The scope of duties and work of the consulate is set up by the rules and directives of the Polish Foreign Policy Strategy for 2017-2021 and is determined by the Consular Law and other regulations. (original abstract)
4
Content available remote Prawno - karne elementy immunitetu dyplomatycznego w Polsce
75%
Prawo dyplomatyczne to dziedzina prawa międzynarodowego publicznego, która reguluje zasady wzajemnych stosunków dyplomatycznych między państwami. Wzajemne stosunki konsularne regulowane są przez prawo konsularne, skodyfikowane w Konwencji Wiedeńskiej o stosunkach konsularnych z 1963 roku (jej stronami są 172 państwa) oraz przez liczne umowy dwustronne między państwami. "Przywileje i immunitety", to termin zbiorczy, powszechnie stosowany we współczesnym prawie dyplomatycznym na określenie uprzywilejowanego statusu członków misji dyplomatycznych, urzędów konsularnych, misji specjalnych itd. (abstrakt oryginalny)
Polska Misja Wojskowa w Berlinie była początkowo po wojnie jedynym reprezentantem Państwa Polskiego w Niemczech. Wszystkimi sprawami konsularnymi zajmował się strukturalnie niezależny Wydział Konsularny PMW, który w związku z szerokim spektrum obowiązków, rozwinął się w największy departament Polskiej Misji Wojskowej. Zadania wydziału obejmowały między innymi: organizację i nadzór akcji repatriacyjnej z Niemiec do Polski, nadzór i opiekę nad majątkami należącymi do Polaków na terenie Niemiec, opiekę prawną i socjalną wobec Polaków w Niemczech oraz organizację polskiej edukacji w Niemczech. Wydział Konsularny był również mocno zaangażowany w utworzenie sieci polskich konsulatów i placówek terenowych na terytorium okupowanych Niemiec.
6
Content available remote Consular Fees as a Source of State Revenue in the Republic of Poland
75%
W opracowaniu przedstawiono status prawny, zasady wymiaru oraz poboru opłat konsularnych, które stanowią źródło dochodów budżetu państwa w Polsce. Opłaty konsularne są szczególnym rodzajem opłat publicznych pobieranych za wykonywanie czynności urzędowych przez konsula. Podstawę prawną wymiaru i poboru tych opłat stanowią przede wszystkim przepisy ustawy Prawo konsularne i wydanych do niej aktów wykonawczych. Epizodyczne regulacje dotyczące opłat konsularnych zawarto także w innych aktach prawnych, tzn. w Kodeksie morskim, ustawie o Karcie Polaka, ustawie o dokumentach paszportowych oraz ustawie o opłacie skarbowej. Pozytywnie zweryfikowano hipotezę, że wpływy z opłat konsularnych mają marginalne znaczenie wśród dochodów budżetu państwa. (abstrakt oryginalny)
Celem podjętych badań jest wskazanie znaczenia i złożoności procesów logistycznych w sytuacjach nadzwyczajnych i kryzysie w ramach pracy konsulatów i konsuli, przy ograniczonych zasobach ludzkich. Hipoteza badawcza została sformułowana w kilku następujących po sobie zdaniach, a mianowicie przepisy krajowe i unijne jasno i precyzyjnie określają logistyczne podejście do pracy konsula. Praca konsulatu to ciągły proces zarządzania sytuacjami nadzwyczajnymi i kryzysowymi w zmiennym środowisku. Metodologia zastosowana w niniejszym artykule to wskazanie definicji sytuacji nadzwyczajnych i kryzysu, przedstawienie ich faz i sposobu zarządzania nimi. Zaprezentowano analizę przepisów formalno-prawnych regulujących pracę konsula w obszarach opieki konsularnej, zgonów i sprowadzania zwłok/prochów do Polski, udziału konsula w aresztowaniach/zatrzymaniach i więzieniach, postępowania w sytuacji klęski żywiołowej, postępowania z ochroną informacji udostępnianą państwom trzecim oraz zasad udzielania pomocy obywatelom polskim i Unii Europejskiej. Zastosowane metody badawcze to: analiza przepisów prawnych, która została poparta obserwacją i własnym doświadczeniem autorki oraz syntezą posiadanej wiedzy. W wyniku przeprowadzonych badań stwierdzono, że praca konsulatu i konsula obejmuje złożone procesy, które nie są powtarzalne. Każdy przypadek należy traktować jako indywidualny proces logistyczny i zarządzać nim w sposób ciągły. Należy stwierdzić, że funkcja konsula w przedstawicielstwie konsularnym lub dyplomatycznym to funkcja od spraw trudnych, nadzwyczajnych, problematycznych i kryzysowych. Z punktu widzenia zarządzania procesami logistycznymi konsul winien mieć zapewnione zasoby ludzkie i rzeczowe adekwatne do sytuacji społecznej i gospodarczej kraju przyjmującego, z uwzględnieniem liczby napływających turystów i obywateli Unii Europejskiej. (abstrakt oryginalny)
Współcześnie, w dobie coraz częstszych podróży zagranicznych Polaków, zaobserwować można wzmożoną potrzebę zapewnienia ochrony interesów obywatelskich podczas pobytu za granicą. Wykonywanie obowiązku opieki państwa nad obywatelami polskimi przebywającymi za granicą zostało określone treścią art. 36 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej i stanowi jednocześnie jedno z priorytetowych zdań polskiej służby dyplomatyczno-konsularnej.(fragment tekstu)
9
Content available remote Dylematy obywatelstwa europejskiego
63%
Przedstawiono historię utworzenia obywatelstwa Unii Europejskiej. Omówiono prawa obywateli: prawo do swobodnego poruszania się i pobytu, prawa wyborcze, prawo do ochrony dyplomatycznej i konsularnej, prawo petycji do Parlamentu Europejskiego oraz prawo skargi do Rzecznika Praw Obywatelskich. Na końcu zamieszczono krytykę idei obywatelstwa europejskiego.
