Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Proponowane kierunki zmian regulacji ustawowych dotyczących przepisów gminnych

100%

Maćkowiak J.

Samorząd Terytorialny

|

1999

|

nr 12

38-42

Przedstawiono propozycje zmian w ustawie z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym.

2

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 4 października 2016 r. (II OSK 2064/16) : kompetencje rady gminy do podejmowania uchwał dotyczących nadawania nazw parkom : glosa (aprobująca)

100%

Marchaj R.

Samorząd Terytorialny

|

2018

|

nr 1-2

172-180

1. Podejmowanie uchwał w przedmiocie nadawania nazw parkom nie należy do wyłącznych kompetencji rady gminy, wymienionych w art. 18 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym. Takie uprawnienie rady gminy można jednak wyprowadzić na podstawie powołanego art. 18 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 1 pkt 12 w zw. z art. 40 ust. 2 pkt 4 ustawy o samorządzie gminnym.2. Stosownie do art. 40 ust. 2 pkt 4 ustawy o samorządzie gminnym, organy gminy, na podstawie ustawy, mogą wydawać akty prawa miejscowego w zakresie zasad i trybu korzystania z gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej.3. Do ustalenia zakresu (zasad) korzystania z obiektu użyteczności publicznej, jakim niewątpliwie jest park miejski, należy zaliczyć nadanie mu nazwy. Nadanie nazwy parkowi (miejskiemu) ma bowiem znaczenie powszechne, stanowiąc wyraz uporządkowania określonej przestrzeni miasta. Jest przykładem działania o charakterze organizatorskim, podjętym w stosunku do określonego obiektu spełniającego funkcję obiektu użyteczności publicznej. Każda czynność prawna dotycząca tego fragmentu przestrzeni publicznej wymaga użycia określenia wskazanego w uchwale w sprawie nadania imienia parkowi. Normatywności przedmiotowej uchwały można zatem upatrywać w nakazie skierowanym do nieograniczonego adresata, aby w przypadku czynności prawnych odnoszących się do tego fragmentu przestrzeni używał określenia wprowadzonego uchwałą. Taka uchwała tworzy nową normę, dotyczy indywidualnie oznaczonego parku, ale krąg jej adresatów jest nieograniczony. Jest to akt generalny i zewnętrzny, a za uznaniem go za akt prawa miejscowego przemawiają także spełniane przez nazwę parku funkcje publicznoprawne. Przedmiotowa uchwała mieści się zatem w zakresie delegacji ustawowej z art. 40 ust. 2 pkt 4 ustawy o samorządzie gminnym, stanowiąc akt prawa miejscowego o charakterze strukturalno-organizacyjnym. (abstrakt oryginalny)

3

Granice upoważnienia do stanowienia aktów prawa miejscowego : glosa krytyczna do wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 18 maja 2020 r. (I OSK 430/19)

100%

Wilk J.

Samorząd Terytorialny

|

2021

|

nr 1-2

165-172

Podjęcie przez radę gminy uchwały zawierającej normę powszechnie obowiązującą implikuje konieczność uznania, że uchwała ta jest aktem prawa miejscowego. Takie ustalenie nie może jednak skutkować przyjęciem, że w uchwale będącej aktem prawa miejscowego możliwe jest kreowanie norm powszechnie obowiązujących bez podstawy prawnej do ich stanowienia. Wbrew stanowisku prezentowanemu przez Naczelny Sąd Administracyjny, wprowadzenie do uchwały mającej swoje umocowanie w normie kompetencyjnej do wydania aktu prawa wewnętrznego przepisu ustanowionego na podstawie upoważnienia do wydania aktu prawa miejscowego nie otwiera możliwości ustanowienia w tej uchwale innych norm powszechnie obowiązujących. (abstrakt oryginalny)

4

Akty prawa miejscowego stanowione przez samorząd terytorialny

75%

Kotulski M.

Samorząd Terytorialny

|

2001

|

nr 11

28-42

Omówiono pojęcie prawa miejscowego, rodzaje oraz stanowienie aktów praw miejscowego.

5

Czy regulamin wynagradzania nauczycieli jest aktem prawa miejscowego?

75%

Jagoda J.

Samorząd Terytorialny

|

2001

|

nr 9

30-35

Na kanwie rozważań nad regulaminem wynagradzania nauczycieli, przedstawiono konsekwencje przyznania danemu aktowi charakteru prawa miejscowego.

6

Samodzielność prawotwórcza jednostek samorządu terytorialnego - głos w dyskusji

75%

Dobkowski J.

Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny

|

2022

|

nr 2

57-67

Celem artykułu jest analiza samodzielności prawotwórczej samorządu terytorialnego, ze szczególnym uwzględnieniem aspektu konstytucyjnego. Autor stara się wykazać, że poszczególne jednostki samorządu terytorialnego zostały bezpośrednio wyposażone przez ustawodawcę konstytucyjnego w prawo do określania - w granicach określonych w przepisach ustaw - ich struktur wewnętrznych, bez konieczności do powoływania - jako podstawy prawnej - upoważnień zawartych w ustawach. Artykuł wpisuje się w dyskusję na temat samodzielności prawodawczej samorządu terytorialnego. (abstrakt oryginalny)

7

Samodzielność prawotwórcza jednostek samorządu terytorialnego

75%

Podgórska-Rykała J.

Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny

|

2021

|

nr 4

107-122

Celem artykułu jest ukazanie istoty samodzielności prawotwórczej jednostek samorządu terytorialnego, scharakteryzowanie poszczególnych form prawnych, które przybierają ich formalne decyzje, oraz wyodrębnienie i zdefiniowanie - posługując się dorobkiem doktryny i orzecznictwem - poszczególnych kategorii aktów tworzonych przez organy samorządowe. Zastosowana metoda badawcza oparta została na analizie prawnoporównawczej oraz badaniach literaturowych, ocenie stanu prawnego istniejącego w zakresie omawianej problematyki, a także na analizie poglądów prezentowanych w nauce prawa administracyjnego oraz w orzecznictwie. Autorka zwraca uwagę, że ustawodawca przyznał organom samorządu terytorialnego dużą samodzielność prawotwórczą. Jej źródeł można doszukać się w Konstytucji RP, a w następnej kolejności w samorządowych ustawach ustrojowych. Unormowania te są dodatkowo wzmocnione przez przepisy Europejskiej karty samorządu lokalnego, stanowiącej o prawie społeczności lokalnych do pełnej swobody działania na swoim terytorium z poszanowaniem zasady legalizmu. Przypisanie przymiotu samodzielności jednostkom samorządowym zostało utrwalone również w orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego. Z daleko idącą niezależnością samorządów mamy do czynienia w wielu dziedzinach ich działalności, jednak prawodawstwo wydaje się jedną z najistotniejszych. Akty prawne wyznaczają normy i reguły postępowania, gdyż wiążą określone grupy adresatów i wpływają na ich sytuację podmiotową: prawa i obowiązki. (abstrakt oryginalny)

8

Przesłanki prawne stanowienia przepisów porządkowych w gminie

75%

Giejłaszewska G.

Samorząd Terytorialny

|

2021

|

nr 5

55-68

Przepisy porządkowe od wielu lat są stanowione na podstawie tych samych kryteriów. Gminne przepisy porządkowe mogą być stanowione jedynie w zakresie nieuregulowanym w odrębnych ustawach lub innych przepisach powszechnie obowiązujących, jeżeli jest to niezbędne dla ochrony życia lub zdrowia obywateli oraz dla zapewnienia porządku, spokoju i bezpieczeństwa publicznego. Mogą być wydawane tylko w sytuacji kumulatywnego zbiegu przesłanek obiektywnej (stanu prawnego) i subiektywnej (stanu faktycznego). Innym, równie istotnym warunkiem stanowienia gminnych przepisów porządkowych jest także lokalny charakter sprawy, który odnosi się do obszaru występującego zagrożenia. Nadal jednak ocena sytuacji faktycznych, w których dochodzi do ziszczenia się przesłanek i spełnienia warunków dla stanowienia regulacji porządkowych zgodnie z ustawowym upoważnieniem, sprawia trudności organom gminy. Niejednokrotnie gminne akty prawa miejscowego wydawane w drodze przepisów porządkowych są kwestionowane w ramach procedury nadzorczej lub na mocy orzeczenia sądu. Prezentowany artykuł poświęcony jest wskazaniu i charakterystyce ustawowych przesłanek stanowienia przepisów porządkowych w gminie w świetle orzecznictwa, podejmowanych rozstrzygnięć nadzorczych i poglądów doktryny. (abstrakt oryginalny)

9

Uchwała rady gminy w sprawie zasad, na jakich przewodniczącemu organu wykonawczego jednostki pomocniczej gminy (sołtysowi) przysługują dieta oraz zwrot kosztów podróży służbowej : glosa krytyczna do wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z 25 sierpnia 2016 r. (II SA/Rz 1701/15)

75%

Ostapski A.

