Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

The Process of Transformation of Rights to Residential Units in Housing Cooperatives in Poland

100%

Napiórkowska-Baryła A.

Olsztyn Economic Journal

|

2011

|

nr 6 (2)

219-226

W opracowaniu przedstawiono zasady i procedury przekształceń praw do lokali mieszkalnych w spółdzielniach mieszkaniowych. Przekształceniami objęte są prawa spółdzielcze (lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego oraz spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu) w prawo odrębnej własności. Warunkowo w spółdzielniach mieszkaniowych o nieuregulowanym stanie prawnym gruntów przepisy prawa dopuszczają przekształcenie prawa lokatorskiego w spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu. Intensywność procesu przekształceń praw do lokali zależy od przepisów prawa, które określają procedury i warunki finansowe. Badania wykazały, że najwięcej przekształceń dotyczy spółdzielczego lokatorskiego prawa w odrębną własność lokalu. W związku z tym udział lokali lokatorskich w strukturze własnościowej mieszkań w zasobie spółdzielni w badanym okresie zmniejszył się z 23,7% do 6,5%. (abstrakt oryginalny)

2

Lokatorskie prawo do lokalu

100%

Bogusławska-Klejment J.

Fiskus

|

1995

|

nr 18

20-21

Ustawa z 16 września 1982 r. Prawo spółdzielcze (Dz.U. z 1982 r. nr 30 poz.210 z późniejszymi zmianami) przewiduje dwa rodzaje prawa do lokalu mieszkalnego: lokatorskie i własnościowe. Charakterystyczną cechą prawa lokatorskiego jest jego niezbywalność, w przeciwieństwie do własnościowego prawa do lokalu, które jest zbywalne, podlega egzekucji i przechodzi na spadkobierców.

3

Własnościowe prawo do lokalu

100%

Bogusławska-Klejment J.

Fiskus

|

1995

|

nr 15-16

13-16

Omówiono następujące zagadnienia: przeniesienie własnościowego prawa do lokalu, ochrona własnościowego prawa do lokalu, dziedziczenie własnościowego prawa do lokalu, wygaśnięcie własnościowego prawa do lokalu.

4

Zagadnienie immisji pośrednich w prawie lokalowym i górniczym

75%

Katner W. J.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica

|

1986

|

nr 27 Prawo i postępowanie cywilne

21-40

Można więc wyodrębnić dwie grupy regulacji prawnych co do immisji pośrednich. Pierwsza grupa dotyczy wypadków braku osobnego unormowania immisji pośrednich, mimo że są do pomyślenia w praktyce sytuacje oddziaływania pośredniego nieruchomości. Druga grupa dotyczy przepisów, które rozpatrują zdarzenia zaliczane do kategorii immisji pośrednich, ale albo pomijają kryteria ich dopuszczalności, albo formułują je mało precyzyjnie. W pierwszym wypadku bez wątpienia skorzystamy z ogólnej reguły zawartej w kodeksie cywilnym (art. 144). Czy jednak tą samą drogą pójść również w sytuacjach drugiej grupy, zwłaszcza, jeżeli w przepisach znajdujemy jakieś ślady mierników dozwolonych oddziaływań pośrednich? Trudno jest sformułować regułę ogólną. Trzeba rozpatrzeć konkretne kompleksy norm, próbując z rozwiązań częstkowych uzyskać pewne tendencje normatywne. Spośród możliwych ustaw do zbadania mój wybór padł na prawo lokalowe i prawo górnicze. Są to dwie dosyć odległe od siebie sfery regulacji prawnej, stąd pożytek z ich odrębnego zbadania. W efekcie powinno się dojść do wspólnych wniosków dotyczących unormowania naruszeń pośrednich w - ustawodawstwie szczególnym. Badaniom moim przyświeca pewna tendencja uniwersalistyczna. Przyjęta metoda badawcza może - jak sądzę - posłużyć do ewentualnych ustaleń na tle innych ustaw szczególnych. Ponadto - ze względu na obszar stosunków społecznych, normowanych przez obie wymienione ustawy i prawdopodobieństwo występowania immisji pośrednich - do podjęcia tematu skłaniają motywy praktyczne. (fragment tekstu)

5

Przekształcanie praw do lokali mieszkalnych w spółdzielczym zasobie mieszkaniowym

75%

Napiórkowska-Baryła A., Witkowska-Dąbrowska M.

Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Ekonomiczno-Społecznej w Ostrołęce

|

2017

|

nr 27

154-167

Spółdzielnie mieszkaniowe, funkcjonujące w Polsce od przeszło 120 lat są ważnym podmiotem na rynku nieruchomości mieszkaniowych. Uchwalona 15 grudnia 2000r. ustawa o spółdzielniach mieszkaniowych umożliwiła przekształcanie spółdzielczych praw do lokali w odrębną własność. Wynikiem ustanowienia własności jest przede wszystkim uzyskanie większej ochrony prawnej zajmowanego mieszkania a także możliwość swobodnego obrotu, zarządzania i dziedziczenia tego dobra. Dotychczas w posiadaniu spółdzielni było 29% zasobu mieszkaniowego. W artykule podjęte zostały kwestie procedur i tempa przekształceń spółdzielczych praw do lokali mieszkalnych w prawo odrębnej własności, zmieniające się wraz z kolejnymi nowelizacjami ustawy. Zaprezentowane zostały dane statystyczne obrazujące przebieg procesów Strona167 prywatyzacyjnych zasobu mieszkaniowego spółdzielni mieszkaniowych w Polsce i w woj. warmińsko-mazurskim. (abstrakt oryginalny)

6

Modele odrębnej własności lokalu

75%

Jankowski J.

Pieniądze i Więź

|

2019

|

nr 3(84)

82-86

Proces ustanowienia odrębnej własności lokalu jest ściśle zależny od samej konstrukcji prawa. W nauce prawa cywilnego wyróżnia się trzy modele teoretyczne odrębnej własności lokalu. Swoiście ukształtowana postać własności lokalu budzi w doktrynie prawa cywilnego wiele kontrowersji, z uwagi na niejasny stosunek powiązanych ze sobą praw własności lokalu, użytkowania wieczystego i współwłasności nieruchomości wspólnej. Próby klasyfikacji różnych modeli odrębnej własności lokalu podejmowało się wielu autorów. Rozważania nad przyjęciem normatywnego modelu prawa odrębnej własności lokalu zapoczątkowali jeszcze na gruncie przepisów kodeksu cywilnego Z. Radwański, Z.K. Nowakowski oraz E. Gniewek. Próbę konstrukcji modelu własności lokalu już na gruncie ustawy o własności lokali podjął M. Nazar. Autorzy Ci, zgodnie lecz z pewnymi modyfikacjami wypracowali trzy możliwe teoretyczne koncepcje odrębnej własności lokalu, dające się sprowadzić do: a) modelu własności połączonej z serwitutami b) modelu współwłasności szczególnego rodzaju (niewłaściwej własności lokalu) oraz c) modelu dualistycznego (klasycznego).(abstrakt oryginalny)

7

Wybrane problemy ochrony praw lokatora i gospodarki mieszkaniowej gmin w Polsce

75%

Federczyk W.

Samorząd Terytorialny

|

2008

|

nr 4

30-43

Problematyka prawa lokalowego i ochrony lokatora w Polsce stanowi istotne zagadnienie, chociażby ze względu na niewystarczającą w stosunku do ludności liczbę mieszkań. Od kilkunastu lat ustawodawca podejmuje próby najkorzystniejszego ukształtowania ochrony praw lokatorów, co jest szczególnie utrudnione, ze względu na obowiązującą przez prawie 50 lat administracyjno-prawną regulację najmu -jednego z najpopularniejszych tytułów do korzystania z lokalu. W artykule przedstawiono normatywny model ochrony lokatora oraz zadania samorządu gminnego w tym zakresie. Wskazano praktyczne problemy, jakie pojawiają się w realizacji przez gminy zadań mieszkaniowych, oraz propozycje ich rozwiązania. (abstrakt oryginalny)

8

Akty prawa miejscowego samorządu terytorialnego

75%

Dolnicki B.

Samorząd Terytorialny

|

2004

|

nr 5

5-21

Z aktami prawa miejscowego mamy do czynienia wówczas, gdy spełniają dwa warunki łącznie: muszą być wydane przez organ, którego właściwość miejscowa rozciąga się tylko na część terytorium państwa oraz ma on kompetencje do wydawania przepisów powszechnie obowiązujących. W artykule przedstawiono rodzaje: - aktów prawa miejscowego samorządu terytorialnego oraz - aktów normatywnych stanowionych przez organy samorządu terytorialnego.

9

Zasoby mieszkaniowe zakładów pracy (problematyka prawna) - część III. Najem mieszkań

63%

Bieniek G.

Praca i Zabezpieczenie Społeczne

|

1995

|

nr 5

48-68

Analiza prawna ustawy z 12.11.1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych. Komentarz do ustawy, która nie uwzględnia już szczegółowej regulacji w sprawie mieszkań zakładowych, jak to czyniło prawo lokalowe (art. 55-57a), mając charakter bardziej uniwersalny. Charakterystyka prawna ogólnych zasad najmu lokali zakładowych i uprawnień do dodatków mieszkaniowych.

10

Selected Problems of Deposit in the Contract of Leasing of Premises

63%

Wiak J.