This article explores the involvement of members from both Polish and foreign consular posts in the process of taking evidence in criminal proceedings. Specifically, it examines the participation of Polish consular officers in the interrogation of witnesses and defendants, as outlined in Article 177 § 1b(2) of the Polish Code of Criminal Procedure. Additionally, the article discusses interrogation of these parties by consuls acting on behalf of Polish courts. Governed by both Polish and international law, this process is situated within the realm of international criminal proceedings and consular law. The article also delves into the right to decline to give evidence, a privilege granted to members of consular posts based on their official functions. In this context, we introduce the concept of 'consular secrecy', which can be likened to professional secrecy or secrecy associated with the official roles of certain individuals. (original abstract)
Problematyka uczestnictwa fachowego pełnomocnika podczas postępowań prowadzonych przed konsulem jest wciąż zagadnieniem spornym, choćby z uwagi na prezentowane stanowiska przez organy administracji i przyjętą w tym zakresie praktykę sądową. Wyłączenie możliwości stosowania przepisów zezwalających na uczestnictwo radcy prawnego w czasie przesłuchiwania świadka, strony, czy też podejrzanego (oskarżonego) przez konsula, wydaje się być nieuzasadnionym ograniczeniem stosowania regulacji procesowych, co w konsekwencji może doprowadzić do niewystarczającego wyjaśnienia sprawy, bądź ograniczenia gwarancji stron w toczącym się postępowaniu. Brak możliwości uczestnictwa fachowego pełnomocnika we wspomnianych czynnościach jest często podnoszonym zarzutem apelacyjnym z zakresu naruszenia przez sąd przepisów prawa procesowego. Judykatura konsekwentnie kwestionuje zasadność podnoszenia tego typu zarzutów, nie argumentując jednak szerzej sformułowanych twierdzeń, tym samym nie usuwając wątpliwości we wskazanym obszarze. (abstrakt oryginalny)
Koncepcja stworzenia wspólnych dla całej Unii Europejskiej minimalnych standardów praw podejrzanych i oskarżonych w postępowaniu karnym znalazła się w przedstawionej w 2003 r. przez Komisję Europejską Zielonej księdze dotyczącej gwarancji procesowych podejrzanych i oskarżonych w postępowaniach karnych w Unii Europejskiej. Zbiór gwarancji procesowych powstał w wyniku prac KE, która analizowała obowiązujące w państwach członkowskich UE standardy prawne. W rezultacie wyłoniono pięć głównych obszarów zainteresowania: prawo do pomocy prawnej, prawo do tłumacza, prawo do informacji, prawa osób wymagających szczególnej ochrony i oskarżonych oraz prawo do pomocy konsularnej dla zatrzymanych cudzoziemców. Przedmiotem harmonizacji miałyby być także szczególne gwarancje procesowe mające zastosowanie przeciwko podejrzanym i oskarżonym, w przypadku których - z uwagi na dotyczące ich okoliczności utrudniające możliwość obrony - istnieje ryzyko naruszenia zasady rzetelności postępowania. (fragment tekstu)
Koncepcja stworzenia wspólnych dla całej Unii Europejskiej minimalnych standardów praw podejrzanych i oskarżonych w postępowaniu karnym znalazła się w przedstawionej w 2003 r. przez Komisję Europejską Zielonej księdze dotyczącej gwarancji procesowych podejrzanych i oskarżonych w postępowaniach karnych w Unii Europejskiej. Zbiór gwarancji procesowych powstał w wyniku prac KE, która analizowała obowiązujące w państwach członkowskich UE standardy prawne. W rezultacie wyłoniono pięć głównych obszarów zainteresowania: prawo do pomocy prawnej, prawo do tłumacza, prawo do informacji, prawa osób wymagających szczególnej ochrony i oskarżonych oraz prawo do pomocy konsularnej dla zatrzymanych cudzoziemców. Przedmiotem harmonizacji miałyby być także szczególne gwarancje procesowe mające zastosowanie przeciwko podejrzanym i oskarżonym, w których przypadku - z uwagi na dotyczące ich okoliczności utrudniające możliwość obrony - istnieje ryzyko naruszenia zasady rzetelności postępowania. (fragment tekstu)
The above analysis shows that the provisions of the Convention have been implemented into Polish law. Provisions of national law are consistent with the Convention, at times constituting its literal repetition. In addition to the traditional functions of an honorary consul in the field of culture, promotion, trade and economy, expressed explicitly in the legislation discussed above, one may say the most important activity is to ensure care and legal assistance for nationals of the sending State, as well as informational activities44 (such as in the field of tourism). Honorary consuls can also perform other certain actions as ordered (passport, notary). The needs of individual consular districts are strongly differentiated, and the nature and extent of the functions performed by honorary consuls is often determined ad casu. (fragment of text)
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.