Samorząd Terytorialny

|

2022

|

nr 3

112-118

Glosa krytyczna do wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z 25.08.2016 r., II SA/Rz 1701/15, poświęcona jest zagadnieniu charakteru prawnego uchwały w sprawie zasad, na jakich przewodniczącemu organu wykonawczego jednostki pomocniczej gminy (sołtysowi) przysługują dieta oraz zwrot kosztów podróży służbowej, a także skutkom błędnego zaszeregowania takiej uchwały do aktów wewnętrznie obowiązujących (także z punktu widzenia kierunku załatwienia sprawy sądowoadministracyjnej). (abstrakt oryginalny)

10

Określenie obowiązku przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego

75%

Krystek J.

Samorząd Terytorialny

|

2022

|

nr 4

60-69

Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, który jest aktem prawa miejscowego, może wprowadzać przeznaczenie terenów objętych planem, w tym sposób ich zagospodarowania i zabudowy. Może również zakazać lokalizacji pewnych przedsięwzięć, np. mogących zawsze znacząco oddziaływać na środowisko. W praktyce spotyka się jednak szerzej określane zakazy lub nakazy w stosunku do procedury oceny oddziaływania na środowisko, które wprowadzane są w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego. W publikacji analizowano zagadnienie wprowadzenia nakazu przeprowadzania oceny oddziaływania dla wszystkich przedsięwzięć na terenie przykładowego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Jako niewłaściwe należy jednak uznać, aby w miejscowym planie został nałożony obowiązek prowadzenia postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko dla wszystkich przedsięwzięć. Dla takiego rozwiązania nie można znaleźć podstawy prawnej i należy uznać je za przekroczenie granic władztwa planistycznego. (abstrakt oryginalny)

11

Kwalifikacja aktu normatywnego jako aktu prawa miejscowego - na przykładzie uchwały w sprawie programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi i zapobiegania bezdomności zwierząt

75%

Bobrowicz J.

Administracja : teoria, dydaktyka, praktyka

|

2012

|

nr 4(29)

23-45

Z uwagi na potrzebę wzmocnienia środków służących ochronie zwierząt i polepszeniu jakości życia, ustawodawca w dniu 16 września 2011 r. dokonał nowelizacji ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt. Wśród licznych zmian wprowadzonych do ww. aktu, zamieszczone zostało również upoważnienie do podejmowania, przez rady gminy, uchwał o przedmiocie programów opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt. (fragment tekstu)

12

The Process of Reconciliation between Serbia and Kosovo and the International Legal Strategies of the EU States, the USA, and Russia (with Particular Emphasis on the Activities of the Kosovo Specialist Chambers)

75%

Andrzejczak-Świątek M.

Rocznik Instytutu Europy Środkowo-Wschodniej

|

2021

|

Vol. 19, z. 4 The 30. Anniversary of the Breakup of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia: Post-Cold War Dissolution Processes and its Consequences in the Balkans. Where Are We Now?

109-125

Celem artykułu jest analiza międzynarodowego prawno-politycznego procesu pojednania Serbii i Kosowa pod kątem jego wpływu na zakres kierunków i strategii rozwoju państw Unii Europejskiej oraz Rosji i USA. Szczególny nacisk położono na potraktowanie tych zagadnień w świetle działalności Specjalnych Izb Sądowych Kosowa oraz Prokuratury Specjalnej. Główne tezy przyjęte na potrzeby tego artykułu są następujące: po pierwsze, polityka pojednania Serbii i Kosowa jest wielowymiarowa, w jej zakres włączyć należy konieczność procesu międzynarodowej odpowiedzialności karnej za zbrodnie popełnione przez oba państwa, a jednocześnie czas wpływający na dylematy kierunków rozwoju poszczególnych państw europejskich, ale także Unii Europejskiej i Stanów Zjednoczonych. Ponadto stabilizacja prawna i polityczna regionu bałkańskiego, zwłaszcza w kontekście relacji między Kosowem a Serbią, oraz możliwość współpracy z tymi państwami w ramach międzyrządowych organizacji międzynarodowych ma strategiczne znaczenie dla UE, USA, a także dla Rosji. Autorka poddaje analizie powyższe zagadnienia, polemizując ze stanowiskiem prezentowanym w doktrynie przedmiotu oraz interpretując wybrane instrumenty prawa międzynarodowego i prawa krajowego Kosowa. Rozważania zaowocowały wnioskami co do uwarunkowań w zakresie kierunków rozwoju prawno-politycznego UE i Rosji, wynikających ze skomplikowanego procesu pojednania i wzajemnego rozliczenia win Serbii i Kosowa.(abstrakt oryginalny)

13

Dopuszczalność zamieszczania w uchwale rady gminy, będącej aktem prawa miejscowego, przepisów mających wyłącznie charakter informacyjny. Glosa krytyczna do wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 10.06.2021 r., III SA/Po 778/21

75%

Paczocha M.