Studia Iuridica Lublinensia

|

2019

|

Vol. 28, nr 4

137-151

Artykuł obejmuje analizę wybranych problemów kaucji w umowie leasingu lokalu na gruncie art. 6 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego. Wstępne badania koncentrują się na pojęciu i celu kaucji. Zagadnienie kluczowe stanowi rozważenie podstaw stosowania powyższego aktu prawnego do umowy leasingu lokalu. Autorka przyjęła tezę o jego zastosowaniu, za czym przemawia zarówno wykładnia językowa, systemowa, jak i celowościowa. Kwestię podstawową stanowi też ustalenie charakteru prawnego instytucji kaucji. Prawidłowe jego określenie powoduje znaczące konsekwencje prawne dla stron umowy leasingu. Jest to zagadnienie wielopłaszczyznowe, które powinno być rozpatrywane w odniesieniu do konkretnego przypadku. Niewątpliwie kaucja stanowi rodzaj zabezpieczenia wierzytelności o charakterze rzeczowym, a jej zapłata - warunek zawieszający zawarcie umowy leasingu. Rozważaniom poddano również unormowania dotyczące przedmiotu zabezpieczenia kaucji oraz zakazów co do jej pobierania. Ze względu na właściwość (naturę) stosunku leasingu znajdują one zastosowanie do umowy leasingu lokalu z istotnymi modyfikacjami. (abstrakt oryginalny)

11

Umowa w trybie art. 9 ustawy o własności lokali a umowa deweloperska

63%

Staniec P.

Krytyka Prawa

|

2009

|

T. 1, Nr 1

435-454

12

Supervision of Correctness of Apartment Owners' Resolutions

63%

Borow A.

Ius Novum

|

2020

|

14

|

nr 1

115-130

W artykule przedstawiono problematykę kontroli prawidłowości uchwał właścicieli lokali. Zdaniem autora obecnie obowiązujące uregulowania prawne gwarantują właścicielom lokali pewne, stabilne, legalne i racjonalne zarządzanie nieruchomością wspólną. W najważniejszych sprawach wspólnot mieszkaniowych, stanowiących czynności przekraczające zakres zwykłego zarządu, obowiązuje ustawowy obowiązek podjęcia uchwały większością głosów właścicieli lokali. Każdy z właścicieli jest uprawniony do jej zaskarżenia ze względu na niezgodność z przepisami prawa lub z umową właścicieli, albo jeśli narusza ona zasady prawidłowego zarządzania nieruchomością wspólną lub w inny sposób narusza interesy każdego. Te ustawowe gwarancje stanowią dostateczne zabezpieczenie przed podjęciem przez zarząd wspólnoty czynności sprzecznych z interesem większości właścicieli lub z pokrzywdzeniem któregokolwiek z właścicieli. (abstrakt oryginalny)

13

Problem "kwaterunku" lokali mieszkalnych w ustawodawstwie i nauce Polski Ludowej

63%

Fermus-Bobowiec A.

Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w Siedlcach. Administracja i Zarządzanie

|

2015

|

31

|

nr 104

49-70

W artykule został przedstawiony najem lokali mieszkalnych w Polsce Ludowej, oparty na administracyjnoprawnych formach dystrybucji mieszkań, sprowadzające się do tego, że przydział wydany przez władze kwaterunkowe (tzw. przydział kwaterunkowy będący decyzją administracyjną) był tytułem prawnym do zajmowania lokalu mieszkalnego i jednocześnie źródłem stosunku najmu. Doniosłość tej problematyki wynika stąd, że kwaterunek był podstawowym i zarazem powszechnym sposobem zaspokajania potrzeb mieszkaniowych w Polsce Ludowej, wpisując się jednocześnie w ówczesną politykę mieszkaniową. Skutki "kwaterunku" oddziaływują natomiast do dziś na najem lokali mieszkalnych i kwestie własnościowe po 1989 r., co wymaga często sięgania do przepisów prawnych z okresu Polski Ludowej. Materiał normatywny dotyczący tej dziedziny prawa jest obszerny i zróżnicowany, co zostało zaprezentowane w artykule, z jednoczesnym ukazaniem charakteru regulacji prawnych, ich ewolucji i przyjętych rozwiązań merytorycznych. Wobec takiego zakresu ustawodawstwa oraz znaczenia problematyki i jej aktualności w realiach Polski Ludowej, mamy także niemały dorobek doktryny w tej dziedzinie, temacie, którego przegląd został zawarty w artykule. Publikacje te nie tylko interpretowały dla potrzeb praktyki współczesne im przepisy, lecz również wyznaczały kierunek zmian ustawodawczych, formułując postulaty de lege ferenda i zapewniając tej sferze ustawodawstwa konieczną ewolucję.

14

Legitymacja czynna osoby sprawującej zarząd nieruchomością : glosa do postanowienia Sądu Najwyższego z 10 sierpnia 2018 r. (III CZP 27/18)

63%

Sekuła-Leleno M.