Finanse Komunalne

|

2022

|

nr 5

25-34

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z 10.06.2021 r., III SA/Po 778/21, wyraził pogląd, że akty prawa miejscowego stanowione przez gminę mogą zawierać przepisy pełniące wyłącznie funkcję informacyjną, które nie mają wpływu na treść aktu organu gminy. Zaprezentowane przez sąd administracyjny stanowisko nie jest trafne. Przede wszystkim pozostaje w sprzeczności z przepisami określającymi charakter aktów prawa miejscowego jako źródeł prawa powszechnie obowiązującego (na obszarze działania organów, które je ustanowiły), a więc aktów normatywnych. W zależności od sposobu ujęcia, postanowienia "informacyjne" mogą wręcz prowadzić do dezinformowania adresatów aktów prawnych co do treści przepisów prawa. Oddzielenie postanowień normatywnych od mających wyłącznie informacyjny charakter, co jest konieczne do prawidłowego ustalenia treści obowiązujących norm prawnych, nastręcza trudności. Zamieszczenie w akcie prawa miejscowego przepisów "informacyjnych" narusza prawo w sposób istotny.(abstrakt oryginalny)

14

Charakter prawny studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy

75%

Zyglewska T.

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio G. Ius

|

2018

|

65

|

nr 2

345-354

Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, zgodnie z art. 9 ust. 5 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, nie jest aktem prawa miejscowego. Ustawodawca jedynie w sposób negatywny określa, czym nie jest studium, nie definiuje jednak w sposób pozytywny, jaki charakter prawny ma ten akt planistyczny. Artykuł jest próbą odpowiedzi na pytanie, czy studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego jest jedynie aktem kierownictwa wewnętrznego czy też jest aktem prawnym o innym charakterze. Po analizie charakteru studium w opracowaniu postawiono tezę, iż dyskusyjne jest stanowisko, że skoro studium nie jest aktem prawa miejscowego, to nie wywołuje żadnych skutków prawnych wobec podmiotów zewnętrznych. (abstrakt oryginalny)

15

Podstawa prawna kryterium uprzedniego poddania dziecka obowiązkowym szczepieniom ochronnym w rekrutacji do publicznego przedszkola

75%

Daroszewski P.

Samorząd Terytorialny

|

2022

|

nr 9

63-73

Artykuł dotyczy dopuszczalności kryterium poddania dziecka obowiązkowym szczepieniom ochronnym na drugim etapie postępowania rekrutacyjnego do publicznych przedszkoli na gruncie upoważnienia ustawowego, które reguluje udział rady gminy w kształtowaniu procedury rekrutacji. Celem jest zbadanie, czy w rozwijającym się orzecznictwie sądów administracyjnych przedstawione zostały argumenty odpowiadające na podnoszone w literaturze przedmiotu wątpliwości co do podstawy prawnej działań samorządu. (abstrakt oryginalny)

16

Akty prawa miejscowego w ramach konstytucyjnego systemu źródeł prawa powszechnie obowiązującego

75%

Sikora K.

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio G. Ius

|

2017

|

64

|

nr 1

171-188

Pośród konstytucyjnych źródeł prawa powszechnie obowiązującego ustawodawca umieścił również akty prawa miejscowego. Należą one wraz z rozporządzeniami wykonawczymi do kategorii aktów podustawowych, a wydawane mogą być jedynie na podstawie i w granicach ustawowego upoważnienia, lecz bez wyraźnego "wykonawczego" charakteru w stosunku do regulacji ustawowych, jak to ma miejsce w odniesieniu do rozporządzeń wykonawczych. Specyfika aktów prawa miejscowego wyraża się w tym, że będąc aktami stanowienia prawa o charakterze powszechnie obowiązującym, są one wydawane przez organy administracji publicznej, a nie organy ustawodawcze. Ich stanowienie jest wyrazem tzw. decentralizacji prawotwórczej. Ustawodawca uprawnia do stanowienia aktów prawa miejscowego organy samorządu terytorialnego, a także wojewodę oraz terenowe organy rządowej administracji niezespolonej. (abstrakt oryginalny)

17

Zarządzenie wójta jako akt prawa miejscowego

75%

Muzyczka K.

Samorząd Terytorialny

|

2022

|

nr 9

31-38

Ogólna definicja konstytucyjna poprzez posłużenie się nazwą generalną (akty prawa miejscowego) i wskazanie cech istotnych, ale bez wymieniania nazw konkretnych aktów (uchwała, rozporządzenie itp.), powoduje też, że kwalifikacja danego aktu do systemu prawa powszechnie obowiązującego musi być każdorazowo przeprowadzana przy uwzględnieniu jego cech materialnych i formalnych. Nazwanie więc jakiegoś aktu wojewody rozporządzeniem, a organu stanowiącego samorządu terytorialnego - uchwałą nie wystarcza do przyjęcia, że mamy do czynienia z aktem prawa miejscowego. Każdorazowo niezbędne jest ustalenie, co w praktyce może rodzić trudności, czy rzeczywiście dany akt ma charakter prawa miejscowego, a więc kto jest adresatem norm z niego wyprowadzanych (czy ma charakter powszechnie obowiązujący), na jakiej podstawie został podjęty (wskazanie normy kompetencji prawodawczej w ustawie) oraz w jaki sposób został podany do powszechnej wiadomości. (abstrakt oryginalny)

18

Materialne aspekty kompetencji prawotwórczych gmin w świetle znowelizowanej ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi

75%

Lewicki M.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica

|

2019

|

nr 87 Bezpieczeństwo w prawie administracyjnym

55-75

Celem artykułu jest przybliżenie i analiza wybranych aspektów zmian w zakresie prawotwórczych kompetencji gmin na gruncie ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi. Podkreślić należy, iż kompetencje te należą do kluczowych instrumentów służących realizacji założeń ustawy, stąd każda zmiana prawa w tym zakresie wymaga szczególnej uwagi. W artykule podjęto próbę określenia zarówno możliwości wynikających z obowiązującego prawa, jak i ograniczeń w kształtowaniu przez organy gmin treści rozstrzygnięć prawotwórczych, podejmowanych na podstawie upoważnień zawartych w ustawie. (abstrakt oryginalny)

19

Funkcje planu miejscowego

75%

Zachariasz I.

Biuletyn Polska Akademia Nauk. Komitet Przestrzennego Zagospodarowania Kraju

|

2015

|

nr 257-258

28-45

Przedmiotem prezentowanego opracowania, stanowiącego rodzaj syntezy wcześniejszych artykułów poświęconych tematyce planów miejscowych, do treści których zresztą w dalszej części znajdują się odwołania, jest próba oceny najistotniejszych skutków, jakie wywołują przepisy prawne wyznaczające zakres treściowy i procedurę tworzenia planów miejscowych, oraz kształtowane na ich gruncie orzecznictwo sądów administracyjnych i sądów powszechnych, ze względu na możliwość osiągania ładu przestrzennego i zrównoważonego rozwoju przy projektowaniu zagospodarowania terenu w formie planu miejscowego. Ocena ta jest zakończona wnioskami w zakresie niezbędnych zmian prawnych, pozwalających na eliminację niektórych niekorzystnych skutków, jakie plan miejscowy wywołuje w zakresie procesów osiedleńczych, funkcjonowania administracji publicznej i ochrony praw podmiotowych.(fragment tekstu)

20

Odmowa zastosowania przepisu prawa miejscowego zgodnego z ustawowym wzorcem przez sąd administracyjny : glosa krytyczna do wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 maja 2018 r. (II OSK 2926)

75%

Borowiak M.

Samorząd Terytorialny

|

2019

|

nr 10

85-94

Sąd administracyjny posiada kompetencję do kontroli aktów prawa miejscowego w zakresie zgodności z prawem (art. 184 Konstytucji RP), natomiast sędziowie podlegają jedynie ustawom i Konstytucji RP (art. 178 ust. 1 Konstytucji RP). Wbrew zatem stanowisku NSA w glosowanym wyroku, sąd może odmówić zastosowania przepisu prawa miejscowego także w przypadku, gdy treść takiego przepisu (§ 3 ust. 1 pkt 7 rozporządzenia) jest identyczna z treścią ustawowego wzorca (art. 45 ust. 1 pkt 7 ustawy o ochronie przyrody). Może jednak skorzystać z tych kompetencji tylko w sytuacji, gdy wprowadzenie takiego przepisu w akcie prawa miejscowego nastąpiło z istotnym naruszeniem warunków określonych w upoważnieniu ustawowym do wydania takiego aktu (art. 44 ust. 2 i art. 43 ustawy o ochronie przyrody). (abstrakt oryginalny)