Samorząd Terytorialny

|

2019

|

nr 5

84-92

Zagadnienie legitymacji czynnej osoby sprawującej zarząd nieruchomością na gruncie art. 18 ust. 5 ustawy z 21.06.2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego uzależnione jest od konkretnego układu stosunków pomiędzy nią a właścicielem lokalu. Podstawowe znaczenie dla określenia legitymacji czynnej do dochodzenia roszczenia na podstawie art. 18 ust. 5 ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego ma, zgodnie z ogólnymi przesłankami odpowiedzialności odszkodowawczej, wykazanie przez dochodzącego tej odpowiedzialności faktu poniesienia szkody. Możliwość dochodzenia na swoją rzecz odszkodowania na podstawie art. 18 ust. 5 ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego wymaga istnienia prawa podmiotowego, zatem roszczenie to nie przysługuje podmiotom działającym nie w imieniu własnym, lecz w imieniu i na rzecz innej osoby. (abstrakt oryginalny)

15

Prawotwórcza działalność samorządu terytorialnego w gospodarowaniu mieszkaniowym zasobem gminy

63%

Żuchowski W.

Samorząd Terytorialny

|

2007

|

nr 4

66-71

W artykule zwrócono uwagę na obowiązek uchwalenia przez gminy wieloletniego programu gospodarowania mieszkaniowym zasobem gminy oraz na uchwałę zawierającą zasady wynajmowania lokalo wchodzących w skład tego zasobu. Omówiono i sklasyfikowano akty prawa miejscowego. Scharakteryzowano "wieloletni program gospodarowania mieszkaniowym zasobem gminy".

16

Prawo do lokalu a postępowanie o podział majątku wspólnego po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej

51%

Wolak G.

Przegląd Prawno-Ekonomiczny

|

2017

|

nr 40

156-184

W artykule omówiona została, z uwzględnieniem orzecznictwa Sądu Najwyższego, problematyka prawa do lokalu jako przedmiotu postępowania o podział majątku wspólnego po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej. Autor wskazał, że przesądzenie o tym, czy prawo do lokalu nabyte w trakcie trwania ustroju wspólności majątkowej małżeńskiej należy do majątku wspólnego małżonków, czy też do majątku osobistego jednego z małżonków, jest sprawą dość skomplikowaną i złożoną. Ocena w tym zakresie uzależniona jest od różnych czynników. (abstrakt oryginalny)

17

Współwłasność małżeńska lokalu a głosowanie na zebraniu ogółu właścicieli lokali

51%

Wolak G.

Przegląd Prawno-Ekonomiczny

|

2015

|

nr 33

40-55

W artykule omówiona została omówiona problematyka głosowania na zebraniu ogółu właścicieli lokali przez małżonków pozostających w ustroju wspólności majątkowej małżeńskiej i będących współwłaścicielami lokalu. Wspólność ustawowa jest wciąż dominującym ustrojem majątkowym między małżonkami. Jeżeli lokal, na zasadzie wyjątku od zasady superficies solo cedit, stanowi przedmiot współwłasności (niezależnie od jej rodzaju), to każdy ze współwłaścicieli lokalu jest zarazem współwłaścicielem nieruchomości wspólnej (art. 3 u.w.l.) i w ten sposób członkiem wspólnoty mieszkaniowej. Każdy z członków wspólnoty jest uprawniony do brania udziału w zebraniu właścicieli lokali. Współwłasność lokalu może rodzić pewne wątpliwości, jeśli chodzi o sposób podejmowania uchwał przez zebranie właścicieli, którego członkami są współwłaściciele, w tym małżonkowie. (abstrakt oryginalny)

18

Problemy interpretacyjne związane z procesem powstania odrębnej własności lokalu z mocy prawa

51%

Ledwoń P.

Przegląd Prawno-Ekonomiczny

|

2018

|

nr 44/2

148-156

Celem artykułu jest wykazanie przez autora, że obecna regulacja powstania odrębnej własności lokalu z mocy prawa na gruncie ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych posiada wiele istotnych mankamentów, których istnienie utrudnia praktycznie zastosowanie tej instytucji. Kwestiami budzącymi wątpliwość są w szczególności sytuacje, kiedy żaden z członków nie wystąpi z wnioskiem obejmującym żądanie nabycia lokalu na którym ustanowione jest przysługujące mu prawo własnościowe, brak jest potencjalnych nabywców budynku, bądź nieuregulowany jest stan prawny nieruchomości na której posadowiono budynek. Autor, wykorzystując cenny dorobek doktryny powstały na gruncie omawianej regulacji, udowadnia, że obecny stan prawodawstwa w analizowanym zakresie wymaga zmiany.(abstrakt oryginalny)

19

Spółdzielcze prawo do lokalu

44%

Bogusławska-Klejment J.

Fiskus

|

1995

|

nr 13-14

10-14